| 247e JAAR. N 16 5 OENTIEMEN DINSDAG, 20 JANUARI 1914 GAZETTE VAN GENT IIÎSCHBÏJVISfiSPEIJS : YOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : r-n i»nr , . . fr. 52-80 E«n jaar , . . . . fr. 15-00 t maanden ! . > 6-50 6 maanden . , 7-75 Kaaaden » s 50 3 maanden > 4-00 Voor Holland : 5 frank per 3 maandon. TTr\f\v nnâprp. landen : fr. 7-50 ner 3 maanden. N1EUWS-, HÀNDELS- EN ANNONCENBLAD Gestîcht în 1667 (BEURZEN-COURANT). EESTUUS ES EEDACTIE YELDSTRÀAT, 80, GENT De foireelen ayn open van 7 ure 's morgends tôt 5 ure 's avondè» TELEFOON nr 710 De mschrijvers buiten de stad Gent moeten Iiun abonnement nêmen ten Postkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. neoerland. De prias geœaal. — De gezondheids-toostand van prins Hendrik, gemaal van H 'M. koningin. Wilhelmina, la.ait veel te wenschen De prins vÊrblijft in een sanatorium van Taunus, waar hi.i door den Duitschen hoogleeraar Dr Friedlander verzorgd wordt. FRAM&RJJ&. Dp diefte der " Gioconde „ Eene aanhouding in Rusland. Te ParijtS werd er gisteren uit St-Pe-terE'burg bericht ontvangen over eene aarilio-uding van een avonturier, zekeren. Bibikow, dje verklaart deelgenomen te hfbben aan de diefte der "Gioconde", en zaflks met medeplichtigheid van twee lùiîsen en van Peruggia. Rallier enàele bijzonderheden dim-aiingaandle : Bibikow, die tôt eene uit-mtotende Ruissische familiebehoort, werd door de policie opgezocbt voor zijne tal-rijike, in Ruisilaàd gepïeegd'e aftrogigeïat-lifen, die verscheidene honderd duizen-dén frank bedragen. Om zieh aan _deze cipsporingen te. onttrekken, kocht hij van eâieren Colonma-Waliewski, een vreemd pa&port en vertrok, ondier dezen naam, naar Parijs. ■Daar ontmoette Bibiko.w twee zijner St-PeteT.aburarsche vrienden, Meyemdbrf en Engelhiardlt, e,n aile d'rie, na de twee hoiid'srd duizend frank, die Bibikow van Budand had medegebracht, opgemaakt te beibben, zocbten naar nieuwe, gemakike-Sii.jlke middelen om aan versch geld te ge-îiatken. Een andere Rus, K. V..., voe@d!e Kich bij lien, en hij was het die het ge-dscht van het stelen dler " Gioconde" Tooruitzette, om de schilderij te verkoo-ipen aan een Amerikaanscli milliardair, âie enkel1 me,t de beginletters S. W. aan-gbdoid' word/t. ||0p aanbeveling van Bibikow en van een ander medeplichtige, Latzkevitch ge-na&md, besloot de bende zich de mede-werkjng, v® Peruggia te verzekecen. >jHet was Latzkevitch die de Gioconde" uit het Louvre-mjuseum stal, terwijil Peruagia, Bibikow en V. K... hem aan de ifcatie van Sa.int-La/vare op svachtten. De diefte gepîeeigd zijnde, zoo vereenig-d« de bende zich denzeîfden dag ter wo-ning van Latzk}e\T.tch en er werd beslo-ten dat deze laatste de schilderij bij z,ich houden zou, totdat de opschudding, door de diefte veroorzaakt, wat gestild zo'U zijn en men de "Gioconde" dan geamster aan den Amerikaansicheii milliardair te koep zou kiunnen bieden. Maar Perugigia begon kort daarna aan d| " eerlijikheid" van Latz-ekevitch te twij-felen, en ried zijnen vrienden ajan den Ilus de schilderij af te nemen. Peruggia, Meyendorf en Engelbardt, in policiea.gen-ten vermomd, deden eene " huiszoeking" bij Latzkevitch, en vonden er, natutxr-lijikj de "Gioconde", die zie medenamen, na... ten liaiste van den Ru» prooes-vier-baal opgestefid te hebfeen. Latzkevitch •l'ernam maar eerst later wat er gebeurd was. Daar de Amerikaansche milliardair f-ehtar te Parijs niet aanwezig was en de tende geld1 noodig had, zoo meldde Bibikow aan zijne nuedeplichtigen de aai> koTCist te Parijs van den Russischen miil-Jrioenair M..., zeer gekend1 te Bakou, in Kaukasie, en die de "Gioconde" voor de s om van 10,000 frank zou aankoopen. De anediepilichtigen, hopend van de schild'e-rî minstens een millioen te krijgen, maar toch de 10,000 frank niet willendie laten ontsnappen, geibrajkten het volgendie middel : De ware " Gioconde" en eene kopij ervan, werden naaj- eene afgelegien pïaatsi, buiten. de stad gebracht. De mil-îioenair M... werd' er geblinddoekt been gebracht. De echte " Gioconde" werd hein vertoond. Die heer M... onderzochft ze naùwkeurig en, na het mierk van bet Lou-vre-iaii&euni vastgesteld te hebben, kocht hij zie aan. Terwijl. Meyendorf en Engelbardt de schilderij inpakten, ontstond er twist tus-schen Perugigia, Bibikow en Engelbardt. Aldra sloeg de twist in een gevecbt over, wiat den rmllioenair van Bakou zeer ver-ontrus/fcte. Meyendorf maakte van de ge-•legeebeid gebruik om de echte schilderij met de kopij te verwisselen. De millioer nair, een scbandaal voorziende, baastte zich weg met het "kostbaar" pakje onder dén arm. De tien duizend frank werden " eerlàjk" verdeeH onder de leden der bende. Daarna yertrokken ze allen, met de " Giocoïv de" in h un gezeEiSchap naar Monte-Carlo, ■waar zij hoopten den Amerikaanschen milliardiair aan te treffen. Onder weg echter maaikte Peruggia zich met de schilderij uit de voeten. Men kent de rest. Bibikow lever de al deze bij.zonderhe-den aan den onderzoekErechter van St-Peter&burg. Deze magistraat zal uit te miaken hebben of ze naar waarheid zijn. In 2en jaar. — Het is een jaar geleden dat die beer Poincaré op bet Congres te Versailles gekozen werd als président der repaibiiefc, met 483 stem men tegen 293 aan den beer Pams. Drie ministeries volgden elkander op, gedurende- dit eerste jaar presidentschap. Hiet ministerie Briand, dat van den beer Bartbou en nu dit van den beer Dou-miergiue.De dood van generaal Picquart. — De divisiegeneraal Picquart, bevelhebber van het 2° legerkorps, gisteren te Amiens overleden, was verleden dinsdag , op den bevrozen grond, van zijn paard gevallen en had zich aan het hoofd gekwetst. Generaal Picquart werd in 1854 te Straatsburg geboren diende in Tonkin, kwaro bij den generalen staf en werd in 1895 belast met de leiding van het In-lichtingbureel (spioneerdienst). Als zoo-danig ontdekte bij door middel van het "petit bleu" in 1896 dat niet Dreyfus, doch majoor Esterhazy de schrijver moest zijn van het "Bordereel". Eerst werd Picquart door zijn overste, generaal Gonse, in zijn navorschingen ter zij-de gestaan, maar de vijanden van Dreyfus in den staf wisten zijn overplaatsing te bewerken naar Tunis. Maar hiennede wa.ren zij nog ïiiet tevreden : Picquart werd kort daarop ontslagen. Na zijn tweegevecht met kolonel Henry werd hij in den zomer van 1898 gevangen geno-roen onder beschuldiging het "petit bleu" vervalscht te hebben. In juni 1899 vrijgelaten,trad hij in het Dreyfus-proces te Rennes weder voor Dreyfus' onschuld op. Na diens vrijspraak werd Picquart in eere hersteld en belast met het bevel over een brigade en gedecoreerd met 't Legioen van Eer. Hij was divisie-bevel-hebber te Parijs toen hij in 1906 in het ministerie-Clemenceau als minister van oorlog optrad. Vrees voor overstroomingen. — Bevoeg de ingénieurs vreezen, voor Parijs en lOinstreken, zulke rampvolle overstroomingen als in 1910, eens de dooi nxge-vallen. Er is te veel sneeuw gevallen. Djavid bey te Parijs. — De minister van buitenlandiscbe zaken, Doumergue, ontving Djavid bey, die de Fransch-Turk- .sche onderliandeîingen zal voeren. Dou-mergiue legde den nad"ruk op het politiek ikarakter der onderbandelingen. Erankrijlk gaat dienaangaande met zijne bondige-nooten ten voile accoord. In de Kamer. — Priester Lemire heeft zijn ontslag gegeven als ondervoorzit-ter der Kamer. Hij verklaarde niet te handelen onder welke drukking ook, maar dat hij niet wilde dat zijn priester-kleed hem niet de noodige zelfstandige onzijdigheid zou verleenen om de ibespre-kingen der Kamer, waar hij met medelij-den of aanvallend zou behandeld worden. Brand in een gasthuis. — Gisteren, rond middernacht, ontstond er op de zolderingen van het gasthuis "Hôtel-Dieu", te Marseille, brand. De izieken der twee zalen, gelegen onder de plaats waar het vuur uitgebar-sfcen was, werden onmiddellijk met de noodige voorzorgen vervoerd. Het vuur kon gelukkiglijk spoedig ge-doofd worden. Vreeslijk auto-ongeluk. — Te Istres wierp een auto gisteren namiddag twee kinderen om, die uit de. school kwiamen. De klein© René Auberge, 7 jaar oud, werd op den slag gedood. Zijn makkertje, Eugène Aquaron, 8 jaar, werd bet rechter-been afgepleiiJterd ; zijn toeatand is on-rustwekkend. ^NGELAND De verongeiukte onderzeeer De vorige rampen. De "A. 7" is de zevende onderzeesebe boot, die Engelland sedert 10 jaar ver-lieist.Den 18 maart 1904 werd de onderzee-sclie boot "A. 1" nabij Portsmouth, door een paketboot erg besebadigd ; de boot zonk met 9 miatrozen en 2 officieren. Den 8 juni 1905, zonk de "A. 8", nabij Devonport, tijdens eene oefening. 12 mo-trozen en 3 officieren verloren er het le-ven bij. Den 14 juli 1909 bots te de "O. 11" des nachts op een stoorriboot in de Noordzee en verging met 11 matrozen en 2 officieren.Dein 28 auguisti 1911, zonk de "A. 4", nàlbij Portsmouth. Gelukkig kon de gain-sche bentanning gered wordjn. Den 2 februari 1912 botste de "A. 3", nabij het eiland Wigbt op den "Hazard1" en zonk met 10 matrozen en 4 officieren. Den 2 october 1912 zonk de "B. 2", nabij Dover, met 15 matrozen en 2 officieren. Erge beschuldiging. — Acht officieren en acht beambten en gewezen beamfoten van de bekende firma Lipton, lteveraar van voedingsmiddelen, onder weïke ook de be.&tuurder John Cansfield, zijn voor den policierechter in Bowstreet, te Lon-den, versebenen. Zij worden bescbuldigtd mn knoeierij met contracten voor de le-vering aan kantienen. Er moeten valsche Qpdracbten zijn aangenomen en betaald. Engeland en Nicaragua. — Van offi-cieele zij de vernemen wij, dat Engelland herbaald.'elijk aan Nicaragua vroeg eene regeling te treffen, ten opzichte van de door Engelscben gestelde financi&ele vor-deringen. Bijzondere stappen zijn er in den laatsten tijd nochtans niet gedaan. De Engelsche gezant vertoeft op bet oogeniblik te Guatemala. Door stakers gedood. — Te Dublijn werd verleden nacht een bediende eener maatschappij en die, niettegenstaaindle die staking aan den arbeid1 bleef, op de bavenkaai stervend aangetroffen. Alvorens den geest te geven, kon bij verklaren door een groep stakers aange-vallen te zijn. De staking te Dublijn. — De werlssta-king, d'ein 27 augusti 1913 begonnen, is liàndielijlk geëindigd. Uitgebongerd, ziek, in de diepste ©Hende gedompeld, bebben de werk&takeris onvoor-waardelijk den arbeid hernomen. Larkin en de andere so-cialistiscbe leiders hebben, tijdens eene vergadiering met gesloten deuren, het ein-de der staking uitgeroepen. DU!TSCHLAMD. Vijî millioen. — De Berlijnsche ge-in-eenteraad heeft besloten het gesebenk van den beer Repphan van vijf millioen mark voor eene jongensschool in het bosfcli aan te nemen. De voorzitter ge-'i^aagde met warme erkentelijkheid van deze sebenking, maar zegde het te be-treuren, dat Reppban er zoovele on aan-genaambeden door bad ondervonden ; immers, nadat zijn naam bekend was gr worden, heeft hij niet minder dan elf d'uizend verzoeken om hypotbeek te ver-Bchaffen, om onderstand aan weduwen t, verleenen en andere bedeîb rieven ont-vangen.Auto=cngelukken. .—■ Gisteren gebeur-derv te ^rlijn drï.e auto-ongjelukken waarbi,j een twintigtal personen min of meer zwaar gewond werden. In de eerste plaats reed een auto, waar in de geleider-dienstbode 'zijn gezin en iiog verscheidene andere personen gela-deci had, op een boom. Zeven personen werden gewond. Bij een ander auto-tochtje door jonge-lieden gedaan, reed de auto op een wa-gen.Tien personen werden gewond,waar-orider verschèidene zwaar. Bij eene darde botsing, tusschen een auto-taxi en een gewoon rijtuig, werden drie personen zwaar gekwetst. Eene scheepsramp? — Uit Punta Are-nas is bericht ontvangen, dat door een aeâlvaartuig aldaar de tijding is aan gebracht, dat de lijken van den derden s.tuurman en van den administrateur van de stoomboot "Acilia" drijvende zijn ge-vonden. Indianen in de buurt van de plaats, waar de lijken werden gevonden, bewieren, dat een groote stoomboot is verongelukt. Jachtongeluk. •— Tijdens eene jacht-partij, te Saint-Avold, ging bij het over-springen van een gracbt een geweea- af. Luitenant Folsche werd door de lading getroffen en op den slag gedood. OOSTENRIJK- HONGARIE Eene Zuidpoolreis. — Behalive bet plan van Shackleton om eene Zuidpoolexpe-ditie te ondernemen, zijn z.ulke plannen ook door den Oo&tenrijker, Dr Kônig, ontworpen. Deze wil van Zuid-Greorgie vertrekken en dan in de Weddell-zee zoo ver mogleMjk Zuidwaarts beproeven te ko-m>en en daar, indien eene kust of vol-do end1 bestendige iji&plaat wordt bereikt, overwinteren en dépôts aanleggen voor een sliedetocbt naar de Pool in het vol-gend voorjaar. Zonderlinge zeden. — Een Oosten-rijkscb kapitein der artillerie, te Krakau in garnizoen, die eenige officieren bij zich te eten had, kreeg aan tafel ruzie met een zijner gasten, luitenant Ziegler. Hij schel-de zijn oppasser, gaf bem een revolver en beval bem den luitenant neer te sebie-ten.De oppasser voldeed aan die opdracbt an schoot op den luitenant, die dood neerviel. De kapitein en de oppasser zijn beidien gevangen genomen. Bespieders. —■ Te Krakau zijn zeven personen aangehouden, onder de beschuldiging van bespiederij ten voordeele van Rusland. IN SPANJE. De koning legt den eersten steen der nieuwe gebouwen van een Toevluchthuis voor dagbladscimjvers, te Carabachel-Halto. ÎTALSE, Prinselijk huwelijk. — Zaterdag werd te Turijn bet huwelijk ingezegend van prins A âge van Denexnarken, met de gra-vin di Borgola. Het testament van kardinaal Rampol-la. — De nalatenschap van Rampolla's kerkelijke waardigbeden is alreeds veT-deeld : kardinaal Ferrata is secretarls van bet Heilig Officie geworden ; kardinaal Cassetta bibliothecaris der KerOs: ; kardinaal -Biselti groot-prior van de Mal-tbezer Orde en kardinaal Merry del Val aartspriester der St-Pieterskerk. Daar mede zijn de waardigbeden, welke de "groote kardinaal" in zich vereenig.de, na de korte vacature, onder vier prinsen der kerk verdeeld. Rampolla's stoffelijke erfenis is ecbtei nog aan niemand teegewezen. Omtrent baar grootte loopen de sebattingen zeer uiteen ; de een spreekt van meer dan een milllioen lire, de ander van slechte tw-ee-bonderd duizend. Naar aile waarschijn-lijkheid bedraagt zij echter ses honderd duizend lire. GRIEKENLA5MD. Eene samenzwering tegen koning Constantin? — Het parket te Salonika, had dlezer dagen van eene dame mededeeling ontvangen, dat er in het buitenland een comiteit was gevormd, hetwelk in eene gebeime bijeenkomst besloten bad koning Constantijn te vermoorden. Vier mannen waren dtoor het lot aangewezen om dit be-slfuit uit te voeren. De policie stelde e.en onderzoek in en vond werkeljjk twee ver-dachte kerels te Saloftika. Esn er van is onmiddellijk het land uitgezet ; de andere beweert Italiaansch onderdaan te zijn. De beide andere bij de samenzwering be-trokken lieden moeten zich in bet buitenland ophouden. Op reis. — De koningin vertrok gisteren, in gezelscbap van den Diadoog, naar Berlijn. Met deze reis is geen enkel politiek oogmerk bedoeld. Een gevecht. — Twee duizend Alba~ neezen, uit Berat gekomen, hebben het dorp Tepellini, op bet aan Griekeoland afgestaan Albaneesch grondgebied, aan-gevallen. De stormloop werd tôt twee maal herhaald, doch zonder uitslag. De Grieken vielen de bende aan, die, na een zwakken weerstand, in wacorde de vlucht namen,na nogal groote verliezen geleden te hebben. De Grieken hadden dertig gekwetsten. De krijgsgevangen Albaneezen verklaar-den, dalt zij het dorp, dat door de Griek-sche troepen beizet was, wilden plunderen en den weerstand beproevec. die de Grieken zouden bieden. ALBANIE Essed pacha en von Wied. — Het toe-komstig paleis van. den prins von Wied, te Durazzo zal tegen de aanstaande .yeek in orde zijn om den vorst te ontvatigen. Essad pacha heeft aan den prins voa Wied een eigenhandig schrijven doen be-zorgen, waarbij hij hem zijne ondersteu-ning en zijn trouw belooft. Iiet gevoig van den prins von Wied. — Men bericht uit Rome, dat het schijnt be-vestigd. te worden, dat troepen den prins von Wied bij zijne aankomst te Durazzo z.ullen begeleiden. De toestand schijnt hoe langer boe in-gewikkeider te worden. Oostenrijk-Hon-garie heeft, op verzoek der voodoopige regeeririg, een torpedoboot naar Valona geeonden, die, naar men meldt, nog dioor den kruiser " Admirai Spaun" zal worden gevolgd. De leening, die_ de mogendheden offi-cieus aan Albanie hebben toegezogd, hangt weer in de lucht, want volgens een blad zwllen ook Oostenrijk en Italie bun beurs diebt bouden als de andere nrc>-gendbeden weigeren de leening te waar-■borgen De ve.rgunning voor het stichten eener Albaneesche bank met Oosten- S 9 Feuilleton der Gazette van Gent. Voor hare Moeder —— |— Zij was slanlc en van gemiddelde longte, en zij had een eigenaurdige manier om het hoofd te dragen : altijd min of meer gebogen, als door leed, schuld o£ droevige overdenkingen. Zij had groote, grijze, hartstochtelijke oogen. Haar trekken waren vrij regelmatig, en haar mond was rood en vol. Haar gelaat wa»s blank, doch haar neu i was met zomer-sproeten bedekt, zooals men vaak ziet bij menschen met rossig haar. ' Ciij herinnert u ailes nog zoo juist. Och,in dien tijd was ik dag en nacht met Mila Klint bezig. En —• jawel — ik zie haar nog wel eens. Wij zijn haar zaak-.waarnemers.^Veronika lachte eenigszins gedwongen. Opeens scheen de geschiedenis een an-deren tint te krijgen. Het is dus geen afgeloopen roman, maar een, die nog wordt voortgezet 1 B—- Maar, mejuffer La Motte... ; Neen, dat kon hij geheel en al, met een gerust geweten, en in voile bewust-zijn van zich wij zen. » a — Luister verder. Toen Mila nu zag, dat hij verloren was, kwam zij opeen-s voor den dag met de bekentenis, dalt zij zal haar medeminnares geworgd had. Ilaar Alfred was er pas bij gekomen, toen ailes was afgeloopen. In krankzin-mge opgewondenheid, razend van jaloe-iZie, getergd door het schimpen, vati de andere, die zich erop beroemde, dat zij den man nooit zou Ipslaten, had, zij zich tôt de daad laten verleiden. En nu ge-beurde er iets zonderlings, dat ons bijna in de war had gebracht. Die Alfred Mer-kel, die vroeger nu eens brutaal, dan weer beschroomd, den indruk had ge-maakt, alsof hij in angst zat, werd nu op eens volkomen zeker in zijn optreden. Hij had het meisje, daïfc hij liefhad niet willen bezwaren, en had altijd gehoopt, haar te kunnen redden. Zijn antwoorden werden volkomen helder, en kawmen tôt in de kleinste bijzonderheden met de hare over een.. Wij allen waren overtuigd — wij hadden er een eed op durven doen — dat hij de moordenaar was. Maar de nauwkeurige, in ailes overeenstemmen-d& verklaring n van beiden, in verband met haar herhaalde bekentenis, bewezeti aan het verstand der rechters, wat hun gevoel niet wilde aannemen. Indien Mila Klint zich onschuldig opofferde, moest een dadelijk na de daad gemaakte af-spraak tusschen hen beiden bestaan, die met buitengewone scherpzinnigheid was opgemaakt, en met een verbazend geheu-gen werd vastgehouden. En welk een energie in de heerschappij over haar zenu wen ! Geen pathos bij de bekentenis, dat op de een of andere wijze afbreuk had kunnen doen aan de geloofwaardigheid. De vraag : Is zij schùldig, of offert zij zich op 1 werd het onderwerp van aile gesprekken in de geheele stad. Mijn vader, de voornaamste advocaat bij ons, voelde zooveel belangstelling voor de zaak, dat hij aanbood, Mila Klint voor de rechtbank te verdedigen, wat de indruk nog verhoogde, en het geloof aan een zelfopoff&ring nog bevestigde.Maar ook in de vertrouwelijke gesprekken met vader bleef zij erbij : zij was de moorde-nares. En zoo werd zij tôt zeven ja>ir tuchthuisstraf veroordeeld. Nooit of n'un- mer vergeet ik den blik, dien bet meisje eer zij weggebracht werd, den man toe-wierp. Haar ziel scheen zich op te lossen in de pijn van het afscheid. En te-gelijk lag er een fanatieke glans in dien blik — de diepste smart en de hoogste trots te gelijk. — En bezoekt gij haar dikwijls in het tuchthuis 1 vroeg Veronika, nu met wer-kelijke belangstelling. Bezoeken 1 Wij zorgen voor haar bur-gerlijke aangelegenheden ; die heeft zelfs zulk een gering schepseltje, die zoo tra-gisch van de wereld gescheiden is. Mila's mbkder stierf van droefbeid over de schande. Het maakt haar niet week. Zoo leeft zij nu reeds zes jaren, verstijfd, stil, als onder een geweldigen druk. En voor die Mila heb ik lang een groote belangstelling gevoeld. Begrijpt.gij dait 1 — Dat begrijp ik zeer goed, zegde Veronika. Of zij nu de moordenares was, of zich opofferde — in ieder geval handelde zij in razende liefde, en daarin ligt toch altijd iets verhevens. Dat zou een onderwerp zijn voor oom Jens. Maar die Mila draagt geen kostuum. Oom Jens kan en-fteil' jets in kostuum schrijven. Mama zegt, daarmede is hij nu weer in de mode gekomen. Hij wist niet, of dit seberts of ernst was. Eigenlijk had hij ook het gevoel, dat zij niet recht begrepen had, waarom bij haar de geschiedenis van Mila ver-telde.Ja, waarom deed ik het? vroeg hij zichzelf af, en kon het juiste antwoord maar niet vinden. Hij had een vage voorstelling, alsof hij zichzelf door een voorbeeld wilde bewijzen, hoezeer het ongewone hem aantrok... Maar waarom was dat eigenlijk noodig? De dames begonnen nu echter te vin den, dat het paartje lang genoeg ail een had geloopen. Zij bleven wachten. Dit was een aanleiding voor Veronika en Wigand, om wat aan te stappen, en het laatste eind van den weg te zamen met de anderen af te leggen. Hij werd voor den volgende dag uitgenoodigd, om bij de fa.milie Bagessen thee drinken. En toen hij naar Kopenhagen terugkeerde, had hij het gevoel, dat bij een heel eind opgeschoten was. Hij en Veronika begrepen elkander. Die gedachte bracht hem in een roes van s-aligheid. Hij schreef dadelijk aan zijn vader. Vader was altijd zulk een zachte, ern-stige vriend voor hem geweest. Hij ver-telde van het gebeurde op de boot, be-schreef Veronika, trachtte de aantrekke-lijke eigenaardigheid van haar moeder te schilderen,vermeldde, dat deze in vriend schappelijke scheiding van ha&r echtge-noot scheen te leven, en dat hij niets wist van de geldelijke omstandigheden, wat er ook minder toe deed,daar hij best eene vrouw kon onderhouden. Vader was dus nu een beetje op de hoogte, wanneer er een telegram mocht komen. En als er geen kwam, dan had hij een blauwtje geloopen, of was, ten gevolge van onvoor-ziene omstandigheden, van voornemen veranderd — wat hem echter onmogelijk toescheen, want zooals hij en Veronika elkander begrepen, had hij het nog nooit bij iemand anders ondervonden. Nu kwamen er dagen, zooals het leven ze hem nog nooit bad gebracht. Elke zenuw in hem was gespannen ; hij werd geslingerd door blijde en sombere ver-waehtingen. Bij elke kromming van den weg kon hem een hemelsche verrassing of een onbeschrijflijk ongeluk .wachten. Zijn liefde nam steeds toe. Doch hij hield zich nog terug, hoe zwaar bet hem ook viel. Hij wilde tôt zichzelf, tôt haar tôt zijn vader kunnen zeggen : ik heb me niet in den eersten roes gebonden. En dan had hij ook uren, waarin het hem toescheen, dait hij te weinig beteekende, om naar de hand van dit uitverkoren meisje te dingen, waarin hij niet op we-derliefde durfde hopen, waarin het gegi-chel van twee Bagessentjes hem als een bespotting van zijn streven voorkwam. Hij wankelde tusschen jongensovermoed en zwaarmoedigen emst, wat hem leven-diger maakte, dan hij in zijn gewone doen was. Veronika verkeerde in een ge-lijken gemoedstoestand. Met geheel haar hart was zij op Wigand verliefd, en toch was zij voortdurend beangst, dat hij zich nog zou kunnen terugtrekken. Misschien nam hij in dien tijd inlichtingen naar de geldelijke omstandigheden, en zou hij vernemen, dat deze bescheiden waren en door mama's genialiteit wel eens in den war raakten ; of hij haalde zich in het hoofd, dat zij toeb eigenlijk niet bij hem paste. Nooit nam zij 's avonds afscheid van hem, zonder te vreezen dat hij de af-spraak voor den volgenden dag niet zou houden, maar plot&eling vertrekken. Die heimelijke onrust verhoogde baar tempérament, haar geest, haar bevalligheid. Zij straalde van schoonheid. De spanning, of dit nu met een verîo-ving zou eindigen, of niet, verhoogde ook den levenslust van de andere dames. De beide rose meisjes schaterden reeds vooruit bij het denkbeeld, hoe grappig het zou wezen, Veronika als bruid te zien. Zij vonden het iets afschuwelijks, verloofd te wezen. De vrouw van den Staatsraad gunde het haar schoonzuster van hai'te, dat Veronika een goede partij • zou doen ;al kwam er wel eens een gevoel van spijt in haar op, dat er voor Si-gne en Lide in het geheel geen vooruit-zichten schenen te bestaan. Mevrouw La Motte had een stellig voorgevoel : een paar maal was er een kans voorbijge-gaan, doch ditmaal zou het goed afloo-pen. En zij straalde van levenslust, van trots op Veronika en van verrukking over Wigand, op wien zij mede verliefd was .geraajkt. Wigand dronk thee in den bijna zwart langen, smallen tuin achter bet landhuis, die eigenlijk vervuld was van grafschaduwen, en waar men zich in het midden heel goed een mausoleum had !u?fîei1 voorstellen. Een groote tegen-stelling hiermede vormde de schubbige beweging van het water in het helle zon-licht. Wigand vernam, dat de Staatsraad veel hield van het sombere der es-schen en beuken, die zich dicht aan het Huis a an si o ten ; dat gaf stemming. , de thee verscheen de dichter ook — vi.it minuten lang. Hij deed dit ter willo van zyne aangebeden zuster. En het werd ook door allen luid en dankbaai geprezen, en als een roerende opmerk-zaamheid beschouwd. Zonder nu juist aan een miskend genie te doen denken, deed de houdmg van den Staatsraad toch vermoeden, dat hij veel aan de we-reld te vergeven had. De gezette man met trissche gelaat en de overblijfselen van zijn blonde haren op den schedel be-woog_ zich met waardige kalmte. Ver-strooid en vluchtig, doch met de welwil-lendheid van een uitverkorene, nam hij deel aan de gesprekken — leende hij het oor, zooals Wigand dacht. En men' zag, hoe de bewondering van de dames liem . goed deed. .(Wordt voortgezet).

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.