Orgaan der Betgische Werkiedenpartij —- Verschijnende alle dagen. passas*rar- Drtskster-UHgcefstet 5asn: ftlaaîschappij H ET LICHT beatuarder * P. DE YISCH. Lefebcrf-O** . . REDACTIE . . ADM1NISTRATIE HOOGPOORT. 29. CENT ABONNEMENTSPRIJS BELGIE Dfîc maanden. 3.29 Zes maanden • . . » . fr, 6.50 Een joar ....... fr. 12.50 M en abonneert ricîi op aHe postbarctle* DEN VREEMDE Drie maanden t<2agelijko vcnoiidea). ..... tr. •.19 lak voor na den Oorlog Ons volk beeft zich tôt hiertoe nook bijzondar oader scheiden door geeatelijken arbeid. We hadden «et machtige voorliefde tôt het. prak t ische, het materiéele die stevig in de hand gewerkt werd door de welvaar en den ekonomischen bloei van ons land. Zelis on» wetenschappelijke en «rti*tieiie bewegingen — voora letterkunde en nmriek — hieiden heel dikwijl» gtti t'-ed met die in het buitenland. Wnar het bijaa cv« kleine Hollarid op rijf Nobelprijzen bogen mag vooi de wetenschap, hebben wij, Belgen, er nog geen enke verworven. Aïs een van onze Vlaamsche muziekstuk ken in den vreemde uitgevoerd wordt, mag dat ai» eei hooge zeldzaamheid aangestipt blijven. Onze Vlaamsche literatuur onderacheidde zich roeestal door han oppervlakkigheid; geen een heeft de wereld verovcrd geen een kon spreken tôt het hart van Europa. Ge wijs op Verbaeren en Maeterlinck. Helaas jal De verzet van Verhaeren worden ontleed in de Rimiach» hooge scholen en Maeterlinck won den Nobel-prija, m»«r ii Belgié zelf werden hun werken het rninst van al gelezen ln eigen huis waren ze vreemdelingen, in eigen huii wercl Maeterlinck door zijn broeders (zijn stadgenoo ten : de Gentenaars) bespot en uitgelachen. Kn zijn twee alleenstaande individuen MMtn gevend voor een gansch volkt i La Société nouvelle, etm oraor béate trfdaelnl/tau, telde hier .îooit meer dan 200 à 300 inachrijverm; Le Jeune Belgique, het prachtig orgaan der Franach Belgische schrijvers, sloot ieder jaar met eu» deficiet als een roman van Garni lie Lemonnier heei vaei btyva genoot, werden hier ongeveer aoo ezeiriplare»! ver kocht. Het een na het andere. met een fatale, bijm mathematische zekerheid, verdwijnen onze mooi»t« ' Vlaamsche tijdschriften. Denk aan Van Nu en Stra/u an Vlaanderen. We leetden hiar la «en MtK w«ar mi g*M weré verteerd voor tabak en cig«rettea eà Wer eo klaema' maar bitter, bitter wemig voor boeken en kunjtver tooningen. We hadden ontzetteod veel kapitaal ta klin-kende inoot en bankbiifettan, maar bijna gacn ia tetal-lektualiteit.Aan de werkearia idam haa an aaaa bm er mm rerwijt van maken. Hoe kou eut prolétarisât beia»f atellen in vraagatokken van den geeat. ah niet eent aan de dringendate behoeften van de maag wat voldoen, al* niet eerat bat hecfat fandoroeot van voUadig laget 1 aoderwfya *a ffdtffdl Er waa aog eene andera WanQéa. Belgiê genoot eon beroorroite poadta. l>e Enropeesche grootmogeodbeden hadden de ooschend ' baarheid van 00a groodeebied erkcod. UJt dat feit ton klueerden na «adar ena, dat BdgU kn geen «or log kon naedagcaleapt wordan. Ik «toof dat wij aSWti te veei op onze ooren hebben gealapen, op aOe twet wel, aïs het kon. En hoe rotsvast die overtuiginf leefde in on*, toen de oorlog begon, dat het aiieer maar waa om de grensea te verdecUgea, joiat a'i in '70I. In zîfn stnjen enr^e «hwr f« rtna -ablk"nKt ^ttreffen geworden. Nog rîjst het er ahijd boven ait : bov«n d« lange scheiding, boveu de rampen en tegenffioed, bo-\en honger en ellende, boven den afgrood van der dood ri jet het nog alrijd hoog op, met den darereacljt schaterlach van Uyienspiegel borsteod trit ri)n keel : « Vlaanderen kan slapen, maar «terven... nooit, noojt, nooill » Dat is de levensmoed van ons Vlaasaacba wft, <ttaa . niemand vemieugen kan. Maar nu is 00k die levenaoaoed verdiept. Ons volk is niet oppervtekkig meer. De amart heeft ons volk gelouterd, gewijd. Langs de dorre alleeén, in ; de schitterkoude van witte winternsdhten, is on» volk genaderd het plein, waar de roode bloem, ait amart en . energie geteald, opan blooit. Na ciéze boproering, kan , ons volk allea trotseeren. Dat is nog maar iett. Maar kom met me mee naar glndaehen heuvel, waar • de wegen, uit drie jpunfen van den einder geboren, te . zamen loopen als kindera naar één raoeder. Zie naar het Westen: er wemclt iets op à/ma waa. Luister : slaande trom en biazeude klaroen en zingenoe borst. Uit de loopgraven van achter den IJzer keeren onze soldaten terug. Door de verbeelding van 't volk tôt half-goden omgetooverd, zullen ae momentaan het land vervuilen met de klank vaa hun «ten. 73j zollea zijn als de middeleeuwtche ridden uit omis baiiaden, met roem bel ad en terugkeerend aan dan bifna uitge-doofden haard. En als ze na spreken zullen, dan zal 1 iedereen luisteren met eerbied naar die «temmen, waar de branding van veel doorproeid leed in ruitebt. Hoe zal die stem oos toeaprekecf Wat zal ae osa mededeelen? Datia voor on», die zoolang van ban afge-' zonderd leven, het groote geheim, het onbekende, dat misschien gansch de toekomet van ons land zal oriên-;teeren. Daarom ligt de toekomst voor ons nog verbor-gen, omdat we niet kennen de gedachten an de gevoe-len» van bec, wdke dia «oekomat tmeden zuUen. Toch zijn al de termen van die equatie on» niât on-bekend. Want, wijl ze opgeslorp: waren door dat heerlijk tooneel der heimwaarts-keerende soldaten, zijn uit het Noorden, nieuwe benden opgetogen genaderd. Dat zijn diegenen, die lange maanden in het broeder-} lolland hebben geleerd ; die er keonia en ontwikkeling hebben gegaard. Hun hoofden gonzen van jonge, stoute ideeén en hup hersenen zijn al» «midsen. waar onverpoosd de hamer neerbeukt op het aanbeeld van de gedacbte. Nieuwe behoeften brengen ze mede : behoefte aan «treng toegepaate icerplicht op lager onderwijsgebied, behoefte aan tecbnische opleiding, behoefte aan hoogere kultuur, voor ieder toegankelijk in de taal van eigen volk; behoefte, eindclijk, aan een algemeentn bexchavingstoe$iand, die ons volk van omhooç tôt omlaag doorlrekt. En zie, aihier en aldaar, van aile hemeUtraken Jtap-pen ze aan, zingend en klingende langs de baan, diegenen, die het land hadden verlaten en nu, van overal, wederkeeren en aile diçgenen, dielange maanden van krijgsgevangenscbap in broederlijkheid hebben door-gebraeht. Zij hebben de wereld gezien, met al haar wanhoop en haar illusies, haar vooruitgang en ontgoo-chelingen. Al het groote, het goede, het schoone, dat zi| bij andere volkeren hebben gezien, zullen ze nu 00k eischen in eigen land. Zoo stappen ze nader, uit aile Inchten van Europ» gegaard. Aile slentor en sieur hebben ze vast afgewor-pen. En wijl zij zooveel zollen geleden hebben voor het in stand houden van on* huis, zullen ze zijn aïs vaJers voor ons. Dan staan wij met vruch.ten en bloe-men cereed om hen in te halen, op praalwagens zullen we hen rondleiden onder triomfbogen en langs bevlag-de huizen, nog een» zal gansch onze pemoed6weelde uitspatten in schallende liederen en schetterende lan-laremuziek.Maar dan aan den arbeid, ingetogen en noest. Want proote, nieuwe dingen wachten ons op. Het Belgie \an morgen zal dat van gisteren niet meer zijn. Zoo diep zullen die wereldgebeurtenissen ingegrepen hebben in het lot van onS land, dat gansch het openbare leven van Belgié er door zal veranderd zijn. In buitenlaru.sch opzicht kan Belgié zich niet meer 'fzonderen m Europa. MecEes!eer>t drvir den drans der oenatandigheden in den roe» van den oorlo«ç, nckoat het voortaan open 00g en aor hebben voor aile groote, al-gemeec - Europeaache aongelegenbeden. Het oude •oroodje van ooaehendbore neutraliteh ea lnompleete ▼ereenzaming heett uit. We moeten mt Bur«r>éeirt toorden, nu of nooit. Het pracht.ge woord van Ver-meylen: Vlamingen, om Europeeérs te zijn, moet nu bewaarheid. Maar 00k iaoeriipc xal veel m 00» land gawijrigd zijn. Macbtsverichniringen « rtcbinher»tellbig«n : zeggen die twee woorden a niet de kolo«wle hervor-mmgen, die 00k hier plaats grijpen zullen ? Aan hem, die zijn leven veil had voor het belioud van het vader land, zal men niet meer kunnen onthooden de macht en het recht, die hem wettelijk toekomen. Al de val-sche, ongezoode toeatanden, die de betrekkingen tu»-schen BelgiS's diversè bevolkings-elementen bemoei-lijkten of onmogelijk maakten, moeten omgerukt worden.Van het Noorden naar het Zuideo, vau Oost naar West, n»oet woaien de beeriijke rainve wiod van vrij-heid, recht en gelijkheid, zoodat onse borstea weer diep en vol kunnen ademen in de blauwe luchten van Vlaanderen. Machtsverschuiving naar demokratisch terrein en rechtsherstelling van aile verongelijkte volkfraktie» . dat zijn de woorden, die derichtingaangeven waarheen naar ik hoop, het leven in Belgiê aansturen zal. Wild was het leven en smartenripe, Sterker de boog van mija wil : De ellende van vroeger 13 na een W!t lljk, De vinger» van honger n$n koud aa kil. Wat is de smart, voor wi« ktoek en sterk De steile ravijnen beklimt, De bane beatijgt naor het rijke w«k En de mijn van illusie» onigiatl Ik ga door de velden en de opene techten, Door al wat ontbloeit en ten onder gaat, Pluk van de takken de rij pende vruchten, Recht naar de zon van den dageraaU ! i r ™ " Di kritiek is sâfiiâkkeiuk Ooder bov&o&taauden tibel Wett wij M « I*} Journal do Grand » : J<S da krititk i» gatatkkkal^ir. auou kab beu wij iuBt, b«t»r oaà»rv<(yDMfa dao Tact daag; wij booran inderdaad niet« ajoden don omreoh.tva4uxiige aAnviailea tegeo be* gerooentebeetuur, betreffande de kweetiëi dar bevoorradiztg. Het jptuhiiôk wordt aaa*r «a utor futhiai w»r indi-ukicon en aeno lieht* verwarring, een verkeerd overgebrachfc woord, zijn vol doende om de opgowonden geesten te ont-staUen en valsche eu soute u.viôrlijke ge ruehten ta doeoj vetrapfâidao. Voegt daarbij dat or weiiug aobobajre p©jr soueii zijn, die van de ora&tandigbedea pro-^itaerfea, om allies te miskennen wati de opon.baa-9 besturen cioen, om sebandaiem aan te koodtgen, betaij of burine peraoan-lijk© rijanden aan te vallem ofwal politiekt tegeastrovers, 00k soms voor bet zonderling pLezier van beroeaing te breiigen onder bunne medeburgers. Hoeveesi varwijten beeft u*e>a niai toe^e-sttnurd aan ons gentsch gexaoentebesfcuur, nop&ns d« kleine vleeschrantaoonen, de hooge prijzen van bet Buiker of van andere warec l Bescbuldbgt men de ttiad aiet, vaa» groote winstan te verwezemlijkeji op de waren die be8teld worden in bet gamecntemagazijn en van zieb meester te maken van don alleen-bandel van het suiker. Da nieawe di&aut van de raoteoercsrixg der melk geeffc naU»uiiyk woer «judeidiag tôt een gebeelen boel versebe aanvalleu. De stad zou weeral eene onnoembare daad hebben gepleegd. Indien zij don verkoop vao meik verbâedt, haar het recbt van meik te beetellein voor-behoudend, dan is bot, zoo aegt men, weeral eon midde.1 om geld te winnen on winstge-vende baantjes te verschaffesa aan dè vriendjes der heoren van bet stadhuis enz. H«t zal nabuurlijk de bevolking zijn, die de- gevolgen aal dragen en die b&roofd zal zijn van een onniisbaar voedsel, want de bestuurders zullen wel zorgen dat er aan hen of aan h un ne rrienden niete ontbreekt. Kan men zich voorstellen cUtt men in den tegenwoordigen tijd uit wraaklust of voor welkdanig andere ceden de waarheid aldus verdraait ï Het ware noobUuis zoo aoodîg in de;?n oogonbiik van aile politieke v : ,1 w vergeten en van al de kleinu \ ieten te doon zwijgen ! Van een andetreo kant ware het recht-vaardig van bulde te brengen aan de toewij-ding van mannen, die al bunnen tijd beste-d©n aan hunne medeburgors en die sedert twee jaren en half niet opgehouden hebben, van al hunne pogingen in te spannen om de zaken to doon vlotten en de vele moeilijk-heden uit den tveg te ruimen die voort-spruiten uit de tegenwoordige omstandig-heden.Wij will'^n hier de wijze maatregeien niet op&ommen door onze stadsbe&tuurders uit-gevaardigd en de gelukkige initiatieven door hen genomen. De historieschrijvers die in bijzonderhe-den de gentsche gebeurtenissen in deze be-roerde jaren beschrijven, zullen niet nala-ten van te erkennen, daarvan zijn wij over-tuigd, dat de Stad Gent beheerd is gewor-den op eene wijze en verliohte manier, en dat hare bestuurders recht hebben op de dankbaarheid hunner medeburgers. Ailes wat wij zeggen, is 00k toepasselij'k op de diensten beues-en door bet Provin-c;aal Comiteit. Indien men de geruchten mOASf, m »vt^n rliA rit* iwfrtllnnti- 1 verspreid wordeo, stm dR Oomiteit de op-sluiting verdiend hebbeîi, tôt het einde zij-nor dagon. Men y ait dks hoarea aau, ran aoobajutt er eene spijs komfc te outbreken ai maar in kleine hoeveelhederi meer voorhanden ia. Men beschuldigt hen van hunne keldors en deze hunner vrienden te vulleu met overvloedigen voorraad vtm aUeta a<ard I Het i« diep treurig van een dergelijke» geeet van afbreuk en een gémis aan waa>r-digheid aan te treffen bij onze stadgemoo-ten.Wq gielooren dat bri ooaen pttehi ia van tegeai hunne bandêlwijae te proteateeren, en voor al van de naïeve menscbeai, die al te gemakkelijk geloof hecbten aan deze ge-rucbfceo, te waarschuwcn. Dat de eerlijke lioden ooa btlpea on die kieroen van verdeeldheid uit te roeiea en dat zij hunne pogingen aanwenden om aan onze bestuurders het vertrouwen te verze-kereo der bevolking, vertrouwen dat xij verdi on on en betwelk zij noodtg hebben roar de verrailing van hunne naooiiijke tewuk. # # # Totdaar de «Joornaj de Qaod*. Onivoodig ta seggen dât wij ten vatU âea inbowd van dat artâkel goedkoaren «t b$-troden.Dat de bsefce stuurlieden gewoonlijk aan den wal staan is gekand, maar bet is goed ra noodig dat bel publidk wwittigd k, om zich aan den bluf ea doa laater dier vuiltongen niet te laten beftnemen. Red. Yooralt. Voor komende dagen la Alignât aa 1814 ward da btumlMOiali I oTerrompeid door den oorlog. And ers boa het niet, le becat in geena deele de macht om het dreigend oorlogsweer in een vrede-zon te doen baden. De Int^matwmaio «wtarikkeida litk, k*®-wiem en Mker, aajr had beor Kaonen-kracht nog niet bereikt; ze had geen mfede-zeggingschap in de buitenlandsche politiek der versehillende ianden, daajr de eociaalde. mokrati* bnitaa oik» regeearing «cood. De latentationaia wist nieia a4 vaa de gebeime dipk>mj^tischf< betrekkingen, waar. van de vertegenwooraigeTS, met hun harte-looae oorpussen en godvruchtige zielen, plat-gemeen konkelfoaÈden an door hun 00-measchelijk» buicbelaarestreken de sadexi van een oorlog plantten ; ze was een nog on-samenhangend lichaam, dat slechte in vor-ming bestond. Dat deze, die toneergetslagen w«w«n door het feit, dât d* Intarnatâonale den oorlog niet verhinderd heeft, eens gaan bedenkeb, hoe klein in getal en dus in macht het leger proletariërs was. dat haar sfceun en bakis vormde; dat, aie er indrukwekheode mani-feataties plaat# grepen tegen dea oorlog, niet min grootsche optochten marcheerden, in chauvinistische kleuren en oplaaiend van super-nationaliteitsgevoel. Dat de nationale hartstocbtj eens de internationale verhoudingen buiten hnn ge-woon terrein, liofc verbroederingsgevoel ver-trapte en duizeoaden menschen naar de stem gingen luisteren van hun politieke vija.nden en onderdrukkers ; dat de meoschen als 't ware aile rodeneervermoge» hadden verlo. rea gedompold waren in de>n oorlogarosa; en dat dàn slechts eon oorlog zal verhin-derd worden, wanneer het maatechappelijk bouigeois-=y teem zal neergehamerd liggen, vermorze'd en verplet, onder do 3talon mo-koren van het socialisme. Dat de toleurgeatelden hwn romantisme over do macht van de Internationale laten varen en eens met meer realisme en dieper gaan denkem. En juist de onmarfrt, die bieek ia de Oogstmaand van 1914, bewijst, dat onze geest niet met droombeeldige gedachten is bevrucht, dat do Internationale niet « dood » is, maar dat we, na dco oorlog, een nog ge-weldiger strijd voor machtevwkrijging moeten aanvangen, dat, in elke natie afzonder-lijk, reuzenpropaganda voor onze principes moet gemaakt worden, opdat de Internationale rotsvas-t zou worden, besband tegea dreigenden storm, om dan 60e huin in orde te brengen. De Internationale werd overrompeld door don oorlog, dat ze zich niet late overrompe-len door den Vrede ! Zullen niet de kiemen worden gelegd voor een nieuwen strijd? Zoo niet, dan zullen de heeren diplomaten het toch beproe-ven en trachten hun vroegere politiek voort te îsetten, en zij- zullen er slechts in verhin-derd worden, als de betrokken volkeren on-weerstaanbaar-hoftig drukken tegen hun manier van handelen. En als dàt niet gedaan wordt, dan krijgt hot impérialisme nog meer macht, dan zal de militaire draak, in aile lande®, bij haar talrijkp koppen, nog meer afsohuwelijke mnilen krijgen en millioenen slikken, dan komt aan de mensrhheid de eer toe iri een nieuwen oorlog te lijden'en te bloedon, ten gevolge van haar verregaande stompzinnig-heid.De komende strijd zal hevig zijn en moet het, krachtiger dan ooit zal het proletari-aat zijn wil bckend maken en ieder mensch, die tôt nog toe geketend lag, zal het zich als een heiligen plicht stellen op te staan om het impérialisme te vergruizelen en ver-nietigen tôt in zijn vezels en wortels, die diep in de aarde stich kloek vaatklampen. Want machtig en sterk regeert nog het kapitalisiue ; het uitbrekon van den oorlog, dia zijn wieken sloeg over de ganache wereld bijna en aldus millioenen menschen aan zijn wil ônderwierp, bewijst het ten voile. En machtiger en hechter dan ooit zal het opstaan uit de puinen van verwoeste ste-den, xai bet sija vaandeia plan ten op de lijken der geaneuvelden, wanneer het proie-tariaat niet eensgezind, met stalen ruisten, zijn huichelvrede verwurgt, om in de plaate te stellen zijn vrede van volkereneenheid en broederliefde, zijn vrede met internationale ontvrapeming ! Dat de proletariërs er eens aan denken. Zij alleen kunnen een duurzamen vrede tôt stand brengen. Dat ze niait hopen op ondanteuning van een ot andere partij, niet van de kerk, die 20 eeuwen regeert en opperbeerscht en mach-teloos stond, bij 't uitbreken van den oorlog, als een boorlingetje, die de gelatenheid pre-dikt in tegeoatelling met strijd ; niet van de liberalera, met hun individualistische theo-rie van Itobinson Crusoë: ieder komt door de wereld door eigen macht en werk; niet van de bourgeoisie in 't algemeen, de meest achterlijke menschen van onze eeuw, die 't kaprbalistiacbe regiem rogsteunen. Dat de proletariërs zich voor de komende tijden rijp maken, rijp en gereed tôt dadeai ! G. Werkert. ! Nog de Japaneessiis politiek in Gtiina Zelfs te middon van den europeeseben oorlog werdt ar over deze brandende kweb-ùa inear a* ataer geacbrevea ea. daarvaai moaten onz» haaoru nsk toch 00k ap de bcogte boudent. Sedert dat bet minisbeai© Terausohe aac bat bewind gekoaien is, scbrijft iemand nu uit Tokio aan »ngei*cbe bladen, begint men overal in Japan beter en beter te begrijpen hoe noodzakelijk bat is dat dit land zich in China financieele aangeiegenheden (invloe-den) weet te vermen. D«ca uju dea laado door toeer es meer reid gaan winnen naarmtste dat men omlaag zoo wel als omhoog tôt de ovçr-tudging kwain dat 00k de amerikaansche kapitatJ^ten dezelfde inzicliten hadden en dezelfde planneo beraamden met het 00g op China. De briefwiaaaUwwr bewijet dat d© japaneo-sebe Itegeering thans besebikt over een re-s'ervefonda van 700,000,000 yen. Daarvan worden oœtreot 200.000.000 yen per jaav opgeslorpt ala krooa voor de wi Engeland gesloten loeningen — en de heele overschot van dit reservekapitaal Dracht de Regeering nu aan te leggen in China, natuurlijk om er den japaoee^ssben invloed Us vestig&n. Ree<is voor twee jaren hadden de Japa-neezen bet ioo verre waten te brengen dat de chineesche Ilegecring zich verbond van hoegenaamd geene welkdanige vergunmn-gen moer toe te staan aan gelyk welke Europeeeoh© geidmacbt, zonder daartoe ge-machtigd te zijn door hunne regeering, dat wil zeggen, door de japaneesche grooikapi-talisten.Dat was «aae» j»paju^xob# voori.org (be-hendigbeid) die voor doel had den Japane©-z«n den voorsprong te verzekeren en hen in staat te stellen om « controol » uit te oefe-nen op het leggen van nieuwe spoorwegen, bet ontginnen en uitbaten van nieuwe ijzer-of koleumijne<n en antiere grootnijverheids-ondernemingen.Op den huidigen oogenblik heet het verder, bestaat er geene enkele vreemde grootmacht die de cbineesche onafbatike-lijkbeid of de ehineescba onsobendbaarbeid ernstig bedreigS, maar toch noemen de Ja-paneezen het luinne zaak om China tegen aile iulke gevaren te beschutten door «ver-aianclige» maatregela en < wijze > voorzor-gen.Japan zegt er op uit ta zijn om door die niaatà»cgeis in den korst mogelijken tojd de natuurlijke chineesche bulpbronnen plan-matig te ontwikkelen en te volmaken, om in het chineesch Êijk eene kloeke regeering tôt stand te brengen die onder elk oogpunt sterk genoeg is om in aile omstandigheden liare nationale belangen te kunnen vc-rde-digen tegen gelijk welke oostersche grootmacht die er zou aan denken om ze te ko-men .bedreigen. Daar China voor den oogenblik niet in staat is om de maatregelen te nemen voor zijne nationale verdediging, antwoorden de Japaneezen dat zij het in de plaats willen doen en dat zij daarom eerst over gaan tôt het vrijwaren van de natuurlijke rijkdom-men van het onmetelijk land. Het spreekt van zelf dat grootkapitalis-ten 5:00veel zorgen dragen voor de koe die zij wonschen te kunnen melken en dat zij hunne maatregels nemen tegen de concur-renten die dozelfde inzichten opgevat hebben.En het spreekt va>n zelf dat het dan op oorlog uitloopt als de eene concurrent door den andere verdrongen wordt.... # * * ?|f sjt ix & * # # & & $ & * * * * sfç Leesî en verspraidt VOOBOiï Rond den Oorlog Os opsporing dsr vermisfin Het Internationaal Agentschap van het Roode Kruis heeft een nieuw systeem voor het opsporen der verraisten. Zoo als bekend, houden de oorlogvoerend© macbten een tel-ling der ongewonde en gewonde gevangenen en der dooden van de tegenpartij, b in rien hun Unies gevallen. De aldus opgemaakte lijsten worden tuaschen de regeeringen en de centrale Roodo ixruizen uitgewisselj' meestal door tusschenkomst van bet Internationale Comiteit van het Roode Kruis en zijne agentschappen van Geneve eo Ko. penhagem. De tellingen kunnen niet op voUodi^beid aanspraak maken. Do verlieslijston van de eene partij komen niet streng volkomen overeen met de overeeaikomstige tellingen van de tegenpartij. Talrijk zijn de soldaten als vermist opgegeven, ovér wie de vijand geen enkele inlichting bezit. De oorlogvoe. rende machten verzekeren van weerskanten, dat aile gevangenen in de mogelijkheid ge-steld worden met hun families te eorres. pondeeren, bet lot van de vermisten kan slechts bekend worden door de getuigwnis van hun strijdmakkers. Om deze getuigenissen te verkrijgen beeft het Internationaal Agentschap van het Roode Kruis een steiselmatige onderrra-ging van de overlevenden nit een gevecht over het lot van hun makkers ingericht. De vergelijking dezer gevaiigenlijsten, ver. strekt door de in oorlc^ zijnde regeeringen, stelt in staat, régiment per regiment en aktie per aktie, lijston van de overlevenden op te maken, welke mogelijk inlichtin. gen kunnen geven. Ieder van deze eventueel getuigen, in welk kamp hij zich 00k bevindt wordt ondervraag omtront de vermist-en van zijn regiment, met wier opsporing het agentschap belast is. Do gevangene schrijft op hetgeen hij weet over het lot van zijn wapenmakkers en zijn getuigonia, onder-teekend en gewaarmerkt door den stempel van het kamp wordt het Internationaal Agentschap toegezonden. Aile getuigenissen aldus opgenomen in al de kampen worden onderling nagezien en nagegaan en vervol. gens naar de familiee geetuurd. In het generaal gouvernement Belgié hebben de inlichfingsagentschap en de ge. .neeskundige kommissie, beiden te Brussel, het recht met de Internationale Agentschap te Geneve te briefwisselen en de bevolking de inlichtingen te bezorgen. VARIA Ile £2e£§Êsofae « p©st » in v3*oe§ma« iffdtn Het waren vast en zeker de Romeinen die onder den proote!! César in galiisch Belgiê de allereerste post-diensten ofte < cursus publicus » inrichtten, aanvanke-lijk ten gebruike van de « prefecten » en de hoogere ambtenaars. Deze postdienst werd verricht bij middel nu « redx », vierwielige rijtuigen, en niemand kreep daarin plaats zonder aat hij voo'rzien was van een door den keizer of zijn prefect onderteekend « evectio- » ofte pasport, ten ware dat hij drager was van ttaatsbevelen ot andere receering3documenten — ttukken die 00k wel zonder drager vervoerd werden. Deze postdienst was sa m en cet m k ken in Baray, de hoofdstad der Nerviérs, van waar de acht romeinsche heirbanen uitgingen naar de bijzonderste verkeerspun-ten van zuidelijk Galliê, maar bij werd zoo goed al* heelemaal atgeschatt met den inval der Barbaren. Een nieuwe, minder volmaakte postefienst werd later heringericht door Karel den-Groote. waarvan de drie hoofdlijnen uitgingen Aachen naar Italië, Frankrijk en Spanje, maar daarover leest men niets meer in den loop van het zoo beroerd tijdvak der leenroerigheid van de iode en i3de eeuw, gedurende hetwelk de prinsen en de vorsten alleen rijtuigen hadden die nu en dan op reis gingen. Eerst op het einde der tjde eeuw was het de machtige internationale maatschappij der Hante Teutonni-que die er in gelukte om een goed ingerkhten po«t- en vervoerdienst tôt stand te brengen tusschen de talrijke steden die onder haren invloed of heerschappij gesteld waren. Weldra doorkruisten vier groote lijaen van vervoer voor koopwaren, boodschappen en reiziger* hat noorden van Europa, gemeenschap daarstelïend tusaehen Rusland, Scandinavie, Duitschland en de Nederlanden, en men weet goed en zeker dat de Vlaamsche lijn over Keulen en Antwerpen gingals eene der bijzonderste. Even goed weet men dut de Hanse Teutonnique zich met hare heele instelling uit ons land terug trok toen het onder de Spaansche overheersching tlit ge-raajtte met de vrije vaart op de Schelde. Gelijktijdig met de bovengenoemdc maatschappij hadden de gemeenten, daarm ondersteund door d« gilden, hier en diensteu van vervoer ingericht, waarvan uitsluitelijk gebruik getnoakt werd door de ambtenaars, daar de ongeleerde massa er nog geene de min-ste behoefte aan pevoelde. Het was de drukkunst die wat later volop de boboa^-te aan het verkeer kwam ontwikkelen. Met de goo<i-koope boeken werd de geleerdheid onder de volkea verspreid en werd de moderne geest in het leven ge-roepen. Met den modernen geest ontwikkelden zich meer onze openbare instellingen en 00k de behoefte aan onderlinge betrekkingen met bare gedachtenwi»-selingen op elk gebied. Eerst met dit ailes werd een* eritstige inrichting va» een wezenlijken postdienst mogelijk. Het wa« ooder Maximiliaan van Oostenrijk dat men er voor goed aan ging om een geregelden post- en vervoerdienst tusaehen Weenen en Brussel tôt stand te brengen, een dienst die toevertrouwd werd aan een ridder die zich in den be-stuurdienst o^derscheiden had en den titel bekwam van Grootmeester der Nederlandsche Posterij. In het jaar 1530 is deze postdienst door Kener Karoi goedgekeurd en aaugenomeo, wrwijl hij aok eenuemen 1 0letf?oK : tîertactjf » A?lmiiiiis4»*atse 2:345 Oo^rfepdao 18 Jancsrî "1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.