/ QTTTDHnT?MPI?T3 1 Q1 Q \7o A 4 MET TOELATING DER KRIJGSO VERHEID. K0STEL00S OORLOGSBLAD ooor de soldaten der kantons ARENDONCK MOLL - - - -TURNHOUTWESTERLOO Bestuurder : E. fi. JOZEF JANSSEMS Legeraalmoezenier Z 87. BRIEFWISSELAARS : Yoor Arendoncken Westerloo, E. H. Yan Deuren, aalm., G. I. Gn. ; Voor Gheel, E. H. Vennekens, aalm. Z. 107; voor Meerhout, E. H. Van Clé, brank., Z. 111 ; voor Zoerle-Parwijs, E.H. Beenens, aalm., Z.241, II; voor Olmen : E. H. Leysen Victor, aalm., Z. 106, III; Tongerloo : E. H. Tielemans, aalm. Z 152, II; yoor de andere gemeenten, E. H. Janssens, aalm., Z 87. BERICHT BERICHT Het adres van den E. H. Goosseus Joz. «a wle aile adres versnderingen moeten u.edegedeel worden, is Z 111. B. L, Calais. Op de Heide Peetersanne is een tachtiger. Diep geboge over zijnen mispelaren, het steenen brandert in den tandeloozen mond, de linkerhand die geborgen in den diepen vestzak, suppelt Peetf voetje voor voetje door den gelen zandweg die c heide dweerst. Zijn kop knikt zenuwachtig; h dubt en kijkt niet op. De zon laait en speelt i 'f f7onrl r\i~t frill in rlû 1 nnlit KA\rûr» dû V» r\i\t 1 o 1.*- \ 't zand en het trilt in de luch waar de honingzoekende bie kens uit' de fleurende he: bloem drinken. Een zwart merel schiet uit den kleine heikant nevens Peeter, en i: de verte roept de koekoe « een ei ». Maar Peeter hooi of ziet dat niet. Opeens versi/hoot hij op « Hé Peetersanne !*) werd acl ter zijnen rug geroepen, e het ratelde er verder uit voc dat Peeter zich omgekeer had : « eens uitgeloopen 't doet deugd in de zon; maa 't is te geweldig; dat duui niet ». 't Was eene volbloed kempische boerin, den blc op de kaken; naar familk gewoonte • droeg zij de geschouderden zijden hais doek, de kraak-nette gesteve blauwe schort en de groot witte muts met zwierige lir ten. Ze kwam van het dorj want de boterkorf schér goed gevuld. Nevens haa trippeltrapte Marieke, een lie blond meisje van een jaar c J » Peeter had zich met heel zijn lijf gekeerd,«Fien» knikte hij,«ge zoudt nen mensch den sehrik op 't lijf jagen ! » — « Zoo aan 't bidden, Peetersanne ! ge verg er de wereld bij. » — « Och Fien, ik heb ik \ tijd over, en misseliien kan onze Fik ginder 't leger niet bidden lijk het moet zijn ; c zeg ik een Weesgegroetje in zijne plaats. V voor nieuws in 't dorp ?» — « Niet te v Peetersanne ; het elen wordt met den c duurder; in de stad is 'tnog erger ; er komt gebi aan ailes. Maar Peeter, er is nieuws ï onze mannen ; er zijn brieven onder de deui gesmokkeld ; maar van mijnen Frans, niets En 't gemoed der brave vrouw schoot vol. « ' ta, ta» snokte Peetersanne; wees maar geri wat God bewaart is wel bewaard; en ge nieuws, goed nieuws. Den volgenden keer zijt de eerste Fien. » — « Ja, maar waarom schr hij ook niet langs den post der geallieerden a Baarle-Hertog? » En zwijgend,ieder met zijne gedachten, stap zij naast elkander voort, Peetersanne geboç over zijn stokske, Moeder diep-denkend r Marieke aan haar hand. Zoo kwamen ze na den lindenboom waar een Mariabeeldje hing onder 't bladerendak en waar eens Fien had afscheid genornen van haren man toen hij met knapzak en medalië vertrok naar den oorlog. 't Was vier jaar leên haast. De eene raadde d'an-deren's gedachten « Mariai» bad Fien in stilte op hetbankske,«Maria,breng mijnen man behouden terug, onverminkt, zuiver van ziel ; ze zeggen dat sommige soldaten slecht leven, dat ze veel vloe-ken; Maria, zorg voor Frans.» Terwijl zij biddend zaten neergeknield, kwamen twee paarden in vol-lendraf aangerend.Verschriktkeken de brave zie-len op : « Twee Duitschers » gilt Fien versc'nrikt: Marieke dreumde beangstigd tegen haar aan. Peetersanne bleef kalm. « Schweinehunden, ihi papierschein ! » — Papierscheïn verstaat iedereer reeds in de Kempen; 'tis het paspoort, r.oodig oit buiten het dorp te gaan. — Hun' grijze ooger llikkerden brutaal'onder hunnen grijzen kepi,er N Onze geaclite Staatsminister baron de Bropeville en zijn huisgez 3t hunne dikke lippen ploeiden zich in een spotl; it samen. Bleek als een doek haalde Fien haren n uit en toonde hem; Peeter frutselde in zijn tes' n «daar».—Brieven?—Neen,zei Fien, maar nill it willens moest ze haren ganschen korf leegma] el op den grond en haren klèederzak omkeeren. ig Duitschers waren bitsig omdat ze niets vom k en voor zij op hun paard «tegen sloeg een n hen met zijn rijzweep in Fien's aangezicl n «Schweinenkopf » envloekend reden zij heen, i » heiweg op. Met de handen voor haar aangezi a, geslagen viel Fien snikkend neder, en Mari t, weencle aan moeders schort. « Troost U Fi( n sprak bevend Peeter wiens oogskens gloeii >;e van woede, « Ons Heer zal er ons van van 1 ft lossen. » Fien sprak niet, maar zij keek op na n Mariabeeld, lijk een heilige het kan, in i diepsten eenvoud van hare kristene kempisc ;n door-vlaamsche ziel : « Maria, ik offer dat aan < n Heer opdat onze Frans braaf zou blijven in < 3t oorlog en niet vloeke ». >ij Zuiver is de ziel van 't Kempisch volk ; zui blijve die van den Kempischen soldaat. Schoon in bouw, schoon in taal, schoon in daad, o Kem-penaar; zoo waart ge; keer zoo weder opdat ons gewest geen bastaards kweeke. NORBERTUS. ONZE DOODEN ie- JL>e meegeaeeiae « J&erenjsten », aie nog onvo Lt; ledig zijn en ongelukkiglijk nog maandelijl n, a^ngroeien, toonden aan noe ieder onzer ken hr pische gemeenten zijnen bloedigen toi betaalc en in dezen wreeden wereldoorlog. Yreeselijk maa im de de onverbiddelijke dood in de gelederen onze en helfdaftige mannenschaar; honderden reec en offerden hun jeugdig leven op het altaar d( vaderlandsliefde, en hun sto . felijk overblijfsel wijst de weg aan door ons manhaftij leger gevolgd. Na 't verschijnen van di( eerelijsten kwamen ons var verscliillige zijden vragen er voorstellen toe om den moec onzer helden te huldigen, er een blijvend bewijs daar tf stellen van onze bewonderin^ en dankbaarheid. Enkeler bespraken reeds wat ze later, bij onzen terugkeer in onze geliefde Kempen, tôt stanc willen zien brengen; anderer zouden willen dat onmidde lijk de hand aan'twerk worde geslagen om op het graf var ieder onzer gevallen wapen-broeders een kruis te doer oprichten, zooals er door d( zorgen van « Heldenhulde > reeds vele zijn geplaatst; ei werd ook voorgesteld dat ei op de militaire kerkhoven waar verschillige kempischf jongens begraven liggen vooi hen een bijzonder gezament _ lijk gedenkteeken zou wor ~J den opgericht, met de namei van allen die daar rusten. il . i i . Alvorens een besluit nemen zouden we gaar ch het gedacht onzer lezers kennen en v< >as zoeken hen dus ons zoodra mogelijk hunne m< h : ning en hunne voorstellen bloot te leggen. :ns Ziehier enkele inlichtingen die hun nuttig la en nen zijn om hun oordeel te helpen vormen. De We weten dat er tôt nu toe meer dan 300 sol( en ten der vier kantons die ons blad ontvangen j an storven zijn in den oorlog; enkelen hunner sti- t : ven ten gevolge van ziekte ; een zeker getal en begraven in het bezet gedeelte van het land ; v îht anderen weet men niet eens waar ze begrav ike werden. De kosten van een kruis door « Helde n » hulde » geplant beloopen 50 fr. Indien we besl en ten tôt het plaatsen van zulke kruizen, zull er- dan de noodige gelden verzameld worden vc ir't eenen gesneuvelden in 't bijzonder, of wel zull en al de verzamelde gelden bij een gebracht w< le, den voor al de gesneuvelden zonder ondersche >ns onzer vier kantons? Zou men misschien de t\\ en andere kantons (Herenthals, dat reeds begonn is, en Hoogstraeten) verzoeken onze werlcing ,rer versmelten? Op welke wijze zal aangeduid W'

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.