Yier-en-TwiiîîIgsIe Jaar, -N. 243 OsisËefist — Mïïissezin — EiaeMom RMa» fi Adfthftr 101 Aile briefwlsseliiigen vrachfc-♦rij ta zenden aan Aug. Van Iseghem, uitgever voor de naaml. maatsch. « Drukkerij Het Volk », Êieersteeg, n° 16, Gent. Bureel van West-Vlaanderen t Gaston Bossuyt, Gilde der Am. fcachten, Kortrijk Teleboox 523 Burepl van Antwerpen, Bradant ra Limburg : Viktor Kuyl, %Iinderbroederstraat, 24, Leuven HET VOLK v m ■ MU - !■» W>T».IL..I.. ' *■" | Mail sehrljît Ini Op aile postkantoren aan 10 Îî, per jaar. Zes maanden fr. 5.0& Drie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop 4ï bcfalen. Kechterlijke herstelling, 2 £a per regel. Ongeteekende brÎ9ven wordes ™ geweigerd. 3 TELEFOON N« 137, Geai. Verschijnt G maal per week, CHRISTEN WERKMANSBLAD jf BgëlË^3 TELEFOON N» 137, Gea' 2 CENTIEMES HET NUMMEB Officieele Mededeelingen. B© Toestand In Seigle- Mededeeling vanZondag, 10 uur 's avonds. — Antwerpen, officieel. — Den ganschen dag heeft den strijd met de gesehutten voortgeduurd. De algemeene toestand heeft geene wijziging ondergaan. B© Toestand in Frankrijk. Bordeaux, 4 October, 4 ure. — OP ONZEN LINKERVLEUGEL : Na al de vijande-lijke aanvallen aîgeslagen te hebben, hebben wij de aanvallende houding genomen op verschillige punten. Op de andere zijn onze stellingen behouden. IN 'T CENTER: Niets aan te stippen tôt aan de Argonne. In Argonne hebben wij den vijand naar het Noorden achteruitgeslagen. IN MIDDEN WOEVER : Daar zijn wij, alhoewel langzaam, 'vooruitgeschreden. OP ONZEN RECHTERVLEUGEL : Lorreinen en Vogezen niets nieuws. Het duitsch Geweien d! In het hollandsch blad De Amsler clammer is in het duitsch verschenen d volgende Ojisîi Brïsf van onza fluîScùe Yrlsnflen Wfj Hollanders, ontvangen regelmatij uit uw land postkaarten, waarvan he1 docl kan samengevat worden in dezer volzin : « Goddank, de Duitschers hebbei het geweien onbevlekt. » Wij kunnen na-tuurlijk al die kaarten niet beantwoorden te min wijl zulks eene zeer ondankbari taak wezen zou : het is altijd pijnlijl begoochelingen te moeten verdrijven algemeen verspreide dwalingen te moetei weerleggen. Maar gelijk wij de waarheic gezegd hebben tijdens dan anglo-boers oorlog, is 't onze plicht de Duitscher: niet onder een gansch verkeerden indrul te laten. Zij vergissen zich inderdaad waar zij zich inbeelden dat hun verrecht vaardigingsstrijd dezelfde beslissende ge volgen heeft als die welke hun zwaai geschut bekomt. — (Die min beslissenc zijn dan de Duitschers willen doen ge looven. — Red.) Zeggen we het onverholen : in dei strijd voor de zedelijke zegepraal zijn e: tfndere verdedigingsmiddels, zijn er anderi wapens noodig. Ziehier hoe wij, Hollanders, de toestan den inzien. * ♦ » Sommigen voelen zich misschien mil oî meer gevleid wanneer zij door de Duitschers hooren zeggen en herhalen : « D< Hollanders, dat zijn onze vrienden. » Wi hopen dat die duitsche liefde niet te vee aan de genegenheid der apen gelijkt: met andere woorden, de Hollanders voeler geenszins geneigdheid in de armen hunne] machtige buren gedrukt te worden on zachtjes maar zeker te sterven... « Gij zijt onze vrienden omdat gij onzijdii blij[t. » Ziedaar wat men ons zegt. Ei terzelîdertijd werpt de duitsche perf cenige beleedigingen naar de Belgen, di( — hoe afschuwelijlc 1 — moedig teger Duitschland strijden. Is 't niet wondei om vaststellen, dat de handhaving dei onzijdigheid, welke de Duitschers vooi eene deugd aanzien âls zij van de Hollanders spreken, al met eens eene misdaac wordt bij de Belgen 1 Inderdaad, de Belgen zijn zoo goed zoo dapper als wij. Zij willen onzijdij blijven en zich verdedigen tegen aller aanslag op die onzijdigheid — wat hui plicht was — en de Hollanders zoudei niet anders gehandeld hebben. Zooals wij wilden de Belgen slechts den vrede. Maai ziet, dat verlangen was in tegenstellinf met de duitsche belangen. « Wij weten zegde de Kanselier, dat wij een onrech gcpleegd hebben, maar wij konden nie anders handelen. » Laat ons bekennen da die redeneering de kwe'stie niet oploste Een voile moet inderdaad zijne onzijdig heid verdedigen tegen allen aanvaller wie liij ook zij, — ofwel bestaat die on eijdigheid niet. België was dus verplicht zich tegen d< overweldiging te verzetten. En hier ver fcoeken wiju,u in te lichten bij dezen di< in uwe duitsche' hoogescholen het inter-nationaal recht onderwijzen. Vraagt hun u de dokumenten betrekkelijlc de krijgs-verrichtingen te toonen, door hen onder-teekend op het tweede Vredeskongres var Den Haag. Herinnert u wat er in Duitsch land gesclireven werd tijdens den anglo-boers-oorlog. Het is voldoende de woordei Transvaal door België en Engeland dooi Duitschland te vervangen. Herleest Wil lem Tell, van Schiller, en vergelijkt dei toestand van Zwitserland met dien vas Selgië. Eindelijk, licht u in over aile, wat ei sor Hollanders beoordeeld namens het groote duitsche volk gedaan 3 is tegen België en de Belgen. Leest de nochtans zeer bescheiden, zeer voorzich-, tige brieven van de oorlogscorresponden-ten der hollandsche bladen. Aldus zult ; gij u kunnen rekenschap geven van de on-; berekenbare kwalen. door den duitschen i Ge\ffeldstaat over België ontketend ; en i gij zult er misschien uit afleiden dat de duitsche Kultuurstaat aan zich zelven ver-, schuldigd is de opgehoopte puinen te her-! stellen. : Ja, herstelt uwe misslagen zoo spoedig , mogelijk. i Heeît uw groote Goethe niet gezegd : [ a Elke misslag wreekt zich op aarde »? Wilt gij dat de wereld Duitschland eere i aïs een Kultuurstaat? Ofwel verlangt gij ; dat men uw land duchte als een Staat van , willekeurige verdrukking? * * * Gij dreigt het belgisch volk omdat het u weerstaat, u, die hebt willen aanslag ple-l gen op zijne onzijdigheid en op zijne eer. Een leger heeft zich op hun land geworpen, en de Belgen liadden het moeten laten be-i gaan? De Belgen hebben daarenboven vastge-5 steld dat een groot aantal Duitschers, die sedert vele jaren de belgische herberg-zaamheid genoten, in de verschillende pro-vinciën van het land spioeneerden. Men weet wat een spioen is. Oordeelen de i Duitschers dat de Belgen die spioenen niet mochten straffen — (Dit is zelfs in de s eerste weken van den oorlog niet gebeurd. i — Red.) — en verjagen ? [ De doening van zekere landsche lieden ; welke men vrijschutters noemt — (Die i zijn in België onbekend. — Red.) — kwam niet heel' en gansch overeen met het men-i schenrecht. — (De Hollanders gelooven dus nog aan die eerlooze duitsche leugen? r — Red.) — Maar welke was, lang te voren i de houding van uwen Kanselier? Is hij i niet gedwongen geweest te erkennen dat ; het duitsche leger, met België aan te val-i len, het menschenrecht geschonden heeft? Gij hebt dus met een onreclit begonnen. Deze misdaad zou moeten uitgeboet wor-■ den. Maar gij schijnt ze te willen doen uit- boeten door de Belgen zelven. Gij [ moogt de spitsvondigheden opeenstapelen, maar nooit zult gij mogen zeggen dat uw , geweten zuiver is. ; * * • i En als we vernamen dat de bevoHdng i der stad Leuven uitgemoord werd en dat ' die bewonderenswaardige stede werd ver-nietigd 1 Ja, vernietigd door het duitsch leger, hetwelk beweert de beschaving te vrijwaren voor de Barbaren van dôa » Tsar t Wij weenen, niet enkel uit medelijden f voor de Belgen, maar ook voor u. Want zoo de Russen in Oost-Prnisen uwe dorpesn verbrandtei, indien zij uwe landgenoton slachten, zult gij het recht hebben te kla-gen ? ? ? Hebt gij, de Belgen aanvallend, uw eeste-woord en uw recht niet onder de voetea getrapt ? En ziedaar hoe gij de vermaledijdiug verdiend hebt, waarmede een uwear grootste mannen, Schiller, u bedreigt : « De slechle dadt.n dragen in zich zelve cote soort vermaledijding, omdat zij voortdurcnâ nieuw kwaad baren. » E. T. Duitsche regimentea vefdronkea. Petrograd, 4 October. — De Duitscfcafô ontruimen het russisch grondgebied. Gansche régi men ten duitschers zi^a -y^r-. tljronken. De Niemen is opgepropt ksïI duizende lijken. De Duiîsciters heMsta. ' hunne bezetiingsgesciaittca vexl^c*. j YOLLE YERTRODWEK, Volgens het Press Bureau geeft het vei slag van een officier van den engelsche Staf het volgand algemeen overzicht : «Als ni en den algemeenen toestand o eene kaart volgt, blijft hij steeds dezelfde e de roi van het leger is niet veranderd. He moet zijne stellingen behouden tôt op he oogenblik dat het weer den aanval zal he] nemen. Rïen heeft geen terrein verlorei integendeel men heeft er gewonnen, al d tegenaanvallen zijn afgeslagen gewordene soms met ontzaglijke verliezen voor de vijand. » De kwestie der stellingen is evenwel mas een enkel der uitziehten van een veldslag; e iïi andere opxichten is er voelbare verbeterinj De terugkeerende aanvallen van den vijan c worden gedaan door kleine groepen die a zonderlijk handelen, zonder samenhang m( eenige beweging van het geheel. Sommig bewijzen een echt ver val van command-ment , en fie gezegd en der krijgsgevangene over de aanzienlijke verliezen van het off cierskorps, zijn aldus door ondervindir bevestigd. .» Het vuur der artillerie is vermindei van omvang en wijst op eene minwaa,rc onder oogpunt -an kontrool en gescliik heid. Het is mogelijk dat de' verminderir van omvang te wijten is aan het verplaatse der kanons in eene andere richting, maar c minwaarde van knotrool en geschiktheid : het rechtstereekpch gevolg der werkzaamhei van ons korps luchtvliegers en van de stoo: nis welke dat kcirps in de luchtverkenninge van den vijand geworpen en van de beletse welke het tegenover de seinberichten aai gebracht heeft. » Onlangs heeft de vijand naspeuringe willen doen bij middel van vastliggende ba Ions op een zekeren afstand van zijne eersl liji> maar dat etelsel, welke er ook de ui slagen of de oorzaken van wezen, vervani maar zeer onvolledig de verkenningen c groote hoogte ;en met den neerpeilende blik der vliegmaehienen. » Eeo oDgekende Voorbode. Op eene meeting te Cardiff sprekende t< het volk van miles herinnerde heer hooft minister Asquitl aan de groote daden dez< kleine natie, aaisporende om in groot geti het algemeen bTitsche leger te vervoegei «zelfsopofferiiig'boven gemak en eer bove eigen leven ver' dezend ». M. Asquith, onthulde daarbij eene gi heime bladzijde gesehiedenis. In 191: zegde hij, deeldede britsche regeering aan c duitsche regeering de verklaring mede, d; Groot-Brittanje nooit tegen Duitschlar een aanval zou doen noch er aan deelnemei welke niet door Duitschland zou uitgelol zijn. Duitschland vroeg evenwel eene ve bintenis tôt volstrekte onzijdigheid vanwe{ Groot-Brittanje voor 't geval Duitschlar ' in oorlog sou gaan; die verbintenis kon ni< genomen worden. (Time».) (Wat Duitschland nu aoet, moest hi dus dan reeds vân zin zijn .y Daltsche "ekentenlssen. De officieele duitsche mededeeling ve 2 October zegt onder meer : «De reusaehiige veldslag In Frankri, blijft onbeslist. De Duitschers hameren i Franschen met lïun zwaar geschut ; de pogj-, gen der Verbondenen om onze lijn te verbréki zijn afgeslagen, de verliezen van den vijar zijn groot vooral in Argonne. » Daar is dus de bekentenis dat de veldsla onbeslist is den 61e dag van den oorlog e den 21e dag van den veldslag. In zijn treurnijpend laatste onderhou met don engelschen ambassadeur, zegde c Kanselier dat de tijd voor Duitschland eer kwestie van leven of dood was, dat het hu troef was snel op Frankrijk in voile mobil satie te vallen, terwijl Rusland zijn onui putbaren voorraad manschappen voor tro< had. De ons bevriende Russen behouden deze troef, maar de troef der Duitschers is hun u de hand gerukt en 't zijn de Belgen die d gedaan hebben. Eene mededeeling van den duitschen Me ral-Staf aan het Berliner Tageblatt zegt nog « Er is eene andere gebeurlijkheid, die i aanda-cht moet trékken van hen weWt-e deze veldslag vol afwisseling met kalmte waam men: Wat zouden de Verbondenen er bj winnen onzen rechtervleugel te verbreken e zich in Belgie 4e ontplooien? Nieis dan ee tijdelijken bijval, die slechts het begin va 't eûide der fransch-engelsche zelfoverschattin zotu zijn. » In die woorden ziet de Times het bewij: dat men het duitsch volk op 'fc ontvange van nederlaagsberichten wil voorbereide en dat de Duitschers zelf beginnen te begri, pen dat hun rechtervleugel in gevaar is. Nieawe Bevelhebber der Ossteiirijkscb Dnilsch» troftpei Rome, 4 October. — Generaal von Hir denbourg is opperbevelhebber benoem van het oostenrijksch duitsch©. leger, se mengesteld van omtremt een millioen mai Hij zal trachten de russische aanvallenà houding onder de muren vaa Kraka tegen te houden. De Russen, zegt men, zijn tengetale va ,eea millioea ea hsùi. v&n een E. Paier-Minderbroeder in oorlogstijd. Q Nauwelijks waren we de statie _ Weert p ingeloopen, of onze wagen wordt ingeno- n men door Hollandsche soldaten die de grens t bewaken. 't Schijnt dat ze orde hebben ge- t kregen ook in hun gesprekken «strikte ■- neutraliteit » te bewaren ; maar de haat i, van den Pruis, of liever van den Pruus, e zooals ze zeggen, is den Limburger — en n 't waren Limburgers — ingeboren. Ze hadden n maar effen gehoord wie we waren, of ze begonnen ons belangstellend te ondervragen, ,r hunne bewondering te uiten voor ons kloek n leger en luide scliande te spreken over de j. wandaden der Vandalen die België verwoes- d ten.... Roermond 1 Drie uren wachten, van E- 5 tôt 8 ! We zijn wel buiten aile oorlogsvoe- :t rend land ; doch ailes herinnert ons den oor- ;e log. Terwijl we daar een kopje koffie drin- i- ken met ons gevieren, drie Luikenaars en ik, n speelt zich het volgend welsprekend ta- i- fereeltje af. Vijf Belgische soldaten die langs g Holland hun regiment willen opzoeken worden aan hun militair livret herkend en d aangehouden als krijgsgevangenen. Terwijl .e dit gebeurt, brengt een Hollandsch soklaat 'j- het nieuws, valsch helaas, dat de kroonprins g gevangen is genomen ; en onze vijf Belgische n soldaten worden door de « neutrale » Hol- e landsche soldaten geluk gewensckt en zetten is het samen op een dansje. Nou, hoor i ! d Neutraal 1 [g Mijn dienstwillige confrater ging met mij mede tôt het naburige Belgische Reckheim, waar ik met mijn confraters zou stilhouden. n 't Deed me deugd weer in België te zijn ; want [_ niet overal en bij allen, in Holland, vindt e ons land sympathie. (Zijn daar niet allen t. Hollandsche soldaten???!) Dat genot werd rj- vermeerderd door het gewaar worden van de ' uitbundige vreugde waarmede ik werd ^ onthaald, en dat zich daardoor verklaart dat zij mij als vader ontvingen en reikhalzend waren naar uieuws uit het niet bezette deel van het vadsaland. Ik bracht er een kost-baren narnïSéÉag en avond door en ging op 18 September, 's anderdaags, mijn recht->fc zinnige deelneming aanbieden aan den heer [. burgemeester, een vriend van mij, wiens broeder, pastoor te Heuse-le-Romain, als martelaar onder de kogels der Duitschers 1' is gevallen. Ik zeg met opzet als martelaar ; J, hij had den haat der Duitschers op zich ge-n trokken met de vrouwen der parochie op afstand te houden van die bedronken vuilaards God hebbe de ziel van dien koenen herder 1. >> i ;.' ;.' ;;.' Toen verliet ik mijn vriendelijken koetsier, 'k die ter bestemming was gekomen, en trok de d stad Tongeren binnen. — Pater, kom aïs 't u blieft langs hier I :t riep een VTOuw;ga langs dit baantje en niet r. langs den grooten weg ; er zijn er weer 3.000 vandaag aangekomen, en ze zouden u kun-nen leed doen ! , Ik gaf gehoor aan dien raad, trok langs een zijpoort, door Duitschers bewaakt, de stad binnen, zag er hier en daar voor een ;t. herberg rooken, en kwam rond half zeg in 't klooster aan. • De Religieuzen, sedert zeven weken onder den knout van den vreemden overheerscher, lieten tranen van blijdschap... en we vertel-n den tôt laat in den avond ons onderling wedervaren. Of ze geleden hadden, de die-bare medebroeders I Al de inwoners waren k buitengejaagd. De paters waren gevlucht le met de Arme-Claren, die ze als beschermer i- dienen. Op straat werden ze aangehouden, n moesten op hunne knieën, met opgeheven d armen ; wierden een gansch uur, geweer op de borst, met den dood bedreigt, en moes-,g ten dan twee nachten en dagen dwalen in de n beemden. Dan hadden de woestaards twee dagen baas komen spelen in het klooster, al d hetbier afgedronken,wijn gaan stelen bij de e buren, en toen.... omdat, zegden ze, het e klooster te arm was, elders gaan wonen en n zuipen.... Sedert dien, rooven en stelen ze en i- voeren per auturnobiel al wat hun aanstaat > naar Aken ; maar de paters hebben er geen •f hinder meer van, terwijl de heer deken aile dagen als gijzelaar op 't stadhuis moet zitten. n Luiden mag er niet meer worden gedaan, en ;t om 7 ure moet iedereen binnen. Ze beven van it Schrik, omdat ze doorgaan niet al te talrijk te zijn, en hebben dan ook geen rust. Ge-». durende een uur hadden ze twee onzer reli-: gieuzen in hun rijen doen gaan en ze toen le losgelaten. Loutere plagerij n Al biddend en denkend en bewonderend, 5 had ik de tien kilometers afgegaan die me n van Loon afscheidden. Loon i het fruitland 71 met zijne onafgemeten boomgaarden.Helaas! n 'fc fruit ligt onder de boomen te rotten. 3 Daar val ik me nu in eens tusschen de 5 rustende Duitschers. Ze bezien me met oogen Q' waar meestal verachting in doorstraalt. B Maar ziet 1 Daar staan er eenige menschen l van rond de 40 en boven, zooals het meestal zijn die ik ontmoette, en die me echt vrien-delijk bezien. Vanuit een hoekje mijner her-senen, waar hefc lag te verroesten, haalde ik mijn Duitsch te voorschijn, groet ze en vraag I hen dat ze de burgers zouden met vrede laten en enkel tegen de soldaten zouden - vechten. ^ — Ja I Dafc deden ze ! Ze betaalden zelfs ailes t En we hadden ze rns&r moeten laten i. doorkomen en de scbuld lag aan de e Engelschen én Russen. IL De legde hun dit op mijn manier uit en tEOÏcna Vïien(l«î$c: groeten weer verder...™». » VSht volgt) ' 'tMiddenpual van den Wereldsliij?' De streek, zegt de Morning Post, waar over de lotsbestemming van Duilschlanc gaat beslist worden, bevindt zich op ce: punt, waar drie keizerrijken elkander ont-moeten.Het engelsch blad heeft gelijk : die stree -. is Silezië, waarheen de Russen langs f wee verschillende kanten oprukken, onderw- g het overblijfsel van de oosténrijksche legei-verpletterend.Silezië is eene prachtige, vruclitbaie en uitgestrekte streek, tusschen Brandenburg, Bohemen, Moravie en russisch Polen. Zo-is 't het kruispunt tusschen Duitschlanc.. Oostenrijk en ltusland. Het is altijd door verschillende volkerei betwist geweest, opvolgenlijk door Marco-mans, Quaden, Moraven, Bohemers, Polei en Oostenrijkers. In 1747 werd het grooten-deels aan Maria-Theresia, keizeriii var Oostenrijk, ontnomen door Frederik II eerst keurvorst van Brandenburg en nadien Koning van Pruisen. Pruisisch-Silezië, het overgrootste ge-deelte van het oorspronkelijk Silezië, heeî'. Breslaw voor hoofdstad. Op dit oogenblil. is Orakau, de hoofdstad van Oostenrijksch Silezië, gansch onder de bevelen der Dui~-schers, die thans omtrent twintig leger-korpsen, 't zij 1.200.000 man troepen, samentrekken ten zuiden van Berlijn, naai Breslau en Crakau heen. Die samentrekking aldaar is te begrijpen, want moesten de Duitschers zich langs diei. kant niet verzetten tegen den aanruk d<;: Russen, dezen zouden bijna zonder siag o:' stoot de verdedigingsiijn der Oder kunnen nemen. 's Keizers Genoegea. CopenhâTgen, 2 October. — Het schijci dat de (duitsche) Keizer eene maand ver-lustiging gaat nemen te Mainz, waàr he; hooïdkwartier van zijnen generalen leger-staf gevestigd is. Zijn spéciale trein van tier. wagens, die vroeger wit en blauw was, i-nu in donkere kleur geverfd, met een Rood-Kruis op het bovendeel der koetsen. — (Het teeken der verpleging op 't voex-tuL der moord ! — Red.) De verplaatsingen van den Keizer zijn met allerlei zorgen omringd. Zijne persoon-lijke veiligheid wordt bewaakt door een-sterke Lijfwacht en een leger detective-t t'allen kante van Duitschland. Deze laatster. zijn aanzien als Veldpoiicie en staan onde. de kontrool van het Centraal Detectiver, bestuur van Berlijn. Tijdens zijn oponthoud te Coblenz, waar hij ook een merkelijken tijd verbleef, trachtte de Keizer zich popu-lair te toonen door de burgers aan te spreken. Zoo ontdekte hij er censklaps dat d*-burger met wien hij sprak, een detectiv-: was, die hem naar Jeruzalem vergezei-had ! 's Keizers laatste ontmoeting met dea Kroonprins greep te Coblenz plaats op de -verjaardag van Sedan (1 September). De Keizer, die zeer levendig was, omhelsde den Kroonprins, hem een « o no v er wi nb are. _ heid » noemende. Vervolgens stelde hij he?.., aan de burgerlijke omgeving voor als de hersteller van den vrede in de wereld (l!;i In de laatste week v66r h'j het oostelijk front verliet, verscheen de Keizer 's naclr als bij toevaJ in de bivaks en gebaarde ei over de manschappen te waken in de wei-gekende houding van... Napoléon ! ( Times.) De Duitsche Yerliezeu. Zonder vrees van tegengesproken i-worden,mag men, op dit oogenblik ver-zekeren dat de duitsche verliezen reed-zoo groot zijn, om niet te zeggen groote;" dan de verliezen geleden tijdens den oorlog van 1870-71. In 1870 hadden het volgende aanta; Duitschers de fransche grenzen overschre-den: 33.101 oîficieren van allen graad î; onderofficieren, alsook 1.113.251 soldatéa. Van dit aantal werden er 116.821 ge kwetst en 17,255 gedood, op het slagveid. Het aantal officieren en soldaten die over-leden tengevolge derbekomene kwetsurea, beliepl 1.023 en het aantal verdwenenea, of aan ziekte, gestorven soldaten was 14.904. In 't geheel had men dus in 1870, langs duitschen kant, 43.182 dooden of verdwe-nenen en 116.821 gekwetsten, hetgeen eeg totaal maakt van 160.003 man. Wat de oorîog van 1914 aangaat, «k 39 eerste lijsten, door de pruissisclM dagbladen opgegeven, geven een totaci van 90.000 dooden, gekwetsten en ve?-dwenenen.Men verzekert dat de verliezen d-22 soldaten van Baden, Beiereri, Saxen es Wurtemburg minstens 70.000 man bedrr; gen, hetgeen dus samen meer dan 160.0S€ man bedraagt. Men ziet dus dat van dit oogenblijk si de duitsche verliezen reeds zeer groot zij?, op fransch grondgebied. CaUara oogsââls kschotas. Milanen, 4 October — Da engelse^ fransche vloot in de Adriatische zee hee|| opnieuw Cattaro beschoten en gedeetteli^ de forten van Kabella vernield. De po^i van draadlooze telegrafiete Luscica is grod-telijks beschadigd. Het bombardement duurt voort, «te Oostenrijkeîs aatwoordea zwakjes. {Foumierà

Er is geen OCR tekst voor deze krant.