ï Zatefdag"4 Augustus 1917. Perde Jaargang Nr, 215 Prijs : © Centiem voor geheel België Het Vlaamsche Nieuws Verschijnt 7 maal in de week AANKONDIGINGEN : I Voor één maand ' '?6 Voor 3 maand Voor 6 maand -— LorÉénjaar ia— Redaktie, Beheer en Aankondigingen; ROODESTRAAT, 44 ANTWERPEN DE OPSTELRAAD: Rai VERHULST, Dr. Aug. BORMS Alb. VAN DEN BRANDE Met de raste medewerking van Hoogleeraar Docter Antooo JACOB Elke medewerker is persoonlijk ver-antwoordelijk voor zijn schrijven, en bindt niet heel de Redaktie. AANKONDIGINGEN: Tweede blad, den regel 2.50 Derde id. id. I.— Vierde id. id. 0.50 Doodsbericht 5.— OFFICIEELE BERICHTEN Ul DUITSCHE ZiiDE DUITSCH AVONDBERICHT Berlijn, Donderdag a Augustus. — O ficieel: Bij regenachtig weer vuurstrijd va ! witselende hevigheid in Vlaanderen. Aan de Proeth en de Sereth alsmede i hit Suczawa-, Moldawa- en Bistrica-ds bebben wij successen bevochten. M OOST^OHG. ZUO! [ Weenen, Donderdag 2 Augustus. -Oificicel : russisch en roemeensch gevechtsterrei Legergroep von Mackensen : Niets van belang. Front aartshertog Jozef : De vijand heeft aan weerszijden va hit Casinu-dal herhaaldelijk hevige aai vallcn gedaan. Onze dappere troepen zij in een urenlangen strijd van man tege man overwinnaars gebleven en de Ru: sisch-Roemeensche troepen moesten m< zware verlizen naar hun stellingen teru£ 1 Hct léger von Koevess wint al vechtenc veld. De hoogten ten Ooslen van Dr; | gocessa in den Drielandenhoek en c i streek ten Norcjen van Kimpohiiig zijn i onzt handen. ' Legergroep prins Leopold : D# strijdkrachten van Boehm-Ermo! rukk«n vlak ten Zuiden van den Dnjes naar de Russische grens op. De ho€ I tuuchen Dnjestr en Zbrucz is groote: dnli v*n vijanden gezuiverd. lTALIAANSCjêr" gevechtsterrien Nitte van belang. balkanfront Ni#t< van belang. VIN TOflKSGHE ZIJDE turksche fronten | Kwstantinopel, Woensdag 1 Augu i tu». — Off icieel : ! Er is niets van belang te melden. H» ENGELSCHE ZIJDE iWHSTELIJK GEVECHTSTERREI] Londen, Donderdag 2 Augustus. -Wficieel : [ Gedurende de laatste twee etinale Mt het voortduremd hard geregend. In de nabijheid van den spoorwe liperen—Roesselaere, waar de vijand < giiteren middag ten koste van groot ïerlitzen in geslaagd was voet te krijge in onze voorste stellimgen, hebben wij d Wtsche infanterie gisteren avond in ee Kgenaanval op aile punten weer terugg< faven en onze vroegere liniie geheel hei '«d. Op de rest van het slagfront bi Ityeren geen verandering. Ttn Zuidoosten van Hargjcourt het "d wij een geslaagden overval in de vi; Mdelijke stellingen gedaan en krijgsg< <roj*nen gemaakt. UN RUSSISCHE ZIJDE ' "-Petersburg, Woensdag 1 Auguatu; - Officieel : BUSSISCH GEVECHTSTERREIN Noordwesten van Urody in d !tr«k van Doebzarkoî heeft de vijanc •' «en krachtige artillerie-voorbereidinj ®ze stellingen aangevallen en er een g< ««lté van bezet. De aangevoerde reseï ls> wierpen er den vijand na een warr î'vecht weer uit en herstelden den tôt ,tand. In dit gevecht ondersclieidde zie 419de regiment. .In Galicië hebben onze troepen, in d Ochting van Trembovla tôt het offensit wergaande, den vijand in de buurt va "'zymalow aangevallen, dat zij al veel '"de bezetten. Herhaalde pogingen va *»vijand om ten Noorden van Goessia (Husiatyn) de Zbrucz over te trel alsmede aanvallen niet overmachtig ^iâjtraehten op onze stellingen tus jehen de Zbrucz... (hier ontbreekt iets) ** ftoepen leden zware verliezen, voorc rader het offieierskorps. Tusschen den Dnjestr en de streek va: f^'etsjié, Germanofka, Oestie en Bra °®Pe (viel de vijand aan?) en dwon ""w troepen na een verwoed geveeht o sommige plaatsen naar den anderen oever van de Zbrucz terug te tfekken. Tusschen Dnjestr en Proeth is de vijand in. den loop van den 31sten voort-f- gegaan met hardnekkige aanvallen te doen, vooral langs den Zuidelijken oever n van den Dnjestr en langs den weg van Czernowitz. Na een reeks van aanvallen n afgeslagen te hebben, waren onze troepen >1 genoopt eenigszins naar het Oosten terug te trekken. In de Karpathen zijn ombeteekenende ■ aanvallen van den vijand in de buurt » van Sipitoe! afgeslagen. In de streek van Briaza zijn onze troe-~ peu eenigszins achteruitgegaan. ROEMEENSCH GEVECHTSTERREIN Ten Zuidwesten van Kimpolung, in de streek van Negrei, heeft de vijand onze troepen aangevallen en hen eenigszins n teruggedrongen. Aan het overige front geweervuuj. n ° V(H ITILIUIISCHE ZIJDE st - ITALIAANSCH GEVECHTSTERREIN l" Rome, Donderdag 2 Augustus. — Of-'e ficieel : n In den loop van don dag van gisteren is de vijand drukker aan den slag ge-.. weest, doordat hij onze voorste stellin-. gen in het Concei Laghi (Posina), be-T oosten het dal Maora (Brenta), ten Zuid-weston van den Monte Croce, op de hel-v lingen van den Rizone (San Pellegrino-dai) en ten Noordoosten van Plava met patroelies trachtte te verrassen en soms met fiksche detachementen aa®viel. Overal door onze waakzame artillerie ge-stuit, moest hij met verliezen terug, waarbij hij materiaal Cn eenige gevange-nen in onze handen liet. Op het Julische front houdt het ge-schutvuur aan, fnu en dan tamelijk leven- ■ dig. TELEGRAMMES VAN DUITSCHE ZIJDE Berlijn, 2 Augustus. — Reuter heeft dezer dagen het bericht verspreid, dat het département van volksgezondheid te Washington voor het gebruik van Engel-sche pleister had gewaarschuwd met een yj beroep op het gerucht, dat handlangers van Duitschland in het heele land met bacillen van typhus en nekkramp be-smette hechtpleisters verkochten. Verder Q heette het, dat de minister van justitie had meegedeeld, dat na een onderzoek ^ van vakmannen bacillen van nekkramp r waren gevonden op een hechtpleister, die e vermoedelijk door aanhangers van 11 Duitschland was verkocht. e Dit nieuwe voorbeeld van Engelscli-a Amerikaansclie persophitsing, dat zich s waardiglijk schaart bij vroegere lastêr-" praat van dezelfde soort, zooals de sprookjes over uit vliegtuigen geworpen î vergiftigde bonbons en de inenting van krijgsgevangenen met bacillen va11 ty-phus en tuberkulose, kan slechts als op-" hitsing van het laagste allooi worden be-stempeld. Waar juist de pers van de Ver-eenigde Staten den laatsten tijd onge. meen veel laster van dergelijk gehalte verspreidt, blijkt daar slechts uit, welke middelen de regeering er moet aangrij-pen om de oorlogsgeestdrift bij het volk '• op te wekken. UIT ITALIE e Ksulen, 2 Augustus. — Volgena een , telegram uit Zwitserland hebben de Ita-, liaansche bladen de ontbullingen van - den Rijkskanselier over het geheime ver- - drag tusschen Frankrijk en Rusland, gis-a teren, na het antwoord van Ribot is afge- - komen, meegedeeld, en slechts in uit-li treksel. De « Corriere délia Sera » betoogt, dat e deze onthullingen blijkbaar tec doel had-f den, tweedracht te zaaien tusschen n Frankrijk en Rusland. u UIT ZWITSERLANI) Berlijn, 2 Augustus. — De propagan-dadienst van de Entente heeft in Zwit-e serland een met geraffineerde behendig-i- heid vervalscht 2de Morgenblatt van de . « Frankf. Ztg. » nr. 209 verspreid, en .1 gèpoogd die naar Duitschland uit te voe-ren.a Het moet wel slecht staan met de zaak - van de Entente, wanneer zij tôt dergelij-5 ke middelen haar toevlucht moet nemen. Nog de incidenten van Havere ^ Wij hebben onlangs, naar de « XXe Siècle », melding. gemaakt van de bloe-dige vechtpartijen, die er te Havere ont-staan zijn tusschen Fransche soldateil fin werklieden van Havere, eenerzijds, en Belgische soldateil, die Vlaamsch spra-ken, anderzijds. Deze opstootjes, die de tusschenkomst van de politie en de gendarmerie moodig gemaakt hebben, waren zoo ernstig dat zij hun echo gehad hebben in den gemeentcraad dezer stad. De « Opinion Wallonne » te Parijs ve-rschijnende, wijdt aan deze betreurens-waardige feiton een artikel, sterk be-snoeid door de Farijschei censuur, maar waarin' men zich versvondert weinig va-derlandslievende separatistische gevoe-lens tôt uiting te zien brengen, van zulk-danig karakter dat meo ze zeker met den naam van verraad zou bestempelen, indien men ze elders aantrof. Het artikel luidt als volgt : « Wij willen niet trachten hier de dieper liggende of toevallige oorzaken dezer incidenten op te sporen, niet om-dat dit niet belangwekkend zou zijn, maar veeleer omdat de censuur ons zou verhinderen ons aan dit soort van werk over te leverèn. Het zij voldoende vast te stellen, met allen, die een juiste ken-nis droegen van de vermelde feiten, dat de Vlaamsche soldaten (censuur) in deze zeer te betreuren konflikten tusschen Belgen en Franschcn. Natuurlijk, en zooals mij een bravo mail zeide, « het ongelijk ligt aan beide zijden... » Men zou ihderdâad de verw arring niet genoeg kunnen betreuren, die onze bondgenoo-ten -en Fransche vrienden, uit zuivere on-wetendheid, al te dilcwijls brengen in hutine denkbeflden omtrent de Vlaamsche en de Duitsche taal. Anderzijds, moesten de Vlamingen bie-grijpen, dat hua dierbare (( moedertaal » voor vele Latijnen klinkt als een tong- val (censuur) minder aangenaam te hooren. Dit is een heel natnurlijk ver-schijnsel en waartegen men tevergeefs zou protesteeren. Ik ben overigens veel Walen, die in dit opzicht de opinie dee-len van hun ras- en taalbroeders, de Franschen. Een groot ongeluk is ook, dat te veel Vlamingen de onverdragelij-ke aamnatiging hebben in een land, waar de zeden, zelfs die van het volk, in den hoogsten graad verfijnd zijn, te willen in- troduceeren (censuur) maar' die met geduld kunnen worden, evemmin te Parijs of in Havere, als zij het waren in Luik of Namen.... Dat onze Fransche vrienden, wier goedheid van hart hun verstaad evenaart, dus in de toekomst .verrlraagzamer zijn tegenover bondge-nooten, waarvan het onrechtvaardig zou zijn de lovauteit en de diensten te mis-kennen, die zij aan de zaak vain het Recht bewezen hebben. Een woord tôt slot. Wij zouden van harte gewenscht hebben de voorgaande regels niet te moeten schrijven. Kn indien wij ze geschreven hebben, is het omdat incidenten van het soort als die, vvaarover wij gesproken hebben, voor ons Walen de meest jammerlijke gevolgen hebban. Terwijl al ons pogen er op ge-richt is, de eeuwenoude banden, die ons met Frankrijk verblnden, hechter te ma-ken, zien wij sommige Vlaainsch-Belgen zich bedienen vau betreurenswaardige misverstanden, om tusschen twee naties, geschapen om elkaar te helpen, geschil-len en achterdocht levendig te houden, welke des te meer opvallend zijn, als zij in den grond de verstandelijke ont-wikkeling vain het volk raken. W'j kunnen tegen zulke uitingen niet sterk genoeg protesteeren. Maar dat afgedwaal-de en ontoerekenbare Walen meedoen aan mifidadige handelingen, dit is voor ons, (censuur) van België, uiterst pijnlijk. » De censuur heeft bovenstaand artikel wel leelijk gehavend, maar toch genoeg laten staan om met zekerheid tôt de vol-gende konklusies te komen : 1°) dat er tusschen de Vlaamsche soldaten en de Franschen regelmatig kon-flikteni ontstaan, « zeer te betreuren konflikten », zooals de « O. W. » doet op-merken ; 2°) dat de reden te vinden is m het feit dat de Vlamingen hun taal spreken ook in Frankrijk, hetgeen de Franschen niet willen toelaten, of waarom ze onze landgenooten voor « bochejn » uitschel-den... De « O. W. » zegt indeS-daad dat onze bondgenooten en Fransche vrienden (het zijn zonderlinge uitingen van vriendschap) uit zuivere onwetendheid verwarring brengen m hun denkbeelden omtrent de Vlaamsche en de Duitsche taal. Wat er dan volgt is niet al te duide-lijk, maar zal wel een gemeenheid van de ergste soort zijn gewœst, iets van een spottenmj op onze moe'dertaal en een dringend verzoek ze im Frankrijk niet tt spreken, evenmin als in Wallonie. De censuur heeft daar ten onrechte een uit barsting van Waalsch-broederlijke ge-voelens onderdrukt, die den ridderlijker Lat:juschen geest aile eer zou hebbei: aatigedaan. Al het overige zijn eveneens beschul digingen tegen de Vlamingen die d< doodzonde (Mgr. Mercier moet ze maai imstellen) op hun geweten hebben, geer Fransch te kennen. « De Vlamingen moe ten begrijpen,.... Een groot ongeluk ii ook dat te veel Vlamingen de onverdra-gelijke aanmatiging hebbeia... » Die zin deelen zeggen genoeg. De 80 t. h. Vlamingen in het léger aangevoerd voor 85 t. h. door Waalsch< officieren, zijn nog altijd goed genoef om voor de zaak van Elzas-Lotharingei te sterven, maar dat zij, bij God, hui Vlaamschen mond met opendoen te, Pa rijs of in Havere, of ze worden geran seld. En dan gelooven de passieve leider: dat ze veel volgelingen hebben aan he front ! M. STAD en LAND LIEFDADIGHEID EN FRANSKIL JONISME. — De « Cercle Philanthro pique Le Biniou », gevestigd « Café San dérus», rue de Bom, i, Anvers, — wi houden er van het adres zoo voliedig mo-gelijk op te geven — richt tegen Zondag 12 Augustus a.s. een liefdadigen verkooj van bloemen in, waarbij een beroep word gedaan op dienstvaardige juffrouwen verkoopsters. Aangezien het echter een werk geld ten voordeele van de arme menschen, ei de arme lui in Vlaanderen, Vlaamscl «preken en niets anders, gaat het nie aan dat de juffrouwen in diezelfde taa worden toegesproken, zij krijgen hur uitnoodigingen dan ook uitsluitend ii 't Fransch, te samen met de onderrich tingen voor den verkoop, kortom heel d< inrichting is weer eens op vreemden lees geschoeid. Het rijke welgemanierdf Fransch zal zich eèns te meer over hei plornpe schooiers-Vlaamsch ontfermen. Wij waren gelukkig te vernemen da' vele Antwerpsche juffrouwen, die eersi van plan waren aan dien rozenverkooj" mede te doen, tôt andere gedachten zijr gekomen, toen zij de eentalige Fransche mededeelingen ontvangen hadden, waarin hun moedertaal uit philantropische va-derlandsliefde .werd geweerd. Indien « Biniou » en zijn trawanten ir frànskiljonisme blijven volharden, dar bewijzen ze alleen dat het hun niet orr liefdadigheid te doen is, maar om anti-Vlaamsche werking, en dan moet iedei Vlaming maar weten wat hem op 12 Augustus te doen staat. Er zijn nog wel andere middelen om de « Sçhamek Armen » te steunen dan met Fransche komplimenten rooskens in het Vlaamschc Antwerpen te koopen. DE CENSUUR AAN HET BELGI SCHE FRONT. — Het Vlaamsch Kor-rcsix>ndentie-Bnreau uit Antwerpen deeli mede : De « Tijd » van 19 Juli brengt der tekst van het règlement of order door d< Belgische Regeering vastgesteld inzak< het toelaten van dagbladen en drukwer-ken in de Belgische legerzone. Uit dit règlement blijkt, dat het- aat bijzondere personen verboden is, eenig dagblad, welk het ook zij, te verzender naar de streek, waar het Belgisch legei zich bevi/ndt. Belgische bladen, verse hij nen de ir in Frankrijk en Kngeland, kunnen ondei kruisband door hun eigem administratie; worden verzonden. Belgische bladen, die in Nederland verschijnen, moeten daar-toe aanvrage doen en eerst vergunuinj verkrijgen van het Groote Hoofdkwar tier. Om deze vergunning aan « Vrij België », liet orgaan der passieven, te ont-trekken is er onder de Frajnschgezindeîi naar men weet, sedert een 1*gen tijd eer hardnekkige beweging aan den gang. Aile» andere drukwer ken dan dagbladen, zooals bœken on brochures, besteme voôr de zône der Belgische troepen, zul-len door de militaire ix>st-censuur worden onderzocht, en worden aangehouden wanneer hun verspreiding aanleiding zot kunnen geven tôt het verbreken var 's lands nationale eenheid. Daar de opvatting van de Belgisch* Regeering is^ dat de Vlaamsche Beweging de eenheid van het land in gevaai brengt en integendeel de Franschgezind-heid het beste ciment van deze eenheid is, ligt het voor de hamd welk lot de g«-schriften der Vlamingen onvermijdelijk treft jn de bureelen van de Belgische militaire post-censuur. «VRIJ BELGIE» EEN PANGER-MAANSCH WEEKBLAD. — Het Vlaamsch Korrespondentie-Bureau deelt mede : Tegen « Vrij België » wordt nu ook , storm geloopen door het te Parijs ver-. schijnende Vlaamsche blad « Het Vader-land ». Waarom « Het Vaderland » tegen ; « Vrij België » mede in het krijt treedt, . leert ons de gekrenkte pen van zijn hoofd-. redakteur, Léo Van Goethem, dien het « Belgisch Dagblad » van 29 Juli ons voorstelt als « die joviale en verdraagza-1 me flamingant, geboortig van Beveren-. Waas en voor den oorlog gehecht aan de t katholieke « Métropole ». l Van Goethem schrijft: «Het is ons . een genoegen, een groot genoegen, vast . te stellen dat wij hier in « Het Vaderland » tôt akkoord gaan met Monet en 1 du Castillon. Wij hebben reeds de eer ge-t had met hen door een onverantwoorde-lijk plaatsvervangend volksvertegen-woordiger (Hoste) in een onverkocht ge-B satineerd weekblad bestempeld te worden met den naam « oorlogsprozaisten van laag allooi. » Waar het geld vandaan komt, waar-mede die bladen a op kostelijk gesati-neerd papier » verschijnen, is een raadsel, Lnsinueert de edele Parijsche heer. Geluk-: kig, meent hij, worden zij slechts gelezen ' « door enkele onverbeterlijke pangerma-nisten of, wat even erg is, door eenige ' onverbeterlijke panneerlandisten. » HET AFTREDEN VAN BARON - BEYENS. — Het Vlaamsch Korrespondentie-Bureau uit Antwerpen deelt me- ; de : 1 Wie nog eenig gevoel heeft voor poli-1 tieke eerbaarheid en de grove, laffe en : lasterende perspraktijken kent van een l broodschrijver ,als Léonce du Castillon, 1 wiens wijsgeerige en politieke overtui-1 ging steeds beheerscht werd door zijn am- - bities als regeeringsagent, zou het ge-: schrijf van « Het Belgisch Dagblaçl » : wel liefst met misprijzen voorbijgaan. ■ Dat een regeering, die hare zaak identi-ficeert met de idealen waarvoor heel de inenschheid strijdt, hare verdediging . aan zulke vreemdsoortige schrijvelaars opdraagt, is weer een bewijs van de die- • pe onzedelijkheid, die in het Belgische publieke leven is gaan heerschen. Doch, juist omdat dergelijk orgaan • als de sproekbuis van hooge regeerings-kringen mag aanzien worden, is het intéressant er echo's in op te vangen van gewichtige politieke gebeurtenissen als . het aftredeu thans van dçn minister van Buitenlandsche zaken, Baron Beyens. De redakteurs van « Het Belgisch Dûg- ■ blad » zijn overigens niet gewoon een blad voor den niond te nemen. Ronduit wordt erkend dat Beyens enkel « officieel » wegens overwerking afgetreden is. De diplomatenziekte had wel diepere oorzaken : « Zij ne vrienden roemden zij-ne intelligentie, zijne pen en zijn^ werk-zaamheid, doch de vooruitziende Belgen hadden het hem euvel genomen dat hij zich verzet had tegen de bijtreding van België tôt het verdrag van Londen en mede geen haast maakte met het 00g op , den ekonomischen toestand van ons land na den oorlog. » Omdat Baron Beyens dus weigerde voorgoed de toekomst van ons land aan die der Entente te koppeleii, en voor een verbond met Frankrijk, waardoor zoo vele Vlaamschhatende politici druk pro-paganda voor gemaakt wordt, niet te v nden is, aarzelt « Het Belgisch Dagblad » niet hem dadelijk als Duitsch agent verdacht te maken. « Had'liij zich ook genoeg ontdaan van zij ne vroegere 1 bewondering voor Duitschland om over ! een onbevangen blik in de politieke, di-plomatische, militaire en ekonomische ' vragen te beschikken? We stellen de vraag zonder haar te kunnen beant-woorden. » Het slot van het artikel is niet van aard om ons, Vlamingen, gerust te stellen : <( Baron Beyens was een diplomaat van de ou de school en vooral een fonk-tionaris. Men vult geen oude wijnzak-ken met jong druivensap. Nieuwe toe-1 standen vergen nieuwe mannen. Onze Belgische diplomatie dient van kop tôt teen veranderd. » Waar de nieuwe koers op aan stuurt . heeft « Vrij België » onlangs scherp genoeg gezegd : op een « drijven (van ons land) in de vang-armen der impérialiste sche bondgenootschappen ». \Haamsche belangen werden met zulke politiek zeker allenninst gediend. Iets voor iederen dag De groote taak In zijn schoone redevoering van den Elfden Juli heeft René de Clercq hulde gebracht aan de dichters van Vlaanderen, die sinds 1830 aan het hoofd staan. van den vaderlandschen strijd voor taal en landaard, en die ook thans weer in de eerste rangera véchten. Indien het in zijn bestek hadde ge-legen, kon de dichter-redenaar hooger in de geschiedenis zijn opgeklommen om dit te staven, ja, tôt aan den dageraad zelf van ons volk; Willem die den Madoc maakte, doch dien we beter Willem van den Reinaert heeten, ten eerste omdat de Madoc slechts een logenlike sake was, en ten tweede omdat van dezen Artur-roman geeri vers tôt ons kwam, heeft met zijn Reinaert den Gulden Sporenslag moge-lijk gemaakt. Hij schonk aan het volk den vrijheidsgeest en zijn felle en oneer-biedige spot op de ridderschap onttakel-de de edellieden van hun aanzien- en ze-delijk gezag. De poorters, die tôt dan toe geen ridder in de oogen durfden blikken, grepen naar den goc-dendag en sloegen de Franschelaars uit het zadel, dat ze, stuiptrekkend, met hun goudgespoord# hakken1 het zand doorwoelden.. De Reinaert verscheen in 1250. Maerlant, een hoofsch kostertje op Voorne, aan het hof van Floris, en die vertellingen dichtte voor hovelingen en jonkvrouwen, kreeg het om de eene of andere reden benauwd in het Zeeuwsche luatoord en keerde terug naar zijn ge-boorteplaats Damme. Dat moet zoo rond 1260 zijn gebeurd. Hoe vorid hij Bruggei, ho« vond hij Vlaanderen veranderd ! Op tien jaar had de RsinaeTt oon volk geschapen. Maerlant, de wufte diehter, zag dat zijn volk degelijk geestesvoedsel behoef-de en die man1 werd op ziehzelf en ganscb alleen als 't ware de eerste Vlaamsche Hoogeschool van Vlaanderen. Hij doeeerde er ailes: godgeleerdheid, gewijde geschiedenis, algemeen geschiedenis, natuurlijke wetenschappen, regee-ringskundc, zedeleer en nog andere kou-digheden die in zijn werk geboekt staan. We kunnen ons de vraag stellen of oite» Maerlant niet de eerste encyklopediat van het het middt-leeuwsch Éuropa -'s geweest. Nu de geleerden van Duitschland bezig zijn Vlaanderen te ontdekken en het aarl de wereld bekend te maken — 't is spijtig dat ze zoo laat op die gedachte gekomen zijn, dan ware de genegeaheid weder-zijdsch geworden cn de geschiedenis in 1914 anders geweest voor Vlaanderen — nu de Duitsche Griïruiïichkeit haar groo-ten ronden bril op den schoonen kleinen Oermaanschen broeder heeft gevestigd, zou eens nagegaan moeten worden wat Maerlant beduidt voor den Dietschen âtam. De dichters-rederijkers hebben den va-derlandschen opstand en de omwenteling van de 16de eeuw mogelijk gemaakt. Ze kunstelden1 aan woordjes en rijmpjes, aan alliteraties, kreeftverzen en akrostichons, maar ze kwam en, ten strijde aangegord, uit hun ivoren torens gekropen a_ls de nood aan den man was. Daarom is 't een historische afwijkijig vanwege de Brus-selsche Nu-en-Straksers onze laatste ka-mer van Rhetorijcke, In Wederzijdsche Gcdurige Aanbidd-ing Bloeiende, dat ze nu boe noch ba zeggen1 en ajleen hun tijd verbeuzelen met het proeflezen van hun in 't Duitsch vertaald werk. Met de medeplichtigheid van Duitschland worden ze aldus Europeeëre ; dat is een kwestré van persoonlijke onbaatzuch-tigheid ; doch tegenover Vlaanderen en hun volk, tegenover de Entente, de ge-beurlijke Engelsche krijgsgerechten en de franskiljonsche Bedreigers-regeering van de Broqueville staan ze toch, voor-alle-valle-voor, zuiver en veilig Have-rechts. Zoodra de offensieven voor goed stil liggen kunnen ze met kennis van zaken, een gerust gemoed, en met vrouw en kinderen, den breeden' gebaanden weg opgaan, hetzij die Zuid- of Oostwaarts leide, cn waarop het vol gewemel zal zijn vau vriendelijke Passieven die ver-rezen Leiders-Lazarussen weer op het schild beuren. Onder de dichters die het anders op-vatten en met spade en houweel aan de opruiming arbeiden van den vuilen boel die 85-jarige wanregeering in Vlaanderen heeft geschapen, mogan we vooral Richard de Cneudt niet vergeten. Later, neen, weldra, zal blijken wat die taaie en ijverige, bekwame en onder-legde jongen heeft verwezenlijkt. Hij is den draak van 't franskiljonism in zijn smerige spelonk gaan aantasten. 't Hingt

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.