Vrijdag 10 Augustus 1917. Derde Jaargang Nr. 221 Prijs : © Centiem voor geheel België H et VlaamscheNieuws jpw.vn&m m/w-v "mvv iSSaH» m Verschijnt 7 maal in de week IAANKONDIGINGEN : Voor één maand '-76 yw 8 foor 6 IB— VoorWnia4r ; Redaktis, lîeheer en Aankondigingeo i roodestraat, 44 ANTWERPEN DB OPSTELRAAD: «»l VERHULST, Dr. Aug. BORMS Alb. VAN DEN BRANDE Met de vaste medewerking van Hoogleeraar Docter Anto»n JACOB Elke m«dewerker is persoonljjk ver-antwoordelijk voor zijn sehrijven, en bindt niet heel <te Radaktie. AANKONDIGINGEN : 1 Tweede blfld, den regel 2.60 Derde id. id. I.— Vierde id. id. OJiû Doodsbericht S.— Kl DIUISCHE ZIJDE duitsch avondbericht Berjijn, Woensdag, 8 Augustus. -Officieel : In Vlaanderen vuurstrijd van wisselet de sterkte. Vâii OÛSTHÛMG.ZiiDE Weenen, Woensdag, 8 Augustus. -Officieel : RUSSISCH GEVECHTSTERREIN In Boekowina en. Oost-Galicië verlie de dag van gisteren betrekkelijk rustij roemeensch gevechtsterrein De Duitsche troepen, die benoorde Focsaal vochten, hebben in. weerwil .va het forsche verzet der tegenpartij hu rerpsteren behaald succès uitgebreid. Hct verlichtings-offensief,- door d Russen en Roemeniërs tegen Zevenbei jen ingezet, trad opnieuw im verscheide vmchtelooze en op zichzelf staande sto< ten aan de Putna on de beek Casinu aa <fen dag. Bcnoorden Gyergvo Tiilgyes vermee terden de Oostenrijksch-Hongaarscli troepen ettelijke door den vijand ta; verdedigdè hoogten. italiaansch gevechtsterrein Niets te meldefti. balkanfront Niet» te meldem.. M piGAIRSCHE ZUDE Sofia, Woensdag, 8 Augustus. — O iicieel : BALKANFRONT Benoorden Bifolia (Monastir) en in c itreek van Moglena korte orkanen arti lerievuur. Op den rechteroever van c Wardar, ten Zuiden van Golena Jarebiti àeen vijandelijke verkenningsafdeelin door ons vuur verjaagd. Ze liet tal va gewonden in den steek. Op dan linke: oever. van de Wardar levend'ig geschu mur en drukke werkzaamheid van pi troeljes. Aan weerskanten van de ben< den Stroema geweervuur tusschen del kiigstroepen. roemeensch gevechtsterrein Bij Mahmoedia geweervuur; bij Isai tffl nu en dan egn kanonschot. M TTIRKSCHH ZIJDE turkscïTfronten Konstantinopel, Dinsdag 7 Auguste — Officieel : Ons geschut heeft Chios bij verrassin beschoten. Goede uitwerking van or vuur werd op in de haven gemeerde sch< pen, op de vliegtuigloodsen van de vijand en op zijn kamp in de nabijheid rl< katste waargenomen., Een vijandelijk kruiser beantwoordde ons vuur, maa moest terug, ma door een schot van en v°l°p getroffeni te zijn. Op de andere fronten niets van bela.ig tu EH6ELSCHE zijde westelijk gevechtsterrei: Londen, Woensdag 8 Augustus. — O ficieel : Onze troepen hebben in den afgeloope aacht vijandelijke schansen bij Lon baertzljde met succès overvallen. Z roaakten enkele gevangenen en name machinegeweer. 's Nachts was h< vijandelijke geschut beoosten en benooi Ieperen bedrijvig, vooral in de buiu van Westhoek en de spoorlijn Ieperei Staden. lu bussîsghe zude ïussisch gevechtsterrein St-Petersburg, Dinsdag 7 Augustu — Officieel : Ten Zuidoosten van Brody, in de buu van de dorpen Dubhe en Zarkof heeft c ^jand een hevig geschutbombardemei °n'wikkeld. Ten Zuiden van Grzimalof hebben 01 ® vooruitgeschoven troepen vijandelijl Pwten tepiggedreven. la de stireken ten Westen van c Zbrucz is de vijand koortsachtig bezi oogst binnen te halen. In het dal van de Sereth en in het bij-zonder in het dal van de Suczawa blijît de vijand onze troepen terugdringen. De plaatsen Waskoutz, Satulmare, Ra-- dautz, Burla en Clitt zijn door den vijand bezet. Jn de richting van Kimpolung heeft de vijand «a een gevecht de hoogten ten Noorden van het station Molite bezet. In deze streek heeft de onderofficiersschool van het 260ste regiment infanterie, onder bevel van kapitein Loe.tsjkin, zich door dapperheid onderscheiden. Deze afdee-ling heeft verscheidene aanvallen des vijands afgeslagein en hein gedwongen in p wanorde terug te trekken. Twee van on-' ze bomwerpers, korporaal Protzenko en de soldaat Walktroeb hebben een troep Duitsche verkenners gevangen genomen, die uit drie onderofficieren en twaalf sol-11 daten bestond. a Verder naar het Zuiden zijn aanvallem n des vijands afgeslagen. Aan de Bistrica hebben twee regimen-, ten van een onzer divisies op eigen initia-tief hun stellingen verlaten, hetgeen de oorzaak is geweest, dat onze troepen zich in deze streek verder naar het Oosten hebben teruggetrokken. In de richting van Focsani is de vijand ç na voorbereiding door de artillerie tôt het offensief overgegaan langs den spoorweg van Focsani naar Marasesci en langs den weg van Focsani naar Te. cuciu. Den 6den heeft de vijand onze stelling in deze buurt genomen nadat hij onze troepen over de Tirlad en de Susita heengeworpen had. • Onze vliegers hebben een geslaagden aanval op Baranowitsj gedaan. Verdere ; aanvalle;n werden uitgevoerd op de kust-1 streek eu de eilanden in de streek van Riga. In de Golf van Riga worden in den laatsten tijd vele verkenningen gedaan. . UR rrtLUÏÏSCHE ZUUE e ITALIAANSCH a GEVECHTSTERREIN S Rome, Woensdag 8 Augustus. — Offi-n cieel : Op het Trentino-îront heeft de drukke-^ re werkzaamheid oinzer verkenningsaf-l- deelingen gisteren tôt schermutselingen ï- tusschen patroeljes en korte geweerge-> vechten geleid. Op den Karst hebben onze vuurkoncen-traties schade aangericht en den tegen-stander gehinderd, die bij wijze van weer-wraak terugschoot. Wij antwoordden met snel en nauwkeurig gerichte stormen vuur van onze batterijen. Den 6den en gisteren hebben lucht-smaldeelen van ons ondanks het krach-tige afweervuur vier ton bommen van hoog ontploffingsgehalte op militaire loodsen van den vijand in het dal van Chiapovano geworpen en daar uitgebrei-g de verwoestingen veroorzaakt. Een s vijandelijk schot trof een der begeleiden-~ de toestellen, maar het wist voorspoedig n op den vaderlandschen bodem te landen. r Aile andere keerden onverlet in hun kam-e p>en terug. s De hackelijke positie vaa de Russische en Koeœeenscbe iegers t (Van Engelsche zijde) Londen. 8 Augustus. — De korrespon-dent van de « Times » meldt d.d. 2 dezer uit het hoofdkwartier van het Russische n leger : Het onmiddellijke doel van den [- vijand schijnt een vermetele poging te e zijn, om de overblijvende troepen in de n Karpathen en Roemenië af te snijden. Te •t dien einde wordt een slaff gericht tus-schen Manienets Podolsk en Czernowitz, •t en op dit hachelijke punt zijn wij onge-lukkig niet in staat geweest de Oosten-rijksch-Duitsche vloedgolf tegen te hou-den. Het ziet er naar uit, of het goed was geweest, als men gevolg had gegeven aan Kornilof's aandrang om aile offensieve bewegingen te staken en onmiddellijk aile legers opnieuw te groepeeren. De s. stoutmoedigheid van de bewegingen van den, vijand steunt op ons onvermogen om rt uit de Karpathen een tegenaanval op zijn [e rechter flank te doen. Aan den1 anderen it kant is de vijand, doordat het initiatiei in zijn handen over is gegaan, in staat om î- onzen linkervleugel in gevaar te brengen, :e zich te beschennen tegen belemmeringen van het Karpathen-front en het Roe-,e meensche front uit en zoodoende zijn g plannen tôt verovering van Zuidelijk Rusland uit te voeren. Zij die niet kunnen bejgrriipen « Ik versta die Vlaamsche kwestie niet », zoo klinkt het uit den mond van sommigen, die liefst voor de feiten de oogen sluiten en aile bespreking- ontwij-ken, als die hun vooropgezette meening aantasten kon. Toch zijn er vele lieden, die in vverke-lijkheid het rechtmatige van onzen Vlaamsche n strijd niet beseffen kunnen. Wij mogen hun niet steeds verwijten zich te laten beïnvloeden door standsvooroordeel, klassenvvaan, verworven voorrechten, enggeestig en onberedeneerd belgkiljo-nism.Om een onrecht in al zijn tergende ha-telijkheid te doorgronden, moet men het zelf aan den lijve gevoeld hebben. Men moet zelf geleden hebben onder den smaad en de vernedering er van. Daar zijn echter wel edele harten, die opbonzen, wanneer ergens onrecht ge-schiedt, ook al zijn ze er zelf niet de slacht-offers van. Dat zijn de altruïsten, die niet eerst hun eigen belang- raadplegen, en zelfs niet aarzelen den ridderlijken strijd aan te binden voor het goede recht, al staan ze met een kleine minderheid tegen-over een groote massa ikzuchtigen, eer-zuchtjagers en kuddemenschen. Ze strij-den voor een idee, voor een ideaal en offe-ren zich zonder te bedingen, wat hun ijve-ren hun aanbrcngen zal. Het voordeel gaat gewoonlijk aan de sluwen, de behen-digen, de « taktvollen » die tôt een levens-wekkende daad onbekwaam zijn en in een hoekje het gunstig^ verloop van) de ge-beurtenissen afwachten. Daar was geen vrijheidskamp of hij had zijn martelaars en zijn achteraankometàde « profiteurs ». Christus kreeg het kruis, Jan Huss den brandstapel. Hun volgelingen verwierven prinselijke gunsten en waardigheden. In 1789 stonden er van eerstaf slechts enkele edellieden aan de zijde van den derden stand, de burgerij, die hare ge-lijkberechtigide plaats erlangde in het po-litieke en ekonomische leven. In 1302 werden de gemeentenaren — « gemeen voetvolk», zeiden de prachtig uitgedoschte Fransche ruiters — slechts door een paar dozijnen medestrijders uit den stand der edellieden bijgestaan. Anderzijds kan er gewezen worden op de slaven van Zuid-Amerika, die streden aan de zijde van hun verdrukkers, tegen hun bevrijders van het Noorden. Hun eeuwenlange knechtschap had in hen zoozeer het verlangen naar vrijheid uitgedoofd, ze waren zoo vergroeid in het onrecht ,dat ze er niet meer aan dachten hun boeien af te werpen, en zelfs hun bevrijders aanzagen als vijanden, die ze moesten ha ten. « Sancta simplicitas », riep Jan Huss uit,toen ook een simpel man een mutsaard aanbra£ht om de vlammen van den brandstapel te voeden. Zulke eenvoudig-e onwetenden moeten inderdaad veeleer beklaagd worden. Ze kunnen niet begrijpen ons optreden voor hun bevrijding uit boeien die ze niet meer voelen, die in hun polsen vergroeid zijn. Daar was een tijd, dat de sociaJe kwestie gladweg- gelooehend werd door de vol-danen, door de begunstigden van het leven. Wat wilt ge ! Wiens broodje al gebak-ken is v6ôr zijn ontwaken, wie uit den korf zonder zorg leven kan, en door het leven wandelt als door een rozengaard, hij kan 't niet gelooven dat voor zoovele schepselen ditzelfde leven is als de hel van Dante, die geene hoop, g-eene uitkomst biedt. Zij voelen niet, zij kunnen niet begrijpen.Spreek een voldanen burger over het lot onzer Vlaamsche bevolkingen, over de feiten aangeklaagd door De Winne en pater Stracke. Hij voelt er zich niet bijs-ter door getroffen. Is hij vrijdenker, dan trekt hij er den paap bij, is hij een geloovi-ge, dan de hooger verdienste der lotste-vredenheid, der berusting in Gods be-schikking, is hij een sociaal-demokraat, dan 't kapitalism en 't orakel van Marx. Verongelijkten, verschoppelingen, tergende wantoestanden ten gevolge van het Vlaamsch-zijn, die erkent hij. niet. De burgerij in onze kleine Vlaamsche steedjes, —en bovenal de kleine burgerij, die in ailes de groote naâapt en daarbij vaak tôt overdrijving overslaat — is op en top verfranscht. Onlangs kregen we van de hoofdstad van het Waasland een naar het leven gekonterfijt beeld te aan-schouwen : « Het zou mocilijk zijn een kleine stad te noemen, waar volk en burgerklas, be-zitters en onvermogenden in scherpere verhouding tegenover elkander staan. Ge hebt er te doen met een verfranschte — in den echten zin verfransch-te — burgerij, diie met verachting neerziet op het arme volk.» Spreek aan die burgerluidjes niet over het « Vlaamsche » vraagstuk. Ze kunnen het niet begrijpen. Gelijk sommige Hol-landers staan ze heel zeker verbluft, om-dat wij ons niet in den zevenden heme! voelen, daar we de kans genieten, verfranscht te worden. i oen vôôr 100 jaar, tijdens de Fransche revolutie het hongerende volk « brood > eischte, snauwde «en voornaam hoveling het toe : « Hebt ge geen brood., vreet dar gras ! » Dat was van een ploert gezegd De geschiedenis vertelt welk loon hij e; om kreeg. Zoo zijn er thans ook ploerten als z* tegenover zelfbewuste Vlamingen staan Havere onderhoudt er een heel zoodj< van. • Voor dit volkje is er geen verschoon (i) Een Fransch prinsesje, dat ook dei hongerkreet van het Parijsche volk ver nam, riep heel naïef uit : « Wel, als z-geen brood hebben, waarom eten ze dai geen taarten? » Dit rijkemanskind kon de « broodkwes tie » niet begrijpen. Ze had nooit honge geleden, nooit te kort gehad aan voedsel Zoo zijn er lieden, die om dezelfde re den de Vlaamsche zaak, den kreet on recht van hun eigen rasgenooten, niet be g-rijpen. Gij eischt uw Vlaamsch recht ; waaron doet ge u niet als wij, te goed aan he heerlijke, supérieure Fransch? Waaron eet ge geen taart? Opvoeding, omgeving maken hun da begrijpen zoo moeilijk! In waarheid is ook onkunde een fakto van dat niet-begrijpen. Ze kênnen geei Vlaamsch ; slechts een afschuwelijke ge westspraak, en om die te verbergen als z in fatsoenlijk gezelschap het woord moe ten voeren, pakken ze uit met ee: Franschken van « keske-je voe », da onze spitsburgertjes langs den weg va: het tooneel wereldberoemd gemaak heeft zoodat er een magistrale karikatuu van bewaard zal blijven voor het lachlus tige nageslacht. Wij allen, die Fransch geleerd hebben die ten allen tijde de Franschsprekende: te. woord konden staan in onze handelsza ken, in onze betrekkingen met meerderen ook wij voelen niet ten voile het knellende het tartende van den taaldwang*. Wij zij] flaminganten uit nationaliteitsgevoel, ui belangstelling voor het eigen volk, en ui aangeboren oppositie-geest tegen elke on gerechtigheid. Ik wil U verhalen hoe het een mijne kennissen ging, een oud makker van d' gemeenteschool, die het door tobben ei wroeten, en ook dank aan gunstige cm standigheden, tôt klein patroon wist t* brengen. Zijn bedrijf noodzaakte hen dikwijls naar 't Walenland te trekken. De man, die de gelegenheid niet gekre gen had middelbaar onderwijs te genietei en Fransch te leeren, was gehouden tel kens een taalman mede te nemen. « Dat bewijst hoeveel voordeel de Via ming er aan heeft Fransch te leeren », za de « praktische » slimmerd hier dadelijt op wijsneuzen. Als Waal, Franschman of Engelsch-man naar hier komen, leeren die dai Vlaamsch? Schikt nochtans niet imme en overal de koopman zich niet naar he verlangen en 't gemak van den klient? Ik voeg er dadelijk bij, dat de taalmai in eerste plaatse hoofdzakelijk dienei moest om de betrekkingen van dei VLaamschen patroon met de staatsbeamb ten-wereld te vergemakkelijken ! En dai valt de vraag van den franskiljonschei slimmerd weg. De Waajsche handelaa vindt hier staatsbeambten die hem ver staan. Vlaanderen is immers tweetalig ge worden ! En daarom kan de Waalsche pa troon het mooie sommetje in kas houden dat onze Vlaamsche burger aan den taal mari besteden moet. Onze vriend wëet de meest ongelooflij ke staaltjes voor te leggen van de tergen de moeilijkheden, die hem werden in dei weg gelegd, omdat hij het « sale flan.in : sprak. En de anders goedige kerel wa: wel eens genoodzaakt te bewijzen, dat hi ook met Vlaamsche vuisten kon... disku teeren en smaad betaald zetten. Zekeren dag bevond hij zich te Brus sel in een groot gasthof, vergezeld vai een koopman der stad. De Vlaming richt te zich tôt den aannemer en verzocht hen beleefd om den spoorweggids. De diener — een soort « Parisien », en ge weet wa dat beduidt voor een « garçon de café » — antwoordde heel grof : « Je ne suis pa votre domestique... et puis je ne suis pa obligé de comprendre votre Flainin ». D' Antwerpenaar kende Fransch genoeg on de beleediging te voelen, zag den kwidan strak in de oogen en slingerde hem d-eenige gepaste kwalifikatie toe « imhé cile » ! Terwijl de man zich bekloeg bi den waard... voelde hij zich bij dei kraag vatten. Met zijn gezel werden z< door politiedienaars opgeleid ! Onderwe| en op 't politiebureel werden ze geschol den voor « flamingants ». De Brusselaar — een eerbaar man — werd voor een nacht opgesloten ; de Antwerpenaar kreeg procès. Advokaat Alb. De Swarte plfcitte de ■ zaak. 't Liep op een sisser af. Op verzoek van den Brusselschen burger werd de . zaak niet ruchtbaar gemaakt en tengevol-, ge daarvan werd het schandaal der aan- ■ houding niet in de Kamers aangeklaagd. L Zie, zoo'n Vlaamsche wroeter, die door zijn eigen werken en overleggen een hoo-- ge r plaatsje wist te bemachtigen, en geen Fransche komplimenten geleerd had, die î verstaat de Vlaamsche kwestie eens ter-dege.Maar dat moogt ge niet verwachten van vermilitariseerde, verbtiuràde, ver-schoodmeesterde en verbeulemanste spits-burgertjes.Om te kunnen begrijpen zijn die te stom, te benepen, te fatsoenlijk, te ikzuch-tig, te verwaten of... te slecht. J. V. D. B. 1) Tôt dit slag behooren ook zekere « passieven » die van ons niet gewagen dan door schimpscheuten en verdachtma-kingen. Een aktivist heeten ze een _ Duitsch. Onze Vlaamschgezindheid heeten die verdraagzame jongens Duitschge-j zindheid. De hunne is de eenige echte en t eerbare! 1 o - r. ixw rrrs. A'maawMi'iMria . . 1 STAD en LAND ï de paus en de vrede. — Wij - lezen in « Le Peuple Belge » (tiummei ? van 29 Juli) : « Bij de aanstelling van Mgr. Pacelli, 1. den nieuwen pauselijken nuntius te t Mûnchon, overhandigde deze de volgen-1 de bood'schap van den Paus aan den Ko-t ning van. B^eren : r Hem (den, Paus) gaat, staande boven - de menschelijke hartstochtcm (hoe jam-mer dat wij .dat ook niet van onzen Kar- • dinaal kunnen zeggen !) in 't heele licht 1 der gerechtigheid en liefde, als herder en ■ leeraar ein opperste bewaarder der na-> tuurwet en der kristelijke moraal, niets 1 zoo ter harte als het verhaasten van den 1 vrede... » 1 Niet voortvechten dus voor Latijnsche f of imperialistische belangen. De Centralen hebben den vrede aawge-tx>den op cervollen g*rondslag, waannee [ ook Rusland kan akkoord gaan, ook de ; Paus ijvert voor den vrede. 1 11 Le Peuple Belge, » vraagt dan ook met recht : « Wat donkem daar de Bel-gische katholieke journalisten (« XXe Siècle», « Métropole »-zaliger, enz.) en andere patriotisten (Mgr. Mercier, «Echo Belge », « Belgisch Dagblad », enz.) zoo 1 al over ? Zullen zij den moed hebben den Paus een pak van hetzelfdt laken te ge-ven zooals zij tôt nu toe gedaan hebben | met Huysmans en anderen? . Of zijn zij er te laf voor? » Het antwoord is heel eenvoudig. Zij - stellen den Paus op één lijn met Huys-1 mans in dàt opzicht, dat ze beiden voor - Duitschgezind worden gescholden, Huys-' iTjjms in 't openbaar, de Paus in 't ge- heim. 1 Gelukkig geldt dit alleen voor de « pa-1 triotisten », het volk zelf beseft dat de 1 Paus boven aile kardinalen het hoogste ■ kerkelijke gezag is, en zijn vredfeswensch 1 vindt een echo in hun hart. 1 de regeering spreke. — Het Vlaamsch . lvorrespondentie-Burcau uit Antwerpen deelt mede : De oppositie die Van Cauwelaert, soms in vr;j scherpe vormen-, in « Vrij België » ' tegen de regeering voert, is (nummer van 3 Augustus) uitgeloopeni op den door . hen, zij 't dan ook in bewimpelde be-woordingen gestelden eisch : « De Regee-1 ring spreke ! » , « Na drie jaren van onberekenbare of-5 fers, — schrijft Van Cauwelaert, — be-j ginnen de volkeren elk voor zich de vraag . te stellen of de waarde, welke de beoog-de doeleinden voor hen bezitten, even-. redig is met den prijs die wordt geboden 1 en of de regeeri'ngen 't mateloos vertrou- - wen, dat zij verlangen, ook hebben ven-1 diend door den rechtvaardigheidszin, , waarmede zij aile doelen van hun eigen t volk hebben bejegend. Van het antwoord, ! dat het volk zichzelf geeft, hangt voort-; aan voor een goed deel de liardnekkig-; heid af waarmede het in den strijd zal ; stand houden, en het is zake van aile me-1 destrljdcffiden en van onze eigene regee-1 ring om, op dit oogenblik, in het licht î van hunne rcusachtige verantwoordelijk- - heden hun program vam aktie en van j strijd teierzien. Hct is geen oorlogsmoe-1 heid, welke ons zoo spreken doet. Wij - behooren iniet tôt degenen, die om vrede r schreien ten allen prijze... Maar het is - zeer wenschelijk en ofgetwijfeld ook heil- zaam voor de menschheid' dat de volkeren, vooraleer, voor de vierde maal, een nieuw oorlogsjoar in te gaan het hoofd evein verheffen naar hunne geleiders om nadrukkelijk de vraag te stellen : Waar-heen ? En waartoe ? » Bij den ingaug van het vierde oorlogs-jaar « staat een uitmuntende gelegenheid open tôt nieuwe verklartagen », zegt Van Cauwelaert verder nogmaals met nadruk. Het ligt voor de hand te meenen dat, in de opvatting van den Antwerpsche» af-gevaardigde, deze nieuwe Belgische ver-klaring twçeledi'g zal moeten zijn : dat zij ten eerste, zal moeten gaan over de buitenlandsche politiek, nu de Broque-ville hier de leiding van in handen heeft ; en ten tweede, over de Vlaamsche poli-tiçk van de Belgische Regeeriing. , onze mandatarissen. — Met betrekking tôt de benoeming van zijne senatoren en zijne volksvertegenwoordi-gers, is ons land, zooals men weet, in twee sekties verdeeld. De eerste omvat de provincies Antwerpen, Brabant,West-Vlaanderen, Luxeraburg en Namen. De tweede sektie sluit in : Oost-Vlaanderen, Henegouwen, de provinciën Luik en L>ml>urg. De eerste sektie van den Se-1 naat (waarvan de mandatarissen voor den tijd van acht jaar benoemd worden) is herkicsbaar sedert April 1916. De leden gekozen voor de tweede sektie, zullen in 1920 aftreden. De ouderdonfcdeken van de Katner van volksvertegenwoordigers is op 't oogenblik de heer Rutten, burgemeester van Clermont (prov. Luik), en broeder van Mgr Rutten, bisschop van Luik. De heer Rutten is de plaatsvcrvanger van den hr Davignon, minister van buitenlandsche zaken, overleden. Tengevolge der om-standigheden, is de bevoegdheid van den heer Rutten nog niet bekrachtigd gewor-den.De tweede ouderdomsdeken is op het oogenblik de hr Mullendorf, burgemeester van Verviers. Hij is slechts eenige da-gen jonger dan de hr Rutten. Sedert de gebeurtenissen, heeft de Kamer van volksvertegenwoordigcrs elf harer leden verlorer.. Toeval, elf leden. van den Se-naat zijn insgelijks gestorven sedert de maand Augustus 1914. Ziehier de liist der sfgtstorven senatoren : markies de .Beaufort (Namen), Catteau (Brussel), Werner de Mérode (Charleroi), de Savoye (Zinnik), Leclef (Anhverpen), Meyers (Tongeren), Ntu-man (Zinnik), Jules Vandenpeereboom (Kortrijk), Van de Walle (Antwerpen), Van Namen (St-Nikolaas). Zijn even- . eens overleden: de hhr. Carapioni, grif-fier, en Marchai, sekretaris van den Se-naat.De ouderdonisdekens van den Senaat zijn : de hh. Houzeau de I.ehaye, gc-bo-ren den 28 Juli 1832 (Henegouw) ; Ver-cruysse Altère, geboren den 26 April 1834 (Vlaanderen); Armand Fléchet, geboren den 24 Juli 1837 (Verviers) en baron de Pitteurs-Hiegaerts. de brevetten. — Onze nitvi«-ders worden het nooit moede. De omstan-digheden ten spijt, vervolgen zij hun drooinbeelden en slagein er dikwijls in daarvan koncepties te maken, praktisch en van algemeen nut. Het behoeft niet gezegd dat het aantal brevetaanvragen voor uitvimdingen een zeer gevoelige ver-mindering heeft oodergaan. Het jaar 1916 schijnt wel dien laagsten stand aangegeven te hebben op het sta-tistisch diagramma der aanvragen. Men teld'e er verleden jaar slechts 600 à 700. Dit jaar stijgen de cijfers van maand tôt maand . Men zal zeer waarschijnlijk 2000 aanvragen voor het gansche jaar berei-ken.De aard der brevetten beantwoordt gœd aan de omstandigheden en onze uit-vinders lwijveren zich hun talent op lo-gische wijze toe te passen. Waarlijk bij-na twee derden der uitvindingen hebben betrekking op kunst-ledematen, kunst-matige armen en bcenen, bestemd ter \'er vain ging van die welke elken dag op de slagvelden verloren gaan. groei der waalsche bewe-ging. — Het Vlaamsch Korresponden-tie Bureau uit Antwerpen schrijft : Met ^ ingang van 16 September zal n L'Opinion Wallonne », die tôt dusver om de veertien dagen verscheen, een weekblad worden, lezen wij in haar niun-mer van 15 Juli. Uit gemeld nummer blijkt voorts, dat het groote Fransche blad « L'Action française » dankbaar aanvaarden steun aani de <i Opinion Wallonne » verleont en dat ook het « Comité de Défense Wallonne » door de naar Frankrijk uitgewe-keti Walen opnieuw is opgericht. Eerstdaags zal hct « Comité de Défense Wallonne » een eerste manifest uitgeven, gericht aani den Koning, de Regeering, het Waalsche en het Vlaamsche Volk,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.