Vier-en-lwintigsîe Jaar. - N. 199 Mûm, 2 a Âiipsîi 1914 HET VOLK Aile briefwisselingen vrachtvrij te zcnden aan ftug. Van Iseghcm, uitgever voor de naaml. maatsch. a Drukkerij Het Volk » Meersteeg, n° 16, Gent. Bureel van West-Vlaanderen : Gaston Bossuyt, Gilde der Ambachten, Kortrijk. TELEFOON 523. Bureel van Antwerpen, Brabant en Limburg : Viktor Kuyl, Minderbroederstraat, 24, Leuven. CHRISTEN WERKMAN SBLAD VERSCHîJNT 6 MAAL PER WEEK. - 2 CEKTIEMEN ilET M1MIÎR GODSDIENST — HUISGE2SN — EIGEN DOM Men schrijft In : Op aile postkantoren aan 10 fr. perjaar. Zei maanden fr. 5.00. Drie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop te betalen. Rechterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd. TELEFOON N° 137, Gent. Duitsche Historie. De Times heeft de kans gehad een pak duitsche dagbladen te ontvangen, wat hem toelaat aan zijne lezers te toonen in welke geestesgesteltenis de duitsche be-volking moet verkeeren tengevolge dèr afficieele onwaarheden, welke hare druk-pers gedwongen is haar op te disschen. Zoo heeft men voor het duitsche volk de oorlogsverklaring van Engeland ver-borgen gehoudeii. Een nummer der Frankfurter Zeitung van 5 Oogst, verschenen na het tijdsverloop dat in het engelseh ultimatum bepaald was, rept er geen woord van ; en vier andere bladen van nog lateren datum, doen slechts onrecht-streeksche zinspelingen op dien nieuwen oorlog. Het Berliner Tageblatt van 7 Oogst geeft slechts een éénzijdig zicht op de onderhandelingen van sir Edward Grey en prins Liclmowsky. Elders laat dit blad venijnig gelooven dat Duitschland trouweloos aangevallen is door afgunstige en nijdige mededingers. Het betwijfelt ook dat Engeland "een legerkorps op 't vasteland zou zenden, daar Engeland altijd voor beginsel gehad heeft de Brit-sche eilanden niet te ontzetten. De oppervogel is afgeschoten door de National Zeitung, die in vlammende taal het verraad van... Rusland schandvlekt 1 De toon van het artikel is zoo opgeblazen en blocddorstij,, dat hij ten slotte tôt het bespotteliike vervalt. -»* Ita-^Jalgemcen geven de bladen «en nogal ' voliedig doorzicht op de econo-mjsche verontrusting, welke over gansch Duitschland geworpen is. De Banken werden bestormd, de kruidenierswinkels met geweld ingenomen en in een oog-wenk geledigd. Dit had voor gevolg dat de prijs van het meel dadelijk zeer hoog steeg en men betaalt tôt 40 pfenning of 50 centimen voor een pond zout. Een groot getal magazijnen werden gesloten en in verscheidene streken weigerde men het papieren geld. Zekere bladen trachten hunne lezers te troosten, met de toestanden in Frankrijk nog somberder voor te stellen. Toch be-kent de Kolnische Zeiting, in deze sombere dagen tooneelen gezien te hebben, die eene schande zijn voor gansch de duitsche natie. De Hamburger Neuesle Nachrichlen houden hun lezers voor dat de alcool een slechte vriend is : te meer, de muziek en de zware pl'ezieren, waarvan de open bare plaatsen nog elken avond weerlclin-ken, stroken slecht met de verschriklce-lijke noodwendigheden van dezen tijd. Al de bladen beproeven ook, zoo kalm-pjes mogelijkdehouding van Italie uit te leggen. De Duitschers die in België zooveel DOOD VAN P1US X. 't Stoffslljk Overschot naar Slat-Pleter. Het stoffelijk overschot van Z. H. Pius X is vrijdag plechtig van het Vati-kaan naar de basilick van Sint-Pieter overgebracht. Het lichaam was met pauzelijk ornaat bekleed. Het werd op eene kleine katafallc ge-plaatst, de voeten een weinig uitgestoken om den kus toe te laten. Twaalf was-ksarsen branden rondom de katafalk, waar vicr edelwachten bij staan. Om 11.30 uur was de plechtigheid ge-daan en het publiek werd toegelaten. Verscheidene tienduizenden personen be-vonden zich in Sint-Pieter en op het Plein om voorbij het lijk heen te gaan. Zaterdag is de reeks rouwplechtigheden begonnen, die zeven dagen moeten duren. De Zuster van den Paus zlek. Eene der zusters van den Paus, Mej. Maria Sarto, is ziek gevallen ten gevolge der ontroering van den sterfdag. Haar toestand boezemt onrust in. Door ôen Oorlog gedoofl. Namens het romeinsche volk, stelt de Giornale d'Jtalia voor, op het graf va a den Paus te beitelen : De oorlog heeft hem ' gedood bewijzen van woestheid gegeven hebben, klagen over de houding der Belgen en hunne bladen dragen over gansch do breedte hunner eerste bladzijde titels gelijk deze : Strijd tegen Wilden. — Belr gische Wreedheden, enz. En ze vertelleïi schrikkelijke historekes : eene jonge bel gische vrouw schoot met een revolver den geleider van een duitsche krijgsauto mobiel neer ; zij werd natuurlijk gefusil-leerd.Dat natuurlijk dekt het voorwendsel op eclit pruisische wijze. De Kolnische Zeitung durft onder meer vertellen : « De duitsche troepen hebben vanwega de belgische bevolking — mannen, vrouwen en kinderen — eene behandeling ondergaan, waaraan men zich zelfs niet bij wilden zou. veru/achten. Burgerlijke Belgen hebben uit ieder huis, uit elke haag geschoten op ailes wat Duitsch was. En in de eerste dagen van den veldtocht hebben wif aldus een groot getal dooden en gekwetsten ver-loren. De vrouwen namen bijna zooveel deel aan den strijd als de mannen. » De Hamburger Neuesle Nachrichten schrijven met gehuichelde verontwaardi-ging : « 't Is aldus dat het beschaafde belgischt, volk strijdt. Dat moet ons bloed in onze aderen doen koken : en dan zijn de Belgen verwonderd dat wij geen genade hebben voor de burgerlijken die zelfs maqr -on^- ç verâacnt zijri i Het hart van elken Duitsch-man moet van fierheid kloppen bij 't zicht van ons prachtig leger, maar het is onaan-nemelijk dat onze arme soldaten vallen onder de geweerschoten der boeren of ver-moord worden door het keukenmes eener gefanatiseerde vrouw. Wie kan ons laken, zoo wij van het aanschijn der aarde dorpen doen verdwijnen, waar wij dergelijke be-handelingen te verduren hebben? » Dat zijn nog maar staalkes van de moedwillige, ophitsende onwaarheden, welke de duitsche drukpers aan hare lezers opdischt. Die bladen zijn overigens nog schooner, waar het betreft de uitdrijving der duitsche spioenen uit België, dat hun zoolang eene breede en voor hen winstgevende herbergzaamheid verleende. Niet alleen kolonnen, maar gansche bladzijden zijn gevuld met verdichtsels over de mishan-delingen, welke die schurken hier zouden te verduren gehad hebben. Is 't dan te verwonderen dat men te . Berlijn zelfs bij benadering niet weet wat hier gebeurd is en nog gebeurt? Een strijd die op zulke valschhcid steunen moet, is een op voorhand ver loren strijd : Duitschland zal het tôt zijne | schâ en schande ondervinden. | Dr Marchiofava heeft inderdaad ver-klaard, dat het organism van den Heiligen Vader aan de ziektezou hebben kunnen weerstaan, hadde hij den zedeîijken slag niet moeten ondergaan, welken de oorlog hem heeft toegebracht. Volgens de Tribuna zou de ambassadeur van Oostenrijk-Hongarije in de laatste dagen aan den Paus gevraagd hebben de oostenrijksche troepen te ze-genen. De Paus zou hebben geantwoord : Ik zegen den vrede 1 Wanneer de fransche monniken en geestelijken Rome verlieten om naar hun leger te trekken, zegde Pius X tôt i eenigen van hen : « Ik weet, mijne duurbare kinderen, dat uw land den oorlog niet wilde en dat het opstaat om zich te verdedigen gelijk ten tijde van Joanna d'Arc. » Houdt niet op te bidden en God té doen bidden rondom u, door tusschen-komst van uwe groote en gelulczalige , Joanna. » Het lot van België trof ook diep het hart van den Paus, — zoo wordt uit Rome aan de fransche bladen geseind. — De heldhaftigheid der Belgen vervulde hem rçet bewondering, terwijlîde afschuw voor den oorlog hem deed weenen van droeflieid-. Wanneer hij de slachtingen van Visé en Argenteau vernam, riep hij uit : « Ach, ongelukkige oorlog, afschuwelijk ! Hij zal mij doen sterven. » Al die ontroeringen en het bittere leed niet te zijn aanlioord geworden, hebben zijn reeds verzwakt gestel overwonnen. Zijn Testament. Uit Rome : Het testament van den Paus belielst dezen volzin : « Ik ben arm geboren ; ik heb arm ge-leefd ; ik wil arm sterven... » Het Konklaaf. Waarschijnlijk zal het Konklaaf, dat den opvolger van Pius X kiezen moet, den 30 Augustus aanvang nemen : Op de 65 Kardinalen welke er zullen aan deelnemen, waren er 21 bij dat van 1902. De anderen werden door Pius X tôt het kardinalaat verheven. Ziehier de lijst der 65 Kardinalen. 33 Italiaansche, namelijk : de kardinalen Agliardi, Bacilierie, Bisleti, Boschi, Cagiano de Azevedo, Cassetta, Cavallari, Délia Chiesa, Falconio, Ferrari, Ferrata, Francica Nava di Bontife, Gasparri, Guistini, Gotti, Granito di Belmonte, De Lai, Lega, Lorenzelli, Lualdi, Malfi, Mar-tînelli, Di Pietra, Pompili, Prisco, Richel-my, Rinaldini, Serafini, Tecchi, Serafino Vannutelli, Vincenzo Vannutelli, Vico, Délia Volpe. 32 vreemde Kardinalen : voor Duitschland, de kardinalen von Hartmann, von Bettinger. Voor Engeland : kardinalen Bourne, Gasquet, Logue (Ierland). Voor Oostenrijk-Hongarije, kardinalen Bauer ds'ciifâch; w Kornig, lpiffi, Skrbensky Hriste, Vaszary (Hongarije). Voor België, kardinaal Mercier. Voor Canada, kardi-naal Begin. Voor Brazilië de kardinalen Arcoverde, De Albuquesque. Voor Spanje, de kardinalen Almaraz y Santos, De Cos y Macho, Guisacola y Menendez, Herrera y de la Iglesia, Merry del Val. Voor de Vereenigde-Staten, de kardinalen Farley, Giboons, O'Connel. Voor Frankrijk, de kardinalen Amette, Andrieu, Billot, de Cabrières, Dubillard, Luçon, Sevin. Voor Holland, de kardinaal Van Rossum. Voor Portugal, de kardinalen Mendes, Bello, Inetto. ONGELUKSVOGELS. Vooruit en Laatste Nieuws zijn zaterdag met moedwillige ongeluksmaren verschenen, die VOLSLAGEN VALSGH waren. Van Vooruit verwondert het ons niet, wijl hij reeds meer dan eene week geleden ophitsingen deed tôt tekortkoming aan den vaderlandschen plicht. Van Laatste Nieuws verrast het ons onaangenaam, want tôt hiertoe hield het eene goede houding. Doch is 't misschien het neerlandism dat daartoe leent? Meer en meer blijkt dat Nederland eene loensche houding heeft aangenomen tegenover ons. Zoo talrijk als de Duitschers in Vlaamsch-België gedrongen zijn, konden zij er, ten noorden van Lixhe, doorheen Tongeren niet komen, zonder dat Nederland hen overheen nederland-schen grond heeft laten passeeren. — De afrekening is voor later. De nedeiîandsche bladen, zooals de Nieuwe Rotterdamsche Courant, vinden zoogenaamde interviews uit, om met val-sche berichten het belgisch volk te ont-moedigen.En Vooruit en Laatste Nieuws haasten zich die MOEDWILLIGE DUITSCHE LEUGENS, door de loensche Nederlan-ders verspreid, onder het volk te werpen, — de eene met het verdichtsel der N. R. Ct. over te nemen, het andere met er een zoogenaamd onderhoud met een politiek man uit Antwerpen van te ma-ken.Onze beide vlaamsche lconfraters laden eene zware verantwoordelijkheid op met zoo in de nederlandsche loenschheid te volgen. Want wat de N. R. Cl schrijft van ver-nieling en overname der forten van Luik, is LEUGEN VAN BEGIN TOT HET EINDE. Wat zijne napraters zeggen van België's verlatenheifl door zijne bondgenoten, is EVEN VALSCH. Onze eigen reporter sprak zaterdagnoèn, toen Vooruit en Laatste Nieuws reeds met gezegde onwaarheden verschenen waren, met minister Carton de Wiart te Antwerpen : 1) DE FORTEN VAN LUIK EN VAN NAMEN-DINANT BLIJVEN STEEDS ON-AANGETAST.2) IN DE STREEK VAN CHARLEROI WORDT HEVIG GEVOCHTEN DOOR FRANSCHEN EN ENGELSCHEN TEGEN DE DUITSCHERS. Dat is de waarheid van zaterdagnoen.' Het is vernederend voor Vlamingen, te moeten vaststellen hoe twee vlaamsche dagbladen aan BLIJKBAAR MOEDWILLIGE LEUGENS toegeven terontmoedi-ging van ons volk. Een intervieuw van M. Hclleputte. In de ofïicieele middens, schrijft de Matin, van Antwerpen, heerscht de meeste kalmte en het vertrouwen. — Zulks kan niet anders voor dezen die den toestand met kennis van zaken beoordeelen, zegt minister Helleputte. «Ten andere, zegde hij, ik mag u ver-zekeren dat mijne overtuiging op zekere feiten berust. Ons verdedigingsplan, se-dert v'erschillige jaren opgevat, voorzag de tusschenkomst van eene of meer mo-gendheden die onze onzijdigheid waar-borgen. Het is niet veranderd. Sedert de intrede der Duitschers op ons grondgebied is het zorgvuklig en heldhaftig gevolgd. 't Is onnoodig er bij te voegen-met welken lnistcr maar ook met weUe versehsitefcs*- — lijke gevolgen voor den vijand. » Maar vele personen zijn mis onder dat opzicht, door zich in te beelden dat dit verdedigingsplan op eenige dagen kan gewijzigd worden. » Wat er ook van zij, de samentrekking van ons leger te Antwerpen, die insgelijks voorzien was, eindigt het eerste deel der krijgsbewegingen. Dank aan ons, hebben onze verbondenen den tijd gehad de stellingen in te nemen, die zij moesten be-zetten. Er blijft ons enkel over de onze te behouden, hetgeen voorzeker niet zal ge-beuren, zonder gevechten. Dat wij vervol-gens in eene algemeene werking zullen îsoeten tusschenkomes in zeer wel moge-lijk en die tijd is misschien zoo ver niet als men soms zou denken. » Met de steeds fijne doorzichtighew, die den minister kenmerkt, ontwikkelt hij eenige beschouwingen over den Belgischen toestand. « Onafhankelijk sinds 1830 1 roept hij uit. Maar de Belgen hebben altijd onafhankelijk geweest ; zoover men in de geschiedenis blikt en alhoewel zij onder verschillige stelsels leefden. Dit gevoel in hen smachten ware onmogelijk. Iedere proef van verdrukking heeft voor gevolg gehad den Belg tôt het uiterste te drijven 't Is het geheim onzer kracht van heden. » De voorbarige werkingen van het ultimatum uit Berlijn aan België gericht, zijn zeer belangrijk en toonen reeds de duitsche plichtigheid. Tôt op het laatste oogenblik heeft Duitschland ailes gedaan om ons gerust te stellen. Den avond van 2 Augustus, wanneer er raad gehouden werd in het Paleis, waren verscheidene leden zeer verwonderd, wanneer men hen het ultimatum voorlegde. Doch men vreesde iets en eenieder wilde de verzeke-ring hebben. Gelukkiglijk 1 » In de Hospitaalstraat gekomen, ont-moetten wij vier soldaten van het 9e linie, die M. Helleputte aanspreekt. Bedekt met stof, het zweet op het voorhoofd, den zak op den rug, slenterden zij voorts aïs mannen die reeds vele kilometers in de beenen hadden. Wanneer wij hun den heer minister Helleputte deden kennen, groetten zij op militaire wijze. — Wij komen van Aerschot, zegde een hunner, en 't heeft er niet weinig gestoven! — Hebt gij veel manschappen ver-loren ? — Wij hebben gekwetsten, doch niet te veel. Toch verzekert men dat er eene compagnie is van het 5e waarvan niet veel overschiet. — Maar zeg eens, wat deed gij alvorens onder de wapens te zijn geroepen ? — Ik, heer minister, ik eindigde mijn tweede jaar in de school der mijnen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.