DE LEGERBODE den Dinsdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN besfemd ; ieder© compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. OP HET BRITSCH FRONT De ¥@p®vering vasi Hamef ers vars het Boseh van Vaine Eene welgelukte Verriclitina;. De Amerikanen nemen er deel aan. De Tanks' helpen mee. De Australische troepen, die zich dit jaar met l'oem hebben overladen op de Somme, komen teu Z. van deze rivier eene bijverrichting tôt een volmaakt welgelukken te leiden. Zij vero-verden een dorp, Hamel, en een bosch, het b os ch van Vaire en Hamel, namen meer dan • 4.oOÛ gevangenen en ontnamen aan den vijand den eenigen goeden waarnemingspost dien bij bezat in de Corbiestreek, zeer belangrijk midden van wegen. De Australiërs hebben hun schitterend succès te danlcen aan hun manier van aanvallen : AUer-hevigst bombardement gedurende eenige minu-ten en vooruitgang van de infanterie tussehen twee liniën tanks. Deze methode liet aan de infanterie toe in 80 minuten tijds de opgelegde taak te vervullen : 2,900 m. vooruitdriugeu op «en front van 6 km. Bij de Moffen. Het is klaar bewezen dat de vijand niets be-greep van de zaak. Zijn spervuur kwam te laat, op het oogenblik waarop de Australische infanterie reeds handgemeen was met de Pruisische voetgangers. Daarbij was dit geschut onvol-doende, daar onze batterijen het meerendeel der vijandelijke stukken neutraliseerden. Onze artil-ïeristen kregen niets te lijden van wege de tegen-batterijen.De Duitschers in hunne loopgraven verwacht-ten een zeer langdurig bombardement en het gebruik van gasgranaten. Dientengevolge ver-stoken zij zich in hunne dekkingen of gingen îieerliggen in de loopgraven, met het gasmasker voor het aangezi< ht. De tanks en de infanteristen waren zoo spoe-dig ter plaatse, dat al de Moffen in de eerste linie, op zeidzame uitzonderingen na, vastgegre-pen werden vooraleer zij een geweerschot hadden gelost. Over 't algemeen was de weerstand der anderen niet bijzonder flink. Het gevecht was enkel hevig op één punt van het slagveld, waar de tanks niet konden tusschenkomen, en rond eenen nest machiengeweren, door de Duitschers IttLfJ'I!'!"-""-!1 1Vl'J, L'I IU1'.1 HJUI , J. i_ j 1 Itel Belgisciî Rood-Kruis Het Pkood-Kruis van België, wiens geld in kas opgeëischt werd en naar Berlijn gestuui'd door de Duitschers, werkt sinds 3jureu on der toeaicht van den algemeenen gouverneur te Brussel, die er, als afgevaardigde, de graaf von Men-gersen plaatste. In een verschenen verslag, laat de Duitsche graaf de bedrijviglieid kennen, voor het jaar 1917, van het Hood-Kruis van Belgic... dat verduitscht werd. Deze hedrijvigheid, voor wat Belgische ge-kwetsten enoorlogsinvalieden hetret't, isze er be-Ipei'kt.Zij spreiddezichvooraluitoverde Belgische soldaten die verdwenen, gekwetst of overleden zijn. Tôt ln Januari j.l., werden volgende in-iichtingen gegeven, dank aan het internationaal komiteit van Gene.ve, en het inlichtingsbureel van het ministerie van Ooriog te Berlijn : 26,576 over Belgischè soldaten, ziek of ge-kw»lst;796 over Belgische soldaten, verdwenen; 20,904 over Belgische soldaten, overleden. Daarbij werden 244 nalatenschappen van Belgische krijgsgevaïigenen, gestorven in Duitsch-fand, naar België gestuurd, om aan de belang-hebbenden te worden overgemaakt. Het opzoeken der erfgenauien en het over-handigen der nalatensebap gebeurde met de medewerking van de Belgische gemeentebestu-ren. Sinds Januari 1916 werden 475 nalalen-gc'iappen vereffend. liet verslag eindigt met de balans van de maatschappij. Den 28" Februari 1918, wrfs er S7.788 fr. 97 in kas; wann»'er de moffen er de Jjaud op ie^den, was er meer dan 200,t/00 fr. i verborgen, zeer dicht bij de linie van vertrek vau de Australiërs. De veroverde Duitsche loopgraven waren zeer eenvoudig opgebouwd, min goed dan men zou hebben verwacht na verschillende ma anden bezet-ting en de hindernissen waren van geringen aard. Dit schijnt te bewijzen, ofwel dat de Moffen geenen aanval voorzagen, ofwel dat zij hier niet ilachten te blijven. Maar hier niet blijyen, wil dat zeggen dat zij wilden vooruittrekken ? In de tweede linie en in de hulploopgraven ver-loor de vijand veel volk. De st:ijders rekeneç dat er zooveel dooden zijn als gevangenen. Het getal dezer bedraagt 1,500 en 40 oflicieren. Allen waren in goede gezondheid. Men bemerkt dat deze troepen wel gevoe.1 worden. Hunne moreele gezondheid, daareutegen, is min goed. En noch-tans wisten ze niets af van de Amerikaansche inspanning. * De Amarikaansche medewerking. De gevangenen waren zeer verwonderd te vernemen dat eene troep Amerikaansche infan* terie aan de verrichting deelnam. Zij namen de Sammies voor Australiërs. Eene buitengewone hoeveelheid oiïicieren bevonden zich onder deze troepen ; talrijke Amerikaansche luitenanten en onderluitenanten hadden plaats genomen in de rangen der troep, ten einde aan 't gevecht deel te nemen. De Australiërs verklaarden zich uiterst tevre-den over hunne wapenmakkers. Zij waren het allen :t akkoord om hunnen grooten ofiensieven geest te erkennen. De Sammies Ieverden het bewijs dat zij de woorden van Wilson in 't werk kunnen stellen : « Het verleden en de lockomst zijn in een gevecht man tegen man betrokken. » Een Amerikaansche ltorporaal maakte deze woorden daad, 7 moffen doodend, ;{ met de bajonet en 4 met eene handgranaat. Hij kwam terug met drie wonden, De compagnies van onze machtigste bondge-nooten vielen aan al roepend : « Lusitania t Lusitania ! Lusitania ! » , De Roi der Tanks. Het gemak waarmede dit succès werd behaald, valt te danken aan de tanks. Een groot getal maçhienen, zware en snelle, namen deel aan het gevecht. Zij gingen vooruit op twee rangen, de infanterie omlijstend, dezen eenen doortocht bereidend, en ze verdedigend tegen aile verras-sing. De Moffen wierpen eerst hunne veelkleu-rige vuurpijleu, die de tegenwoordigheid der tanks melden, wanneer deze voor de eerste linie stonden. Bijna al de machiengeweernesten werden gezuiverd door de stormwagens. De talrijke afdeelingen machiengeweren, door de Moffen in het hoogo s;i as en in de korenvelden geplaatst, kregen den tijd niet schade te doen. Eenige i-anks hadden het malerieel gebracht beslemd tôt het versterken van de veroverde stellingen. Aile brachten gekwetste infanteristen terug. Na hun werk te hebben volvoerd, keerden deze machieneu, zonderop het slagveld te draîen waar zij het mikpunt zouden zijn van de artillerie, in de liniën terug, zooals koerspaarden die hunnen toer rond de renbaan hebben geëindigd. Geen enkele tank werd vermist, geen lid der beuianning werd gedood. Er waren eenige ge-kwetsten. Dit is het schoonste bewijs van de noodzakelijkheid der tanks dat ooit werd gegeven. Dit machien is hettegengif van het machien-g'eweer en van de loopgraaf. En zijn îiut is des te grooter, daar de Moffen uit hunne bekende Hindenburglinie en uit de gebetonneçrde deijj» kingen zijn geworpen. Een verhaaltje om te eindigen. Een Duitsche mitraljeur, geplaatst op een heuveltje, nam als mikpunt de Australische brancardiers die gekwetstën opnamen. Eeu taukoverste bemerkte zijne inisdadige handel-wijze en richtte zich naar dezen schui'k. Deze, gansçh ingenomen door zijn afschuwelijk werk, îioorde hem niet komen; te meer, daar de tank aankwam gelijk een dravend paard. De Duit-scher werd verrast, omgeworpea en in de onmo-gelijkheid gesteld te bewegen door het machien. Zooals een olifant onder zijne pooten eenen ouliandigen jager verplettert, aldus draaide de tank langza un rond op den moordenaar der brankardiets. Na deze rechtvaardige straf. k< er-de hij terug uaar het gevecht. A. Mata&nb. De Belgische Vorsten in Engeland De Engelsche bladen brengen eene ontroerde liulde aan onze vorsten ter gelegenheid vau hunne reis naar Londen en iu Groot-Bretauje. De Times schrijft : « Sinds 't begin van den ooriog, was de roi van Koning Albert onophoudend zijn leger te ondersteunen, in het veld, door zijne tegenwoordigheid en zijn voorbeeld, en hij vervulde deze roi op wonderbare wijze. « Misschien, in Engeland, daar wij met angst onzen eigenen last hebben te dragon, denken wij niet genoeg aan het langdurig lijden van het Belgisch volk, met zijne zoo vwhevene ziel, dat onder den Duitschen hiel leeft ? Het gedacbt van dit lijden kan nooit den geest des Korings verlaten, en tussehen hem en zijne onderdaneu, bestaat er eene solidariteit van onverschrolcken weerstandsvermogen. Het weigeren van Koning Albert vaii de eer van zijn land te offeren voor den prijs, aangeboden door Duitschland, lieelt zijne plaats verkregen in de groote beslissingen der gesebiedenis. Zijne vaste volharding, gedu- rende deze hax-deoorlogsjaren. zijnegetrouwheid aan wat ongeschonden overblijît van Belgischen grond, zijne besclieidene en schitterende eigen-schappen van persoonlijke dapperheid en vau moedig geduld, hebben hem de oprechte bewon-dering en de warme genegenheid gewonnen vau de Britten, die in hem den trouwen man ver-eeren, die niet geknakt werd door het ongeluk van de koninkljjke waardigheid. « De Britten eerbiedigen en vereeren 00k zijne vrouw, voor de toewijding en den moed door haar bewezen. In den Koning en de Koningin der Beigen groet Groot-Bretanje de ziel zelt van de trouw aan het gegeven woord, het hoog moreel dat geene rampen vermochten te ver-zwakken en de verpersoonlijking van eene hoop en een ontembaar vertrouwen. » Het meerendeel der Engelsche dagbladeu brengen dezelfde hulde van bewonderiug aau onze vorsten. De Kinder en oîizer Vorsten Tijdens hun bezoek aan den koning en de koningin van Engeland, waren onze vorsten vei'fczeld van hunnen jongsten zoon, den graal van Vlaanderen. Hij kwam van Dartmouth, sa m en met prins George, een der zonen van den koning van Engeland. De hertog van Brabaut kon met zijne ouders niet medekomen, daar liij in het kollegic te Eton lichtclijk aan influenza leed. ' » III I II ———— Ta Eera vas in Kslei «an Kolnniën Ter gelegenheid van zijnen doortocht door Londen, werden aan den heer Renkin, minister van Koloniën, gelukweuschen toegesluurd door de « American-Belgian d hasidelskamer- De heer de Levai, rechtskundig raadsheer van het Amerikaansch gezantschap en voorzitter der nieuwe instelling, sprak over het werk uitgevoerd in Kongo. « Tôt nogtoe ». zegde de heer de Levai, « namen de Amerikanen bijna geen deel in de ontwikke-lintr der Belgische kolonie, maar liiui invloed is belangrijk genoeg, cm te mogen gelooven, dat hun oiidernemiugsgeest hier 00k z.al in 't werk zal gesteld worden en dat België gelukkig zou zijn in Kongo een gedeelte van de schuld te betalen, jegeus het edelmoedig Noord-Amerika aangegaau. » De heer Renkin antwoordde in eene welspre-kende redevoering : « Om onze rijkdommeu uit te baten », zegde de minister van Koloniën, « rekenen wij op de medewerking van al onze vrienden, en wij hopen vooral dat onze betrekkingen met de Vereenigde-Staten nauwer en intiemer zullen worden. Misschien 00k zullen wij u kuiyien bewijzen boe dankbaar België zich voelt. Voorzitter Wilson schijnt 011s de kampioen der edelmoedige opvat-ting'en. Moge bij den zege verzekeren van het recht op aarde, het zal voor hem een onvergau-kelijke eer zijn. » De heèr Skinner, algemeene Amerikaansche consul, bracht iu eenige woorden liulde aau 01 ze "Vorsten, aan ons leger en aau het Belgisch voik. 1^3 Jull 101R jNTnmrner 591

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.