IU— 247e JAAE. - Nr 27, — B 5 CENTIEMEN MAANDAG, 2 FEBRUAKI 1914 GAZETTE VAN GENT 1ISCISRIJTOÎGSPRIJS : V0OR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : ■]i>n jaar< fr. S2-D0 Een jaar fr. 85-00 ■ é miianden » 6-30 G ma'anden » 7-75 ■i) maanden » 3-50 3 maancwn » 4.09 Ttor Ihlland : 5 frank per 3 maa»den. Voer de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. ■ ■ "il1"." 'dilî'1 14' ■!"WLL'I I ,1 III !, ijjxi! lj. . NIEUWS-, HÀNDELS- EN ANNONCENBLAD „ Gesticht in 1667 (BEUHZEN-COURANT). IIILIIII M il lllill .Il mil II. Il BSDSTUUR 12 HT RE©ACTIE VELBSTRAAT, GO, GENT De burcelm zijn opcn van 7 tire 's morgmis tôt S tire 's avonds* TELEFOON nr 710 De inschri]'ver9 buiten de stad Gent moeten hun abonnement nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. — l* BUITENLAND. FRfcNKRIJK. I De nieuwe belastingsn. — Langza&tn HjnitM z-eker neemt het verzet in de han-Hlelswreid tegen Caillaux' belastingpîan-■nfji toe. Zoo nam de zeer invloedrijke ■ytreeniging van Fransche nij veraars en ■kooplieden eene motie aan, waarin ge-Riiiscfat wordit, dat de- door de Kainer in-■deTtijcl in beginsel bewiligde leening nu Kick wordt uitgegeven, dat men niet lan-I gcr dreigt met inkomsten- en kiapitaaJ-^Reiasting en da.fc de be.noodigde geldniâd-■deien verkregen zullen worden door ver-lkooging der bestaande belastingen. ■ De Iijkplechtiglieden van Deroulède. — ■Eene outzajglijke menigte woonde te Niz-Hv; (te lijkpliechtigheden bij va.n den heer ^ffiérouiède. De kist was in de Fransche llrieMeur gewikkeld en eene overgroote Mi>ienigtte bloémpn lagen er op. Al de ^■ooraame personen van de " Ligue des .JiPatiriotes'' en taJrijkte afvaardigingen l|i>lgdie.ii de kist. De bi&schop van Nizza M&aakte den lof van den aflijvige. Na den ^fcerkeilijken dienst werd het stoffedijk |J|oven>cliot naar de statie overgebracht, Mranwaar liet naar Parij® vervperd werd. ■ De verdere Iijkplechtiglieden van ll|Paui Deroulède zu® n morgen dinsdiag Ki de kart Saint-Augustin, te Parij®, [ fclaate hebben. De teraardbestalling zal Kp liet kerkihof van Cellie Saint-Cloud ge-Bfcchieden.■ Tussohien de talrijke telegrammen in de ■Villa du Roc-Fle>uri" ioegekomen dïenen Bwtezs van den président der republiek ■en van den koning van Spanje vermeld L.: fce worden. I De heer Delcassé op de lerugreis. — ■ Dr heer Delcassé verliet St-Petersburg, Hnet den Nord-Express, om naar Parijs |Mte stoomen. K het geval van priester Lemire. — Men isjiiieldt dat gisteren morgend, gedurende ^■e mis van 6 ure, in de St-Eloikerk, te tHlnzebrouck, priester Lemire. met eenige zijner aanhangers, zich de communie za-gen weigeren door den misgevenden ^Briester toegediend. ■ 'Dreigende staking in de Fransche mij= Rien. — Het mi,jnwe,rkerscongres te Lena, beriuCaf I mâart éene staking [ a( te kondligen, tenzij de regeering de ^ftiwlien de.r mi.jnwerkers inwiliigt. I Gisteren liad er te Lens eene belaing-l^'ijlxe betooging der mijnw«rkers van het k ï'as-de-Calais plaatâ, ten voordeelo van I" liet pensioen van tvree frank daags, op k te ouderdoim van 50 jaar, na 30 jaar I In de Syndïcade Kamcr vrerden ver-^■cli-eittene redeivoeringen uitgeeproîren. Alleis veriieip zonder het minsle tusschen-; ifeval. | , Het procès der Boliemers. — Het assi- Inhaf van Montpellier heeft zaterdag apraak gedaan in het procès der Bo^ mers van Lunel die, in augusti 1913, or de gendarmerie verzocht werden n omtrek van Lunel te verîaten, doch, or aile antwoord, de gendarmen met, folvers aanvielen. Eeti gendarm werd dood en vijf anderen werden gekwetst. ten der daders werd tôt levenslan.gen fansarbeid veroordeeld, een andere tôt raalf jaar van dezelfde straf, vijf ande-' tôt drie jaar gevang, en een is tôt zij-p|;" nieerderjarigheid naar leen verbete-^■ngshuis gezonden. Een Boheiner is vrij-rfesproken.HiEen gezwoorne zinneloos geworden. — |'|p"n zonderling goval deed zich voor te ^Harpentras, tijdens de zitting van het îjsùsenhof van de Vaucluse. Eene jonge vrouw, beschiddigd van moordaanslag uit jaloerschheid, was vrijgesproken geworden met zes stetmmen tegen zes. Een der gezwoornen, die de beschuldigde plich tig wilde verklaren en een verkeerde stemming uitbracht, clus de vrijspraak uitlokkend, is daardoor zoo «e&r getrof-fen geweest,dat hij plots zinneloos werd. Uitroepend dat hij een slechte- daaid had bedreven en die niet wilde overle-ven, trachtte hij zellmoord te plegen met onder een rijtuig te springen. ENGELAND Scheepsramp Men ineldt uit Londen dat de Duitsche stoomer "Hera" dichtbij Falmouth ge-zonken is. Negentien kopiien der bemanning ver-dronken. Vijf konden geied worden. Een msjnongeval bij New=Castle. — Een instorting had zaterdag plaats in esn koolput te Birtley, nabij New> Castle. Drie man werden bedolvem. Het roddingswerk werd dadelijk aangevan-gen en na eenige. uren kon men spreken met de drie bedolven. mijnwerkers. Men is er echter nog niet in gelukt ze uit de puinen vrij te maken. Overîedén. — De heer John Burnett, dte> lioofdileider der Engel&che werklieden, de ee-rste werkman-minister van Enge-lamd, is gisteren te Londen overleàen. Jolhli Burnett, tijdens zdjne aan^wezig-bedid aan het hoofd van het ministerie vaai Ihandei, lever de eene ontzaglijke soin weirfcs, en maakte eene massa zeer bela,ng-rijfce versUagien op ovea* de ontwik'keling dea* trade-unions en over de stakiniien. De vlootbegrooting. — In den laatst gehouden kaibinetsraad is de Engelsche regeering het in beginsel eens gewordeai over de marinebegrooting. Ofschoon het eindcijfer nqg niet is bepaald, kan men wel zeggen diat de admiraliteit haar zin krijgt en er dus van groote bezuinigingen aiie-ts zal komen. Stemrechtvrouwen bij den aartsbis-«chop van Canterbury. — De aarts.bls-schop vain Canterbury kreeg zaterdag een onverwiacht bezoek van. een groot aantal storarechtvrouwen, die zijne meening over de kuaisumatige (roeding van haar lotge-nooten in de gevangenis wilden veme-men.De aartsbisschop weigerde eeist een ostiderhloud, maar gaf zijne toestemining, toen hij za@ dat de stemreehtvrou'wen vastbesioten waren het gebo-uw niet te verlaten, voordat aan 'haar verzoek was voldiaan. De leidster van. die-ze afvaardiging, mn-«. Dacre Fox, werd bij den aa.rtbhisscliop toegeilaiben. Zij verzocht hem, als hoofd van de Kerfc, maatregelen te nemen tegen e.en, dergelijkte mishandeling vain vrou-wen.Na het onderhoud ve.rklaa.rde mrs. Dacre Fox aan een verslaggever, d'a,t zij zeer onvoldaan Wias over het ajifcwocwd van (lien aarts-bisschop. Zij deeld© ook mede, dat zij van plan waren den koning dadelijk na de openingj van. het Parlement te verzoeken, hiaair een persoonilijk onderhoud toe te staan, en dat zij niet rusten zouden, voordat dit verzoeik eou zijn ingewilligdL In eene ijsspelonk. —• De dokter Mur-ray-Levick, een gezel van den Poolreizi-ger ,kapitein Scott, wiens droevig einde men zich nog wel zal herinnerem, heeft zatea'dag voor de Koninklijke Maatschap pij van Gieneeskunde, te Londen, reken-schap gegeven over de gedane proefne-mingen onder geneeskundig oogpunt. Een deel der bemanning, waarbij zich de dokter bevond, heeft zeven rrunanden in eene "glou" geleefd, het is te zeggen in ieene soort ijsspelonk. Hevige sneeuw-vlagen hadden den ingang toegestopt, zoodat de Poolreizigers er gevangen za-ten.Er was zelf geen zuurstof genoeg aan-wezig om eene lamp te doen branden. Dokter Murray-Levick heeft dan kunnen vaBtstellen dat in. eene zeer lage tempe-ratuur de mensch met weinig zuurstof kan ieven. Hij en zijne man&chappen aten, de vervrozen boter en spek alsof het appelen waren en geen hunner kreeg eene maag-ontstéking. De lijkenverbranding. — Dez« zaak wo.rdt thans in het Lagerhins besproken. Daarom zal liet misschien van beilaoïg zijn het een en ander mede te deelen naar aanleiding vain de nieuwste cijfers om-trent de Engdlsche lijkverbranding. De g'evailien van lijikrverbrandiing nemen toe in Engeiland ; echter niet dan zeer lang-zaa.ro, ofseboon er niet mirtder dan cîer-tien crematoria bestaan, waarvan er ne-gen in deze eieuw zijn opengesteld. Het totale aantafl verbrandingen over 1013 18 1188 tegen 1132 over 1912. Meer dan de helft liebben plaats gevond^n in h.et crématorium te Gilder's Greeîi,een der jong-ste voorsteden van Londen, ten Noordee van Hampstead gelegen. De vereeniging traclit op aUerlei ma-nieren propaganda voor haar beginsel te mak en. On (1er andea-en laat zij nooit na, te' v.'ijizen op den hoogeai rang of bekend-heid op anderen grond van de personen, die die verbranding boven begrafanis heb-ben verkozen. Maar ho-Q de Erugelschen ook geneigd zijn op het voorgaaai hnnner aanzienlijfcen te volgen, het werki©!ijik groot aantal hooggeplaatsten en hoogge-borenen, die hun stoffelijk ove'j schot la-ten verbranden, blijft tôt n<sg toe zonder veel uiitwie.rki.ng. Het i» juist een. kenmierk voor de lijkverbranding hier te In.nde — e,n naar men vermoedt z.al het elders niet zoo heed and'ers gesteld zijn — dlat zij be-perkt blijft tôt een kring van aanzienlij-ken en intellecbueelen, terwijl het voor-oordeeil der rn.en.igte tegen liaa.r blijft. Tôt degenen, die in 1913 verbramd' zijn, behoort Alfred Austin. Het had maar weinig geschieeld, of Lord Strathcona had in het vervolg ook op de 'ijst Jcnnnen prijken. Wanneer aan het plan van bij-zetting in de Westmiinster Abdij uitvoe-ring was gegeven narai'elijk, zou bet lijk vooraf zijn verbrand. DUSTSCHLAftSD; Eene op'nefmakends zaak Eene magistraatsvrouw aan^ehouden. Naar uit Kottbus wordt geroeld, is dez'e andeirs zoo ruistige provinciestad sedert zaterdag in retp en roer door de onver-wiachte aanhouding van de vrouw van den procureur-generaal Siegfried Ahrens. De aangehoiudene wordt beschuJdtigd van bedrog en valschheid in geschrifte. Deze nog jonge en ischoone magistraats-vrouw blijkt inderdaad een zondterling verleden achter zich te hebben. V6dr haar huwelijk was zij de minna.res en teveriR de procuratiehoudster van den bankier Léo Schiffmann., die rerd.s een paar veroordeelingen had opgjeloopen en verleden jaar een niëuwe gevangenisstraf opliep wegens bedriegerij en verdiui.&ter ring, Het bieek dat hij in d'eze bedriegie-rijen op baaidige wijze was bijgestaa.n door zijne minnares, die zelfs de aanstookster van het bedrog heette te zijn. Nadat Schiffmann aangehouden was, wilde de policie ook juffi'ouw Frânkel — zoo heette zij in dien tijd — aanhouden, doch zij was verdwenen zonder een spoo: na te laten. De even geslepen al-s bevallige juffroiuv liad inderdlaad de liefde van een jong et vieelbeioivend magistraat we-ton te wln nen ; deze, vierblind dtoor liare sclioon hedd, begaf zich met haar naar Londen waar hij met haar in den echt trad. Hiw ' uwelijksreisje tem einde, keerd.e de pro cureur Ahrens met zijn jong vouwtjie te i"ug naar Kottbuis, zijne verblijfplaats. De policie was echter intusschen tôt d* ontdekking gekomen, dat de vroeger* j uff.rouw Fi'ànikel en de huidige magl straatsvrouw Ahrens een en dezélldt vrouw waren en, zonder ontzag vooi haar nieuiwen rang, werd zij kort na hare kom.at te Kottbus, in voile witteforoods-weken nog aangeh.oud.en en gevankelijl naar Moabit, bij Berlijn, gebracht. Zij zii daar nu opgesloten in hetzelfde gevang als haar vroegeren medeplichtige. De keizer en de Rijksdag. — Het wordi bevestigd, dat de keizer, nadlat Dr Kàmpf, de voorzitter van den Rijksdag hem de gelukwenschen van het Parlement had overgebracht, met een hoofd knik te kennen gegeven heeft, dat Dr Kà.nupf kon heengaan, terwijl de keizei viroeger ailtijdi de leden van het bureel de liand placht te druklken. De voorzitterf van het Pruisische Huis van Afgevaar digden en het Heerenhuis kregen daaren tegen ook nu weeT een handd'ruk. De leden van het bureel van den Rijks diatg voelden zich metterdlaïad achteruit-geiz-et en heibben daarom geen gebruijk geimaakt van de plaat&en, die bij de feest; voorstelling in het Opéra te hunner be-schikking waren gesteld. Ontslag van het gouvernement vai Ekas-Lotharingen. — Het ontslag aan gëboden door den Staatssecretaris Johi von Bulach, werd aangenomien. De ba ron bekwam de orde der Kroon van dei Soodan Adelaar, van l6 klas en werd ge roepen tôt de eerste Ivamer van dei Landdag van Pruisen. Graaf Rœdern, overste-afgevaardigde der regeering te Potsdam, werd Staats sen-etaris benoemd. Diefstal van politieke docunienten. — In de begrooingsconwnàissie van het Prui •rK-' he Huis km A%evaard%d-en lii.eît bi, de bespreking van binnenlandsche zaken dJe miniistèr von Dallwitz eene ver'klarinf afig'elegdi, diie zeiker e-enig opzie-n zal barer en die diringend opheldering eischt. Hi, zagde : " Het Poolschet coramissâelid sprak ovei de samen.weirking tusschen de Oostmar-ken-vereeniging en de. Rutlhenen in Gaild cie. Die s&menwerking noemde hij strij dig met de belangen van de Oostenrijk sche bondgenoot, en derbalve zou de ge za<nt der monarchie daartegsn protesl hebben aangeteekend bij het departe ment van buitenlandsche zaken. De mi nister noe.m'de die mededeeling onjuist Maar overigens weigerde liij zich over dt zaak verder uit te laten, waarroede hi, officteel niets te doen had!, en die slechti door dief&tal van docunienten bekend ge worden was." 117 jaar oud. — Tijdens de laatste on afhankelijlkheidBf-ee.sten werd1 er il Duitsclidand gezegd dat eene vrouw, Jo banna Schidlo, wonende in het dorpje Schimichow, in Opper-Schleziën, eene tijdgenoote was van den veldslag viat Leipzig. Men wist toen niet hoe oud z< eigenlijk was en zij zelfs mjeende dat z< mioeist geboren zijn rond het jaar 1805 Men heeft nu in den toren der kerk var Ilchouiw, van waar de eeuwelinge af komsitig is, een register gevonden waarir de datum harer geboorte aangestipt staai op JO december 1797. Vrouw Schidlo is dus haar 118e jaar ingetreden ; zij is de ' oudste imvoonstea- van Duitschland en i misischien ook wel van heel Europa. OOSTENRIJK -HONGARSE i Treurige \erjaardag. — Vrijdag koin-digden de Weener dagbîaden a-rtikels aï, getwij.d an.n de nagodachtenis van aarts-liertog Rudolf, ter gelegenheid van de ! 25® verjaring van zijn treuaig einde. In de > keizerlijke kasteelen en in het lolooster der Carmelieten, te Meyerling, werden > mjLssen opgedragen tôt lafenis dte-r ziej van den ongelukki.gen kroonprins. De i k'eizer, vergezeld van zijne docliter, <îe aartshertogin Maria-Valeriaj woondie de mis bij in de kapel van het ka/gteeà vaai ; In den grafkelder der Capucienen werden talrijke kronen gelegd op de laatete rastplaats van aai't&hertog Rudolf. deizer kronen was gezonden door den kel zer van, Duitschïand. SERVIE Te Uskub. — De Servisclie overheden hebben de Grieksc-he schoîen v*an Uskub opnieiu,w doen sluiten. Men zal zich her-inneren dat de Servie.™ onlangs in de heropening dëz-er schoï.en toege&temd liadden. AFRSKA. Het Zaid-Afrikaansche Parlement. — De go unie rn enrageai eraal opende het Parlement met eene red'e, waarin hij een overzicht gaf van de jongste gebeurtenis-se.n in Zuid-Afrika en zijne bevrediging uitsprak over dan spoed, waarmede de Zuid-Afrikaanscbe strijdkrachten gemobi-liseerd en sameiigetro.kken werden op de i punten, waar ongeregeidhed'en dreigden uit te breken. t Generaal Smuts, minister va.n landsver-deddigang, deelde daarna m^Je, dat hij t heden maandiag een voorstel zou indïenen tôt opheffing van den staat van beïeg, l en een wetsontwerp, waarbij verklaaixî wordt, dlat de regeering vrij uitgaat wat , betreft hare hand'edingen ter onderdrulî king van de ongeregeldlheden in het lamd en teven® be,paaild wordt, dat aan de udt-gewezen personen de toegang tôt het land zal worden ontzegd aïs zij eene po-ging mocbton wa&ea. on, terug te keerea. De leden van de arbeid(ersparti,j deden ■ vergeef&che jiogingen om een débat te oipenen over de verbanningen ; sprekie,r i wildë echter, met het oog jp de mede-deelingen van generaal Smuts, een der-gelijk débat niet toestaain. De bannelingen. — Uit Durban wordt bericht, dat de arbeideirsleiders, die op zoo geheimzinnige wij'ze d'oor de Zuid-Afrikaanschie regeering het land zijn uit-gezet, b;j hunne aankomst te Durban ; niets anders bij zich hadden dan de klee-deren, die zij aan het lichaam l\adden e>n enkeil© Meinigheden, die zij in handtas-seben en in hunne zakken hadden gebor-s gen. I Van de regeering kregen "ij ieder een i hemd, eene vest en een, paar kousen, verder niets. De kapitein heeft bovendien orde.r, aan elk hunner bij aankomst in Engeland, drie pond sterling te verstrek-i ken. Poutsma, de Zuid-Afrikaansohe Jim Larkin, zooals hij werd g.enoemd, moet : tôt een der scheepsofficieren gezegd heb-l ben op het oagenblik, dat het schip het i anker lichtte : "Wij zullen over de be-! handieling, die wij hebben ondervonden, te Kaapstad een hartig woordje zeggen", waarop de officier zou hebben geant-woord : " Dan zult gij een heel eind moe-! ten zweimanen, want wij doen geen enkeîe ) Zuid Afrikaansche haven meer aan." TKEODOOR BOTREL, de Bretaanschc dichter en zar.ger, aan vvien ko^'ng Albert het kruis van Kid= der der Orde van Lenpoïd H he«ft ver» icend. In Zuid-Afrika loopt het gerucht, dat de voormannen der arbeiders, die zonder vorm van procès verbannen zijn, een formeele revolutie hadden beraamd en reeds een voorloopige regeering, althans op papier, bijeen hadden. Een blad spreelet dan ook de meening uit, dat bec pub'liek, als bet ailes weten zal, zefker de verbanning zal goed'keuren. AÏVSERIKA. Ernstige overstroomingen Telegrammen uit den Staat Bahia (Bra-zilie), vernielden dat de ëverstroomin' gen een ong-dooflijko uitbreiding nemen. , D stad Nbva Lago is verdwenen, Ver-scheidene plaa-tsen werden vernield ; andere worden bedreigd. Ds bevolking heeft in de kerken een onderkomen gezocht. Tal van lijken worden door het water medegevoerd. De verliezen zijn zeer b'elangrijk. De dagbladen openen inschrijvingen. De schipbrenk van de "Warrior", w Wij meldden reeds dat het groot yacht "Warrior", van Frederik Vanderbiilt, aan die kust van Colombia aan den grond wias geloopen. Dank zij d'raadlooze bulp-seànen kon een stoomboot van de United Eruit Company, de "Frutera" de "Warrior" ter huip konien en de passagiers lût hun benarden to&stand redden. Uit nadere bericliten blijkt, dat de red-ding door de "Frutera" uit^rst moeilijk is geweest dit schip verloor al zijn» booten, bij de pogingen om door de lie-vige zee het wrak te be.reiken. De nueeste booten sioegen om, zoodra ze waren n»-dergelaten en de bemanning had de ui-terste moeite om zich zelf dan weer t>e redclien. Intusschen zag men ,hoe d® op» varenden van liet yacht aan de ver&chian-sing vastgebonden, ten einde niet te worden weggeslagen, van deze mislukte pogingen getuige waren. Toen ie " Frutera" ad zijne booten had Yerlorern, zond dit 2" Feuilleton der Gazette van Gent. Voor hare Moeder ■ ■Maar Wigand moest kwart voor negen en het onbijt moest om acht ure op staan! Daar zorgde Fanny voor. Ve jonge mevrouw had het haar niet behoeven in te scherpen — Fan» wist niet beter, of het behoorde zoo : ■wilieer moet juist op tijd op zijn bu-°f in de spreekkamer. Zij iz.elf, Ve-stond op, wanneer zij er lust in | ïj"'l zij hield er wel van, een beetje te ■f'iven liggen om te genieten van de ^®{,1'iijke morgendtraagheid, zooals moe-^Kr en zij zoo dikwijls deden ; soms had Hl °ok lust, samen met Wigand te ont-^Hltrn. Als zij dit deed, toonde hij zich H" Yerheugd en prees haar zoo, dat ^■erwiika zich er eigenlijk door aange-B>00l'd had moeten voelen, om elken dag ontbijt te verschijnen. Doch zij ^■Sj'eep het verzoek niet, dat in zijn ^■"kb&arheid was ingesloten. Zij was opgevoad in het besef, dat me»i in ^■en omgang in kleine dingen elkaar ^■oet tegemoet komen. ^■voor de eenzame morgenduren was ^■eionika niet bang. Als Wigand vïi&n-: w° '-1 ^ijn bezorgdheid d&arover te ken-stelde zij hem gerust. Het was I-r" 1}ers .700 Prettig, den weg te vinden ■ (le nxeuwe omgeving. Het woord ver-■ejing kende Veronika niet. in i '^nfe paar legde eenige bezoeken ii e s^ad„ Zij namen een rijtuig en B in s,,, families, die het eerst daar-1,1 aanmerking kwamen : den pre- HIWW1K1I W — Il ■UUiiliUlJiUWPIWBWWWW»WWWW»W"1———» sident van de rechtbank en den officier van justicie, enkele collega's, den kolo-nel, wiens vrouw van eene drukke bespreking hield, en mevrouw von Gradow. De laatste troffen zij niet tehuis, wat Veronika speet, want zij was een beetje ni&uwsgeirig naar die dame. Natuurlijk gingen zij ook de familiele-den bezoeken. Er schenen er benauwend veel te zijn. Doch Wigand zegde, dat de omgang met de familie niet druk was, en eigenlijk alleen de Brômers en tante Amelie in aanmerking kwamen. Tante A.melie was eene weduwe met bruine oogen, die haar vijf-en-veertig-jarige, zeer weelderige schoonheid in een ver-bazend modem corset wist sadnen te persen, en het altijd druk had met het vermaken van haar kleederen naar de laatste mode. Om deze en nog vele andere redenen maakte haar nicht, Fran-ciska Brômer, zich ernstig bezorgd over haar. en de beide dames zageu met kri-tischen blik op elkander neder. Elk op haar beurt waarschuwde Veronika voor den invloed, dien de andere ongetwi,jfeld zou trachten uit te oefenen. Onderweg kwam het gesprek op de bijeenkomst, die Veronika en haair moeder in Berlijn hadden. Tôt dusverre had Wigand daar zeflfs niet over gedacht. Nu begon hij opeens te begrijpen, dat Veronika hier wel eens geheel andere opvattingen en vormen kon vinden, dan waarmede zij in Berlijn te maken had. — Och, zegde Veronika, ailes min of meer vaag latend, wij hadden geen plechtige bijeenkomsten — zoo met no-tabelen — zooals dat hier is —■ moeder is niet gaarne gebonden, weet ge. —■ Maar er waren natuurlijk altijd wel aar-dige menschen. Duitsche families, die doorreisden, Deensche meisjes, die in Berlijn talen of muziek kwamen studee- ■wl miiw—marowiim—■—■■■ 1111 il 11 m mi minw wi » ren. En meer van dien aard. En dan stu-denten. Ook Duitsche kennisse^n —- al naar het toeval wilde. Eens woonden wij in de Ivleiststrasse op één verdieping met de familie van een officier van justicie. Daar waren wij op een heel goeden voet mede. Maar er kwam iets tusschen beiden, wat, weet ik niet meer — wij gingen look verhuizen. Moeder houdt zooveel van verhuizen — zij zegt, dat geeft altijd nieuwe indrukken — in Berlijn kost een formeele bijeenkomst, zoo met wederzijd&cbe feestnialen, ook ver-schrikkelijk veel geld. Moeder zegt, daarvoor is het niet aardig genoeg. — Nu, ik hoop, dat de regels, waar-aan hier zelfs het gezellig verkeer min of meer gebonden is, u niet zullen ver-velen.— Wel neen. Ik geloof, dat ik heel gezellig van aard ben. Ik houd veel van vroolijkheid. Bij sommige families werden zij ont-vangen, on Wigand kon trotsch zijn op Veronika's volkomen zekerei hlouding zonder eenige verlegenheid. Hij kreeg. ook den indruk, dalt zijne vrouw in den smaak viel. Hij moest erkennen, dat die groote zekerheid niet het gevolg kon s'ijn van de opvoeding. Zooveel wist hij wel reeds van zijn schoonmoeder en haar 1 levenswijze. Dat Veronika zoo in het ge lie&l niet linksch of verlegen was, vond waarschijnlijk zijn oorzaak in haar natuur lijkheid en onbezorgdheid. Het was nu herfst. Late Octoberda-gen, des morgends nevelig, des middags zonnig. Bijzonder geschikt om de nieuwe woonplaats eens op te nemen. Veronika liep door aile straten en buiten wij ken. De stad had een eigenaardig karak-ter. Oude straten, met rustiee, deftigfe huizen uit het Biedermeier-tijdvak, met sikele rijkere gebouwen uit vroegere leuwen er tusschen, die aangename af-risseling brachten. De vroegere vesting nuren waren reeds lang gesloopt, maar tan de straat, die naar het Westen naar luiten voerde, stond nog een lompe )00rt. Dit was een, dikke, ronde toren ran baksteenen, die op vele plaatsen cheuen af te brokkelen. Er was een ge-velfde doorgang in, en op het dak groen le ee.n struik alsof een grijsaard' in'een 'roolijke bui een takje op zijn hoed had testoken. Er waren een paar kerken >én van rooden baksteen — een somber febouw, waarvan men ha.a|st schrikte, als nen het midden tusschen de opeenge-)akt.e huizen zag staan ; en men moest let hoofd achterover fouigen, 0111 den toen te kunnen zien. Over het duistere )ortaal welfde zich een boog van ver-veerden zandsteen, met een groep van fi ;uren in het midden bovenop. Het stel-le den heiligen Martinus voor, die zijn nantel doorsneed, en van den bedelaar, lie verlangend op zijn hulp wachtte,had le kunstenaar reker een toonbeeld van dlende willen maken. Een mensch zou laast bang worden voor den uitgemer-;elden, naakten man met zijn gelaat, lat wel een doodskop leek. Dit dreigen-le krrkgebouw kreeg een zeer fanta-ïtisch aanzien, wanneer er eeh sni-allfi eep zonneschijn over de daken der hui-;en viel, en schuin over het portaal en (en donken-ooden muur liep. Veronika rond het schoon. Zij hield ook wel van de itoscharkerk, met haar sierlijke zand-teengothiek en haar koketten toren,die dt dik kantwej'k scheen te bestaan, en vaar in het midden een open plaats was, lie op enkele dagen als marktplein ge-Iruikt werd. De aardewerk-stalletjes kon .Veronika onmogelijk onversehillig 'oorbijloopen. Zij bracht altijd een grap- pige melkkan of iets van dien aard niee, en dan bromde Fanny : — Wij hebben al van ailes — ik kan niet meer bergen. De nieuwe straten, die er juist uitza-gen als aile nieuwe straten in aile ste-den, liepen uit op de afgeronde pirnt van een langwerpig meer, dat aan het andere eind veel breeder word. Er voer een motorboot, die in den zomér de stadsfoe-woners naar een dorp bracht, waar men aan bet water onder oude appel- en pe-rebtfomen koffie kon drinken, en zure melk eten. De boot voer nog, ofschoon slechts enkele maien per dag. En Veronika kon de verzoeking niet weerstaan, om in het haastige, trillende vaartuigje over het gladde watervlak te varen, dat zich zoo gewillig voor den boeg opende en zulke aardige rimpels vormde. De lucht was frisch en geurig. De idyllische oevers verdubbelden zich in het effen water, en dat spiegelbeeld was het lieflijkste, vreedzaamste tafe-reel, dat men zich kon voorstellen. Wijd en ruim was het uitzicht, en die ruimte wekte een onbestemd verlangen op — Veronika gaf zich geheel over aan die stemming. De plechtige blijdschap in de heerlijke herfstrust scheen vol ver-borgen, zoete harmonie. Zij had gemeend, in vijf min u ten aan het eind van het meer te zijn. Het duur-de echter een half uur. Eigenlijk had zij zoo wel uren willen bliiven zitten. Zi.i was «le eenige passagier, en geen geluid trof haar oor dan het tikken van de rna-chien, en het zachte ruischen van het water. Zij kwam in den tuin van de uit s pan-ning, en vond bet er verrukkelijk.Wann en vertrouwelijk, als vervuld van een vriendelijke, hu i s m o ede r 1 i j k e ziel, met de nog OyergebTeven goudgele en roodé bladeren. aian. de pereboomen, en de bijna grijze, matte, allerlSatste blaadjes aa,n) de breede appelboomen met hun don-kere takken. Banken en tafels lagen vol verwelkt loof. Midden in den tuin ston-den nog helgele goudbloemen. Eene kafc, gevlekt als een tijger, knipoogde tegen Veronika. In den rooden muur blonken de ramen 'en het huis was met stroo ge-dekt. Uit de huisdeur kwam de geur van gebraden aardappelen. Veronika had honger. Zi,j ging naar binnen. Ham en gebakken aardappelen kon zij krijgen-, Dat was genoeg, meesr dan genoeg. Hoe heerlijk, hier zoo alleen en ro-mantisch in de zon to eten, met het droomerige meer voôr zich, en boven zich het bonté, vroolijke, zeer doorzichti-ge dak van den pereboom, en aarde en hemel om zich heen — zoo ruim — zoo vrij. Veronika was recht vergenoegd.De natuur was zoo stil, zoo schoon en roo blii — het was een verheffend gevoel, met haar te zwijgen. Veronika had tijd genoeg, om van die stemming te genieten. Het boot je keer-de eerst binnen een uur naar de stad terug, en voer intusschen langs deD oever naar een dorpje, dat daair ginds zijn roode en grijze huisjes om een kerk-torentje schikte. Helder klonken van daar twee slagen. Twe© ure 1 &tenstijd_ thuis. Maar Wigand kwam nooit zoo juist op tijd —- 's morgends vertrok bij op de minuut af, maar op zijn thuiskomen kon men nooit aan. Dat bracht zijn beroep mede, zegde hij : aan de rechtbank of op het bureel werd het dikwijls waÀ later ; soms kwamen er heel onverwacht nog zaken die afgedaan moesten worden. (Wordt voortge7et).

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.