247" JAAR. — N' 213. — B. % 01NTD3MHF MAANDAG. 7 SEPTEMBER 1914 GAZETTE VAN GENT osciïRUYiïrospRns s VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : Een jaar fr. 12-00 Een jaar fr. 15-00 6 maanden 6-S0 6 maanden. • • « • » 7-75 g maanden < . „ . . > 3-50 3 maanden. . . . 0 » ê«9© Voor Hoïland : 5 frank per 3 maanden. Voor de andere lavden : fr. 7-50 per 3 maanden, NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Qestieht g|f 1SST BlSTrUB EK BEDACTX1 VELDSTRAAT, 60, GENT Ve bu/rîden eijn open van 7 ure 's morgencls ttô S vers 'i avonâs, TELEFOON nr 710 ©ig iaschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nèmen ten Postkantoore hunner woonplaats. DE EUROPEESCHE OORLOG Uitgave goedgekeurd door de KrijgsovephBid- VerschilligQ Ontmoetingen in Oost-Ylaanderen De Oorlogsbedrijven in Frankrijk Eene Redevoering van tien heer Asquith Ouitsche socialistische Afgevaardigden bij het Leger Eene redevoering van den heer Asquith In eene gvoote vergadering Yan bu gers, in de Guild Hall, te Londen, spr kende, heeft de heer Asquith, die ee grootsche huldiging ontving, den lof gi zongen van de vaderlandslietfde der k( Ionien. Van den toestand aan het froi sprekende, zegde hij : Naar welken kar wij ons ook wenden, er zijn vele redene om trotsch te. zijn en vertrouwen te hel ben. Voorts zegde Asquith : Drie jaar gel den heib ik in eene vergadering, waa aile standen en partijen vertegenwoo digd waren, in ditzelfde geibouw de bu gers van. Londen toeges.pro.ken. Wij w; ren hier toen bijeen om ons te verheuge over de gezamenlijke verklaring van ci twee groote Engelsch-sprekende Statei ten gunste van eene regeling van toi komstige geschillen, althans die welk tusschen lien beide mochten rijzen, doc gerechtelijk onderzoek of scheidsrechte lijke uitspraak, doch nimmer door oo log. Driie jaren geleden vertrouwden z ten zeerste in de juistheid van hun ho; ding, toen zij deze nieuwe waarborge voor den vrede venvelkamden. Wij ve: trouwen er heden nog evenzeer in, oo al zien wij ons, tetgen onzen wil, doch m< helder oordeel en rein geweten, met : de kracht van dit rijk gewikkeld in h: bloedige gericht tusschen macht € recht. " Wat zou onze houding als natie ziji indien wij laag genoeg waren geweest o ons woord en onze vrienden ontrouw 1 worden? (Luide toejuiohingen). Wij haï den als afzijdige toeschouwers bewond rend moeten toe zien naar het beleg va Luik, het geregeld terugdrijven van c patriotische landsverdedigeirs naar An werpen, de naamloozie wreedheden e boekaniersdaden, de heffingen van ee onverdedigde burgerij, en ten slotte d grootste misdaad, tegen de beschavin begaan sedert den dertigjarigen oorlo; het platbranden van Leuven, een schaari teilooze vernietiging van onherstelbai schatten door een blinden barbaarsche wrok. (Luide toejuichingen). "De schending van Belgie's onzijdi; heid was slechts de eerste stap van ee we-loverwogen politiek, waarvan het doe zoo al niet het onmiddellijke, dan toc niet ver verwijderde doel was de verni tiging van de onafhankelijkheid van dr: Euroipeesche Staten : eerst Belgie, ve Tolgens Nederland, ten slotte Zwitse land. "Niemand — ging Asquith voort — heeft met meer iever en meer welslagen roor dat hoogste belang der moderne wereld, den algameen&n vrede, gewerkt als Sir Edward Gney. In dien geest en met dat doel voor oogen handelend,heeft n Grey, toen Oostenrijk zijn ultimatum tôt Servie had gericht, voorgesteld om eene ' be.middelingsconferencie te doen beleg-Lj. gen doo«r Duitschland, Frankrijk, Italie ^ en Engeland. Ware dit aangenomen, dan zou het geschil zijn bijgelegd tôt eer van n aile partijen. Bij wkn berust de verant-woordelijkheid voor de weigering? Zij berust slechts bij één Staat : Duitsch-land."1* Minister Asquith deelde hierna onder r_ luide toejuichingen mede,dat Kitchene.r's L_ oproep van recruten tôt dusver reeds n bijna 300,000 man heeft aangebracht. Hij e deed een beroep op de werkgeveris, om , het teekenen voor dienstneming aan te moedigen. " Engeland — zegde Asquith 0 — heeft vroeiger de Europeesche vrijheid ir gewaarborgd na een strijd van twintig jaresi. Laat ons thans hetzelfde doen." iBonar Law, die zeer hartelijk door de ij vergadering wierd ontvangen, kenschet-j. ste den oorlog als een der grootste mis-n daden. der geschiedenis, doch een waarin Engeland geen aandeel had. Het was te-k gen Duitschland, als tegen een militaire ■t machien, dat thans gestreden werd. i,! Er is eene motie aangenomen, welke een gee&tdriftige bede om hulp voor de n légers en een beroep op de natie inhoudt om den oorlog voort te zetten tôt een li zegevierend einde. n 1 Ouitsche SQcialistisGhe afgevaar-^ digden hij het leger t- In eene officieele mededeeling van n den Duitëchen algemcenen staf wordt n gezegd : ® « De socialistische afgevaardigde ® Liebknecht is zoo weinig door den kop J! geschoten, dat hij gevraagd heeft om e het leger dienst te nemen en dat om n hem te kunnen toelaten, hem ver-seheidene straffen werden kwijtgeschol-l- den. n « Men heeft zelfs een procès opgc-schorst dat tegen hem ingespannen was " voor beleediging tegen den Czaar van Rusland. ce Daarenb'oven zijn 115 socialistische r_ leden van den Rijksdag onder de wa-pens gekomen, zoodra de mobilisatie van het territoriaal leger werd aange kondigd. cc De socialistische dagbladen weri ijveren in vaderlandsliefde met de bc houdsgezinde organen, overeenkom stig de beslissing van de wetgevend socialistische groep, die de 5 milliar voor den oorlog stemde, na cle verkla ring door hun leider, dat de Duitsch socialisten, na hun plicht gedaan t hebben door te trachten den oorlog t vermijden, in den oorlog hun plicht zou den volbrengen jegens het vaderlam evenals jegens het proletariaat. » Schadevergoeding De uit Belgie verdreven Duitscher die naar hun vaderland teruggekeeri zijn, beginnen zich in verschillende ste den te organiseeren met het doel ge meenschappelijk schadeloosstelling vai den Belgischen Staat te eischen. Tôt. dit doel verzamelden zich ver scheidene honderden personen in lie ccLehrervereinhaus», te Berlijn, waar al vertegenwoordiger der rijksoverheden de kabinetsbestuurder, D' Just, aanwezis was. Als leider der vergadering trad Her Jos. Timmermans, uit Antwerpen, op D' Just lichlte de plannen der regeerins toe, om de eischen tôt schadeloosstel ling op de beste wijze ingewilligd •. krijgen. Luchtmsjnen tegen "Zeppelins, De correspondent uit New-York va) den Londenschen Daily Tclegrapl meldde vrijdag : Volgens een lid van den algemeenei Amerikaanschen legerstaf te Washing ton, die zeer bevoegd is in zake onder zeesche mijnen, is het zeer goed moge lijk boven versterkingen en stedei luchtmijnen te plaatsen tegen de taan vallen vanwege luchtvaartuigen ei vliegmachienen. Het verdedigingsplan van dien des kundige is ongeveer gelijk aan lie plaatsen van mijnen bij de toegangei tôt de havens. Het geldt elken avond, to verschillende hoogten, talrijke ballon op te laten met ontplofl'ingstuigen, di vernielend zouden uiteenspatten bij d aanraking van eenig vliegtuig. Die ballonsterkle zou kunnen voile digd worden met een zeker getal opge laten vliegers, voorzien van een staar in wrikbaren draad, die zich rondom d schroeven der vliegtuigen zou kunnei wentelen. Mon zou de luchtmijnen binst dei dag kunnen neerhalen. Iloogere legerofficieren die dat plai zorgzaam bestudeerd hebben, meenei dat Parijs en Antwerpen, met een krini van zulke ontploffingsballons zouden ku: nen omringd worden zonder al te groo te kosten en dat zulks elken nachtelijken aanval van Duitsche sluipmoordenaars zou beletten. TE BRUSSEL. i Oe heer M, Secretaris van het gezantschap der Vereenigde Staten i Dezer danren kwam een Duitsche officier in.het stadhuis te Brussel, om den heer Max als gijzelaar aan te. houden. De burgemeester was juist in gesprek met de geaantien van Amerika en Nederland. De-ze diplomaten namen. het zeer hoog ^ met den officier : de gezant van Amerika j verklaarde dat de heer Max onder zijne beschenming stond en dat hij hem niet alsi gijzelaar zou genomen hebben, of dat men hem ook moest aanhouden. De offi-1 cier antwoordde daarop dat hij andere onderrichtingen moest halen. Toen hij in den namiddag terugkeerde, t was de toestand heel en al veranderd ; 5 de Atnerikaansche gezant had den heer j Max gezantschapssecretaris benoemd. r Zijn persoon was du® onaantastbaar, als Amérikaansch onderdaan ! P Duitsche opeischingen. ' _ Zaterdag kwam een Duitsche officier " in het slachthuis van Cureghem " al" het beschikbaar vleesch opeischen ; men ' antwoordde hem dat hij maar recht had op een vierde. De heer Max die verwit-tigd werd, kwam met den Amerikaanschen gezant ter plaats en zegde aan den I Duitschen officier dat hij slechts een vierde van den voorraad zou krijgen. De 1 j officier groette en vertrok. i Nieuwe postzegels. i De Duitschers te Brussel hebben post-zegels doen drukken tôt 't in voege bren-gen van den postdienst over gansch het deel van het Belgisch grondgebied, dat " door hen bezefc is.De telegrafische dienst zou ook hersteld worden. Eene proclamatie Belgie in staat van oorlog zijnde met t Oostenrijk-Hongarie, zullen de onderda-1 nen van dit rijk uit het land gedreven t worden ; evenwel mogen de per&onen, 3 gunstig gekend, zich tôt het geroeente--, bestuur wenden en de burgemeester, na ^ onderzoek, zaJ hun een verlof tôt ver-blijf, van maand tôt maand vernieuw-baar, toeistaan. "t TE DENDERMONDE. flog de inva! der Doitsehers Algemeen wordt in de streeb verteld, -( dat de Duitschers de overgave der stad niet als wettig hebben willen herkennen, ^ daar de heer burgemeester afwezig was en hij door een schepen vervangen werd. Wij deelen dit nieuwis echter mede on-? der aile vooitoehoud. 1 Soldaten vertelden dat zij de Duitschers in de boomen zagen klimmen, ten einde het leven te redden. Andere î daten waren op de daken der hofstec geklommen. De Duitsche kanonnen mogen als v loren beschouwd worden. Men rekent dat er in de gevechten i vrijdag en zaterdag omtrent 5000 Di schers gedood of gekw-t&t werden. Rond Dendermond? Men meldt dat, tengevolge van schieten door de forten van den Zi Oostenlijken sector der stelling van A werpen, in de dijken op verscheid plaatsen toevallig bressen werden ge gen. Het Duitsch monsterkanon Zooals gezegd, is een der versehrik lijke Duitsche monsterkanons gezonl in het moeras dat kunstmatig rond . chelen gemaakt werd. Doch wat minder werd bekend maakt, is dat een dergelijk non tijdens den strijd te Hofstade d de Belgen bemeesterd werd. Men heeft het met 32 paarden n Lier getrokken, vanwaar het naar l werpen versleept werd. IN OOST-VLAANDEREN. Het gevecht te Qordegem Zondag morgend, rond 9 ure, had in nabijl)eid van Oordegem,aan de splits der baan van Massemen, een verwi gevecht plaats. Jagers-verkenners wielrijders, Brussel, die te Heusden gekantonne lagen, hadden eene patroelje naar C degem op verkenning gezonden ; zij den weldra vervoegd door gendarmen paard en per rijwiel en vier jagers paard van het leger, aangevoerd d een luitenant. Weldra stonden zij teg over 200 uhlanen. Dadelijk werd i beide zijden het vuur geopend. Langs aile kanten kwamen nu D schers uit het bosch te voorschijn, onze krijg>slieden in den rug schoten. 1 Duitscher schoot zelfs van op een bo< De bevelhebber De Coninck, der gers-verkentiers van Brussel, kreeg kogel in het hoofd en stortte dood gronde. ; vier jagers-verkenners weri g&woîid en voor de overmacht moes de Belgen achteruitwijken. Tw-ee gendarmen werden insgelijks dood. Het bestuur van het Roode Kruis 1 ondertusschen verwittigd en de hee Botteibeorge en Rossel reden met auto naar de plaats van het gevecht. de gekwetsten op te nemen. Plotseling waren zij door Duitsch omringd en de bevelvoerende officier ^ bood hun de gekwetsten op te nem " Deze zijn onze krijgsgevangenen", z de hij. De. heer en ambulanciers nan dan de lijken op van commandant Coninck en der twee gendarmen en v, den dan een eind begeleid door Pru ;ol- sche soldaten, met de hand aan den trek-len ker van het geweer, die dreigden hen te zullen neerschieten, als zij verder durfden er- b'ijven staan. Niettegenstaande stopten zij 400 me-raa teris v.erder, om een gekwetsten jagar-lit- verkenner, van Brussel, die in eene gracht lag, op te laden en er pijlsnel mede weg te rijden. De gekwetste wordt k thans verzorgd in het Palace Hôtel. het TE QUATRECHT. 'id- Gisteren avond vertelde men te Gent nt- dat in deze gemeente insgelijks eene ont-ene moeting had plaats gehad met uhlanen sla- en dat het tramverkeer tusschen het Arsenaal en Melle opgeschorst waa. TE HILLEGEM. Zondag morgend reed hier een groep ]ce_ van 41 ruiters door de gemeente. Zij mis-;en deden niets en waren op verkenning. \Ie_ Zij hadden bij den heer pastoor vijf flesschen wijn gevraagd, die zij kregen. ge- Zij aten ook kaas bij een winkelier. k 3i~ oor TE OOMBERGEN. Zondag namiddag waren negen Duit-aar schers per velo op verkenning. Zij kwa--n^ men in botsing met de soldaten en gendarmen.Een Duitscher werd gedood, een ge-k.wetst en nog twee krijgsgevangen geno-men.Een Duitsche ruiter volgde de wielrijders en hij is bij de krijgsgevangenen. Het paard viel in de handen der Belgen. ,c De vijf andere Duitschers konden in 111K de richting van Bor&beke vluchten. De >ed gevangenen werden naar Gent en daa verder overgebracht. /■an &rd TE MUNKZWALM. 'or- -er_ Zondag morgend, rond 10 1/2 ure, wa-ren een 60tal uhlanen in eene lierberg, vereenigd, waar zij op hun gemak een oor glas bier dronken. Hunne paarden liepen en in de klavers ; de lansen der Duitschers lan &taken in den grond. De Duitschers zagen er blijgeestig uit. Zij misdeden niets. die TE NEDERZWALM. ben Zondag namiddag had eene boteing ja. p1aats tusschen Belgische soldaten en &en gendarmen en een 40tal Duitsche soldaten ^en- jen Deee laatsten moesten vluchten, na ten verscheidene mannen verloren te hebben.ge. Een Belgisch soldaat zou ook erg ge-kwetst en gestorven zijn. vas ren -t TE ZELE* -en Zaterdag avond, om 5 ure, verschenen om hier een dertgtal Duitsche soldaten per velo. ers De militaire overheid, ervan verwit-rer- tigd kwam met eene geblindeerde auto, en. met mitrailjeuzen, ter plaats. eg- De Duitschers kozen het hazenpad en ren werden achtervolgd. De mitrailjeuzen De werden in werking gesteld. er- Geene Duitschers werden getroffen, isi- maar de 23-jarige Albert Verbeeck, van I 17 Feuilleton der Gazette Tan Gent. Het Geheim van de Theems uuur FLORENCE WARDEN. Cora knikte een paar keer uiterst be-•list.— Dat is een goede beoordeeling van Wden, zegde zij, onwillekeurig met iets beschermends. Maar ik geloof niet, dat 1Tii hier naar den schuldige hoeven te zoeken. Wie van de twee heeft de grootste wanhoop getoond over de twee laat-8te sterfgevallen ? Wie van de twee scheen er door verslagen te zijn? - 0! Freule Bensington schrok, want zij berinnerde zich maar al te goed de wan-hoop van Randolph over het plotseling Werlijden van zijn oom en zijn neef. — Matthew was er van onder den in-oruk, natuurlijk, dat was iedereen. Maar Handolph scheen heelemaal in de war, toen zij neef hem Brady's dood mede-deelde.— Och, laat mij toch niet zoo iets p'eeslijks hoeven te denken, smeekte tr«ule Bensington. ~ Maar wij moeten nu toch ailes even fia-gaan, niet waar? Of acht gij het beter ?m ,®aar te wachten, tôt de rest van de |imhe op dezelfde manier is behandeld. , vreeshjk voor mij om het gevaar nader en nader te voelen komen... Het meisje had snel verder gesproken, car gezichtje gloeide, haar ogen ston - I al» tranen. Plotseling brak ze af, . ■ • vieesde zç te ver te zijn grgaan. Zij bloosde en beet zich op de lippen en gin; naar het raam. Toen zij weer bij freule Bensingtoi kwam, zat deze als verwezen voor zicl uit te staren, met saamgewrongen han den. — Ik kan niet gelooven, dat Randolpl iets te maken heeft met dien Ruggles zegde ze. Als dat zoo iras, zou Matthen het weten, want Matthew heeft toegege ven, dat hij half en half een der stemme: herkende. — Ja, dat herinner ik mij, zegde Cor; twijfelend. Want voor dit feit was zij al eerder aa.i het twijfelen gegaan aan de juistheid vai haar theorie. — Neen, neen, hield freule Bensingto: vol : Als Randolph Ruggles had gedooe zou Matt het weten en zou wel uit her hebben krijgen, of hij uit zelfweer har delde. En als het iets ergers was, zo Matt zeker niets meer met hem te doe willen hebben. — Maar wie heeft Ruggles dan vei moord ? — Dat weet ik niet. Ik zoek geen vei band tusschen dezen moord en de ander sterfgevallen, en ik denk altijd over d andere. Die schijnen zoo doelloos, zo geheimzinnig, dat ik geloof, dat degene die ze bedreef, niet Verantwoordellij] kan worden gesteld voor zijn daden. En als was zij bang reeds te veel ge zegd te hebben, veranderde ze van or derwerp. — De dood van Ruggles was heel iet anders ; die hield verband met een twis over wedden. — Nu, als dat zoo is, dan moeten w uit zien te vinden, wie hem geld schu dig was. — Sst, zegde de kleine dame nu hee beslist. Laten wij dat niet meer ophaler ; En ik ben het niet met u eens, dat daar het begin is te /zoeken. 1 Er volgde een stilte. Geen van beiden 1 wilde haar standpunt prijs geven. Einde-lijk zegde Cora : — Ik weet dan wel, dat er één is, die 1 ons er meer van zou kunnen vertellen. > En dat is Hammond, die aile familiege-r heimen kent. . Freule Bensington keek nog verschrik-ter.t — Hij zou misschien iets kunnen raden, zegde zij zenuwachtig, maar zeker weten t doet hij ook niets. l — Probeeren! Vraagt gij het hem eens. Freule Bensington schudde haar hoofd. 1 — Liever niet, zegde zij. Gij weet niet ■> welk een schaduw hier op het huis rust ; I de bedienden durven haast niet meer blijven ; en die mogen niet denken, dat ik II ook bang ben geworden. — Maar hoe meer gij ontdekt, hoe meer gij kunt vertellen, en hoe minder vreemd zij ailes zullen vinden. Vergeef mij, dat ik u zoo plaag ; maar ik zit zelf in doodangst over nu, gij kunt wel rar- e den over wien. ® Freule Bensington keek haar vra-L' gend aan. ' — Dat zal Randolph wel moeten zijn, c aarzelde zij. — En die is het niet, viel Cora heftig uit. Freule Bensington keek haar strak aan en drukte toen op den knop van de s bel. t — Wij zullen Hammond hier laten komen.p Zwijgend wachtten de dames tôt de " deur open ging en Hammond binnen kwam. Hij zag er heel ernstig uit, alsof i] de wereldsche dingen hem niet meer i, raakten. Menschen konden komen en caan, maar in de huishouding van lord bensington dulde hij geen stoornis. Al spoedig bleek het, dat de knecht neer bereid was om inlichtingen te ge-ren, dan Cora had durven veronderstel-en.Zij beschreven hem in het kort het ver-oop van het verhoor en hij riep dade-ijk uit : — Ik had hem wel kunnen helpen, reule. Ik weet juist wat voor pillen dat ;ijn. Zoo ! — Ja freule. Jongheer Brady had die ûllen altijd bij zich en ze werden voor Lem klaargemaakt door een apotheker der in de buurt ; ik had den rechter mak-:elijk 's mans naam en adres kunnen ;even. En de colchi... hoe heet het ook Peer, freule? — Colchium, hielp freule Bensington. — Juist, freule. Mijnheer Cyril ge-jruikte het tegen zijn jicht, dat weet ik. 5n diens geneesmiddelen werden in de-elfde apotheek gereed gemaakt. Kan de ipotheker of de bediende zich nu niet ergist hebben en colchium voor iets an-lers hebben genomen? Frans Bensington voelde veel voor de-e verklaring. — Ik weet het niet. Maar het is moge-ijk, vond zij. Maar er werden twee doos-es imet dezelfde pillen gevonden, im eder doosje zaten nog maar een paar )illen ; die zijn seheikundig onderzocht, naar bleken onschadelijk. Maar Hammond was alweer klaar. — Misschien waren de pillen, hoe on-chadelijk zij ook schijnen mochten, toch e sterk voor jongeheer Brady, meende iij. Als hij zich zelf wilde genezen, nadat dj zich de maag had bedorven door onrijp ruit. dan is het niet onmogelijk, dat de )illen te veel prikkelden en ontsteking eroorzaakten. M——0—BWBO; Zoowel freule Bensington, die de vra-gen stelde, als Cora, die aan den ande-ren kant. van de kamer met een boek zat achtte deze verklaring zeer aannemelijk. Eer er echter nog verder kon worden gesproken, werd het bnderhoud onder-broken door het weder binnentreden van Matthew, die ontstemd bleek en in ant-woord op de vragen van zijn tante mede-deelde, dat hij zijn grootvader ailes had verteld en dat lord Bensington in het geheel niet tevreden bleek, maar woe-dend was op den rechter van onderzoek, op de jury, op de getuigen, over het verhoor, over de uitspraak, kortom op ailes en iedereen. Hammond trok zich bescheiden terug, toen Matthew dit .sombere verhaal be-gon, maar Cora rnocht het hooren. — Ik denk, dat hij ergen last van de I jicht heeft, voegde Matt er aan toe, maar dat is toch bijna geen verontschul-diging voor zijn houding. Hij scheen Randolph en mij te verwij-ten de oorzaak van al die rampen te zijn Hij zegt, dat hij morgen naar stad terug gaat en dit buiten noch ons ooit weer wenscht terug te zien. Freule Bensington keek Matthew vra-gend aan. — Waarom noemt hij Randolph en u en het buiten in één adem? wilde zii weten.— Omdat hij batelijk wil zijn, denk ik, zegde Matt. Hij heeft wel niet in zoo-veel woorden gezegd, dat wij de oorzaak van ailes waren, maar dat gaf hij toch duidelijk: genoeg te kennen. Heel duide-lijk zelfs. Ik ben dus maar de kamer uit-gegaan, omdat ik bang was mijn geduld te verliezen en dingen te zeggen, waarvan ik later spijt zou hebben. Cora, die er heel liefuitzag met haar autokap en wit serge pakje, kwam naar hem toe tvippelen. S — Zoti ik mij niet in het hol van den leeuw durven wagen? vroeg zij met een innemend lachje, haar hand op den arm van freule Bensington leggend. Ik geloof. dat ik hem wel tôt rede zou bren-gen.— Zoudt gij denken? Nu, probeer het' dan. Hij mag u graag en gij zult wel meer invloed op hem hebben dan wij, die hij als zijn onderhoorigen beschouwt en te ver beneden hem staan, om hem te mogen tegenspreken. — Daar zal ik hem wel van genezen, zegde Cora met een ondeugend knipoog-je. terwijl zij zich gereédmaakte om. met de freule naar boven te gaan . Matt werd ongeveer een uur aan zijn sigen sombere gedachten overgelaten, en ioen kwam Randolph terug, moede en af-Etemat en boos over het gedrag van de anderen, die hem in de steek hadden ge-laten.— Gij liet mij achter met dien klet-senden dokter en een stuk of wat andere kerels, die ik nooit had gezien en nooit meer hoop te zien, zegde hij, terwijl gij en Cora samen wegreden zonder mij. Dat was wat kras. — Nu gij hebt u de heele geschiedenis ook veel meer aangetrokken, dan wij een van allen, dus toen hebben zij u natuur-liik als slachtoffer uitgepikt, zegde Matt. — Maar gij hadt geen recht om er met Cora van door te gaan. — Laten wij nu geen ruzie meer maken, oude jongen, zegde Matthew, zijn arm door dien van Randolph stekend, wii moeten nu één lijn samen trekken. De autocraat is in een allerslechtst humeur en na dezen avond wil hij ons geen van beiden meer zien. Wij moetea morgen ochtend zoo vroeg mogelijïc verdwij-nen en zijn dan ballingen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.