Vriiàag 9 Juh içts> Eerste Jaarg, Nr, 176 SdCBinMKra»* xste&BMmum.- Frijs ; 5 Centièmes do©f g§heeï Beîgiê ■ " •.u.à" &« e «*T* -; ' -* -?<§î#a Vlaamsche Nieuws H et ittesl ingalkhl et* rneest ?erspr«ld Nieuwsbiàd vais. België* - Vrraehifnt ttmal par ;,week àmœmMMmzwnuzm % i>e? «rse* - * ®-â® î ?er S ma#s«lca #.— pcr «aiwsii i.fê \ Per fi ms&adea 7.E# Pet Usx 14,— AFGEVAARDI&BEN VAN BSN OPSTELRAAD : 1> Ang. BORMS — ÀSbert VAN DEN BRANDE BUREELEN ; ROOBESTRAAT, 44, ANTWERFEN. Tel. 1«9t _ V ■ ♦«.•oiiRsaïK.v^.v ,'vvn. . «fï!^,--- . dâs^kâey^-iWnâîieÈe^'-sS^aiZ^M ^r-.XWtetii>Miaailù^15E6iS<aiS#Meî%lW4'Bi 4AHKON»ï«mCife:« » l«*edf. Ufadî., pei regel 2.S» j Visarde blad*., ptr Ttgeï S.ëS Des de blatte., îd. I.-- j ©<A>dnh»rieht t.— fwt *i>ç «ssosixa, *^nés »«*> x<5fc" 1fcCU2HRft%.à$3l. <$ KINDERZIEL D« zid, of juister ge/.cgd het gemoed [ |van het kind, is terzeiider tijd eenvou- j idig eu raadseiachtig, Omdat zij eenvou- j iclg is, is zij ook een raadsel waarvarii Ions dé verkiaring ontsnapt. I Men moet zich klein maken met de; iueinen, kind zijn met kinderen en dat I u buifën onze gewoonte en gaat boveii ious kunuen. Dat ook moet aangeieerd leu beoefend worden. En juist wijl we ■ dat niet altijd vermogen, wordt het ■vraagstuk zoo ingewikkeld. Wat wij als Ikiud waren, voelden, dachten en deden, fhebben wij vérgeten. Slechts enkelen, |omdat ze zelf nog jeugdig, opmerktrs loi ontleders zij,a, kunnen zich de herin-Inenngen aaa de kinderjaren nog her-[ scheppea en deze enkelen, als ze dan [ook, al ware het maar in geringe mate, de gave vaii geduld en bedachtzaamheid [ bezuten, zouden kunnen de gemoeds- ; [ leickng, de zielsontwikkeling van kin- j F dereu voorlicliten. ïïaschen ouders en kinderen bestaatj ! « soins koelheid, misveritand of gebrek i aan samengaan, doordien ze elkander j niet voldoende kenuen. Daarin ligt au ook de oorsprong eener gebrek-: kige opvoeding of verkeerde ievensbaan voor deze laatsten, wijl zij zich verlaten «a verioren gevoelen, zonder tegemoet- ; komiiig van vnend of leidsman in de eiudeiooze wereld. Konden wij ons aan het fcmd wijden ïiet de bedaardheid des geestes, met de joediieid en de» eenvoud des harten, net de zelf ver loocheaing, welke nood-wendig zym bij deze soort studie en be-««aiingen, wij zouden er wel ia rele jevalkn eea anderen mensch van maken «»» wij tôt nogtoe gedaan hebben en «ajetwijfeld zouden wij alsdan over de lt- nsleiding zijner latere jeugd en rij-petv jaren een lichtenden, zachten en ! sezonden invloed behouden. in den algemeenen regel wordt er | weinig aan de zieievoitaing van Kinde-' m> gedacht. Bij de gegoede klasse van menschen [gfliinen de ouders, geheel of gedeelte-iijk ingenomen door de, beslommeringen aunuer zakea of huuner genoegens, slechts hunne iedige oogenblikken, soins zeer schaarsche, aan dezen plicht. jVele ontlasten er zich totaai van en «ïïden hun kroost naar de kostschool. Komea de kiuderen wel eens in aanra-jking met verstanaige en plichtbetrach-a*de leermeesters, toch kunnen deze [iiooit opwegea tegen de vâder en moe-àcr, aan wien de natuur den weg aan-toont tôt h«t innig doorgronden van het jeugdig gemoed en om zoo te zeggen tôt iiet iutuitief leiden ervan. l'en andere, uet aantal kinderen dat de onderwijzer te vormen heef t is zoo groot dat het hein een b&ietsel is om zich aizonderlijk met »lk kind bezig, te houden, tôt zijne in-Wligke gemoedstoestanden neder te da-lta of tôt eene geleidelijbe ontwarrmg Uijnsr opvattingen en neigingen over te |aan, Zander de medewexking eener wel doordachte. ouderlijke opvoeding zal flke poging tôt vorming der kinderziel pîtijd en onvermijdelijk een onvolledig «n niet meer te verbeteren werk zijn. Bij kieinsre burgers en werkmenschec verbïjvea de kinderen, wel is waar, Béer ia het ouderlijk hiâs, maar hiet *;°rdt de tijd dien men aan hen beste-^en kan, nog moeilijker aan de dagtaak «Unonten, daargelatea of deze ouders Ng wel lust en kennis hebben oui zich t£iùgszins doeltreffend met dc-ze zorg te Wasteo, of zich daarover anders be-kommeren dan van ti^d tôt tijd eens té k'jven of te straffen, wat voor velen de eenige opvoedingsmiddelen zijn v,aar over zij beschikken. Genoeg zijn er, die ■îeuken dat zij hunnen heiligen plicht hebben volbracht als ze hunnen nakc-ifleling eens ter deeg bij de ooren hebben getrokkec. Gelukkig degenen die verstandigt en oplettende vader en mœder hebben ïhad. Gelukkig, wijl ze Van hunne "uters nc^r zeer jong konden overnemen n'at noodig was om spoedig en even->'<!c)itig te gedijen, wijl ze dat innig ■ rouwen genoten hebben, welk hun ^t zich aan rijpere ondervinding, ^ei^nbcwMst, te laven, wijl ze met \ ^xx ;«'.fde indrukken, hetzelfde voc-f vi' a^ken ge-deeW hebben en daarin r " jS,'^id. ■ rouwen't het, dat wederziidsch v«r- ZOO isâdzîhen ouders tn-kïnderen is \ mangel aavte vinden. I» het niet de > vertrouwen tiis der ki«feid die dit stelliflgeû vcrdrukt en ons tel eu r-wii dit vertt(reidt ? Gaarne zouden «çb w;wneer bij hei kind bemer-, V jaren Tan school • gaan bereikt ht-eft ; bij den jongeling wanneer zijne roeping zich openbaren moet, maar nooit deden we iets voor en aîeer deze tijd aanbrak om dit vertrouwen op te wekken. Wie maaieu wil, j::oet zaaien ! Het is altijd te laat als we gewaar worden dat wij ons bedrogen. Zelfs in hunne spelen, geschenken en vermaken, welke wij hun met zooveel blijde ver-waehting bezorgden, werden wij bitter teleurgesteld ; juist daarom, omdat wij ze te veel als kkiiie afgietsels van ons zelven beschouwen en niet als kinderen. Het kinderlijk gemoed is niet als het onze. Een kind verschilt door en door van ons in de manier van opvatten, van gewaarworden, van zien. Het ontvangt rechtstreeks en eenvoudig den indruk van wat het omringt, zonder dat er zich tùsschenin het prisraa van herinnerin-gen, vroegere opvattingen, eigen ge-dachten, vooroordeel en oordeel komt plaatsen zooals bij ons. Wanneer wij dat verschil niet doorgronden en daarmede rekening houden, slaan wij licht een verkeerden weg in bij de opvoeding. Eeii voortreffelijke leider of leidster der kinderziel zou, naar mijne meening, de vader of de moeder zijn, die goed hunne en hunner familtezwakheden en lioedanigheden kennen. Deeerste, zwak-heden of gebreken, zouden zij door' oplettendheid snel in de neigingen hunner kinderen, zelfs van in den jongsten îeeftijd, ontdekken en door verstandige en geduldige leiding trachten te tem-peren, wijzigen en uit te wisschen ; ter-wijl de hoedanigheden zich vanzelf zouden dienen te oritwikkelen, daar in dit opzicht de natuuTÎijke aanleg der kinderen en het goede voorbeeld der ouders genoegzaam stichtend zouden inwerken. Derwijze koti de eigen aard, de oor-spronkelijkheid van het kind in ruime mate gespaard blijven, zooniet tôt schoo-r.ereri Moei geîaken. MOND - A MIN. 0nm Werfeing Als antwoord op den veldtocht van îaster en logen die Het Vlaamscke | Nieuws sedert eenigen tijd, en laat ons jalvast zeggen, zegeviererxd doorstaan jlieeft, ontvangen wij iederen dag geest-|driftige briéven van instetinning. We maken er een paar van de beste van openbaar, tôt leering dergenen die tegen-woordig hun heil in flauw- en onver-schilligheid meenen gevonden te hebben. Aan de flinke Vlaamschgezinde \'rien~ den die ons hun steun toezeggen en hun instemming betuigen, btengen wij- hier den hartelijksten dan!-:. den E. Tl. J. Van R., îe Brussel, « Den 8 Juli 1915. > VlaamSçhe strijder, » Wij hebben te zamen gefiloeofeerd na den gouwdag te Turnhout.Ik ben zoo blij uw naam te zien staan op het Vlaamscke Nieuws. Er is een lijden dat îiier zoo weinigen begrijpen kunnen. In Va-derlandsliefde vinden velen ook zoo veel slechts : woede, haat en al wat heidensch is. Eindelijk hooren we weer waarheid, liefde, stamtrots, bezadigdheia tegenover den overheerscher. 't Seheen dat Vlaan-deren doodging. Maar nu hoor ik weer de klokken luiden, die 't nieuwe leven melden. | > Ik heb îiiijne studie over de «âme |belge », getiteld Volk en Nalic, nog eens [nagezien. Ik geîoof eigenlijk niet dat ik iaan mijn werk veel yeranderen moet. iNog blijft T2et>«.aar dat we een Neder-; jlandscbe kultuur Ëebben of niœten helv ;ben, noch Fransch, t>nch Duifcch, z^Jide j -rat we zijn ; wat Frlir-v. Bissing erkent ; ?%7och XXe Siècle, noch Echo Belge zul-jlen dàt veranderen. Vele groote patriot-iten hebben erg antipatriotiek gehandeld, 'dàt i1". de waarheid. » O'ntvang, cm. « Van den h*et H. V., 11 Wijn.egl'.evi « Den 5 Juli )915 » Ik ben het gehecl eu gansch eens met het artikel vetschenen in Het Vlaam-sche Vîeuu-s : René çewetgnsza/ik voor de Vlamineen. « Vlaamsche groeten. Schriiver van dien brief ;di« eeh w#rk- . s zaam Vlaamschgezinde is, somt een paar | verheugei: le , tslagen op, die hij, dauk !ann zijn c "tige, doordrijvende pro-jpaganda ' gebied heeft verkregen. î i Van den heer Adr. H , te A ntwer-pen ■ « I>eu i Juli 1915. i » De gelegenheid welke gij thans te baat neemt om ons volk voor te lichten is eenig en werk doelmatig ; nooit kan er een beter gepast oogenblik gevonden worden, en noe't was het terrein zoo zui-ver en geschikt tôt welslagen. | » En wat er ook moge gebeuren, wat ! er ook enkelen mogen over denken, gaat onverdroten voort op den ingeslagec \ weg ; zij die thans verdwaald zijn doox jde schi'ikkelijke gebeurtenisseu van der Jtijd zulien U later, wanneer do '-ahutc ] bij hen is weergekeerd, beter begrijnc;i ] en dan ook naar waarde schatten. » Hoogachtend. » De Vlamiïîgea te Ckrst Getrouw aan onze gedragslijn, otizt lezers op de hoogte te houden van a! wat rond en in de Vlaamsche beweging gebenrt, geven wij hieronder den afdrut van een b ief, door den heer L. Picarc riezonden aan de << Nieuwe Rotterdam-vctae Courant ». Men zal zien dat de heer L Picarc het in hoofdzaak met ons eens is, er wel daarin dat we noch Fransch, noct Hoogduitsch willen worden, neen 1 Via mingen blijven ! Het stuk luidt als volgt : 7eer geschte Heer Hoofdredakteur In het ochtendblad van Zaterdaj wijdt uw kruiskorrespondent uit Brus | sel onder de hoofding « Duitsche oor ! logslitteratuur over België », een artike j san de houding der flaminganten tegen I over de Duitsche overheerschers ; in di | artikel wordt ook gesproken over « eer I kleine Vlaamsche groep van Gent. » TJ\> l korrespondent. die overigens steeds he i ' ■ eîdcrste doorzicht had getoond — ziji î artikels vormeu — volgens mij — eer blijvend stuk Belgische geschiedenis --toont echter voor wat die zaak betreft -îlecht ingelicht te zijn. U zou mij dan ook teu zeerste ver-plichten, Zeer geachte Heer hoofdredak teur, door volgende ophelderingen in uw geëerd blad te willen opnemen. U heefi er immers steeds naar gestreefd de le-zets van de « Rotterdamsche Courant >; zoo veelzijdig mogelijk in te lichten? Wanneer uw korrespondent schrijft « De Vlaamsche beweging is niet pan-Germanisch gezinddan heeft hij vol-ko men gelijk en ook vde groep van Gent 'dit niet. Wij zoo min als wie ook willen var, een Duitsch-Vlaamsche koogeschool we-ten. Die zou ons zc© min voldoening ge-ven als een Fransch-Vlaamsche, en zov even goed als die îaatste — hopen wij — door de studenten geboycot worden. (Zi< besluit der studentehmeeting te Gent *-26 Maart 1914.) Wij hebben ons heelemaal niet « dooi verlokkende steicmen uit het nu zoo na-bije Duitsche kamp laten verleiden ». Onz: meening stond vast, lang voor (U Duitschers te Gent waren en wij zijn dezelfde 'flaminganten gebleven die wij steeds geweest zijn. Ziehier dan onze gedachtengang, : Wat de natuurlijke ©ntwikkeling van ons volk in den weg staat is niet zoozeer de direkte invloed van Frankrijk maar wel de centraljseerende werking van den Belgischen staat, die al het mogelijlct deed om het tweetalige deel van ona land i -reetalig te doen blijven. A.-in die-voor Vlaanderen-noodlottige r.erking kon een pinde worden gemaakt en tegelijk aan ors volk de mogelijkheid eener vrije ontwikkeling geschonken door een eerlijk doorgevoerde bestuur-îijke scheiding Dit is niet c-en persoon-lijke meening van enkelen. « De Vlaamsche Hoogcsehool het meest gezaghebbende oi'gaan der Vlaamsche beweging, schreef : "A- îaarsrang nr 7 bladz. 4) : (( De Via mingen hebben de Be-stuuriijke Scheiding niet gevraagd. Wat had men ze voor slechte \ a-derlanders nitgescholden ! Ze lioe ven ze echter niet te vreezen. Ze hebben er niets bij te verliezen, ailes bij te winnen ; het is de oplossiag va,n de Vlaamsche Beweging self ; het Vlaamsche Volk, dat de be-^.chikking kriia;t over de regeling • su eitren huishouding, e?gen ont-wikkelin», eigen lotsbestemmin.fi tyjiten aile dwarsdrijvende rentrai' macht Het is het men van den sluitboom, die Vlaamsche Ontwikkeling in den weg staat. » Wat die bestuurlijke scheiding in den weg stond was de roi die België te spelen had en later zou te spelen hebben in de Europecscne politiek. De Belgische staat had zich koloniën aangeschaft en de Belgische leiders voelden allen, dat het regiem der neutraliteit weldra zou oit zijn : Ten bewijze kan men aantoo-nen- de geheime zitting der kamers toen er spraak was van legeruitbreiding. Be-gin 191^ v^erd het gevaar, dat België dreigde, ten stelligste uitgesproken door een zoowelingeliclit man als prof. Pi-renne aan een feestmaal van het Akade-misch Historisch Genootschap van Gent eu den 3n Juni 1914 schreef Charles Bernard in een hoofdartikel van « Le Ma-tin » van Antwerpen : « Entendez que si la France ou l'Allemagne en cas d'hostilités, avaient in-U rêt à violer notre territoire, elles n'hériteraient pas une seconde». Dit wisten aile Belgische leiders. En de eerste voorwaarde van macht naar buiten voor een staat is, nationale eenheid naar binnen. Die eenheid kon slechts verkregen v- orden ten koste"der Vlamingen. \rele gezaghebbende Belgen, bijna al-len, spraken zich dan ook uit op min oi meer opene wijze tegen "de vervlaam-sching der hoogeschool van Gent, waar-door alleen gediend werd het belang van het Vlaamsche Volk als onderdeel van d-. n Nederlandschen stani met het oog . op de handhaving van zijn zcl/standig-heid en het wercn van de verbasterde in-vloeden. XVlaamsche Hoogeschool, 2e jg. n. 3,- p. 7.) Aldus in de eerste plaats de Broqueville (Vlaamsche Hoogeschool, 2e jg., n. 4, blz. 2 en volgende). Carton de Wiart, (Marches de l'Est, Cm j g. n° 2 p. 139). Arthur Verhaegen, ; de machtige aristokratische leider der - fenholieke werklieden, legde den 3u Mei ■ Ml4 een ontwerp neer tegen die ver-[ viaamsching. Paul Hijmans, de liberale leider, nu ' gazant te Londen, verklaart, zich er tôt 1 het eind te zulien tegen verzetten. ' (Marches de l'Est — 6e jg. n° 2, p. 153). : Emiel Van der Velde, socialistische ! vsorman en staatsminister is u partisan 1 de la culture française » en gelooft - qu'elle ne peut reculer en Flandre ». (als boven — p. 152). I De twee grootste propagandisten voor i de Belgische zaak in Engeland en Italie ■ | zijn op dit oogenblik Jules Destrée, die ' j eens dreigde met een pro-Fransche an-: | nexionistische beiveging in Walenland • | wanneer de regeering nog verder rechf ■ aan de Vlamingen zou verleenen (Lettre au roi de Jules Destrée) en Maurice Maeterlinck, die in Aprii 1914 nog het ■ striemende woord dierf schrijven <( j'ai ■ déjà nettement exprimé mon opinion sur ; le flamingantisme que je considère comme une mauvaise et même criminelle ; plaisanterie». (Marches de l'Est' —- 5e ■ jg., n° 12, p. 657). U ziet de nood is groot, en de nood ! kan slechts geweerd door de volledige ■ bestuurlijke scheiding bij het herstel van ■ den vrede ingevœrd. Nu zijn er sinds eenige maanden Duitschers opgestaan, die in de bestuurlijke scheiding een Duitscb belang hebben gezien. Daarmede hebben wij niets te stellen ; wij eischen slechts wat wij vroeger r&eds verlangden. Zelfs wanneer Duitschland zijn macht Erebruiktc ten voordeele van die schci-ding-, als binnenlandsche waarborg en middel ter handhaving van een her-nieuwde neutraliteit, dan nog zouden wij eteeds met recht blijven herhalen dat onze aktie en die der Duitsche macht in zake bestuurlijke scheiding, niet ge-koordomieerd zijn maar slechts even-wijdig.Wij zouden dan genièten van het voor-deel der oinstandigheden en niet eens da.nk verschuldig-d zijn. Het « In Vlaahderen Vlaamsch » zal toch nooit een Dnitsche servitude zijn of was misschien het Fransch in Vlaande-ren een Fransche dienstbaàrheid op het oehecle België? Uw korrestiondent vièr;wijt ons ook slechts zeer weinige te zijn Maar wat doet ook ons getal ter zake? ^oaderling dat juist zij die het zoo heer-lijk vinden dat het kleino Bele-ië bot durîde wafr-en teperi 1ret «rroote Duitschland te strijden ons steeds verwijten. . zoo weinigen te zb'n. Maar grelukkig is er nog waarheid en recht dat èrkend kan worden ook buiten de groote hoor» en tegen d» meerderheid der >teinrnen in. Hoc T!cht*-n<l, - : i I Trw dv , ! E PICARD DAGELIJKSCH NIEUWS ONZE LETTERKUNDIGE PHUS- I KÂMi*. — Wij wiiien volstrekt aan al onze lezers het « Kvangelie van de i Vlaamsche Beweging », aat is de « Dne ! Zustersteden » van i^edeganck, in bezit iguven. Uaarom zijn we verpheht, heele-; maal bij uitzondering, een dercle nummer, wat de iSloemlezing aangaat, aan Lede-ganck te wijden. Morgen spreken wij over een geleerden man van wien Jan Van Beers zei : « Hij is een reus van een Vlaming ». DE KÛNINKLIJKE MAAISCHAP-PlJ VAJS UljbKii.UWi>E. — Vvij ontvangen talrijke klacnten van lezers die iid zijn van djze vereeniging en hun ver-wonuering (ja bij eenigen is het zelis verontwaaroiging) erover uitarukken, aat • de algenieene vergadering van 25 juli ■ Uun aangekondigcl wordt, uitslukend m j het Frant>ch. Daar de heer bestuurder ! van den Dierentuin er ons aan gewoon j gemaakt heett, onze taal steeds te eer- • Diedigen, kan het niet anders oi hier is ' een transkiijonsche streek van een zijner onderhoorigen in 't spel. i_he worde nu eens goed op zijn duimen getikt. Meer dan vroeger immers, zijn de Vlamingen nu gevoeiig geworden voor aile miskenningen tegenover de taal van onze v laamsche helden. EEN UITSiEKENDE M A AT REGEL. — Het Parijzer blad « Le Figaro » maakt de opmerking dat in den stai van generaal jottre m ai de bureelen dez© verstandige aanbeveling is aangepiakt : « Men wordt verzocht hier alieea te » spreke* als het noodzakehjk is ! » Ziedaar èen uitstekend voorbeeld, dat overal moest nagevolga worden : aelfs in den Senaat en in het Bourbon-Paleis. » W ij van ouzen kant meenen dat de aanbeveling ^uitstekend geschikt is voor « Echo Beige », « Indépendance a Métropole » en tutti-quanti, die al veel gels-genheden lieten voorbijgaaa van wijs«-hjk te zwijgen. HET EDELMOEDIGE ZWiTSER-LAND. -— Als ge zoo langs aile zijden hoort bevestigen dat het uit is met de be-sebaving, met de princiepen van recht en mcnschelijkheid, wordt ge geneigd het ten slotte maar te gelooven. Gelukkig hooren we van tijd tôt tijd stemmen uit den vreemde die het tegendeel bevestigen.In de « Solothurner Zeitung » richt eene dame een oproep tôt de Zwitser-sche vrouwen, haar uitnoodigende om weezen van gesneuvelde soldaten op te we'ezen van gesneuvelde soldaten op te nemen. De Federale Raad zou de ontvangen aanbiedingen aan de vertcgcnwoor-digers der oorlogvoerend-» landen moeten o vermaken. De Duitsche legatie heeft reeds ver-klaard dat Duitschland dankbaar ge-bruik zou maken van dit m#nschlievend voorstel. DE BELGISCHE UITGEWEKE-NEN IN ENGELAND. — Onder-vraagd zijnde, heeft Lord Gladstone, de bestuurder van de « War Refugces Com-mitteo » te Aldwych, verklaard dat het vraagstuk der Belgisch» uitgewekenen naarmate d« tijd vordert, niet g«tnakk«-lijker wordt. De groote moeilijkheid is om werk te vinden voor de vluchtclingen die geen ambacht hebben. Lord Gladstone schat het getal vluchteiingen, thans in Groot-Brittanië aanwezig, op 250,000, cijfer, dat als een maximum kan beschouwd worden, daar de meeste die nog aanko-men voor spéciale werkzaamheden be-stemd zijn. Twee derden der vluchteiingen ziin grijsaards, vrcuwen en kinderen, zeer weinig' mannen op militairen lceftljd. « De beste oplossing van het handwerk vraagstuk is volgens Lord Gladstone de nauwe samenwerking- onder het toezicht van de Regeering. Het is noodzakelijk den toestand lang vooruit fe beschou-wen.» Daar men thans troepen uit de cefe-nings-kampen neemt om die naar het bui-fenland te zenden, zou het mogelijk we-zen om de woningen, welke aldus vrij worden, voor de vluchteiingen te gebrui-ken, die aldus op definitieve wijze zouden vereenigd worden ». EEN NIEUW ÏIEELMIDDEL. IV. Salomon heeft voor een kring van geneeskundigen te Berlijn een nieuw heelrniddcl vertoond. Het is een koolwa-terstot van 97 pioi-e.iL punt, waar men, naar gelang van het ge- ! «wenschte doel, vfrschftnde medikotnen , ten kan bijvoegen. In gewonen toestand , is het inidaei, aat men benegram gedoopt iiiecii, een wasucnuge ma^sa. voor net fgeuruik wordt net m een waterDad toi ; yo graden vernit, om dan in gesmoiien Iioesiànd op de wonaen gestreken te wor-aen. iriet georuik aan watten en verband-;siol: is zeer geruig. De veroandstot be-|noel't met eens kiemvnj te zijn. ieaeren luag wordt nieuw verband opgciegd en ait |zeer eenvoudig 111 zijn werK. Lie wond l'wordt slecnts met watèr geremigd. iL>e necimg begint van den bodem en van den ! rand van ae wond uit, vaak 111 verDazend > Korten tijd. Zelis veretterde wonden, : uoosaardige karoonkels, enz. waren in •j enkeie wcKen genezen en het miaael be-{wtes ook dienbten in gevailen, waarin Imen bij een andere behandelmg ernstige Sstoring van de iuncties had mogen ver-! waenten. ^.elts groote deiekten en zeer fomvaiigrijke zweren genazen spoedig. [Niet arleen voor de wondheelKunde i scnijnt het benegram belangrijk, maar 1 ook huidziekien ondervonaen er een Igunstigen invloed van en ook bij jicht en îrneumatiek werkt iiet bij toepassmg door Igeaeeltehjke baden gunstig. DE FRANSCHE KERSÉNTEELT IS LRNSilti bLuRÈitiiJ. — De verliezen, van de Fransche kersenteelt ook om anaere redenen dan den ooriog, inoeten [ onberekenbaar wezen, als mea de Lyon- > sene brade» gelooven moet. De « Nouvel-j liste de Lyon » verkiaart dat de vermin-fdering van den oogst 60 % bedraagt in ! vergéiijking met aien van de laatsi« ja-• ren. { In eenige ccntrums van de kersenteelt, i moet de opbrengst bijna tôt nui gedaald zijn. jaren zulien noodig wezen om den Ivroegeren voorspoed van de Fransche j kersenteelt weer te herstellen. | Al de Lyonsche bladen wijden lange ar-tikelen aan deze kwestie, welke voor )uinr"> landstxeek van zoj3v«ei beteekeriis is. EEN BELGISCHE LAUREAAT - VAN DE « ACADEMIE DES SCIENCES » TE PAi<US. '— Uit de « XX0 Siècle » : De « Académie des Sciences » te Parijs heeft een aantal prijzen toege-| kend. Het is een Belgische geleerde, de heer Cesare, profesbor aan de hoogeschool te Luik, voorzitter der Koninklij-ke Belgische Akademie, die den Gregner prijs van 3800 fr. behaaide voor zijne ; werken over de cristallograiie. BETAL1NG VAN PENSIOENEN, -; Do burgerlijke pensioenen worden uit-; be'caald op de Nationale Bank sinds 5 'dezer en de militaire pensioenen van ai : 7 juli. DE SPOORWEGEN IN ZWITSER» LAND, — Het beheer der Zwitsersche spoorwegen deelt ambtelijk mede dat het verkeer der reizigÉrstreinen naar Csn-stanza geheel stilgelegd is. ^OEKHANDEL MET ENGELAND ■ EN FRAN KRIJK. —■ Te Amsterdam is Zaterdag een vergadering gehouden van Nederlandsche importeurs van Fngelsche en Fransche boekwerken en tijd.schrif-ten. Daar het te voorzien is, dat door het aigemeen uitvoerverbod uit Engeland en de verplichtzending door de Nederlandsche Overzee i rustmaatschappij (welke door de overstelpende drukte en uitge-breide werkzaamheden zeer langzaam werkt) de toezending van boeken en pe-riodieken groote vertraging zal onder-vinden, werd met algemeene stemmen besioten, zich tôt de Engelsche Regeering te wenden, om te trachten den vrijen uitvoer van bo-eken en tijdschriften uit Engeland te verkrijgen. Men zal zich aliereerst tôt de Nederlandsche regeering wenden om haar steun t® vmgon. Daar Fransche boeken en tijdschriften thans ovrr Engeland naar Nederland , worden gezonden, vertrouwen de importeurs van Fransche boeken, dat ook zij eventueel door dsze vrijstelling gebaat zulien worden. De importeurs zulien, zoo noodig, t< bevoegder plaatse verklaren, dat zij geen idrr ingevoerde boeken en tijdschriften naar die landen zulien vervoereri, v/elk" met Engeland en Frankrijk in ooriog zijn. DE IJZERENWEG GENT-TER-NEUZEN. — Van af 10 Juli zal de maatschappij welke vroeger de lijn Gent-T-erneuzen uitbaafte den dienst van Ter-neuzen-Sas-van-Gent hernemen. De ' ' 1 .1 1.. <;«>,, ,-Sol zaete uitbaten. De trc'nen zulien dus niet meer over de grens tijdea.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.