Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

1144 0
03 november 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 03 November. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Geraadpleegd op 07 mei 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/pn8x922r77/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ZATERDAG ' November 1917 3d* JAARGANG nr t6 SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD Orgaan van den Antwerpschen Diamantbewerkers Bond en der Federatie van Vakbonden De redaktic behoudt zich voor, irige2onden stukken al o{ niet le plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEGENHEÎD Redaktie en Administratïe : Planlijnlei West, 66, Antwerpen Het Manifest van Stockholm Middelerwijl over gansch Europa en een deel /an Azië en Afrika de groote, schandelijke door ie burgerregeeringen ontketende — moordpartij mafgebroken haren bloedigen gang ging, zonder iat het een der partijen gelukken kon 00k maar ;enig beslissend succès te behalen, werkte het ■i Skandinaafsch-Hollands Comité » te Stockholm Dnverzettelijk aan het opmaken eener formule waarbij aile bij de Socialistische International jangesloten organisaties zich zouden kunnen leerleggen als eene bazis tôt vredesonderhande-ingen.Het was geene gemakkelijke taak, welke Huys-tnans en zijne medewerkers op zich durfden ne-men. Het minst nog door het weigeren van passen »n het stoken en verdachtmaken van wege de burgerlijke machthebbers, dan wel door de onder een deel partijgenoten zelve opgezweepte harts-tochten en haat en het bij zoovelen heropgewekte chauvinisme. In de N. R. C. van 20 October vindén wij nu het resultaat van dit werk neergelegd in een manifest waarvan wij de kern hier laten volgen. « Sedert drie jaren staan ontzaglijke legers tegenover elkander op aile fronten en om beurten wordt de overwinning van gisteren gevolgd door de nederlaag van heden. Frank-rijk is niet onderdrukt en Oostenrijk niet vaneengescheurd. Groot-Brirannië is nog altijd krachtig en Duitschland is niet minder machtig. De onder vinding van deze drie oorlogsjaren brengt ons tôt de slotsom, dat er noch overwinnaar, noch overwonnene zal zijn, noch in 1917, noch in 1919 en 00k later niet. De tegenwoordige oorlog heéft de pro-blemen, die tôt dit conflict aanleiding heb-ben gegeven, niet opgelost. De wereld schijnt eindelijk begrepen te hebben, dat het stelsel van geweld moet plaats maken voor dat van het recht. Voortaan moet de regeling van geschillen onderworpen worden aan het grondbeginsel van scheidsgerecht en bemid-deling. Dit grondbeginsel kan onmiddelijk worden toegepast op voorwaarde, dat men een politiek inleide, die afschaffing van het protectionisme en militarisme in zich sluit. Aile naties moeten beschikken over de moge-lijkheid zich economisch te ontwikkelen bin-nen het kader van het algemeen belang en het voornaamste doel van de onmiddelijke actie van het proletariaat moet zijn de internationale ontwapening, die noodzakelijk is geworden tengevolge van de uitputting der staten en de noodlottige ervaring van dezen oorlog. Indien de oorlogvoerende landen hiermede accoord gaan zal den volkeren bond feitelijk gesticht zijn. Deze stichting zal in zich de kracht voor een organische ontwikkeling bevatten en aidas zal de vrede een duurzaam karakter verkrijgen. Uit den evenwichtstoestand der militaire machten volgt vanzelf dat de vrede van morgen niet door den overwinnaar aan den overwonnene zal kunnen worden opgelegd. Het is een verzoeningsvrede. Deze vrede kan worden gesloten op den status quo ante, aangevuld door de oplossing van kwesties, die den oorlog ten grondslag liggen of die door den oorlog tôt geschilpunten zijn geworden. Het is een vrede zonder ànnexaties en zonder oorlogschatting. Een vrede, die de vrijheid der landen eerbiedigt of tenminste den nationaliteiten de mogelijkheid waar-borgt om zich vrij te ontwikkelen in het kader van hun eigen politiek midden. Onze voorstellen zijn doordrongen van de grond-gedachten, dat de vrede een verzoeningsvrede zal zijn en dat hij zich aan de socialistische gedaehte moet aanpassen. Kwesties als de Belgische en den Elzas-Lotharingsche zijn tôt nu toe hinderpalen geweest om in onder-handelingen te treden. Territoriale kwesties als de Balkans, Polen en Trentino zullen natuurlijk 00k door de vredesverdragen moeten worden opgelost. De oplossing der nationale kwesties mag het sluiten van een vrede niet vertragen, maar de oplossing van een bepaalde nationale kwestie zoo naar een commissie gezonden kunnen worden, belast met het scheppen van een internationaal in-stituut voor die kwesties, die bij de vredes-onderhandelingen niet kunnen worden af-gedaan.Algemeene voorwaarden 1. Geen annexaties, doch volledige ont-ruiming van aile bezette gebieden in Europa en de koloniën, teruggave van deze grond-gebieden aan den Staat, die ze voor den / oorlog in bezit had ; volledig herstel van de politieke vrijheid en de territoriale zelfstan digheid, welke deze staten tijdens den oorlog, hetzij geheel, hetzij gedeeltelijk verloren hebben. In het licht van een duurzame vrede sluit de toepassing van dit grondbeginsel de mogelijkheid van vredelievende overeen-komsten nopens grensaangelegenheden niet uit, wel te verstaan in overeenstemming en met den wil der belanghebbende bevolkin-gen.— Geen oorlogsschatting. De toepassing van dit grondbeginsel sluit niet uit de terug-betaling van schattingen en inbeslagnemin-gen, die tijdens dezen oorlog ten uitvoer zijn gebracht, in strijd met de verordeningen van de Haagsche Conventie. — Herstel van de verwoeste gebieden uit een internationaal fonds, wanneer deze tusschenkomst noodig geoordeeld wordt in het belang van erg beschadigde staten. — Oplossing van nationale kwesties in den zin van de vrijheid der nationaliteit : internationale regeling van het nationale zelfbestuur, waarvan de naleving zal verzekerd worden door een internationaal gerechtshof. — Algemeene amnestie voor aile misdaden en misdrijven van politieken aard, uitvloeisel van oorlogsdaden. 2. Spéciale voorwaarden. Volledig politiek en economisch herstel van België en cultu-reele zelfstandigheid voor Vlaanderen en Walonië. Vergoeding van al de belastingen en inbeslagnemingen, ten uitvoer gebracht in strijd met het internationaal recht. De schatting van de door Duitschland te betalen schade en waarvan het grondbeginsel aan-genomen is door de verklaring van de Duit-sche regeering, d.d. 4 Aug. 1914, kan over-gelaten worden aan het oordeel van het Haagsche scheidsgerech+shof. — De oplossing van de kwestie Elzas Lotharingen zal geregeld worden door een plebisciet. Aan dit plebisciet zullen deelnemen die kiezers, welke bestendig woonden en verblijf hielden in deze landen en diegenen, die tijdens den oorlog het gebied moesten verlaten, en ver-langen terug te keeren. Waarborgen voor een vrije stemming zullen worden gevergd. — Herstel van een onafhankelijk Servië, ver-eenigd met Monténégro. Het herstel zal be-taald worden uit een internationaal fonds. Servië zal met Bulgarije en Griekenland vrijen toegang hebben tôt de zee. — De Zuid-Slavische volkeren van Oostenrijk-Hon-garije zullen over een volledige vrijheid onder economisch toezicht beschikken en zullen vereenigd worden in één enkel be-stuurlijk, zelfstandig district. Wat Bulgarije betreft, zal de Macedonische kwestie geregeld worden in den zin van het stelsel als voor Oostenrijk-Hongarije voorgesteld. De vereeniging van al de Bulgaarsche elementen met het moederland. — Oprichting van een vrij en onafhankelijk Polen met waarborgen voor economische ontwikkeling en zelfbe-stuur der Joodsche en andere minderheden. De Poolsche districten in Oostenrijk en Duitschland zullen over een zoo groot mo-gelijke zelfstandigheid moeten beschikken.— Territoriale zelfstandigheid der nationaliteiten in Rusland, in het kader van een federa-tieve republiek met waarborgen van de rechten der minderheden. — Onafhankelijk-heid van Finland, vereenigd met de Russische republiek. Oplossing van het Boheemsche probleem in den zin van vereeniging met de Tsjechen buiten Bohemen, in één Staat, welke met Oostenrijk-Hongarije in federatief verband staat. Den Italiaanschen districten in Oostenrijk, die niet aan Italië zouden worden afgestaan, moet cultureele vrijheid worden gelaten. — Politieke onafhankelijk-heid en economische gelijkheid van Ierland, in het kader van Groot-Britannië. — Vriend-schappelijke oplossing van de kwestie Noord-Sleetjwijk door een overeenkomst tusschen de belanghebbende staten op basis van een grensrectificatie en na raadpleging van de bewoners.—Territoriaal herstel van Turksch Armenië met waarborgen voor verdere ontwikkeling. — Internationale oplossing van het Joodsche vraagstuk : persoonlijke zelfstandigheid in de Russische districten, Oostenrijk, Roemenië en Polen, waar de Joden in samengepakte massa's verblijven en be-scherming van Joodsehe kolonisatie in Pales-tina.Het manifest eindigt met een plechtige verklaring, gericht tôt de socialisten van aile landen, waarin wordt aangedronged op de stichting van een volkerenbond op grondslag van v.rrplichte arbitrage, algemeene ontwapening, afschaffing van allen economischen oorlog en toepassing der parlementaire contrôle op de buitenlandsche politiek. De ver-vvachting wordt uitgesproken, dat de Entente-social isten openergieke wijze zullen voort-gaan paspoorten te verlangen om een inter- 1 i nationale conferentie mogelijk te niakea. Van ' de Duitsche en Oostenrijksche socialisten wordt verwacht dat zij op hun regeeringen druk ztillen uitoefenen tet democratiseering en bepaling der oorlogsdoeleinden. Aile socialisten worden aangespoord den strijd tegen annexionisme en impérialisme voort te zetten. * st * Het is niet onze taak dit stuk vredeswerk, in de moeilijkst denkbare omstandigheden ineenge-zet en waarin aile strijdpunten worden onder 't 00g gezien, hier punt voor punt te gaan ontleden en beoordeelen. Die taak is de politieke groepeeringen aange-laten. En wij kunnen ons enkel voorbehouden dààr onze stem te laten hooren. Dat het zoeken en drijven, naar een zoo spoe-dig mogelijk einde dezer schandelijke, bloedige worsteling, van dit steeds sneller glijden der volkeren naar den afgrond — dat dit hooger, men-schelijken arbeid is dan het hitsen en stoken naar steeds nieuwe offers, onder welke leuzen en met welke bedoelingen dan 00k, kunnen wij hier echter al wel als onze meening uitspreken. Het arbeidende volk heeft niets te winnen bij een oorlog tôt het bittere einde; enkel te verliezen. Eenerzijds worden elken dag zijne krachtigste zonen met massas geslacht, terwijl anderzijds dezer moeders en vaders, vrouwen en kinderen uitgehongerd, gedegenereerd en de tering ten prooi geworpen worden, of aan zoogezegde « militaire doeleinden » geslachtofferd. En hoe langer dien razenden krijg voortduurt hoe erger dat wordt ; zeker voor onze Belgische bevolking hier. Terwijl middelerwijl gewetenlooze kapitalisten en agrariers, onder de leuze : « voor God, Koning en Vaderland » onbeschaamd hunne medeburgers uitplunderen, de hand op veler zuuren moeizaam vergaarde bezit leggen, en zich zoodoende eene immer groeiende arme bevolking en steeds mach-tiger bezittersgroep vormt ; een ontegenzeggelijk gevaar voor de democratische strekking. Neen ! het eigenlijke volk heeft niets te winnen bij een oorlog tôt het uiterste. En zeker het Belgische volk niet. En daarom gaat heel onze symphatie naar dezen die zoeken en ijveren naar een spoedig een eervol einde, voor allen. L. V. B. O(orlogs) W(instmakers) BELGISCH STROOPERS LIED > Juicht boeren juicht in breede vol akkoorden Met Woekeraars en Afzettersgespuis Maakt vurig jacht naar 't arme volk zijn oorden Verrijkt U thans haalt Uwen slag nu t'huîs Geen medelij met nood of hongerlijden Het woek'ren schenkt ons schatten kolossaal En roepen wij : Leve deez' droeve tijden } D'uitbuiterij dat is ons ideaal \ lj's' Zie ons eens aan niemand kan ons nog deeren Gelijk barons leeft ons uitbuitersploeg Wij smullen fijn kunnen veel geld verteren In het speelhol zoowel als in de kroeg Zijn wij bij 't spel soms wat veel geld verloren Of met ons beurs 'nen nachtvlinder wegvloog De burgerij is 't meeste dan geschoren \ De woekerprijs stijgt dan nog eens zoo hoog^ t,IS> ♦ ♦ # Bovenstaande ontboezeming ontvingen wij van wege ons bondslid Louis Zielens, als een variant op het in ons vorige nummer verschenene. Dat het iets aan duidelijkheid te wenschen laat zal wel niemand beweren. Maar hoe hard 00k uitgedrukt blijft het nog beneden de waar-heid. Want de behandeling van het eene deel der Belgische bevolking door het andere in dezen tijd van ellende is met geene woorden weer te geven. L. V. B. ONJUÎST In het, nu bij gelegenheid verschijnen-de orgaan van de werklieden en bedien-den der Openbare diensten vinden wij, onderdentitel «Waarom wij verschijnen» 0. m. het hiervolgende : « Onze grieven en klachten werden » vroeger opgenomen in het Syndi-» kaal Mededeelingsblad, daar dit » blad door de diamantbewerkers is » overgenomen, was het ons onmoge-» lijk geworden onzen gelukkigen (?) » toestand aan de openbare opinie » kenbaar te maken ». Wij kunnen die uitlating zoo maar niet zonder meer laten voorbijgaan, om reden zij den schijn afgeeft als zouden de kolommen van het S. M. door onzen A. D. B. voor die menschen gesloten zijn. Iets wat formeel onjuist is. Juist het tegendeel is waar. Toen het S. M. geschorst werd, hoofd-zakelijk omdat verschillende bonden hun deel er in niet meer bekostigen konden, nam den A. D. B. — welke geen orgaan missen kan noch wil — dit blad voor zijne rekening, dit enkel omdat zekere redenen hem beletten opnieuw de « Dia-mantbewerker» uit te geven. Te gelijker-tijd werd echter de strijdende kameraden herhaaldelijk bekend gemaakt : «dat zij mede over onze kolommen konden beschikken»'.Daarmede bleven wij eenvoudig in den roi welke wij van het begin af dezer ellendige période aangenomen hadden : wil zeggen «allen die hunnen toevlucht tôt ons nemenmetraadertGfozdbijstaan». Want zooals wij onze kolommen aan-boden, zoo verleenden wij en reeds van eerstaf belangloos volledige gastvrijheid in ons Bondsgebouw zelve. Niet alleen de Federatie maar 00k andere bonden, genieten daar nu reeds heel die oorlogs-periode van, zonder dat hun dit maar één enkele centiem kost, noch van huur, verwarming of licht. En zonder dat zij daarom maar in het minst hunne ziens-wijze voor zich houden of wijzigen moeten.Onze Bondsraad heeft van af den eersten oogenblik dezer periode de meening aangekleefd : « dat in zulke tijden van algemeene ramp elk voor plicht heeft te doen wat hem mogelijk is ». En naar die zienswijze hebben wij steeds in de mate onzer krachten gehandeld ; zonder omzien. Want evenals ons blad en gebouwen zoo stonden 00k onze bestuurders belangloos ten dienste, zoowel hunner strijdmakkers als van het « algemeen belang ». Nergens buiten den A.D.B. wordt één onzer betaald voor de talrijke functies welke wij in verschillende diensten waar-nemen.Niettegenstaande onze organisatie en wij zelve door wat gebeurde in eene alleszins benarde positie gebracht werden, dienen wij onze zaak, onze nijver-heid, ons land —volgens onze opvatting, volgens onze inzichten, dat is zoo—maar met aile onze organisatorische en persoonlijke hulpmiddelen, met aile kracht

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes