Het Vlaamsche Nieuws Het best ingelicht et! meest verspreid & ieuwsblad van België. » Verschijnt 7 maal pet week ABONNEMENTSPRIJZEN: AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD: AANKONDIGINGEN : Per week 0.35 Per 3 maanden 3.76 Dr Aug. BORMS, Alb. VAN DEN BRANDE Tweede bladz., per regel 2.50 Vierde bladz., per regel.. 0.50 Per maand 1.25 Par 6 maaattaa 7.60 met vaste medewerking Van Dr A. JACOB Derde bladz., id. I.— Doodsbericht 5.— Per j«r 14.- BUREELEN: ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1990 Voor aUe atmoncen, wende ««c zieh : ROODESTRAAT, 44. Strijd voor en tegen de Hoogeschool DE OORLOG De Toestand De gebeurtenissen der laatste dagen zijn in enkele woorden gemakkelijk sa-men te vatten. Op het Fransche front is er eenige be-drijvigheid geweest die tôt geen prak-tisch resultaat heeft geleid. Gevechten in Champagne waar de Franschen enkele stukken loopgraaf verloren die ze gedeel-teiijk heroverd hebben, en aan den Hart-mannsweilerkopf waar de Duitschers er op hun beurt in geslaagd zijn den toe-stand te herstellen zooals hij vroeger was. Aan weerszijden groot verlies van men-schenlevens, enkele honderden krijgsge-vangenen gemaakt en de uitslag : nihil. Dit geeft een juist beeld van den oorlog in het Westen, zooals hij sedert het groote Fransche offensief geworden is. Voorloopig is daar weinig verandering te verwachten. Van eenig belang worden de gevechten in Monténégro, waar de vorderingen der Oostenrijkers in snelheid toenemen. Italiaansche bladen wijzen reeds op het gevaar dat voor Italië langs dien kant dreigt indien de Centralen Monténégro moesten bezetten, zooals ze met Servie hebben gedaan. Op den Balkan is de toestand niet ge-wijzigd. Nu de Dardanellen-expeditie op-gegeven werd loopt men de feiten wel , een beetje vooruit door aan de Saloniki-I cmderneming hetzelfde lot te voorspellen. Er staat nog altijd geen Duitscher of f Bulgaar op Grieksch grondgebied, en ! zooals te verwachten was, heeft de in-hechtenisneming der konsuls te Saloniki en op de eilanden tôt geen konflikt tus-; sehen Griekenland en de Enttente geleid. Voor 't overige is er niets belangrijks I te vermelden. De dienstplicht in het Lagerhuis Londen, n Januari. — Het Lagerhuis was propvol bij het débat over de tweede lezing van het vvetsontwerp op den mili-tairen dienst, waarvan de arbeidersafge-vaardigde Anderson de verwerping had voorgesteld. Al aanstonds verklaarde Thorne, ook |een arbeidersafgevaardigde, onder toe-iuichingen, dat Anderson geen recht had iom in deze zaak namens de arbeiders te jspreken. I Anderson verzekerde, dat wanneer de werkende klasse de wet beter begreep, de tgenstand zich zou verscherpen. De wer-;kelijke achterblijvers vormen een te ver-[waarloozen aantal en de militaire nood-[zakelijkheid is niet bewezen. Is de wet eenmaal aangenomen, dan zal het er niet ,bij blijven. De dag van den algemeenen [dienstplicht zal aanbreken en de werklie-den aan de Clyde beschouwen deze zaak jais het begin van industrieelen dienst- j fplicht. Richard Lambert (radikaal), die tel-1 kens in de rede werd gevallen, steunde de 'Verwerping van de wet, die, zei hij, En-geland zou pruissificeeren. Onmiddellijk daarna kregen de tegen-1 standers van de wet een duchtigen knauw, toen John Redmond hun zaak on-trouw werd, zooals bleek uit zijn aankon-diging dat de nationalisten geen verde-ren tegenstand zullen bieden. Redmond zette uiteen dat hij bij de indiening van de wet op het standpunt stond, dat zij Ialleen gerechtvaardigd kon worden door gebleken nationale noodzaak, en naar Zl)n meening was er geen genoegzaam bewijs voor dergelijke noodzaak gele-verd. Met het oog op ontwijfelbaar | geachte gevaren en verwikkelingen, mis--Schïen zelfs industrieelen dienstplicht, stemden de nationalisten tegen de wet. Maar thans is hun standpunt geheel ver-schillend. De stemming bij de eerste le-Zing van de wet heeft, voor zoover den nationalisten aangaat, den toestand Vefanderd. Bij de stemming over deze zuiver Britsche wet was er een Britsche Meerderheid van tien tegen ■één ten guns-te der wet. In de meerderheid waren de rneeste Iiberale leden begrepen, die kloe-ke verdedigers zijn geweest van de Ier-sche rechten en vrijheden. Nog niet de naïve arbeiderspartij stemde tegen de uet en de verantwoordelijke leiders der a:'beiderspartij stemden er vôôr. Boven- i dien werd algemeen erkend, dat wanneer er een verkiezing werd gehouden, er een overweldigende meerderheid voor de wet ! zou zijn. Al deze punten in aanmerking ê nemende, zullen de nationalisten, nu zij 1" hun protest hebben geuit, niet langer te- r gen het ontwerp ijveren. \ Carson gispte den tegenstand tegen de c { wet als een slechten dienst jegens het e land en bespotte de bewijsvoering der I tegenstanders. De liberalen Hogge, Monteno, Gough, c Gordon en Harvez verklaarden zich te- i gen het ontwerp. s Birrell lichtte de uitsluiting van Ier-land toe en verdedigde deze op grond van r de andere omstandigheden aldaar. Ierland t gedraagt zich bewonderenswaardig i men t moet het niet bestormen. Wij krijgen I wekelijks iooo rekruten in Ierland en de z lersche soldaten hebben voorbeeldig hun plicht gedaan. Het ware ongewenscht om voor enkele mannen meer en voor de I . uniformiteit de eenheid en vastheid van t , actie te belemmeren. r De bespreking is verdaagd. ' t De Gevechten in Monténégro t Oostenrijksch legerbericht f Weenen, n Januari. — Officieel : ^ De Lowtsen is genomen. In zware gevechten, die drie dagen = hebben geduurd, heeft onze dappere in- 8 ■ fanterie in prachtige samenwerking met s onze zware artillerie en oorlogs-marine ^ den verbitterden tegenstand van den ^ i vijand en de ongehoorde moeilijkheden ? ■ van het wintersche Kartsgebergte, dat 1 als een rnuur uit zee oprijzend, sedert ja- ' ren in staat van verdediging is gebracht, ë overwonnen. 26 kanonnen, w. o. 2 van a 12 cm., 2 moderne moortieren van 15 cm., a 2 mortieren van 24 cm., en verder muni- 1; tie, geweren en verplegingsmateriaal, r vormen de buit. Een deel der kanonnen 0 is onbeschadigd en wordt tegen den ^ vijand gebruikt. t In het Noord-Oosten van Monténégro 8 is de vijand, die gisteren vlak voor Be- ^ rane nogmaals weerstand bood, terugge- i' slagen. Berane en de beheerschende e hoogten ten Zuid-Westen daarvan zijn m ons bezit. p Door snel ingrijpen is het gelukt de g brandende brug over de Lim in Berane -, voor geheele vernieling te bewaren. d Bij Ipek zijn weer 13 Servische ka- d nonnen met veel munitie opgegraven. h Montenegrijnsch legerbericht Londen, 10 Januari. — Het officielle Montenegrijnsche bericht luidt als volgt : Voortzetting van de verbitterde ge- «= vechten op het Ipekfront, waar de Mon- tenegrijnen, ofschoon zij bij herhaling 11 den vijand met groote verliezen aan zijn IJ zijde hebben teruggeslagen, genoodzaakt ; zijn geweest Berane te ontruimen. IHet Oostenrijksche offensief bij Rogo- ro Mojkovats heeft geen succès gehad, A maar, nadat zij Tonriak hadden herno- b men, werden de Montenegrijnen gedwon- v gen naar den linkeroever van de Lim te- F rug te wijken. De Oostenrijkers hebben ei gedurende verscheiden dagen den berg w Lowtsen geweldig aangevallen en zijn er g onder bedekking van de oorlogsschepen en de forten van Cattaro met behulp van ç; g as in geslaagd Krstats te bezetten. Het sc gevecht duurt voort. d: De opstand in China Hongkong, 10 Januari. — Een gewa- P' pende bende van een veertigtal Chinee- j. zen die sympathiseeren met de revolutie ^ hebbeji den 5den dezer een aanval gedaan op den douanepost Kaitsjeng^ tus-schen Saitsjeng en Jintin, waar zij zich van den douane-beambte, den Brit Hyatt, meester maakten en hem dwon-gen al wat hij bezat — zoowel zijn klee- ren als zijn geld, 80 doll. — af te staan. st Vervolgens dreigden zij den post in m brand te zullen steken De bedreiging werd echter niet tôt uitvoer gebracht. De roovers verboden Hyatt, onder be- ^j, dreiging met den dood, het bericht van f]t den overval te melden aan naburige a£ posten. , 5: V( (Zie vervo'lg « Oorlogstelegrammen » ne op de 2e bladzijde.) n< Een s«M>sctr!f! aan Ziln Exe. r Gea'e'Pr-Ssiisîâal « Blssii; i ^ Een zonderling rijtcertie per stadsautomobie sr :n et De hh. Karel Weyler, advokaat et gemeenteraadslid, en Jan van Menten ;ij hoofdopsteller van Het Handelsblad e- ri j den pe.r stadsauto rond — de hr Jat van Mienten is wat slecht te poot — on 3e onderteekenaars te gaan opzoeken 01 et een smeekschrift dat gericht is aan Zijj er Excellentie Vrijheer von Bissing. In dit smeekschrift verzoe.ken de on h, derteekenaars den Gouverneur-Generaa e- het recht van een Vlaamsche Hooge sehool terug in te trekken. r- Op de lijst staan reeds de handteeke in ningen van hh. Louis Franck, volksver id tegenwoordiger en schepen1 ; Jan de Vos 2n burgemeester ; senator Rijckmans ; adv ;n Hektor Lebon ; Nikl. Cupérus en... on le zen braven vriend Karel Adriaenssens in 't Is al, doch 't is genoeg ! ht De lijst heeft een zeer geringen bijval le Uit oogendienst, berekening en gunst m bejag zullen er in de ambtçlijke wereli nog wel namen gevonden worden, doc] 't zal het smeekschrift geen groote be teekenis bijzetten. ,0 Heel gevat is het antwoord dat eet hcogsreplaatst ambtenaar en die geei flamingant is aan de hh. Weyler en vai Menten gaf. — Een smeekschrift aan Zijn Exc ;n gouverneur-generaal von Bissing! Maa n_ gaat gij nu de roi speilen van den Waal et schen volksvertegenwoordiger Buisset le Daar doe ik niet aan mee, in geen geval ;n De Vlamingen hebben niets gevraagd ;n zij kregen e;en recht of een geschenk at ik wil het niet onderzoeken. Zij hebbet a. het te aanvaarden of te weigeren, docl t gaan wij nu een smeekschrift zendei ln aan deji bezetter, ons schuldig makei aan iets dat we zelf bij anderen zoudet [j. laken. en dit nog om iets te doen ontne Ll( men wat, te recht of te onrecht, door he ;n overgroot gedeelte der verstandelijk< ;n Vlamingen beschouwd wordt als iets da hun toekomt? Neen,heeren, ik heb niet r0 goed te maken te Haver, en ik weet nie e. waarom dit initiatief genomen werd. Zo< e- iets teekenen zal ik nooit, noch vôo le noch tegen. jn Daarmee was het onderhoud afgeloo pen en de auto is dien dag niet verde le getuft. îe-, Wij zullen d^ Vlamingen verder 01 de hoogte houden, doch wij denken nie a- dat de heer Gouverneur-generaal ooi het smeekschrift in handen zal krijgen Ze zullen zich bij tijds bedçnken. Dr. Aug. BORMS, le Alb. VANDEN BRANDE. 1- f, De yiaamsche Hoopschoe ctr >- De Antwerpsche korrespondent van d( i, Nieuwe Courant behandelt in het avond->- blad van verleden Maandag, de kwestk 1- van de Vervlaamsching der Ge.ntsch< Hoogeschool. Hij beschouwt de zaak var n een driedubbel standpunt uit en béant-g woordt achtereenvolgens deze drie vra-:r gen : n j Ie Heeft de bezetter het recht de n Gentsche Hoogeschool te vervlaam-;t schen ? 2° Hoe staan de Vlamingen tegenovei dit hun toegekende recht? 3° Is de aangekondigde maatregej praktisch uitvoerbaar ? De antwoorden daarop, reeds gedeelte-lijk in ons blad behandeld, zullen onze lezers groot belang inboezemen ; wij ne-men ze dan ook tekstueel over. | Heeft de bezetter het recht de Gentsche _ Hoogeschool te vervlaamschen? Met het besluit van het Duitsche be- • stuur in België, waardoor de noodige J maatrea:elen worden voorpreschreven voot ' de vervlaamsching van de Gentsche Hoo- • geschool, staan wij voor het naakte feit, dat een vreemd volk. dat ons land door ^ de kracht van de wapenen bezet heeft, " aan het Vlaamsche volk een onbetwist-baar recht gaat toekennen, dat aan dit volk doof zijn eigen landsregeering tôt ) nog toe steeds onthouden was. De rede-nen welke de bezetter daartoe kuflîien aangespoord hebben, moeten hier onbe-sproken blijven, maar hoe men de zaak i ook wende of keere, het is in ieder geval > beschamend voor de Belgische regeering, die, tôt op den dag van beden, de toeken-ning van dit recht aan het Vlaamsche volk geweigerd heeft, en het is beschamend voor het Vlaamsche volk zelf, dat tôt nog toe dat recht van de Belgische ! regeering niet heeft weten af te dwingen. Het recht van het Vlaamsche volk op een hooger onderwijs in de Nederland-1 sche taal staat buiten kijf. Hierom gaat ! het hier dus niet. Maar wel gaat het -om 3 de vraag of de huidige bezetter van het j land het recht had om aan de Vlamingen dit Nederlandsch hooger onderwijs te . schenken. Ik meen, dat aan de hand van ] het volkenrecht, die vraag in bevesti-. genden zin kan worden beantwoord. 'Wat hier in het spel is ,is het, ik zou . bijna zeggen, beçucht çeworden art. 43 van het règlement van de tweede vredes-conferc-ntie van Den Haag van 1907, dat, zooals u bekend is, luidt : Wanneer het gezaig van de wetteMijkei avertieiid feiiibelijk ds oveirigagaan iin hamden van dengeaie, diie het ge,bied bezet, neeirnt deze aile maat-regeien, diie in zijn verœogen staam, tem^eiinde vooo- zooveel anog-eMijk de openbare arde en het openibaaT 'lea-en te herstellen en te verzekerem en zulks, beâioudens volsfcrekt© veirhiiadieiring, met 1 eerbiediginig vain de in het laiid geldende wetten. In de eerste plaats zou men zelfs lcun-: nen staande houden,. dat dit artikel van -, het internationaal verdraç nr. IV, even-1 als al de andere artikels daarvan, niet toepasselijk is, volgens het in art. 2 be-paalde, dat dit alleen het geval is tus-schen de verdragsluitende mogendheden en slechts indien de oorlogvoerenden aile partijen zijn bij het verdrag. Dit nu is niet het geval voor al de thans tegen elkaar oorlogvoerende landen, evenmin als dit het geval is voor No. XI van het bewuste tractaat. Met het oog daarop zott dus de; bezetter al de maatregelen kunnen nemen, die hij wilde, zonder eerbiediging zelfs i van de in het land geldende we.tten, en . dusdoende zou hij geenszins aan het vol-t kenrecht te kort komen. : Doch dit zelfs daargelaten, zou een t maatregel, zooals die, welke thans ten 5 opzichte van de Hoogeschool te Gent t wordt genomen, niet in strijd zijn met > het volkenrecht en in het bij zonder met r art. 43 van de Haagsche Conve.ntie. De Belgische rechtsgeleerde E. Nys, * die, zooals bekend is, een van de eerste r specialiteiten op het ge.bied van het internationaal recht is, kent bij de bespre- }l king van het hooger genoemde artikel, L in zijn beroemd werk Le droit interna-t tional, deel III, aan den bezetter een • zeer uitgebreide macht toe. Op blz. 289 zegt hij dienaangaande : L'Eta,t occupant a le droit die euspesidtre de» disposMons constitutionnelles ! il peut ne pas reconnaître des garanties, comme il pout abolir de1» entiraveis et accordiez des libertés; il lui est ' permis d'introduire Tan régime libéral quand il pénètre sur le territoire d'un Etait despotique et I 1 de nie point maintenir dans leur ampleur tous les droits des citoyens d'un pays libre... Il est loisible ainsi à l'Etat occupant d'introduire la liberté reli.gie.use, d'aibolir le servage, de. détruire l'esclavage.Waar, volgens Nys, dus de vrijheid : van den bezetter zoo ver gaat als tôt de ; hooger aangehaalde belangrijke hervor-1 mingen, lijdt het wel geen twijfel of ook ■ de taalstrijd die in çen land heerscht, kan onder een van die hoofden overge-bracht worden. : De rechtsgeleerde Edgar Loening, door Nys aangehaald, blz. 290, is in dat opzicht even kategorisch. Hij zegt o.a. : L'ennemi a pour lie temps que drare son ooau pation, 1© droit die législation ! il peut abroger o-u modifier 'les lois existantes, en faire de aou-' ; velles. Mter J. de Louter, in zijn werk Het stellig volkenrecht, is minder stellig dan Nvs. Maar toch zegt hij, deel II, bladz. 264: Ovarigens is de omvamg van zijn (dies bezetter®) geza.g onbeperkt en beweegt het zich op . weitgevsnd, besturend en rechteriijk gebied. En op blz. 265 : De uiitzonderiarg, hoe scherp ook geiformruîeerd u s'aurf empêchement absoloi » in art. 43, vergumt intaisschen den bezetter die wetgevsradie maatre-,çelen te nemen welke hiij in zijn knijgis- of staat bundig belang noodig «chit. En dit krijgs- of staatlcundig belang kan natuurlijk heel ver gaan. Wanneer wij nu onze wet op het hooger onderwijs, die van 15 Juli 1849 dae-teekent, beschouwen, dan ziçn wij dat de taal, waarin de collèges op de beide rijkshoogescholen, Gent en Luik, gehouden worden, vastgesteld werd bij art. 5 van het koninklijk be.sluit van 9 December 1819, en dat luidt : Les leçons sont données e® langue française néanmoins le Ministre pourra, par exception, autoriser l'emiploi d'une autre langue dans certaines branches de l'enseignement universitaire. Ook met dit artikel kan men nog al ver gaan, en waar Nys, zooals wij hooger gezien hebben, aan den bezetter zul-ke vèr-strekke.nde macht toekent, laat het zich aanzien, dat het den bezetter ongetwijfeld geoorloofd is, om in de plaats van een minister besluiten te nemen, die dan toch heel wat minder be-langrijk zijn dan een wet of een koninklijk besluit. Het schijnt dus een uit.aremaakte zaak dat de huidige bezetter van ons land niet in strijd met het volkenrecht heeft gehandeld, toen hij het bekende besluit te;r zake de vervlaamsching van de hoogeschool van Gent uitvaardigde. En van een volkenrechtelijk standpunt kunnen de Vlamingen gerust het hun door den bezetter toegekende recht aannemen, zonder aan hun loyauteit ten opzichte-van de Belgische reegering te kort te doen. Hoe sltaan de Vlamingen tegenover dit hun toegekende recht? Een andere kwestie is of de Vlamingen dit recht zullen aannemen. In dat opzicht zijn de meeningen verdeeld, al-hoewel het mij voorkomt, naar ik zoo al eens hier en daar heb vernomen, dat er veel zijn, die, zich witslmtend plaat-send op het standpunt van het recht, zonder meer, geneigd zijn om dat recht te aanvaarden. Het is immers geen gunst, die hun wordt gegeven ; het is zelfs geen recht, waarom zij hebben gevraagd.Want voor zoover ik den gang van zaken heb kunnen nagaan, hebben de Vlamingen ten opzichte van het Duitsche bestuur een waardige en trotsche, geen kruipende houding aangenomen. Het was sedert geruimen tijd bekend, dat de kwestie ran de vervlaamsching van de Gentsche hoogeschool reeds sedert meer dan een jaar door het Duitsch bestuur in België onder de oogen werd gezien. Maar ik weet ook dat van meer bedaagde Vlaamsche zijde herhaaldelijk de wensch werd geuit, dat aan de Vlamingen in taalop-zicht van Duitsche zijde geen gunsten zouden worden verstrekt; he.t toekennen van rechten is echter een andere zaak. En nu het besluit gevallen is, werd van Vlaamschen kant de vraag gesteld, waarom de medewerking van 't Duitsch bestuur wel gebillijkt werd wanneer het ! de regeling van punten van zuiver stof-1 felijken aard, zooals o.a. de voeding van j de bevolking, betreft,en waarom dit niet ' het geval zou mogen zijn, wanneer het punten van geestelijken aard, zooals het onderwijs, aangaat. Het Vlaamsche Nieuws, dat, volgens uw ochtendblad (Nieuwe Courant) van heden, niet zoo uitbundig zou zijn over de gevallen beslissing, heeft deze inte-gendeel met warme sympathiebetuiging begroet en zich op dit standpunt gesteld.Indien er Vlamingen zijn, die zich weigerachtig toonen in dit opzicht, dan wordt dit uitsluitend een gevoels-, geen rechtskwestie, waar ik mij zeer goed kan indenke.n ; want het is ongetwijfeld een treurige gewaarwording, dat men uit de handen van 's lands politieken vijand zou moeten aanvaarden wat men zoo gaar-ne van de eigen regeering had gekregen; maar of dit een reden kan zijn om van de hand te wijzen wat men reeds sedert lang had moeten be7.itten, moet ieder met zijn geweten uitmaken. Doch ik herhaal wat ik hooger gezegd heb, het aanvaarden van het gecreven recht kan in geen geval als een daad van deloyau-teit ten opzichte van de Beîeische regeering worden beschouwd, terwijl de Vlamingen er bij ge*baat zijn. Is de aangekondigde maatregel praktisch uitvoerbaar? Een derde punt is de praktische uit-voering van het besluit. Zal de vervlaamschte Hoogeschool onder de huidige omstandigheden een vol-doende aantal studenten vinden? Men moet niet uit het oog verliezen, dat Gent in het etarmens'ebied is gele-gen, betrekkelijk dicht bij he.t gevechts-terrein en dat, tengevolg van dieu toe- tels voor iederrn dag Een Eerelijst Wanneer later de geschiedenis zal ge-schreven worden van de Vlaamsche Beweging dan zal wel het gewichtigste en belangwekkendste hoofdstuk wezen : De Vlaamsche Beweging tijdens den Wereldoorlog van 1914-15 en 16. Als liefde en haat, hartstocht en angstvalligheid, geestdrift en berekening zullen zwijgen, en de geroerde wa-teren weer bezonken zullen zijn en klaar en helder, dan eerst zal deze zonder-linge en uitzonderlijke tijd met een onbeneveld inzicht beoordeeld kunnen worden. Onder degenen die het goed meenen, die trouw zijn boven ailes aan de Vlaamsche zaak, zijn er nog twee kampen, die beide eerbied verdienen, die elkander recht moeten laten wedervaren, die niet vijandig staan tegenover mekaar en die ermijden moeten in botsing te komen. Ze mogen wel hun standpunt verdedi-gen, hun zienswijze vooruitzetten en met goede gronden staven, doch het blijven bondgenooten, in 't geweer tegenover den gemeenschappelijken vijand.Aan de Dardanelles hebben de Fran schen en de Engelschen ook getwist ot zij er blijven moesten dan wel hun ten- , ten opbreken. Te Saloniki is, naar het schijnt, de-zelfde twistvraag nog aanhangig en aan welken kant het relijk is zal later wel blijken. Doch de bondgenootschap wordt ,niet geschaad door een verschil in meening en opvatting. Zoo is 't nu onder de Vlamingen. Wij moeten zwijgen, beweert het eene kamp ; we moeten ons lot afwachten en na den oorlog ons goed recht doen gel-den en door de deemoedigheid en ge-latenheid de gunst van de Regeering verbidden e,n afdwingen. Wij moeten voortstrijden heftiger dan ooit, zegt het andere kamp ; onze strijd is een vaderlandsche strijd, zoo eerbied-waardig als die voor grondgebied en voor onafhankelijkheid. Wij hebben den plicht het Vlaamsche volk voor zijn recht wakker te schudden en het volle-dige Vlaamsche vaderland voor onze jongens voor te bereiden. Dat zijn de twee meeningen der Vlaamsche Bondgenooten ; dat is ons Saloniki-vraagstuk, behalve dat Saloniki één strategisch punt is van den Euro-peeschen oorlog, en wij voor de heele levenszaak staan. Doch hoe diep gescheiden en verdeeld op dit punt, toch zijn wij 't weer dade-lijk eens en zijn we de oude bondgenooten en trouwe wapenbroeders waar het de liefde geldt voor Vlaanderen en voor de Vlaamsche strijders. Ziet, wat er gebeurt met het betoon René de Clercq. Langs aile kan ten komen de toetre-dingen ; het is een Eerelijs4- waarop elke Vlaming zijn naam wenscht te plnntsen, omdat ieder voelt dat hij zich ditmaal niet onbetuigd mag laten. Zij die in het andere kamp staan en niet heelemaal hun Vlaamschen plicht verstaan zooals wij, komen nu en zeggen : Hier is mijn naam en mijn pen-ning ! Voor dichter René de Clercq ! Voor dezen eerlijken, koenen Vlaming. Welnu, in de latere geschiedenis van de Vlaamsche Beweging zal deze lijst geraadpleegd worden en herdrukt worden, als een bewijs hoe eensgezind we zijn in den grond. Ja, het is een Eerelijst, die René de Clercq vereert — en met hem Dr. An-toon Jacob, thans onze vaste mede-weiker aan « Het Vlaamsche Nieuws » — en die de inschrijvers tôt eer strekt. Die Lijst doet deugd, die Lijst stemt edelmoedig, die Lijst is een band die al de Vlamingen vereenigt, die veel mis-versfand uit den weg ruimt en ons allen dichter bij mekaar brengt. LUC. stand, de toekomst niet zonder onzeker-heid is. Door de zeer heperkte verkeers-middelen, door het heerschende, zeer moeilijke passenstelsel. is Gent niet £e-makkelijk te, bereiken voor hen, die buiten het etappengebied verblijf houden, zelfs voor hen, die in dat eebied wonen. Zoo is mij o.a. het grevai bekend van een « surveillant » aan het Koninklijk ponderdag 13 Januari 1916 Tweede Jaarjg. R;* 13 Prijs : 5 Centièmes-? door reheef België

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.