Buieel: 21, RUSSELL SQUARE, LONDON, W.C. Teleprsonoï Mus&uni 2C?. De Stem uit JBelgte Abonnement : 2sh. voor 3 maanden. Subscription : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 ets. Voor Holîand : 1 fl. Voor Frankrijk : 2.50 fr. Voor de soldaten : Ish. of 1.50 fr. mau 11 ii i ■ — m ii—mmhii i nai i TiiwrirrwinriTWTrrnwrriiri 4de Jaargang, Nr. 14, 15. (biz. 1747.1758.) Qpiage: 11,200. VRIJDAG, DECEMBER 21, 1917. Registered at G.P.O. as a Newspaper. 12 blz. I *4. OPROEP TOT ONZE VLAAMSCHE KUNSTTEEKENAARS. Een beroep wordt gedaan op de Vlaamsche kunste-naars tôt net -teekenen van een of verscheiden reêksen van zes postkaarten betrek hebbende op verzen van Guiao Gezelie en van Rodenbach. Eene premie van 125 franken wordt gegeven voor de aangenomen teekeningen met tekst (hoogstens vier kleuren). Voor verdere inlichtingen zich te wen-den tôt het Bureel van de Stem. NOTA VAN DEN UITGEVER.—Dit Kerstnummer is een dubbel nummer. De volgende week verschijnt het blad dus niet. VViens abonnement vervallen is weze zijne nieuwe inschrijving indachtig. In volgend nummer geven we een almanak voor het jaar 1918. Kerstmis. Er waren wëinig menschen die den eerstien Kerstnacht gemoten hebben : Maria, Jozef en d'e herders». \\ at verbaalt beit Evangielie van ben? Die herders prezen God omdat ze waarheid had-den bevonden wat de encoren hun als een groote vreugde aa'ngekondagd badden. Zij die het van. ben ho or den waren. verwondierd. Maria overwoog de woorden wel'k© de her-ders haar aanbrachtan nopsns het kind. Er was een groot wonder gebeurd, een wonder dat vreugde inhield voor de menschheid. Zij die de wijsste was onder de menschen luis-terde aandachtig naar hetgeen de hemel mee-deelde over het gebeurde en overpeinsde ailes in haar bart. bâter zou Joannea, de Z'.ener, de wondere geboorte beschrijven met diepzinnige woorden : " In den begitnne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord wias God—en ihet Woord is Vleesch geworden." * # * Er is een tijd geweest dat de wereld den Kerstnacht wist te genieten.. Die tijd begon du onze landen toen de koning van nog woeste krijgers weande bij het verhaal van Christus' lijden. en naief de verzekering gaf dat bij het niet zou geduld hebben w>are hij er geweest met zijne Fnan-ken. Toen waren heele volfeeren in staat om hun goed, liuis eu iand op te geven om plaat-sen, door On s Heeren voetstappan gelheiligd, te gaan verovereu. Het gebeurde in diien tijd dat een vorst, wanneer hem werd aan-gekondigd d'at Ons Ileer mirakuleus te zien was in de beilige Hostie, zijn werk mdet staakte om te gaan zien en eenvoudig ant-woordde : " Ik .geloof dat Christus tegemwoor- -ddg is in het Sakrament." Het gebeurde toen dat Franciscus ziju rijkdom versmaadde en letterlijk Christus' armoede wilde navolgen. En het gebeurde toen ook dat Antonius het hemeisch kindje van Maria overnam en het in zijne armea'mocht dirukken. Toen ging gansch het volk maar de kerk om het kerst-spel te zien opvoeren en weende om de ar-moede van het Kindje wanneer de herders bimnentraden, an was gelukkig wanneer de Kon-imgen het met hune gajven .kwamen ver-rijken.Voor hen was het een weïkelijkheid dat God met de menschen was komiem wonen. Het geboren wicbtje dat ze hulpeloos zagen liggen in de kribbe, dat ze in. hun verbeelding ragen bibberen van koude, dat ze verstooten w sten uit elke mensdhelijke woonst,—ze wis-ten dat het hun Meester wias die vrijwilïig vaarwel gezegd had aan zijn Rijk om te ko-men lijden met hen. Ein ze weendeu over de Kerstgebeurtenis al genieitende en genoten ze al weeneude. Die mienscheu haddieu geloof en met hun geloof waren ze in bezit van een hoogere wereld. Werkelijkheid uit die hoogere wie-reld was voor ben werkeldjkbeid als die van de dingen waarin zij l'eefden. Ze bezaten twee werelden: de zichtbare en de onzicht-bare eu beide waren één voor hen. In Chris-lu - waren die twee werelden inderdaad ver-eenigd en mochten ze onbiewust als één geuo-len worden.. * * * Sinds toen is die werefld veranderd. Sinds toen zijn er andere gevoelens in de wereld jckomen, sinds toen—n&ar ze zeggen—is er Dpheldering voor die wereld geweest. Doch 3ie opheldering bpeft dm Kerstnacht voor ie wereld dt>eu verdwijnen, en—nu zal de wereld uooit meer den Kerstnacht genietien. De wereld is veranderd toen ze heeft waar-?enomen dat de kennis die ze heeft van. hlet >nzichtbare niet dezelfde is als de kennis die se bezit van (het zichtbare. Ze is bewust jeworden dat die zaken die ze wist door het Çteloof toebehooneu aan een amdere wereld en n hun zel've een werkelijkibeid uitmaken ver-ichillend van het bestaian hieronder. Ver-noeden doet ze vrel diat die weriîelijkheid een jestaan heeft van beteren aard dan de aard-che vêrganl?elijkbeid, dia.t de dingeu die ze ::et ©n waarneemt enkel een schijn zijn van îet ware- levein hiertioven, dat het leveu waar-?an bet geloof gpwaagt v.eel rijker is dan het :ichtbare leveu-. Dooh het aanuemen vian die hoogere wer-:elijkheid veTg.t vau de wereld ootmoedighieid. >otmoedigheid om te bekenuen «dlat haar :igen begrippen beperkt zijn, dat haar mien-chelijk verstand van een mindere natuur is [an het goddtelijke, dat ze om verrijkt te wor-îen met die bovennatuurlijke wieelde een )pe,nbaring moet aanuemen. En' dat is «*en toetsteen- geweest voor de rereld. 't Was zoo heerlijk gewieest te bevinden dat e iets kon met haar natuurlijke krachteu. e had haar zinnen leeren bezigen en wist met haar verstand den gang en de wetten der ziemlijke dingen te aohteiîialen. De natuur was opengegaan met al haar schatten, en geileerdheid wist de krachiteni er-van te ouderjukken en te bozigen. Het onbe-kend verleden, die geschiedenis zelf der aarde waren open gegaan voor haar zoeken. Be'n oogsnblik miochit ze zelfs denkeni dat ze het begin ein hlet eiude van ailes zou ontcijferen en. dat er geen bestaan zou zijn dan het hiare. Was dat geen meesiter worden van het haelal, was dat geen schepping door haar eigen, en was ze dus zelf geen god? Zieker is hlet dat ze was beginnen te geloo-ven dat ze gel'ijk was aan God en dat ze geen anderen God noodïg had dan haarzelve. Toen ze toch moest inzien dat er per*ken waren aan haar wietenskracht en dat er ge-heimen altijd voor haar zouden omsluierd blijven, toen kwam ze inàët terug tôt haar vroegere eenvoudigtbeid en boog ze niet om die aan te nemen door het geloof, doch ze zeide : "die dingen kan ik niet achtetfhalen door mijn «gen, dan besluit ik er toe me te houdem al'sof ze niet bestonden." De mensch had zich een mensch gevoeld, hij besloot entoel mensclh te blijven doch een god in zijn menschheid. Die mensch kan geen Kerstnacht meer vie-ren.Wel neemt hij aain dat Christus geboren is : Ghristus de Wijze, Christus die menschen-minner, Ghristus de idleale mensdh. Hij ver-heugt zich op Kerstdag omdait het de geboor-tedag is van eein Man 1 ijk er nooit man meeT zal geboren worden. Hij zal diensten doen op Kerstdag om bet nieuwe leven te vierera dat met Chirilstus op aarde gielsomen is : het winuen der beschaving over barbaarschbeid. Hij zal kerstwenschen zenden om de ver-broedering dter menschheid in zelfverzaking en liefde te v-emdeuwen. Hij viert den ge-boortedag van een miensch-god, niet meer het geboren worden van een God-mensch. En op zulk een Kerstdag schietein er geen. tnanen van aandoeming meer in de oogone, want aile liiefde en verbroedering die ontdekt wordt houdt geen stand in den ruwen strijd om 't leven, 't zijn menschenmaaksels die het lijdende menschdom geen verlossing of gene- zing kunnen brengen. * » * Zijn er nog die den Ke.'-tnacbt kunnieu ge-nieten?—Lijk op den eersten Kerstnacht is hun getal klein. Zij zijn bet voor wie de wei kelijkhieid niet afgeslotien wordt door den ge ziebteinder ; wier geest wezens en dingej grijpt zondier dat stof ze moet inkleeden ; di een leven bestatigen dat niet eindigt met wa sterft, en bewust zliju van een diepere, wierkie l'ijkheiid. Ze moeten daarvoor ootmoedig zijn en be kenroen dat ^er mysterie is in al wat ze daar over aanraëmeu; dat ze van l'even sprekea doch dat zulk leveto meer beteekent dan z> kunnein ormiaiten, dat zie wfezens noemen diocl met een onkennis van wat ze beter zijn dai hun eigen wezem. En zij bekenneri dat ootmo-edlig. Ze z^gen daarom niet vaarwel aan. ech mensche'lijke kemmiis. Ze vattien het lief er leed van het dagelijksdhe leveu op als ecbti menschen, znj kuniiien, fier zijn over het m'en schenveirstand dat de natuur onderwerpt eu diienstig maakt, zij hebben wiaardieering voo: den mienisebeingeest die verholen dingen ach terhaalt en ze fclasseert naar wetten,—d.ocl die fierbeid beleit ze miet een machtiger gees te erkennen, e'en geest als een zon waarbi d)e hunne slechts vonkjes schiet ; die fiefheid belet ze met aan te nemen wat die hoogere geest ze meedeelt van zijn kennis al is het ook dat zij die meedieeling niet omvatten lijk hij zelf. Zij, zij fcunnsen Kerstmis nog ge-nieten. Neergebogen voor de Kritobe, wijl ze niet zien dan een geboren inenschenkind, gelooven ' ze dat zijn persooni de Godiheid inhoudit. En tranen kunnen. zij weenen wanneer zij overwegen over de Hooglheid die zich neer-legit in een kribbe : "Altitudo quae hic ja-cet " ; over de Sterkto die Ujdelijk wordt : "Fortitudo infirmatur" ; over de Eeuwigheid die geboren wordt : " Nascitur Aeternitas." Ja, er zijn nog meosohein die den Kerstnacht aeuiietan ! • J. VOORDECKERS, S.J. Kunstteekening van Sam. De Vriendt. De Waarheidsliefde en de Roi der Pers. Gelaatskleur en kleederdracht, taal en stem-geluiden., instellingiein. ea gebruiken, de bouw van stulpeni en paleizea., de gestelteais van den aardbodem, de iniildbedd of de karigheid der zo.nnewarmte : dat ailes verandert van weielddefl tôt weîeWdeqJ, van land tôt land en soms van streek tôt streek. Maar er is iets, dlat geeu wisseling kent en overal het-zelfdie i® of moet zijn, namralijk de moraal, en derhalve, als esen wet daarvan, de wiaar-heidsp!ich!t en waarheidsliiefdfâ. Want geen gebeurteinis of wijzdging van toestanidien, kan, ons omtslaan van de beoefiemiinig dier deugd Zelfs de grimmigste oonlog, waarin giestreden wiordit voor een, onbetwistbaar reoht en de ge-moedereu worden bewogien tôt foestrafEng van namelooze gruweldaden, mag ons, als enlkele personien, niiet doen vergeten, dat wij kdnde-ren zijn van eenze-lfdien. Vader, broedere van eenzietlfdien, Vredevorst, en elbander liefde, al-thans eem negatieve liefde, verschuldiigd zijn, zoodat wij niemand mogern bedriegen of on-neoht aandoiein.. Veielmieer echter zijn wij ver-plicht die deugden te beoefenen, waar wij staan tegenover menschen, dde met ons door bandein van vriendschap, van erkentelijkiheid, van bloedwerwiantscbap, van ras en landge-niooitschap vieirbondeii1 zijn. De waarbeid van dit "mienschelijk broeder-schap," dat geenszins de vaderlandsliefde uit-sluit, werd reieds uitgeroepeu door de beiden-sche Stoïcijnen ; maari het werd bekraohtigd door het Chrisitandom, dat voor de alomvat-tende ldefde hoogere en1 sterkere beweegrede-nen, levert dan de ouibeholpeu menschellijkie fede insprekien kon. Doch deze hulp vrij-waart de volgelingen. van Christus miet tegen de krenking dleir liefdewet ; en vooral in. be-wogen tijdten, wanmeer allerwege haat, ver-metel oordeel en acbterdocht in de lucht han-gen, is het moeilijk het hoofd te bieden aan het kwaad ; heldenmoed is er soms noodig om zich niet door den, stroom te laten meeslee-pen : " It is ouly men of heroic temper," zegt een Engelsch schrijver, "wbo will struggle to be better than thear âge." En zulke mannen van karakter eischt noch-tban® de Pers, vooral in, onze dagen. Want aan diezelfde wet vara waarbeid en naasten-liefde is ook zij ouderworpeu ; of liever, om de duizenden monden. waaruit zij spr.eekt, om de betooverdiig uitgeoefend door haar ge-drukte woord, is zij mieer dan de gewone een-ling verplicbt aoch door verdenkmaking, moch door vrijwii'llige overdrijving ein vooral niet door opzettelijlœ verd'raaiing van feiten en leugentaal, de gerechltigheid te krenkien.. En nochtans, zoozeer Laat in dit opzicht de heden-daagsche Pers te wienscbeni over, dat een Zwiitsersoh schrijver, Dr. Oscar Wettsteiin, in een artikel der "Rundschau des Austwantigem Dienstes" (Nov. 17), die "gebeiele hervorming der Europeesche Pers eeine àreigendie nood-wendigheid noemt ; waat bet is door de Pers, zegt bij, dat bet chauvinisme wordt aange-wakkerd en de lezers tôt dm oorlog opgehitst, door de Pers dlat de haat tusschen de volken womdt aangevuurd en be'steindiigd." Wij mogen veronderatellemi, dat die schrijver vooral de Duitscbe Pers op het 00g beeft ; maar dat neemt ndet weg, dat men in aile landen. voor-deel kan doen met zij.nia opmerkingem, die overigemis miet nieuw zijn, en, reeds vroeger, vooral in Eingeland, berhiaalde malen werden uitgedrutot. Wat eeniigszins eigenaarddg vioor-komt bij Dr. W-e.titstein, is zijn voorstel om een, Institiuut im te richten, waar jongie heeren zouden opgélieid wiordein met enkel om zich in het vak van dagbladscbrijver te bekwameji, doch ook om er te leeren een dagblad "te lezen," en vooral te "leeren, twijfelen" aan dezes mededteelingen. Eilaas, de beschavitag is nog wedinig gevorderd, wianmeer men in de twinltigiste eeuw het dèn menschen nog moet inseberpeu, dat er een. verschdl bestaat tusschen eem dagblad an het Evangelie! En toch zou het dagbfad er naar moetem streven om de waarheid even lief te hebben als de evangeldstem. Maar vele lieden wer-moeden ndet, hoezeer ten huiddgen dage de christen., waarbeidslievende. dagbladscbrijver in 't vervullen van zijn plicht te worstelen heeit tegen allerlei hindernissen. Deze ko-men gedeeltelijk voort van den verdorven smaak van mieinige llezers; va.n het drijven van vele heet'hoofden dde die wijshedd in pacht willen hebben.; van den prikkeldraad, dde nu de oorltogvoerende mogendbedem van elkander scheidt, beletitemd dat men de waarheid om-treut het buitenland kenne ; eindelijk van. die noodzakelijkie, alhoewel ongerievelijke, be-lemmering der vrijhedd van de drukpers. En voldoet dan, zonder in te gaan tegen de wet der liefde en der waarheid, aan de eiscbeu d'er lezers ! Sommigen zouden willem, _ dat mien1 bij éllkien gruwel, die vain den vijand " verteld " wordt, zoinder onderzoek de scha-lem zijner verbolganheid udtgoot ; doch hoe dit overeenbrengein miet de waarheidsliefde? Hoe de waarbeid geschift van de valschheiid en de overdirijving? Anderen, meer christe-lijkie zielen, toornen i.ntegandeel tegen gazet-ten dewijl deze aati'houdend vechten tegen het' " Duitscbe violk " iu 't algem'een en er dagieldjks eendge duizenden van verorberen : zij maken zich boos op u, omdat gij in uw blad die gazetsdhrijvwrs ndet op hun nummer zet. Doch toomt g» u te ijverig om in ohriste-lijkia liefd» néet voetsitoots aile verbalem aan t® nemiem, dan loopt gie gevaar door de he«t-hoofden. udtgescboldeu te worde*. en> beticht t© worden. ihieli'niclii j'k to ^ hieule-n met dien Vijizind ! Er aij«i »r, dd# miefts- li©ver liebb-e-n, diain dat ge te pas ©n te ompas een lofiied zoudt aainheffon o? al de volteon «n de staatslieden der Entente, door dik «n dran al h"nti^ daHem, hunne wenschen. hune strevigeu, hunme doel-einden zoudt goedkeuren en toejuicihen ; maar dan zij® er weer .anderen, die eerlijkér zijn, en dit u euvel zouden opnemien, dewijl ze

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.