Drakster-Ultgeeftte» fte: ftUatschappsj H ET LICîîT bestunrder» p. ÙE VISCH. Ledeberg«Oent . . REDACTSE . . ADMIN1STRATIE HOOGPOORT. 29, GENT ûrgaan der Bekmche Werkliedenpartij\ ~ Versahjjnersde affe dagen. ABONNEMENTSfêRIJS BELQ1E _ Drie maandeo. , , , , tr. 129 Zea maandca • » y • <* fr. 6.50 Een jaar Ir. 12.50 M«o abonncert ri et! op aile potttiiantclex DEN VREEMbE JîrJe ciaandsn tdagelljkî vcrzonden). • k • fr. 6.T9 **» rvc\?-\ nu af kunnen de voor het geheele 01)ClXXXïXxx 10içjCil bezette gebied van België toegelaten Bel- gische dagbladen en tijdschriften ook dooi I Hat vervoederem van hooi, klarerhooi de post besteld worden. Nadere informaties en nagras, alsook van aile soorten van het geven de postkantoren.Een postdwang vooi jnpebrachte droogvoeder is verboden, ge- politieke bladen bestaat voorloopig nog durende nog raaploof, klaver en gras op de niet. Wil een uitgever liet debkt van zijn weiden en langs de wegen bestaan. blad door de post laten bezorgen, dan moel Do vroegste"termij n, van welken af het hij dat bij het postkantoor van zijne woon- droogvœderen veroorloofd is, wordt op plaats verklaren, hetwelk het verdere met 1 December 1915 vastgezet. De gemeentenbo hem overeenkomen en hem ook over de «tuurders worden verantwoordelijk ge- kosten inlichting geven zal. Voor de op- maakt, dat het exploiteeren van het groen- name in de journalen-prijslijst moet hel vo«ler uit woud en veld zoo groot als mo- abonnementsbedrag in Marken vastgesteld y:], jg wonden. Van ieder nummer moet een vol- Hot onderploegen van klaver, welke aïs ledig-e uitgave aan het postkantoor tôt croonvoeder dienen kan, is verboden. dienst-doeleinden kost-eloos geleverd wor- " Tcgpnhandelingen tegen deze verorde- den. De verpakking der gazetten in pakken ningen worden met eene geldboeto tôt voor de enkele leveringsplaat3en moet de I soi» Mark of eene gevangenisstraf tôt drie uitgever bezorgen. Ieder pak moet goed i maanden gestraft. gebonden en duidelijk adres dragen in de ! II De uitvoer van blokken naar Duitsch- volgsnde wijze : I Imd wordt door het verbod van 30 Septem- Zeitungen nach ) ber 1915 niet in aanmerking genomen ; Dagbladen naar ) voorstellen tôt uitvoer daarheen zijn bij de Abonnements-poste ) j Etappen-Inspection in te dienen. (Et. T. Bestimmungsort ) B. 485/2.) Plaats van bestemming ) Gent, den 11 October 1915. Lieu de destination ) ^ De Etappen-Kommand&nt. Brussel, Okt-ober 1915. jjt 3^ ^ De Generaal-Gouverneur. Is het Socialisme en droombeeld? I Yelen onzer tegenstrevars, alhans de eer-lijken en rechtzinnigen, erkennen de schoonheid onzer princiepen, doch beweren tevens ze niet te kunnen aankleven, om-dat, voigens hun zeggen, het Socialisme toch nooit zal o£ kàn verweaenlijkt worden. Om. die bewering te Btaven lialen zij aan, dat er ten allen tijde edele droomers bestaan hebben, zooals Piato, Fourrier, Owea, Lycurgus, Chmtua, e. a., die het Socialisme verkondigden, het als hun ideaal betrachtten, en dat het, ondanks dit ailes, toch nog niet bewerkstelligd is. Ook werpen zij als een argument te g en onze leerstelseis op, dat reeds meermalen I gepoogd werd communia tische colonie's of | geiùeenschappen te stichten, en dat deze I telkens op een fiasco uitgeloopen zijn... ■ tDus», roepen da aanhangers van het in-I standhouden der huidige aam-enleving triorn. I fantelijk uit, « ge ziet wel, dat gij socia-I listen enkel droomers zijt, die « kasteelen I bouwt in de lucht », en oploopt in enkele I holklinkende phrasen en hoogdravende ge-I dachten, welke feitelijk niets in zich heb-I ben, niets beteckenen. » Op het eerste zicht sehijiten, voor som-I migen, bovenstaande argumenten heel juist, I doch bij nader onderzoek, komt men we_l-I dra tôt het besluit dat ze min der ernstig I zijn. Eerst eii voora.1 het Socialisme zoeken I ten tijda van Christus, of zelfs van die ' H wijsgeeren, welke bestonden tôt v66r een /■ honderdtal jaren, is totaal verkeeerd en I tevens bespottelijk. Het Socialisme is niet I de vrueht eoner ijdele verbeelding, doch I het ligt eakel en aîîecn in DE FËÏTEN, j H het is ook niet gebouwd op droombeeldigé I fat È pian! noodig I iieelt si te grosien !! Toordracht gehouden ln «Ons Unis», VrJJ-dagaiarkt, op dinsdag 28 September, door den heer A. COLLUMBIEN. Geachte toehoorders, I Als ik u spreken wil over hetgeen de plant n°odig heeft om te groeien, dan is het, om I uwe aandacht te vestigen op verkeerde be-I gnppen, die algemeen verspreid zijn in den ' H van de plantenkweekende lieden.Daar r I i!1J ^Ssawoordig een tijd beleven, waarin ' ■. ^ kweeken van planten, in het bijzonder I van groensels en aardappelen, zulke groote I roi speelt bij werkeloozen, aoht ik het noo-I ?,f!6 P'ant te leeren kennon. I Gij weet allen, dat de plant een lerend ^ H *ezftQ is, net als een dier, maar een wezen I ûat zich in de meeste gevallen niet beweegt. I te leven heeft de plant noodig : lucht, I lc"t, water, een betrekkelijke warmte, I Joedstoffen, juist lijk een vdie* lucht noodig I 6n voe^se^ j goed de roi der levensnoodwendig- I "Men van de plant te kunnen begrijpen, I Moeten wij de ontwikkeling der plant na- I Elan, van den zaadtoestand tôt den volle- I .8en vorrn, tôt de « plant » die we overal 4 H jlen kunnen, tôt de boomen, de heesters, I struiken. I t ^QQeti we, met een zaadje in den grond I Al6g^- 0811 zekeren tijd, heeft er «' H u, , het zaadje een worteltje ontwik- n H j0 ' daarna verschijnen op de oppervlakte i. H eilr aar(le, een_ stengeltje, 1 of 2 blaadjes, js H Sro„?en knoPj'e. Deze laatste organen 0 H taâ/ilen' en na jaren is het vroegere H een boom geworden, of, over het al- ït H heeft het lich na eenigen tijd ont- I itell m j eens P^ant- We kunnen rast- I ' •œa§a' de Bl%nt ia aefficht ^«aaaflia^fl , illusiën, het is een onmogelijk te looehenea verschijnsel van (le/en tijd, het is een voort-vloeisel uit de hcdendaagschc samenleving. dat is zelfs dezer dagen door het toonaan-gevend katholiek blad «Le iea Publio er-kend.Ailes wat een begin heeft, moet onver-mijdelijk ook een einde hebben. Het eene geslacht) komt, op het andere vergaat. Zoo is het met ailes, de verschillende maat-schappelijke vormen niet uitgesloten. Want zijn de tijdvakken der slavernij, der lijf-eigenschap en der Gilden, — welke onte-gensprekelijk, overeenstemde met de tijds-omstandigheden, hun nut hebben gehad, <— . door den drang der èvolutie niet moeten verdwijnen? Welnu zoo ook zal het Kapi-talistisch stelsel eens tôt het verleden be-hooren, dit is klaar als de zon, voor een-ieder die DURFT en KAN denken I Wat nu het tweede argument betreft, — namelijk dat de communistische of collec-tivische gemeenschappen, die men getracht heeft tôt stand te brengeu, telkens schip-breuk geleden hebben, — deze opmerking is, zoo mogelijk, nog dwazer dan de eerste. Evenal^ een kind dat nog slechts zes maanden dracht heeft, niet kan leven zon-der kunstmatige middelen, zoo ook is de vrueht, der hedendaagsche samenleving, — dat het Socialisme is — nog niet tôt zulk-danigen volkomen wasdom gekomen, om in haar geheel leefbaar te zijn, in een kapita-listisch midden. Daar zijn ook communistische colonie's gelukt, maar ook dat verandert niets aan heeft. Van waar komt die grootere massa stof 1 Grootendeels komt depa uit den grond en heeft door ophooping cel per cel opge-bouwd. Het grootste deel der opbouwende stoffen, komt echter uit de lucht. Om te kiemen heeft de plant, het zaad, vooral luchti, water en warmte noodig, en zoodra het eerste worteltje aan het zaad ontstaan is, trekt de plant gedeeltelijk haar voed&el uit den grond. In den beginne leeft de kiem,die het embryon der plant is in het zaad, van den voedingsvoorraad opgesta-peld in dit zelfde zaad. (Men herinnere zich de voordracht van Dr. Van de Velde: De Reserven). Als nu de voedingsvoorraad uitgeput is, moet de plant haar voedsel elders zoeken : in den grond, in de lucht, en ziehier hoe dit geschiedt : Op de wortels der planten bevinden zich wortelharcn, h&el dunne worteltjes, buisjes zoo fijn en fijner als een draad ; die wortel-haren dringen tusschen de gronddeelen, tusschen de zaadlkorrels, en putten uit het water daar aanwezig, de voedstoffen die de plant moeten doen groeien. Die voedstoffen lijn zeer verscheidon ; de voornaamste zijn ; stikstof, potasch, fosfoorzuur, kalk ; uit de lucht trekt de plant, door middel harer bladen, koolstof. Die koolstof bevindt zich echter ook in den grond, onder den vorm van chemisch samengestelde stoffen, maar uit den grond trekken de planten wei-nig koolstof. Men kan de hoeveelheid voedende stoffen in den grond aanwezig, vergrooten door toe-voeging van scheikundige en natuurlijke meststoffen. Om echter de plant zooveeJ voordeel mogelijk toe te brengen, moet men goed weten hoe de grond bemest moet worden, hoe die grond te bewerken. Het is noodig te weten, dat de meststoffen in den grond scheikundig omgewerkt moeten worden, door tusschenkomst van lucht (zuurstof) en warmte om in het water oplosbaar te worden tegen de oppervlakte van den grond gebeurt die scheikundige omzetting het gemakkelijkst. Daarom is h^ niet voordeelig de meststpffen^al^^ de kwestie, zelfs al waren ze allen ge slaagd. 1k vraag mij met rccht af, wat de uien> i sohen van over duizend jaar, zouden ge-dacht hebben over dezen, die toen een ka-pitalistische colonie wilden sticliten, zoi deze dan in dien tijd, zonder de hedendaagsche verkeer. en ruilmiddelen, en zonder onze huidige teclmick, kunnen bcstaax hebben? Wij socialisten, — ik spreek natuurlijk niet van hen, wier socialist-zijn aileen bestaat in het dragen eener roode bloem. dito «gilet» of een «lavalière» — zijn geen droomers, zooals men het al te lichf zegt en schrijft. Wanneer onze geleerde Marx zijn «Kapitaal» schrecf, is hij nid opgeloopen in hooge woorden, doch hi: heeft slooîits vastgesteld wat hij om ziel zag geîieuren. Uit ofîsoieclc statisticken heeft hij opgcn^aakt, dat de kapitalen sa-mengctrokkeii worden, in de HANDEN VAN ENKELEN. Deze waarheid, die bijna als een axioma (1) kan aangenomen worden, is niet tegen te spreken. Socialisme is een NEGENTIEND-EEUWSCîï verschiinsel, gesproten uit NEGENTIENDEEUWSCPE toestauden en uit een immer fijner wordendc techniek, alsmcde uit nog verscÎMliendo vnstgcsteldc NE G E IS'ÏIENDEEIJ WSCHE vcrschijnse-Icn en gebeurtenissen. Het Kapitalisme heeft in zich het Socialisme. Beeds nu nadert de kapii/alistieche samenleving bijna het hoogstee punt harer ontwikkeling. De laatste oorlogen bewij-zen dat er iets gaande is, iets dat onver-mijdelijk tôt eene oplossing moét komen. Er is iets dat knelt... De magazijnen zijn tôt tegen de zoldering opgepropt, en de massa liidt honger... Er wojdt meer en meer voortgebracht, en toch ondanks dit verslecht de toestand van het proletariaat voortdurend... Steeds schreeuwender wordt het onrecht, steods meer afschuweliik dansen de misselijke toestanden voor de oogon van het verdruk-te, geknoete en lijdende volk. De nering-i doener3 verdwijnen in massa, en worden onweerstaanbaar gedreven naar het immer vergrootende leger der bezitloozen. Het groot-kapitaal verzwelgt ailes, immer en immer hoopt het zich op. De wereldmarkt woxdt steeds door minder en minder per-sonen beheerscht. In vergelijking met de toenemende beschaving en do stijgende be-hoeften, wordt de betrekkelijke ellende nijpender, de honger drukkender van hen die ailes voortbrengen. De grondvesten der hedendaagsche kapi-talistische samenleving beven. Steeds ter-gender wordt het verschil tusschen de'twee standen, — de arbeidersklasse en de bezit-ters, — welke onderling strijd voeren tegen elkander. Het kindje, namelijk het Socialisme, woelt in den schoot der baarmoeder, het kapitalisme. Ailes toont aan dat wij staan op het standpunt van een toestand die telkens ontstaat wanneer een maatschappelijk stelsel moet verdwijnen, om plaat-s te maken voor een ander, dit bewijzen ons ten overvloede de laatst afgeloopen krij- (1) Axioma: iets dat niet te betwisten.is. aan zuurstof, ontstaat er in die meststoffen een zure gisting, en er ontwikkelt zich een stinkend gas, het gràuwvuur der moerassen, — dat veel betrek heeft met dit in de kool-mijnen aanwezig, en dat de grond blauw of groen maakt. De plant sterft als vergiftigd door dit gas. Opdat nu de meststoffen goed zouden kunnen opgeslorpt worden door de worteiharen moeten zij oplosbaar zijn in water; dan kunnen zij binnendringen in do fijne buisjes der worteiharen, om opgevoerd te worden tôt in de bladeren. In de bladeren, en wel in de cellen deier organen, gebeurt de voornaamste werking; daarom druk ik er ook op dat het uiterst schadelijk is bladeren af te snijden, gelijk wij verder zien zullen. De pla,nt, door middel der bladeren, neerat uit de lucht het koolanur, en door middel der wortelen, de minerale stikstof-fen uit den grond. De lucht nu, dringt in de bladeren door kleine openingen, de huidmondjes. Het koolzuur, in de lucht aanwezig, wordt in het blad ontbonden, in koolstof en zuurstof. De koolstof wordt dan verbonden met de minerale stoffen en stikstof, van uit den grond in de blaron ge-bracht. De zuurstof keert terug in de lucht. (Hier wijdt de heer voordrachthouder uit over het koolzuur, en legt ook uit dat de verbranding van een stof, de verbinding is van de zuurstof uit den dampkring met die stof.) Om de omzetting van koolzuur in koolstof en zuurstof te kunnen bewerken, heeft het blad bladgroen noodig, het bladgroen kan maar ontstaan in het licht ; het licht is dus noodwendig om de plant te doen groeien. De roi van het licht in den groei van de plant is uiterst gewichtig. Als de plant geen licht heeft, blijft zij wit (b. v. aspergiën, andijvie en selder onder opgeschoten aarde. aardappel-scheuten in een kelder, enz.) Als de plant niet genoeg licht ontvangt, geschiedt de ontbinding van het koolzuur op onvoldoende wiji'e ; de koolstof die moet ge-vestigd worden door de plant, wordt iu eooe te geringe hoeveelheid voortgebracht J Ma cDt&jiteajïîs JseMetjÊa M. gen, want: «Economische mistoestanden oorlogen in het verschiet». Niet WIJ, sociaal-democraten, die uil «het heden trekken, wat de toekomst oni brengen zab, zijn de droomers, de uto i pisten, doch GIJ, heeren, die iets wilt ir stand houden dat toch verdwijnen moét, zondor u en tegen u, zooals ook het Socialisme eens zal moeten plaats maken vooi een nieuwen vorm. Eenieder die rechtzinnig denkt en voeli is het daar volkomen eens mede. «Wij» willen enkel de strulkelsteenen uil den weg ruimen, opdat de boan vrij worde welke naar het Socialisme voert. NEEN, HET SOCIALISME IS GEEK DR00MBEELD. Jef Van Extorgem. Antwerpen. 06 siÉsiiiiiipagoe fis lie! Hsns^oowsciiB Met de eerste dagen d#r maand October vangt in het Henegouwsche de zoogenaam-de suikerkampagne aan, dat wil zeggen zeggen dat de boeren er aan gaan om hun-ne suikerbeeten uit te trekken e<n ze na-ar de suikerfabrieken te brengen. Men heeft dus hesle troepeo mannen, vrouiven on kinders naar de uitgestrekte suikerbeetvelden zien trekken waar zij zich van den vroegan morgend tôt den laten avond, voor echte hongerloonen, afbeu-len... de kinders snijden de ta'àie groezen af, de vrouwen rukken de wortels uit den grond en de mannen laden za op, in man-dan, in bakken of kruiwagens. Voor het verder vervoer der suikerbeeten naar de spoorwegstatie, naar het kanaal, of naar dç suikerfabriak zelf, als deze in de nabijheid staat, heeft men nog een heel leger van kloeke mannen met paarden noodig, die er heol wat zweet moeten bij laten terwijl zij veel te weinig verdienen. In vredestijd, als de arbeiders om geen werk hoeven te bedelen, is gedurende den bepaalden tijd. de suikernijverheid in deze streek wel de levendig&ie aller nijverha-den, waarin betrekkelijk hooge loonen ver-diend worden, wat niet belet dat de groote landbouwers mwr groote winsten opstrij-ken.Thans zijn de loonen daar op het laagste peil neergedrukt door het eenvoudig feit dat er grooten overvloed van werkkrachten voorhanden is. Voor het overige moet hierbij vastgesteld worden dat de groote boeren dit jaar, onder het voorwendsel dat aille veevoeder ver-schrikkelijk duur zal worden, veel meer graan dan suikerbeetwortels gezaaid hebben — en dat zij van den mat den helft ver-minderden suikerbeetwortoloogst eene aan-zienlijke hoeveelheid zullen inkuilen als veevoeder. Onze klerikale bîaden, die op de stemmen der groote boeren moeten loeren, hemelen het gedoen dezer laatsten op als de handel-wijze van den verstandigen huisvader, die zegt dat er in deze drukke tijden e»r&t voor plant sterig maakt, blijft de plant week, licht, behoudt meer water dan anders. Daarom is het ook nad&elig, onder boomen planten te kweeken, die het best in het voile licht wEssen ; b. v. : hooi ; bekomem in den schaduw kan soms 2/3 min wegen dan hooi bekomen op de opene weide, voor de zelfde oppervlakte grond. Welke zijn nu te gevolgtrekkingen die we uit dit ailes moeten maken 1 Eerst en vooral, dat de bladeren onmisbaar zijn voor het leven en groeien der plant en het dus zeer schadelijk is deze te beschadigen of ai te snijden zooals men somtijds uit onwetend-heid doet van suikerijwortels, beetwortels of tomaten, met het doel, wortels of vruch-ten ta bevoordeelen. De bladeren moeten dus gezond gehouden worden, men zal bui-tengewoon goed moeten opletten of geen woekerplanten en insekten de bladeren ko-men bosmetten, die den dood der plant kunnen veroorzaken, — daarom is eenige kennis der schadelijke insekten en planten zeer nuttig. Vervolgens, dat men moet be-mesten met overleg ; door de stikstefmesten zooals sodanitraat, verkrijgt men krachtige, en zeer vele blaren. Men mag echter niet te ver gaan, met de stikstofbemesting : ailes moet in evenredigheid blijven : stikstof, po-tas, fosfoorzuur, kalk, enz. Het omwerken van den grond is noodig, zelfs als er maest in is : door het omwoelen worden de gronddeelen loaser gemaakt, zoo-dat de zuurstof beter kan doordringen. (Zie hooger.) De grond zal zuiver gehouden worden van onkruiden, die de voedstoffen ontnemen, die de plant zou kunnen gebruiken, en de plaats, waar eerst het onkruid stond, kan nu beter verwarmd worden door de zon. De oppervlakte van den grond moet dik-wijls met een schoffel (facteker) gebroken worden. Ziehier waarom : Gedurende den zomer, wanneer ère gebrek is aan water, is de grond hard, en er vormen zich duizende kleine buisjes die uitmonden aan de grond-oppervlakte en langswaar het water ont-snapt, onder vorm van waterdamp,_Als we nu de oppervlakte breken, dan sluifcen wij brood en dan voor suiker dient gezorgd worden, maar bij een oppervlakkig onder-; zoek komt het reeds aan het licht dat eïj i hier in de eerste plaats voor het eigan be-lang gezorgd is. Die klerikale bladen zeggen zelf dat d«( groote boeren, gezien de hooge prijzen di« er zullen voo rgerraagd worden, meer kunnen verdienen bij 't zaaien van graan dan bij 't zaaien van beeten — die veel meez ; vette en veel meer arbeid vragen. In de kapitalistische belangenwejeld is het nu eenmaal wet en recht dat elk eerst, voor zijn eigen rak zorgt, maar dat kan ons toch niet belett&n van vast te stellen dat de arbeidende menschen der nijverheidsateden en van het platteland ook in deze weer den «bluts moeten vergelden» en ailes moeten uitzweeten. Zooals reeds door onB ook gemeld wordti de opbrengst der belgische smkeraijverheid voor dit jaar geschat op omtrenfc l.COO.OOO zakken, waarvan zoowat do heJft ft-angesla-< gen is door de duitsche legeroverheid. De aanslager heeft ge»chat dat 32 fr. part 100 kiloj of 32 o. per kilo, er door kan als vergoedmg voor de voortbrengers, en nu mogen wij afwachten of de epeoulee rende schacheraars ons da^en winter niet tôt 1 fr. : per kilo zullen afpersen voor het suiker,! dat door da wetenschap aan zien wordt ail ean der eerste .bestanddeelen van het volks-; i i Rond den Oorlog Luislerposïosi Aan de « Berliner Lokalanzeiger » ont* leenen wij het volgenda ; Dat er luisterposten zijn moeten, daar-< over waren wij het allen eens. Maar enke* len onzer waren de overtuiging toegedaanf dat deze posten zoo ver van de eigeo stel-i lingen lagen. Doch de posten waren er ntf eenmaal en wij moesten ze bezetten. Daar het punt, bepaald ils onze lxâster-p«st, 800 meters voor onze loopgraaf lag eai alleen te bereiken was door draadhindernis-sen, over weide, veld en bremstrmként kwamen wij slcchts langzaam vooruit. v oor-» al, omdat de vijand raketten liet opstijgea en wij dan, volgens voorschrift, onmiddellijk op den grond moesten gaan hggen. Niette-, genstaande men alleen maar beboeft ta blijven staan in het schijnsel der raketten, om niet gezien te worden. De mannen die wij aflosten, meidd'en dati er niets bijzonders gebeurd was. Wij gingen in een gat in dan grond liggea en begonnen onzen dienst,die hierin bestaati dat wij zelf geen geluid geven en letten op vreemde geluiden,om dan onmiddellijk haa-< deland op te troden. Voor ons luistergat, ongeveer op twintig meters af stand, liep net M-kanaal, Onze' oever was volkomen kaal, de andere oever}. door den vijandelijke beet, begroeid met wilgen en hazelnootetruiken. Over het, smalle kanaal liep een primitief bruggetje, dat vooral in donkere nachten door de lui-5. langer vochtig. Gedurende den zomer, moeten de plante» veel begoten worden, en regelmatig; als groenstal begoten wordt, moet men he* voort blijven doen. Ala dit niet gebeurt, dan schiet gewoonlijk de plant op in zaad, b. v. de andyvie, latouw, enz. Dit is, geachte toehoorders, wat ik u van. daag wou vertellen. AU ik wat rap heonge-stapt ben over zekere punten, dan vraae ile verschooning ; het is echter zeer moeilijk te spreken a-an niet ingewijden, op half weten-î schappelijke wijze, over dingen als de ver-<t richtiiig der blaren, waarvan de studie zeer ingewikkeld is on langdurig. In aile geval, ik hoop toch, dat mijn ideine voordracht niet nutteloos zàl zijn geweest voor diegenen dia, planten kweeken, of voornemens »ijn het ta doen. Gelijk de vorige keeren, heeft de heer A. Collumbien bij het publiek zeer veel bijval genoten. Hoe meer die prachtite voordrachthouder bij ons komt spreKen, hoat meer de regelmatig» toehoorders hem wen-schen terug, te zien in hun midden. We zijn heel gelukkig vast te stellen, dat, telken^ maie we den heer Collumbien uitneodigen ons «iets te komen vertellen», hij met veel pleziar en genoegen het woord s«.nvaardt, Ons publiek mag den heer Collumbien dankbaar zijn, voor zijne moeite, en we ver-zekeren, van onzen kant, den heer voordrachthouder, dat zijn werk rruchtea' draagt, iets waarvoor wij hem eea uiterstea dank schuldig zijn. O. d. V. Donderdag, 7 Oktober, gaf de heer G., de Vos eene voordracht over « Kwakzal» verij en Bijgeloof ». Er was zeer veel volk, dat met de meeste aandacht naar deoî voordrachtgever luisterde. Heer de Vos behandelde zijn ontwerp op eene eigenaardige manier, zett-e volgern zijne meening uiteen hoe kwakzalverij, bijgeloof en geloof met elkander in verband komen en werd op het einde zijner konfe-rejatie warm toegejuicht. Deze voordracht zal denkelijk in IsJa ^^"^«^"""""""Tri^Dirmmmrr'TvoorTel'ê'îr's 09ntiemen. voor den VreemdeS C6ntîelm6n",t ftadiifiïse^84-S Vptldnci 15 OfiTfî&EH lfilS

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.