Bijvoegsel der Vlaamsehe Gazet van Donderdag 5 Maart HEKTOR DAEMS Eere-kantonaal Schooîopzien Een woord van herinnering Verledetn week wéÈdf te Antweir.pen die ee sdioioflcipziiener, de h. Heikitor Daems, n; ■z-ijîi laatste rusfcpîaats geleid... Xog zi.e ik imj-h oudè sdhcal te Roesela in 't hartje van West-Vlaamderen terug. ^ zaten er wel getienen oip een Lange, z.wai b>an\k, ten een diozijn zulker ibaoken stlcnd: de kl as. Of onze meester het ook gemakl lijk hiad! ! En nog zie ik schoolopziener Daems b: nentreden, toen in zijn volile 'kracht, met redhte, sdanke gestalte, zijra langeai, twêepi ti.gei\, bruinen baard. Lk hoor nog zij'n vriendelijk woord : « Ma nekes ». D;at klonk al zoo verti'ou Welljk, en we ; gen bain gaame komen dien minzamen cvt sfce. • En '"t was een gewidhtigie diag. Met twa ven waren we geslaâgd in den kantonal wed'strijd en we zaudeni el'k een) medaîje kr gen; ,denfc eens een zilveren mekialje, waar onze naami gegrift stand, omlijst vajn e eikentkiranls. En zekeren rnotgen tiraden tw heeren binneo : sdhoolopziener Daems -en • bu/rgemeester. Eersit een vriiendelïj:k aanmoediiigend woo van >dein kindervriend, dian een offioieel psrr je van den magistraat. D.aarna werden de namen aifgeiroepen, ■ één voor één Jewamen we uit d& lange zwai hanlk naax voren, bogen zooa[Ls de meester 1: ons 'geltaexd hiadi, en de h. Daems hing oais ■ medalje met het troode lint om den halls. Toen de heeren heen waren, modhten > niaar huis. Oc!h néon, hervormersi... dlie medalje wer te niet scthadelij'k cip ans kindierzieltje. Zel« we waren fier, toen we cwer de straïait stapte gelukkig als de gebulren ons bewanderde mosddr on,s -kuste en vader ons esp 'f <hoa tïkté en zei dat « het wel was, heel wiell ». Niet :d'at ik die imedalje weetr zoui wâlleh i gevoerd zien, o neen ! Ik heb d'e mijne tocih. trouw bewaaird, n: uiit hcogmoed... ik herinner me nog, dat ap id!e vraagi vian gescihiedleois : « Wedke du machiten zijn eîr in den Staat?» met heild overtuiging antwfcordd'e : « César, Clovis, K ral de Groote )>, imjmers drie reuzengestalit in oinze verbeelding toen. Neen, die rneda' is mij .geen bewijs van vraegrij.pe ontwiikkelân als mijn klednen 'haair ontdekkem en zoo gais aie eens met « dien. grooiten Frank » zciud willen spe;lën, \\-eiger ik <liet hun, omdat t r.tuik mi&t toch^ee.n dierbaire herinnerting, is a , diiei zonrigie diagen dler jeuigcl, •A9 : i- * HEKTOR DAEMS Ik ging uit Rceselaire heen. Veel jairem 1 ter zag ik s'cihcalcpzieneir Daems teru|g| en we ■was hij mijîn o\'erste, ein de minzame, gedie stige overste van woeger. Zijn gestata w edhter niet mear zoo recht en zijn 'biaaird pl aats van blruin, grij s. Maar '".t waren nog c zelfde igoedige, itrauwe oogen. De vriend der kindbren was ook de vnieit der 'ondierwijzeirs. Notoit liret hdj na jraad en hiuil pei te sdhe ken waar hiij ,kon. Met ibo-eved: takt en welliw lenclheid' lieidde ihtij de ondfervvijzei^sveirgac ringen. Toen een ernstige zi.ekte Ihem na wieu'p en zelfs 't gierucht van zijn overlijd van sc'hool toit schciol liep, was er weemo in ons aliler harte. Maar gallukildg, 't nieu wasl, vioorbairiig... Dte iheejr D'aems lag v zwaar braij,k, maa.r we hoopten nog. En ' gênas, bij keerde terng in ons midden, vc eenige jaren nog, toit hij: zijn welverdiien ruelt nami. Toe-n toonde het personeel van ons oo3i< wijfe hçmi, 'hoe zeea* hiij, geëerdl en bemi werd... Den 2ocn Febmuarii stiierf de hje(eiiH D'à en Dieste.rweg hiu'ldiigt in :t .Maartnumir van « Ons Woord! » zijn nagjed&qhtenis in vclgend'e, treffende termen: « Bij uiterste wilisbeschikking -werdien geen bloemikransen op zijn Jijkbaa.r gelegd! igeen red'evoeringen bij zijn uitvaa.rt geh< dten. » Wiji ihierinneren aan de blotenflem hiem zijn arnbteldjk aftredfen zoo goiedjoingstig ovi bandligd1, aarn de waardeerende Avoorden h* al'sdlan hartelijik toegei^ic.ht. » Thans bdji zijn a:l te vfoegtijdlig versch den, in dit pitedhitig, roeirend oogienibilik,, 1 vestige n wij nogmaals, dat "Hector Daems het Antwerpsch caidlenvdjzieindJ perlsoneel e o n ni t wisohlba re n ind'ruk achiter.laat. » In onze -geheugenis, in ons giemoed 3è zijn aandeniken vooirt aih een vriend, waar ge vertromven kun-t. » Zijn levensregeil was B r a a f th e! i d. « zijn grafstede ondersch'fi-ijven wij ali opper hu'lde : « Hier riiSt een Goed mensch ». A. H ans. Kronijk uit de Scheldestad er —3— De Halle gered. — Drukke straten' . — Geldmakerij. -- Willem Ogier. Van een onzer medewerkers : De Halle gered lar Samen met eenige flinke Mecîielaars, îieeft d'estijds <le A ereeiiig^ig- toi toelioud van Matuiiir-en Ste^enschoen een 'liûj.r'clneliki.sen lvâmp ge-» e voerd vocir het belioud c'ier MeclieJ'sohe Hail'e, rte en het référéndnin, door de Ari'twerpsdhe Ve.r-jj-j eeui'ig.ing ondier) de voomaamste Kunstenaars uitig-eschreven, en in brochure-vomi uitgege-kÇ' ven, zal sitellig het zijne heibben hijgedragen om eindelijk toit het guineitig résulta a t te ge-n- raken, waarover allie liefhebhars van (iiet ou de jjn Stedenscihoon itereciht ver'heugd zul'len zijn. De J koninklij'ke kommissie van monumenten is n" Ûamelijik op heur eerste îbesludit teirugge'komen, en iheeft zich nu bij algemeènlheiid fvàn stem-n- inen nitgesproken voor het toeh-oud vain den Sipaanschien krulgevel. De minôister moet nu nog maar zijn goedkeuring aan d'eze besiissing -a" hechten ien dan moigen de herste!\ingsplanneai i- gaan sla-pen in die kartons, twtaa.r zie niiemand kwaad1 doen. _i De Mecheische Hafllen hebben noowb hun vol-ledigen voirm gekregen. W'at wij er nog van ~n bezitten, maakt deeil uit. van een bouw na 1320 ij- voltrokken. De ondergang aan die lalcennijvea--in beiid en andere ongelukken wiiM'en dat liet on-voiltooid gebouw vetnvièl, wanneer, in 1529, éin.-311 dier Keizoa' Karel, den eersten ôteen geleg'd werd) ^ van het Paleis van den Grooten Raad, dJait een ie der vleuge-ls van den viertioe]< zou itnhemen. Dit paleis werd- nu pas voltooid in koel<6bal<-., kersstijl, en die herbouwing rnag geiru&t gelflen rcl als een voorbeeld van de wijze hoe men niet s- met mo'numentem mu mogen handeietn. De d.rie andtere ven^allen vleugels werden opvol-3n genlijk overde'kt met zonderliinge maar l-ieve en sieplijke daken, en in de 17' eenw werdi de te voorkant bekroond met een Spaansohen kml-et gevel, die de moderne henstellers tôt verdwij--\q nen liàdden gédoemd. Zulke vandaiendadem v/ord'eni dan- nog steed.s vertbloemd onder aliîerlei kunstzinnige drogre-denen. Die halijje ;was irnmers s'tâjJÙ'oos ; of lie-ver 't was een hutsepot van aille etijiien en men zou dat nu -alilemaal eens net j es in éénheid brengen, ailes oru'dt-n.'ieuw gothiek, al's ©en flau-> we nalbaoteirig van de Brugsche Haddfe. n, De gedragsl.ijn onze,r veribonwers s-teunt im-n, mers aitoos -oip redeneeringeri in èezen aard : Laat ons àan het gebouw zij.n ailéreefs-te uit-zicht geveai; laat ons er aân toevoegen wât het in <Jen loop der tijden verloor, laat ons het n- ontdoen van wat er la ter werd aan toegevoegd! en, desnoods, (Laat ons er maar bijma.ken wat çx er had aan geweest, indien het noeïit voltooid . ware geworden. Z6ô redeneerde men te Medhelen ; zoo rede-ie neërt men ook te. Ant-werpen, waar men de mq praeh'tige St-NiMaaskapel, gebouwd door Ap-3 pelmans, den bonwmeester van Onze Ldieve-vrouwentoren, w.il veiibouwen, evenals de stem-^ mige St-N'ikliaasplaats, het oude Godshuis onzer je Miercenier.sigilde. Dit plaats je heet immers ook o- een mengelmoes van alite stijjen, voor zooveel men er nog wel stijil in he-rkennen w.il ? En aan die buitengewoon mooie 'kapel, met heur prach-&n tige vensters, werdien immers vera.nderingen et gehracht? Die vensters zelf, zijn immers niet an ongetaakt ; 'die bassementen zouden il>est ver-d wij nen en in de iplaats van heit Dater bij ge-bouwde Renaissanoe-portLekje icon men QiefsH een splintemienw g'othisoh poortje ibouwen., in den stiijl van al de rest ! ? Men heeft nu de Ha.I'le van Mechelen ge-spaard. Laat ons hopen dat mein de Sini-N.i/lvlaaskapel, die gelnkkig tôt de «geklas-seerde » monumenten toehoort, ook siparen zal. Drukke straten Niet alleen de gebonwen, maar ook onze strate n moet en het nog al e ens ontgelden. Zoo wordt er nu weer cilruk gasprolven over het ver-breeden dier Léo poids traat. Maar enkelei huizen zouden hiertoe dienen ohteiigend te worden ein vooi'ts zou anen gewoonweg een stuk van den Kruidtniin bij de st.riaat voegen, terwijl, verder-op, de straa.t. ^zoii gebraoM worden toit tegen den muur van het. Elizabethgasthuis. Die alce-Li'ge muur, met eenige getraliede gaiten erim, wordt nu gelukkig vers choie n afvhter .een ho'fie met groen en -een hek ervoor langs de straat. Dâdr zal de ve-randieining alvast nii'et tôt de ver-ira ai i ng b ij drageri. Qt d e sehooeheid er z al bij winnen, wanneer onze nu> reeds zôô kleine, maar tô'ch Ira aie touiidtuin on heel zijn lengte van een vijftal meters terreirf zal bero'cifdi zijn, ka.n moeiliijk ibeweerd. En wel 't jammediij.lvst | van al, is de wreed'e sdacht.ing die dan za.l aan-: . gerieht moeben worden onder de prachtige erotische boomen die den tuin aan den straat-kant sieren. Wij spreken nn niet eens over de .i ontzaglijke kosten van ontireiniginig, gevergd ; voor het tientaL huizen die ve'Pdwijnen nioeten, en de toosten van de werlven zelf. En dit ailes om de verbreedlingspassie onzer moderne ste-denbouwers te voidioen ! Het kan hdet ontkend y worden. dat de Leopoldstraa.t een etraat van beweging is. Maar een slraat van groote dni'k-te,, zooals b. v. de Xieuw.straat te Brussell (die smaller is),, idie Ivalverst.raat te Amsterdam (die nôg smaller is) of de Carnotst.raat en zel.fs de Gummarusstraat ten onzent (die niet breeder zijn) — is de Leopoldstraat ibeslist niet. /De ver-ibreeding dringt zich geenszins op, te m'eer niet daar niets beletten zou de alxioor lioopende tram langs de Gasthudsstraat om te Leiden, wat heel wat geharrewar zon wegnemen op den hoelv der II u idea^eîtersst.raat en Schutitershof-straajt.Een feit is het, ondertu.stscllien, d;at }>reede straten de verlceersongelukken veeleer verme-n.igvuldigen dan te keer gaaai. Een feit is het ook, dat in de sinalJe en gewooniijk drukke, daarbij allesL belmive met 't, j.iniaal rechitge-trokken straten der middenstad, minder onge liuikken voorvallen, dan in al te breedaange-legde straten als een Plantijnilei. Het zou zeer intéressant zijn daarover een sta-ti&tiek op te maken. Intusschen is opmerkenswaardig, dat er dââr waar de weigenis breed is, 0). v. op de n- De. Keyserlei, van één al te breed'e st.raat feite-as lijk 1wee straten gemaakt. worden, door 't aan-• brengen van voetnadem i.n 't midden van den rijweg ! Ook wordt steeds verge ten da t wat de ^ straat wirit o.p de huizen, door tuin. of koer Vordt ingaboet, .zoodat vr.rb.reede straten dik-wJj] bezoonid zijn met. huizen z onder « ope ri • u lucht ». ;> Geldmakerij M- ' tJit ailes woirdt door-de aegeering igeîd gè-e- klopt om. de schatkist te vu'1: en. I : at ondfM--n-. vo.nden ver&chiilende enze-r hande'aars op vrij-ân zonderlinge wijze. In den groothandel speelt , de teiegraaf een groote roi. Sommige firma's -ci ontvangen dozijnen dra.adiberichten per dag. vs ook ' u:iît den vreemde, wa.arvo cr het voor al ■el zaak is zoo bondig mogelijI< te zijn,, da^r e!k • • geseind woord geld kost, meestaJ- vëél geld. De 'J adresse.n wosxlen dius tôt- ihun min.imum her-or leid en de straatnamen worden weggelaten bij de ali de firma's van een-igé .bakendihead. Tôt h'un niet g'eringe verba;zing kregen nu die huizen va.nwege het beheer der telegrafen 'be.richt, dat - " dergelijke telegrammen voertaan niet meer be-1(1 stedd kond.îin worden, al geib-r^urrle dit, l : jiu toe, sihd's een kwart eeuws of langer, z onder is. eenig bezwaar. op te leveren. Eén midldie.l is er : d'dt adres als te^gram-adires i? laten regi-stree-i ren, zooals diit met overeengekomen ad.ressen □e gebruikel.ijk is, en dàn kunnein de telegrani-| men weer als voonheen zonder vertra^ing nô<"h er i moeilijkheid worden afgeleverd. Zoo'n tele-gram-adres fto&t de bagaiel van 30 frank. Ons wijs bestuur, dat het kleine niet versmaadit, 'u-j'Qmdat het weet dat ve'e ldei'ntjes één ;aroot j maakt. zingt onver<biddiel.ijk heur deunt.je van : bîi " l-^ogen maar », en hoopt zôô zijn 'kas te» sr>ek- J ken. ?r- j Willem Ogier j Onze eeuwig - joinge oud - stadsarehiya.ris,. si- j F. Jos Vandenibranden,, schijnt er voonloopig >e,. nog nièt aan te de.nken zijn Liiterairen en ge-.. ■ schiedknndi'gen arbeid op te geven. Pas zijn de D1J , zoo .belangwekkende îevensschetsen van Anna en . Bijns en de Ouders van Hendlrik Conscience |verschenen. of daar gaat een zeer uiitgébreide Mr-j. • en steirk gedO'kumentcerde studie over Wdllem I Ogier ter ipers. Dit werk zal ons niet alleen °r een k i j k geven orp de zonderlinge en me estai verkee.rd voorgestedde figuur van Ogier, Ogier >p den me.nsch ;zoowel als Ogier den kunsienaor, ,t maar 't zal ons meteen een klaairder .inzicht 3 geven.op den tijd. en de omgeving waarin Ogier l'eefde en .werkte, -dit is on de eigenaardige Scheldestad dier dagen. Kiewerik. IN EN miDEKAMER WERKLÏEDEN ALS STAAT SOPZI EN ERS IN DE MIJNEN Door de heeren Caelwviaert, Maroille er Brenez is een wetsvoorstel ter Ramer inge d'iendi, to-t wijziging der wet van 11 ApriMt 189' werkilieden afvaardigencl om toezicht te'hou-' den over de kolenmijnen. Deze heeren zijn van oordeel dat de bestaan-de staat van z:iken geen voldoendng geeft. Dv; wèblddedënrOipzieners staan onder afhankelljk-txeid van de kolenbarons, van den Aibeids-en r\'ijverheiidsraad en van den minister van Arbeùl. Oolv helblben de mijniwerkers niet he t îninste betrouwen in deze opzdeners, wetend dat ze niet onafihantoldjik kunnen opt.reden. Om aan deze opzieners de gewenschte onaf-Ihankelijkheid te sdheniken, worden de volgen-de wijzigingen aan de wet van 1897 voorge-ùsite'kl : Het eerste arbikel van de wet door de voî&en-de bepaling te vervangen : « Om de drie jaar worden de afgevaardigde opziene.rs-werklieden, belast met het toezicht op de onciergromlsclie werken in de kolenmij-n.en, bij algemeen .k'iesredht. benoemd door de mijnwerkers, die volile 25 jaar oud zijn. Andere voorgostelde wijzigingen zijn de vol-gende : A) Telkens ads een ongeval vooi'komt, is de b estiu md e r-z aakvoer de r of de besituurder der weiffoen gehonde;ni, dadôùâjk daarvan kennis te geven aan den ingendenr en aa.n den afgevaa^-dligde-werknian. Dezen of de a'fgevaa-rdiigde-werkman begeven zich. zonder verwdjl naar de plaats, waar het ongeval voorkwam ; hij do et ter p laat se het door hem dringend en noodig geacht onderzoek ; daarna moeten aù de stjuk-3<en betreffende de ontginniinig hem zonder uitetel en op enk'el verzoeki overhandigd worden.B) De afgevaardigden - werklieden bij het mijntoezicht k,unneii_voor lnunne bezoeken een gids, hetzij werkman, (hetzij ixitroon, edschen ; wordt dit door den afgevaardigde niet ge-ëisernt; dan mag niemand den afgevaardigde-werkman vergezellen ibij zijn bezoek. C) De afzetting van den opziener-Werikman l\an te a'.'i n lijde~ worden aamgevraagd door de werkiieden-kdezers der omschnjviiig. Da.artoe wordt aan den goevemeur gezonden een vertoogisobrilt. waarin de tegen den a.fge-vaardigdc aangevoerde hezwaren z;ijn uiteen-gezet. Aan dit vertoogscihrift wioirdt all'een dan gevoig gegeven wanmeer het is onderteekend door de ,'îiootste heift van de werkO'ieden-kie-zêrs, arbeidende binnen (Le omsohrijving. Sch"iftelijke vragen aan rr^nisters Vlaamsehe en Waalsche besturen De h. BERLOZ (Franscdi) : Het Slaatsblad van 22 dezer maand geeft Itennis van een koninklij'k <beskiit houdende oprichtin.g van een tweede ambit van bestuur-der der belastingen en. een tweede ambt\van bureeloverste bij het bestuur, in de provin-ciën Antwerpen en Brabant. Het .aJgemeeh bestuur 'besohouwt vijf pro-vinciën van omis land als Maamscihe proviin-ci&rn yiier ni,s WaaOsche. \'ocirtaan zulleni er dus zeven \''Jaamsche (besturen en v4e>r Waalsche zi.'n. Vermits, wanneer er eene -plaats openvalt, d;e bestuurders vervangen worden door de inspëkteurs, dezen d'oor de bureelovôrsten, dezen do.or de kontroleurs, d? konitroiïeurs door de k 1er ken bij het. bestuur, dezen door de kan-toorklerken, en dezen doo)r dei boventalligen, zoo zullen -de Vlaamsehe am'bftenaren en be-am.bten, door gansch.de rangorde heen, voordeel 'trekken uit den nieiuven maatregel, hun getal z.ien Verhoogen an de verlhouding van 7 tôt 4, aismede de aanzienlijke voordeel en va ri be.vorderimg die zij -reeds thans op hunne Waalsche kollega's hebben. Is die kant van de zaak aan den minister niet onîsnapt, en wat is hij voornemens te doen orii den toestancî 1e verlielpen ? Men begrijpt niet goed waarom hij het voor-stel van het. hoofdbestuur verwierp, waarblj hem werd gevraagd denzelifden maatregel- le nemen vonr Henegouw, daar deze provinc-ie, wat den dienst der belastingen betreft, rniii-sitens zoo ;be.Tàngrijk is a-Is de 'provinciiën Antwerpen en Brab'ant. . Mag liet N\ aalsc'h persoiiisel van 's ministers opvolger — die een Vlaming zal zijn — billij-kerwijs een spoedige oplossing voor hunne grie-ven- wwa-chten en qo.up ibetere ^ijwaring voor hunne miskende lechten ? ANTWOORD : Mijn voorganger heeft de dringende noodzakel.ijkheid' m de onmiddel-lijke mogel;ij,kheid erkend., onder de ti.tularissen in de provinoiën Antwerpen en Rrabant de be-voegdheid te verdeelen van den bestuuirdier cLer rechtstreeteche belastingen, toldiienst en aceijn-zen.Deze maatretgèl, ingegeven door 'het belang van den dienst, moest verwezenlijkt worden 'bniten elke bekommering over den weeirsla.g op de bevordering op de ambtena.ren en be-dienden.De kwestle der verdeeling van het bestuur van Bergen .bMjft onopgelost • itk zal ze op mijne beurt onderz-oeken, maar ik rneen dat de uitsla-gien van de proefneming, die elders zal gescliieden, diienen afgewaolit. De Kanaalbrug te Wondelghem De îi. LAMPENS (Nederlandsch) : De brug^ over het Kamaal van Terneuzen, te Wondelgflïem„ well^e eertijds gediend heeft voor de.n spoorweg Genfc-Eekloo, bevrndt zich nog a'itijlil.o'p liare grondvesteh, staat openge-diraaid .ein is ih een. kileerniswaardigen toestand. Sedert Jaren woixlt zii niet meer gebruikt alhoewel zij een bestendig gevaar voor de scheepvaart aanbiedt. Herhaaldelijk zijn er stoomschepen opgeva-ren, nochtans blijft zij, trots tijd en weder, pronken op hare arduinen fondamenten. Zou Iii? ni.'i;lister er niet toe kunnen besluiten die brug en de biihoorige deelen te doen af-breken ? ANT WOORD : De brug waarvan sprake wordt in stand gehouden om te d'ienen voor de ge-meenschap tusschen beide oevers der vaart gedurenide het herbouwen-der Meulestedebrug, <a;it in studie ,is genomeri. De huisvesting der schippers De h. VAN DAMME (Nederlandsch) • Een schipper, te Baasrode geboren, gehuW'd met eene vrouAv insgeldj:ks in die gemeente geboren. vroeg zijne insohri.jving voor huisvesting in zijne geboortep'.aat.s van ihet plaatselijk bes'tuur. Dit werd hem geweigerd ! Zou de minister mdj willen zeggen of een gemeentebestu'ur het recht heeft dergelijike vraïag af te. wijizen en zooniet, zou hij bel noodige willen doen om het gemeentebestawu in Investie te verplsicihten. aan die vraag gevoig te geven .? ANTWO.ORD : Den lOn December 1912 (Be-knopt. Vemag, bladizijde 25). werd er géant-woord op eene dergelijke vraag van het aoht-baar lid, betfeffende de inscihrijvi.ng der schippers in de règisters der bev-cCffcing., Ik moel mij bij het toen gegeven antwooTd bepalen Onregelmatighetlen in gemeentezaken De. h. AUGLSTEYNS (Nederlandsch) : Op 30 Sèptember 1911, bij storpiweder. waai den boomen uit staan de op den d.ijk te VViil laers Deze boomen, eigendom der gemeente Gh'eel werden yertodht niet op en baar do cl uit ter hand. On 6 Oktober 1913 werd .de bur gemeester van Gheel in den gemeenteraad on dervraagd over de opbrengst dezer verkoopinc en toen foïeek : 1* dat de boomen in. 1911 werder betaald ; 2° dait .de gelden nog niet in de ge meentekas waren terèoht geikomen, Ik véstig de aandaciht van den minister ot deze on,regel ma <-'! gheid in de beslniursza'ker der gemeente Glieel en vraag hem of bij nie denlvt te moeten tusschen komen om daar eei ein de aan te steiMen? ANTWOORD : Inlichtingen worden gevraagc bij den goevernenr der provincie. Een onwettige post op de gemeentebegrootin§ van Gheel De h. AUGUSTEYNS (Nederlandsch) vraag waarom het bedrag van 1500 frank, zijnde he salaris betaald aan de thans overleden school toezichtster Mej. Bollansée. sedert 1911 op d< begrooting der gemeeente Gheel voorkomt ah «toelage voor de h"ur der sohoollokalen ». Zal de h. minister een dergelijke onwettig* daad dulden ? j ANTWOORD : Er zijn dienaangaande inlich i tingen genomen. I Onze taal in de Koninklijke Boekerij De h. BORGINON .Nederlandsch, : In de leeszaal van de KoniiilvLij ke Boekerij kan men ehcyklopaediën raadplegen in aile talen en ovea* aile vakken... alleen niet in liet , inodexm Nedei^landscih. Men bezit zulke ency- { • Motpaediën, men heeft ook plaaits oni ze te ' stel'len, zooailis dei Fransche; ter beschikkâng van het puibliek. WeJnu, wanneer men ze raad-plegen wil is men verplioht een schriftelijke , vraag ih te dienen om edndelij!k na langdurig wadiien, het gevraagde boek te ontvangen. In d.iezellde Boe'kerij ischijnt men niet eens het iljestàan van die wei van 22 Mei 1878 te ver- i moeden, en kan een Vlaming, die ziijn taal > spreeki, 'bezwaarùijk te woord ges>taan worden. ^ Wou de urinisiiier voor dit, a'iijes de noodige t maairege.len nemen? AN'rW'OORD- : De 11 jst der werken in de leeszaal ter beschikking van 'het pûbMek gesteld -werd ,opgemaakt-, naar aanvraagbuiletijns door 5 de lezers zelf ingevuld. Men hee.ft -er enke! de c algeineene werken gebracht die aille dagen en s versthiliende ma'len daags gevraagd werden. r Daar geen emkeie Nederiandsche enicyklopae- c die, ' geen enkèl Nederlandsch i niio'hitingswerk s die voorwaa'rden vereenigt, heeft men het niet * noedig ,geacht ze ter besc-hikking van het publie! ti stellen. Indien de. h. Borginon mij de lijst van zijn desicicrata wil mededeelen, zal ik de zaak wel- T wiliënd onderzoelven. In de ze'idzame gevallen, waarin de lezers e Ziiich in 't Nederlandsch tôt het personeel gerieht hebben, heeft dit aitoos zijn best gedaan x om in die taal te anitwoorden. Ik zal overigens ^ nrg aanbevelingien im dien zin aan het perso- ,, nee:i .laten geworden. . Het rechtmaken van den Scheldeloop ^ D< h. VAN DAMME (Nederlandlsch): In De- ^ ■ cém,i>er 1904, vroeg ik aan den md'ndsiter, des- 7 tiijdte Mijnilieier de Smet de Niaieyea-, wanneer y er zou woiïxlen ovengegaan tôt heit rechtma- s ken der Schelde, ter plaats genaamd' « de Ivriaxn/p», titisscfliein 'Moorzele en Baesrode, en ?" ,ik k'i-eeg voor an.twoord dat het- Beheer vain Bruggen en Wegen zich met die; wetrlken zou 'v on!liedi:g gehoodiem hebiben van zoo:dlra de ver- "a he ter mgsweifaen aan d'e Oppea^chelde' genoeg ir' zouden geviorderd zijn. ® Iiï 1905, kiwam ik op die vraag terug. lS In Afprili 1912, drong ik nogmâals op dû 111 uôtyoei'iing dezer wealken aan. ^ Nui ziijn wij in 1914, âik weet uiiit vertroiw-' ibiare- brom:, dat de studie' dezer werken geëin- J dl.'gld1 is en dlat ai d)f; plans Maa.r zijn:, zoo-vil ut er zôndfer veuxler ultsitel tôt de^nmiiddel- , lijke aanibesteding kan wordten oivei-gegaan,. ,f Diknvoligens ver/'oiel; ik. dam minister mij te a wiille.n zetggen wanneer hij cllie noodzaikelijike 11 weiiken, zoo dringend geviiaagd door de ^ Sci;ni ]>pensibond!en en dooi" al dei Vereenigin- ( gen, van Re'ian.-ghebhenden bij de* Scheepvaart, zal in aanibesteding leggeffi? p ANTWOORD: De plannen>, welke aan mijn 'c Vlefliairtemenit oinidemvoa^en zJiôn geworden, ^ zijn voea-onit-werpen .waarover ik zal . moeten , (besliôsen. . ' De moeilijke Fransche spelling De h. BORGINON (Nederlandsch) : d Den 26n Februari 1901, heeft. de Fransche mi- T ni^ter Georges Leyg'ues een besJnit genomen r .dat zekere verzàohtingen toeslaat aan de regels der Pransche k'iassâëïce spraaikkunst. v Indien voor de Fransche leerlingen verzach- l, tingen noodig ble<keri moest men. in ons land, *r, waar de kinderen reeds zooveel tijd aan taal- ^ stiiidie besteden, diezejfde verzachtingen met ^ open armer, ontvangen. Worden zij i.nderdaad toegelaten in de Bel- gische scholen en in de algemeerçe wedstrij' ^ den ? ,r Heeft de minister de aandacht van zijne kollega's op dit bes'Luit gevestigd, opdat zij in 1 hiumne departementen die afwljBdngen zouden. ^ dulden ? t ANTWOORD : De kwestie of het. gepast is 2 de teepassing van d'e .hervorming der speJlings-regels waar het beslmrlt van den. Fransohen minister Leygmes,. ook uit te breiden tôt de ' Bel gische gest.ic'hten van middelbiaar onder- 1 wijs werd door het prof essor slkorp s van de -Ifon.inklijike athenaea ondeizociht- lk heb aan den verbeteringsraad van het '\ mndldelhaar onderwijs het verslag over de ^ koii^erentie overgemaakt met. verzoel; mij zijn , adl. i's over die zaak te doen kennen. 3 _VLAÂM8GHË P00GE8GH00L-KDMM18SIE BRIEF AAN DE ' VOLKSVERTEGEN VVOORDIGERS ^ De \'laameidhe-HoogescihJOollkomimissie zond .den volgenden brief aan de voCktsvertegenwoor- 3 digers der Vlaamsehe gewesten : Op Vrijdag 6 Miaaii, ikomt het Wetsontwerp J over de Verviaamjsching van de Gentsclhe Hoo- „ geschooC voor de Afdeelingen. \ian al de Wetlsontwerpen, die strekken tôt ;e herstel van Vlaamsohe grieven, of tôt het vest.i-gen van de Vlaamsohe Kultuiur op stevigen, ge- z zonden grondsiag, is er geen,, dat-. op degelij-ker wijze is voorbereid geworden,, nadat het 5-vraiagistuik zoo grondiig mogeldjik was ingestu- a deerd e-n de mogeliijilve oploissingen gewikt en l gewogen en in huin gevolgen nagegaan door ^ wei'keOijk bevoegde miannen. Dit Wetsvoorstel is dus geen verrassing ; het c hangt niet sanlen met pairttijbeiang ; z90dat geen pollt.ieke békommeringen invlioed op de s oplossing behoeven te hi'ebhen. r Bij dit Wetsvoorstel zal het vollkomen onmo-gelijik zijn te beweren, dat het niet beantwoordt aan den wensch en den eisch' van het zeifbe-wuste Vlaamsehe. Voik. Geen Volilvsvertegen-■woord.iger of hij heeft den weerklank moeten vernemen van die reusacht.ige bewègting totver-overing van een Vlaamsehe, Hoogeschool, inge-zet door de grootsohe meeting te Antwerpen, waar de heeren Franck, Van Cauwelaert, Iluys-mans zwoergn niet te zulILen nusten vôôrdat r ze den zegen van Hooger Onderwijs in eigen 11 taal voor Ons Vol'k zouden veroverd hebben 2 (18 December 1910), en onafgelDd'oken voortge- i zet in een reeks van 535 Vo'.iksvergaderingen c (tôt en met Zondag 1 Maart 1914), gehouden ^ van de Zee tôt aan de Maas, van de Taal- lot , aan de Noordergrens, hijgewoond door TIEN- ( DUIZÈNDElN Vlamihgen van aile partijen, die geestdriftig hun. insitemmlng hebben betuiigd met het Wetsontwerp der Vlaamsehe Ilooge-s'.hoo'-Kommissie en daarvam. door een Ver- i zoe,'.vschir:ft aan de Kamer hehben doen blijken, ' Aan dat Wetsvoorstel hebben 500 Vlaamsehe < gemeenten door het stemmen van een wen^sch, < eve-rgemaakt aan de Kamer, hun goedkeuring j gehechtt. • Zeven en twinliq ■ honderd hoogeschoioit-ged'i-plomeerden hebben de door de Vlaamsehe Hoo- j geschoo". voorgesteïdë oplossing met hunne handteekenin.g beikrachtig'd. * Honclcrdduizend Vlaamsehe handteekenin-gen bsU^ee'dén het Volksverzoekschrift aan de Kàmer, waarbij gevraagd wordt,, dat ze dat .1 Wetsontwerp zou maken tôt wet.. 0 Kan men zeiggen., dat ooil een wotsonlwerp met dergelijken steun voor de .Kamer kwarn ? ^ De groote beroeriog, die in het V'.aamsche ( Land door de laatste stemmilngen der Kamer in zake de Vlaîimsche wijzigingen aan. de Ori-derwijswet ontstond, is-- een klinkend bewijs ■ van het hartstochtelijk en algemeen belang dat 1 ons volk, zonder ondersoheid van parti j, aan ( een bi'.Oii'ke oplossing van de Vlaamsohe onder- ; wijsvragen hecht. Men spreekt van versoherping van den Taa.1-strijd. Er zou geen taalstrijd zijn, indien het _ 1 Vlaamsehe Volk niet verkort was in zijn Volks-recht,,en niet belemmerd werd in zijn ontwik-. keling. Taalstrijd wordt alleen verscherpt door de ' verdnrkk:ng van het V'.aamsche recht en de . schlaàmtelooze trouweCoosheid, waarmede het hoofdhestuur de Vlaamsehe wetten vertra.pt en 1 ontzenuwt; door den moedwil w,aa,rmede aile machthebbenden de edele verzu.dhting van het , Vlaamsehe Volk om zich zelf te zijn dwars-ljoomen. * Moest het. Vlaamsohe Volk in deze zijne hoop en zijn recht. om zijn hoogsite onlwiik'keling in ; eigen taal te erlia.ngen t.elenii'gesteiM worden, ; dan eerst zou de vcinbittering ongewad'iig wor-. . ■ den. > Die verbittering zult Gij voo'rkomen, I-Ieer 1 Voliksvertegenwoordiger, door een goede oplos-<=lnfg te heîpen. bezorgen aan het. vraagstuk. Daarom is het al'.erdringendst noodig, dat ' Gii in de Afdeelingen aanwezrig zoudt zijn wanneer het vraagôtuik daar te berde komt. Onze kommissie dn'rft daarop dan ook ten steiligste rekenen. j Onze Kolonie 5tortregens in Kongo. — Ketting-gangers.Va.11 onzen bijzonderen rnedewerker uit 3oma: Stortregens in Kongo Ivongo is bij vooilkeur het. land der sitort-egens en deze zijn ook te Bioma geene uit-onidering. " He;t, regemsedzioen alhier vangt eu'sit, voor goed aan in de maand Decemtoer n duurt versehefldene maa.nden. In Konigo en in aille la nden, die zich rond en eivenaair sillngeien-, ondersoheidt men wee jaargeiiiijdetn. Heit droge steizoen, ge-iurende hietw,àk geen droppel water de dor-tdge eai ai.ilgedaoogde aarde bevocht/igt; hiet ege,nseizoen,, gednrende hetiwetk aanhouden-e slagregens l>ijna d'aigelijtks gedurende, ver-cheidene uren ailes platslaan, de wegen in rodid'erpjoelen eai in kledne meren veranderen. Na eenige weken overvloedlige regens, ge-euint het niet zelden dat rivieren en stroo-"îen buditen hunne oevers treden en heit om-ggende Hand op eene groote u/iitgestrekllredd ntfer waiter zelten,. Zoo ri'jzen de> waterem van den Kongostr00m ond d'it tijdstip-.verscheidlene meters en door eleiranem in Konigodienst wordt wel eens erteUd, dat weleer te Borna zelf heit ganische emedengedeelte onder wia.tier werd gezet. en e beambtein, gedurende; verscheidene diagen, an gedwomgen rust genoten, aan deiwelkei zij ioh,, zoo het schiijnitt, zonlder mori-en ondier-rierpen en d'ie zij rneit veeil -verduldligheid diienen te, dra^en. •Een regenstroom hreekit no oit plotseling Los. [letvûige ruik- en wervelw.inden, die het zand 00g opjiagen tôt dwarrel'ende stofwoLken, eiUdoniddigen, de nakeinlde • komst van dei in anntoehlt zijixke stortvloed' en aan heit diui ste- grijze zwerk. waar kort geleden zonne Loedde, als een bol van vinur, met eenei ver-:lhiroe>:ieni:le hititei, dlriijven thans, in onstui-nige' vlueht, donlkere wolken.gevnaarten die de migevimg in een halve diuistemis hnllen. lien dlenikt onwii.liens aan een ndeuwen zond-loeidl 'Heivige bliksemschdehten dloorklieven et liuchtrutim. Wefl'd^a- begimt een fljne sluiifregen te val-in>, die' .allengs toeneemit en aile voorwerpen I®'met eeh gr-ij-si vloers overdetot. De> wate^-?n van den stroom, worden woelig en kleu-?n zich zwart. De wind, ' jàaigit de wateren )t" hoege gofllven op. Wee den vermetelei die ieh. biij zulk weder, in zijne zeil- of roeiboot 1 water durit begeivien! Hem bedredgt een letwTisse. onidieagang, zoo. hij niet hij tijds oet aan wal zelten kân, als te meer, daar lile wateirs ailhlier ails bezaaôd zijn meit on-*lbarei draalkolken diie; • bij z.uilk weder, op ene schritabare wijze, in srielihéid en hevig-eid tiOenemeni. Niet gemaMceldjk valtt het aïs-an de kracMige zulging van het. onstndmig .^oelende en w&rrelende wale-r te overwan- eh. iStroom, heuivels, boscihjes, hemell,, ailes erdwijnt- in denzelfdlen ■ grljzen neviel. Niets iat zieh in die verte nog onderschelden. . Is alsof hemei en aarde in elkander waren evitoeildl; Van kdmme is geene1 spralke meer. le slortivloed- is daar. De hiemeH giet stroomein: water ter neer. Tan de hoogten gutsen, bruiisemd en schaid-lemldi, e'cihifô watei'lawienen. Langs de wegen il oeil heit roszandlige mat bij (belken. Meni bort nog alleen heit ruiisschen van den rer en oip de dia-ken en biadteren der druiipendie oomien., b.ij tusscheintpoozen overslelpt door ieit ra/telen van een, kralken^len, rollenden donldlersiljig. Hevdigè Wiklsein^flDi'l^en' licihten iet ruiim en weripen in de àiailive duisternis ton snél verzwindend en verblinidend sehijn- ei. G-ediuinende vele uren houdt dit natuiur-k'onder àan, wiensi eentonigHredd door niets ^ordt. onderAbrioiken. Men ontsteefet lioht, stop! e piijip, neemit een boek en leest, of t/uurt jaar buàten in de grijze gramvdlgtheid. Wianheer 'd? regenivloed1 vermiindert en ein-elijk ophoudt dioet zich voor het vermkite og van den natuurminner een nr.euw won-erbaar verschijneel op.-Het door de wolken-uag getemperde licht der zoaiaie, werpt. een leellîen gloed* over de oimgeviaig, en huit Mirilten, boomen, henivels en groen in <-'m ileua^i'jike k'iaarté. De hemel is als met un irachtig, wollige schapenivachlt belMeed en ^ die witlte randen der d'ontaere woliken-io'lcûes scih'iitlteirt een heldîere kleurenrijkdom. Kan ktweelen en gorgelen de, vogels in het ooge sitiruikgewas dat groeiiit o© de helling n onitelbare zwalnwen vllegen in dwarve-îmde clnkelvliuchit door de lmcht. als maakten ij jiacihlt o<p een onziehïtlbaii,e,n vijiand. t Weldra breeikt de zon dioor de, wollken., de emieil is op korten tij.d schloon gevaagd', en an den vuurbol, gloedend aan het bl!a,u.we. ,'iitspansel, hoeft niet veel tijd om aile voch-igtheid te verdam'pen en de wegen op 1e lroogen. En na uren herbagint hertzelfde schr uw-pel en zuiks gedurende eene ononderbroken eeks van vele' weken. Kefctïnggangers Onbewust ondergaat de zwarte den iwvloed an. den blanke. Allengslkens verllesit hij zijne kioest- en wilddiedd, zijn alkeer voor den ar-eid, ontwent .hij zioh aan de gewoonle ieder reemdeling ails een erlvioand te aanschou-^en dien men te lijf gaan en dooden moet. laar ai zijn zijne zeden yei-zaoht, toch is niij nog verre van beschaaîd. Slesehits lang-aiaim en trapsgewijze stiaat een volk uit de larbaarsehheid op en of die- negerivolGveren l'oit zullen opgaan in een staat van biescha-inig, is nru nog een raadsed : Het ware altlhans ermetei en voorbarig zulks t>ë bewerein en Le oplossing van d'il vriaagstuik behoort tôt. ene verre toetomst. «De' taal is gansoh het volk!» Hoeveel waar-ne.id beiheilzen dlie woorclen. En hioe worden lie alhier duidelijk en heldier. Dit volk is illendig en onwetend, leeft in een dierLijken tiaait, hieeiflt geen geeste^sonitwik,keling, geen iilverhielid, geen iiandel. Dit ruwe, mindea-ivaàrdig liiiaelscha^peldijik leven . uit zich, ?anisch natuiual ijkerwijze, in een oneind/ig-iedd van geweStsiprakem, onimaehtig om eene ^rootsche of diepe gedachte uit te drukken. let volk is onheschaafd; zoo ook zijne taal-3ieschaa,fde volkeren alleen spreken hnnaie aal op beschaafde wijze. Zoo de taal, zoo îet volk. De neiger schrijft zijne taal niet. Hij lieest lus ook niet. Hij kenit alleen de woordeh lioor hunne klanken, nieit door hunne tee-iens1. Toch bestaat ër nu reeds, eenige uit-M-ndteringien. De geesteH'jikiheid te Matadi laat ieh, bladje' verschijnen in' hiet «Fiotsch», de aaili in Neder-Kongo, opgesteld. Eenige ne-•ers door hen onderwezen, lezen en schrij-/ear in. die taal. Zoo worden de. Arahische jichrijtf''teekens' dn> Kongo ingevoerd en leert le Q>esvolikiiing hiare gedachte ait drukken door niddeil van; het sohirift. Dit. voLk de Fransche taal willen- opdningen is eene gieikheiid. Het hondt aan zijne spraa;k. Diiit, voeilt men. Het is geluikklig en fier als een .")lanfloe wat Kongoleesch met hen radbraakt. VLisècthiileni wed weilken eenige meer ontwik-kelde zwarten die taal laler op tôt eene liet-lieaikainidlige. Dan breekt ook de dageraad van 3em beter leven door. Want dlan is nakend de tijd dat dit volk scholen bezoek en, leen&n lezen en schrdoven, h.andel en nijvenhedd irijveh zaïl. Of ooit dit schou/wsipel werdvelijk-inedd zal wçrden, behoort tôt de gehe-imnissen :1er onmogeli.jik t-e onitsluieren tioekomst. Voor het oogenblik zijn wij nog ver van van.de verwezertlijking Ve,rwijdërd. De zwarte is omtwetenid,, tôt werlven niet genedigd, en als sitelregel wordt door den blaniken aan-genomen dat een clieï schiudlt in elken zwarte. En die bewering wordt maa^ ai te dikwijls bevesligd- Zoo had' ik een zwarten werkknaap di gansch mttijn betrounven genoot. Hij scheen verflîileieifdl em werkzaam, vervulde stiplelijk jziijn (d'agelijkscihen arbeid. Zekeren morgen waahltte ik te vergee,fs zijne komsl. Op i<n iichitinigen ultgaande,, werd mij gemeld, .dlat hi<j a.chlter slot en. grendel zat, zich ve-rgrepen hieibto'end aan eene nachelijke poging tôt dliel-stal.Mii'dden een s.tortregen, terwijl volslagen duiisterniis heerschte, de regen kfietiterdie en de dondier ràtelde,- was hij gewapender'band in-gebrolken bij een blamike, die tiijldeilij'k afwezig was. De op wacht slaande zwarte polilie-agenltlen, licht bemerkiend op dit vergevor-derd nachtelijik uiur, in die verlaten wôon, siopen nader en vingen mijn we;: kknaaip. (bezig met het openbreken der koffers, Nevens hem lag een groot, sotienp geslepe,n, in-Landisoli dollkmes. Ware op dit oogenblik de bflanike teruigigeke'erd1, stedlig lle,p hdj groot ge-vaiair er het leven hij in, te sehieten. Nea'genis als hier is de spreuik« schijn be-drdeigl« van eene zoo onmdddellij.ke toepas-sing. Het is eene wijze voo.rzorg immer op zijne- hoede te zdjn voor die. zwarte luldijes, die den blanke, zoo niet als een vijand, dian toch nog altdrjd a>ls een te duchten indiringer scihijnen te aanschonwen. Om die zwart les tôt beter e . gevoel ens te brengen., volstaat nainuirildjik de opsluiting in het gevang ndet. Dit leven is hum nôet. al te onaamgenaam, daar zij gevoed en gespijsd word'ee en een diièr immer gelukkiig is- als het rustdg op sèal staat en zich zonder moeite, noch in&panindng te goed doen kan aan spijs en drank. Daarom past men op hen de lijf-sit.raf .toe, de roede en ook den dwangarheid. Heit is voor den bLanikte een ongewoon schouwspel, de tôt d ^ '""•.vanigarbeid verwe-zen iMleiuirlingen langs de, wegen te zien kruiieren, eene lanige rei vormend. twee aan tiw'ee geklonken dioor m'iddel eener ijzeren ketiting, ronid den hials vastgesmoerd. Zij dra-gen een zwa.nt. gebreid ■ Lijfzakfjie, zonder mouiwen, hoog siiuiiiend om borst en schou-dersi, dale-nd tôt ovier de heiupen,, waarrond een ruiw, bla.uw doek is geslagen. Iloofid,, ar-men, beenen. voeitem zijn. naakt. Krijschend roiien die 3<ir.niiwagens dAe ziij voortdiuiwen, over den zandigen^ weg, met forsche beweging.Men gevoelt de nijdige. maofhlelooze woe-de, die hen- vervoert, in d,ie kortei ruk'ken en st'ooten. Hunne^ gelaatsti*ek(kieûi ^taan woesi en wreed. D-e wdtte oogappiel rolt en sebittert ondier de zwartei hudd en gfl.uiurt wilt den voor-bi'jigia.n(ger aan. Ierts, onhieilspellend li,gt im dien bil.i.k. De. ket tingen r inkeien en ruiisschein met ten metaalklank, die ontsieanmend aan-doet. Achiteraan slappen twee pol.iitiemannen, de. benige/lende saheOfe aan de zijde. Ziii worden gedreven naar 'de, hun bestem-de taak, het dempisn en droogHe'.gigem» d/er moerassen, het leggen en "verbeteren der wegen.Dit sohouwspel, hoe pijnlijk ook, is een noodzakeTijk' kwaad'. lier wertot bedare-nd op de gemioèd'eren der andere kleuirlingeai en . ontneemt de lnst tôt. het pletgiîh van wanda-dten, tôt het smeden van pliannen tegen het leven vain den bianke. Diie zwarte îijfjes met gelé randen omzet, de gele l-êûters op d'en nvg S. P. (serviitiudle- pénale,) als een brand-merk, die rinlki8;],ende kettinigen giidjdeaid langs den grond, dlie rollende oogappels, de lange rei zAvarte veroordeelden, dit akelig geheel moet hiun wel) bevreemdend vooiU«j-men en onitzeitlend loes'ehiinen. En ste.llig kledn, moeit . het aantial dfôrgenen N zijn wien de lust bekTudpt ook eens in dien stoet va.n 1zwij1gen.de dwanigar'beiidiea's te stappen. Dat zij anders veei kwaads. in-het sethild voeren, lijd/t geen twijiPel. Over eenige jairen brak nog een opstand te Borna onder dit negervolkje los em had' eén vluehitendei ohder-ofjieier den eemigen goeden kanonnie,r niet néergelbl.ik&emd door een revolsehot, steliig hadden, de Enropeeërs1 aldiaar een kwaad mur beleefd. Nog dageiijks. worden de hlanken qpt rondlreds midden de uidgesti-eMe wouden en oneindige vlakten, op gnftdge pijien en werpspiesen onthafald. Nog immer s chai} nen zij de dieip ten bu mer bosschen en de uitgesitrellotheiid buriner vlakten ' te wilSen bet.wist.en aan den v reemdelin g, om zich ongestoord ovep te kunnen lc.veren aan honrie barbaarsche gebruiken en woeste zeden,. Reineken. — —> ... . Bij de Spoorwegen De stelplaatsen van het treinpersoneel Het Vlaamsclïe publie!! is niet alttjd op de hoogte van den konkelfoes, die in de staatsbu-reelen wordt gepleegd ten nadeele van liet Y.aainsch personeel. Indien het. de onrecht-vaardigheden moest kennen, waarvan de Vla-mingen het .slachtoffer zijn, wellLcht zou er zulke kreet van verzet opgaan, dat de ver-waa.echte burëelen zich toch tweemaal - zou-denken alvorens nieuwe ongereohtigheden te plegen. We zulien heden een paar feiten mededeelen., Vôôr eenige maanden ging van de stelplaats Wellvenraedt een voorstel uit, om de internationale treinen van Oostende nâar Duitschland te laten bedjenen door Waalsch personeel van We.kenraedt. Dit ontwerp werd opgëvat door eenige Waal-sehe hootdwachters .van deze stelplaats. Niet tôt verbetering van dienst werd dit voorstel inge-diehd. Alleen uit haat tegeno.ver het Vlaamsoh treinpersoneel van Oostende-kaai, dat te Wel-kenraedt overnacht en dan ook uitslapingskos-ten ontvangt, Welnu, dit is een doorn in het 00g der Waalsche hoofdwachters, voor wie de leus is : voor ons de kaas. voor de Vlamingen de ko lot ! V an daar hun voorstel, dat door den Waalschen dienstbestuurder van Luik met de noodige aanbeveling naar den Uitbatingsclienst te lirussel gestuurd werd. Daar echter werd het voorstel verworpen. De ontwerpers, zonder moed te verliezen drongen nogmaals aan, maar ditmaal bij het ber.uchte toezichtskomiteit. Daar werd het voor-stc: a.angenomen. Gelukkig werd het ontwerp met. u.tgevoerd; de minister had beslist dat de geidenjke besparingen die uit de u.itvoering voortvloeiden niet konden opwegen tegen de plaatselijk'e beschouwingen ten voordeele der trembedienden van Oostende-kaai, maar d-minister, die de Walen niets durft weigeren, heeft er ook dadelijk bijgevoegd dat in geval van sterfgeval, op ruststelling of verwijdering yan personeel in Oostende-kaai, het ontwern kon uitgevoerd worden. Dit is te zeggen, dat in deze geva-iien het persdneel van Oostende-kaai met. meer zoude vervangen worden Ziehier een begin Van uitvoering. On langs is een hoofdwachter van Oostende-Kaai tôt eerste-hoofdwachter benoemd. Welnu deze is jn den dienst als hoofdwachter, volgens de b:erboven aangehaalde ministeriëele be-siisèing met. vervangen. Meer nog. Er is in Oostende-kaai vernomen dat twee treinen, n"S3 en 60 loppend tusschen Oostende en Herbesthal en omgekeewl, thans bediend door de stelplaats Oostende-kaai, zouden in Mei overgaan naar Verviers (stelplaats). Nu, deze treinen eischen dagenjks drie agenten, een hoofdwachter en twee wachters, voeg daarbij een hulppersoneel van o agenten om aan de eersten de nood'ice rust- en verlofdagen toe te staan, dus 6 agenten die zouden moeten Oostende verlaten daar volgens het organiek règlement der staafsspoor-wegen het betrokken personeel de reeks ver-p^aatste treinen naar de nieuwe stelplaats moet vergezeJen. Daaruit volgt dus dat de Vlaamsehe trembedienden zullen naar het Walenlaml moeten verhuizen en in hunne st.ad ailes verlaten : of in geval van weigering zullen zij toch naar andere stelplaatsen verspreid w^orden. vermits zij in Oostende-kaa.i overtollig zijn ter-wjjl dan de treinen zullen bediend worde^i door Walen, die over 't algemeen" totaal Vlaamsohonkundig zijn. En zoo zal het aant.al treinbedienden in Oostende-kaai langzaam maar zeker verminderen en zullen de Vlaamsehe treinbedienden, die in het Walenland smachten naar het oogen,blîk om naar de Vlaamsehe gewesten te kunnen terugkeeren, dit vooruitzioht. weer eens zien ontsnappen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.