Vijf-en-Twiaîigsle Jaar. — fi 218 Gedsâlenst — Enisgezia — ESgeadom Zondag, 8 Âtipsti 191S < Aile brîefwiÉselingen vrscM" ■vrij te zendeïx aan Attg-. Yart Iseghem, uit ge ver voor de nasunl.. maatsch. «Drnkkerij Het Volk»* Meersteeg, n® 16, Gent. Bureel voor West-Vlaanderenï Gaston Bossu yt, Recolletten-Etraat, 14, Kortrijk. Bureel van Antwerpen, Bra-fcaut en Ldmfcurg : Viktor Kuyl, Va-artstraat, 3, Lieu Yen. HET VOLK Men schrijft în : Op aile postkantoren aan 10 îtt per jaar. Zes maanden fr. 5.00. Drie maanden fr. 2,50. Aankondigingen : Prijs volgens tarief. Voorop ta betalen. Bechterlijke herstelling, 2 fr per regel. Ongeteekendo brieven worder . geweigerd. ! TELÏÏFOON N° 137, Gent, I Cenîlem Iiet uumuîer CHRISTEN WERKMANSBLAD 11 CJ&ntiem laet nummer Grsote eleetrlsehe Spoorwef Op den spoorweg Kirana-Riksgrànser van 130 kilometer lang, aan de Noorsch: grens in Zwedcn, is de dienst met electri sche treinen geopend. Over dezen spoor weg zijn voor de eerste maal in Europ; treinen van meer dan 2000 ton trekge ,wiclit electrisch vervoerd. De Deutsche Bauzeitung laat de grooti fcelangrijkheid van de verandering vaj dezen spoorweg in een electrischen uit komen. Het bedrijf geschiedt onder bij zonder moeilijke omstandigheden. Hc begin van den spoorweg ligt 140 kilomete ten Noorden van den Poolkring. Het i thans de noordelijkste spoorweg de wereld. Er heerscht daar reecls een vol komen poolklimaat. Bij eene koude vai 35° G. treden orkaanachtige stormen op die sterke sneeuwverstuwingen tcngevolg hebben. De spoorweg is hoofdzakelijk bestem! om het ijzererts van Lapland naar d ijsvrije Noorsche haven Narvik te ver voeren. De ertstreinen bestaan uit 4 ertswagens, die beladen ieder 46 ton brut gewicht hebben. Zij vervoeren het t Kirunavaara bij Kiruna gedolven ijzerert tôt de Noorsche grens, vanwaar het naa Naivik aan den Atlantischen Oceaan gaat De twee electrische locomotieven van eei ertstrein hebben te zamen eene lengte vai 37 meter. Behalve de erts- en bommel treinen gaat er dagelijks een sneltreii in beide richtingen, die een deel van de: tusschen Stockholm en Narvik rijdendei Norrland Express vormt. Den noodigen stroom levert eene aai den Porjuswaterval gebouwde fabriel waarvan aanvankelijk 40,000 paarde kraehten voor het spoorwegbedrijf gc bruikt worden. De daar opgewekte een laze-stroom van 80,000 volt-spannin wordt in bovengrondsche geleidingen ove 120 kilometer afstand naar den spoorwe gevoerd, waar hij op de voor de locomc tieven noodige spanning getransformeer wordt. De spoorweg werd tôt nog te door stoom gedreven. De invoering va het electrische bedrijf brengt den Stas belangrijke voordeelen. Daar Zwede Elechts weinig steenkolen bezit en zijn behoeften grootendeels in het buitenlan dekken moet, is het gebruiken van d rijkelijk voor handen waterkrachten voc het bedrijf der spoorwegen van groot b< lang, Bovendien maakt het electrisch bedrijf vergrooting der treinen met ong( Veer 40 % en eene verhooging der sneîhei met ongeveer 50 % mogelijk. Al deze vei beteringen maken een ongeveer 70 { Verhoogd ertsvervoer mogelijk. Eene wonderdadige Vischyaogst. Eene expeditie welke uit Los-Angel( naar Aleska, het land der goud «placers en goudwasscherijen vertrokken was, Brin geslaagd om 100.000 dollar uit hi gestrande schip Islander te halen, dat i Augustus 1900 op 5 mijl van Juno gi zor.ken is. De scheepsbrandkast, waarin deze soi geborgen was, bevond zich op ongevei 300 vap.t. rlîpnfp l- De Gerstoogst lu 1915. t Het Staatsblad publiceert een besluit , van den Gouverneur-Generaal in België, [ aangaande de verdeeling" van de in 1915 geoogste gerst. Ziehier de voornaamste t punten van dit besluit : Er is eene kommissie voor den aankoop en de verdeeling van de gerst opgericht. De gerstenzentrale is gemachtigd over ; den ganschen deesjarigen oogst aan zomer-1 en wintergerst te beschikken. De vrije in-en verkoop zulker gerst is verboden. De ' gerstenzentrale koopt de niet te zaaigexst - bestemde gerst tegen den prijs van ten ^ hoogste 36 frankdehonderdkilo gerst,vrij 5 spoor of boot,plus 6%interest per jaar van r aliéna den ISeptember 1915 aangekochte gerst. De gerstenzentrale laat elken he- 1 zitter van een landbouwbedrijf per hek- > taar zijner gedurende het jaar 1915 met 5 gerst bestelde oppervlakte 150 kilo zaai-gerst van eigen voortbrengst en beste 1 hoedanigheid. Den eigenaars van zaai- 3 gerst kan eene ruiling hunner zaaigerst - door de Zivilkommissarissen bij de Kreits-3 chefs op aanvraag schriftelijk toegestaan 3 worden. B De Gerstenzentrale verdeelt de door s haar aangekochte gerst naar de volgende r grondregels : De Belgische gistfabrikanten • kunnen door aànkoop de volgens bewijs i voor elk afzonderlijk bedrijf vereischte 1 gerst ontvangen. De overgebleven gerst - wordt aan de Belgische brouwers in de 1 verhouding der door elke brouwerij ge-1 durende het kalenderjaar 1913 ver-1 accijnschte grondstoffen (farinos) ver- kocht. Aanspraak op toewijzing van i gerst hebben enkel die brouwerijen en :, gistfabrikanten, die gedurende het eerste i- halfjaar 1915 hun bedrijf ten minste drie - maand lang aan den gang gehouden heb- - ben. De Gerstenzentrale bepaalt vrij g hare prijzen. r In elke provincie en kan ton wordt een g Gersten-subcomité gevormd. Elke ge-meente moet een oogstboek over de gerst i houden. Met het vaststellen van de ge- e dorschte opbrengst in het oogstboek geldt a de in de afzonderlijke bedrijven voor- t handen gerst als bij de Gerstenzentrale n tegen brandschade kosteloos verzekerd. e Gerstenkommissionnarissen worden door d de voorzitters der Gersten-subcomités e benoemd, om de opbrengst en de waarde •r van den oogst te schatten. i- Het besluit stelt verder de verplichtin- e gen vast van de brouwers, mouters en !- gistfabrikanten, voorziet de regeling der d betwistingen, enz. enz. en geeft daarover uitvoerige aanwijzingen. >/0 i il an i uni De Japausciie Papiernijverheid. Volgens mededeeling van de Oost-Aziatische Lloyd is Japan hard bezig zijne wijze van papierbereiding zoocîanig te verfijnen, dat het, na den oorlog, onaf-hankelijk van Europa zal zijn wat fijnere papiersoorten aangaat. Het schijnt den ." papierfabrikanten gelukt te zijn, nage-' . noeg aile fijne papiersoorten na te maken, n die tôt nog toe uit Europa ingevoerd wer-den. Van de 7 milliosn yen papier-invoei uit Europa zouden op die manier niet meer overblijven dan 2 millioen yen, welke n Japan voor zijnen invoer nog noodig zou 1 hebben. EEH OSE BELOOFT. Uit Arnhem werd dinsdag 20 Juli laatst aan een Nederlandsch blad ge-schreven : Door den opsporingsdienst alhier is de hand gelegd op een 16-jarigen jongen, A. R., genaamd, die ondanks zijne jeugd reeds tôt de gevaarlijkste en brutaalste inbrekers kan gerekend worden. Hij werkte steeds op zondag en bij voorkeur op klaarlichten dag, in het midden der stad, en trad daarbij zoo vermetel op, dat hem, ondanks zijne strafbare daden, een groote dosis moed niet kan ontzegd worden. Voor zoover bekend, is hij de dader van drie op de laatste zondagen gepleegde in-braken. De eerste diefstal had plaats in een glasmagazijn op het Jansplein. Hij was daartoe op klaarlichten dag over verschillende daken gewandeld, had eene glasruit stuk geslagen en was zoo naar binnen gedrongen. Hierbij had hij eene klimpartij tusschen het in het magazijn opgestapelde glaswerk moeten maken, zoo gevaarlijk dat het onbegrijpelij c is dat hij het er zonder ongeînkken heeft afge-bracht. Het inkas van het magazijn v/erd geplunderd en het gestolene ging nog den-zelfden dag naar een stoomcaroussel, die toen hier ter stede standplaats had. Den volgende;) zondagmiddag klom het jongemensch op een dak in de Toren-steeg. Hij ging toen in een onbewoond pand, klom van daar in een daarnaast gelegen pand en ging toen op een afdak in de Turfstraat, waar hij door den be-woner ontdekt werd. Op diens vraag wat hij daar zocht, antwoordde de bengel heel rustig dat hij zijn bal kwijt was, dien hij op wilde zoeken, terwijl hij kalm zijne wandeling voortzette van het eene dak op het andere, tôt hij het dak van een achter den Toren gelegen magazijn bereikte. Hier wist hij binnen te komen c m de kas open te brelcen en van den inhoud, ruim zes gulden, te ontdoen. Daarop keerde hij naar den zolder terug, klom langs het dak naar de goot en liet zich toen, niet zonder levensgevaar, langs de afvoerpijp naar beneden glijden, niettegenstaaude eene bewoonster der straat de klimpartij waarnam. Voor de derde maal, nu zondag laatst, had hij zijn operatie-terrein uitgezocht in de drakste winkelstraat, de Ketel-straat, waar hij een bezoek bracht aan een magazijn, na eene voorafgaande wandeling over verschillende daken in die straat. Door een raam kwam hij binnen, doeh blijkbaar niets van zijne g ad in g kunnende vinden, verliet hij het- huis door de achterdeur, na deze met den sleutel, die vermoedelijk op het slot stak, geopend te hebben. Met de aanhouding van dezen verme-telen knaap lieeft de policie dus eene mooie vangst gedaan. Hij heeft reeds vol-ledig bekend en is ter beschikking van de justicie naar het Huis van Bewaring overgebraeht. GESTORVIKVOOfi 'T VADERLÀND Vijfde lijst, verkrijgbaar bij de gazet verkoopers en in de aubetten. Prijs : 25 een tiemen. Oit Si- llikl^as. Wat we sedert lang verwachtten is thans gebeurd. De heer Léon De Caluwe, professor van orgel en piano aan het Klein Seminarie en bij het Ge Stic ht der Broeders Hieronymietcn te St. Niklaas, koster-orgelist onzer parocliie, is in de-zelfde hoedanigheid benoemd in de dekenij van St. Gilles-Waes. Wij sturen den bekwamen kunstenaar onze welgemeende en hartelijkste geluk-wenschen toe, alsmede een proficiat aan priesters en ingezetenen zijner nieuwe verblijfplaats. Van thans af mag Sint-Gilles-Waes zich roemen op zijnen nieuwen koster, die op meesterlijke wijze en met geaccentueerd kunstgevoel de moeilijkste gewrochten op het orgelklavier weergeeft van oprecht gev/aardeerde meesters zooals Bach, Mendelsohn, Jos. Rneinberger, De Baeck, Lemmens, César Franck, enz. Hoe menigen vreemdeling kwam des zondags naar dat verdoken hoekje van Waasland, naar dat gothieke kerkje van Elversele, de hoogmis bijwonen om er het schoonste orgelmuziek te hooren, zoo talentvol door de geoefendé handen van den jeugdigen koster uitgevoerd. Als pianist is hij niet min hoog te schatten. Hij speelt imjners met ongekende behendigheid en kunstgevoel het muziek van Beethoven, Brams, Tinel, Litz, Grieg, Paderewsky, Mendelsohn, Schubert, We-ber, Wienidwsky, Sinding en meer andere. Het is dus niet te verwonderen dat wij met spijt den bekwamen kunstenaar zi"n heengaan. Maar toch juichen wij uit Elversele zijne benoeming toe ; omdat hij die bevordering waardig is en wel verdient. Nog een wensch dat de heer De Caluwe gelukkig leve in de schoone ge-meente van St. Gilles-Waes en dat hij de zoetluidende tonen der prachtige orgel talrijke jaren moge laten galmen, onder de ruime gewelven van de dekenale hooîd-kerk zijner nieuwe verblijfplaats. Wazenaar. Wilte uniFormea voor de militaire dokters. Ee» Zwitsersch geneesheer, dokter Guyot, heeft in eene reeks van voor-drachten te Genève, aarjgetoond dat het aatrial gesneuvelde militaire dokters naar evenredigheid zeer hoog is, zoowel aan de zijde der Verbondenen, als aan de zijde der DuiLsc'riers er der Oostenrijk-Hon— garen. Dokter Guyot heeft getracht aan te toonen dat dit feit te wij ten is aan de gelijkenis welke beslaat tusschen de uni-formen der dokters en die der ofïicieren. Men moest den dokters eene spéciale kle'eding geven, die men op verren afstand zou kunnen onderscheiden. Het zou dezelfde kleur moeten zijn voor de beide vijandelijke kampen. Deze kleur moest het schitterende wit wezen, dat trouwens door Henri Durand, den slichter van het Roode Kruis van Genève, tijdens den Oostenrijksch-Fransch-Italiaanschen oorlog van 1859 gedragen werd, welk uniform hem voor de kogels gevrijwaard had, ofschoon hij zich steeds ver in de vuurlinie.s waagde. Lsest en v-ersiirsiât MET ÎOLS. Voor onze IrijisgsvaEpBer Het inlichtingsbureel voor Belgiseh* krijgsgevangcnen, Savaanstraat, 33, Gen' onder 't bestuur van Pater Jezuit Ver heylezoon, zendt ons de volgende zes.: wetenswaardige inlichtingen : 1° De werking van het bureel strek' zich uit over geheel het Etappengebie maar ook uilsluitelijk over dit gebied. 2° Verzsndeii van brieven en kasrter. — Het maximum getal is niet hepaai-1 Het best is toch niet meer dan eens p: week te schrijven. Het is boter kaarten te schrijven da; brieven. Schrijft men een brief, dan is ht' geraadzaam niet meer dan twee blad zijden te vullen en groot en [duideUj, schrijven. Voor het adres, niet te hoog beginne:1 om van boven wat plaats over te late-,2 (Het Inlichtingsbureel gelast zich gaara met het schrijven van het adres.) 3° Portretten mogen opgezonden wor den, hetzij zonder, hetzij met omslar doch niet vergeten het adres van de, zender op te geven. 4° Opzenden van geld. — Het hoogstr getal verzendingen is niet- bepaald en 1k hoogste bedrag ook niet. Het schijr. echter geraadzaam niet meer dan 30 mari ineeas te zen den. 5° Opsturen van pakken (groote) e kantienen. — 't Hoogste gewicht is 2 kilo. Het hoogste getal 3 per maand (ka;3 tien of andere pakken) voor iedere. krijgsgevangene. De inhoud van het pa en het adres van den afzender dienen het pak opgegeven te worden. De pakken moeten niet ingepakt zij in doozen of in emballage, maar het j toch veel beter. Geen oazeitepapier gebruikf : om çr iets in te draaier ! Briever oî ar der schriften riet in de pakken steken 1 Oo, geen boeken 1 6° Boeken mogen als post-colis opgt zonden worden. 7° Opzenden van post-colis. — He getal is niet bepaald. Het hoogste gewich een halve kilo (500 grammen). De inhous en het adres van den afzender moeten oo; op' het pakje staan. Voor het inpalcke. hetzelfde aïs voor de groote pakken. Voor drie jaar werd door de bankc te New-York de bepaling gemaakt, elke cheque een vingerafdruk van àt ontvanger zou moeten dragen ; zij, d chèques hadden aan te bieden, kregen e-> met inkt gedrenkte spons en een ,kaar en hadden de vingers zwart te make; om drie vingers en don duim op de kaai te doen afdrukken, welke afdrukken de vergeleken worden met die, welke u kassier in zijn bezit had. Dezelfde methode van iden'dteitsvas stelling wordt nu ook aan het front toeg past, althans door de Engelschen en Frav schen. Het is meermalen voorgekom-dat iemand een order gaf, zonder daarl< het recht te hebben, en herhaalde maie gaf een sergeant zich uit voor z'n gesne-velden officier (bij een ander legerkor natuurlijk). Fotografieën vond men tâv de beste methode ; hoe licht konden tw-tnenschen niet op ellcaar lijken. Bij t vingerafdrukken meende men echter ba., te vinden. MENGELWERK 34 ^ Op zoek naar den Schuldige In den loop van den avond was Madame de Morlant in druk gesprek met een ge-tioodigde. Alice nam deze gelegenheid te baat om de zaal te verlaten en zich naai den hof te begeven. * * * Een der vensters van de kamer, welkt zij kwam te verlaten, voorbijstappende bemerkte Mejuffer Vial een man, in d< schaduwteruggetroklcen, die aile mogelijki pogingen aanwendde om onopgemerkl te zien wat daar binnen gebeurde. Verschrikt, nam zij het besluit op har< stappen terug te keeren, toen een licht straal op de trekken van den geheim-zinnîgen persoon viel, en zij, tôt hare olimogelijkte beschrijven verbazing. harer Vader hrrkende. — Oh, mijn God l't Is hij, 't is wel mijr vaderl riep Alice, terwijl eene siddering )Van vrees en van aandoening hare lede-fhateh doorîiep. XXXXII. Inderdaad, de persoon die zich in den Ihof van Marlinne verborgen hield, was iwel Philiep de Morlant, dit ongelukkig Blachtoffer eener rechterlijke dwaling en die zijn waren naam verwisseld had om dezen van Paul Vial aan te ne mon. De toestand waarin Alice op dit oogen-blik verkeerde, laat zich niet vertellen; zij geloofde haren vader in zekerheid in 't Grieksche gebergte en zie, daar stond hij nu voor haar, in eene streek waar hij gevaar liep ontdekt en aan de overheid overgeleverd te worden. De vluchteling, die den lichten kreet van Alice gehoord had, trok zich in het struikgewas terug ; maar toen hij den arm van het meisje om zijnen hais voelde, kende zijne vreugde gecne païen. — Mijn welbeminde vader 1 Waarom zijt gij hier ? vroeg Alice met ingehouden stem. Moest gij herkend worden, wat zou er gebeurenl ■— Oh, wat dat betreft, er is niets te vreezen. De jaren en het lijden hebben mij onkennelijk gemaakt. Bedaar mijn kind, en doe geene onvoorzichtigheden. — Uwe onverwachte aanwezigheid, mijn vader, heeft op mij zulk een indrak gemaakt dat ik vrees in nomacht te val- len Volg mij tôt in de rotsen, ginds, want wij zoaden hier kunnen opgemerkt worden. Wanneer beiden verdoken waren, vroeg de jonge dochter aan haren vader wat hem genoopt had naar Frankrijk te komen. — De brief, waarin gij mij Zegdet, dat uwe moeder nooit aan mijne onsehuld heeft getwijfeld en mij nog altijd even lic-f heeft. Alice wrong de handen wanhopig door-een.— Mijne kleine arme dochter, Zegde M. Vial teeder,gij moet het u nietbeklagen. Door mij de waarheid te zeggen hebt gij alleen uwen pîieht gedaan ■— Oh, mijn vader, ik herhaal het, welke onvoorzichtigheid hebt gij toch begaan 1 — Denkt gij dat ik langer kon weder-staan aan het verlangen haar weder te zien, de lucht in te ademen die zij inadernt, riep met drift M Vial. Hare liefde voor mij is dus niet verzwakt... E11 ik die meende dat zij mij vergeten had, dat zij mijne gedachtenis vervloekte 1 Oh, wat geluk heb ik gevoeld toen mij dit nieuws door uwe tusschenkomst toekwam. —■ Spreek stiller, mijn welbeminde vader, wij zouden kunnen gehoord worden.— Tôt elken prijs wil ik haar zien, mijne) lîevc, mijne edele Octavie, hemam de ongelukkige veroordeelde. Daarn.a k~er ik naar mijn ballingschap terug en bewaar er tôt het einde mijns levens de herinne-ring harer aangebeden wezenstrekken. — Zijt gij wel zeker dat niemand u herkend heeît, mijn vader? vroeg Alice. — Stel u gerust, mijn kind. Ten andere, sedert ik deze streek verliet ben ik heel en gansch veranderd en de baard, dien ik heb laten groeien, verduikt gedeelteiijk mijn aangezicht. Morgen begeef ik mij naar Nantes, waar ik voorzeker nog veel min zal te vreezen hebben. — En keert gij vervolgens terug naar ! Griekenlar.d? — Neen, antwoordde diep denkend M. Vial. Een îranschman is ginds op mijne rekening inlichtingen komen vragen ; onder een valsch voorwendsel is hij zelfs tôt binnen mijne woning doorgedrongen. Toen die man vertrokken was heb ik mij 8gaOT3Ss^aBtsgBSBBB3Mii«K>ssaiiaimsatyMwiMaaaa m i i «iwi herinnerd zijne trekken, in den loop mijner kinderjaren, meermalen gezien te hebben. Ik geloof wel dat het de broeder was van Jacques Bourbet, den gewezen kamerknecht van mijn vermoorden broeder Julien. Alice clacht aan het afgeluisterd onder-houd tusschen Félicita en Jacques. Wat zat er daar achter? M. Vial vervolgde : — Ik heb bij me zelven gezegd dat de aanwezigheid van dien Pierre Bourbet in mijn huis, niet toevallig kon zijn. Zonder dralcn heb ik mij naar Corxu begeven en daar eene zorévuldige vermomming aangenomen. Vandaar ben ik 's nachts naar Frankrijk gereisd met het vast voor-nemen uwe moeder te zien zonder mij aan haar kenbaar te maken en met u een on-derhoud te hebben vooraleer voor Amerika in te schepen. In Europa is er geene zekerheid voor mij, zoolang er geene verjaring bestaat. — Oh, ik wil van u niet meer scheiden, mijn vader. Ik zal u overal volgen, want niemand anders heb ik op de wereld. Maar waarom toch zooverre gaan ? Nu ik meen op een spoor te zijn, een spoor dat ons misschien tôt de ontdekking zal leiden ! — Van den moordenaar? onderbrak M. Vial. — Ja, mijn vader. Jacques Bourbet is nog immer op Loutrel. Ik heb hem Félicita, de kamervrouw mijner moeder, ten huwelijk hooren vragen en hem ter-zelfder tijd hooren zeggen dat hij fortuin genoeg bezit om een eigendom te koopen en als rentenierte leven. Hoe is het mogelijk dat een kamerknecht zooveel geld kan gewonnen hebben ? ! — Inderdaad, dat is eene kostelijke aanwijzing ; maar hoopt gij nog andei ontdekkingen te kunnen doen ? — Ik zal trachten Ik ga gedurenc' een tweetal weken op Loutrel won en wie weet, komt de Voorzienigheid n niet ter hulp.... — Laat ons nu spreken van mijne neef Donatien ; wat zegt men van lien, — Hij is bemind en geacht door iede. een. Zijn karakter is zacht, zijne manière zijn innemend ; enkel schijnt hij zc. droefgeestig. — En wanneer elenkt men dat hc huwelijk zal ingezegend worden? vroe M. Vial met verkropte stem. — Welhaast, denk ik, antwoordd droevig het meisje. — Hij bemint haar ! — Uit al de kraehten zijner ziel. — En zij, bemint zij hem ook? — Dat weet ik niet ; ik zie wel dat < vriendschap bestaat, dat zij hem hoog schat En daarbij, zij gelooît u onder c. dooden. — Ja, ik ben dood voor haar ; zij mo*: niet weten dat ik nog in leven ben. En g. Alice, gij bemint haar? — Onuitsprekelijk ; ik heb ze leeren be minnen, want haar hart is een schat va goedheid en liefde. Oh ! mocht de Henu u beiden weder vereenigen, riep zij i geestdriftige vervoering, dan zou ik, uw elochter, wel het gelukkigste scheps: der wereld zijn. — Spreek zoo niet, mijn kind ; zulks i onmogelijk... Een eeuwige afgrond he»u, mij van die aangebeden echtgenote gt scheiden. Gij alleen blijft mij ; gij allee kunt mij het smartvol leven mogelij maken. ('t VervolgL)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.