DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOH DE BELGISCHE SOLiDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron, of batterij ontvang-t tien of vijftieri Fransche en Nederlandsclie exempiaren. ROEMRIJKE BLADZIJDEN Elis BeUidain hi bet Z" Hspsat âaprs te ï35Î. (Vervotg) Na den verschrikkelijken nacht van §tn op <6™ Oktober, zoo angstvol met al zijne tragische I çebeurtenissen. gelukten (le verstrooide elemen-ten van. het 2de regiment jagers, die door den slrijd in den donkeren nacht zoowat naar allé kaaten waren uitéen gerankt, weer in den loop ' Tan den dag te Bouchoute bijeen te komen, dank vooral aan de bawonderenswaardige wilskracht van de officieren. De houding en oe toewijding van hunne oversten brachten langzamerhand weer wat kalmte bij de diep beproefde eenheden terne, en gelukten erin het wonderte Verrichten van dit zoo zwaar gekneusde régi ment weer on» jeveer geheel in te richten, vôôr dat het bevel tôt den aftocht kwaiu, waartoe het commando besloten bad. Het was rond 10 uur 's avonds, op 6ln Oktober, nadat de mannen om zoo te zeggen sedert 26en Sep-tembergeen oogenblik rust meer genoten hadden, dat het 2de regiment jagers Bouchout' verliet, om te ontsnappen aan die hel, Waarin het reeds sedert tien eindelooze dagen had geieden en gestreden. * Den 7cn 's morgens bereikte het de oevers van de Schelde, in een staat van uitputting dien men «eh vvel verbeelden kan, eu trok om 5 uur langs de bnig te Burght den stroom over. Geschokt en dooieengehost, met den hoop die zich langs dien | smallen overgang samendrong om zieli daarna over de wegen uit te foreiden, kwam het regiment na tienaaruitputtenden marsch te Melsele, dicht , bij Bcveren-Waes ; om 8 uur 's avonds kanton-j ncerde men daar. De vermoeide manschappen viol«Hi in een zwaren slaap, geheel gekleed, net | geweer in het bereik van de hand, te midden Tan al het gewoel dat er nu in dit anders zoo vreedzame v laamsche plaatsje heersclile. j Het was nauwelijks 3 uur, op Donderdag | 8® Oktober, toen de reveille, in den donkeren nacht, de mannen weer op de been riep. Verstompt, uitgeput door de vermoeienis, laten "j zich leiden door de officieren, die vruchteloos beproeven ze uit hunne verdooving te wekken. JJnversehillig voor ailes, gaan zij naar het onbe-kende, en begrijpen slechts dat zij een dreigend gevaar ontvluchten, daar men geene minuut ver-liezfcn mag. En zoo gaan zij langs de Hollandsche grens, pp slechts enkele kilometers daarvan verwijderd, m de riehting van het Westen, zonder te weten waar o( wanneer men zal hait houden. Zij gaan lailgs de srnalle wcgen. nog versperd door de onalrienbare reien caissons, kaconnen of dave-rende autos die voorbij rijden, te midden van al e verwarring, van de kreten en de vioeken die °veial weerklinken. Onze jagers trekken steeds verder ; mijlen vol-§en op mijlen, dorpen op dorpen. Soins blijft ,ten, faa» on «en tijd lang hait te houden ; dan .en zij zich r.e_er in de velden .langs den eg* m de hoop een ' oogenblik rust aan hunne kr, ®ven kdematen te gunnen. Een fluit9ignaal 'DM en de lijdensweg herbegint. Tôt zelfs de appersten slepen zich weldra nog slechts uitge-; zij kunnen niet verder. Het duurt nu "Wo n l'en ,uren dat men marscheert ; het stoB i W V'j^.'en î de avond valt en nog gaat men str 8 ^00rni.t' u wordt het nacht ; pijnlijk tnPe«n zij verder ; anderen kreunen van DE SERVISCHE HELDEN dedi . reetûde dagbladen melden ons dat de ver-Sam!-1" vaïl ^elgrado doôr den erfprins van ken Lr! aaTl8CT°era werd. Hij heeft daarbij blij-ffieer /even van een bovenmenschelijken moed ; van rio*"1 -eïls was iûj °P ^et punt in de handen Tan y1 v^a,n^te vallen. Toen hij in gezelschap een h n ft e® officier de plaats verli.et, deed «tad JI1°aarsc'1 régiment zijne mtred'e in de vermoeienis ; hier en daar valt er een in zwijm en stort neer in een gracht langs den weg. Eindelijk, na twintig uren marsch, na meer dan vijftig kilometers in eens te hebben afge-legd, bereikt het 2e regiment jagers, een weinig vo6r middernacht, het einde van deze verschrik-kelijke etappe ; men is te Assenede. Men zal het er, gelukkiglijk, den ganschen volgenden dag 9on Oktober laten rusten, en den voigenden dag, bij het eerste grauwe morgenlicht, zal het regiment in het kleine station Van Assenede in de wagons stappen die, langs Eekloo en Brugge, onze jagers naar Thorhout zullen brengen. In het kleine Vlaamsche stadje dat nu van troepen krioelt, en dat langzamerhand verwon-derd en ongerust wardt, voigt eene nieuwe rust op het ontschepen. Dan, op maandag ii2°" Oktober, zet het 2= regiment jagers den auoeht voort naar Vladsloo, langs eene baan itog steeds be-lemmerd door lange stoeten ongelukkigen die vôôr den in val vluchtten. En toch, het scliijut hier zoo lachend en zoo kalm, in dit vruchtbare, groene landschap, dat door eene bleeke heri'slzon wordt beschenen, dat de zenuwen langzamerhand mimier overspannen worden. De angst, die de kelen dicht schroefde, neemt af. Plots merkt men dat men vrijer de frissche lucht inademt, die van de zee tôt hier overwaait: men eet naar hartelust, met razenden appetijt ; de vermoeienis vermindert. En daar de officieren met hunne manschappen lachen en praten, daar zij vol vertrouwen se hij-nen en zeker van <3e toekoinst, begint tnen te gelo'oven dat, als bij een mirakel, het gfoote gevaar dat ons loger bedreigde nu afgewend is. In ieder geval schijnt het wei dat de aftocht ten einde is. Want op Dinsdag, 13en, krijgen de jagers bevel Vladsloo in staat van verdediging te stellen. Zij vorderden het materiee! op dathun ontbrak — er was er zooveel van in de looogra-ven vôôr Antwerpen gebleven, — en zetten zich aan het werk. Dien zelfden dag verneemt inen De Koningin photograaf De Koningin zal van den oorlog een der rijkste verzamelingen clichés meedragen, die iemand kan bezitten. ledermaal. immers, als onze Vorstin een toertie maakt, neemt ze haar kodak met zich. Meu heeft ze, aan den rand der loopgraven, onze soldaten aien opneinen, met een lievè behendig-heid de gewolde rookwolken zien pakken van een schrapnel op het oogenblik dat hij ontplofte. Soins gebeurt het ook dat zij t personages » photografeert. Een heerlijk buitenkansje viel haar in dat opzicht te beurt verleden Maandag. Ziehier in welke omstandighedeu. Zaterdag begaf zich baron Beyens, staatsminister en mi-nister van buitenîandsche zaken, van Sainte-Adresse naar het Hoofdkwartier. Hij moestdoor de Vorsten ontvangen worden. Zijn auto die nogal snel reed, v.olgdede tramlijn, toen een der VQorste wielen te recht kwam in een geul Het rijtuig stak plots Stil en baron Beyens stuikte voorover tegen het châssis en werd zoodanigaan het hoofd gekwetst dat hij te Abbeville moest stil blijven om de wonde te laten vermaken. 's Anderendaags zette de Belgische minister, met het hoofd omwonden en bedekt met een zwart kapje, den onderbroken weg voort en bereikte eindelijk het doel van zijne reis. Baron Beyens in dien toestand ziende aanko-men, als iemand die uit een ambulancie kwam, werden de Vorsten eenigszins verontrust. De minister stelde ze gerust : 't Was eendoodgewoon ongeval dat geen erge gevotgen zou hebben. -- Als 't zoo is. zei de Koningin, laat me u dan geluk wenschen dat ge ontsnapt zijt aan een gevaar dat u het leven had kunnen kosten ; en zie, ik wil u çen gedenkenis laten van het ongeval ... En 2onder den minister den tijd te gunnen na te denken, «rpakte » de Koningin haar toestel en... baron Beyens, het hoofd bedekt met zijn kapje. Voor het Rood-Kruis — Ontvangen 1 frank, naar aanleiding van een solo-slim gespeeld door den soldaat Van Looveren (medespelers : Wygerde, Vagenhende en Delaii^e). dat de aftocht inderdaad eçn einde heeft geu«-men, dat het leger op den Yser zal stand ho*-defn, ten einde de hand te reiken aan de Bondge-nooten en zoo eens te meer front té maken t •je* den vijand. Zij zullen niet langer alleen ataan. Allen te saam nu, Franschen 'en Engelsckan tm. Belgen. gaat men den Duitschen starinîoo}» houden. De Koning bevestigt het ; de K^oing geeft het bevel. Eene daverande toejaieSniiig weerklinkt, en al de hoop #n al de strijdlust die weer trillen in de ziel van onae- kVeina jagars, zoekt eene uiting in dien daverenden krest. En daar men dus nogmaals gaat strijdeii, w«r^ den er onmiddellijk inaatregelen genomen, ona iian de verzwakte eenheden, waarvan vooral d® kaders vreeselijk zîjn gedund. weer wat nieuwe kracht le geven. Den 14,n besluit men dns, vooi? het aanstaande gevôeht, bet 2" en het 5" j a géra tôt één regiment sa men te smeiten ; deze broedar-regimenten hadden tôt nu toes nanst eikander, hun bloed in dezelfde gevechten vergotan. Het is alsof het d{\ppere regiment îoo niauwa kracht gekregen heeft : Men vo^U, ïich 200 veili-ger, schouder aan schouder ; men weet dat raaa oversten heeft, vol ondervinding, die hunne nieuw gevormde eenheden in d<en geweldigeu strijd zullen Voeren. Met de grosp Reynaart, di« hen niet verlaten he«ft, vorust het jag#ra aldns vo'ortaan de W'' gemongde brigade, ondar de bevelen van kalcnel Salts. Op 'het oogenblik dat het Beîgisch leger o» den Yser stelling nain, was het tôt on 80,000 man gekrompen, waarvaai slechts 48,000 gewe-ren ; oudanks zijne zwakheid was het «erst ver-plicht een front van 36 kilometers te bezettan, dat zicli ïiitstrekte van de zee tôt aan Boesinghé, waar het met de Fransche tarritorialan in ver-' binding stond. Van i5"° tôt iS,n Oktober, zal de 3e divisia het gededite van dit front aan de Yperlee, ten Zuidett van Dixtnuiden bezetten. Het 2' jagers 2al zich eerst naar Wereken begeven, daarna .naar den noordelijken zoom van bet bosch van Houthulst, waar het op 45!n Oktober te Jonkershova zal verbroederen met de Fransche marine-fusiliers. Fransche en Belgische soldaten jaichen elkander toe, den laeh op de îippen, en denken op dit oogenblik niet dat zij eenige dagen iater samen hun edel bloed zouden vergieten in de loopgraven voor Dixmuiden. Den volgenden dag, den Î6en. liet de vijand voor het eerst zijne aanwezigh$d voelen. In de eerste ur^n van den na^ht werd de wielrijders-compaguie van de 16s brigade, die onder de bevelen van kapitein Demart als hoofdwacht diçht bij het bosrti had shilling gevat, door eane Duitsche auto-mitrailleuse, op verkenuing, aan-, gevallen. Een levendig geweervuur jaagt «e spoedig op de vlucbt. Nauwelijks was dit kleine alarm voorbij of het 22 jagers trekt terug op de Yperlee, om daar, in de nabijhei^ van Luighem, een bruggenhoofd aan te leggen. Twee dagen lang arbeiden de man-, nen uit al hunne macht om loopgraven te delven die zij overigens zelf niet eullen rnoeten verdedi-gen. Want, daar op Zonctag 18e" de algemeeno toestand had toegelaten de oe divisie in reserve naar het Noorden te roepen, verliet het 2e jagera Reniughe, waar het gekantonneerd was geweest, om zich langs Lampernisse en Loo, naar Oost» kerke te begeven. De mannen hadden tôt daû toe nog niet veel van den vijand gezien. Dien dag kregen zij als het ware een voorgevoel van den dreigendea storm. Reeds sedert den morgen donderde het kanon ten Noorden van Dixmuiden. Keyem werd, aangevalien en met vertmjfeling verdedigd : Do slag aan den Yser ging beginnen. (Wordt voortgezet.) — u - BERICHT Wij beschikken nog over eene zekere hoeveeï-heid exempiaren van elk der twee boekjes Roem-rijke Bladsijden : 1e reeks, Van de Geete tôt aan den Yser, 24 reeks, Te Dixmuiden. Onze lezers kunnen ze nog verkrijgen tegea IS centiemen het boekje met hunne bestelling, alsrûede hetbedragder inschrijving, te zendeu aan « Het Bestuur van De Legerbode, 52, rue des Gobelins, Le Havre, s 23 October 4 915 Numm-ôr 177

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.