Zondag 2 en Maandag 3 Januari 2916. Tweede Jaarg. Mrs 2-3 Prijs: 5 Gentlemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws Hei best ingelicht en meest' verspreid Meuwsfolad van België. - Verschijnt 7 maal per week ABONNEMENTSPRIJZEN Per week. >.35 Per 3 maanden I.7S Per maaad 1.25 Per 8 maanden 7.61 Ser jaar 14.— AFGE VA A RBIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD Dr Aag, BORMS — Alfeert VAN DEN BRANDE BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. T«l. 1990 AANKONDIGINGEN Tweede bladz., per regel 2.68 Viexde bladz., per regel.. S.6I I Derde bladz., id. I.— Doodsbericht 6.— Voor aile aimoiicen, wende m zich : ROODESTRAAT, 44. De Vlaamsche Hoogesohool te Gent Het ia het heugiijkste feit van de gansche Vlaamsche Beweging. Zal het de Gouden Poort zijn aan den ingang gesteld die leidt naar de volledige herbormg en ontvoogding Ivan Vlaanderen? Wij hebben vaste gronden om g het te verhopen. Er wordt ons gevraagd : i — Mogen en kunnen wij dit inieuwjaarsgeschenk voor 1916 van den veroveraar aanvaarden? Het antwoord is eenvoudig : « Het is geen geschenhhet is een recht dat ons wordt toegekend. » Onze wedervraag is : — Mogen, neen, moeten wij niet elk recht, dat in dezen tijd aan ons volk wordt verleend, met graagte aannemen ? — Maar ze zullen het aan de Vlamingen verwijten ! — 1s er één stem opgegaan in heel de wereîd om het de Polen euvel te nemen dat Duitschland met October een Poolsche hoogeschool opende te Warschau ? Voor zooveel we weten gebeurde dit zelfs in Rus-land niet, althans wij kregen er [geen weerklank van. Wie zou het gedurfd hebben ? Wordt er niet ge-ivochten, naar Engeland's bewering, voor het recht der kleine volkeren ? [ — Maar 't is wellicht een behen-ïdige streek van Duitschland ? — Als de behendigheid voortaan ' bestaat in recht te îaten wedervaren, laat Duitschland en laten aile vol- ilken dan voortgaan op dien weg en gdat behendigheid en berekening het recht blijven dienen ! ; — Timeo Danaos... 't Zal een tuighuis zijn van verduitsching ! j — Waar haalt ge dat ? De Gent-sche hoogeschool was tôt nu een tuighuis van verfransching ; nu ivordt zij verdietscht, niet ver-duitscht. Er wordt aan de Vlamingen geen enkele voorwaarde gesteld ; onze nationale verzuchtingen blijven gaaf ; onze trouw aan Ko-ning en land onverminkt. Als hoogleeraars zullen de geleerdste Vlamingen, geen Duitsche professors, worden aangesteld, en eerst en vooral kan dit reeds met de huidige Gentsche hoogleeraars die in staat zijn in 't Nederlandsch te doceeren, 0.3. : de professoren J. Vercoullie, Igiyillern de Vreese, Mac Leod, Van Duyse en Paul Fredericq; van Brus-sel : Dwelshouwers, A. Vermeylen en Hegenscheidt ; van Leuven : hocgleeraar pr. J. de Cock.Wij ken-nen rephtsgeleerden en geneeshee-ren genoeg die in staat zijn met ge-zag en met glans den leeraarstoel te bekleeden. Holland, dat zes Nobel-prijzen veroverde — onze Fransch-Hfels;isçhe hoogescholen nog geen enkele — is bereid hoogleeraars te zenden om ons te helpen. I Als er een kwestie is van aardap-pelen, werken onze Belgische over» heden hand in hand met de Duitsche overheden, en zoo op aile e-e-bied.I Waarom zou dit onmogelijk zijn voor dit eenige : de Vervlaamsching -cîer Gentsche Hoogeschool ? Ge- j, denkt het woord : Een volk leeft niet alleen van brood. | En de studenten ? I Gelukkig de ouders die nu een ] zoon hebben dien ze naar de eerste Vlaamsche hoogeschool kunnen zenden. Hun kind valt een prachtig recht, een groot voordeel tevens, en een heerlijke taak voor later te beurt. I De Vlaamsche hoogeschool zal de m&chtigste bewerkster zijn om < langzaam maar zeker het Vlaam- 1 sche volk een hooger peil van be- ' «chaving, van zelfbewustzijn, van , stamfierheid te doen bereiken.Lang- ! < zaam maar zeker zal de verachte-ring ingewonnen worden en de min-derwaardigheid van den vlaamsch-sprekenden Vlaming zal ophouden. Stoffelijke welvaart zal op zedelijke meerderheid volgen. Het zou nu een vaderlandsch en demokratisch optreden zijn moest iedere stad op eigen kosten de beste leerlingen van onder het volk naar de Vlaamsche Hoogeschool zenden. De dorpen zelfs zouden, voor uit-zonderlijk begaafde jongens, dien last op zich kunnen nemen. Wij weten het, de tijden zijn hard, maar het allernoodzakelijkst moet toch eerst gebeuren en voor de toekomst moeten wij zorgen. De Vlaamsche Hoogeschool zal het lichtbaken zijn dat schijnt over Vlaanderen. Een nieuwe tijd wordt geboren. Wat er van zij : Wij hebben haar en wij zullen haar houden ! Deze hoedanigheid heeft de Vlaming : Als hij iets heeft, laat hij het niet los. Het veroverd recht zal hij zich door niemand laten ontweldigen, ondanks den storm der Vlaamsch-haters die zal losketenen. En moesten wij dit toch ooit laten gebeuren, dan zou dit het einde zijn van ailes en de Vlamingen niet waardig wezen dat ze als zelfstan-dig volk bestaan. « Het Vlaamsche Nieuws. » lodewl Plesssrs t 6 MaarJ 1862—December 1915 t Wij meldden eergisteren den dood van onzsen Vlaamschen vriend en koe-nen Vlaamschen strijdcr Lodewijk Plessers.Een lapsus calami deed hem ons onder de W estvlaamsche schrijvers rang-schikken. De lezers die Onzen Letter-kundigen Prijskamp volgden, zullen zich wel herinne.rd hebben dat het Limburg-sche behoeft te zijn. L. Plessers werd geboren in het schil-derachtig heidedorpje Niel bij Asch en bij Genk, het prachtige land va,n Loon. Hij was geen professor doch slechts studiemeester op het Atheneum te Ant-werpen, doch bij afwezigheid van een leeraar nam hij de taak over : Eatijn of I Grieksch, taal of letterkunde, Duitsch j of Fransch, aardrijkskunde of geschie-1 dénis en dan was 't een feest voor de ! leerlingen, want Plessers was een begaafde spreker, die boeien kon. In den maalstroom van het hooge-schoolsleven meegesleurd, had hij ver-zuimd zijn laatste exaam van advokaat j af te leggen, toen hij in 1891 gedwon- j gen werd een betrekking te zoeken en î studiemeesteri werd aan het Atheneum j te Hasselt. In 1897 ging hij over tôt het ' Atheneum van Antwerpen, en v66r vier • vijf jaar als dusdanig te Brugge aangesteld. Si.nds de vlucht van October 1914 verbleef hij in Holland waar hij nu overleed in den ouderdom van 53 jaar. * # * Een dichter in de ziel is Lodewijk Plessers, hoewel hij nooit zijne verzen tôt een bundel verzamelde en zijne ver- j sprcide gedichten samen geen hoogen aoop zouden vormen. De meeste dier ge-lichten zijn zeer schoon, vloeien uit het tiart en gaan tôt het hart; zij bezitten :ene çKpgewektheid en eene plaatselijke sigenaardigheid, die ze boven het aile-ilaagsche stellen. 't Zijp meestal Vlaamsche strijdlie- j ieren ofwel uitboezemingen over den ] uimburgschen geboortegrond. Verschei-; :1e ne werden toegepast op bekende aria's ' tvaarvoor de dichter ze ook geschreven beeft. Het Kroimerslied en Mijn Kem-penland o.a. zijn door gansch Limburg :,n ook buiten Limburg populair gewor-len en weergalmen bij aile Vlaamsche eesten, optochten en vergaderingen. Lodewijk Plessers leidde, althans tôt roôr enkele jaren, een roerig en afwis-selend leven. Van acht jaar was hij juderloos. Hij studeerde te Beeringen, ■t Sint-Roch, vervolgens aan 't klein îeminarie te St-Truiden, waar hij onder- . 700rzitter werd van 't genootschap : ( Usité Dulci » en tan de faculteit van ; ■echtsweten3chap bij de hoogeschool : ■ '«n Leuven. Daar wierp hij zich volop I : n de Vlaamsche beweging. Twee op- j : 'olgende jaren was hij schrijver van : : Met Tijd en Vlijt ». Hij stichtte er de < Limburgsche Gouwgilde, den lOn December 1885,,met de medehulp van eenige Vlaamsche vrienden en inzonderheid van den heer Arinold-Jozef Hendrix, van Peer, die steeds zijne rechterhand was en nu aan het hoofd staat van de hooge-schooluitbreiding te Antwerpen. Rond Nieuwjaar 1888 verscheen voor de eerste. maal bij Ceysens te Hasselt, De Kabouter uit het Land van Loon, tijd-schrift voor eigen taal en eigen zeden tegen ontaarding en verbastering. Ilbofdopsteller : Bieken van Hei. « Bieken van Hei » was Lodewijk ï Plessers, doch dat wiste,n toen slechts jweinige ingewijden. De strekking van De Kabouter werd in het eerste nummer door Plessers uiteengezet in de volgende bewoordingen : « Wie beweert dat op eikenboomen » palmbladerkes moesten wassen en j» pronkappels; dat het schooner en be-» ter zou zijn indien op rozenstruiken » groote zonnewenden bloeiden ; dat » vioolkes en madeliefkes beter zouden » staan op notelaars en wilde kastanje-» boomen : — die zou niet van ons ge-» dacht zijn. » Als iemand volhield dat de naclite-» gaal moest schreeuwen gelijk een » pauw ; dat een peerd moest kraaien » gelijk eqn haan ; dat de musse lien » moesten bulken als koeien : — die » zou niet van ons gedacht zijn. » Mcende iemand dat men in Holland » moest Spaansch spreken; dat men in » Engeland moest Turksch klappen; » dat men in Duitschland moest Chi-» neeseh praten : — neen, neen, die zou » niet van ons gedacht zijn. » De Schepper was zoo wijs, de na-» tuur is zoo wel ; wij laten ze gelijk zij » is en willen dat ons Dietsche volk » geen Fransch moet spreken, maar » vrij en vrank zijn eigen Dietsche taal » rnoge gebruiken. )) In Vlaanderen Vlaamsch ! » 't Was in den gulden tijd der opko-mende studentenbeweging, die toen nog v olop te kampen had met de « bezadig-de » lieden, de kollegebestuurders es oude pruiken. Plessers hamerde onbe-vreesd op aile Franschgezinden, zonder aanneming des persoons. 't Gevolg er-van was dat zijn drukker hem in December 1888 liet weten dat hij onmogelijk De Kabouter nog kon voortdrukken, « daar hij met werk overladen was zoo-dat hij niet wist hoe eruit te geraken ». De Kabouter verscheen dan verder bij H. en L. Kennes te Antwerpen, en na-derhand in de Sint-Quintinusdrukkerij bij Leën te Hasselt. Al wat op Vlaamsch gebied in ons land en vooral in Limburg gebeurde, werd door De Kabouter getoetst, schalks, pittig, soms ondeugend. ! Lodewijk Plessers stelde bijna alleen De Kabouter op — hoewel hij soins plechtstatig « De Kabouterbond n tee-kende ■—■ tôt in 1889, wanneer hij als huisleeraar vertrok naar Parijs en daar-na te Genuà scheep ging naar de Argen-tijnsche Republiek. Uit Amerika schreef hij nog een paar brieven en dichtjes naar zijnen gelie.fkoosden Kabouter. Gedurende zijn verblijf in Amerika wa# Plessers briefwisselaar van het toen-malig dagblad Het Land, dat dertig be-langwekkende brieven van hem opnam. De laatste gouwdagen werden gehou-den te Reckheim,. in September 1905, en ' te Haelen, tijdens het Paaschverlof van , 1900. In de Argonnen Van ons bezoek aan de loopgraven heb ik, zegt de korrespondent van de « N. R. Ct. », verteld, en eveneens van de bezichtiging der slagvelden, die daar over een oppervlakte van weinige vier-kante kilometers zoo talrijk en met zoo bloedige herinneringen bijeen liggen, dat zij de krijgshaftige geschiedenis van heel de landstreek zouden kunnen ver-vullen. Na de even sombere als boeiende wandeling,en na een verkwikkend maal, begonnen wij, voorloopig per veldspoor in open transportwagens, den terugweg. ! Ver reeds van het front zagen wij in de moerassige grasvelde,n aan den voet der heuvels nog overal de vijvers, die uit de groote kuilen der zware granaten waren )ntstaan. Tusschen de heuvels en bos-schen steeg de rook omhoog van kampen, die tôt blokhuisdorpen waren vol- j maakt. Het wemelde van leven in de ' Argonnen. Men bracht ons ook nog naar de îigenaardigste militaire inrichting, die ? k nog heb aanschouwd. Er lag ergens îan een Argonnenwatertje een oude wj-:ermolen, die reeds sedert tien jaar niet neer in gebruik was. Er was een hout-tagerij in gevestigd geweest. Deze had nen weer in orde gebracht met m»chines ;n ond«rdeelen van machin®», die men i : daar in de buurt had gevonden. De stroom leverde drijfkracht in overvloed, en onder de soldaten vond men knappe ; werklieden genoeg. Zoo had de houtza-! gerij zich langzamerhand kunnen uit-jbreiden tôt een aanzienlijke fabriek. Er werd niet alleen meer hout bewerkt, maar ook metaal. Dit ailes was echter nog niet het on-gewone waarvan ik sprak. Dat toonde jmen ons eerst in de meubelmakerij.Daar "maakte men nu inboedels voor de blok-huizen en onderaardsche woningen. Wij ,zagen kasten, schrijftafels, bureaustoe-len, juist zooals wij ze thuis gebruiken, uit Argonnenhout gemaakt. Wel vulde men de kussens met houtwol in plaats van paardenhaar of springveeren, maar dat kon men niet van buiten zien, en gemakkelijk zat het toch. ZooVer is het dan met dezen oorlog gekomen, dat men de kampen gaat inrichten als burgerwo-ningen. Daara.an hebben zelfs de Grie-ken bij hun geduldproef vôor Troja nog niet gedacht ! Intusschen heeft deze oorlog toch zelfs in de voorstelling van de Argon-nenkrijgers een grens. Zij hadden in hun werkplaatsen ook een luxe- en kunst-afdeeling, waar eikenhout werd ver-werkt, en waar groote, stevige meubels naar artistieke ontwerpen werden gemaakt. Men wasi er bezig aan twep zeer monumentale leuningstoelen, een voor den kroonprins en een voor den korps-kommandant, die (de stoel) met zwaar houtsnijwerk werden versierd. In het ontwerp herkende nien de hand van een modem kunstenaar De hooge, met leeu-wen gekroonde leuning droeg een op-schrift : 1914 — Argonnen — 1916. Het volgend jaar moet ons dus den vrede brengen ! De fabriek werd door het krijgsgeluk als vervolgd. Onder het groote offensief was zij rijkelijk met granaten bedacht. Een was er onder het metalen scheprad gevallen, had dit met groot geweld uit zijn voegen gelicht — en niet bescha-digd. Een andere was in de benzineloods tereçht gekomen, zonder brand te ver-oorzaken. Een derde had een schuurtje getroffen, waar zestien man bezig wa-■ ren ; gedood was alleen een toevallig naar binnen geloopen hond, gewond alleen een onderofficier. Een vierde had een gat in het dak van de geiterij gesla-gen, had een meter boven den grond den buitemnuur doorboord en was dus buiten de werkplaats weer ontploft. Hier en daar op het erf zag men een bordje met het waarschuwende « Blindganger » er-op. Daar zat dan nog een zware granaat begraven, die diep in den grond geslagen was, zonder te ontploffen. Als door een wonder was de inrichting er zonder schade afgekomen. Uit de talrijke granaten, die op het plekje waren neerge-vallen, kon den wij ons een voorstelling maken van de hevigheid van het groote bombardement. (1) Zie ook de vorige nummers. Op rsls in ODiiogstljd Een Zweed, die in opdracht van de « Times » in Duitschland en Oostenrijk had gereisd om daar eens rond te kijken, vertelt dat bij het overgaan van de Duitsche grens naar Zwitserland de meeste reizigers zeer scherp worden doorzoclit, vooral de vrouwelijke. Velen van haar worden — door vrouwelijke beambten — ontkleed en... gebaad. Dit laatste omdat men er achter was gekomen, dat er Wel vrouwen de grens over-gingen met boodschapnen in onzichtba-re inkt op de huid geschreven. Deze zelfde reiziger vertelt ook van zijn bevindingen in WeeUen en Miin-chen. In de. Oostenrijksche hoofdstad merkte mm weinig meer van den oorlog. Het devies was : « der guate Wea-ner geht net under ». Voedsel was er overvloedig, en de bevolking ging veel uit en maakte flink prêt. Ook in Munchen was de toestand dra-gelijk. Het vermaarde bier-drinken der Muncheners was in vollen gang. In Zwitserland vond de Zweedsche reizieer-journalist dat de Duitsche. Zwit-sers met de Duitschers sympathiseeren. Doch zij zijn rechtstreeks onvrien-delijk gezind jegens de verbondenen. En al het s'e.ld dat de Enaelschen in de Duitsch-Zwitsersche hôtels verteerden, had daarin geen verandering gebracht. In Fransch- en Italiaansch-Zwitser-land was de sympathie natuurlijk ,.voor de Franschen of de Italianen. Bovenal zijn de Zwitsers echter pro-Zwitsersch. Zij hebben groote toebereid-3elen eetroffen voor de verdediging van hun land en daarbij terde^e partij ge-trokken van de lessen van den oorlosr. Zij hebben groot vertrouwen in het siges. leg«r, dat zij in zekeren ùn « het beat* van Éuropa » oord#el«H. Dagelijksch Nieuws EEN BUIIGE NIEUWJAAR. — tigd waar de vrouw is, en die is in En- Heel den dag regen en sneeuwwater, en geland. tegen den avond stak een stormwind- op Hyams. —■ Maar ik heb mijn waren uit het Westen. hier verkocht en heb nu haast om terug Weinig beweging in de stad, doch ta- te gaan. melijk veel soldaten op de baan. Ambtenaar. — Het is niet uw goede Een echte, heusche Winter hadden we trouw, die wij in twijfel trekken, doch verleden jaar niet, doch gelijk in de tro- maken door ons goederen te verkoopen, pische landen een regenseizoen in de die in Amerika zijn gemaakt, terwijl zij plaats. in Engeland zelf hadden moeten zijn ge- Nu zet het jaar weer in met vlagen. maal<t:- Gaan we een Januarimaand hebben ge- Hyams. — Wij verkoopen u de goe- lijk verleden jaar? In menige streek deren> die u vroeger door de Duitschers wordt voor overstroomingen gevreesd en werden verkocht. Indien u aan mijn de lage weiden staan reeds blank. Van bona fides twijfelt, kan ik u een groo- den ganschen dag hoorden we niet, ge- kooporder toonen, die Selfridge bij lijk de vorige dagen, het verre doch ge- m'i geplaatst heeft. weldige kanongebulder. Verpoosde de Ambtenaar. — Het is niet uw bona grimmige strijd één etmaal? Onze mee- fides, die wij in twijfel trekken, doch warige en benauwende gedachten gaan veeleer uw vaderlandsliefde. U doet in naar de jongens in de loopgraven met dezen crisistijd niets voor uw land. Ik den vurigen wensch dat spoedig de waan- kan het formulier niet voor u teekenen. zinmge kamp een eande moge nemen. ALGEMEEN NEDERLANDSCH BELASTING OP DE ONGEHUW- VERBQND. — Voordrachten Pol de DE MANNEN. — Naar wij in « De Mont in het Muséum. — Wij vernemen Vlaamsche Stem » lezen heeft de gemeen- met genoegen, dat de heer Pol de Mont teraad van Gent de volgende bepalingen nog deze maand zijn uiterst leerrijke en vastgesteld : belangwekkende voordrachten zal herne. Art. i. — Al de ongehuwde mannen, men. Wij zullen datum en uur bekend de weduwenaars of gescheiden echtge- maken. nooten zonder kinderen, die op r Januari Onze verslaggever verzoekt ons in zijn 1916 den ouderdom van 27 jaar bereikt laatste relaas volgende verbeteringen te hebben en in den loop van het jaar ten willen aanbrengen ; minste drie opvolgende of niet opvolgen- 1} In de plaats y;n Julius van Boven> e maan en uizen o ge ouwen gelegen moe^- men lezen Julius Lambeaux, de ,jaarhjks i^gere broeder van Jef Lambeauk eene persoonhjke belastmg betalen van: rr n ^ TT „ 5 frank voor die welke van 27 tôt 30 2) H~ Bource' met 11 ' Bourse-jaar oud zijn ; 3) Léo Frédéric schilderde de Levens- 10 frank voor die welke meer dan 30 tv'den van den Boer, niet van den Waal ; tôt 35 jaar oud zijn; alleen Waalsche levende menschen uit 15 frank voor die welke meer dan 35 Nafraiture stonden en zaten er model tôt 40 jaar oud zijn ; ' voor. 20 frank voor die welke meer dan 40 4) Piet Van Engelen, lees Louis Van tôt 45 jaar oud zijn; Engelen. 25 frank voor die welke meer dan 45 5) Victor Hageman : lees « kleuren en tôt 50 jaar oud zijn; geuren », niet «kleuren en geniën ». 30 frank voor die van 50 jaar en meer. 6) Frans van Leemputten schilderde De personen behoorende tôt geestelijke met liefde en groote uaardigheid ; niet g-emeenten en die samen wonen in een îuaardigheid. zelfde lokaal, zullen elk persoonlijk aan- „TDRMr lmw,tIC „ „ geslagen worden voor 1/5 der aanvullen- STRENG VONNIS. Twee Fran-de taks. ' sc"e soldaten, die, den dag voor de slag in Champagne begon, zich ziek meldden KABINETSWIJZIGINGEN TE HA- en wegens abcessen in het hospitaal wer-VRtj. Naar aanleiding van het be- den opgenomen, zijn door een krijgsraad richt,^ dat binnenkort de heeren Goblet ter dood veroordeeld, omdat gebleken d Alviella, Hymans en Vandervelde in was dat zij de abcessen kunstmatig had-het Belgische ministerie zouden worden den verwekt, om zich aan den strijd te opgenomen, en waarover we reeds in een onttrekken. vorig artikel spraken, schrijft « Vrij Bel- o-ië >7: J J KOBALT TER VOORZIENING IN « In een voorgaand nummer werd aan- DE SÇIIAARSCHTE AAN NIKKEL. getoond, hoe elke ministerieele wijziging 'n Duitschland bestaande nikkel- onder de huidige omstandigheden van schaarschte, — men weet dat dit metaal aard is om — terecht of ten onrechte — hoofdzakelijk uit Canada en Nieuw-Ca-00k in verband gebracht te worden met ledonië aangevoerd wordt — heeft het de buitenlandsche politiek van België. kobalt, een nauw aan nikkel verwant me-Dit weekblad, waarvan de titel ook de taal> °P den voorgrond gebracht. Er is leus is, heeft op voldoende wijze aange- veeI kans» dat het» nu men eenmaal zijn toond, hoe het zich boven aile partijbe- voortreffelijke eigenschappen heeft lee-doelingen weg, aan de verdediging der ren kennen ,in gebruik zal blijven. Daar hoogere belangen van het vaderland het zeldzamer dan nikkel is, werd het tôt wijden wil. Die hoogere belangen dul- dusver z«lden geisoleerd, en beperkte zijn den geen enkel misverstand. gebruik zich in hoofdzaak tôt dat van Zoo er tegen ministerieele wijziging e"kele Yfrbindingen. Volgens den Ame-principieele bezwaren gelden, welke uit f1 "chanan ls het evenwel uitste- den toestand voortspruiten, waarin wij kend bruikbaar voor de galvanostegie, verkeeren, dan moeten wij ook nogmaals en een fwrkobal,t ™orwerP er met de aandacht vestigen op het feit, dat een ™n?er Ult dan efn vermkkeld. dergelijke wijziging niet anders dan een BuJanan> die een aantal nauwkeunge verkeerde uitwerking zou hebben, wan- ^^eelmgen doet omirent de te ge- neer zij gebeuren m^t, zonder dat er re- tfU.kfn COnC^ntratles ^ba^e,n- stro,or"- kening gehouden wordt met de twee be- sterkt®nfe" d,uuKr der behandelmg, deelt standdeelen van België, des te meer daar mee- dat de kobaltlaag b auwachtig wit ook de buitenlandsche politiek door een va,n, k eu\ 'S> bestend.ger m de lucht dan gewijzigd kabinet dient bepaald en het ^ ^ en dlcht van st™ctuur. Men alsdan den schijn kan opwekken, dat cr ^n boyendum met een grootere stroom- een nieuwe koers wordt gezet. dichtheid werken, waardoor tegenover de 7i/ir*-™ u a ** • x iets h°°g'ere kosten van het metaal weer . Men ontvemze zich de gevaren met, bes d wordt aan lijd en aan ^ 1 welke daarin m verband met de V aam- der instalIatie. BehalvJe dat het neersla| sche toestanden kunnen voortspruiten. drie maal zoo snel gereed is als dat va| Er -worden reeds genoeg verkeerde nikkel, laat het zich ook in korter tijd voorstellingen verspreid; laat ons die in polijsten. geen geval aanmoedigen. » Buchanon's proeven dateeren reeds WERVING IN ACTIE — Zekere van eeni£e îaren her» zoodat de kans, dat Hyams, een Engelschman die echter in de ,nieuv^ mfithode ter y111® v,aI} den de Vereenigde Staten gevestigd is en o&rlog^tijd m een te gunstig dagheht ge- daar zaken heeft, verzocht dezer dagen steld wordt> mst te £root &eacht behoe{t aan een ambtenaar om het z.g. groene te ^orden- formulier voor hem af te teekenen, waar- ARCHANGEL. — Naar Wolf uit op de aanvrager dan zijn paspoort voor Malmô seint, schrijft « Sydsvenska Dag-terugkeer naar de Vereenigde Staten zou blader Snâlllposten », dat de strenge kunnen krijgen. Hij bevindt zich ni. in koude den toegang tôt Archangel eerder Engeland. Lr ontspon zich het volgende heeft gestremd dan men dacht. Daarbij gesprek. komt voor Rusland de groote teleurstel- Ambtenaar. — Is u Engelschman of ling, dat de nieuwe haven, dicht bij de Amerikaan? Noorsche grens, waarheen ook een Hyams. — Een Engelsch burger en spoorweg is aangelegd, in dezen stren-trouw aan de oude vlag. Ik woon in de gen winter niet ijsvrij is gebleken. On-Vereenigde Staten en ik kom tweemaal der deze omstandigheden zal het Rus-per jaar naar Engeland voor een Ame- land, zegt « Snâllposten », dubbel onaan-rikaansch» firm*. Meestal komt mijn genaam eijn, dat Engelands onrechtma-vrouw mee ; zij is ditmaal ook bij mij. tig optreden ten opzichte van de Zweed-Ambtenaar. — U «egt dat u woonach- sche post, het stopzetten van de pakket-tigr is in Amerika. Ik begrijp niet pre- post van en naar Rusland door Zweden cies, wat dat bet«ekent. Men is geves- ten gevolge heeft gehad.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.