Nummer 3. — 15 Maart 1914. A. V. V. V. V. K. 20e Jaargang. JONG ANTWERPEN Strijdend Vlaamschgezind Maandblad voor Stadenten Tolk der Vlaamsche Katholieke Gilde «EIGEN TAAL, EIGEN ZEDEN» - Antwerpen Inschrijvingsprijs 2 fr. postvrij. Studenten 1 fr. — Bijdragen te zenden : Bureel «Jong Antwerpen», Dambruggestraat, 241. — Volstrekte geheimhouding. BERICHT Deze maand zullen de kwijtschriften ten bedrage van 2.10 fr. (inningskosten inbegrepen) aangeboden worden. Wij verhopaa bij al onze abonnenten gunstig onthaald te worden en danken allen bij voorbaat. ONZE BEWEGING! Tu&schen aile lanrTen die 't wereldrond be-dekkeu is Vlaanderen ons hot liefsfc ! 't la gaùsuh natuurlijk en cénvoudig dat elke bur-ger zijn vaderland bemini, toch sehijnt het wel dat de verdrukie en achteruitges10ivè'ne ypFloren — wordl Vlaanderen niât ver-drukt ? — meer dan andere houden van den geboortegrond, meer liefde gevoelen koor t land waa'r verleden en heden, huizen en boo-men, mcnschen en kinderen, spijls aile te-■^"gt:ïii:<xïrimê6ii ci ^pugingêii i ii.„, 11 sproicen van de eigen zeden, oigen taal, van eigen zijn en wezen Lijk do bewoner van 't Paazenrijk wordt afgebeeld in de schaduw der brandende zon-ne van Ttalie's wonderschoonen hemel ter-wijl zijn mond 11 spreckt van 't land "waar de oranjen blôeien" ; lijk de Duilsoher plomp en ernstig, de Franselnnan wuft en los, de Noordervolkeren lang en slank one worden voorge-teld, zoo heeft 00k 't Vlaamsche volk — ons vo..; —zijn eigen u'itziclit, eigen wezen, zijn persoonlijkheid. Doch stad en sta)at, wetgevende en uitvoerende machten zôrgen ervoor dat de eigen persoonlijkheid van ons volk verdoken blijve zooveel mogelijk, en als middel daartoe wordt aangewend datgene wat als overgangspunt kan aanzien worden tusscben het innerlijk heerschende mensche-lijk verntift en het in 't openbaar nitwerken der mensclielijke greslergayen : de taal. Wordt de taal verbosterd, dan worden van zelf de hoedanigheden on gaven van een volk fo z wij een gebraclit. Of zwijgt niet het grootste vernuît, trekt men liet de tong xiil den rnond Tac-hMg jaren lang wordt ons volk aldus de tong nit den mond getrokken en vier mUjoenen Vlamingen "sterlc van lijve en sterk van zieke" hebben tôt nog toe nie' kunnen bekomen de vôjkomenc erkenninu onzer eischen, hebben de wetgevende maah-ten niet kunnen overtuigen van de billijk heid onzer verzuchtingen. Doch was 't maai da : eeuwenoude sieur eii slenter wordt niei met één dag weggevaagd al is het 00k dooi vier miljoenen mensohen, en stil berusten ir mis'oestanden is zôô erg toch n et meer wanneer nien ten minste in de verre vert< de komende dageraad begroet van een lan betrac-ht ideaaJl, dat stil maar zeker voort schriidt op de baan der hope ! Wat droevig is en betrenrenswaard, 't is dat de Vlaamsche mensohen niet genoe^ me degaan in den striid, niet genoeg besef'en di grootheid en rechtvanrdigheid van onzeT kamp ! Le meesl verdrukten onder de verdrukten — de Folen — leorqn 't ons zoo s eh non ■. • De inal der Polen wordt vervolgd en ver-schopt' als een wild beest dat, meiis'eh eii dier ten schâ, dient geweerd en gedood voor 't nut van 't algemeen. Toch spreekt men l'oolsch in Polen, is 't in het openbaar niet, 't is in het geheim, in den huiskring, aan den haard. De school in Polen zal alleen de 1*ij k s taal kennen en geene andere ! Toch zullen er scholen bestaan waar 't kind de taal van vader en moeder leeren zal ; ten prijze van vele moeilijkheden, van vervol-giingen zelfs, en is het gan/sch niet mogfclijjk, dan wordt de huiskring school en elke moeder zal t hare k-inideren leeren want moe-ders taal zal niet verleerd ! Zoo in Polen. Hoe in Vlaanderen ! Als 't kind zijn eigen taal nog niet en kent en nog slechts slechte en ongevormde zinnetjes kan krabbelen, waarmede denkt ge verhengt het zijne moeder 't meest : met simj ele s'ohoone versjes in de moedertaal of joet -.-<p i2.ch■ i^ aî- ramuielen van eenen heilwensch in een taal waar t kind — en soms de moeder zelf wel misschien — geen nota van verstaan ?i Laten we het antwoord daar en sprelten we van wa,t anders... Meer en meer steeds dient op 't volk ge-werkt om Vlaanderen weer Vlaamsch te krij-gen : de liefde voor de taal dient aange-vuurd, de schoonheid onzer taal geprezen. En 't mag wel eens gezegd worden en her-zegd : onze strijd brengt ten slotte niet alleen eene lang verwacbte en terecht verkre-gene "zedelijke" overwinning maar sc'henkt ons volk, dat, A'cel te sohoon en goed om knecht le zijn, zich wil terug omhooge wer-ken, zoo hoog als welkdanig ander volk, zijn rang van heer en meester weer terug als vroeger. t Vlaamsche landbouwvolk, in eigen taal geleerd, wedijvert met de andere vo'.keren, t Vlaanische werkersA'olk, dooij de moedertaal ingewijd in aile stielgeheimen, zendt allé vreemde stielgenoten wandelen en doet nu zelf het werk dat jaren verkeerde en verdraaide opvoeding hem niet geleerd had. Vlaanderen heeU zijn uiljheemsch pak verwisseld voor zijn natuurlijk door God geschonken, Vlaamsch voorkomen en wezeni Wanneer begroeten vte dczen dag? Geve God dat bij spoedig daar zij ! Gij vier miljoenen Vlamingen, door God Vla-ming geschapen, zegt met mij dat ge 't wilt zijn en blijven : Vlaming va.n lichaam en ziele, van geest en harte, in uwen handel en wandel, in uw doen en laten. Zegt dat ge 't W1L11, zeg dat ge 't ZULT, en Vlaanderen, 't lieve Vlaanderen, verkrijgt zijn vroegea-uitzicht weer. KLOKKE ROELAND. Een bloed!>ge neerlaag voor t Vlaamsche volk is wel de pas ge-1 stemde schoolwet ; en om er van overlviigd te wezen hoeft men maar de jubelklanken te aanihoren van "Le Soir" en "La Chronique". De franskiljons kraaien terecht vic-torie, want hun eigen voorstel, de huis vader te laten beslissen (zie manifest van de Ligne pour la Liberté des Langues) lieeît ge-zegepraald. Op die treurige Februari-dag is er aîbreuk gedaan met het beginsel in de wetten vau 1873 en 19i0 gehuldigd. Vlaanderen is niet meer Vlaamsch maar "tweela-lig ! " Bedroevend is de houding geweest van de meeste katholieke vertegenwoordigers van 't Vlaamsche Land, onze zaak is eene zaak van rechitvaardigheid, maar zij heeft geene genade ktinnen vinden bij hen, die in de eer-ste plaats die dengd hadden juoeten beoefe-nen.Schande over hen die de eerlijkheid tegen-over hun volk hebben met de voeten getre-den. Door hunne schnld heeît onze geboortegrond de vruchten van bijna tachtig jaren strijden verloren. Reeds van nu a£ zijn de vulgarisateurs bezig zidi in le richten ten fijiiip in Vlon jjilpj'rtn to hp- , komen toegankelijk zelfs voor de Vlamingen-, en zij zullen er toe gerakeJi, want zij hebben de geldmannen, de ministers, de volks-vertegenwoordigers, de minjsterieele buree-len, de schooloverheid en de verwaande Vlamingen met hen. Onze voormannen Dr Frans Van Cauwe-laert, Dr Van de Perre en adv. A. Hende-rickx, hebben zich met hunne vrienden kra-nig gedragen tijdens de eerste lezing, en daarvoor danken wij hen. De beruchte "min-neiijke schikking" kan echter geen Vlaming voldoening geven, en beter ware 't geweest badde onze Frans Van Cauwelaert, liever dan dit "geheimzinnig verzoeningsvoorstel" te onderteekenen, zijne pen in stukken ge-oroken en ze naar 't hoofd geslingerd van Mlni&ter Poullet, Schollaert en N'obels Dan ten minste, zou ons strijdperlc rein gebleven zijn. Ik vermoed echter dat zijn hart, zoo wel als het onze, bij onze onmacht heeft ge-bloed, want hij, zooveel als wij, heeft zijn volk lief. Als zij, die door de stem van 't volk ge-roepon zijn, eindelijk een einde te makeft aa'n den vernederenden toestand waarin het zich bevindt, aan hunne heiligste plichten te k or t komen, dan weegt dte plicht des te z waar der op de schouders der Vlaanisehge-zinde studenten, om zich op te werken tôt knappe verdedigers en flinke voormannen., die later zelf in staat zullen zijn recht. te laten weervaren aan hun volli. Hoe groot nu 00k de neerlaag is die 't ge-zondsie deel van België geleden heeft, doch mogen wij den strijd niet opgeven maar hardnekkiger kampen dan vroeger. Velen ja, zijn wat ontmoedigd, maar zij moeten, ter liefde van hunnen geboortegrond, zich op-rechten en nieuwen moed putten om zoo ra-dikaal mogelijk te gaan naar de eenigste eerlijke oplossing van de Vlaamsche Bewe-ging d. i. "De bestuurlijke scheiding!" Piet HEIN.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.