Bfoeflsdag 31 Mei iqiô» Tweede jaarg. Nr 151 Prijs: 6 Ceotie*rea door geheel Belgfië Het Vlaamsche Niéuws Het best insreHcht en meest versoreid Meuwsblad van Beigië, - ¥erschîint 7 ma&l per week IÂBONNEMENTSPRIJZEN : p« znaand ..... '."S Per < nuutadea ........ si.— Per 3 eusndïii i.— ?«r jstr îî.— •Ck ^*h"ir "iniTrwirrfiM-"'imriiTw1 '\nt*ii' '***• matzàeïwtaMtusaat&sfftwmrrjjc.—•>i«in«iinnti'ffi'iâ»f'i:'WtiNm*w*»»Racrii mi—ri * 1 AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OP3TELRAAD : Dr Aug. BORMS, Alb. VAN DEN B8ANDE lest vaste metiewerking v*a Dr À. JACOB «OREBLEN; ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. fe8. 1900 I AANKONDIGINGEN: Tweede bladz., per regel 2.50 Vierde bladz., per regel,. 0.50 Derde biedz., icL !.— Doodsberfcht 5.—■ Vogt aile aitnonceiî, wende meu zich : ROOOBSTRAAT, 44. ZïtsâSàSt&'i* ca&l:.m— I liai ■BHBMMMDK i i M i» i niMMMwm IIIWIIM ihin. iiiM.ii.iiii» iiiiiiibmi ■■■ DE OORLOG De rede van Wilson Laden, 29 Mei. — De « Westminster Ltte» zegt in een hoofdar-tikel niet begrijpen, hoe zelfs een onzijdige kan uvachten invloed te kunnen oefenen [de gebeurtenissen, als hij begint met verkiaring, dat hijzelf niet betrokken j,ij de oorzaken en oogmerken van den Irlog. Het blad constateert dan uit-jikkelijk, dat vredesbeinoeiingen, ge-[nd op de veronderstelling, dat aile [logvoerenden gelijke schuld treft jor het uitbreken van den strijd, on-Liemeiyt zijn en vervoigi : iietgeen ilàon zegt over het herstei na den oor-rsciiijnt ons van groot beiang. Als de Itiligiieid der hauaeiswegen ter zee » tient dat in vredestijd « nuji onge-jdtrd gebruik » aan aile volken verze-rdinoet zijn, dan kunnen wij verwij-[Eaar onze eigen gedragsiijn geduren-de laatste eeuw als een volstrekte be-Ichtiging van dit beginsei. indien çch-; deze verkiaring beteekent, dat de bacht in oorlogstijd moet worden be-rkten-begrensd, op een wijze, die ons il beroovçn van ons voornaamste wa-n en verdedigingsnuddel, aan zouden j aaarover natuurlijk heel wat te zeg-a heboen. Incusschen heeft een « alge-fcnç vokerenbond om te voorkonien t een oorlog wordt begonnen ôf in îjd met verdragen, 6f zonder waar-iuwmg en zonder de punten van ge-kil aan het oordeel van de wereid te bben voorgelegd » — welken bond de tsident een krachtige waarborg noemt or territoriale onschendbaarheid en Ltiek-e onafhankelijkheid — onze war-| sympathie. Als wij de rede van den tsident zoo mogen opvatten, dat de jreemgde Staten dit denkbeeld aan-ngen, dan zou dit zeker van groote teekenis zijn, want dan zouden de reenigde Staten voorgoed gaan deel-pen aan de wereldpolitiek en men zou i nu af aan rekening met hen hébben houden in welk stelsel van internatio-le politiek ook, hetzij dat van machts-bwicht of volkerenverbond. Men let evenwel een stap verder gaan, om ; denkbeeld van een droombeeld tôt iwezenlijken volkerenbond te maken, ut als die bond zich bepaalde tôt ver-Iringen op papier, zou hij in de huile wereid machteloos zijn tegen een bsieven staat, die zich van die ver-iringen niets aantrok. Volken, die een bdvormen, moeten beyeid zijn geweld jfebruiken tegen een volk of een groep h volken, die agressieve daden plegen iweigeren een geschil aan een conféré of aan arbitrage te ondervverpen. jk moet zulk een bond bereid zijn, ge-Eenlijk op te treden tegen een of meer lien, die op onmiskenbare wijze den îde bedreigen door buitensporige mi-lire toerustingen of de wereid de on-^?lijke last van een wedstrijd in wa-"ing opleggen. Président Wilson is zijn rede begon-n met de vooronderstelling, dat Euro-in een staat van anarchie verkeert, ^rbij de, Vereenigde Staten niet zijn jrokken, en hij verklaart, dat de Ver-1!?de Staten in het vervolg ailes in het p moeten stellen om deze anarchie te. wkonien. Het zou erg jammer zijn — Nt het blad — als men uit boosheid er het begin van den vrede het beiang j1 overige deel over het hoofd zag. theime zittiogea der Fransche Kamer ®çllijn, 2g Mei. — Op 30 Mei zullen tader» van de Fransche Kamergroe-"den tekst der voorwaarden vernemen, Gronder Briand toestemt tôt het hou-I van geheime zittingen. Briand wil ? zittingen niet herhalen, noch na-r uityeiden over wat hij over de gebre-r a?ni het front van Verdun aan de Hjmissies van het léger heeft medegë-e''J of voornemens was mede te deelen. ,a en namen moeten in de geheime ■nsfn zooveel mogelijk er buiten ge-lVOrden. De positieve hervormings-stellen zijn bijtijds aan de regeering studeering aangeboden. Verkiezingspraat ? r4 « Kôlnische Zeitung » ziet in Wil-* vredesrede niets anders dan ver-!'ngspraat. Hij wil, zegt het blad,bin--nkele dagen weder door de demo-1 se ie partij kandidaat worden ge-a V,°°j Pfesidentschap en in 't na- den herkozen. Hij heeft de jin-€îl V1]anden van Duitschland tevre-Scsteld met zijn ultimatum aan Duitschland en de uitwerking die hij \ iaarmee heeft bereikt. Schreeuwers en , Dorlogsstokers als Roosevelt kunnen hem thans geen kwaad meer doen. Nu was het nog noodig de Duitsch-Amerika- t en en hun geestverwanten mitsgaders de J pacifisten te verzoenen, die allen in Wil- I son's totdusver gevolgde j)olitiek een be- z gunstiging van Engeland zien en er tç- l vens nadruk op leggen dat hierdoor de Dorlog wordt gerekt. Om deze kringen ; te winnen, vindt Wilson opeens waàr- s ileerende woorden voor de Duitsch-Ame- .. rikanen, richt hij scherpe nota's aan Engeland en houdt hij voor vredesvergade-ringen schoone redevoeringen over de bemiddelaarsrol, die hij bereid is op zich te neme.n. Een praktischen ondergrond \oor deze redevoeringen verrnag de « Kôlnische » niet te ontdekken. Ze la- t Len zich trouwens door de verkiezings- t belangen van Wilson duidelijk genoeg I verklaren, vindt het blad. 1* Uit Portugal j; Berl'i-jn, ay Mei. — De « Vos#. Ztg. » j- ontleeht aan de Pester Lloyd het bericht g van de Spaansch-Portugeesche grens,dat e in de kazernes van het veldleger de ge- ^ vallen van inuiterij toenemen en dat op ,v de hoogten van Ajeda en te Santa Cata- ^ lina machinegeweren opgesteld zijn, om- r] ilat de republikeinsche garde in vele ge- ^ v allen, waar zij genoodzaakt werd tegen t îamer.scholingen op te treden, geweigerd had, van de wapens gebruik te maken. j Gevallen van muiterrj zijn aan de orde n van den dag te Lissabon, Santa Castello, _ Branco Baga en Oporto.De straten weer- klinken van uitroepen « Wij willen geen 3 dorlog ! » De mobilisatie heeft tôt dusver j ?en treurig resultaat opgeleverd. De dienslplichtige-bevolking vlucht in troe-pen. In enkele steden hadden geregelde ^evechten plaats tusschen vluchtelingen en de gendarmen. De Italiaansche Kamer - c De Italiaansche Kamer komt den ôen 3 Juni vveer bijeen. Op de orde van werk- <3 y.aamheden staan interpellaties, het kie- \ zeu der kommissics en de begrooting van t binnenlandsche zaken. Bij die begroo- ]-ting komen de censuur, het verwijderen ^ van burgers uit bepaalde streken des c lands, en het groote tekort van de ten- v toonstelling in 1911 ter sprake. Over s den oorlog en de buitenlandsche politiek v -/al, naar 't he*et, niet worden gesproken. c De « Stampa » twijfelt wel eenigszins \ aan dat laatste en het zou ook inderdaad t wel zonderling zijn, als de kamer over de \ belangrijke gebeurtenissen aan het front j met geen vvoord repte. « Uit Rusland c g Keulen, 29 Mei., — De eerste Rus- £ sische couranten, sedert acht dagen, zijn, j naar uit Kopénhagen aan de « Kôlnische r Zeitung « wordt geseind, hier weder ont-vangen. Hoe wel zij geen rechtstreeksche opheldering geven omtrent het wegblij-ven \ an het nieuws, vindt men er aanwij- ! zLngen in, waaruit valt op te maken, dat cr belangrijke militaire g-ebeurtenissen in Rusland in 't spel zijn. Dit schijnt te worden bevestigd door het feit, dat de Fin-sche bladen de laatste weken onbelem- v merd naar 't buitenland gingen. De ^ « Birspewya Wjedomosti en andere bladen vermelden geruchten omtrent aan- ]-staande gebeurtenissen, die de spanning c ander de bevolking doen toenemen. Be- ? langrijke troepenbewegingen in den om-trek van Petrograd dragen daartœ het j. hare bij. 7 Petrograd, 39 Mei. — Een expeditie, die naar het Trans-kaspische gebied was gezondenoim daar naar minérale rijkdom-men te exploreeren, heeft er zeer uitge-breide petroleumbronnen ontdekt ; verder onuitputtelijke lagen steenzout, glau-berzout, zwavel en kop>ererts. De « N. R. C. » waaraan we dit bericht ondeenen voegt er de volgende bemer-I. mg bij : In oorlogstijden worden dergelijke ont-delckingen wel meer gedaan. Men wachte dus nadere bijzonderheden af. Gedurende den Russisch-Japanschen oorlog, werden in Japan « ontzaglijke rijke goudmijnen » ontdekt, die echter na den oorlog, niet aanwezig bleken. Het Engelsche Parlement Londen, 29 Mei. — Het parlement wordt Donderdag verdaagd tôt 29 Juni. Lees vervolg « Oorlogstelegrammen » op de 2de bladzijde. Onze Oroote Ûeïliustreerde ^etterkuodige Pr ijskamp De Maria-Vereering Vooraleer wij het wonderbare sprookje an het nonneke Beatrijs bespreken, geen wij uit dienzelfden tijd nog twee 'crtcliels in proza, in denzelfden geest erdicht en door hetzelfde gehalte van levotie ingegeven. Zij heeten Van den ■laler (Kunstschilder) en Van den Ge-;angene ; zijn beide even schoon op ichzelf en zullen beter de Sproke van >ealrijs toelichten. Onze lezers zullen dit voortbrengsel an dichterlijke devotie en middeleeuvv-che volksverbeelding waardeeren en er an genieten. b uc I. VAN ENEN MAEIyRE (1) In vlaenderen was een maelre die al-oes onser liever vrouwen beelde plach e malen als hi suverlicste mochte (2). înde die duvel plach hi seer lelic te ma-:en. Doe ghevielt op een tijt dat hi on-er liever vrouwen beelde seer scoen î.de suverlic ghemaelt hadde aen een oghe (3), want Ende onder haer voeten adde hi des duvels beelde seer gruwelic emaelt. Doc wert die duvel tocrnich nde brac die ateygeringhe (4) daer die îaelre op stont. Ende doe hi begonste t« allen, Dœ riep hi « O ioncfrouwe maria elp mi ! » Ende altehants stac dat beel-e van maria de hant wt ende greep den îaelie biden arme, Ende hielt hem vast Dtter tijt toe dattet vole quam ende rochte een ladder, Ende doe hi die lad-er hadde doe toech dat beelde die hant a haer. 1) Maler, schilder ; malen, schilderen ; ) zoo schoon hij kon ; S) bovenaan op e schilderij ; 4) ïtelling, steiger. N. B. — Toen werd dan « doe » ge-'hreven.ri. VAN DEN GEHANGENE Het was een dief die stal al dat hi righen conde. Mer ymmer so diende hi laria die maghet ende moeder gtjds in uechden die haer ontfankelic (1) waren. înde hi stal also langhe dat hi ten les-en mitter dieften ghevangen wort Ende i wordt cc'rts daer na ghehanghen. En-e om dat hi maria de moeder gods ghe-ient hadde, So diende si hem weder ,-ant doe hi ghehanghen was, doe stont i onder hem, ende hielt hem op bi sinen oeten drie daghen lanc so dat hem niet n deerde. Die luden werden dat ghe-vaer dat hi noch le.vede Ende quamen ot hem ende vraechden hem hoe dattet >i quame dat lii noch levede. Doe seide ii « maria die maghet ende moe.der gods taet onder mi ende hout mi op biden oeten ». Doe dat voorden rechter quam, be dede hi den dief of doen vander gal-;hen, Ende die dief ghinc altehants in en cloester ende diende gode Ende sijn ieve troesterinne maria die maget ende noeder gods al zijn leven lanc. 1) aangenaam. —m— n i'«" rrfnrrrnr ri ' " - - Geknfpt1 Gisteren, Dinsdag, enkele minuten 6ôr twee uur, komen we van de )ssenmarkt de Roodestraat in. Juist zien we een heer, lichte overjas, •olhoed, knevel, een blauwen omslag in e bus steken van Het Vlaamsche Jicuws, Roodestraat, 44. Gelijk de heer zich omkeert en ons ►emerkt vliegt er onmiddellijk iets in ijn linkeroog en begint hij met den lin-:er wijsvinger zijn oog te wnjven, zoo-lanig dat zijn hand zooveel mogelijk au zijn gezicht bedekt ! De gluipetige tronie, de dubbelzinnige louding van iemand die iets bedreveu tceft en die hardnekkige bewerking van ijn oog om niet herkend te worden, (oezemden ons argwàan in. Wij volgdeii den man op eu v66r de lobokeustraat keert hij zich nog eens ven om, om na te gaan of wij hem nog n 't oog houden ! Hij ontmoet onzen blik, kijkt bedrem-neld voor zich en naar de wolken!... k dachl. dat die mensch in den grond onk. Wij wisten genoeg. Wij keeren terug, openen de brieven-)us, vinden den blauwen omslag met laarin een,^j#edrukt smaadschrift ! Als we nu willen en ons wenden tôt len heer' Prokureur des Konings, is de cerel binnen de 24 uren ingerekend... 3at zou rumoer maken en heel het laf ni naamloos lasterzoodje ware nog v66r ien feestdag van morgen geknipt. Denk nu niet dat wij de aanklacht laten ter wille van de zware hand van den bezetter die tegelijkertijd als de Belgisehe wet zou treffen, neen, wij vinden dat we daar niet tusschen te komen hebben en dat wij niet te verklik-ken hebben, doch evenmin een lasteraar moeten ontzien. Indien wij het laten is het louter uit medelijden en uit misprij/en. Uit mede-lijden voor den reesem onheil die er voor velen weeral zou uit vcortspruiten, waar-onder onschuldige nabestaanden ; uit misprijzen, omdat de laster niemand ra-ken kan die met reine handen en een rein geweten, niets anders betracht dan zijn Vlaamsche, dan zijn Vaderlandsche plicht, Daarbij vvie aan de straat timmert moet opspraak kunnen lijden en staat aan laster van lafaards bloot, vooral in dezen tijd. Bij de eerste ont moet in g zullen wij onzen briefbesteller eens vlak in 't licht van zijn oogen zien : en zijn deemoedig neerblikken of onbeschaanid kraneeren zullen onze eenige wederwraak blijven. Hij slape dus geru9t, hij, de zijnen, çn zijn lastervennooten. LUC. OAGELIJKSCH NIEUWS ANTI-ALKOHOLISTISCHE VOOR- cy DRACHTEN, ingericht door de Neutra- L le Onafhankelijke Orde van Goede Tem- z pelicren. — Na de eerste, onder aile op-zichten welgeslaagde voordrachtenreeks, kondigen de Goede Tetnpelieren eene * tweede reeks lezingen aan, welke nog- ^ maals beloven den belangstellenden ten xeerste voldoening te schenken : v Maandag, 5 JunL: Hr S. Samson, « De a Œdipus-tragedie en de dronkenscha{S. Maandag, 19 Juni: Hr R. Van Roos- ^ broack, « Alkoholisme en krankzinnig-heid « ; Maandag, 26 Juni: Hr R. Jacobin, ® a Alkoholisme «ls oorzaafe der achtcrlijk-heid van ons ras » ; Maandag, 3 Juli: Hr J. Voets, « Hel- e mut Harringa » (Anti-alkoholistisch ten- r den.z-roman door H. Popert), toegelicht. Dez« voordrachten hebben plaats op + lioogergemelde dagen in de voordracht- ! zaal van het hulplokaal der Stedelijke t Voklsbibliotheek, 6s, Violetstraat, t./s., s en beginnen stipt te 9 1/2 uur 's aVonds ^ (Torenuur). De toegang is vrij ! EEN AANSLAG TcGEN DEN ! ITALIAANSCHEN MINISTER IN 1 ABYSSINIE. — Uit Rome aan de ^ Matin » : In de officieele kringen gaat het t nieuws dat er een aanslag gepleegd werd ' tegen graaf Colli di Felizzano, den £ Italiaanschen miniister te Addis-Abeba, r in den nacht van 17 dezer. Boosdoeners ' hadden zich bij den ingang der Legatie c weten te plaatsen, en losten van hier uit c verscheidene schoten op het venster der slaapkamer van den minister. Aangetrok-ken door het schieten hebben de askaris ' der legatie de booswichten achtervolgd, 1 die wegvluchtten, terwijl zij, al vluchten- c de, op hunne vervolgers bleven vuren. Den volgénden dag begaf zich negus - Llid Jeassu naar de Italiaansche legatie, \ vergezeld van den minister, de hooge 1 waardigheidsbekleeders van het Hof, de c voornaamste Abyssinische hoofden om c aan den Italiaanschen vertegenwoordiger i zijn diep leedwezen over den aanslag te c betuigen. t ROOSEVELT'S KAN DID ATIJUR*. — Men weet dat er een groep van de i Republikeinen in de Vereenigde Staten 1 is, die aanstuurt op de kandidaatstelling van Roosevelt voor 't presidentschap. De ï ex-president heeft zich reeds bereid ver- c lclaard een kandidatuur te aanvaarden. 2 Mocht Roosevelt op den republikein- 1 schen partijdag worden gekandideerd, j dan zou het met recht een verwoede en 1 een verwarde verkiezingsveldtocht wor- f den, dit najaar. Want Roosevelt zou al I wat Iersch- of Duitsch-Amerikaan is fel < tegen zich hebben, en ook zeer velen, 1 die niet tôt de « koppelteeken-Amerika- ] lien » behooren. Want Roosevelt zou — i dit blijkt niet onduidelijk uit zijn ge- 1 schriften — de Unie in een oogwenk in ^ een oorlog met Duitschland helpen. De 1 verkiezingscampagne, met Eo^sevelt als j; kandidaat, zou ongetwijfelc de Unie \ een hartstocht en een opwr <- ontke- tenen, als in Italie bestaaîi uebben ge- s durende de laatste maanden voor het uit- ; breken van den oorlog tusschen Oosten- J rijk-Hongarije en Italië. v I)E CENSUUR EN DE PARIJSCHE I PERS. — Een zeker gedeelte der Fran- r sche pers, gewend om ten aile tijde eene s vrijheid, welke te dikwijls aan vrijpostig- c heid grensde, volgens het oordeel van t Charles Fauras en Barrés, schikt zich 1 moeilijk naar de teugels der Censuur. De c « Temps », de ernstige « Temps » zelf } wordt boos en richt tôt de Parijsche cen- t suur dit «bescheiden verzoek » : s « De censuur geeft ons raadsel op aadsel. Ingesteld om de onwillekeurige emerkingen over militaire of diplomatie-:e onderwerpen te beletten, is zij spoe-lig naar politike onderwerpen overge-lagen, waar zij al haar vernuft besteedt ►m teere toestanden, welke totaal van ^een nationaal, maar meestal van een >ersoonlijk beiang zijn, te herstellen. De ensors hebben voor dit werk een ijver, ene geregeldheid, een doorzicht aan den lag gelegd, welke in andere deelen der erdediging veel meer dienst zouden be-vezen hebben. Het zij zoo, laten wij chuld erkennen. Alleen hebben wij het echt op een systeem te kunnen rekenen, velk een gedaan feit niet verlooehent. îod zelf oefent bescheiden zijne onfeil-laarheid altijd in dezelfde richting uit. 'ou het te veel van onzen « Raad van even maal tien » gevraagd wezen om de-elfden goddelijken geest te toonen ? Het echt,dunkt ons,van een blad is,om ieder rij gezegde, iedere verkiaring van een egeeringslid uit te geven, welke vrijwil-ig gedaan werden om gepubliceerd te rorden, en als zoodanig door het ge-proken woord en de pers bekend woi'-!en. » DUÏTSCHERS EN FRANSCHEN. - « Allen, die sympathiek staan tegen-ver Frankrijks gtestehjk leven en aan ijn zedelijke kracht gelooven, worden edert het l>egin van den groot en oorlog .oor de vraag vervolgd : hoe komt het, at een volk, welka trots het van ouds-er is geweest, helder denken en door-ren met maat houden en waardigheid s verbinden, sedert het oogenblik, dat et noodlot Itet in eeù vreeselijken strijd irierp, in zijn uitingen zoo geheel de .atuur, die de overige wereid het toe-errt, verlooehent. Het is ten hoogste erwonderlijk, dat een schrander volk ls het Fransche, welks kracht juist het sychologische doordringen, het koele nderzoeken van aile verschijnselen is, ij de besclirijving van de feiten van de-en oorlog en van zij n bij verschijnselen lie licht — onschuld, vredelievendheid, apperheid, ridderlijkheid, vrije vader-indslisfde, barmhartigheid — op de ene zijde brengt, en aan de andere zijde iets als listige oorlog&najaging, verove-ingszucht, cneerlijke strijdwijze, zin ot spionni-eren en slaafsheid, wreed-ieid, moordlust, roof- en plunderaard oeschrijft, een manier die in tegen-praak is met elke historische ervaring :n met aile logica. Het is ook niet aan e nemen, dat een *chrandere en ontwik-:elde Franschman zich niet wel bewust s, hoe gelijkmatig bij de Europeesche olken, die uit bescbavingsoogpunt on-eveer van gelijken leeftijd zijn, goed en :waad verdeeld is, hoe overal heroïsche laden en gemeenheden vallen op te mer-:on, overal oorlogspartijen en vredespar-ijen werken, overal wreedheden en da-len van opofferende naastenliefde wor-len verricht. » Dit is de aanhef van een inleiding op Spectator Galliae, Frankreichs Kriegs-orbereittingen in Bild und Wort », een dtgebreide ôverdruk uit het « Zeitschrift 1er Bticherfreunde », te Leipzig. DOOD VAN DEN HEER DUQUET — Een zeer gewaardeerd geschiedschnj-er van krijgsbedrijven, de heer Alfred )uquet, oud-ondervoorzitter van de «So-riété des Gens de Lettres », is in den ou-lerdom van 74 jaar overleden, na een jverip-e loopbaan, geheel gewijd aan de eschiedenis en commentaar der gebeur-enissen van 1870—'71. Geboren te Monthéry (Seiue-et-Oise) n 1342, behoorde de verhaler van «Der-îier Jours de l'Année du Rhin,» van Froeschwilier,» « Grandes Batailles de detz,» «Chevilly et Bagneux,» «Châlons t Beaumont,» «Bombardement de Bu-enval,» «Capitulation de Paris,» tôt dat as welk, na de roemrijke overwmnin-;en van Solferino en Magenta gezien te icbben, tôt in het diepst der ziel getrof-en werd door de rampen welke eene legeering, onbekwaam voor groote doel-dnden en krachtig optreden, niet had veten te voorkomen noch te voorzien. ^a nog eens de smartelijke étappen één 7oor één te hebben- qangrehaald, welke let leger van Napoléon III tôt den Cal-'aneberg Illy, den vuurpoel van Bazeil-es, den afgrond van Sedan brachten, ;aat Alfred Duquet over om de oorzaken ■an deze ramp te verklaren. Men kan dus niet van een geschied-chrijver, die onder den irfdruk van een latriotische gewaarwording schrijft, den :almen toon der andere schrijvers ver-vachten, die lang geleden feiten verha-en. De toekomst zal ons zeggen, ofzijn equisiton steeds juist was en of hij zich teeds buiten de grenzen heeft gehou-ten welke de geschiedenis van de pole-niek scheiden. De Fransche Akademie leeft aan de werken van Alfred Duquet len prijs Berger toegekend, welke de loogste prijs is, waarover het Instituut en gunste van geschiedschrijvers be-chikt. Iets voor iedcrcn dag Quo Vndls? — Quo vadis, Domine ? — Venio Romam iterum crucifigi. Zuid-Oostelijk van Rome ligt de Via A pfna. Het is de oudstç en beroemdste landweg van Italië. De oude Romeinen, die nocbtans baanbrekers waren en aller-eerst in den eigenlijken zin van het woord, noemden die via Appia, de Re-gina viarum, de koningin van de Rijks-heirbanen.Zooals zij nu schiet door de Rornein-sche vlakte en als een witte reepej in de verzengde en verschroeide campagna Romana ligt, zoo werd zij drie eeuwen vôôr Kristus aangelegd door Appius Claudius, en naar hçm ge heeten. Zij loopt in rechte lijn van Rome naar Brin-disi, den uitersten uithoek, den hiel vaxi Italie, over Capua en Beneventi, en is nog steeds de gerechtste weg gebleven. Om 00 de Via Appia te geraken, ver-laat ge Rome langs de Porta San Sebas-tiano. WTeldra vindt ge rechts de Kata-kombeu van den H. Callixtus, die al de andere onderaardsche begraafplaatsen overtreffen door de pauselij ke graf-steden uit de eerste tijden van het Kris-tendom, door de Byzantijnsche muur-schilderingen, de graffite of stiftschrif-ten, en door de adellijke geschiedenis van de H .Cecilia, die daar na haar mar-telaarschap werd bijgezet en vider ge-sluierde neergestre.kte beeltenis daar nog in marmer te zien is, trouwe nabootsing, naar wordt beweerd, van de houding iu de welke de heilige gevonden werd. Als ge op reis zijt en ge wilt een streng onderscheid maken tusschen wer-kelijkheid en verdichting, tusschen ge-schiedenis en legende, doodt ge aile poë-zie ; dan trekt ge één voor één de blader-kens van de bloem^kroon en ge houdt een naakten stengel in uw hand. Een kwartier verder vendjst op den Appischen weg het grafgedenkteeken van een andçre Caecilia, Caecilia Metel-la. Tegen over de beroemde kristin, de doorluchtige Romeinsche, van vijftig jaar v66r Kristus, vrouw van den jonge-n Crassus, den luitenant van Julius Caeaar en die in onze streken oorlog voerde. Deze Crassus was de zoon van den rij-ken veldfc - :, lid van het eerste Drie manschap (Caesar-Crassus-Pompejus) en die zoo ellendig om he^ leven kwam in zijn strijd tegen de Parthen, omtrent in de streek van Koet-el-Amara, waar nu weer de Engelsche generaal Townshend met zijn leger gevaneren werd genomen. Die graftombe is in 't klein de Engelen-burg (Castel Sont' Angelo), dit het mau-zoleum van Hadriamus, ontzaglijk ge>-kanteeld gevaarte dat, nabij het Vati-kaan, nu nog den Tiber beheerscht. Doch zoo wij u langs de Via Appia medenemen,Waarde Eezer,is het niet om u al die merkwaardigheden te toonen. Late;n wij terugkeeren op onze stappen en nu we. met het gelaat naar Rome ge-keerd zijn, waarboven Sint-Pieter zwelt en koepelt, zien we, op nog geen kwartier van de Sint-Sebastiaansche Poort, een kapel op de reehterhand, juist aan een viersprong. Geen pelgrim, die buite.n de muren naar de kerk San-Sebastiano trekt — een der zeven kerken van Rome, die hij bo-zoeken moet — of hij treedt de/e kapel binnen. Het was hier dat Petrus, toen hij uit Rome ging vluchten om de vervolgingen van Nero te ontkomen, zijn Heer Jezus-Kristus ontmoette;. Het staat er te lezen: Haêic Petrus a X180 petiit : — Domine, qiu> vadis ? — Venio Roftoam iterum crucifigi. Hier verscheen de Heer aan Petrus en deze vToeg hem : — Heere, waarheen gaat gij? En de Heer, met denzelfden verwij-tenden blik waarmeê Hij den apostel be-zag toen dezes Galileesche tongval hem aan de meid verraden had, antwoordde op zachtdroeven toon : — Naar Rome, opdat zij er mij een tweedemaal kruisigen ! Petrus begreep, keerde terug naar zijn volk en aanvaardde het martelaarschap, alleen smeekende dat men hem met het hoofd naar beneden zou kruisigen omdat hij zich niet waardig achtte den dood te ondergaan gelijk zijn goddelijke Mees-ter.Dit gebeurde in 't jaar 66, dus juist drie-en-dertig jaar na den dood van Kristus.Op dien Quo Vadis, waar gaat Gij ?, werd de prachtigste oud-Roomsche roman gebouwd van dezen tijd. Wij ztillen er morgen op terugkomen, want Het Vlaamsche Nieuws zal eerst-daags dat heerlijke werk, als feuilleton, aan zijn lezers mededeelen. Nog iets : de Heer liet zijn voetin-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.