ZOWJDAG 28 JUNI 1914. W 46. — 31e J AARGAN G. GAZETTE VAN BEVEREN-WAAS Cag9 W3m W&wSSbSbp w 10 mma&r Wiz&mw ** i^aasti wKâz^as w^aai w w » ™«-»»*w«**»«*• su van het kanton bestaande uii de Gemeenten Burght, Calloo, Doei, Kieldrecht, Melsele, Verrebroeck & Zwijndrecht. NIEUWS- EN ANNONCENBLAD. Dit blad verschijiit geregeld aile Zaterdagen. Abonnementen kunnen het heelejaar door DRUKKER-UITGEVER AANKONDIGINGEN : 20 centiemen per drukregel. RECHTERLIJKE EERHER8TEL- genomen worden bij den drukker-uitgever. — Abonnementsprijs, vooraf betaalbaar per jaar : " LING 50 centiemen per regel. REC'LAMEN, enz. 1 fr. per regel. Aankondigingen brieyen en voor de Gemeente 2,60 fr. Franco per post yoor geheel Belgie fr. 3,25 ; voor het buitenlaud STHYBOLi-VAN HOEYLANDT correspondentien, moeten vôôr den Vrijdag niiddag ter drukkerij besteld worden. — Aile fr. 5,50. Het recht, annoncen of artikeien te weigeren, is voorbehouden. ingezondene stukken moeten geteekend zijn door den schriiver. — D6 strengste geheim- Enkele nummers H centiemen. VRAGENESTRAAT, N° 6. houding wordt gewaarborgd. Beveren-Waas, 27 Juni 1914. Wekelijksche Àlmanak. Maand Juni. Zondag 28. — 4den Zondag na Sinxen. H. Léo II, paus in 683, bewerkte het 6e Alge-meen Concilie, waarin de liturgie der H. Mis, zooals ze nu nog bestaat, vastgesteld werd. — Geluksalige Maria van Oignies, weduwe, XIIe eeuw, is de eigenlijke stichtster der vereeni-gingen van godvruchtige dochterë qn vrouwen bekend onder den naam van beggijnen. Maandag. 29. — Hlf. Apostelen Petrus en Paulus ; deeerste, Prins der Apostelen ; de tweede Leeraar der Volkeren ; beiden martelaars te Rome in 64. Dinsdag 30. — Gedachtenis van den H. Paulus Apostel. — II. Adilia of Adèle, cistercienzermaagd uit het klooster van Aywières. XIIIe eeuw. Maand Juli. Woensdag 1. — H.Rumoldus. bisschop en martelaar in 77S, van Ierschen oorsprong, evan-geliseerde de omstreken der stad Mechelen, werd de eerste bisschop alsook de patroon der stad. Donderdag 2. — Feest der Bezoeking van de H. Maagd Maria aan hare nicht Elizabeth. Vrijdag 3. — HH. Processus en Martinianus, martelaren, doopelingen des H. Petrus, werden op bevel van keizer Nero, na aile mogelijke tor-menten doorstaan te hebben, onthoofd in 68. Zaterdag4. — H. Irenœus, bisschop en martelaar, koelbloedig verdediger der H. Kerk tegen deAriaansche ketterij, werd door Keizer Vale-rianus veroordeeld om in eene riool versmoord te worden. 3e eeuw. Maan : 30" Juni E. K. om 19 u. 24 m. — Bij dit nummer behoort een BIJ-VOEGSEL.Z. D. Hgw. Mgr. STILLEMANS, Bisschop van Gent. I8H9 — 1914. Groot en verheven rijst voor ons op de figuur van Hem die sedert 25 jaren de plaats inneemt op den bisschoppelijkeu troon van het bisdotn Gent, de flguur van Z. D. H. Mgr. Stillemans. Van Hem mogen wij inderdaad zeggen : Hij is den socialen Bisschop van zijn tijd. Ons bisdom met zijne overweldigende massa sociale werken, met zijn groot aan-tal sociale werkers waaronder zeer, zeer veel priesters is onder Mgr. Stillemans' vaderlijk en wijs bestuur hiertoe geko-men.Deze eerbiedwaardig'e kerkvoogd heeft niet geaarzeld toen den voor immer on-vergetelijken Paus Léo XIII zijn « Rerum Novarum » over de wereld liet galmen. Monseigneur, als priester-kerkvoogd, als man van zijnen tijd begreep wat er ge-daan moest worden en hij heeft gehan-deld en laten handelen. Geen sociaal werk van eenig belang in ons bisdom of Monseigneur heeft aan de tôt standkoining medegewerkt Nog dezer dagen hoorden wij, door den Witten Ge-neraal van het Ghristen arbeidsleger, in een gesprek met hem, wat Monseigneur Stillemans voor dit leger gedaan heeft en nu nog doet. Zijne liefde voor het zedelijk en stoffe-lijk welvaren zijner onderdanen is onbe-grensd en al is hij ook tôt den leeftijd ge-komen waarop vele anderen rusten, dai is Hij nog steeds aan het werk om vooi de belangen van zijn volk werkzaam tt zijn. In de werkelijken zin des woords is hi een Vader voor zijne priesters en andert onderdanen geweest. Met vaste en liefde-voile hand heeft Hij hen steeds bestuurc met geen ander doelwit voor oogen dai om eerst en vooral het eeuwig heil ei daarna het tijdelijk welzijn van allen t< verzekeren. Zijne overweldigende verdiensten, be wezen aan Kerk en Staat, zijn dan ool verschillende malen openbaarlijk dooi Z. H. den Paus en door Z. M. den Koninj erkend. Nu gansch katholiek België, en on; bisdom in 't bijzonder, feest viert tôt her denking van dezen blijden dag en Z. D. H hunne gelukwenschen aanbieden, veroor loven 00k wij ons de vrijheid aan onze] beminden Kerkvoogd, aan dezen grootei zoon van het Land Van Waas, onze eer biedigste bewijzen van hulde en dank baarheid aaa te bieden. Ze zijn niet tegen den Godsdienst1 De socialistische partijbladen zijn ver moedelijk na-ijverig op hunne libéral vrienden. De een tegenover den ander i bezig om uit te mùnten in godsdiensihaa om "hierdoor hunne bewonderaars no meer in de laagte te halen 't Is ditmaal het nieuw blad der zooge zegde Werklieden (!?) partij, hetwelk t Antwerpen verschijnt, dat zich de twijfe achtige cer heeft toegeëigend om onze H. Godsdienst en zijne bedienaren te hoc nen en te bespotten. * * * Onze lezers weten dat Z. Em. Kardinaal Mercier onlangs een der voorsteden van de weelde-stad Brussel, St-Jans-Molcn-beek bezocht, en dat Z. Em. daar den vreeselijken.toestand op het gebied van werk manswon ingen heeft aangeklaagd. De Kardinaal heeft hiermede een werk tferricht van onberekenbare waarde, oiri-dat ziju groot gezag, zijnen invloed, zal medewerken om deze mistoestanden de wereld uit te helpen. De socialisten zagen zich liierdoor be-dreigd in hunne politieke belangen. Zij weten wel dat de priesters, van welken rang ook steeds voor de werkersklasse opkomen, maar door verdachLmaking weten zij dit hunnen volgelingen te ver-duisteren. Nu was het geval moeilijker en des te moeilijker, omdat het eene zaak betrof waarin de eer betrokken was van een kartel-gemeentebestuur. Niemand onzer zal durven twijfelen dat Z. Em. zich deze zaak aangetrokken heeft zonder eenige politieke bedoeiing en dat hij enkel het zedelijk en stoffelijk welzijn der menschen heeft willen beharti-gen. Onze tegenstrevers staan echter niet hoog genoeg om dit te beseffen en daarorn peinsden zij op wraak. * * * Een verslaggever van bedoeld dagblad ging naar Mechelen en daar knoéide hij een artikel in elkander ,tegen zoogezegde woningsmistoestanden, die in deze stad zouden heerschen. Op zichzelf is dit niet slecht, maar de heeren wilden hiervoor Kardinaal Mercier aansprakelijk stellen. Had Z. Em. hen dan ve'rantwoordelijk gesteld voor die rnensch-onteerende toestanden te St-Jans-Molen-beek ?. Neen ! Of zij dan zelf overtuigd waren in ge-breke te zijn ?? In elk geval in dat on-waardig artikel wordt gescholden op 0. L. Vrouwe, op de kerken, op de jaar-wedde die de Kardinaal van het gouvernement ontvangt en waarvan hij jaarlijks bijna evenveel weggeeft als hij ontvangt. Eindelijk is die man zoo gemeen om te schrijven : dat Mgr Mercier geen navolger is van Jezus. Is het gemeender mogelijk? Zij zijn niet tegen den godsdienst!! Maar onze priesters verdacht maken en beschimpen, wantrouwen tegen hen zaaien, het volk van hen willen afkeerig maken ; verder onze heiligste gevoelens bespotten om door dit ailes de menschen van den godsdienst af te trekken, zie dat is hun dagelijksch werk. Zeg hun echter niet dat zij vijanden der Kerk zijn, want dan is het mis. Als die socialistische opstelraad nu toch menschen beschikbaar heeft om zaken te onderzoeken, zou men dan niet verstan-diger gedaan hebben met eens te onderzoeken : Ie Hoe het komt dat men de ronddra-gers van zekere socialistische gazet, menschen die dertig franken per week ver-dienden, op de straat .wierp. 2e Waarom men dfe ronddragers liet vervangen door vrouwen die slechts dertig franken per maand verdienen, ter-! wijl zij veel meer werk moeten verrich-ten als de mannen. 3e Of het geen volksbedriegerij is den ! menschen voor te houden dat de werkge-' vers uitbuiters zijn, terwijl men in eigen ' kring dit nobel stieltje maar al te goed 1 uitoefent. 1 Hadden zij dit gedaan, dan zou dat ze-5 ker nuttiger en noodzakelijker geweest zijn, als die onwaardige aanvallen op Z. " Em. Kardinaal Mercier en op onzen heili-L gen Godsdienst. ; Tegen de Ginema's. De Burgeineesters der voorsteden var Brussel hebben den wensch gesteind dal ' men zou verbieden aan kinderen, jongei dan 11 jaren, om de cinema's te bezoeken, Zij wilden dezen maatregel evenwel 1 niet door de gemeenteraden doen stem-inen, doch vragen hiervoor eene rijkswet, Wij zien hier een adder onder het gras, De gemeenteraad, of anders de Burge-1 meester als hoofd der gemeentepolilie. bezit het recht deze maatregel in voege te brergen. Waarom moet dit nu juisl ! eene rijkswet zijn ? Zijn die heeren be-angst om een gedeelte hunner kiezers a; - te stooten en zouden zij liever in de gele-e genheid gesteld worden om later zoo'i s wet verdacht te maken ? We hebben toct t zulke prachtige (?) voorbeslden onzer te ? genstanders gezien met do militaire- er schoolwet. Hierom'hadden zij jaren en jaren ge e vraagd en toen de Regeering hun wenscl - inwilligde, waren zij laf genoeg hun ver n leden te verloochenen. Zou het zoo me - eene cinema-wetniet precies eender gaan J De deftige menschen zijn allen overtuigd van het cinemagevaar. Honderden maatschappelijke wandaden zijn er ge-pleegd, die de cinéma als oorsprong hadden. 't Is dringend noodzakelijk om èn de vertooningen én het bezoek onder stren-gere bepalingen te brengen. De Gemeen-tebesturen hebben de macht. dat zij haar gebruiken in het belang van de toekomst van ons volk. 't Is toch zoo droevig om al die cinema-ellende te moeten blijveD waarnemen, ellende die zich nog steeds uitbreidt. Stien en Ward. Stien. — Wij zullen vandaag goed in tijds zijn in de hoogmis. Ward ; 't is nog een goed kwar-tier vôôr den tijd. Ward. — Zoudt ge niet denken dat er vandaag meer volk zal zijn dan op andere Zondagen ? 't Is immers vandaag dat de Bisschoppelijke Jubilé van Monseigneur Stillemans gevierd wordt : En Beveren blijft nooit ten achter als er kwestie is van zijn geloof te belijd'en of van zijnen eerbied en genegenheid te toonen aan de geestelijken. 't Is daarom dat het voorzichtig zal zijn van eene goe-de plaats in de kerk te nemen, vôôr dat de groote zwerm van volk binnenkomt, Stien. — Onze Bisschop verdient toch wel dat men luisterrijk en eenpariglijk zijn Jubilé viere. Ward. Vooreerst, vijf en twintig jaar bisschop zijn, dat is iets dat tusschen de gewone gebeurte-nissen van 't menschenleven niet mag gerekend worden. Stien. — Voeg er bij dat onze Bisschop een wijs en verstandig man is die zijne zaken goed doet ; Ward. — En dat het een zegen van God is voor een bisdom van door zulken bisschop bestuurd te worden ; Stien. — En dat het eene groote weldaad Gods zou zijn on- nug 'ang - \ .nan te be. aren. Ward. ■— In Gent is de Jubilé verleden Donderdag algemeen en plechtig gevierd geworden, en 't zou vandaag op aile parochiën hetzelfde moeten zijn. Stien. — Maar, Ward, heeft Mgr. Stillemans onlangs geenen hulpbisschop gevraagd en gekre-gen?Ward. — Welja, een man van omtrent 82 jaar, hoe gezond ook, kan immers alleen al dat werk niet verrichten dat zijne bediening medebrengt en dat soms zeer lastig is, zooals vormen, kerken en kerkhoven wij den, vergaderingen voorzitten, enz. | Daarom heeft hij eenen jongeren Heer aangeduid die meer kracht en tijd heeft als hij om hem in de werkzaamheden van zijn bisschoppelijk ambt te helpen. Stien. — Heb ik niet ergens gelezen of gehoord dat Mgr. Van Rechem de hulpbisschop geboortig is van Beveren ? Dat is nog eens eene eer voor Beveren. Ward. — Halte-la ! Stien, niet te haastig : dit maal is het ons Beveren niet die het pluimken op zijnen hoed steekt, maar wel Bevere bij Aude-naarde.Stien. — Oh ! dat is wat anders ! Wij kunnen het toch allemaal niet hebben : wij hebben immers onzen Eximius, en dat is en blijft de onze. Ward. — Mgr. Van Rechem is eerst onderpas-toor geweest te Lembeke bij Eecloo, waar hij de beste herinneringen heeft achtergelaten ; en iets dat merkwaardig is : zijn eerste dorpeling te Lembeke, is ook priester geworden, en is nu een ieve-rtge onderpastoor in eene onzer naburige ge-meenten.Stien. — Ik hoorde onlangs zeggen dat Mgr. Stillemans een der verdienstelijkste mannen is van zijnen tijd. Ward. — Dat is waar ook : hij mag met rechl en reden een echte volksbisschop genoemd worden ; niemand heeft beter dan hij den zin van der Pauselijken wereldbrief « Rerum novarum » be-grepen en uitgevoerd : ontelbaar zijn de werker die hij in de stad Gent ingericht en in gansch he' bisdom aangemoedigd heeft, voor het geestelijk zedelijk en stoffelijk welzijn van het volk en bij zonderlijk van het werkvolk. Stien. —• Mochte het werkvolk zijne weldoener: nooit vergeten. Ward. ■— Wel gezegd, jongen ! De grootsti weldoeners van het werkvolk zijn de priesters, ei het eenig en waar geluk van het werkvolk is il den katholieken godsdienst te vinden. De katho lieke godsdienst alleen beoogt het welzijn vai 't volk, en buiten hem bestaat er geen waar geluk Stien. — En er zijn ongelukkiglijk zoovele- wer 1 lieden die het niet begrijpen, die niet meer levei als christene menschen, en geenen eerbied mee hebben noch voor God noch voor zijne priesters Ward. — Dat zijn arme verblinden, Stien, di den moed niet hebben van het hoofd te bieden aai de opmakerijen van socialisten en andere slecht gezellen, ofwel die hun geloof, hun verstand ei hunne waardigheid in den genever verdrinken. Stien. — God zij dank, dat er nog vele brave ei moedige christenen onder ons werkvolk gevondei worden, die vast staan in hun geloof, en hunn ware vrienden erkennen. Ward. — Kom, Stien, wij gaan binnen, er i reeds veel volk in de kerk. 8TERFGEVAL. Verleden Zaterdag namiddag heeft di wreede dood een onzer achtbaarste en be : vriondste burgers, uit den kring zijne; Familie en kennissen weggerukt. 1 Wij noemon heer Benoni VERMEULEN 1 echtgenoot van Dame Mathilde De Mont ■ Gemeenteontvanger ; gedurende 29 jarei 1 Orgelist in onze dekanale Kerk en Schrij ver-Schatbewaarder der Fanfarenmaat - schappij " Kunst en Vreugd » 1 Kortstondig maar pijnlijk was de wree - de ziekte die hem ten grave zou brengen t doch met christene gelatenheid en voor ? beeldige verduldigheid heeft hij dit zwar I , kruis aanvaard en gesterkt door de HH. Sacramenten der stervenden schouk hij zijne schoone ziel den Schepper weder. Woensdag om 10 uren had de plechtige lijkdionst enbegrafenis plaats. Vanaf 91/2 uren kwamen vrienden en kennissen, in groot getal naar het sterfhuis om er hun rouwbeklag af te leggen. Rond 10 1/4 u. kwam de geestelijkheid het lijk ten sterf-huize afhalen, alwaar de heer Edm. Ver-haert, Schepene, in naam van het Ge-meentebestuur en der Kerkfabriek vol-gende lijkrede uitsprak : Mijnheeren, 't Ai.-iterven van den heer Bénoni Vermeulen verpli--ht mij, én als Schepene van de gemeente, én als lid van den Kerkfabriekraad, hulde te brengen aan zijne nagedachtenis. Mijnlieer Bénoni Vermeulen werd te Oost-Eecloo den 8 Augusti 1859 geboren. Oarolus Vermeulen was zijn vader; Melania Hamerlynck zijne inoeder. Eenig kind van welstellende en christelijke ouders moest onvermîjdelijk zijne opvoeding godsdienstig wezen. Hij deed zijne Latljnsclie Humaniteiten in 't collège te Eecloo, bij de priesters van 't bisdom, en ging zich later volmaken in de Leuvensche Hoogeschool, tôt den dag dat hij, gezondheids-halve, die hoogere studiën staken moest. Dan reeds was die jongeling wees. en ver-bleef die hier te Beveren-Waes. bij zijnen 00m-voogd. den heer Désiré-Léander Vermeulen, eenen man van onderscheidene burgersdeugd, een welgeplaatst hurt, dat het kind van zijnen broeder diezelfde liefde en zorg zou toedragen die hij zijnen eenigen zoon, denachtbaren heer Jozef Vermeulen, als vader verschuldigd was. Zes en twintig jaar geleden, volgde Mijnheer Bénoni zijnen vof'gd op als orgelist. Wanneer, 't verleden jaar.'t Oregoriaansch genootschap 't zilveren jubelfeest vierde van den duurbaren afgestorvene, zong, en te recht. zijn aartsvriend. de eerweerde Onderpastoor Verschraegen, za-liger gedachtenis : « Gelukkig hij, die in het Huis des Heeren » Door 't orgelspel zijn Schepper mag vereeren » En 't christen volk kan stichten dag bij dag « En zingend-biddend Godwaarts voeren mag. » Aan U, mijn vriend, werd dit geluk gegeven, » En meer dan 't vierde van een menschenleven » Heeft uwe ziel gezongen, droef en blij, » Met de orgelstem, bij rouw- en feestgetij. « Hetorgel- en 't klavierspel uitgelezen, « Is met uw hart en heele wezen >. Tôt een gegroeid ; en aile klank of toon Was voor uw God, een dankbaar huldetoon. » Dat was steeds de duurbare overledene als orgelist.Met een zoo verzorgde opleiding, moest dan ook Mijnheer Bénoni Vermeulen 't vertrouwen hebben van onzen gemeenteraad, wanneer die hem, den 31 December 1902, tôt het ontvangers-ambt benoemde. Als Gemeenteontvanger werd hij bij de beste bedienden gerangschikt. Hij was minzaam en gemakkelijk in zijnen omgang, voorzichtig in zijn doen en laten, stipt en nauwgezet voor de hem toevertrouwde gemeentefondsen. die hij steeds als een heiligen pand bewaarde. Evenals voor uwe beminde echtgenoote, Mijnheer Bénoni, is ook voor onze gemeente en voor de kerk ùw afsterven een pijnlijk verlies : doch wij troosten ons in de hoop dat God, in zijne on-eindige bermheritgheid u reeds, den loon heeft gegeven. die Hij beloofd heeft aan dienaars zooals gij ! Na de gebruikelijke gebeden werd het lijk buitengebracht en gedragen door leden der Fanfarenmaatschappij, toog de rouwstoet ter kerke, middelerwijl deFan-faren treurmarschen uitvoerde. Twee knapen, dragende eene prachtige rouwkroon, namensde Fanfaren, openden den lijkstoet. De hoeken van het baarkleed werden gehouden door den Weled. Heer Graaf K. de Bergeyck, Eerevoorzitter, en heer Edg. Hillegeer. Voorzitter der Fanfaren ; heer Edm. Verhaert, Schepen en heer Hon. Hillegeer Voorzitter der Kerkfabriek. De leden der St-Gregoriusvereeniging, voerden met welslagen de aandoenlijke Requiemmis van Gevaert uit. Het Offer duurde omtrent een kwaart uurs. Na de Mis ging men stoetsgewijs ten kerkhove, alwaar, nadat de laatste gebeden door de Geestelijkheid gedaan waren, heer Edg. Hillegeer in dezer voege hulde bracht aan de nagedachtenis van den duurbren afgestorvene : Mijnheeren, Als voorzitter der Fanfaren Kunst en Vreugd heb ik de droeve plicht een laatste hulde te brengen aan onzen geachten schrij ver-schatbewaarder den heer Benoni Vermeulen, die ons in den bloei der jaren door de onverbiddelijke dood ontnomen 3 werd. Het akelig nieuws van het afsterven van ons ge-liefd bestuurlid viel als een zwaren donderslag op I ons neder. In het jaar 1889 tôt schrij ver-schatbewaarder gekozen, in vervanging van den heer Frans Van ^ der Stock zaliger nam hij van in den beginne af zijn nieuw ambt ter harte, hij vervulde zijne taak met de meeste zorgvuldigheid. hij spaarde zich noch tijd, noch moeite als het de belangen der maatschappij gold, niets verwaarloosde hij om den toestand der kas in eere te houden, daardooi ' ook dat zij zich nu in zoo eenen bloeienden toe-1 stand bevind ; maar niet alleen als schrijver offer-1 de hij zich op voor de maatschappij, hij was te-vens een ervaren kunstenaar in de muziek, hiei ook vonden wij hem altijd bereid zijn talent ter beste te geven, als het de belangen der maatschappij vergden ; altijd met de zachtmoedigheic hem eigen, behandelde hij de leden welke zijn< diensten van noode hadden, ten tijde van avond ' feesten en andere omstandigheden. Door zijn minzaam karakter, zijn minnelijkei e omgang met al degene die hem omringden, teldi hij niets dan vrienden. In het jaar 1912 besloot dan ook het bestuur het vijf en twintigjarig jubelfeest van Mijnheer Benoni, als schrijver-schatbewaarder te vieren ; dit voorstel den leden bekend gemaakt, werd met den grootsten geestdrift onthaald ; ieder wedijverde om het meest, ten einde den alomgeachten vriend met de grootste plechtigheid te vereeren. Dit jubelfeest werd dan ook met den meesten luister gevierd en liep tôt ieders grootste voldoe-ning van stapel, de hoop koesterende hem een-maal zijn gouden jubelfeest te zien vieren, doch helaas ! pas nauwelijks een jaar en half nadien werd hij door een ziekte aangetast die hem op het lijdensbed neerkluisterde, hetwelk hij niet meer verlaten heeft dan om naar zijne laatste rustplaatst gedragen te worden. Het verlies is pijnlijk voor zijne geachte familie en voor zijne ontelbare vrienden, maar ook voor onze maatschappij is het een harde slag. "Wij verliezen in hem den man, die door zijne wijze raadgevingen ons altijd ter zijde stond ; wij hoopten hem nog lange ]aren in ons midden te hebben, de Voorzienigheid heeft er anders over beslist, doch als Christenen buigen wij het hoofd voor de schikkingen van den Allerhoogsten. Welaan, rust zacht, Geachte Vriend, in den schoot dezer gewijde aarde : aan den boord van dit kille graf staan ontelbare vrienden met tranen in de oogen en het hart vol rouw, om U een laat-sten afscheidsgroet toe te sturen, binnen weinige oogenblikken zullen uwe stoffelijke overblijfsels, der aarde toevertrouw worden, doch uw zalig aan-denken zal altijd in ons geheugen blijven en wij getroosten ons dat gij reeds hierboven loon naar werken zult ontvangen hebben. Vaarwel, Betreurde Vriend, vaarwel en tôt we-derziens.Nu trad heer.Gustaaf Verzele, koster en Bestuurder der St-Gregoriusvereeniging, vooruit en sprak onderstaande lijkrede uit : Eerweerde Heeren, Mijnheeren, Toen pas overènkele weken de droeve mare bij ons rondliep, als zou onze vriend Mr Benoni Vermeulen, om reden van ziekelijkheid gedurende enkelen tijd uit ons midden verwijderd blijven, bleef het bij ons eene vaste overtuiging of zijnen nog betrekkelijk ongevorderden ouder-dom en levenslustige natuur zou weldra op de ziekte de bovenhand behalen en wederom zouden wij hem in ons midden ontvangen vol leven en blijheid als weleer. Eilaas !.. de ziekte ging haren gang, de onverbiddelijke dood is gekomen en met een slag werd verbrijzeld de hoop eener duurbare echt-genoote, eener aclitbare familie; en voor ons, leden Gregorianen, heeft een hart opgehouden te kloppen, vol edele trouw en goedheid. Als een heilige en duurbare plicht hielden wij er aan de stoffelijke overblijfselen van onzen vriend, tôt hunne laatste rustplaats te vergezel-len en mij blijft nog de droeve taak in naam der Sint-Gregoriusvereeniging een laatsten blijk van hulde en genegenheid neêr te leggen. Mr Benoni Vermeulen, geàoren te Oost-Eecloo den 8 Augusti 1859, afstammeling eener deftige familie, verloor vroegtijdig zijne ouders. Na de humaniora in het Oollegie van Eecloo vol-trokken te hebben, ging hij naar de Umversiteit van Leuven.dewelke bij om gezondheidsredenen moest verlaten. Hij vestigde zich alsdan in onze Gemeente van Beveren en nam inwoon bij zijnen 00m, Mr Désiré Vermeulen zaliger. vroeger orgelist onzer kerk. De 00m van den jongen Benoni, zag aldra dat zijn neef bijzondere kennissen had op-gedaan in zake van modem muziek. Hij leidde dus den jongeling op en leerde hem grondig de harmonie en orgelmuziek kennen. Wanneer hij dacht dat vriend Benoni genoeg gevorderd was, gafhij zijn ontslag en zoo werd dejeugdige en geoefende mnzikant met algemeene toestemming der Geestelijkheid als opvolgende orgelist aan-gesteld, dit was ten jare 1885. Dit ambt heeft hij nu sinds 29 jaren meesterlijk en talentvol ver-vuld en toen ik hem over 20 jaar hier aantrof, gevoeldeik alras, dat ik in hem een braven en gezelligen Ambtgenoot had gevonden. Weldra werden wij onafscheidbare vrienden en nooit zou een onvriendelijk woord zijne lippen ont-glîppen. M1' Benoni Vermeulen had een gouden hart, wie hem kende moest hem beminnen. Ja!... de tijd zal nooit die edele, brave en schoono ri-guur uit mijn geheugen wissc.hen. En wat hij was voor mij, dit was hij ook voor onze medeleden, de Gregorianen, steeds minzaam in zijnen handel en wandel, voor ieder lid een vriendelijk woord, gezellig in samenkom-sten en vereenigingen. Hij was een kundig Orgelist, doch vol een?oudigheid, iedereen moest bestatigen hoe meesterlijk hij zijn instrument bespeelde, en welke gevoelvolle melodiën fiij er wist uit te halen. Niets was hem te zwaar, naar-stig in 't volbrengen zijner taak, als 't maar gold Gods eeredienst op te luisteren. De repetitiën woonde hij ieverig bij en zijne zaclite en juiste begeleiding op het orgel maak-ten ons het aanleeren gemakkelijk. Wie herin-nert zich niet de talrijke feestvieringen, de jaar-lijksche vergaderingen. die hij door zijn muzi-kaal talent en gezelligheid wist op te luisteren en vreugdig te maken. 0 ja ! hoejammer! zijn al te vroeg afsterven brengt eene groote leemte in ons midden. Neen, duurbare vriend, nooit zullen wij de aangename stonden vergeten welke wij met U hebben doorgebracht, lin nu. beste vriend, nu zullen wij met u nii-t meer kunnen omgaan... van 11 zijn wij gescheiden... voor altijd !... 't ls nietgelooflijk... neen ! Helaas ! hiei® helpt geen wensch... niets, niets dan die koude, onwederlegbare werkelijkheid. Hij was ook een rechtschapen man, een over-tuigden Christen in den vollen zin des woords, nooit vonden onbetamelijke woorden den weg tôt zijn hert ; hij schaamde zich niet, daar waar het noodig was, zijn oordeel te vellen voor de goede zaak, Hij verwierf de achting en de genegenheid van onze Geestelijke en Wereldlijko Overheid, van iedereen in 't gemeen* allen hadden niets dan lof en eerbetuiging voor den braven, deftigen, lieftalligen en bekwamen Orgelist. Wie zou durven denken hebben dat zijn onlangs gevjerd Jubelfeest, door een zoo kort op-volgendeslagzoumoeten betreurd worden?Lang zouden wij hem nog in ons midden willen be-waard hebben Eilaas 1... Gods raadshesluiten zijn ondoor-: grondbaar... in voile chnstene onderwerping buigen wij het hoofd ; " Uw wil geschiede. o Heer !... Met gebroken hart zien wij uwe stoffe-1 ] i j k e overblijiselan ten grave dalen : maar he-i I melwaarts gaan onze oogen en vast bet:ouwend

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.