3© 'aar « N. 3 Prijs per mimmer : voor België 3 centiemen, voorden Vreemde 5 centiemen Telefoon ~ n* jT~~' Orofcster-U Itgeefotcr Sam: Maatsdiappij H ET LICHT VerantwoordeHjke beatuurden P. DE VIS CH. Ledebcrg*Qcnf «"■ù . . REDACTIE . . ADM1NISTRATIE 110ÛGP00RT. 29. CENT VOORUIT Qrgaan tfer Befg/sche Werkiiedenpartij. — Verschijnsnde a/h daqen. ABONNEMENTSPRIJS BELGIE Ofie tnaanden. . . , . tr. 3.25 Zes maanden . . » . . fr. 6.50 Een jaar fr. 12.5» M en abonneert zich op aile postbureeleo DEN VREEMDE Drie tnaanden (dageSijks vcrxonden). . . . » « fr. G-Ji TOT AANVAL EN VERDEDIGING lui nniivnb i-ii SL Wij zijn bijna ten einde met onzen lan-gen tocht door den lava-stroom der mil-lioenen die uit den budgetten-krater te voorschijn komt en door de grauwe woestijn der misère die het arbeidende België veschuldigd is aan de katholiek-kapitalistische regeering en meerderheid bij de gratie van het 3voudig kiesknoei-recht. , Zeker konden wij wijzen, en hebben reeds vroeger dikwijls gewezen, op de plichtverzaking der katholieke regeering in het bevorderen van den Argentijnsche vleesch-invoer, de werkelijke verbetering van landbouw en veeteelt (in plaats van geldsubsidies aan politieke boerenbon-den) ; op hare onverschilligheid in zake het werkloozen-vraagstuk en de indus-trieeîe crisissen, in zake van verbetering in den rechteloozen toestand der meesten employés en winkelbedienden ; de steeds wachtende iotsverbetering der kleine Staatswerkîieden bij post, ijzeren wegen, douane, enz., enz. Maar wij moeten onze serie sluiten, die dreigt oneindig te worden; oneindig ] even als de klachten van het Belgische proletariaat dat wij verdedigen. Ons zelven behoeven wij niet meer te verdedigen, onzen aanval was tegelijk Dnze vercJsdiging. Wij hebben bewezen aan de talrijke wetsvoorstellen, amen-dementen, enz., door onze afgevaardig-den in het parlement ingediend, dat wij ook opbouswend willen werken. Dat wij onze stemmen weigerden aan budgetten die, zooals wij grondig bewezen hebben, de millioenen aan schadelijk, onnutte, barbaarsche instellingen wegsmijten ; onze stemmen weigerden om jezuieti-sche façadewetten goed te keuren, dat Was onze socialistische plicht. Hebben wij niet maanden lang tegen-<iver .de woordbrekers der rechterzijde, de zoo verderfelijke, landschadigende militaire wet bestreden, arbeiders- en boerenbelang tegen het veelvratige ver-scheurende monster verdedigd? Is er één afgevaardigde der rechterzijde die in al die zittingen des parlements één woord ten voordeele der ra-beiders van stad en land, om hunne toestand te verbeteren, gesproken heeft? Ja, in de schoolkwestie hebben ze hun jest gedaan dezelve tegen elkander op te zetten, godsdiensthaat en broeder-twist te zaaien tusschen de werkbroe-ders van één stad, één dorp, één stand, één armoé ! In naam van den katholieken godsdienst, die dienen moet om de eigenbe-Iangen der kapitalisten, grootgrondbe-zitters, patroons en het heirleger van parasieten, die aan de Staatsruif kna-gen, te dekken. Een Jsugen is het dat wij de katholieke godsdienst haten; wij haten die gods-dienst op zich zelve niet, evenmin als wij het Islamisme, Bouddhisme, de Is-raëlitische, de Protestantsche en gelijk welke godsvereering haten. Ook zijn wij er niet onverschillig voor ; wij bestudec-ren ze, ze zijn voor ons een bron van studie voor de geschiedenis der mensche-lijke maatschappij ; hoe ze ontstaan, veranderen of verdwijnen met de veran-dering van het maatschappelijk produk-tie-proces.Maar maken de pristers of belijders van die godsdienst van hunne idéologie een maatschappelijk wapen, probeeren de bezittende er een wapen van te sme-den om in den maatschappelijken klas-se-st:rijd hunne economische of politieke tegenstaanders er mede te verslaan, dan wapenen wijons met onze wetenschap-pelijke kritiek en laten geen slag onbe-antwoord. 0 Dat wij voor de verbetering en ver-vorming der maatschappelijke toestan-den strijden, dat wij socialisten de groo-te worsteling aangebonden hebben tôt de eindelijke opheffing der loonslavernij, tôt het gemeenzame maatschappelijke bezit der voortbrengstmiddelen, dat is met geene enkele verstandlge godsdienst strijdig. Is het Zuiver Algemeen Stemrecht met den godsdienst strijdig'? Strijden goede volmaakte werkerswet-ten tegen de godsdienstige gebruikenrî; Is cooperatie tegen godsdienst'?, of de massa-moord-machine die men militarisme noamt, die de landen door omm-nige bewapening ttitzuigt, behoort dat tôt godsdienst'? De uitbuiting van vrouwen en kinde-ren'?Een ellendig pensioentje aan afgebeul-de brave werklieden'? En dat ailes wat wji.aan deze rçgcgr 0J1 ring te veKgeefSOh vrâgen, is dat ailes tegen den Christelijken godsdienst ? Ah, natuurlijk, zetten wij eenen fana-tieken priester op zijne plaats, of een katholieken boeren-uitzuiger, of geese-len wij de belangzucht der katholieke meerderheid, de geheele katholieke pers is er bij om op ons te schelden « dat wij de godsdienst aangetast hebben » en de arme misleide arbeiders en boeren ge-looven dat. Maar niet aile katholieke en christe-lijke organen spreken en schrijven zo6 ; dat is weer eene Roomsch-Belgisch spe-cialiteit.Volgens het kath. Deutsche Volksblatt van 17 Maart 190g zeide de Jezuitenpa-ter Zeiler in eene rede over «Christendom en Sociaal-Demokratie»: « Welke om-standigheden hebben het socialisme doen geboren worden? Was het haat tegen het Christendom1? Volstrekt niet! In de eerste plaats was het haat tegen het kapitalisme... » De katholieke «Deutsche Reichszei-tung» schreef in 1898 : « Het is eene algemeene erkende waarheid dat de toekomst den stempel van het Socialisme zal dragen... Men is reeds van onze zijde begonnen het ware van het valsche in het socialisme te er-kennen en slechts het ongerechtvaardig-de, het zich van God vervreemdende te bestrijden. Het socialisme staat ons in-nerlijk veel nader, heeft althans een zijde die, zij het onbewust en ongewild, met het christendom overeenstemt... » Zoo ook schreef de katholieke advo-kaat S. J. Visser in zijn boek «Over Socialisme» : « Het socialisme gelijk het door de Marxisten is gedefinieerd is niet in strijd met een christelijk beginsel. » De Duitsche priester Lamp#ister zei te Stuttgart in Maart 1909 : « Ik geef toe, ook in de bestrijding der sociaal-demokratie is van de zijde der kerk... menigmaal foutief opgetre-den. Men zal niet kunnen zeggen dat, als het soc. dem. program verwezent-lijkt werd, de beoefening van het gods-dienstig leven niet meer mogelijk is. s Freiherr Karl von Vogelsang, katho-liek-sociaal-politicus schreef in 1885 : « De kapitalistische maatschappij-or-de is niet anders dan het werk van men-schelijke zwakte en zonde. Zij strijdt in elk geval tegen de natuurlijke en ge-openbaarde wil Gods. Deze maatschappij is, goed beschouwd, niets anders dan wanorde, niets anders dan een plu-tokratisch anarchisme, veel gevaarlijker dan de revolutionaire anarchie. » De predikant Aeschliman sch'reef in de Zwitsersche Reformblâtter : « Onze christelijke gezindheid moet zich vernieuwen en verbreeden tôt sociale gezindheid en ons ijveren voor ons eigen heil moet worden tôt een ijverig en vastbesloten werken ook voor het heil der gemeenschap. Hier kunnen wij bij de socialisten in de leer gaan. Zij zijn in menig opzicht christelijker dan die,... welke op den christennaam een bijzon-der recht meenen te hebben... » Met zulke uitspraken van chistelijke priesters en leeken kan men boeken vul-len, maar het best bewijst dat katholiek-geloovige arbeiders den kenspreeuk hul-digen « dat de boterham niet katholiek of ongeloovig is, maar dat die arbeiders te samen moeten strijden om wat op dien boterham te krijgen s, is wel het uittreksel uit eenen brief aan den secre-taris van het Intem. Social. Bureau ge-schreven door den secretaris van de « Catholic Socialist Society » W. Regan, Warlaw Drive Ruthergien, Glasgow. Deze vereeniging is aangesloten bij de En-gelsche socialistische partij. Hij schrijft o. a. ; De katholieke Socialisten-vereeniging is gesticht te Glasgow in Schotland in October 1906. De leden moeten zijn socialist en katholieken die hunne godsdienstige piieh-ten vervullen. Zij heeft voor doel om de tegenwerpingen te bestudeeren die tegen het socialisme speciaal van katholieke kant gemaakt worden en deze als valsch bewijzende, tevens het socialisme onder de katholieke kameraden te pro-pageeren. De invloed van de vereening op de katholieke gedachte in Groot-Brit-J^tanje is zeer £e.,dg d^aze be;we- ring, voor eenige jaren zoo algemee dat een katholiek geen sosiaîist k? zijn, hoort men tegenwoordig niet mee r In de praktijk toonen onze prieste ons niet vijandig. De eenige tegenwe king die ze deden was het stichten ve een katholieken bond voor sociale he vormingen. 1... Tott zoover onze katholieke partijg noot en ook tôt zoover onze ketting ve bewijzen. En dien ketting is niet te breken do< onze tegenstanders, daar het van h eerste tôt het laatste artikel schake zijn van cijfers, feiten, bewijzen en st; tistieken, allen uit officieele bronnen e bescheiden geput, die zich ter ieders i: zicht in ons Bureel van Documentât bevinden. Ga gij nu', kameraden huisbezoeker met dit geesteswapen tôt al uwe med> arbeiders en tôt hunne vrouwen, leert e onder wij st hen, bewijs hen dat het kap taal en deszelfs helpers, hetzij ze zic met een katholieke of libérale mant omhagen, de dienaars van den Mammc blijven, de brutale of de geslepene, c stille of de openbare. En dat vôor ailes, de eerste schrec tôt mogelijkmaking van al die schoom nuttige hervormingen, is : DE VEROVERINC VAN HET ZUiVE ENKELVOUDIC AI nCBIDECll C-TCaanCOtJT rikunadibbii 1 iannikun i Over een nieuw Hengsarsch Panama-schandaal Na liet eene groote land van de Oostei rijk-IIongaarsclxe monarchie, is het a: dere aan de beurt gekomen. Na de ontzagg lijk-groote finantieele schandalen waarmec Hongaarsche regeerders zich bezoede hadden, is thans iets dei'gelijks en iets e KC'VS "ontdekt betreffende bestuurdera va Ôostenrijk. De Hong£.ir«che minister-pres dent, die kapitalistische ondernemingen b voordeelde en daarvoor sommen voor c verkiezingskas van zijn partij wisb los krijgen, waarbij de bagatellen zijn te noi men — en die voor twee millioen franken winnen was voor de toelating van een spee bank — heeft nu een waardigen tegenhai ger gevonden in een Oostenrijkschen koll ga, die bovendien de geheele regeering d rekt of indirekt medeplichtig wist te m; ken. Het nie uwe schandaal speelt in het voo malige Poolsche land Galicie waar zich voc een tiental jaren onder de boerenbevolkir een krachtige beweging ontwikkelde, die i de Poolsche oppositie een tegenstellin deed ontstaan tusschen haar en de arist< kratische grootgrondbezitters. Als leide van deze «Poolsche volkspartij» is vooral o] getreden het parlementslid Stapinsky. Allengs echter verslapte haar àktie. E aristokraten herwonnen hun aangetast gi zag. Stapinsky liet zich in hun parlement; fraktie opnemen. De leider zelf verdwaalc meer en meer op den weg van spekulatie^ ondernemingen, kouranten, banken, maa schappijen voor landverhuizing, enz. Onde deze omstandigheden wistr de beruchte f nancier Dlugosz zich bij hem en zijn part in te dringen. In ruil van de door hem bi wezen diensten wist Stapinsky hem ce mandaat voor den Landdag en zelfs een m riisterieele portefeuille te bezorgen. Doch 11 is het tusschen Stapinsky en Dlugosz t< een heftige ruzie gekomen. Voor eenige di gen hielden de afgevaardigden van de Poo sche volkspartij een bijeenkomst, waar hu oneenigheid het onderwerp werd van pol tieke beraadslagingen, en ait de wederzijt sche beschuldigingen het geheele verloo van de zaak bekend raakte. In de eerste plaats treft het verlede van den tegenwoordigen minister Dlugoi de attentie. Hij is uit kleine ambtenaari kringen, waartoe althans zijn vader behoo de, afkomstig. Zelfs heeft hij in het opei baar leven gedebuteerd als — circusathlee een beroep, dat hoogere eischen stelde aa zijn lichamelijke dan aan zijn geestôlijlï vermogens. Met gestaalde spieren kwam ci latere minister, na als korporaal aan zij militaire verplichtingen te hebben voldaai in dienst van diverse industrieelen als oj zichter over arbeiders wien znjn buitengewi ne sterkte en behendigheid in het uitdeele van klappen ontzag inboezemde. Maar h wist ook met andere middelen dan vuis slagen te werken en andere slachtoffers 1 maken dan zijn ondergeschikten, die h slechts voor kleine bedragen kon oplichtei Dlugosz heeft kans gezien door een lans reeks van listen en lagen, ook ten nadeel van zijn verschillende patroons, een rij man te worden. Het terrein van zijn werl zaamheden was de petroleum-industrie, ee van de onderdeelen, waarin hij zijn talei ten het winstgevendst gebruikte, de uaft; produktie. Dlugozs was, om een voorbeel te nemen, een der leiders van het kartel d( petroleum-producenten, dat aan de 00: spronkelijke bezitters het dubbel van de marktprijs voor hun inbreng had betaalc Met den StaÀt had men het kontrakt wi _ten_te sluiten. d_at de regeerics verpliçhtl m, buitengewoon hooge prijzen te betalen voor die de eerste minister, graaf Stiirgkh, zelf [fj de olie. Intusschen kocht Dlugosz bij niet-' gegeven heeft. - Op 22 Januari 1913 onder- r leden van het kartel massa's petroleum, die teekende Stapinsky een overeenkomst met hij met ontzagelijke winsten, als zijn eigen de konservatieve Poolsche adellijke groep, rs produktie, door het kartel deed afleveren. waarbij deze groep aan Stapinsky 80.000 r- Nu steeg de marktprijs tôt het driedubbele, kronen «leende» om een orgaan te stichten., in de met den Staat overeengekomen prijs Het nieuwe blad zou _ de regeering van r_ zou verlies opleveren. Dlugosz, inmiddels Sturgkh benevens de beide Poolsche minis- miniscer geworden, ontsloeg het kartel van ters Zaleski en Dlugosz ondersteunen, en zijn verplichtingen,waardoor de Stjfcat sterk natuurlijk ook de reaktionaire groep die s- werd benadeeld. Yervolgens gebruikte hij het geld verschafte. Stapinsky beloofde al- ,n zijn invloed om de bronnen die voprname- les, gaf kwitantiea voor het bedrag — en lijk voor de bereiding van het genoemde thans verklaart een parlementslid dat de )r bijprodukt, de nafta, in aanmerking ko- minister-president hem eigenhandig de kwi- men, aan Engelsche en Duitsche kapitali- tanties heeft getoond en was hij, minister, r sten met ontzagelijke winsten in handen te de eigenlijke geldgever. Graaf Sturgkh ver- spelen. dedigt zich in de Kamer met de bewering, De twist tusschen hem en den Poolschen dat hij dit bedrag genomen heeft uit het afgevaardigde Stapinsky heeft verder het geheime fonds, dat de regeering voor poli-! 1- eigenlijke politieke bederf aan het licht ge- tieke doeleinden ter beschikking heeft. Dit ie bracht door Dlugosz om zich heen ver- geheele fonds bedraagt echter slechts spreid. Van hem en zelf en anderen, verze- 200.000 kronen, zoodat daaruit bezwaarlijk 3 kerde hij in de zooeven bedoelde vergade- 80.000 kronen voor één blad in Gallicië ba- ,1 ring, heeft Stapinsky meer dan een half taald kunnen worden. De toedracht vani „ millioen kronen ontvangen. Stapinsky, deze zaak is evenmin geheel bekend als die, eeliter, persoonlijk een geloofwaardiger van vele andere in die oneenigheid tusschen !" man, vertelt de geschiedenis geheel anders. Dlugosz en Stapirisky gedeeltelijk aan het' h Da sommen welke hem door Dlugosz wer- licht gekomen. Maar het is duidelijk, dat si den uitgekeerd, heeft Dlugosz, die zich de regeering met geld, op duistere wijzo •n steeds als de weldoener der Poolsche partij verkregen, de Poolsche oppositie heeft wiî- !e huldigen liet, o. a. van den minister-presi- len omkoopen. Het thans geblekene licht dent on den stadhouder van Galicië tsmg een puntje op van den sluier, gespreid over e gekregen. Meer nog: van een uitkeering, een regeeringsstelsel, mogelijk in pen land' door den minister van Financiën beschik- waar de burgerlijke demokratie te zwak is '' baar gesteld, groot 45.000 kronen, heeft gebleven en de arbeidersbeweging nog niet Dlugosz er 25.000 voor zich zelf gehouden en sterk genoeg is geworden om er een eind' iq maar 20.000 verantwoord. Het wonderlijk- aan te maken. ste is de geschiedenis van de 50.000 kronen, (Het Volk) Sociaal Politisk Overzicht FRAMECE3IJK DE NIEUWE PARTI.! VAN BRIAND ] !_ ENGEI/AND REOOE.DEELI) 1- De «Morning Post» schrijft: T Indien het politieke geharrewar ^ Frankrijk uit kon loopen op een strijd ti schen twee groote partijen, dan zou d L~ ongetwijfeld een groote vooruitgang ■u den éhans bestaanden staat van zaken zi. l~ Het zou de eenigb maniër'sijn om'wafc si ?" biliteit te verleenen aan de verschilïen ministeries. Het is bij de thans bestaan onvastheid der ministeries inderdaad c mogelijk om tôt een gezond en goed behc ïe van 's lands financiën te geraken. Het 1 sultaat van zulk een wijziging zou' zijn e ^ toenemend gezag van het aanblijvende p< ?" soneel, want het spreekt van zelf, di l~ waar de ministers niet langer dan 2 l" maanden aan het bewind blijven, de bl vende ambtenaren de eenige bewakers d traditie zijn. ,r Wat de ministers betreft, het beste w zij onder deze omstandigheden kunn 11 doen is zich zoo weinig mogelijk met hi 5 département te bemoeien. Men mag zi er over verbazen, dat zulk een stelsel ge r slechter gevolgen gehad heeft. Het is \v het beste bewijs voor de eerlijkheid en toewijding der Fransche ambtenaren e het algemeen. J" De «Daily News» daarentegen acht h tôt stand komen van twee groote rep 6 blikeinsche partijen niet waarschijnlij ,6 Briand, zegt het blad, zqu slechts in we k" kelijkheid de leider van een groote par kunnen worden, wanneer hij gemeene za; il maakte met de clericalen, royalisten 'J politieke avonturiers, die hem nu toeji s" chen. Maar hij is te slim om zulk een ve î1 gissing te begaan. Behalve op een ooge blik, waarop het bestaan van de Repubiii 11 op het spel zou staan, heeft het stelsel v; 'k twee partijen weinig kans in Prankri J" aangenomen te worden. MTSSBBiUt» i" MIL 1>E G1FT VOOR HET INRICHTI 1 EENER SCHOOL « IN 1IET lïOSC'SI p (WALDSCHULE). n Een bewoner van Berlijn heeft aan 1 ,z 'gemeente vijf millioen mark geschonke om daar een school in 't bosch voor bouwen voor jongens, die gezond zijn 1 L. geen erfelijke gebreken vertoonen. H plan is, om de school in de buurt v; q Lanke op te richten. e Over het program van de nieuwe scho 0 vinden wij nog het volgende vermeld : I n het onderwijs zullen niêuwe talen en n ( tuurwetenschappen op den voorgroi j' staan. De jongens moeten zooveel mogeli den heelen dag, ook gedu rende de lesse n buiten zijn. Het eten zal eenvoudig zij :: alcohol- of caffeïne-houdende dranki l. mogen er niet bij geschonlcen worden. e De gever wenscht verder, dat de jo j: gens, als hun kracht het toelaat, ond 1 leiding van hun onderwijzers groote voe g reizen doen, om hun land te leeren ke c nen. j- Het doet goed om te Iezen van een me schenvriend, die weer eens iets voor g a zonden doet. Hoeveel sterke vaders vi een nog sterker geslacht kunnen_ er uit d jongens van de boschschool groeien. d nusLAND ïr WAT DE LEIPZiGER VOLKSZEITO n OVER DEN POLITIEKEN TOESTAî " VAN MET TZARENRIJK SCDRIJJ i- Niet enkcl het Beilis-proces getuigt v e 't onophqudelijke inwendige verval van _ , -A- _ —~ " tegen de revolutie gerichte machten in diti land. [N Uit mededeelingen in de buitenlandscfae bladen blijkt, dat in de opperste regee-i ringskringen, in de omgeving van den Tsar een stemming heerscht, erger nog dan voor ln hefc revolutiejaar 1905. Meklakoff en De-IS" joenkofski, beide ministers die voor geen at enkele gewelddaad terugschrikkeu — Ros-°P putin en Metsjerski, de twee geestelijke n- steur.pilaren van het heerschend stelsel, ?" beide vervuld met eeit 'perversen en fana-y6 tieken haat tegen elke nieuwheid en iederen' ds vooruitgang — dit viertal zijn in het TsaJ n" renpaleis de voor onfeilbaar gehouden; er raadgevers, zij alleen vinden ten allen tijdej '6" een willig luisterend oor. Andere ministers en die in de oogen van iederen Westerling s^" voor .verstokt reaktionair zouden doorgaan,] l^> zijn in de schatting van de onmenschen dia ,e.s den alleenheerscher beinvloeden, nog veel te liberaal, en zullen niet onwaarschijnlijk, er binnenkort. het veld moeten ruimen. Naast de regeering) staat de «volksverte-^ genwoordiging», de Doema. De ministers 3n wenden haar den rug toe, het volk minacht J? liaar. Als eenig overblijfsel van de zegeviê-rende revolutie, werd zij door de tegen* ârî revolutie alleen met het oûgmerk gespa-ard^ ? haar tôt een werktuig te maken. Verminkti • e in haar rechten, door de regeering steeds 111 meer verkort, terwijl ze er dikwijls zelf af-i , stand van doet bovendien, heeft dit staats-. ^ lichaam niet alleen het vertrouwen van da1 ■ '* menigte verloi-en, maar ook de ach'tingl voor ziehzelve. Het is met de vierde Doema ..j geen zier beter gesteld dan met de eerste.1 ^ Integendeel: hec absolutisme treedt meeri en meer aanvallenderwijze -op, zijn zwarte' • benden gedragen zich steeds onbeschaam-j r] der, en de Doema staat tegenover hen even n" machteloos als ooit. Het verschil tusschen; de derde en de vierde is ontwijfelbaar ten m nadeele van de tegenwoordige. De derde'-m. bezat een meerderheid die wetten maken' wilde maar geen goede'wetten kon maken.; De vierde heeft geen meerderheid die wetten wil maken. Namens de konstitutioneela partij werd in de derde Doema verklaard, dat zij het als haar plicht beschouwde, met? ;> de regeering «te werken -, thans erlcent zij, dat iedere poging tôt « positieven », wetge--le venden arbeid doelloos zou zijn. De sociaal-"• demokraten en de burgerl&jk-demokrati-te sche groepen hebben ditzelfde reeds eerder ~'n ingezien, zoodat thans alleen de konsrrva-eti tieven van verschillende soort overblijvea m om zich"aan dezen arbeid te wijden. Inderdaad vindt mon lien ieder oogenbiik bereidi p.' de reeds bestaande, omvangrijke vorzame-S'3 ljjig uitzonderings- en tuohthuiswetten met a* nieuwe dergelijke wetten uit te breiden. |d Een meerderheid om voor het regecrstelsel-van heden op te komen is altijd in deze D' volksvertegenwoordiging te vinden! De n' derde Doema heeft de behandeling van de 311 politiespioenenzaak, door middel waarvan -politiespioenenzaak,- door middel waarvan' n" haar socalistische leden in de gevangenis-sen onsehadelijk zijn gemaakt, vermoffeld. De vierde Doema heeft dezer dagen het-û" zelfde gedaan met de tôt de regeering gerichte interpellatie over dit schandelijke n" geval ! e" Het gist in de politieke pai'tijwereld.j Geen enkele partij die niet onder den be-16 werfwekkenden invloed vân de tegenrevo* lutie geleden heeft. Ook dit najaar brengt ons als gewoonléjk berichten over nieuwe seheuringen en nieuwe groepeeringen. He^ i' den zegt men, dat er in de konstitutioneela ™ gelederen groote oneenigheid heerscht. Gisteren heette het, dat een grooto voor-m uitstrevende koalitie in de Doema in wor-j is. Dan wordt gemeld, dat een komi

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.