De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

759 0
29 december 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 29 December. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Geraadpleegd op 05 mei 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/ft8df6mc8x/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

DE BELGISCHE SOGIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland AJbonnementsprijs in Nederland : 90 cent per 3 maanden. • Redactie en Administratie : LONGVILLE, REMBRANDTSTR. 316, 's>GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland : f 1.50 per 3 maanden La Question est posée, In on» Iaatste nummer hebben onze lez erg. kennis gemaakt met het confliet opgerezen tusschen Vandervelde en onze Belgische kameraden in Frankrijk. Wij hebben het feit medegedeeld zon-der meer; alhoewel wij' innig betreuren, dat de verstandhouding bij de Belgische arbeidersklasse in 't buitenland zoo ver &oek is of beter gezegd, dat enkele lei-dende elementen den schijn wekken zich in oppositie te stellen tegenover de ge-organiseerde Belgische arbeiders. Wat- er zich in Frankrijk afsçeelt, verwondert ons niet al te zeer. Reeds twee maal hebben wiji ©en op-roep tôt eenheid gedaan eu antwoord is er nooit toegekomen. Onze handeling beoogde het belang der Belgische arbeiders. Goed! zal men aan de overzijde ant-woorden, maar hoe wilt gij tôt eenheid komen met U no g al soms scherpe kri-tieken tegenover sommige leidende socialisten.Een onderscheid dringt zich op: de kritiek en de vorm van de kritiek. Beginnen wij met het Iaatste om te eindigen met het eerste. De vorm van de kritiek. De gebeurteniisisen zijn zoo geweldig; het loopt hem hier over het leven van honderd duizenden der onzen. Kan er dan sprake zijn van kleuren en nuancent De vorm houdt verba.nd met den ernst van den tijd. En nu de kritiek. Na de zegepraal der Russische revolutie zijn eenige socialisten naar Rus-land gereisd. De Fransohe, de Engelsche noch de Belgische socialisten hebben hun partij nopens dez© reis geraad-pleegd.Wij hebben gemeend en. zoo lang men ons niet overtuigt van het tegenover-gestelde meenen wij het nog, dat deze socialisten in verstandhouding met de regeeringen het Revolutionaire Rusland wiklen aanzetten tôt voortzetting van den oorlog tôt de militaire overwinning in 't zicht van een duurzamen vrede; terwijl' het Revolutionaire Rusland het geschiedkundig oogenblik had daarge-steld voor eem algemeenen duurzamen vrede door toedoen der proletarische massa's. Onze veronderstelling is van des te meer gewicht, daar de regeeringen of-wel passen weigerden ofwel andere moeilijkheden in den weg legden voor die socialisten, die door de partijent re-gelmatig aangeduid zijn geworden om naar Rusland te gaan. Nooit hebben wij getwijfeld aan de zuivere inzichten dezer regeeringsge-zinde socialisten, maar vreesden dat hun goede bedoelingen een averechtsch resultaat zouden opleveren. De toestand van heden is de bevesti-ging van onze vreesi van gisteren. Ziedaar de kern van onze kritiek. * * * Waarom die argwaan en die kritie-ken? zal men opwerpen. Ziehier. „L Waarom zijn er enkel regeeringsgezinde socialisten iiiogcn naar Rusland reizen en waarom niet Ramsy Mae Donald, Snowden, Longuet en anderen? 3. Antwoordt men ons „dat is een zaak de? regeerinsen", dan zeggen wij: Ja, dat kan; maar waar zijt gij dan gebleven mèt uwen mo-ireelen en reëelen invloed bij diè regeeringen tôt opheffing dezer moeilijkheden? 3 Hebben deze regeeringsgezinde socialisten de rredespoging van Kerensky voor <?rn algp-nveneii duarzamen vrjed'e met raad en daad t-esl^uudî 4. Is de eer en de toekomst der Russische revolutie niet op een harde proef gesteld door het tôt dusver mislukken van Stockholm en wie heeft er aan dit mislukken meegewerkt?" Trouwenis dat men ons eens duidelijk rerklare wat er op de conferentie te Londem is voorgevallen en waarom zij geen sukses heeft gehad. Onze argwaan en onze kritiek liggen vast aan deze vijf vragen. Wij zyn voor eenheid, maar zullen nooit te vinden zijn voor eenheid, die niet steunt op de grondslagen van het internationaal socialisme en het pro-gram der B.W.P. Tegenover de geschiedenisi moet een ieder in déni schoot van dit verschrik-kelijk werelddrama de verantwoorde-lykheid dragen van zijin politiek en zijn daden: anderen zoowel als wy zullen daar niet aan ontsnappen. Men kan dat aangenaam of onaange-naam vinden; men kan er onverschillig of verstoord tegenover staan: ons kan het weinig schelen. De toestand en zijn van zulke draag- kracht eni bevatten in zich zulke ver-strekkende gevolgen, dat het ons mis>-dadig voorkomt nu te zwijgen en niet te zeggen wat men meent te moeten zeggen, nog was het dan ten prijze van de vriendsehap en de genegentbeid der beste vrieniden en kennissen. Men kan zich bedriegen zoo al s tijdens den oorlog ©en ieder zich reeds bedro-genl heeft; maar dam moet men beginnen het. te bewijzen. In hoeverre er vooralsnog kans be-staat tôt het hersitel der eenheid, weten wij niet, alhoewel wij, in aanpassing met wat er zich in Frankrijk komt af te spelen, er niet. veel hoop meer op hebben. Wij hebben gedaan wat plicht gebood, terwijl een verder aandringen zou gelijk staan met de vernedering en dat nooit. 't Is ook niet uitgesloten dat men ons in het raam van de ...indésirables" plaatst. Waarom niet1? Tijdens den oorlog hebben wij, toeh al zooveel rare din-gen zien gebeuren. Is het zoo, voor onsi ook goed; 't is een quaestie van appre-ciatie.Wij hebben het probleem in gansch zijn omvang naar voren gebracht; dat men antwoorde. Een oordeel van een Onafhankelijken Socialist. Strobel, lid van de onafhankelijike so-cialistische partij, had, naar aanleiding van het débat over "het .algemeen kies-recht, in déni Pruisischen landdag ook het een en ander vertelt over de Duit-sche methode tegenover het Russische vredesaanbod. Zoo o.a. verklaarde hij: „Hoe is die oproep dier Russische revolutionaire regeering aan het Duitsche volk beamt-woord geworden î Men heeft nog niet eens de openbaring van den Voordelijken tekst toege-laten en al de aankondigingen voor de Bolsche-viki werden verhinderd. De oproep der Russische regeering richtte zich tôt de arbeiders voor een volkerenvrede, welke de voorbode is van vrijheid en kultuur, doch welke slechts tan bereikt worden door een revolutionairen strijd der massa tegen het impérialisme en het annexionisme. Ik ben niet tegen wapenstilstand, noch tegen algemeene vredesonderhandelingen. Nochtans wanneer men de Russische revolutie in dienst wil stellen van het Duitsche impérialisme door de legers van het oosten naar het westen te verplaatsen om daar een beslissing na te jagen, zal men de Bolscheviki van den vrede afkeeren en ze dwingen hun leger en den oorlog opnieuw te organiseeren. In hoeverre er een zeker tegemoetkomen be-staat no-pcns de wereldbeschouwing der Bol-schèviki, wordt bewezen door het feit, dat de paspoorten voor Stockholm aan de onafhanke-Hjke socialisten zijn geweigerd. Deze paspoorten waren gevraagd om met de Bolscheviki in aanraking te komen, omdat deze aandrongen met vertegenwoord igers van het Duitsche volk te onderhandelen. Wanneer de toestand van Duitschland slecht was, werden er paspoorten toegestaan; in den nood werden de socialisten er bij gehaald." De Vredesquestie in Oostenrijk. De Oostenrijksche partijgenooten V. Adler, Pernerstorfer, Seitz en c.s. hebben in het Oostenrijksche parlement volgende interpellatie ter tafel ge-braeht:„1. Is de regeering bereid haren grondwet-tigen invloedi bij de betrokken regeeringen te doen gelden in den zin, dat de vredesonderhandelingen met Rusland niet alleen gesteund zijn op de formule „geen annexaties, noch oorlogs-schatting ten koste van Rusland", maar dat zij ook openlijk verklaart, dat du Centrale rijken, zelfs iii geval van een separaten vrede met Rusland, noch openlijke noch vermomde poli-tieke of economische annexaties ten koste van andere staten wil najagen? 2. Is de regeering bereid haren invloed bij de andere regeeringen te doen gelden tôt het ten nutte maken van de vredesonderhandelingen met Rusland om door bemiddeling der Russische regeering een voorstel tôt algemeenen vrede met de andere oorlogvoerende landen in te leidenî" V. Adler heeft de interpellatie in het raam der vermelde vragen ontwikkeld. Wij. zullen ons bepalen bij het over-nemen van het een en ander uit Adler's rede: „Onze interpellatie is niet zoo zeer ingege-ven door den wensch naar een vrede, maar wel naar een algemeenen vrede. Wij* zijn gclukkig dat er aan het oostelijk front niet meer gevoch-ten wordt «h wij wenschen onzen Russischen vrienden ireluk, die in de gelegenheid waren een historisehe taak te volbrengen: de baqn tôt den vrede te effenen. Maar er moet een verdere schrede gedaan worden: de mogelijkheid tôt een gelukkig einde van den oorlog moet gezocht worden. Het han-delt hem over het feit dat een separate vrede niet mag leiden tôt een separaten oorlog. De vrede met Rusland zal dan slechts van kracht zijn, wanneer de weg tôt een algemeenen vrede open blijft Het is noodwendig, dat wij on ge bond en ver-klaren, dat ons verzaak aan openlijke en vermomde annexaties eerlijk gemeend is. Hadden wij nopens België, Servie, Monténégro, Roumenië, Italie en Albanië een klare taal gesproken, dan zou men niet eerst moeten vragen wat het beteekende hetgeen Czernin heeft gezegd. Hadden wij klaar gesproken, dan zouden de anderen ook klaar hebben gesproken. Dan zijn wij op den vredesweg, nièt van een separaten vrede, dien wij niet zullen bereiken, maar van den algemeenen vrede." Verpeding aan de nabestaanden der Italiaanschen gesneuvelde soldaten. In Italië is een Regeeringsverzekering tôt stand gekomen, welke vanaf 1 Jan. 1918 in voege treedt. Deze assurantie verzekert: 1. Een bedrag van 500 frs. aan de naastbe-staanden van een soldaat, gedood op het slag-veld; overleden aan opgeloopen wonden of ge-storven aan een ziekte, die verband houdt met de krijgsverrichtingen. Voor de naastbestaan-den van officieren is dat bedrag op 1000 frs. - vastgesteld. Deze vergoeding vermindert de pensioenen der rechthebbenden niet. 2 De tweede polis geeft recht op 1000 frs., welke zal betaald worden: a) na den dood van een verzekerde gedurende den oorlog, indien de nabestaanden geen reeht op pensioen hebben; 'bj ten allen tijde na den dood van den v>;r-zekerde, verzekfring welke van kracht blijft gedurende 30 jaren. Wanneer na de 30 jaren de betrokken persoon nog in leven is, zal hij zelf recht op het bedrag hebben, hem door ' deze verzekering toegekend. Het reeht op de verze-keringssom kan ook aan anderen overgedragen worden. Na 15 jaren heeft de overlevende het recht de verzekeringspremie op te eischen, in welk geval het dubbel bedrag der verzekering wordt uitbetaald. Na 20 jaar verzekering bedraagt de premie van 500 frs. 1325 frs., deze van 1000 frs. 2000 frs. De wensch is uitgedrukt, dat de verzekering van terugwerkende kracht zal zyn, om het onrecht tegenover reeds vroeger gesneuvelde soldaten te voor-komen.De polîtieke Eertïjkheid. Wij lezen in de Leipziger Volks-zeitung:In de rijksdagzitting van 29 Novem-ber antwoordde Scheidema.nin aan Haase : „Er is gezegd geworden, dat Dr." Helphand (Parvus) zich bij den vertegenwoordiger der Bolscheviki te Stockholm heeft opgedrongen. Het tegendeel is waar. H. Dr. Helphand is uit-genoodigd geworden door de Bolcheviki wel-dra naar Stockholm te komen Het bewijsmate-riaal (brieven en telegrammen) ligt voor de hand. De door mij aangevoerde daadzaken. staan vast." Op 4 December werd door den buiten-landschen vertegenwoordiger der Bolcheviki, Orlowsky, volgend telegram naar Haase gezonden: „Heden stuur ik u een express-brief met protest tegen verklaring van Scheidemann in den Rijksdag nopens Bolcheviki. Orlowsky." Den 17 December had Haase den express-brief nog niet ontvangen, terwijl Karel Radek in de ,,Prawda" de verklaring van Scheidemann kategoriek te-genspreekt.Hier voegen wij niets aan toe. Sffjging van het geld. Een aardig verschijn6el doet zich voor, dat doet veronderstellen dat men in de kapitalistische wereld aan een na-derenden vrede gelooft. De Marken zijn op eenige dagen van 33 gulden naar 45 gulden, de Belgische franken van 28 gld. •naar 36 gld., de Engelsche ponden van 10.70 gld. naar 11.30 gld. omhoog ge-gaan. Ook de Russische roebels zijn zelfs in waarde gestegen. Ons 4de Kongres. Den 25 en 26 December hebben wij sinds ons bestaan ons 4e kongres ge-hcuden, ditmaal te Amersfoort. De beginselverklaring der eerste ure is nogmaals bekrachtigd geworden: trouw blijven aan de verklaringen van 4 Augustus 1914 (aile Belgen hebben tôt eersten plicht te strijden voor de vrijmaking van het grondgebied) ; verwerpen van al wat de Belgen kan verdeelen, alsmede ook de annexatie-politiek;aanvaarden van den godsvrede in zooverre de andere }>olitieke partijen en godsdienstige groei)eeringen zich er aan onderwerpen. * * * 1. De Binnenlandsehe politiek. De volledige, alzijdige onafhankelijk-heid van België is en blijft een der hoofdpunten van ons program. De taalquaestie moet bij het beëindi-gen van d«n oorlog integraal opgelost worden, waarbij er volledige kultureele autonomie aan Vlaanderen wordt ver-strekt. Het kongres sluit zich zonder voorbehoud aan bij de zi swijze van het Hollandsch-Skandinaafsche komité. Bij het ekonomisch lierstel van België moet er rekenschap gehouden worden met de belangen der arbeiders-klasse. Het kongres protesteert tegen de samenstelling van den ekonomischen raad, gelast met de studie van het ekonomisch herstel en drukt den wensch uit, dat de Belgische arbeidersklasse vertegenwoordigd worde in dezen raad. De politieke gelijkheid en de afschaf-fing van Art. 310 blijven twee hoofdpunten van het program der B.W.P. Het kongres is van oordeel, dat, zood'ra de , vrede is ingetreden, deze twee quaesties ter tafel moeten komen en opgelost worden. De sociale wetgevirig moet herzien en volledigd worden in aanpassing met de [ resoluties der internationale kongressen der vakbonden. ( Na kennis genomen te hebben van de redevoering, uitgesproken door de Bro-queville op 18 November te Parijs, drukt het kongres zijn verwondering uit, dat onze minister-president geen ; formeele toezegging heeft gediaan no-i pens deze brandende problemen, waar-; voor de Belgische arbeidersklasse reeds zooveel offers heeft gebracht. ; Het kongres drukt den wensch uit, i dat de eenheid in de rangen der Belgische arbeidersklasse zich weldra moge herstellen, op^basis van de standregelen L der B.W.P. en de grondstellingen van j 't internationaal socialisme. De B.W.P., - getrouw aan hare traditiën, moet hare plaats hernemen in den schoot van de s Internationale. ♦ ♦ * 2. De Buitenlandsche politiek. Op 4 Augustus 1914 is België's onaf-hankelijkheid geschonden, terwijl dp buitenlandsche politiek van België zich altijd stipt heeft aangepast aan het neu-l traliteitsbeginsel. Op 4 Augustus 1914 heeft België naar j de wapens gegrepen ter verdediging r van zijn onafhankelijkheid. Het kongres bevestigt, dat deze oorlog voor België " zijn v erd edig i ngs k a rak ter moet be-houden.Het kongres verwerpt op de besliste 5 wijze aile annexatiepolitiek, van welken t aard en onder welke voorwendsels ook. De ekonomische politiek van België moet gesteund zijn op de politiek van vrijhandel; de ekonomische oorlog zou noodlottig zijn zoo voor den wereldvrede l als. voor de toekomst van België. Het kongres besluit, dat de Belgische natie, terug vrij en onafhankelijk, alleen te beslissen heeft over hare politieke konjunktuur en drukt den wensch uit, dat, onze tegenwoordige regeering geen politieke noch ekonomische verbinte-nissen kan aangaan, die afbreuk zouden doen aan onze staatknndige verhoudin- gen van voor den oorlog. * » » 3. Het toekomstig vredesstatuut. Ons vredesprogram luidt: dit moet de Iaatste der oorlogen zyn. Het proletariaat heeft dezen oorlog niet kunnen verhinderen, deels bij ge-brek aan macht, deels omdat het verrast i is geworden door de geheime diplomatie. Het proletariaat draagt geen schuld aan den oorlog, terwijl de oorlog de i grootste offers vraagt van de arbeiders-klassen.De Russische revolutie bevatte in zich de vruchten voor een algemeenen i duurzamen vrede; d'e vredesformule is: geen annexaties, geen oorlogsvergoe- ding, zelfbeschikkingsrecht voor aile volken. De Russische revolutie was het aan-knoopingspunt voor een internationale aktie van het proletariaat voor een algemeenen vrede. Te Stockholm zouden de vertegen-woordigers der arbeidersklassen verga-deren met de Russische revolutionairen, om de basis te leggen van den socialis-tischen vrede, een vrede tegen het militarisme, tegen het impérialisme, tegen de geheime diplomatie. Stockholm heeft zijn historische taak . vcoratlsnog niet kunnen vervullen, door omstandigheden onafhankelijk van den wil der Russische revolutionairen en der ontwerpers van de algemeene kon-ferentie.Het kongres betreurt, dat die Entente-regeeringen verantwoordelijk zijn voor het feit, dat de konferentie van Stockholm vooralsnog geen plaats heeft gehad. Het betreurt dit des te meer, omdat de ontwikkeling der gebeurtenissen in Rusland ons geplaatst hebben voor toe-standen, welke kunnen leiden tôt een separaten vrede, in tegenstelling met een algemeenen, duurzamen vrede, waardoor de oorlog wordt verlengd, het impérialisme versterkt en die de internationale aktie van het proletariaat tij-delijk hebben verhinderd. Onder de tegenstanders van Stockholm bevinden zich enkele leidende elementen van het internationale proletariaat, waarbij een paar Belgische partijgenooten, die in weerwil van hun prach-tig verleden de Belgische arbeiders in de quaestie van Stockholm bitter hebben teleurgesteld. * * * 4. De konferentie van Stockholm. De nieuwe politieke koers in Rusland heeft niet alleen de eenheid gebtoken in de rangen der Russische arbeidersklasse, maar heeft een toestand doen ontstaan, die een internationale aktie van het proletariaat onmogelijk maakt. De vruchten der Russische revolutie — een wereldvrede door een volk^n-bond — zijn in gevaar; in plaats vah een algemeenen vrede staat een separaten vrede voor de deur, die de kiemen draagt van de zegepraal van het impérialisme.Is het dat, wat ons de Russische revolutie zou brengen? Het ware een bittere teleurstelJaig, niet alleen voor de arbeidersklassen der West-Europeesche landen, maar voor gansch het proletariaat. Het kongres, na nogmaals een warme hulde te hebben gebracht aan de Russische revolutie, doet een beroep op de Russische arbeideTsklasse om een einde te stellen aan dezen broedertwist, de eenheid in de rangen der Russische revolutionairen te herstellen) om het ge-schiedkundig oogenblik voor een algemeene conferentie terug tôt stand te brengen in 't teekeni van een algemeenen wereldvrede. Russische arbeiders en revolutionairen!Gij hebt een oproep gericht tôt het internationaal proletariaat onder de leuze: Proletariërs aller landen! Vereenigt U ! Op voor den wereldvrede. De georganiseerde Belgische arbeiders hebben U geantwoord: wy stem-men toe. Nu richten diezelfde Belgische arbeiders zich tôt U, Russische arbeiders en revolutionairen, met den oproep: Russische arbeiders! Vereenigt U! Op met het internationaal proletariaat, niet voor een separaten, maar voor een algemeenen wereldvrede! De conferentie van Stockholm moet terug aan de dagorde. » » * Resoluties eenparig aangenomen door het Kongres I. De B.B.A.N., vergaderd in Kongres op 25 en 26 December 1917 te Amers-foort,bekrachtigt zijn beginselverklaring, die aan de basis ligt der politiek van den bond; protesteert krachtig tegen de onverschillig-heid der Belgische regeering nopens onze arbeidersklasse, zoo vluchtelingen als soldaten- jreïnterneerden ; onderschrijft het manifest van 't Hollandsch-Skandinaafsche komité, waar er sprake is van de volledige onafhankelijkheid. en het ekonomisch herstel van België, alsmede de kultureele autonomie voor Vlaanderen. in het kader van het Belgische staatswezen; T\^EDE JAARGANG No. 16. ZATERDAG 29 DECEMBER 1917 LOSSE NUMMERS 7V2 CENT Oplage van de week; 5850 Nos.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Rotterdam van 1916 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes