Prijs per numraer : voor Beîgrio 3 eeutiemen, vooi den îresmde 5 côntiemen Fsieïoam s Kfsfiractse £A i » «dmsissstratBe SttM!-<R wo'easîîasi ïsptemliep 1S14 aigTisswi^ai^gs^asgBB^aB " : s ■-■a^jsst^^fflMt»-3Ba8BaB8gwM| OfgtMïer-UKgceïsim j{s;M«tsch#ppij HET UCHT Masrdcfi : p< J3£ VISCH. UMJcb4-rs-C.cn» . . REDACTIE . . ADftiNîSTRATIE HOOQPOORT, 29. GENT VOORUIT Otgaan der Behfkche WeM'edmparîij* —' Yemchîjmtide aie dagen. ABONNEMENTSP^RiJS ! BELGiE Drle nsassnde». , . , , fr. 3.2kf 2es irisanden . . . . . fr. 6.5SE Eera jsar ....... fr. 12.5^ Men abonnewl zicîî sp aile pastfeureslea DEN VREEMDE j Drte maandsi» (dagclijks venonder.î. « . . . « fr. Ô.7Î ctvctq -*u* y. j wu «mnwcmniBJ P-^TTT, ' ■ i ■ TFl*wnrT5EîgijSjjg^!iriryfH£fg;^^ 1 1 "»•" "■mHj.'ww»- rvU^wu-wt JU- wm foriw r ©si JlMwtrpaii oncUrataan Mât lêmlaritMeal i§r Étaitsctars- DE UITDAGINGEN DER DUITSCHERS TE BRUSSEL — ——sz: . ;— ** —» «-»* ^ I zf BERICHT BEI ADlISSIEITiE *»■ onze lesers en verkoopers moefcen niet verwonderd zijn Sais iiet felad hun later clan naar gewoonte besteld wordt "MM ZIJ HIT EEBSTDÂÀOS HïET MEEB ZOUDEN ONT-nTANGEN.De fcericliten komen ons seer moeilijk toe, het onderwer-[pen aan de censuur neemt ook tijd in en onze tirage is zoo Igroot geworden dat wij een paar uren tijd meer noodig hebben tozeaf te krijgen. Zoo de Buitscîiers te G-ent komen, zullen zij waarsehifn-liik doen wat s ri te Luik deden : BELETTEH DAT DE DAG-[BLADSN TEESOMUMll". Wij anfcwooïden du^. niet aan klachten die ons over te laa.t [bestellen of aankomen der blad en in de verscliillende steden Izouden gedaan worden. Iwee 'âniw©rps©ii@ Furton bcmhotoit Il /Offieieele meâ&deelinsi spilling van ammunitie. r iimiuieie o?ze forte» faetfbon ten andere zegcvîc h « s j « • ,t tend geantwoord, daar het bombardeinant itlH OPSH O0f DiiOiliiBM opgokoudcn heeft ia den loop van den na- ! 43 ' «su Biiddag. li-F $<**<•«>,ï iinn tt?AAllM*m ïusschen dea ï)eBder en de vaart van I J ïlll 1^11 ffliî |fè»H 19 Willetoroecfe 1s een voorwaartseiie beweging «m van den vijand snel tegeagehoudea gewor» SI-latisgtijM-Wa?«r De vesting-artillerie heeft aan den vijand zeer ernstige verliezen doen onder» Uatwerpen, 28 Septemher, 11 ure des gaan, die zîja terugtocht teagevoîge heit* tonds. — îîa de bescMeting van Meohelea ?jen gehad. (in Duiische ïr»epea, door den a;.clit be- Mstigd, binaen de verlaten stad gedron- Yolgens de Matin regelden de Duitschers en, maai' zii hebben niet bc-proeîd er bui- Inmne schietlinie vj»n op St-Eombautsto- m te bomeu. ' ren van Mechelen. P ; t deel der kerk, op de Eea sletîit geregeld sfwas? artiilerievuur Groote Markt uitgevend, werd veraield. '• !>p grooteu afeiasd, géricht gewordea Duitsehe obnssen vielen links en rechts f âe : îrten van Siatc-Kathclyne-Waver van beide forten, maa>r dedea zo geen n Waelhem. kwaad. fie daardoor beroîkie nitslagen aijn ïedere maal dafc een obus viel, sloeg 6r [enszins in verhoudiiig tet de groote ver- eene zwarte wolk op, maar uit al onze forten vlogen de obussea. Men zag de bel-gische slirapnells ontploîfeu, brand stich-tend achfcer Mechelen. Op het oogenblik ontstaat een brand rechts ; 't is de spinnerij van Battel, dicht bij het kasteel to-ebehoorends aan baron Empain, die de prooi der vlammen is ge-worden ; 't is een spliniernieuw gebouw, met moeite twee jaar oud. Mechelen is omringd van rook en vlammen. Maar het fort van Waelhem en onze andere verdedigingswerken hebben niet geleden. Integendcel, veroorzaa-kte men groote en ongelooflijke verliezen aan den vijand. Zil flflfwirpio lilipitî wsrdsn ? V olgens den «Times» schrijft een an der engelsch dagblad : t ÀUe dagea wordt de werkzaamheid grooter in de nieuv/e belgische hoofdstad, want meer en meer wordt het zeker dat de Duitschers, aan wien de verschillige uit-vallen der Belgen groote verliezen berokke-nen, zoo mog>elijk de vesting willen nemen. Het- kleine vîiegkorps, dat prachtig werk le vert-, brengt inliohtingen, dat de vijand zich sterk heeft verschanst op 10 of 12 mij-len buiten de lijn der uiterste forten en slechts op het aanbrengen van zijne sterko vestingartillerie wacht. Dit zou veel tijd vergen. De stukken geschut zija verdeeld in 8 deelen; er ziin 36 werktuigeu noodig om ze in stelling te brengen op eene gecimen-teerde bazis, die gereed is. Maar er zijn verscheidene weken noodig vooraleer deze kanons in staat zijn te werken. Het gewicht van de bom is overgroot- en de hevigheid van den schok zoo geweldig, dat bijzo-n-dere ingénieurs die het vuur aan de stukken steken, zich op grooten afstand moeten houden. Men beweert dat elk kanon dui-zend schoten kan lossen. De duitschers zijn reeds met het maken van gecimenbeerde bazissen begonnen op verschillige plaatsen, maar zullen zij ze voleindigen? Ziedaar eene andere vraa»g ; voorzeker niet zoo de Belgen hun plan uit-voeren5 maar dit is een geheim en wij laten de zorg aan de Duitschers om het te ra-den. Men schat dat de Duitschers 100.000 man moeten opoîferen om de stad te nemen. En dit slechts voor dooden. Zij moeten zes maal meer verliezen aan gekwetsten. Zij weten dus hoe zwaar de taab is, maar zij hebben besloten ze te wagen. Ik heb eenige wandelingen rond de for-tenlijn kunnen doen. Antwerpen is de eenige stad die van de vernieling door den vijand nog niet heeft geleden, maar men ziet overal dezen van den oorlog. Wat vroeger een praehtige boomenlaan was, is nu eene treurig© baan met boomstronkwa <j schoone buitenverblijven zijn totaal gft^ slecht, men zou zeggen dat de gansch«( streek door een storm is verwoest. Maar overal heerscht een voorbeeldigsi geest, vooral toe te wijten aan den koningj en de koningin die het voorbeèld gevea van den moed. Dagelijks doortrekt de ko* ning de vuurlijn en de koningin de strater», der stad, om zich naar fi en of c-ndar liftfds,-. digheidsgesticht te begeven. Ba ÉÈpjp Ér Diisslisfs :• TE BftUS&EL DE EUEG1I1EEBT1ES MAX EH BOCKETAEL AANQ-E-HOlïBIM. — D1 BUITS0H1ES G-AÂN VOOETAAN j ÔPElSOHïHfâ'll' D'OEN 20ND1E TE BETALEN. ! — B1LGISOHE KRXJ&S&EVAHGENEJi WORDEN" TE B BU S SEL TOiaiJIUOHT. — DE DUITSCHERS WERPm B'SLANGEIJKE VEEDEDIGIKGSWEB- • KEM m DEM OMTBEK VAN BBTJSSEL OP.,.—. AH- i DEEE TW&Q-mam Het ia e;en,feittlidat burgsœeester Max yan Zaterdag is- àfin'gelïouaeii. Die tijding heeft in de hoofdstad eene groote opschudding verwekt. HET ALttE-MEEX OEDACHT IS. BAT DE KRIJGS-OVEKHEID NAAB EEN YOORWEND-SEL ZOEKT OM EENE OKDEfiDBUK-EIN(* TE VEMIECHÏYAASDIGEN. Sedert gisteren is een Duitsehe «financie-raad» ingesteid, en er werd besjist de bank-huizen onder Duitsehe controol te pïaat-sen.De vreemde banken zouden geen likwi-datiën meer mogen doen en aan de inland-sche banken werd allen handel verboden met banken of huizen gevestigd in verbon-den landen. De ehecks zullen op bevel der Duitsehe regeering moeten afgeleverd worden.Men is reeds in deze Banken begonnen met het onderzoek van de boekhouding. Van den anderen kant denkt men er aan aceijnsrechten te heffen. De Gemeenteraad vergaderde bij drin-gendheid. De heer Lemonnier deelde den raadsheeren de aanhoudiog mede van den heer Mas. Er werd beslist dat tijdens zijne aîwezigheid aile stukken van bestuurlijktf aard, zullen onderteekend worden dooif het Coilege. De reden der aanhouding van burg©*; meester Max, zou zijn, dat generaal von; Luttwitz hem herinnerd hebbend dat het tijdperk van betaling der nog schuldige 39' millioenen oorlogsbelasting, aangebroken was. Max antwoordde dat hij enkel 4 1/2 mil-lioen kon betalen. Generaal von Luttwitz zegde dan dat hij al de koopwaren zoa opgeëischt hebben zonder betalen. — Ehwel, antwoordde de heer Max, dan houd ik de 4 1/2 millioen. De plakbrief, waarbij de aanhouding van den burgemeester aan de bevolking ter ken- : nis ward gebracht, luidde als vol'gt: REKENDMAKÏNG i De burgemeester Max, zijne yerbinteni#-^. sen tege-nover de Duitsehe regeering nieti nagekomen zijnde, ben ik rerplicht hem in zijn ambt te schorsen. De heer Max be-j lit sinda wm rsïs Il Japu naar Moîland !-ollandsche partijgenoot Yan Kol, 3an met den stoomer «Rijndam» in aangekomen, _ hoe hij het einde zijner reis in k» van Amsterdam vertelt: àiîndam » naar Holland ieptember vertrok onze zoo uitne-;erichte boot. Aanvankeiijk lever-eis niets vermeldenswaardig op. a wij Europa naderden, werden een Engelschen kruiser aangeroe-ons beval te stoppen en naar ftTn, esn der voornaamste havens mds zuidkust, te stevenen. In den i 17 op 18 S»ptomber kwamen wij ') maar de boot mocht niet voor *'erd de haven binnenstoomen. b zon opkwam, zagen wij de haven, 3n beschermd door de eilanden, )veral forten zichtbaar wat en. users en twee torpedo-bootan béons.sks negen uur kwam een Engel-cier aan boord, die één voor één gers ondervroeg naar tacbrtaii-erdom, eventueelen dienstplicht, passagier der derde klasse werd ? vermist. Nergens was hij te vin-uad zich uitgegeven voor 'n Zwit-schijri aangenomen van krankzin-!ijn en men vreesde dat hij des jverboord gesprongen was. Later man echter teruggevonden in een >ooten, waar medepassagiers hem ■sel hadden voorzien. Hij bleek een te ontkomen. Na zijn ontdekking werd hij echter gearresteerd en aan de overheden uitgeleverd. De « Rijndam » moest te Queenstown ge-duldig wachten, want machtiging tôt door-varen moeât uit Londen komen. Overdàg brachten de passagiers den tijd door met-het kijken naar het stadje, dat zoo mooi gelegen is tegen de berghellingen van het groene Erin, en de beweging der oorlogs-bodems ; des nachts keken wij naar het spe-len der zoeklichten, die onopiioudelijk den omtrek verlichtten, ten einde gebeutlqKe Duitsehe mijnleggers t-e ontdekken. Zoo gingen Donderdag en Vrijdag in werkloosheid voorbij en Zaterdag bracht geen verandering. Aile verkeer met den wal was verboden. Een Amerikaansche kapitein, uit Iersche ouders geboren, mocht zelfs niet den bodem van zijn vaderland betreden. Iiet Marconi-toestel was gedemonteerd, zoodat wij in het gezicht van Europa minder nieuws hadden dan op den Atlantischen Oceaan. Onder de passagiers ontstond een gespannen toestand nu wij het terrein van den oorlog naderden. Een grijze dame had twee zoons bij het Duitsehe leger, een ander twee broeders, — zij waren vol onrust over het lot van hun geliefden. Ik trachtte hen te troosten en wees er op, dat deze moorddadige krijg een zoo grooten afschuw zou wekken, dat — wie ook moge zegevieren ! — minder militarisme gedeeltelijke ontwapening, minder kans op oorlog door de' veld winnende demokratie, er de gevolgen van moesten zijn. Een Duitscher met norsch gelaat mengde zich in het gesprek met een vinnig: «Dat nooit !» Reeds nu zon deze Germaan op nieuwe vloten, legers en slachtpartijen. De oude moeder barstte in tranen uit... Eindelijk is op Zondag, na 3 dagen wach-tens, het begin van het einde merkbaar. Slechts zes van onze medereizigers komen in Hfinmerking voor krijgsgevangenschap. Des En nu gelukkig op weg naar Holland 1 Zoo dachten en hoopten wij. Doeh de man-nen van den oorlog hadden daa o 'e*- an-ders beschikt. Want den volgenden ochtend werden wij gepraaid door het Engelsche pantserschip «César», dat een sloep met een officier aan boord zond. Na een paar uur werd last gegeven — wij waren reeds bij Plymouth ! — naar de haven van Falmouth (3 uren varens) terug te stoomen. Het oor-logsgevaarte begeleidde ons, terwi.il een peleton matrozen met geladen geweren zich op het bovendek in positie stelde. Een marine-officier nam het kommando in handen. Het was drie uur voor onze «Rijndam» op de buitenreede voor anker kwam, waarna do marine-overheden het schip aan de land-macht overgaven. Deze durf-ie aueeri de verantwoordelijkheid aanvaarden wanneer de «Rijndam» binnen de reede kwam, zoçdat wij omstreeks 5 uur naar binnen stoomden in de fraai haven van deze stad aan de «Engelsche Rivieirav gelegen. Daar kreeg men den indruk alsof men in een Nederlandsche haven kwam. Er lagen de «PoIuxï van de Kon. Ned. Stoomvaart-maatschappij, de, «Chestei'» van de Shell-comp., de «Gelria» van de Holl. Lloyd (van Argentinië komend), aile varende onder onze vlag. Weldra kwam er telegrafisch bericht van de Admiraliteit in Londen, dat onze boot reeds voldoende was onderzocht, en dus kon uitvaren. Een verzuim van het «Oos-tumhause» te Quoestown, dat geen hand-teekening van de marine had gevraagd, het niet tijdig waarschuwen der kustsche-pen, een onhandigheid der betrokken overheden waren oorzaak van dit langdurig en yolkomen nuttelooze oponthoud. Want naar lading, noch passagiers werd een on-derzoek meer ingesteid, zelfs de douane kwam niet aan boord. wel een groep solda-ten. al weer zwaar, bewapend, om pas ia he^oog to^hquden. - » Nu werd wel van het fort verlof tôt door-varen geseind, doch intusschen was het ha-venkantoor gesloten en moest de «Rijndam» weer wachten tôt 10 à 11 uur van den volgenden dag eer de «uitklaring» van een schip kon plaats hebben, dat niet de min-ste aanraking met den wal had gehad. Een triomf dus voor de, zoo vaak in vollen strijd met het gezond verstand optredende, bureaucratie. Werkelijk, men moet de wilskracht van onzen kommandant Yan den Heuvel be-wonderen, een zeeman van het echte ras, die onder dat ailes zijn kalmte wist te be-waren en door zijn voorbeeld cieh goeden geest onder de passagiers wist wakker te houden. Doch welke overdreven en doel-looze belemmering van handel en scheep-vaart, die haast aan gewilde plagerij doet denken ! Eerst Dinsdag 22 September om één uur kon de vaart worden voortgezet, zoodat reeds meer dan 4 1/2 etmalen waren verloren. De dikke mist, steeds een bezwaar in het Kanaal, verdween spoedig. Om 10 1/2 uur werd 't draailicht van Wight bereikt, ter-wijl nu en dan torpedobooten in snelle vaart op ons toeschoten om den naa-m van het schip té lezen en dan weer spoedig aan den horizon te v.erdwijnen. De Admiraliteit heeft dus nu blijkba&r de noodige in-strukties gegeven om do veel geplaagde «Rijndam» voortaan .ongemoeid te laten doorstroomen. Ook deze verwachting werd niet vervuld. Weldra kwam het oorlogsschip terug en een : «Follow me !» (volg me) dwong ons !Të£ te vojgen naar een reede waar blijk-baar een levendig scheepvaartverkeer heerschte, wat bleek uit de talrijke top-lichten en lichtsignalen van den vasten wal. Wij waren niet ver van de groate oorlogs-haven te Spithead en werden 's nachts nog-maals gepraaid om het anker te lichten en, stoomen, waar^an wij de heerlijkheden al-, leen uit de verte mochten aanschouwen.) In den vroegen ochtend deed een lange rij van (waarschijnlijk) transportschepen, het bericht van het vernielen van drie' kruisers door een Duitsehe onderzeeboot, het in- en uitvaren van oorlogsschepen van allerlei soort, waarbij een onderzeeër, ona het doel van dit oponthoud begrijpen en waardeeren. , Gedureude den geheelen dag warén spo-j ren van den oorlog merkbaar. Ruiterij, die' langs het strand reed, tromgeroffel, aan-^ komst van schepen van het Roode Kruia' roorzien, enz., deden zulks maar al duide-jjk gevoelen.Torpedo-jagers deden door hun snollen vaart het water tegen den boeg op-springen en bij het roer met geweldiga Icracht opstuiven; een pantserschip ver-î dween in de richting van Frankrijk en door het wegnemen van 't Marconi-toestel werd het geven en ontvangen van berichten voor ans onmogelijk gemaakt. Om 6 uur 's avonds kwam een loods aan boord, mocht het anker worden gelicht en terwijl wij vast rekenden de rij der havens van de Zuidkust van Engeland vol te maken door ook in Dover te worden opgesloten,* waren wij 25 September (één week na de»' normalen tijd) reeds bij het lichtschip « dôi Maas », terwijl door een Nederlandsche tor-j pedo-boot ons een hartelijk «Welkom bin-j nen !» werd toegeroepen. ^ Nog een zestal uren wachten op hoogwa- ! ter om over de baai in zee te komen en om- .; streeks 1 1/2 ure stoomden wij den Nieu-j wen Waterweg bij Hoek van Holland bin*1' aen. De anders zoo gemakkelijke en op deza booten zoo geriefelijke en aangename reis,. was thans onder bezwaarlijke omstandighe-; ien eindelijk volbracht.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.