Yier-eii-Twinligste Jaar. N.20S Zaierdag, 29 Augusîi 19 M HET VOLK Aile briefwisselingen vrachtvrij tczendenaan Aug. Van Iseghem, uitgever voor de naaml. «naatseh. « Drukkerij Het Volk » Meersteeg, n" 16, Gent. Bureel van West-Vlaanderen : Gaston Bossuyt, Gildeder Ambachten,Kortrijk.TELEFOON523. Bureel van Antwerpen, Brabant en Limburg : Viktor Kuyl, Minderbroederstraat, 24, Leuven. CHRISTEN WERKMANSBLAD YERSCH'JNT 6 MAAL PER WEEK. - 2 CEKTIEHEN HET NIHMER GODSDIENST — HUISGE2IN — EIGEN DOM Men schrijft in: Op aile postkantoren aan 10 fr. perjaar. Zei laandcn fr. 5.00. Drie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs vol gens tarief. Voorop tebetalen. Rechterlijke lierstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd, TELEFOON N» 137, Geat. Het Leven te Brussel. Een Brusselsche confrater, rédacteur van den Petit Bleu ver-haalt hoe tegenwoordig het leven-tje te Brussel zoo al is, en dat heeft hij nu, dank aan een vrij-geleide gestempeld met een Duit-sclien zegel nu naar een Gentsch blad kunnen brengen. De stad is volkomen in staat van beleg. Duitsche schildwach-ten met bajonnet op 't geladen geweer staan overal : aan groote gebouwen, op straathoeken en pleinen ; en de kazernen, statie-gebouwen, het hoofdpostkantoor het broodhuis en andere gebouwen zijn door soldaten bezet! Alleen de burgers van de voor-steden hebben soldaten te her-bergen.Niet alleen mogen de dagbladen niet meer verschijnen, maar het is zelfs verboden, er binnen de stad te brengen. Y<fisommjge levensmiddc^Ion nS^een vreeS' voor gebrèk ; voor anderen wel, vooral de markt-waren als boter, melk, eieren. De bakkers moeten hun brood bakken zonder gist. Zij houden hunne winkeis gesloten en be-dienen niet dan hunne kalanten. De Duitschers eischen hun brood op in de groote coopera-tieven en fabrieken. Men schat op 600,000 het aan-tal Duitsche soldaten, door en langs Brussel getrokken. De op-tocht duurde 12 tôt 13 uren zonder ophouden. De soldaten gedragen zich be--trekkelijk goed. Tôt nu toe heeft men nog geen enkel spijtig feit aan te teekenen gehad. In den omtrek gaat het echter minder goed. Daar komen som-mige betreurenswaardige, of-schoon alleenstaande feiten voor a's het plunderen van een villa, het neerschieten van eenen cyclist die hen niet verstaat, het stelen van laekens, wijn, enz. Zij rekwireeren niet enkel de automobielen voor hun eigen ge-bruik om rijtoerkens te doen, maar op den buiten zijn er weinig menschen, die nog meester zijn van hun eigen rijwiel. Pretentie hebben de Duitschers genoeg. De ofïicieren die een ïijtoer naar het bosch malcen, doen zich door een paar soldater vergezellen. De leden van het Boode Kruis. welke zij ontmoeten worden dooi hen opgeëischt voor het verzorgen van hunne eigen zieken. Buiten de stad, zuidwaarts. hebben . zij de boeren geprest, eenige loopgrachten tegraven,om eenen overval van ruiterij voor te komen. Dit gaf aanleiding tôt het gerucht als zouden de Duitschers aile mannen van 15 tôt 50 jaar opeischen. Eergisterenavond werd Brussel in opschuding gebracht door het gerucht dat de Franschen in aan-tocht waren en dat een bloedig gevecht aanstaande was, tôt zelfs in de straten van Brussel. Winkeis en herbergen werden gesloten en het volk liep als dol door de straten. Doch burgemeester Max deed inlichtingen nemen om de bevol- m m. ./y..», ' J, M , — mm 11 *•< >' Toen over eenige dagen de Duitschers naar Brussel afzakten ging, zooals men weet, M. Max hen te gemoet. Hij maakte zich bekend en verzocht den generaal, hem naar de carabinierskazerne te willen volgen om overeen te komen betrekkelijk het vernemen van het beheer der stad. De generaal stak de hand uit. — Verschooning, sprak M. Max, ik ben niet gekomen om u ! als vriend te verwelkomen. M. Max bezet den rechter-vïeugel van het stadhuis en daar « wappert de Belgische vlag, terwijl aan den gevel van den linker-■vàeugel waar het « Duitsche gouvernement » zetelt, de rood-wit en zwarte vlag hangt. In den loop van den dag werd M. Max bericht dat hij vôôr 8 ure de gevraagde 50 millioen moest afdokken. De burgemeester zegde dat de stadskas leeg was, en hij toonde de bewijzen dat de stadsgelden naar Antwerpen werden over-gebracht.Des namiddags liet de generaal weten dat hij maatregels zou moeten nemen, indien hij niet betaalde, waarop M. Max ant-woordde dat men den loop der gebeurtenissenzal moeten afwach-ten. De Zegening lier Eardinaien. Tusschen Bologne en Parijs ontmoetten de engelsche KardinalenBourne en Gasqued zich, zich naar het Konldaaf begevende. Ï-Inn trein stond stil toen een anderen trein jnet engelsche troepen den hunnen kruiste. 'Ojider deze troepen waren talrijke Ierlan-ders, die elk een blad van een eikenboom In hun knopsgat droegen. De kardinalen, ',die onmiddcllijk herkend werden, ver-Schcnen aan het portier van den wagen "Torstond vielen de Ieren op hunne knieën en Loi de Kardinalen zegenden hun, zeg- gende : « Dat God u zegene, mijne kin-ders. » Zelfs de protestanten waren innig ont-roerd bij dit aandoenlijk tooncel en allen, soldaten en officiers, groetten eerbiedig de twee prinsen der Kerk. ■■■uumaBUga .. I. — Russen beter dan Duitschers. Uit Washington, de hoofdstad der Amerikaansche Staten, wordt gemeld : De duitsche en oostenrijksche onder-danen die in Rusland vcrblijven, tcle-graîieeren aan de ambassade der VCr-eenigde-Stateu te St-Petersburg, dat zij hoegenaamd niet te klagen hebben over de manier waarop zij behandeld worden. Zij vragen dat aile tegenstrijdige berichteiT zouden gelogenstralt worden. Zij drukken het verlangen uit dat hunne getuigenis ter kennis zou gebracht worden van de duitsche regeering te Berlijn en voegen er bij dat zij de strenge behande-ling der Russen in Duitschland betreuren. De krijgsgevangenen, zoo te St-Petersburg als te Riga, worden goed behandeld en klagen niet. Drie geslachlen door de Duitschers gcdood. Een hollandsch dagblad « Het Leven », verhaalt de lotgevallen van eene familie van den Elzas. voor wien de oorlog uiterst wreed was. De geschiedenis dier familie begint met den oorlog van 1870. Wanneer de Duitschers den Elzas werrompelden, plunderden zij de nachthoeve Hauff, die totaal ver-nietigd werd. Uiterst opgewonden sclhot de paqhter Hauff op twintig Duitschers. Wanneer zijne vrouw, dljî in onmacht gevallen was, tôt h<Puers\rgn kwam za<* 7ij haar zc^mtje gek'meid bij het lijk van hc-'.'en doodgeschoten echtgenoot. « Moeder, zegds het kind, wanneer ik groot zal zijn z£fl ik op de Duitschers schieten, die vader hebben gedood.» Mad. Hauff kwam België be-wonen en vestigde zich te Visé. Haar zoon huwde en er werd vader van twee zonen. Wanneer de Duitschers nu eenige jveken geleden Visé binnen-vielen, trokken zij naar de pacht-hoeve Hauff en deze schot op eenen der Duitschers. De Duitschers wierpen zich op hen, bonden hem aan zijne twee zonen en fusil]eerden ze aile drie, alhoewel de twee kinderen niet het minste kwaad hadden bedre-ven.'s Anderendaags vluchtte Mad. Haulf naar Maestricht waar zij deze verschrikkelijke lotgevallen verhaalde aan Dr Lamberts-Har-relbrink.Eeo brief van den ps ins van Orleans-Bragance, De prins van Orleans-Bragance, terugge-keerd in Frankrijk tôt het aanbieden zijr.er diensten aan 't leger, heeft volgenden brief aan den voorzitter der Fransche Itopubliek geschrcven : Mijriheer de Voorziiter, Bij het uitbreken der vijandelijkheden tus-schen Servie en Oostenrijk, ben ik aan-stonds mijn rang van kapitein der huzaren in het oostenrijksch-hongaarsch leger gaan hernemen, waar ik sedert 12 jaar in dienst ben. Van zoodra ik den aan val van Duitschland tegen Frankrijk vernam, heb ik mijn ont-Slag aan keizer Frans-Jozef gezonden. Dezen morgen te Parijs aankomende, was mijn inzicht u om een gehoor te verzoe-ken. Ik wilde eveuals mijn broeder en mijne neven, mijn degen ten dienste van Frankrijk stellen. Men heeft mij de nutteloosheid van dien Stap doen inzien. Gij kunt mijnheer de voofzifcter, mij geen ander antwoord geven dan dit aan de prinsen mijner familie die zich roeds tôt u richtten. Od li ;t oogenblik dat ik mijne diensten ga aanbieden aan eene mogendheid met Frankrijk verbonden, houd ik er eens te meer aan, mij ter beschikking van het land te stellen dat, gedurendc eeuwen, mijne voor-ouders met zooveel luister dienden. Indien de wst van 18S3 eens mochfc afgebroken worden ,zal ik terstond ten dienste van Frankrijk zijn. Dieu dag afwachtende, ga ik dienst nemen in een der verbondene legers ton einde den algemeenen vijand der besehaafde natiën van Europa te bestrijden. Gelief te aanvaarden, mijnheer de voor-zitter, de verzekering mijner hoogo aehting, Arjtoon van Orléans-Bragance.TER ZEE. Diiilscii vaiii'lîii^ in de» gronîl Londen, 27 Aug. —-Heden namidda^ heeft minister Churchill in het Lagerhuis aangelcondigd dat een Engelsch oorlogs-schip het gewapend koopvaardijschip Keizer Wilhelm der Grosse van de « Nord-deutsclier Lloyd », in den grand liccl't ge-boord.Het schip werd gebouwd in 1902. Dq Eageîs3!i3 en DuitsoIi3 vlcoî. Van een Engelsch dagblad : Beeds drij w.-ken is onze vloot gemobili-seerd. Zij heeft de Duitsche vloot onder haro kanonnen gehad daags voor de oorlogsver-klaring. Zij la g in de Noorweegsehe wateren, geheel onvoorbereid, als dat op vredesvoet betaamt. Waren wij valsehspelers gewee st als de Pruisen, wij zouden een overval hebben uitgevoerd en met hunne vloot was 't geloo-pen.v Nii zullen er wel een paar maanden ver-— — „| 1 's prachtig op 't papier, . Irc^^oSî^n^ gesteld uit oogpnnt van diplomatische druk-king ; zij werd bestemd, in geval van oorlog, tôt een aanval op een vijand, die nog volop aan 't mobilisseren is, jnaar verwacht van haar geen blocus van des vijands kusten, geen grooten geregelden slag. De zeepolitiek van Duitschland lxad eene ramp ondergaan van in 't begin van den oorlog. liet diplomatisch uitwerksel'werd ge-mist want wij hebben de eerlooze voorstellen van Duitschland afgew.-aen. De voorzich'.igo maatregelen van M. Churchill de vloot in aile stiltc mobiliseerende voor den oorlog, heeft het plan van een aanval verijdeld. De Duitsche vloot was niet gereed en werd ge-dwongen zich enkel te verweren. Da.t heefc mislukken van 't vijandelijk plan en eene eerste zedelijke nederlaag. Hier is eene tweede, meer gevoelig. Wi.i konden het expeditieleger op 't vasteland ontschopen zonder de Duitsche "vloot te ontmoeten.Wij mogen nu bekennen dat wij de Duitsche vloot hebben gevreesd. Een aanval op de schepen, overladen met troepen, liadde ons in een heel leelijk parket gesteld. Maar niets werd gedaan. De moeilijke ver-zending liep zonder eenig ongeval af, Do Russen, die niet pochen goedo zeelieden te zijn, legden meer in den weg van Japan toen het zijne troepen naar Ivlandchourië wilde , overbrengen. De Duitschers bedreigden ons met hunno onderzeeërs : men vreesde ze een beetje, maar zij gaven blijken van geen het minste initiatief. Een enkel welgericht kanonschot was genoeg om er een te doen zinken. Maar wat hebben wij gedaan ? Wij hebben heel hun handel ten gronde gericht. Enyelsche-Qoitsciie Osrlof. De Engelsche troepen in 't vuur. Van den bijzonderen korrespondent van den Daily Telegraph : Het vuur van ons voctvolk is voortref-felijk ; ieder maal dat een duitsch hoofd boven eene verschansing verschijnt of de ■ duitsche troepen beweging maakt om vooruit te rukken, werden zij op aanhou-dencl gcschut onzer troepen ontvaiigcn. Het schieten is niet zenuwachtig, kalm, berekend zooals in een schietwedstrijd. Wanneer er rap moet geschoten worden, is er geene overhaasting of zenuwach-tigheid bij. De engelsche verliczen waren groot, 2000 zcgt men, of 3 % van ons effectief, maar de duitsche verliczen kent men nog niet. Een gevangen genomen officier zegde : « Daar verwachtte ik mij niet aan, het was ijselijk. » De engelsche troepen gingen naar het vuur in stilte, men had hun verboden ta zingen, maar daar mochtcn zij klappen, hoorde men in de loopgrachten niets andere dan kwinkslagen. De ruiterij was bewonderenswaardi{£<

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.