Ons land

2326 0
10 november 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 10 November. Ons land. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/b27pn8zc6j/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

3do Jnargang, Nummer 28. N3W3IXN83 S :SfïHd 10 November 1917. ONS LAND STAATKUNDE - WETENSCHAP - KUNST - TOONEEL - LETTERKUNDE ABONNEMENTSPRIJS Per jaar fr. 3.— Voor 6 maanden » 1,75 Voor 3 maanden » 1.— MEN SCHRIJFT IN TEN BUREELJE VAN HET BLAD Opstelraad en Beheer : ROODESTRAAT, 44 - ANTWERPEN. A ANKONDIGINGËN NAAR OVEREENKOMST Ongeteekende stukken worden niet opgenomen De noodzakelljke Zelfstandigheid Wat wilîen wij, Vlamingen van dezen tijd, die het wereldgeruchte beluisteren, die het wereldverlan-gen voelen, die doordaverd zijn van den wereidwil ? ZELFSTANDIGHEID VOOR VLAANDEREN ! omdat in zelfstandigheid, die twee-voudig is en beteekent e\pnomische en politieke zeljstandigheid, alleen de waarborg ligt van onzen aller-hoogsten wensch : naar eigen \ultuur in Europa, Europeeërs ; in de wereld, Wereld-burgers zijn en toch en vôôr ailes Vlamingen blijven. * * * Langs wegen van waarachtige Demokratie zal Vlaanderen zijn zelfstandigheid krijgen. Dat is het nieuwe teeken dat de wereld verwonderen moet. Maar dat niemand verwonderen kan, die weet hoe Demokratie slechts een klank was zonder in-houd.Die wereld denkt dat het herstel van België een demokratische daad is ; — maar zij bedriegt zich. En met haar mede bedriegen zich al wie Demokratie zeggen en die-naars bleven van het Antieke Ge~ loof en slaven van de Tijden, die voor altijd voorbij zijn. Is het dan zoo moeilijk om de Teekenen des Tijds te zien en te be-grijpen ? 1s het dan zoo moeilijk om het wereldgeruchte te hooren ? In aile landen in oorlog weer-klinkt de stem van de Demokratie ; zij is jong, vol hoop en moedig ; zij bindt den strijd aan tegen de dui-zenden verkondigers van het Antieke Geloof, dat ondergaat in ocea-nen van bloed, en haar jong geluid slaat uit boven den razenden donder der grootste mortieren ! Zij verluidt in Engeland en heeft haar vijanden in de regeering. Zij verluidt in Frankrijk en heel dat land is van koorts doordaverd om den klank van haar stem, en nog eens, de regeeringen trachten die stem te smoren. De regeeringen gaan... gaan gaan... Zij weer- klinkt, weergalmt, vervult heel het land... De poilu in de schansen sterft om haar ! Amerika, dat eenmaal haar ont-haaïde als de klank van het Nieuwe Geloof, heeft thans de Demokratie voor goed verjaagd. Het bezit heeft de. harten dor ge-maakt, de zielen onvruchtbaar. Harteloozen en granieten zielen uit Wallstreet, waar nooit de Demokratie een kamerke had, bevelen. Amerika, dat in den algemeenen waanzin, die het teeken is van het Oude, van het Antieke Geloof der Meesters, het Nieuwe Geloof had moeten met zijn jonge kracht ver-kondigen, heeft zich de algemeene zinneloosheid door Londen laten in enten... Het nieuwe Geloof heeft zij: mooie Beiijders in het opkomem volk van Centraal Europa, het Gei maansche, waartoe wij, V lamingen, behooren België, door het noodlot van zij: wording, staat in tegenstelling me al de begrippen der waarachtig Demokratie. De fout van België's wordin kieeft België aan al de dagen va: België's voortbestaan ; zij is een eri zonde voor deweike nooit een Za ligmaker een sakrament instelde. In België werd, wordt en zal a] tijd het Vlaamsch belang uitgescha keld blijven ; België met de ovei heersching van het Vlaamsch ele ment of ijverend ten bate van he Vlaamsche land is geen Belgi meer. Zoo kan, als Vlaanderen levei wil, België niet voortbestaan ! Hegemonie is vijandin van De mokratie ! Een België zonde Fransch-Waalsche hegemonie i België niet meer ; een Germaanscl België is onduldbaar voor Frank rijk en Engeland, de Demokratie tei spijt ! Demokratie beteekent Rechtvaar digheid ! Maar voor Vlaanderen,niettegen staande àl het gepraat van Dr. Fr van Cauwelaert en zijn volgelingen is in België geen Rechtvaardigheû mogelijk. België, rechtvaardig voor Vlaan deren ; Beïgië handelend voo Vlaanderen ; België voor Vlaande ren de demokratische Staat, is d< veroordeeling van België door Bel gië ,is de zelfmord van België. Daarom kan Beïgië niet hersteld * * * Niet het herstel van België is eei demokratische daad ; de scheiding is de demokratische daad. De scheiding, vooralsnog, wel licht het eenig middel om tôt eer oplossing te komen in het Wester van Europa. * * * Wil Vlaanderen zijn historische roi vervullen kunnen dan moet hei ekonomisch en staatkundig zelfstan-dig zijn. De bestuurlijke scheiding is, bi het gestichte kwaad, slechts eer plaaster op een zeer, zeer ziek been, dat met geen plaasters kan gene-zen.Heel het wezen van den Staal in zijn inner- en uiterlijk moel Vlaamsch zijn ! Dat is alleen verkrijgbaar door de politieke zelfstandigheid, waarborg voor de ekonomische zelfstandigheid, ten doode opgeschreven als ze de politieke zelfstandigheid mist. * * * Duitschland moet op de Fransch- Engelsch-Belgische vraag om België's herstel « Neen » kunnen ant-woorden.Dat antwoord alleen is de zuivere verklanking van het nieuwe Gelooi dat in Duitschland zijn schoonen, jongen klank Iaat hooren. En het Duitsche « neen » beteekent niet, mag niet « inlijving » be-teekenen.Dat (( neen » klinkt juist hetzelfdt als onze roep : « Vlaanderen ». « V 1 a anderen » beteekent « Vlaamsch, nieuw Leven volgen: het nieuwe Geloof » ! Het herstel van België is een te-rugkeer naar het Antieke Geloo: der Meesters, de bekentenis dat a de groote offers te vergeefs zijn ge-bracht : een ten offer brengen var àl de Vlamingen aan de hart- er zielloozen, die het Nieuwe Gelooi bel ij den ! Wel zeker, tegenover de Antieke Meesters kan de vlucht het veege lijf redden ; — maar Vlaanderen, Vlaanderen dan } * * * Is er het Nieuw Geloof ? — Ja O Démocratie! Demokratie ! Komt er een nieuw Europa? — Ja! Wie wenschen het ? — De leven-den ! Wie hebben recht? — De leven-den ! Wie maken de toekomst? — De levenden ! V/ie regeert nu nog ? — De doo-den met hun dood geloof. O passieVen ! doode passieven ! Schouw dan naar de teekenen des Tijds ! Laat de nieuwe tijd u nieuw Le-! ven geven ! Hoort den klank van het Nieuw Geloof ! Demokratie ! Demokratie l Vlaanderen! Vlaanderen! Voor Vlaanderen plaats in het Nieuw Europa ! De Vlaming is Europeeër ! * * * Na drie jaar oorlog, begint thans de groote strijd. De lijnen, die we volgen moeten, liggen klaar voor ons en bakenen de wegen. Pionniers zijn we van de toekomst.Het nieuwe Europa zegt « Neen » tôt het Oude Europa en verwijt het Jonge Amerika zijn grondeloozen waanzin ! Demokratie ! Demokratie ! Vlaanderen ! * * * Er is geen Vlaanderen in het Nieuwe Europa denkbaar zonder zelfstandigheid ! Daarom is niets zoo noodzakelijk dan die zelfstandigheid. België herstellen is eischen — o passieven, passieven ! — dat het bloed der martelaren tevergeefs ge-vloeid heeft. Ziet de Teekenen des Tijds! George P. M. ROOSE. Wadttim m pide-wzoïk iiiewillifd Dank zij de krachtdadige wer-king van den Raad van Vlaanderen is genade verleend aan den ter dood veroordeelde den heer Grandjean, bediende op het stadhuis te Brussel. Is VolksontwikkeliDg Overheïdszorg? In. nr. 3 van « Mededeelingen van Volksontwikkeling », treffen we dit zeer belangrijk opstel van den heer Ad» Pere-mans aan. WijI het heelemaal onze in-zichten in deze stof deelt, willen wij het onzen lezers niet onthouden : Nu in Vlaanderen, te allen kanten koortsacbtig gewerkt wordt aan het grondvesten van ons toekomstig Vlaams staatsleven, dienen wij er ons in de eer-ste plaats rekenschap van te geven welke faktoren deze groeiende organisatie gaan beheersen. De kamp tussen degenen, diile bewe-ren, dat wij 't vooral van de boterham ; en de biefstuk moeten hebben, die dus de sociale opbeuring op de onmiddellike voorgrond willen brengen, en degenen, die aile heil van geestesontwikkeling ver-wachten, die dus eerst ons onderwijs-wezen willen .vervLaamsen, moderniseren en verdegeliken, laten we hier maar on-beslecht. Er jjs werk genoeg voor al wie van goede wi! is en de geestesontwikke-: ling moge liefst gelijke tred houden met de verbetering van de sociale toestanden. Er is werkelik in beide richtingen nog zoveel te doen, dat we voorhands niet hoeven te vrezen aan het goede te veel kracht te besteden om het betere te ver-waarlozen. Er Ican niet genoeg gedaan worden ! Wij hebben ons het aandeel in de taak zo ruiiim mogelik toegemeten en zo « Volksontwikkeling-Brussel » niet meer doet, dan, is dit alleen tœ te schrijven aan de volstrekte onmogelikheid om1 meer te doen. De thesis laat zich verdedigen dat het plicht is der hogere standen de minder : ontwikkeldiei man behulpzaam te zijn bij zijn geestelike opbeuring. Indien de be-zittende en ontwikkelde standen nog maar alleen de geldem opbrachten, die een allereerste behoefte zijn om vrucht-dragende en ingrijpende verbeteringen aan onze geestelike haveloosheid toe te brengen, dan zouden ze nog maar de eer-ste stap op de weg van hun plicht tegenover hun volk hebben volbracht. Maar zelfs die stap doet onze ontwor-telde burgerij niet. Zij, houdt niet van haar Vlaamsvoelende en Vlaams-willende medemensen. Zij heeft haar geld- alleen te geef voor verbasterings- en ontaar- dingswerk, dat onder de wapperende vlag ener zogezegd hogere vreemde be-schaving in onze gewesten wordt binnen-gesmokkeld.Wij zijn het allen al lang eens dat dit een wantoestand is. Wij hebben er maar alleen steeds machteloos tegen gestaan. Waar de enkeling zijn burger- en naastenplicht verzaakt, heeft de gemeenr schap het recht hem onder voogdij te stellen. Daar moet de staat tussenbeide treden en het gemeenschappelik vermo-gen ten dienste van de gemeenschap stellen.Wil ons Vlaams bestuur in zijn taak niet te kort schiefen, dan moet het to-nen dit te begrijpen. De oude maatsta-ven gelden in het jonge Vlaanderen niet meer : aat heeft nieuwe behoeften en streeft naar andere doeleinden. Daarom acht ik het hoogst noodzake-lik, dat het Vlaams bestuur terstond in zijn begroting van a. s. jaar de nodige middelen zoeke om de volksontwikkeling, op rumine schaal en heel het land door, krachtig aan te pakken. Niet alleen een paar groie steden moeten die zegen deelachtig zijn, maar heel het hon-gerende Vlaanderen moet geestelik en stoffelik versterkt- worden. Geheel onze acbterlikheid, al onze on-macht komen ten slotte neer op mangel aan kultuur. Die toestana te verhelpen is een taak van grote omvang, waarvoor wij de grote middelen moeten gebruiken. Ook hierbij zullen wij meer organisatie-vermogen moeten aan de dag trachten te leggen dan wij meestal bezitten. Daarom zullen een goede sentralisatie en voorlichting van hogerhand wellicht niet overbodig zijn. Bij een volgende gelegenbeid wil ik breedvoeriger ukeenzetten hoe ik een aan onze zeer biezondere toestanden aan-gepaste sentrale organisatie voor Volksontwikkeling opvat. Ik wil er hier echter nog op wijzen, dat zij, die van gevoelen zijn, dat Volksontwikkeling een onderneming van parti-kulier initiatief moet blijven, niet alleen de werkelike toestana en hier te lande over 't hoofd zien, maar ook zelfs geen gelijk halen in andere staten, waar de kultuurbehoeften wel is waar sterker ge-voeld worden, maar lang niet zo groot zijn als in Vlaanderen. In Holland, waar men het zolang zonder officiële inmenging op het gebied van kunsten en wetenschappen heeft gedaan, komt men geleidelik van deze me-ning terug. Daar gaat men nu ook sub-sidiëren wat bij ons al lang staatstoelage genoot. Maar velen vinden dat ginder nog zeer ontoereikend. Waar men in Hollantï en ook in andere kultuurlanden de volksontwikkeling zonder rea"eringshulp niet meent te kunnen op peil houden, hoeveel meer behoefte zal dan ons eigen ongelukkig land hebben aan een stevige tegemoetkoming vanwege de overheid en een flinke orga-nisatiie van het gehele werk? Ad. Peremans. ALHAMBRA-SCHOUWBUR G, Zennelaan, 22, BRUSSEL ZONDAG, 11 NOVEMBER 1917, om II uren 's voormiddags GROOTSCHE OPENBARE MEETING ingericht door de Groeningerwacht van Brussel Dagorde : Vlaanderen's Politieke Zelfstandigheid Redenaars : Dr. René DE CLERCQ, Dichter Richard DE CNEUDT Prof. Mr. A. VAN ROY Toegang vrij en kosteloos ! Geen enkele Vlaming van Brussel en omstreken mag daar ontbreken.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Ons land behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes