Zondag 17 januari 1915. Eerste jaarg. Nr 4 , , -— -- — ...... "f ? 55 Prijs : 5 Centiemen door geheel België t~~f rr'"ti'ifaimanmiÉM" -T, — Vlaamsche Nieuws H et best ingelicht en rraeest verspreid Nieuwsblad van België. - Verschijnt 7 maal per week nci ucsi mgeucnt en VOORNAAMSTE MEDEWERKERS : ; Lode Baekelmans. — Jan Bruylaats. — Mr Arth. Cornette — Viflt. De Meyere. — Ant. Moortgat. — Ary Delen. — e.a. datani'i <.vm ijmmamÊsaiMœ&^a^œœxiXXêÊV BESTUUR: Hoofdopsteller : Alfons BAEYENS Beheerder: Ant. VAN OPSTRAET iww^aJ.i.^Kisti«acïafciaw — au vais uci^ic. * v ci sein BUREELEN: Roodestraat, 44, ANTWERPEN Telefoon 1990 AANKONDIQINQEN : Tweede bladz. per regel . 2.50 | Vierde bladz. per regel . 0.35 Derde id. id. 1.00 | of volgens overeenkomst. Doodsbericht 5.00 Brieven van Zebedeus IX' I Dat 'k mijnen « bebbel » geroerd heb, : I als de verschillende punten van 't réglé- 1 t ment besproken werden, dat zal u niet I verwonderen, omdat ge weet hoe het i ■ nog in mijnen « meurg » zat, dat ze mij ] ■ iiit het bestuur hadden gehouden. Moed- i f wiUigheidshalve, om nogniaals een stad- I huiswoord te gebruiken, heb ik dikwijls : I tegen Jef, en Mil xen Klaas hun kar ge- : I reden en veel « proposities » in 't water , I doen v allen, die mij anders « aniper » I 'nen ja of 'nen neen zouden waard ge-t sveest zijn. Ze hadden gedacht dat die I ouwe schoenlapper zoo maar in den I hoek te « foeffelen » vvas, maar ze heb-| ben gezien dat 'k geen kat vvas om zon-I der handschoenen aan te pakken en ze I zullen me toekomenden keer wel bij I handgeklap in 't bestuur nemeu ! Als 'k eens op 'nen avond na een ver- , k gadering , met den onderpresident van , I den Kring naar huis ging, dan heeft die , I mij geleerd wat ge doen inoet als ge • I gaarne 'n plaatsken in 't bestuur zoudt i t vvillen bekomen. Dat 's doodgeuiakke- , I lijk als ge van den spanader gesneden : I zijt. Ge moet maar babbelen, klinkt het , I niet dan botst het, maar 't moet tegen , K 't bestuur zijn. Dat doet altijd plezier , I aan 'nen hoop simpel ledeu, omdat zijlie I er ook niet inzitten. Ge vindt niets goed f van al wat het bestuur doet, ge breekt [ het af dat het stof in de buurt vliegt en , | i?e mikt bijzonder op den eenen of den | anderen van 't bestuur, ge spreekt en f stemt tegen al zijn voorstellen, ge kleedt | hem uit tôt op zijn hemd in de vergade-[ ringen en elders ook als ge 't kunt ge-daan krijgen. De simpel leden zeggen dat ge gelijk hebt, dat gij de raan zijt, j er is weldra een ploegsken dat met u meedoet, en als de vent, dien ge zoo r maar gedurig stom en lornp den duivel ' J I hebt aangedaan, er uittrekt of moet her- ! kozen worden, dan krijgt gij zijn plaats. t ',:;n 't schaap is injiuis. Zoo doen ze dat t in de politiek, ziet ge wel, en ik zei zoo : | in mijn eigen dat die streken bij de hel- ' den ook wel zoaden pakken. j Ja, ik ben 'n ouwe schoenlapper, die ! f uooit zijn eigen met iets gemoeid heeft, ' | maar, sedert ik held geworden ben is dat i stillekensaan veranderd en als ze mij nu 1 t in mijn heldhaftig hart treffen, dan trap-| pen ze op mijn teenen, die in inijn eigen schoenen zitten, en aan mijn eigen werk ' heeft nooit ieniand mogen et touchee-ren » Dat is zoo nog al eens gezegd, lie, en Idat heb ik heelemaal alleen gevonden ! Het vvas al aan 't donker worden als de laatste artikels van 't règlement in den « cahier » van Mil opgeschreven werden en de oogen van Jef Lawijd heel ' klein begonnen te worden. Wij dronken een pintje « wit » omdat ( 't verboden was nog genever te schen- , ken. Jef had het zelf aan Tist gezegd, ] tnaar dat belette niet dat hij er al meer -dan eenen van vijf onder zijn « moustache » had laten doorslibberen. Hij had j f aan de « kwabbernoten » 'nen anderen S naam gegeven en heette ze nu « scharpe- ( nels », gelijk de bomrnen, en in den kel- ( I der van Tist ging hij er nu en dan eenen ] I Mnnengieten. , IKindelijk stond het règlement op z'n ( pooten en 'n flesch met 'n bougie op de i tafel, want 't was donker geworden en i de gas wei'kte nog niet. Ge kondt ze wel 1 aansteken, maar ze <e broebelde » eipfloot en ze gaf bijna geen licht j — We kunnen de vergadering nu slui- < toi, zei Jef Lawijd, als er niemand het ] f woord meer vraagt. e — Tk vraag het woord, sprak Mil ' Kwaps, en voor een zeer belangrijk voorstel, dat ons allen dicht aan het hart i m°et liggen. Vooruitzien is regeeren. 1 Het lijdt geen twijfel dat het in een kor-teren of langeren tijd kiezing zal zijn i voor te stellen op de lijst der kandidaten > daarbij onbetuigd laten? Is het niet een ! heilige plicht daar vooral de belangen : °nzer leden te gaan verdedigen? Ik zeg < volmondig : Dat moeten we ! Daarom i heb ik de eer aan de geëerde vergadering i voor te stellen op de lisjt der kandidaten : ! voor de eerstkomende verkiezing van : den stedelijke raad een plaats voor een t »nzer leden op te eischen, met des te neer recht daar onze maatschappij dan monder twijfel honderdeu helden zal tel-en.Er werd geen woord gesproken. leder-;en dacht daarover na, zoo diep hij den-îen kon.'t Viel zoo onverwacht op onzer e knikker ». Ik vond dat Mil Kwaps wat te vei ïing, te veel wilde in eenen keer. Held cijn is heel schoon, 't is eenieder niet ge-jen, maar om op de kussens te zitten oi t stadhuis moet 'n nxensch nu toch wal inders zijn ook, veel « spiritus » in zijnen bol hebben, want 'n stad lijk Ant-iverpen besturen, dat is geen klein bier. Ik zei dat allemaal hardop, maar toen tverd Mil Kwaps kwaad gelijk 'n spinne-jop en hij snauwde me toe : — Ge weet niet wat ge « sjouwelt », ïebedeus- Ge denkt gij zeker dat 't nog ïaat gelijk în uwen tijd, als alleen rijke nenschen en adellijke heeren in den Ge-neenteraad mochten zitten, of advoka en, of doktoren, of kooplieden ! Wij eveu in eene eeuw van demokratie, ech-:e demokratie, en aile klassen der samen-eving mogen hunne afgevaardigden ir le openbare besturen doen opnemen, er j'en n ge lieden, zelfs ongeleerde men-ichen zijn er zoo goed op hun plaats, vvanneer ze er maar iets vertegenwoordi-jeu, als hooggeplaatste en ontwikkeldc ( individus »... Zoo verstaan wij dat of >nzen tijd ! Ik verstond er niets van en zag eens aaar Klaas, die al lang genoeg op 't stad-îuis is om er ailes van te weten, en hel îeed me plezier als ik bemerkte dat hi; aehte en zijn schouders optrok. — De vriend Kwaps, zoo zei hij, y rai->onneert » zoo perdes of hij geen vel >ver zijnen buik heeft, maar dat is toci: gelijk, want zijn voorstel is niet aan te îemeu, dat zal hij toch met mij moeteii oekennen, zoodra ik hem eene kleinc i'raag zal gesteld hebben... Laat mi; >preken, als 't u belieft-.. Zeg mij eens, leste vriend, zullen er in onze maatschappij geen helden zijn van aile kleur : iberale heklen, katholieke helden, socia-istische helden, kristene-demokratische îelden, anarchistische helden en nog in die soorten van kapellekens onderver-îeelde helden ? Op welke lijst zullen Adj onzen kandidaat plaatsen?... Nu, ïij Mil Kwaps trok een gezicht gelijk 'n rond dien ze mostaard aan zijn tand-/leeseh hebben gesmeerd, en dat deed ne plezier. — Wel, nondedomine ! schreeuwde Jef L,awijd, op de liberale lijst, wat is 't nu ! Maar Mil protesteerde, omdat hij 'n •ocialist is, en ik ook, omdat 'k van de Meeting ben, en Lowieken schudde van ( neen » en Klaas haalde weer de schou-iers op, en Tist zei niets omdat hij 'n itamineebaas is, eh de kleine in zijn wieg >egon te janken gelijk een jonge kat die net haren steert « tusschen de deur » zit. — Pak het eens, zei Jef, het « jong >> s u muug » gelegen. Tist deed het. Hij nanx den kleine uit le wieg, lei hem in zijnen arm, lachte :r eens tegen, tikte met zijn vinger op îet kind zijn f risse he bolle wangen en ■tapte met den zuigeling heen en weer loor de herberg... Het deugnietje bezag net groote oogen het verrompeld gezicht 'an Tist en moet het pleizant gevondep lebben, want 't lachte ook en zweeg. . Dat deden wij ook en 't was heel stil n 't « Trapepken-op ». Ieder begreep lat het er niet pluis uit zag, dat de « Be-anghebbenden van 't Bombardement » >m zeep gingen, nu men over politiek >egon te spreken... Toen heeft Mil Kwaps — 't is 'n ke-el, ik moet het bekennen — de « situa-:ie » gered. — Waarde medeleden, zoo heeft hij litgeroepen, daar is zoo plotseling een ( lumineus » gedacht in mij opgerezen !.. Schrik niet als ik u voorstel onze maatschappij te ontbinden. Ja, ik stel u voor le « Belanghebbenden van 't Bombarde-nent » te laten vlotten... Ja maar, neen, aat mij voort mijne denkbeelden uiteen Letten.-. Reeds geruinien tijd wordt er :oo hier en daar, door menschen die wat e zeggen hebben op politiek gebied, ge- sprokeu over het stichten eener nieuwc partij, waarin aile « opinies » zouder vertegenwoordigd zijn, zoo 'n soort po litieke cooperatief, een vereeniging vai: politieken onderlingen bijstand, en waar. van alleen de Autwerpenaars,- die hel bombardement hebben bijgewoond, !ic zouden kunnen worden... In 't groot het-geen wij in 't klein hebben willen doen, Ik denk, vrienden, dat het oogenbli l-thans gekomen is om dat ideale denk-beeld te verwezenlijken ! Laat ons hel doen, vrienden!... Het oogenblik i; plechtig !... Laat ons de partij oprichter van de « geblevenen », tsm de belangeti ' dezer moedige medeburgers te beharti-gen en bij de kiezing eene lijst van kra-nige Autwerpenaars voor te brengen,dic getoond hebben wat ze durven... Wie zal er stemmen tegen de kandidaten der jheldenpartij ? — Al degeen die gaan loopen zijn, zei Klaas droogweg. — Die zulleu den moed niet hebben eene partij te stichten, kreet Mil... Laat dadelijk hooren of wij het doen, want, zegt ge neen, dan ga ik er mee op 'n an-der... Het denkbeeld is te schoon, om hel niet te verwezenlijken... — Een maatschappij of een partij, 't is mij eender, zei Klaas. Ik stem ei voor... We zeiden dan ook maar « ja », als 't toch eender was, en de nieuwe partij was « juist » gesticht met algemeene stemmen, toen Jef Lawijd opstond en barsch sprak : — 't Is tijd oni te sluiten. Ik ben wel niet in dienst, maar 'k zal me ver-plicht zien een collega te roepen, om proees-verbaal op te maken tegen Tist, als ge nog 'nen second langer hierblijft. En 'k zal dan moeten doen « constatee-ren » dat er hier genever verkocht wordt.. We maakten ons spoedig uit de voe-ten, want we kenden Jef Lawijd, eh lie-ten Tist alleen, met den kleine en Lowieken...Ik heb thuis nog wat geëten en dan lien ik maar gaan slapen-.. Ik kon in langen tijd geen oog toedoen, want er lag iets zwaar op mijn hart, omdat ik me "gedurig afvroeg of ik wel in « cons-cientie » bij een nieuw partij moent gaan, al was 't dan ook een heldenpar-tij...Ik geraakte op 't laatste in 't slaap, tôt in 't holle van den nacht, maar als ik dan wakker schoot, brak het koud zweet mij uit... Wat er gebeurd was ?... Den eersten keer sedert meer dan twee-en-veertig jaar had ik vergeten het petrollampeken van Ons-Lieve-Vrouwken op 't hoeks-ken aan te steken... 't Was met die nieuwe partij in mijnen kop... Daar zat 'n rat in, Zebedeus-jongen, daar zat 'n rat in... ZEBEDEUS Uit de brieven van 1 een flinken jongen Ik zag hem laatst, in den zomer, als een Athenœuin-student. Hij deed zoo wat overmoedig als een jongen die een studentenpet draagt en begint te denken dat het duivelshaar onder zijn neus eeu snor mag heeten !... Nu las ik brieven van hem aan zijn ouders waariut flinkheid en kinderlijke aanhankelijkheid spreekt. Bij het uitbre-ken van den oorlog had hij rust noch duur vooraleer hij als verpleger had mogen dienst nemen. Hij volgde ons leger in den aftocht naar de zee. En wanneer ik de brieven las, dacht ik aan zijn moeder die deze regelen met bangeu trots heeft gelezen. Zij moet on-willekeurig beseft hebben dat haar jongen geen kind meer zijn zal wanneer hij terugkeert, maar een man die veel ellen-de zag... Hij doet nu dienst in een hospitaal in Fransch-Vlaanderen, en in de waaknach-ten schreef hij naar huis, eenvoudige, hartelijke woorden of het verhaal van zijn tocht. Flinke, Vlaainsche jongen ! Wij waar-deeren de edele opwelling van uw jon-genshart dat u dreef het avontuur te le-ven. En uw brieven laten ons vermoeden hoe het anderen verging, familie, vrienden en bekenden ,die eveneens gingen en waarvan wij, nu zij weg zijn, pas weten dat wij hen liefhebben- Hij vertrok Donderdag, 8 Oktober, in den loop van den namiddag en nam zijn hond Boby daar hij in het verlaten huis toch « zoo erbarmelijk huilde ». . , ' _ i. Luister nu naar zijn onopgesniukt ver-! haal : « Aan de vlotbrug gekomen, was er • een massa volk, de lucht zag zwart van rook van den hevigen petroleumbrand. Ik vervoegde mijnen wagen, de apotheek ^ en eene ambulancie, kroop op mijnen w wagen en wachtte. Het kostte mij uiterst ei veel moeite Boby koes te houden. Wij waren ongeveer voltallig en trokken over c' de brug rond 6 uur. Op het Vlaamsch- c* Hoofd was het eene vlucht van belang. Rond 10 uur, komen wij te Beveren aan, 21 eten een< korst brood en krijgen een bed ^ in het gasthuis der zusters. Om 1 uur Vl 's nacht, alajni en nachtelijke vlucht over Sint-Giais, ontbijt te Stekeue. Te G Moerbeke namen wij het middagmaal o] en, als -'ij uit de herberg kwamen viel D er eene bom op de suikerfabriek, eene v! tweede onmiddellijk daarna te midden p: van den weg : manneu, paarden, kanons d: worden opzij geworpen, dooden eu ge-kwetsten. Onze koetsier der apotheek ni gaat op den loop langs eene zijstraat en wij gaan achter een tweeden wagen die Z-volgt, de noten opetende, die wij daar- B even gekregen hadden. Wij waren op g* weg naar Holland en, voorzichtigheids-halve, beval M. D. B. hem te volgen. m Plots verandert de steenweg in een zand-weg en staat de apotheek stil voor eene h: gracht. Dan hebben wij onzen frak moe- st ten uitschieten en onze paarden moeten u: helpen, de wagens eerst door een rapen- h, veld, daarna door een aardappelveld te ze sleuren, dan door een zandweg wel een g, kilometer ver. Paf ! daar breekt den dis- o< sel van onzen wagen een weinig voor de grens. Gelukkig was een wagenmaker g; niet onvindbaar. » Aan de grens krijgen zij een paspoort, — trekken Zeeuwsch-Vlaanderen door, ko- tr men over Maldeghem terug in België, ei vluchten voort over Brugge naar Oosten-de, Westende, Veurne waar zij om te — avondmalen « de overschotten uit de v< schotels robberen »• Op goed geluk haçl- R den zij links en rechts geslapen, soms op di een goed bed, soms in een «vlooienkot», soms in het huis van eeu burgemeester. hi Van Veurne trachten zij Duinkerken ri te bereiken, maar de wegen a zijn bedekt met sok'aten » en zij versukkelen, moe- v; ten den Hacht in open veld dooibiciigen. Te Duinkerken kunnen zij vijf dagen li] uitrusten, trekken dan over Grevelingen di naar Calais. De hond Boby is van de partij- H <( In Kales ging het zoo gemakkelijk ot niet om slapen te vinden, schrijft de wakkere knaap, die we Hugo zullen li< noemen. Eerst stuurt men ons naar zoo F< iets als het Schelleken of nog erger. Daar h< gingen wij nu toch niet slapen, alleen de een paar van ons, die te vermoeid waren 1C en zich op een vlooienzak iieten nee~- D vallen zonder de toestemming der bevvo- Pi ners, want zij kwamen met ettelijke gi wonden uit den strijd terug. Ik vond dan 3~< een skating om in te slapen . 's Anderen-daags ben ik gelukkiger en overnacht h< uiterst goed bij millionnairs. Nu, in het de gasthuis als infirmier. Daar vliegen wij gi buiten met pak en zak en ik verhuis met ri] drie anderen naar een hulpgasthuis in eene kostschool .Hier werd ik goed be- K handeld door de onderwijzeressen, maar rij ik moest meer dan slafëlijk werken. Daar Se deed ik meer dan 24 uren dienst, des on nachts waken en in den dag ongeveer lu de uren in de operatiezaal, en weet ge wel za wat dit beteekent? Er ging ongeveer zoo een maand van uitputting voorbij. » vi: Dan zijn de geldmiddelen uitgeput. to De leider weet nieuwe middelen te vin- en den, zij krijgen nieuwe kleederen ! Het D; is tijd want Hugo's « broek in koutil is va gescheûrd en kunt ge rechtzetten van ko vettigheid ». pe « Na vijf dagen ledigloopen vertrek-ken wij opnieuw. Bobby was zoolang in aa den kost geweest bij brave menschen, t0< maar, e>ch arme ! mijn kleine vriend c'a mocht niet mee terug naar Antwerpen die keeren. Hij vertrok met mij Eenigen met de wagens, anderen per trein, ik per va fiets naar Duinkerken- Hij zat in elen dii wagen, maar jankte zoo erbarmelijk dat ik hem moest laten loopen. Hij trippelde Pa dan achter mij aan, en bij iedere auto- ( ,( mobiel riep ik hem op zij. Maar plots, brrr!... een auto in dolle vaart, ik mijn j stuur op zij en gelukkig op tijd. Ik had cil niets, maar onze Boby kreeg het wiel te over den nek en hij was dood. Ik sprong . af en legde het wanne lijkje met haast ^7 in de gracht. Waarachtig, al de dooden die ik gezien heb, maakten op mij den "e pijnlijken indruk niet van dit arme zwarte blokje. Hij jankte nog toen ik zusterken's naam uitsprak. En ik verloor Se ailes wat mij nog de liefde van thuis on herinnerde. Maar voort, altijd voort ja- En gen de zweetende paarden, en ik was i-s piepaf als ik de wagens inhaalde. Des avonds vernachtte ik te Duinkerke in hij een zaaltjè op een bank. 's Anderen- nie daags waren wij ter besteinming. » ke Een dag later schrijft hij opnieuw. aa! Denk eens een jongen van nog geen zc- aa] ventien jaar tegenover het gruwelijkste, de: midden van gekwetsten en typhuslij-ders. de; « Het is hier anders maar treurig, zoo on: gansch alleen, ver van u ! Nu weet ik rig wat den « thuis » is. Wij moeten hier 't waarachtig zeer hard werken, Sinds een rij: KRONIJK VAN DEN DAG DE BEVOORRADING VAN DEN UITEN. — Een zeer goede maatregel erd genomen door de ondersteunings-î voedingskommissie. Gezien de menigvuldîge moeilijkhe-;n van verbinding die bestaan, zullen ; gemeenten, der provintie Antwerpen, e buiten deversterkte stelling gelegen : jn, voortaan rechtstreeks van Rotter-iixi, de levensmiddelen die ze behoe-;n, ontvangen. DE BELGISCHE VLUCHTELIN-EN IN HOLLAND, — Volgens eene igemaakte statistiek waren er op 31 1 ecember j.l. ongeveer 32,000 Belgische , uchtelingen in de Zuid-Brabantsche rovincie, hetzij een duizendtal minder m op het einde van November. 1 Meer dan duizend Belgen verblijven :>g in de volgende gemeenten : Éaarle-Nassau (1200) ; Bergen-op-x>m (ongeveer 7000), Breda (3000) ; aarle-Hertog (1200) ; Roosendael (on- 1 jveer 3000) ; Tilburg (2800). De anderen zijn verspreid over de ge-eenten van minder belang. i DE WERKELOOSHEID. — Tôt ertoe heeft het Engelsch Nationaal eunfouds slechts 158,266 pond sterling tgekeerd aan de burgerlijke bevolking, -tgeen bewijst dat de werkeloosheid >o uitgebreid niet il als men het wel : ;dacht had bij het uitbreken van den ; irlog. Kon zulks ook maar van ons arm Bel-ë gezegd worden ! ! ANTWERPEN - ROOZENDAELL. - Van af eergjsteren rijdt nog maar één i ein van Antwerpen naar Roosendael i terug. : GESCHENKEN UIT AMERIKA. Met de Vereenigde Staten zijn zoowel ' >or onze vluchtelingen als voor het oode-Kruis van Nederland verscliillen- 1 ; geschenken ontvangen : bijv. van ej. Mabel Boarchnan, vexirzitster van ' uitvoereim komiteit van ee The Ame-can Red Cross » te Washington : 1° Ten behoeve van het Roode-Kruis tn Nederland, 12.500 gulden; ' 2" Ten behoeve der Belgische vluchte- ■ igen, 81 kassen nieuwe winterklee- < ngstukken, dekens, enz. De Amerikaansche gezant in Den j aag heeft nog voor onze vluchtelingen ' itvangen : s 35.000 gulden van ee The Belgian Re- t :f Fund (v^iorzitster Robert W. de 1 urest, New-York) ; 2400 gulden van t •t Minnesato Belgian Relief ; 2500 gui- ^ :n van de Singer Manufacturing Co. ; '00 gulden van den heer Alexander 1 Duglas ; 2000 gulden van de Brich i esbyterian Church te New-York; 933 i îlden van den heer J. W. S. Brady en 1 00 gulden van Mev. J. E. Parson. 2 De International Steunkommissie voor * :t verstrelcken van levensmiddelen aan 1 : Belgische bevolking heeft nog 25.00U ilden van het Roode-Kruis van Ame- ^ ca ontvangen. £ AAN DE LIEFDADIGE BEVOL- £ iNG. —. Naar aanleiding van ons vo- 1 1 artikel zijn op ons sekretariaat, 1 huttershofstraat, 11, talrijke vragen c I inlichtingen toegekomen, betreffende el en werking, die dus niet genoeg- t am gekend schij.nen. Het doel is al de inwoners der pro- z ticie Antwerpen, die de>or den oorlog* v t ellende gebracht werden, te voeden 1 te ondersteunen. Hun aantal is groot. t mk aan de voortreffelijke inrichting h n het Nationaal Hulp- en Voedings- g miteit, volstaat het met 20 centiemen t r dag een man te voeden. Ieder inschrijver van fr. 6.— laat dus v II het Antwerpsch Komiteit voor Hulp p : een onzer medeburgers gedurende 30 b gen te onderhouden. Men heeft bij 2 : gelegenheid, zoowel te Antwerpen v in vele gemeenten der Provincie, ge- d ilen van bewonderenswaardige toewij- 11 îg gezien : hier staat een gemeente- g ar dagen ben ik in de operatiezaal-:en verbandhuis, hoor, afzettingen en b eraties zijn aan de orele van den c.ag k irmoeiend, 25° hitte ten minste plus de t [oroforme, enz... Tijd om over u allen h spreken isjraar, de brieven moeten wij h 5 nachts schrijven, maar toch spreken i van vroeger tijden, meest met H. X., : een oprecht vriend van mij is. Dan m Liriën wij nog een lied je onder ons [den en dat doet eerlijk deugd. d Moê, ik zou 'k weet niet wat vvillen yen om u nog eens te kunnen afhalen, 1 dan te zamen naar huis te wandelen. gij, vadertje, hebt ge veel werk? En g er nieuws van mijn schooltnakkers? » >s Er staat veel meer in de brieven, hoe snakc naar nieuws van huis, hoe zijn ' :uwe garderobe er uit ziet, nieuws van tinissen,groeten en al wat men schrijit °1 1 zijn ouders tôt de klacht over gebrek 1 kousen toe. Maar dat is niets voor n( 1 lezer ! Wij denken in den stillen avond aan 1 flinicen jongen, een toonbeeld vau je Vlaainsche jeugd, zooals deze treu- vi e dagen er ons velen kennen deed in w veld en hospitaal. Land, wat zij. S; i aan edelhartige kindereu t g sekretaris heel zijn wedde af ten voor-ieele van het Werk en vergenoegt zich, îvenals zijn vrouw en zijne kindereu, met 3/4 lrter soep en 1/4 kilo brood per lag ; elders ziet men het gemeenteper-sooneel, van het Kollege tôt den klein-sten bediende, de helft zijner wedde af-staan.Het is onmogelijk de zeer talrijke /oorbeelden van opoffering aan te halen. Men ziet het, de goede wil ontbreekt aiet, maar er zijn in de provincie Antwerpen niet duizenden, maar honderd-iuizenden behoeftigen en hun aantal jroeit van dag tôt dag. Indien men dus net fr. 6.— per maand een man kan îelpen, zijn er honderdduizenden maal 3 frank per maand noodig alleen om eder van den honger te redden. We denken dat deze kleine uiteenzet-:ing aan ieder zijn plicht zal de>en inzien Dm het vaderlandsch werk te steunen, iat dank aan de bescherming van het STationaal Hulp- en Voedingskomiteit ;n aan de tusschenkomst van aile onzij-lige landen, aile waarborgen van doel-natigheid oplevert. We herinneren dus ons verzoek tôt de \11twerpsche bevolking om de leden /an het Komiteit van Orde en Veilig-leid, die op zich genomen hebben aan ille deuren te gaan aankloppen om de '.00 noodige gelden in te zamelen op de leste wijze te onthalen. AAN HET SCHIJNPOORT. — Da-jehjks nog gaan talrijke inwoners onzer stad de streek aan de Schijnpoort gelegen bezoeken. Zooals we het reeds zegden staat daar illes totaal onder water zooclat in de .vandeling de menschen bedoeld water e den Antwerpschen Yser » noemen. PASSAGIERSDIENST. — We ver-îemeii dat de passagiersdienst der Har-A-ichlij 11 alleen voorbehouden is aan het /ervoer van Belgische vluchtelingen van rioek van Holland naar Engeland. DAGBLADABONNEMENTEN. — Jlet is goed mogelijk dat nog in den oop dezer maando postabonnementen :ulleu kunnen aanvaard worden zoowel )p Belgische als op Duitsche dagbladen. VOOR HET BUITEN LAND. 3uiten de brieven betreffende handels-;aken en die voor krijgsgevangenen be-itemd, zullen er geene andere ons land lit mogen. We verwitttgen nogmaals îet publiek dat geen enkel der brieven-mssen welke op straat staan gelicht vorden. INTRESTKOEPONS OP STADS-*OTEN. — In naam van talrijke be-anghebbenden vragen we nogmaals of nen ons van bevoegde zij de de datum îiet kan melden op dewelke een begtn .al gemaakt worden met het uitbetalen ran de intre6tlcoepons der Antwerpsche oten? DE STADSBEDIENDEN. — We 'ernemen, dat het verspreide" geruclit ,1s zou het gemeentebestuur zinnens zijn au aile stadsbeambten- en bediendeii lalf loon te betalen, volkomen uit de ucht is gegrepen en van allen grond ntbloot is. We vennelden zulks met groot ge-loegen.TERECHTWIJZING. — Gisteren eideiç wij in het artikeltje « Overdre-en » dat in zekere winkels der 5e wijk 1/2 à 2 1/2 t. h. afgehouden werd wanneer Duitsch geld ter wisseling aange-oden werd. Een handelaar van hooger-enoemde wijk vraagt ons volgende rek-ifikatie te willen inlasschen : « Het is niet juist dat zulks gedaan /ordt ; wat echter waar is, is dat zekere ersonen uit zichzelf aangeboden heb-en Duitsch geld in te wisselen tegen procent verlies, om met het hierdoor erkregen Belgisch geld in Holland han-el te drijven, voorstel waarop door de îeeste winkeliers niet werd inge-aan ». Zij doen hun plicht zonder groot ge-aar of helelhaftige pose, in menschelij-e, in kinderlijke simpelheid. En zij ve*r-îllen dan zoo opgewekt mogelijk van et dagelijksch donker leven en... van un hond. Zoo ia ons volk. L. B- Brussel /an heden af zal « HET VLAAM. CHE NIEUWS » regelmatig orn 3 uren middags in gansch Brussel te bekomen jn aan 5 centiemen. << HET VLAAM-CHE NIEUWS» verschijnt elken dag > vier groote bladzijden. Verkoopers worden gevraagd en feun-;n zich Mnbieden in d« «Coq Tour-: ». Mechelschestraat, 24. Onze lezers die in Brusset het begin m het mengelwerk « De Ellendigen » illen bekomen wenden zich : Place ûnctelette, 29, Brussel. ■■■■aw W11WH ■■wwHnii iiai^aa>"irni——asM

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.