>17e JAAR. — Nr 41. - B 5 CENTIEMEN WOENSDAG, 18 FEBRUARI 1914 GAZETTE VAN GENT IIÏSCHBIJVOGSrRIJS : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : jrti ji»sr fr. S2-Q0 Een jftar fr. 15-09 g maanden. .... » G-5SJ 6 maanden » 7-75 S maaaàeH > 3-50 3 maanden > 4-00 Toor Holland : 5 frank per 3 maanden. Voor de andcre landen : fr. 7-50 per 3 maanden. II II nilW18«gTOWW«BniWW<HWWHWBSa»W H IIIWPMMWaBBBBnWOH—BOB—gg— NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 (BEURZEN-COURANTJ, BMSTUÏJK EST REIJACTIE VELDSTRAAT, 60, GENT "De burtclen sijn open van 7 ure 's morgends tôt 5 ure 's avonds TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nêmen ten Postkantoore hunner woonplaats. H giwy*gggl1 "11 WmWÊmmÊmmmmmmÊnmmmÊÊÊtÊÊm I BUÏTENLAND. i«.i«i. h n + » ii ■ 1.1 WEDERLAiMD. | Escomptais verminderd. — De Neder-^■liaâscne'Baak heeft hare escomptaks van .H , 0p i 1 2 t. h. verminderd. Hiïdebrand-gedenkteeken. — Door H. ^■7 de koningin-moeder is aan het Hikle-(^ftrand-Ccmitoit een bedrag van 100 gul-î^nten g'eSchonken, als bijdrage ten behoeve B >s en aïs biijk van belangstelling in het ■doer bel Ccmiteit beoogde doel. FftAN&RIJK. I De bcgrontingen. _ De Ramer heelt ■ko catwesp aangenomen van do marin e-■begrocting. GedUrende de zitting heeft de |^fe.Mier gedeeVtèvijk de begrooting van '^Boàriog beisproken. I BerîiHoa's opvolger. — Volgens men ■H :t z«l Prunier, thans secretaris-gene-■rr.il bi.j dea gerechtelijken herkennings-:t ,Bertillon als bestuurder opvolgen. Rend eem gift van prins Victor Napo= — Een h'ad ze-gde dat de regeering ^■pwigerd had (Je gift te aanvaarden door \Tictor Napoléon aan de armjen van i^fraiïiG gedaan, aah wie hij 10.000 îrank J^Ê • . ter gelegenheid van de geboorte 'ti den Beiuen prins. I De regeerins: laat mededeelen dat1 zi.i ■die gift niet heeft geweigerd, doch hare odLeuring tôt aanvaarding door de jHstad PsrHs onthield tôt dat de gift in de > . ne voorwaarden zal worden aange-Mbxlen en nief den schijn hebben, te die-ah voorwendsel eener politieke be-Bcogiiig.Slet van een drama. — Victor Poot, va-; v1) Harry Fragson, den beroemden Ik >miekzatiger, die zijn zoon, te Parijs, irschoot,' is gisteren in het gevang ■ci-erlcden. I Hij had, in de laatste ure.n, aile geheu-verlorea, en' riep aanhouder.d op zijn Bioon. K Fejsii'.iedrama. — In de wijk "Gros-rué de l'Université, te Parijs, Hi :t de aldaar \vonende Italiaaasohe K ::-"hi;<.!>\r José Fercig'naJio, 52 ja'ar Bvd, ia eeu aanval van jaioerschheid, na t k -rte i edf.-ir.-Nt,- met éTO .lachr.gë^' H- - - op zijiie "\iarige vrouw, Posa Fer-^■ofid s-Simoiiiin, van Ai-ge.ntijnschen oor-Bi -;oEg, geschoteh. B D? cr.'^eMifeige werd doodelijk gewoaid. ■De moardenaar is aangehouden. I De geheirazinnige misdaad te Lander» Bieau. — Maandag namiddag werd het van den heer Cadiou ontgraven om Bîpnieuw door de -vvetsgeneesheeren te ;^fcoiden geEchouwd. H Talrijke getuigen hebben verklaard. de r Cadiou, don 31 december, te Morlaix ^■g'oien te hebben. H Dokter Rousseau gelast den mantel van hear Cadiou te onderzoeken, heeft verslag aèd'ergelegd. De geneesheer Bî'-sffc vastgesteld dat liet slachtoffer den Bimutel aan had op het oogenblik van Bpn. aanslag. I De hcer Cadiou ',verd .gt-dood door ■fen vurschot in den nek, Iangs den S^Hechterkant. V :ïa de moord werd de heer Cadiou van a^Bct kleedingstuk ontdaan om er het lijk Baedé te dekken. ■ De heer onderzosksrechter heeft het ^B^i'zoek tôt voorloopige invrijheidstelling «Hfan t'e!' inSenicur Pierre vemorpen. -B. lïnvariiig. - Bij eene vlootoefening, ^Bf1 naliijheid van Toulon, zijn drie tor--BPc':,|bQc't.?ii : " Poignard", " Fan^bassin" Cognée" in aanvaring gekomen, daar ''poignard" plots stopte dQor eene aan de machien. De drie oorlogsbodems kregen avarij. De "Poignard" moest naar Toulon ge-sleept worden. E^GELAMD In het Lagerhuis. — Op een voorstel om de verbannen arbeiders t-e De-liandelen als ongewenscbte vreeindelingen, ver-klaarde minister Me. Kenna, dat hij te dezer zake geen bevoegdheid had, daar de verbanneaen Britsche onderdaxieii of genaturaiiseerde Britsche ondsrdanen z;jn. Staking geëindigd. — De staking der onderwijzers en onderwijzeressen van het district Heresford is geëindigd. De overheid heeft toegegeven aan al de eischen der stakers. Er blijven slechts enkele punten van ondergeschikt belang te regelen, name-lijk de heraanwerving der onderwijzers, die reeds vervangen werden. En daarop ook zal het onderwijzend korps voldoening krijgcu. DUÏTSCHLAÎNJD. Famille uitgemoord Een smid, zekere Franke, van Volk-marshausen, dichtbij Cassel, heeft gisteren zijne vrouw en zijne drie kinderen, waarvan het jongste vijf maanden oud was, met bijlslagen doodelijk verwond. Er is niet de minste hoop meer ze nog te kunnen redden. De moordenaar trachtte vervolgens zelf moord te plegen, doch hij werd daarin Vjelet door de geburen, op het hulpgeroep der sla-chtoffers toegesneld. De prins von Wied. — Prins Wilhelm von ied is maandag namiddag te Ber-lijn teruggekeerd. Dinsdag heeft de prins ai'scheid genomen van zijne makkers van het 3" regiment uhlanen der wacht. Tij-dens zijn verblijf te Weenen heeft de toekomende vorst van Abanie een goe-den indruk gemaakt ; zijn uitersten e«n-voud1 heeft iedereen geitroffen. Te Rome heeft de prins 2 millioen ontvan-gen die hem door de " Bank Commerciale" en de " Crcdito Italiana" gestort wer-den. , w . — —^ "îîen roeïqEtat Berlijn dat de vorst van Abanie gisteren naar Londen afreisde en morgen donderdag te Parijs zijn zal. Hij zal een onderhoud hebben met den président der Republiek, den minister-voorzitter, en nog andere voomame per-sonen.De prins zal dan pnmiddellijk naar, Neuwied terugkeerén, waar hij de Alba-neesche afvaardiging zal ontvangen. De prins von Wied. — De ontvangst van de afvaardiging uit Albanie bij den prins von Wied op het slot te Neuwied, is vastgesteld op morgen donderdag. Een lieîdedrama. — Gisteren werd e.r te Eilberfeld een liefdedrama afgespecld. De reichter Os-car Nettelbcck ontving gisteren het bezoek van mej. Bruilhilde WceJder, behoorende tôt eene uitenun-tende familie vain Dusseldorf. Zij was nog maar pas enkele minutera binneox, cf men hoorde een schot. Men snelde toe en vend, op den vioer, het lijiîc; mn den rechter, met doorschoten borsî. De j-uffer kon, in het oogenblik van ont-roering dat op het ontdekken der mis-daad volgde, ougestoord het huis verla-ten. Een uur later kwam mej. Brunliilde Woeider, vergezeld van een advocaat, zich bij den procureur-generaal gevangen geven. Het scliijnt dat de i-echter betrekkihgen lxad onderhoiwlen met het meipje en in den laatsten tijd getracht had er zich van te ontmaken. Het nieuw procès tegen luitenant voi Forstner. — Gisteren moest voor de rech bank van Safern het procès worden opge roepen, aangegaan tegen luitenant- voi Forstner door de jonge Franciska Murr thans 15 jaar oud en door hatar vader ve (iegen-woordigd. Herinneren wij dà-t d> luitenant beschuldigd wordt het jong-meisje in 1913 te hebben verleid, toen z slechts 14 jaar ovid was. Hij lokte ze il een bosch en poogde gewelddaden op haa te plegen.De zaak is verdaagd tôt den 31 april. Een beer op wandel. — Een beer, toe hoorend aan een troep rond-reizende too neelspelers, wist zich gisteren los te nuk ken en ging- in de straten van Géra wan delen. Men kan zich voorstellen dat hi heel wat sehrik verspreidde. Een been houwersgast en een policieagent, die he dier wildien opvangen, werdeo tamely! ernstig door het bruintje verwond. Een detachement gendarmen wist daar na den beer op te vangen. Bruin werc texug naar zijne kooi gebraeht. De gezondheidstoestand in het leger — Naar aanleiding van berichten van eei correspondent, over den sleçhten ge zondJiieidstoestazid in het Duitsche lege (hij beweerde dat 12,000 soldaten in cï< ho-spitalen liiggen), word-t van be.voegdi zijde medegedeeild : "In janua-i 1914 wer den vain het Pruisische leger, met in begrip van heit Saksische en Wurtemberg sche, 53,7 van de 1000 man in de hospita len opgenomen; in januari 1013 bedroe; dit cijfer 55,9. Hetgeen de berichtgeve: verder mededeeît, over het voor&oinei van besmet-telijke zie'kten in net Duitschi leigef, is e^eineens onjuist. "De gezondheidstoestand gedurend< de laatste weken. en op het oogenblik i: beter dan ooit." ZWEDEN Een kiuiser verloren. — De toestaan van den Zweedschen kriiiser "Topperlie ter", die op 23 januari strandde-, wordi hoe langer hoe meer gevaa.rlijk, tôt zoo-verre dat de tecliniekers oordeelen, da" het vlot brengen van het schip omnoge lijlk is. Men denkt het schip op de j>laats t< laten, waar het zich nu bevindt, tôt hei aanbrekexi der lente, hopende dan. een beter kiima.at tfe hebben, waa-rdoor d< groote moeilijkheden. voo.r het vlot bren ge® van het schip zouden verminderen. SPANJE. Aanslag in een dagbladbureel. — Ti Barcek-m idroïigen jongelingen, partij gangers van Don Jacmé, in dte loka-lei van het dagblad " El Neren" en lostei vier re vol verseheten op den bestuurde: van het dagblad en op een der opstelleri Bciden werden licht gewond. Eene waterhoos. -— Een vreeslijk* waterhoos sloeg gisteren nacht op Ovàe do en de omringende streek nee-r. Ga-nsci het lager getdeelte van Oviedo staat _on-der water. De bewoners waren verplichl op het dak te vlu-chten. Heel wat vee ver drcink. Men meldt uit Torre de Manjoya e.T Puerte de Plata, dat het water daar ooi aanzienlijke schade aa.ngericht heeft Verscheidene huizen werden door d< stro-c-minig rnedege-voerd. De oane-n _ zija' vernieïd en op verscheidene punten is de spoorweg weggespoeld. Tal van boeren en bewoners van Ovie do zijn t-en onder gebracht. Hulp is ter plaatse gezonden. BULGARIE. Een groot procès. — Morgen donder dag zal te Sofia, het procès beginnen te gen de Stamboelowistlsehe ministers uii de kabinetten Petrof en Goedef. i Daar er zes honderd getuigen zijn op- t geroepen, waaronder verschillende kandi-daten voor de Sobranje, verwacht men, i dat het voor dit doel ingeste]de Hoog- , gereohtshof o-nmiddellijk na zijne bijeen- p kornst tôt na de verkiezingen verdaagd i zal worden. 3 ALBANIE ' liet paleis van den vorst. — Als men ^ een correspondent te Durazzo mag ge-' looven, dan zal de prins von Wied in den eerste.u tijd van zijn verblijf in zijn Al-baneesehe hoofdstad en vermoedelijk ook ilater nog dikwijls met weemoed' terug-denken aan de gemakkelijke inrichting, die zijine Duitsche paleizen boden. ■ Hij zal, zoo zegt deze correspondent, ' in eene tent moeten verblijven of barak-l k-en moeten laten opslaan, tenzij hij er , i den voorkeur aan geeft onder den schoo-nen Aiba-neeschen hemel te &lapen. De Internationale Commissie van Toe-ï èieht heeft, zooalis men weet, haren in-tr-ek ' moetein n.eme-n op een ooilogscliîp, bij gebrek aan een geschikt verblijf en naar het schijnt, zal de prins zich ook op een dergelijke wijze moeten behelpen. ^ "Ik heb", zoo vervolgt de correspondent, "het huis bezocht, dat voor hem in ^ gereedheid wordt gebracht. lets treuri-gerskan men zich niet voorstellen. Het is niet ibfeter dain- eene hooischuur met zijn laige vensters,- en zijn verroêst ijzerwerk, waar de eenvoudigste kolonist niet zou r willeii wonen. ' Op de photographiën is het krot bui-t tengewoan verfraaid. Het is niet alleen e-en vorst onwaardig, het zou zelfs niet ■goed genoeg zijn voor een postkantoor." | RUSLAND. De naphte. — De minister van wegen en.middelen heeft aan den mini&t-erraad een ontwerp onderworpen voor het rege-I len der voortbrengst van de naphte in het Echiereilamd Apcheron. ; Het doel van dezen maa-tregel is te vôorzien m de noodwendigheid voor het ; verbruik der Staat&spoorweg^n. SERVIE De begrooting. — Patsjoe, de minister ■*_an financiën, heeft het ontwe/p-begroo-1 t'iig voor 1914 bij de Skoepchtjna ing-e-! diend. Daarin worden de gf:wone uitga-ven ge&cha-t op 202,882,096 dinar, de ge-wone inkom.sten op 204,483,538 dinar, cle buitenge/wone uitgaven op 19,978,771, en de buitengewone inkomsten op 6,452,440 > dinar. Voor het leger wordt in het ont-w-e i p -b egTO o ti.! ) g 54,335,159 dinar uitge-i trokken. ! TURKIJE. . De eilanden. — Ingevolge eene ove.r-eenkomst tusschen Engeland en ItaJie, , zuliien de Dodekanesos (twaalf eilanden; niet aan Turkije teruggegeven worden. Bmnen kart en tijd zal een andere op-lossing van de kwestie aan do hand wor-; den. gedaan. Vlootbetooging. — Volgens men meldt zou Engeland voorgesteld hebben eene [ vlootbetooging te houden, in geval Turkije moeilijkheden zou willen verwekken, betrekkelijk de kwestie van de eilanden. ÂFRIKA. De banneiingen. —- De echrgenooten van de verbannen arbeidersleiders Bain en Watson zijn uit Johannesburg naar Kaapstad vertrokken, om vandaar scheep te g-aan naar Engeland. Duizenden wa ren aan den trein, om hàar uitgeleide te doen. De menigte hief de "Red Flag" aan en toen. de trein zich in beweging zette, juichte zij de vert-rekke-nden hartelijk toe. ; Daarna trok een stoet van eenige hon-derden onder het zingen van de "Red — ■■■■ . —a*T . HET TRAMONGELUK TE BRUSSEL. — BOT5ING TUSSCHEN EEN TRAM EN EENE KAR. (Onze olaat vértoont hoe het t •n,m minnifr pr nn. rlo Knf.cîrj.fr nîf rr.o n- \ FJag" naar liet vereenigingsgebouw. De drie policieagenten, die den stoet vo]g-den, lieten kalmpjes eene betooging voor dit gebouw toe en wisten toen de betoo-gers te bewegen. uit-een te gaan, zoodat de orde niet v/erd verstoord. Aft/IERIKA. Het nieuw Argentijnsche kabinet. — Het nie-uw kabinet is samengesteld ge-worden aïs volgt : Binnenlandsche zaken, de heer Oritz ; buitenlandsche zaken, de heer Mur&ture ; financiën, de heer Car-bo : jastici© en p-penbaar on clef wij s,, de heer Tomascnîlen ; ja,ndboi-.w, de heer Calder.on ; openbare werken, de heer Moyano ; oorlog, de heer Vêlez ; marine, de heer Sonz Va,lien te. De saîpeter. — Het wereldverbruik van den saîpeter in de maand januari foe-draagt meer dan 3,980,327 Spaansehe quintal en, zijnde eene vermeerdering van 337,783 quintalen tegen in januari 1913. Vlot gebracht. — Het schip "Roma", met 418 passagiers aan boord, werd om 10 ure 's avonds vlot gebracht-. De> sit-oomboot zdt thans hare rei-s voort. MEXICO Zap^ata bedreigt de hoofdstad Mexico. Volgens een telegram uit Mexico staan de volgelingen van Zapata. een der op-standelingsleiders, voor de hoofdstad en hebben zij reeds enkele buit-enwijken be-zet.De regeering der 'V'ereienigde Statjen heeft in verba-nd daarmede besloten nog drie oorlogschepen naar Vera Cruz te zenden. AUSTRALIE. De werkstaking. — Te Sydney zijn al de beenhouwerijen gesloten, doch de hôtels beibben nog kleine noevee'lheden vleesch in de ijiskelders. De patroons-vleeschhouwcrs hebben besloten heden twee dépôts te openem, voor den verkoop van bevroren vleesch. o — *—O w3BaaiBWB— Men denkt dat ten gevolge van dit be-si uit het personeel van de nijverheid der vleeschbereiding ook in werkstaking zal gaan. STADSNIEUWS. M» Het Werkîoozenfonds ïferziemïig der standregelen. De Stedelijke Commissiën hebben, ilx zittingen van 11 septembe-r, 10 oteober, 14 november 1913 en 9 januari 1914, de ontwerpen onderzocht d'ar standregelen voorgesteld door de Commisse van het Werk 1 oozenfondis en ^ evenals de huidige. ■standregelen, opgenomen in het vertoog van_ het College van 22 augusti 1913. Zij hebben zich, bijna zonder bespre-king, a-angesloten bij de voorge-stelde wij-zigingen. De bespreking betrof bijna uit-sluiteldjk de bepalingen betrekkelijk de uitduiting der persoonlijkie spaarders. Hooger vermeld vertoog bevat de gron-den, krachtens welke de Commissie van het Fonds door stemmingen die een be-teekenisvol getal t-oetreders vereenigden, vaststelt: 1. de ongepastheid ™ai het behoud der aanmoedigingen aan het af-zonderlijk sparen ; 2. de gepastheid van het behoud der toelagen aan de leden der vakyereenigingen, die sparen in het voor-uiteicht der werkloos-heid ; 3. het onre-deiijke van- het recht op bijleg voor ge-zameniïjke spaarfondsen, niet aangesJo-ten bij de syndicaten. Het zou bijna nutteloos schijnen hier de redenen te herinneren, die aanleiding ga-■\*en tôt deze wenschen, zoo goed werden de -mo'eiJij'klheden die ze wettigen, uiteen-gezet door leden behoorende tôt de verschillende groepen \-an den R-iad, indien te diqn opizichte niet een nogal belang-rijk vraagstuk van grondbeginsel was op- 1 J'.'iijihi—;» Fstiilleton der Gazette van Gent, Voor hare Moeder I^-u vas tcacdcr geheel vcrbijsterd. Dat i zij nôoit gedacht-, dat die goede, îolijke vVigand' zoo schoolmeesteraeh-' j'ajst wr.R. Had Onny indertijd niet ''ïend verteld. dat hij gezegd had : Ik cht, dai gij niet behoordet tôt degenen, i hun regenscherm vasthonden. " ; Jav- 1, zegde Veronika bitter, fin-r*Liid - in zulke tijden schijnt ailes an-r'- te. zijn dan later in het werkelijke en. In ieder geval is Wigand binnen de -nzen,_ die hij zelf bepaald heçft, vol-' St rn?t kleingeestig — dat zult gij ' "i opgc neikt hebben — maar voor î-ïeen da.-rbuiten ligt, zou hij, geloof onvf. biddelijk wezen. Waarscbijn-; I ' ci hij gélijk. Het is verstandiger ik ht' geen geld mee ten huwelijk moet mij schikken naar het ~ ?-i -ar lise inoet het dan gaan? vroeg ' ''-d. Jpns kan het waarachig niet, | '1 c-ft het mij vier dagen geleden stel-; seschroven. En uw vader —- o, die —-b heeft gezegd: nooit meer. En er was i 1 .7" vrecfeltjks in zijn gezicht! Àjs-" ! mij dreigde — ik voel het: als ik *' hem kom, laat hij mij heele- m de steek. — Heelemaal. — 'igori l moet rnij dus wel helpen — ■zen eenen koer — dan gaat het voor goed. Ik moet moed vatten, en het ,îeze» namiddag vragen, en gii moet rr^n '"Eetje helpen. ' e" Wa'3 eon vreer.lijke gedaclrtn voor haai", dat haar moeder haar man om geld zou vragen — zij beefde van opgewon-denheid, zij wist niet, wat te beginnen... — Doe het niet moeder, smeekte zij. — Maar, Onny, wat maakt gij daar een drukte over —- is Wigand mijn zoon (.Vin niet?... — Jit, dat is hij... Zij liep heen en weer door de kamer, in een geweldige opwinding. Haar harts-tochtelijk karakter sleepte haox inede — zij dacht niet —• zij wist niet, wat zi.j gevoelde — iets verhevens — en toch smartelijk te gelijk — als bij ingeving kwam een hesef over haar van moederlij-ke waardigheid... — Ja — en als ik een zoon had — kinderen — dan zou ik geen geld van, hen nemen -- dan in den uitersten nood... maar niet z66 — zôô maar — neen -— zoo niet... Zij moest gaan zitten — haar voeten weigerdén hun dirnst —- zij duizelde... Daar zat zij op een stoel tegen den wand, het hoofd tegen het behangsel, met gesloten oogen, bleek en el'lendig. De fonkelde blauwe oogen ■ van haar moeder staarden haaft* sti-ak aan — de lieve mond in het bruine gezicht trilde, alsoî zij zou gaan schreien. — Zij, anders zoo vlug, stond bijna met moeite op — ging naar haar dochter, bleef verbijsterd en verlegen voor haar staan... scheen zicll te bedenken... en opeens begon z;r met den zakdoek voor het gelaat te snikken... wild, zonder einde... zonder eenig be-dwang...Dit gaf Veronika haar zelfbeheersching weder. Troostend, vol medelijden om-helsde zij haar moeder —• de dochter scheen de oudere, de meer ervarene, de leidsvrouw te zijn geworden. Zij bvaeht de bitter schreiende. naar den kanapee, en ging naast haar zitten, een arm om haar middel geslagen.... En Veronika voelde, dat zwijgen het eenige was, dat zij doen kon. — Zij wist dat zij haar moeder ontzettend pijn had gedaan — zij had een schuchter vermoe-den. dat misschien nu dit 'zorgelooze, kinderiijke, onverstandige, goedige hart tôt, inkeer zou komen. De stilte duurde lang. Slechts zeer lang zaam verminderd» het snikken van de moeder. En eindelijk vroeg zij zachtjes — ne-derig : — Maar hoe moet hot dan voor ditmaal nog gaan1 Veronika had eigenlijk moeten ant-woorden : Spreek er nu dezen éénen, en-kelen keer open en vertrouwelijk over met Wigand, en ik zal u helpen. Maar dit zegde zij niet. Zij zag, hoe de vernedering haar arme moeder besehaamd had gemaakt en gebroken — zou dat niet nog veel erger worden, als zij ailes aan Wigand moest bekennen? Dat had haar slechts glad over de lippen kunnen komen, zoolang haar naïveteit niet verstoord was. Veronika kwam zich zelf bijna schul-dig voor — zij had hare moeder pijn gedaan — en toch kon zij er geen berouw over gevoelen — iets zeer machtigs en grootsch had haar daartoe gedreven. Zij dacht na. Aile kansen liet zij door het hoofd gaan... Abigail? — Haimer'! — Neen — Dat was onmogelijk... Toch zegde zij vastberaden : — Ik zal n helpen — dezen eenen keer ik weet het — ik voel het, moeder — het is de laatste ma,al, dat... Zij omhelsden elkander innig. Voor Veronika was het, rtlsof haar moeder een eed nflegde — — Gij ? vroeg moeder. van verbazing weer tôt de aardsche dingen terugkee-rend.— Ja, ten minste voor een gedeelt-e. Den eerste. heb ik mijn kleed- en zakg-eld voor het geheele jaar vooruit gekregen. — Laatst, toen Wigand mij zoo duidelijk uitlegde, dat vrouwen een overzicht moesten hebben, en met .geld leeren om-gaan, zegde bij tegelijk : met zijn maand-geld uit te komen, is geen kunst ; er zijn maanden dat men veel, en maanden dat men weinig heeft te koopen. Er eene vrouw moet ook het genot kunnen hebben. iets over te leggen. En daarom heeft hij twee duizend mark in het jaar voor mij vastgesteld. Ik ben echter door mijn uitzèt nog zoo goed van ailes voorzien, dat ik dit jaar bijna niets noodig heb. Bovendien geeft W'igand mij nog dikwijls wat ten geschenke, zooals bij voor-beeld dien hoed met veeren, waar ik dat ongeluk mede had... — Onny ! zegde moeder verrukt, twee duizend mark! En de rest? Z;i leefde in het voile vertrouwçn, dat Onny ook wel voor het overige zou zor-gen.— Misschien kan ik er nog een duizend mark bij krijgen — daar schrijf ik u nog wel over. Het overige moet gij dan, in overleg met de menschen aan wie gij het schnldig zijt, maandelijks afbetale-n, en om dat te kunnen cloen, moet gij heel zuinig wezen... — Ik zal droog brood et-en, betuigde mevrouw La Motte. — Och. moeder — «daarin zit het niet. Toen Wigand thuiskwam. vond hij zijn vrouw erg bleek en stil. Kwaad scheen er echter niet in te steken, want zij was buitengewoon meegâande — de zacht-moedigheid in persoon. Een geheel nir-u we stemming... Nu," in haar toestand, gingen haar misschien allerlei dingen door het hoofd, waarvan een man zelfs geen Vermoeden heeft.... En moeder wilde reeds heden middag vertrekken, in plaats van -binnen drie dagen, zooals afgesproken was? Ja, zegde mevrouw La Motte, zij was opeens zoo onrustig geworden, zij voelde zich naar Berlijni gedreveni... Tegen haar dochter was zij buitengewoon teeder, en Veronika glimlachte — vol liefde en toch smartelijk...Toen zij moeder naar den trein gebracht hadden, en het witte hoofd met de bon-ten nuits nog eens uit het raampje hun toeknikte, was het tweetal op het perron door verschillende gevoelens bezield. Zij stonden den trein na te kijken met het zonderlinge afscheidsgevoel, dat den achterblijvenden de verplichting schijnt op te leggen om toch in vredesnaam het geizieht op den ach,te-nvvand van dten laatsten wagon niet te verzuimen. Wigaïid dacht eerlijk : een zeer bij-zondere vrouw : heeft nooit zelfbeheersching geleerd — voor haar mail misschien lastig geweest — maar hoe weinig eischend, hoe waar en tevreden — ja,men moet van haar houden — zij pakt n in. En toch was het een groote verlichting voo r hem, dat zij de menschen hier niet meer in verbazing kon brengen. Onwillekeurig slaakte hii een zucht van verademing. Wigand was geen slaaf van de menschen Bij belangrijke dingen had hij nog nooit gevraagd : wat zal de wereld er-van zeggen ? Maar hij hield er niet van, onnoodig in het oog te loopen. Veronika kon zich geen heldere gedaoh-ten vormen. Ilct overhaaste vertrek deed haar pijn ; zij vermoedde dat ha|wr I moeder zich voor haar sehaamde, en moeite had, den ouden, onbevangen toon te bewaren. Daarom was het maar goed, dat zij heenging. — Veronika dacht ook aan den man —_ den echtgenoot van haar moeder, haa^' eigen vader — voor liet eerst dacht_ zij : hij moet veel geleden hobben ! Juist omdat hij haar liefhad. Een zonderling leven, dat van haar oudersi... Lia somber beschouwde zij haar eigen . vc'n Tusschen haar en Wigand was iets gekomen... Dat was zeker ; de oude lacliende blijdschap was weg — dé hemel mocht weten. waarheen ! 1..?a ^ had zij nog bovendien een pijn,-lijk geheimi... schulden. Neen, schulden waren het op dit oogenblik nog niet. Maar den een of a-nderen dag moest haar man; het toch bemerken, dat zij de twee duizend mark niet meer bezat. En misschien zou hij de oude sieraden en het zilverwerk missen, die zij van haar groot-moeder geërfd had, en die schoone en kostbaar waren door vorm en o-uderdbm Zi.l wilde ze verpanden, of als dat hier met ging, ze in Berlijn laten verkoopen misschien door tusschenkomst van een goudsmid hier ter stede. Dat waren dingen, die moesten stilge-houden worden — en die telkens kleine onwaarheden en knoeierijen zouden noodig maken. Met een plotseling besluit dacht zij : ik zal het hem toch vertellen ! Maar juist op dat oogenblik zuchttè wigand, zonder het zelf te weten... En Veronika voelde het : dat was eeii zucht van verlichting, omdat moeder weg was!... Zij sehaamde zich!... En haar hart sloot zich weder. Zij meende, dat het haar plicht was, zich voor moeder te offeren. ; (Wordt voortgezet).

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.