Vrijdag 5 Januari 1917. Derde Jaargang à Nr. 5 Prijs . Q Centiem voor geheel België Het VlaamscheNieuws Verschiint 7 ma al in de week ABONNEMENTSPRIJZEN : Voor één maand •••■ Voor 3 maand Voor 6 maand Vnrvr iaar Redaktie, Beheer en Aankondiging ROODESTRAAT, 44 ANTWERPEN DE OPSTELRAADi en : Raf VE^HULST, Dr Aug. BORMS, Alb. VAN DEN BRANDE Met de vaste medewerking van René de CLERCQ en Hoogleeraar Dr Antoon JACOB Elke medewerker is persoonlijk ver-antwoordelijk voor zijn schrijven, en bindt niet heel de Redaktie. AANKONDIGINQENi Tweede blad, den regel 2.60 Derde id. id. I.— Vierde id. id. 0.50 Doodsbericht . 6.— DE OORLOC Du-itsch avondbericht Macm en Jijila genomen Berlijn, 3 Januari. (Avondbericht.) Officieel : In de Dobroodscha zijn Macin en Jij genomeai. Het ultimatum van de Euten aan Griekenland Wij hebben gistoren den inhoud van nieuwe ultimatum kart samengevat. E woordeîijken tekst vinden onze lezers de tweede bladzijde van dit nummer. De beteekenis van dezen stap doet « N. R. C. » in haar nummer van 3" de: (avondblad) als volgt uitkomen: In het Zuiden, op het front teg-eno1 het leger van generaal Sarrail, (Saloni leger) blijft het kaJm. Maar de EnteJ neemt haar maatregelen om zich ter de in d'en rug te beveiligen en den aanv< tegen tfê gevaren ter zee te beveiligen. Daartoe heeft zij aan Griekenland < ultimatum gericht,waarvan de voornaa ste eisch is, dat het heele Grieksche le{ met artillerie enz. op het Peloponnesi: schiereiland wordt geïnterneerd, waai dan de Entente haar troepen en voor den te Itea aan de Golf van Corinthe ontschepen en ze door Griekenland n; Saloniki vervoeren. Deze eisch, die ri den inhoud1 van het Duitsche ultimati aan België overeenstemt, wordt even dat ultimatum door «militaire noodzaa gemotiveerd. Nu de « bescherrnend mogendheden van Griekenland — om h eigen belang te diienen —, diit kleine la hetzelfde aandoen, als waarvoor zij z< gen het zwaard te hebben getrokken, v klaart de « Westminster Gazette » dat beveiliging tegen Duitschen invloed despotisme. Waarmecte weer eens a den dag treedt, dat beide groepen v mogendheden in theorie zeer veel, in praktijk echter alleen precies zooveel vt de kleine naties en derzelver onafhan] lijkheid voelen als met hun bela strookt. De entente en Griekenlam Weenen, 3 Januari. — Het « Fremd< hLatt » vergelijkt het ultimatum van Entente aan- Griekenland met dat v Oostenrijk aan Servië en komt tôt d'e et clusie, dat de Entente eischen stelt, 1 de onafhankelijkheid van Griekenland lusoir maken, ofschoon zij Grieken/a niet anders dan neutraliteit kan verwijt< terwijl het stoken van Servië tegen L monarchie door een moord tôt uiting v. gekomen en door een onderzoek u blootgelegd. Echter gingen de eisch van Oostenrijk niet zoo-ver als die van Entente aan Griekenland. Saloniki opgeven? Londen, 3 Januari,. — De «Daily Ma bepleit in een hoofdartikel het denkbee om de troepen te Saloniki terug te tre ken of althans de stad met een veel kl nere strijdmacht bezet te houden. Daikhoet- en mijncoriog Londen, 3 Januari. — Lloyds meld Het Fransche zeilschip « Aconcugns en het Zweedsche stoomschip « Goos bridge » zijn in den grond geboord. Bern, 3 Januari. — De « Matin » v< neemt uit Cherbourg, dat de hulpkruis ,« Rouen » in den nacht van Zaterdag 1 het gebied van Casquet draadlooze hul sei.nen zond. De sleepboot « Ce.ntaur< ging onmiiddellijk in zee, om hulp te v< leenen. Sedert is van de beide schep niets meer gehoord. Een torpedo-eskader en sleepboot hebben een onderzoek ingesteld, ma zonder resultaat. Drie zwaar gewon matrozen van de « Rouen » zijn opg vischt. Londen, 3 Januari. — Het Engelsc s.s. « Holly Branch » (3568 ton) en h Noorsche s.s. « Erica » ((747 ton) zijn den grond geboord. Oporto, 2 Januari. — Een Noors< . stoomschip is te Leixoës aangekome waar hat 21 leden der bemanning van h j' Noorsche stoomschip «Brittannic», d î. getorpedeerd is, heeft ontscheept. Het Brit»che stoomschip « Baycraig «1 het Noorsche « Ellis » (2012 ton) ai in den grond geFoord. D« bem«nning v; Het laatst« is g»red. 11 | Onze Prijskamp in Woord en Beeld door LUC de wonderen van de wereld H *e de assyrische kunst m- De Cheroeb of Gevlengelde Stier fer ! Twee ontzaglijk groote steden verhie-ra_ ven zich in de oude tijden aan den oever zaj van den Eufraat en den Tigris, de plaats iar waar doorgaans het Aardsch Paradijs ge-iet vestigd wordt e,n waar van, in dezen oor-Jm log, weer veel spraak is, want da Engel-als senen werden er verslagen bij Ktesiphon k» en generaal Townsend moest zicli met e ,, zijn leger te Koet-el-Amara o verge ven. un Die twee reusachtige wereldsteden nd waren Babylon en Niniveh, beide be-roemd door dem Bijbel. Nu zijn ze ver-er- dwenen van den aardbodem. Het land als is vervallen e:,-«en woestenij geworden. en Slechts puinhoopen blijven er over,niaar an toch stellen die bouwvallen ons in staat an om ons een voorstelliug te vonnen van de de geweldige gebouwen die hier vôôr K>r duizenden jaren zijn opgetrokken, al ce- konden zij dan 00k niet, zooals Egypti-ng sche sphinxen, pyramiden en pylonen, ongedeerd de vernieling des tiJds weer-staan. Dit ligt aan de gebruikte bouw-1 stof. De Egypte.naars bouwden met on-vergankelijke rotsblokken uit de nabu-:n- rige bergen ; de Babyloniërs en Assy-de riërs moesten zelvcji den steen uit de an vette kle.i van hun laud in de zon of in «n- ovens bakken. lie Even als de Egyptenaars, "schreven die il- volkeren hun geschiedenis op rotswan-nd dm. Hun schriit is veel eenvoudiger dan ;n, de liiëroglyplie;n der Egyptenaars en de komt dichter bij het onze. Hun letters as zijn rechte, korte, puntige strepen, ge-as lijkend op nagels, en daarom 00k spij-en kerschrift genaamd. Het puin van Baby-de Ion en Ninivçh is met dit'schrift bedekt. Het staat op beeldhouwwerken, edelge-steenten, rotsen en tichelsteenen. Babylon, 00k Babel genaamd, was een stad van paleizen, aan dçn Eufraat ge-il» legen. De grootste waren het paleis van d, den Koning en de Tempel van Bel. De k- Toren van Babel, met de geschiedenis si- van de spraakvervvarring is genoeg be- kend door den Bijbel. De Babyloniërs vvorden door de Grieken àltijd de Chal-deeërs genoemd. Niniveh, aan den Tigris gelegen, en t : de hoofdstad der Assyriërs, was nog uit. . » gestrekter en grootscher. Een vre^selij-e- ke brand heeft de paleizen van Niniveh verwoest. Van de kunst der Assyriërs hebben 'r" wij vooral beeldhouwwerk : beelden van er koningen en de gevleugelde stieren met ut mc-nschenhoofel, 00k Cheroebs gehee-P~ ten. [ " Op de gedenkteekenen zien wij de ko-^ ningen onveranderlijk met ernstig en majestatisch gclaat afgebeeld. Zij dragen een grooten, schoonen baard van dicht-ar gckrulde haren, wij de en lange kleede-ren, met franje omzet en door een gor- e. del samengehouelen. Op het hoofd een hooge, kegelvormige, van boven afge-stompte muts ; aan hun zijde, dolk of iTe zwaard. et Zooal3 de Sphinx een leeuwenlichaam in is met vrouwenhoofd, zoo is de Cheroeb een monster met stierenlichaam, mantienhoofd en drakenvleugels. Door dergelijke beelden werden de n, eigenschappen der godheid, als wijsheid et en macht, afgebeeld. at Van die monsterachtige cheroebs zijn de cherub:jnen gekomen, dan engelen » aan God« troon. i® Na de venvoe^ting van Niniveh werd m Babylon, onder Nabukadnezar (Nabu-chhodonozor), de grootst« en schoonste 1 l vvcreldstad. Doch 00k haar luister w£ van korteu duur. Zij overleefde Ninive slechts 87 jaar. Cyrus, gf Kyros, veroverek- Babylo in 548 vôôr Kristus, en 't was toen d£ de. laatste koning van Chaldeeë, de b< ruchte Balthazar, aan het f'eestmaal z; en op de* muren in vlamschrift het Menu Thekel, Upharsin zag verschiJnen. De Cheroeb die den grooten Nabi kaelnezar mocht aanschouweji, die Ba thazar's laatste. festijn bijwoonde en C3 rus als overwinnaar in Babylon zag k< rnen, mag wel oneler de wereldwondere gerangschikt worden. De Cheroeb, elien wij geven, staat I Parijs in de Louvre ; er zijn er 00! twee, meenen we, in het British Mi zeum. Babylon bezat in de Oudheid een d, Zeven Wereldwondercn, namelijlc zij Hangende Tuinen. Nu is de Gevleugelde Stier het merî waardigste wat van de reusachtige sta overblijft. De verovering van Babylonië stelei een einde aan de gevangenschap der I: raelieten, zooals eei&der weet door de Bijbel. nMmai ii»t.rc*, jiaawiiwf > ê ir&-2£taass&&tëa3é8>3&sp- Woordess van een Menscl Van de hand des heeren Jules Ruh deu bekenden Bestuurder der Maa schappij tegen de Wreedheid jegens c Dieren, is het volgende stuk, waarin hi even als Edmond Picard, voor zijn il nigste overtuiging uitkomt dat het waa: lijk tijd wordt paal en i>erk te stelle aan den ailes ver.nieleirden oorlog en < stem te verheffen ten gunste van de Vrede. Hij houdt geen rekening met c kroeghelden die aan een natton toog de oorlog willen voortzetten, ,noch met c kerels, die een schandelijk voordeel trel ken uit de huidige omstandigheden. Hij wil een référendum onder de so daten van aile nationaliteit, die zich i de loopgraven be vin den, het tevens ui strekkend tôt wie daar in gevangenisse of konoentratiekampen verkwijnen, al: 00k tôt de familiën die een broeder, ee zoon of een welbemind cchtgenoot onde de wapens hebben, en besluit dat' he tengevolge van die rondvraag, van; tnorgen met den <x>rlog gedaau, en d vrede zou geteekend zijn ! — Aan de verdediging en de bescha ming der zwakkeren heb ik mijn leve gewijd, zegt schrijver; ten allen tijd he ik aan het hoofd gestaan van den vooi uitgang op aile gebied, en was ik ovei tuigd partijgangeri van de vrouwenbewc ging, tot-het-uiterste-toe beschermer va de zwakkeren, van de vrouw, van he kind, van den werkman, en, als logisc en natuurlijk gevolg, strekte ik mijn me devœlen uit tôt den dierlijken arbeidei De oorlog heeft mij niet belet mijne: kruistocht tegen de wreedheid jegens d dieren voort te zetten, in weerwil van a! les wat me werd voorgeworpen om mi te ontmoedigen. — Welhoe ! ? gij predikt medelijde met de dieren aan, terwijl de volkere: elkaar om hais brengen op de wreedaai digste wijze ! Welke dwaasheid ! Ik heb me niet gestoord aan dat zin loos gepraat en mijn werk voortgezet. Niemand wellicht heeft oprechter hu! ele gebracht aan de heldhaftigheid de verdedigers van het vaderland ; met diep bedroefde ziel heb ik eerbied'g het lioof-gebogen voor het gTaf der helden, di werden weggemaaid op het veld van eea en met gebroken hart heb ik medege rouwd met liunne beproefde familiën. Ik meen dan 00k dat degene, die zij: leven gewijdl heeft aan de verlichtin; der smarten van mensch en dier, he recht en den plicLt heeft zijne zwakk stem te voegen bij deze van hen, die, navolging van den vaderlander Edmom PICARD1, zennder oponthoud den Vred eischen. Het wordt tijd dat dit immer-groeien de bloedbad eindige ! Het wordt tijd, da de zinnebeeldige duif der Ark verschij ne, d:e, in haron bek, naast een Olijftak den Vrede aan de wereld en het eind-van dien bloedvloed brengt ! Dezen oorlog met zijne ongehoord-wreedaardigheden, de onberekenbai' verliezen die hij opgestapeld en de mil joeneo onschuldige leven s die hij ge slachtofferd heeft, aanschouw ik al eene uitboeting der door Europa began* misdaden, als het logisch en onafweer baar gevolg van zijn zelfzueht ! Ja, he 1 — - | «i s is deze wreede zelfzuchtigheid, die zich h tegen haanzelve keert en al dus hare slachtoffers wreekt ! n 't Is Président Krueger, die vruchte-it loos de Euroi>eesche hoven om hulp en :- bijstand srneekt vexsr zijn Boereinvolk, it dat onmeedoogend wordt uitgemoord. 't Is den moord op den Servischen Koning Alexander en zijne gade. 1- 't Is den bloedigen Balkanoorlog van l- 1912, deze janunerlijke slachting waarop Europa onverschillig, staarde, terwijl het )- zich enkel bij het voordeel bepaalde dat n uit de mumtielevering te halen viel ! Het zij,n de moorden, wreedheden en e uitbuitingen van aile soart, door de Eu-ropeanen in al hunne koloniën begaan, t- die zich nu tegen ons keeren ! En wij boeten op hedten die misdaden uit. •r Maar heeft niet die uitboeting reed.s n lang genoeg gedturrd? Wordt het niet eindelijk t'jd, dat ele voor onze gebeden toegankelijke Hemel een eind stelle aan d het bloedbad dat gansch Europa dreigt te overstroomen ? e En no-chtans treft men er aan die, kost wat kost, den e>orlog willen voortzetten, n die slechts dtoomen van vernieling en van vernietiging ! Welke dwaasheid ! Zet dezen oorlog ■ voort zoo' lang ge maar wilt, hij zal daarom niet mineler ee,n oorlog-zonder-uitkomst zijn ! Heeft men niet voor een honelerdtal jaren getracht, door zijne verdeeling, Polen als volk te vernietigen ' en zijne nationaliteit te elooden? En vandaag zien we Polen, als de Phénix eler fabel, schitterend uit zijne assche *> verrijzen ! *•" Verpletter Duitschland nù, in de ver-e onderstelling dat het nog mogelijk waxe, <> biiinen tien jaren sluit het verbonden ' met Rusland, of met Japan, of met bei-" den, en worcit Europa met een nieuwen 51 wereldkrijg bedreigd. Duitschland met de wapens te willen 13 verpletteren is dwaasheid ! Niet minder groote dwaasheid zou het zijn het te wil-■e len vernietigen dora* het eeneai ekonomi-n sclien oorlog aàn te doen. Dàt vooral zou ■€ ons in de naas'.e toekomst tôt een nieu-*" won oorlog voeren, wat trouwens ge-makkelijk valt af te leiden u't de ge-schriften va,n ' den heer Henri LAM-n BERT, den welbekenden glasfabrikant uit het land van Charleroi, en uit het 11 vlugschrift over den oorlog en den Vrij-»" handel, dat onlangs van de hand van den n Antwerpschen Senator Léo VAN PE->r BORGH verscheen. Nemen wij deu Vrede aan die de. wereld geboden wordt. Mocht Kerstmis, ® — dat roerend verja.ringsfeest van de ge-boorte van Kristus, — aan allen de lee-ring van elen Gekruisigde herinneren ! 11 Helaas ! Sedert twee jaren wordt deze !J leermg met de voeten vertreden en zij '■ elie zich, kristenen noernen ademen '■ slechts haat en wraak nog ! O Kristus ! Wat is er, in den schoot 11 der natiën, van uwe Vrede- en Liefde-leer geworden ! Waarom blijft de wereld h doof voor de bede om menschlievend-r~ he'd d'e gij zuchttet op het kruis? 't Is dertig jaar, crkent schrijver, dat n ik niet meer geloof. Maar ik heb heït ge-e luk gehad aan Kristus' leerstelling ge- ■ trouw te blijven en het is deze die mij •j bezielt om vandaag uit te roepen ; Vredei! Vrede! Vrede! 1 Heer Jules Ruhl betuigt te wetem dat 1 zijne houding ver sch i 1 len derwi j ze zal " worden beoordeeld; dat hij door dèzen zal gelaakt, door gènen b:jgetreden wor-" den, terwijl zekere personen er een tee-ken van zwakheid, van ontijdige gevoe- - lerigheid zullen in zien, maar andereu r ze begroeten zullen als eene daad van " moed, zelfs van kranigheid. Doch ik geef 3 <îr weinig om, besluit hij ; ik teeken zon-e eler vrees, ik heb gewetensvol gehan-) deld : ik weet wat ik mijn plicht acht. Jules RUHL, 3 Bestuurder der Maatschappij tegen î de Wreedheid jegens de Dieren. t 3 Wij onderschrijven geestdriftig het 1 stuk van Jules Ruhl. ^ Wij begrijpen alleen niet dat hij er 2 denkt te moeten aan toevoegen : « Ik teeken zoneler vrees ». Bestaat er dan " zex>'n schrikbewind dat ge geen enkel 1 verstandig woord meer moogt_zeggen?^ Zijn we zulke sukkelaars geworden l dat we ons daar aan gelegen laten? Wat een lamme boel ! - ïîiW* Leest op de vierde bladzijde van - dit nummer de voortzetting van 5 DE WAPENS NEER! > . den boeienden roman Van Bertha von Siittner, bekroond met den Nobelprijs. I I dagelijksch KiEUWS lets voor icdt'icD dag BERICHT. — Den abonnenten wier infeekening ten einde liep op 31 Decem-ber 1916, zal eerstdaags een kwijtschriît aangeboden wordtn. Om de regelmatig-heid van den dienst te bevorderen worden onze geachtei abonnenten vriendelijk dock dringend verzocht het bsdrag zoohaast mogelijk te voldoen. in 't belang der abonnenten zeive geve men de voorkcur aan een abonnement voor 3 maanden. Prijs 5 fr. EUROPA IN MAART 1914. — Een vriend overrcikt ons de Chronique van Donderdag i2 Maart 1914. Hie/ en daar werd qr met rood-potlood aangestreept, en reeds in het hoofdartikel : Aspects de politique extérieure. Les points noirs, par René Vaut hier, membre du Conseil colonial (Hoe. er de buitenlandsche staat-kunde uitziet. Zwarte punten). Aangestreept eerste kolom : « Niets zal in Europa -opgelopt noch geregeld zijn, zoclang aanhangig blijft de kwestie van Elzas-Lotharingen en die van de zee-heerschappij van Engeland. » Tweede kolom : « ... 11a de gelijktijdi-ge vermeerelering van de twee legers (het Duitsch en het Eranscli) is het verschil, dat vroeger ten bate kwam van Frank-rijk, merkelijk venninderd, De hr Mage-not, onder-sekretaris van oorlog (in Frankrijk) heeft de voorhanden zijnde cijrers ve.rmeld, waaruit bleek dat het troepeneifektief op vredosvoet 823.000 man bereikte. Dit is, op een 50.000 man na, 00k het Duitsch effektief. » Daar uit blijkt reeds dat Frankrijk alleen zoo sterk zou zijn als Duitschland ! Maar de Belgische heer René Vaif-thier, lid van den Belgischen Kolonialen Raad, doet dauclijk indien hoe Duitschland er slccht voor zit, vermits sur sa frontière orientale, la poussée russe tij-dig al haar effekt zal geven. Het woord stoomwals of pletrol was nog niet uitge-vonden en heet nog poussée russe. Nu vervolgt de hr René Vauthier : « vSinels vc-rscheidcne jaren hebben de bewapeningen van Rusland een ongewo-nen omvatig (ampleur inaccoutumée) genomen. In vollen vrede onderhoudt het niet minder dan 15 tôt 18 honderd dui-zend soldatqn. Rusland wapent, Oostenrijk wapent en Itaîië wapent. En die aanhoudende en snel doorgedreven bewapeningen verklaren en verrechtvaar-digetn veel onrust en beroering. » Die aanhalingen uit een Fransch-Brus-selsch blad van 12 Maart 1914 werpen een zonderling licht op de voorbereidin-gen tôt elen wereldoorlog en toonen aan dat alleen de geschiedenis da verant-wcordelijkheid der krijgvoerenden zal kunnen vaststellen en uitmaken hoe en eloor wie de vreeselijke oorlog werd ont-ketend.LAFFE BEDREIGING. — Pater Stracke, de welbekende jezuïet, ontvangt een afvaardiging der katholieke Vlaam-sche studenten en onmiddellijk gaat de « Echo Belge » er op los met haar gebrui-kelijke bedreiging : « Encore un nom à retenir » (nog een te onthouden naam). Sedeirt de bedreiging van Hugo Verriest durven de dappere opstellers van het prulblad met hun twaalf kogels niet meer uitpakken, maar hun bedoelingen zijn er niet beter om geworden. (« Gazet van Brussel ».) EEN PROFEET OP ONZE REDAK-TIE. — Gisteren kregen wij op de redaktie het bezoek van een man met sche.rpe zienersblikken en een grooten profeten-baard.Hij kwam ons voorspellen dat de vrede geteekend zou worden den 28 April 1917, dus binnén drie en een halve maand. Uitleggingen gaf hij niet veel ; hij vergenoegde zich met te verklaren dat hij aanklever was van hat Millenarisch stelsel. Daarmee ging hij heen. Dit bracht ons op den weg en wij ont-dekten dat de oorlog op 28 April a.s. juist duizend dagen zou duren. Inderdaad, het is vandaag de 886ste dag van den oorlog. Binnen 114 dagen, boreiken we dus het ontzettend cijfer van 1000 dagen oorlog en dit valt stipt op den 28n April. Mocht de voorspelling van onzen zie-ner zich verwezenlijken ! En indien de vrede nu nog wat vroeger kwam, zouden wij het toch niet brtreuren dat daardoor de treffende benaming De Wereldoorlog van Duizend Dagen zou wegvallen. De 28»te April Î3 «en Zaterdag, dat zou voor den 2'9sten ejen .prachtige Zondag zijn ! Heit is nu het oogenblik ! Wat zeer opvallend is, en wat dan 00k eenieder reeds opgemerkt moe.t hebben, is de sterk-gevestigde faam van Vlaamsch-vijandigheid die de Haversche, Regeering aankleeft. 't Is voor het Vlaamsche volk de Haverrechtsche Regeering.Als iemand hot bij die heeren verkor-\ en meent te hebben en het noodig acht terug in genade te geraken, kent hij één onfeilbaar middel om zijn Belgische vaderlandsliefde met klank te belijde-n : hij speelt een troef uit tegen de Vlaamsche Aktivisten. De groote en laatste macht van de franskiljons is dan 00k nog het Haversche franskiljonsche Schrikbewind, dat voortgaat met heerschen. Ge hoort geen enke.ie goede reden aan-halen tegen onzen V'iaainsenen strijcl ; het eenige wat onze tegenatrevers kunnen vinden om de beweging voor ons volksrecht te stuiten zijn beoreigingen. Wacht inaty tôt de Entente hier zege-vierend terugkeert ! De Vlaamschgezinde passieveii, de Marmotten,, zijn alleen passie.f, omdat ze schrik hebben en hun uitvlucht is : Wij zullen het Vlaamsche recht kunnen verdedigen tegenover de Haversche K.e-g^enng wanneer deze terugkeert, omuat we niets geelaan hebben voor de Vlaamsche zaak gedurende haar afwezigheia.» Wat een fiere taal 1 Doch zij beitennen dus zelf dat de regeering besnst vijan-dig staat tegenover het Viaamsch recht, wat we overigons reeds lang genoeg we-tenDen dag dat er de schrik zal uit zijn en dat de Vlaamschgezinden eendrach-tig zullen durven, is de Vlaamsche zaak zegevierend en zullen wij voor ons volk al kunnen verwezenlijken wat we maar wille.n t Schijnt een droom en toch is het de werkelijkheid ! En wij zouden er geen gebruik van maken op het oogenblik dat de Entente al do volkeu toejuicht die de omstandigheden te baat nemen om hun nationale ve.rzuchtingen te verwezenlijken en dit streven zoo hoog roemt bij de Itaiianen en de Roemenen? Neen, wij zullen ons niet laten fop-pen door drogredenen, niet laten paaien door beloften noch achteruit duwen door bedreigingen. Met den dag zijn er meer Vlamingen die den waren toestand inzien, alleen het iranslciljonsch Schrikbewind houdt er nog velen in een betreurenswaardige pas-siviteit.Vôôr eenige dagen zeiden we. hoe Léo Augusteyns en Adelfons Henderickx niet uitgenoodigd werden om mede het vertoog te teekenen over het vervoer van werkloozen naar Duitschland. Nu een tegenhanger daarvan. Kamiel Huysmans had eenige uitlatin-gen gewaagd die, naar 't schijnt, buiten de geijkte verklaringen vielen welke toe-gelaten zijn, en onmiddellijk had Havere de wenkbrauwen gefronst. De XXe Siècle, waarin de geluimd-hejd van de regeering dagclijks met de juistheid van een sismograaf wordt aan-gegeven, had dan 00k de ministerieele ontstemming vertolkt in den stijl van Marat onder de Terreur. Huysmans vcrschrok eerst, doch on-middellijk daarna kwam de glimlach terug op zijn dunne lippen, en toen zijn vrienden hem op 't blad wezen, ging hij de weddenscliap aan dat binnen de acht dagen het ministerieel orgaan zijn uit-bundigsten lof zou zingen. Dat wilde. ie.dereen zien ! Misschien dan door het deemoc-dig terugtrekken van zijn verklaringen, door afzweringen en palinodieën? — Niets van dat ailes, zei Huysmans. En denzelfden dag schreef hij : « De Vlaamschç Hoogeschool van Gent kan op zichzelf een uitstekende in-stelling zijn ,ik ben zelf diep overtuigd elat zij een noodzakelijkheid is voor het Vlaamsche volk, doch omdat zij onder de bezetting tôt stand kwam, moet de eerste daad der Belgische regeering bij haar terugkeer de afschaffing wezen der Vlaamsche Hoogeschool en de herstel-ling van den vroegeren toestand ! » Zoodra die woorden Havere bereikten, was ailes onnr'ddellijk weer goed, en de XXe Siècle vlocht kronen en kransen ter eere van Kamiel Huysman». Hij had zijn weddeuschap gewonnen. En zeggen dat er Vlaming«n zijia,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.