DEVLWAM1CHF Ie Jaargang - Nr Zondas, 21 April 1918. Pwîï e in ronti om DE ESM1GE WEO NAAR VRïOE! —- Het vToegere België komt nooit meer terug. Het heeft nooit zijne internationale plichte* vervîi'd. Hat moo t cL iwee adrtavijanden, F ankrijk en Ddittchlanci van elkander houden, Dat kon het al e^n door stipte onzijdigheid. — Was hut onzijdig ? NoC ( en in nets! Door dolte Fraaschgezindheid trachtte het ons volk in de liefde voor Frankiijk, zijn eig n belangen ce doea vergeten, mÔedigde al Wat Fransch was aan, vardrukte de volkstaàl en liet Frankiijk in onze inwendige politiek eene gevaarlijke roi spe en. — Op het Frauschgezind Congres van Arlon, kon een spreker, zonder protest, in aanwezigheid van een a gevaardigde der Bcigi-che Re^eefing verklaren, dat hefc e.nddosl van de Waalsctie Bewegîng raoest zijn : de aanhechtin* bij Frankrijk. — Aan Ba gemeesters van groote ste den werd, zonder prolest, verobrloûfd te Parijs op een fees'maal te verklaren : Gij Fraus^hen heb': ons door uwe taa1 reed overwonnen, er blijft U mair een stap te do^n. — Minister David werd zonder protest van wege onze Regeering toeg laten te verklaren, dat het doel der Fransche deelneining aaa de Wireldtentoonjtelling van Gent, wa3, het ver-terken van den Franschen invloed eu de bekamping van de Vlaarasrhe Hjo e chool — Dairentegen gebruikte raen in soram ge scholsn van Gent, handboeken waarin Dui schland als een barbsarsch land, dat aile a brutaliteit kende, we d voorgesteld. — Het noodzakeiijk gevolg van dit al'es was : on- verbond met Enge and en Frank ^k ia dezen afschuwelijiten oor og. Hoe tôt Vrcde gtnkenP —■ Zoolang wij poppen zijn in Fransohe handen is er groot gevaar dat de Belgi che IÇempen met hun 80 mi jard fraik kolea, grootendeels voor eea appel en eea ei, aan de Fiansche Kaionnenfabriek van Schneider en Creusot verkocht, cen® reusa^htige wapenfaori^k worden, die D ntschland voortdurend bedtei^en en binnen en tele jaren een nieuwe oorlog yerwekken.— Duitschland kan een Fran chgezind België nooit dulden. — En Be gië, aangehecht aan Duitàch and, kan door de En'entJ nooit aanvaard worden omdat Autwerpen de kogel i.- op het hart vin Eigeland gericht. — Ee i Zclfstandig Vlaanderen aitecn leidt naar orede. — De Viam ngen hebbea getoond, dat zi; geen F anschelaa s maar werkelijk onzijdigen zijn, die voor hun V aandereo in uren van groot gevaar hebben gestreden onder de leus : noch Fransch noch Duitsch. — Duits^hland en Frankrijk kunnen ia vertrouwen den Onzijdigen Zelfstandigen bufferstaat Vlaanderen erkennen. — Dît îs d© eenîqe we*j naar Vrede! 1 DAGKLAPPER APRIL Zondag 21e. — Dood van Theodoor van Lerius, gescîiiedschrijver, Antwçrpen, 1680. Maondag 22e. —— Dood van dichter Jan De Laet, Antwerpen, 1891. Dmsdag 23e. — St-jooris (Joric, Joriaen, Jorken). Een zeer bekende Keiiige. Is de beschermer van soldaten, schutters en wapenmakers, en de patrojn van vele ianden. sleden en dopen. In ons 8He^7 zna Hem 40 kerken toe-gewijd. IVÏen vindt zoo wat overal St-Jooris-ridderord?rs en geen stedeke in Vlaanderen of het hèeft een schut-tersgilde die den naatn van dien heiii^ie draagl. Dat St-Jooris zeei bekend was bij het volk bewijzen de menigvuldige afbeeldingen van zijn marteldood. Onze vroegere scliilders stelden dien echtei op zooveel manieven voor dat ze all^n te saraen genomen genoeg zijn om hena wel tien keeren te doen sterven. G< hebt er die hem schouden in een ketei over 't vuur, anderen binden hem aan een paardenstaart en laten hem zoe door de straten sleuren, anderen ont-hoofden hem, nog anderen hangen H en' op, nog anderen folteren hem mel brandende fakkels, en nog anderer laten hem op een folterwiel sterven. 't Ware eens heel intéressant een stu-die te maken bver « den dood var St-Jooris in onze vlaamsche schilder-kunst « De Vlaamsche Smeder s vverpt het gedacht op en stelt ziji kolommen open. Woensdag 24e. — Geboorte van Victor D( Buck, geschiedschrijver, Oudenaarde Î817. Dondcfdàg 29, — St-Marsdag of St-Mar eus. Van ouds een publieke biddat voor de vruchten der aarde. Zeer ii eere gehouden op onzen vlaamschei buiien. Vrtjdag 26e. — Dood van dichter Oudaan Rotterdam, 1692. Zalerdag 27e. — Geboorte van Pieté Genard, geschiedschrijver, Antwerpen 1830. WELKOMS Welkom ! Zwarte Reus met uv\ Schort vari leder ! Daar zijt gij, stoer en forsch. hame-rend en kloppend, smedead en vor mend en attroevend, hen, die on; duurbaar Vlaandren aanvailen durven WELKOM, DUBBEL WELKOM want uw eerste woord was een heilig< eed van krachl en trouw ! Zegdet gi ®iet : wij willen doodknijpen zondei 4B»edelijden de verdrukkers van ons volk, onderrichten de verblinden, aan-wakkeren de lauvven, voorlichten de onstuimigen, en een baken zijn in de woelige Vlaamsche zee ! Ja! beukt er maar lustig op îos, mijn goede, trouwe, Zwarte Reus ! Dat uwe hamer zonder meJedoogen neerkome op de ikzuchtigen, die, op persoonlijk belang belust hunne zaken op den voorgrond zetten en als zwak-kelingen den kamp ontloopen; op de lafhartigen, die, bang hunne « prestige » te verliezen zich niet in den strijd mengen durven; op de verknechten, J - • .'«ri J ï-jinn#» uCtii -JàV/VUgC-iU ' - - * ziele voor wat centen prijs geven. Beukt op de Franschkiljonsche land-verraders, die, aan vreemdelingen ver-kocht, de heilige moedertaal, de aloude zeden en gebruiken van ons Vlaandren in den kolk der Fiansche goochelbe-schaving storten willen, en op de pohtieke volksbedriegers, die in tijden van gevaar hunne broeders alleen lieten, het land ontvluchtten, of als lammehirgen den mond niet openen dierven omdat partijbelang hen bond. Ja ! beukt et maar lustig en lustig op los, dat het vonken regene, dat het i gensters spatte, dat er klaarheid in de geesten en liefde in de harten kome ! Ja ! hamer en smeed, dat hier weer een volk verrijze, als hier vroeger leefde : een volk glce.end van geest-[ drift voor het ware en het goede; trillend van verontwaardiging tegenover aile onrecht; kampend met leeuwen-moed tegen valschheid en dwingelandij ; een volk dat vast en stout, zooals onze , voorvaderen, zijne meesters in de oogen , dierf zien en « koningen deed beven ! » i Maak ons weer, « Vlaamsche Smeder, » een vrij volk in een vrij land! Vlaandren is uit zijrren langen dood-slaap opgestaan, Vlaandren heeft het doodenhulsel afgeworpen, en het beste wat Vlaandren heeft, schaart zich rond U, Zwarte Reus! Wij ook hebben een heiligen eed gezworen; de vijanden van ons land hebben spottend op ons neergezien en hebben uitgeroepen : « Vlaandren zal Fransch zijn of niet meer bestaan ! » ' Doch, hunne stem me heeft te schril geklonken, hun grimlach is te spottend geweest en al wat nog bloed in de ( aderen, en al wat noch kracht in de ziele had is recht gesprongen en heeft gezworen : / « TEN ZAL! » En nu staan wij hier rond U, ééii doel, één ideaal voor oogen ; ons volk gelukkig en Vlaandren vrij ! Vooruit dan, « Vlaamsche Smeder, » vooruit; zooals de betreurde Roden-bach zegt « echt en trouw, gelijk een kind ! », vooruit, vast aaneengesloten, « één in vreugde, en éèn in smart » ; vooruit, Siaadsr van ds Vlaamsche gedaclite, Viaaiiôersj wacht en '! ijzer gîoîlt! Kerelskind. Nog Blindemanskuren Bl ndemans en G" willen niet weten noch zien dat de Belg sche meesters niet hebben geluisterd na»r de vermaningen hunner gezanlen, maar die hebb n in den wîtiq ges'agen omdat zij van z n waren te hel ^en mooriden. Z1! zijn ziende blind voor he. leit dat de Verbo denen ons hebb n ia den steek ge aten in s ee van ons ie komen helpen. ... Biindemans vol elingen wi len niet înzien dat Vlaanderen aan de zijde der verdedi-gers der kleine volkeren strijdend, «.edurig geslachtofferd w_rdt voor een leus welke voor zich-;elf van geene beteekenis ^eacht wordt. De Biindemans wi len niet zien dat, mo sten Sunne onzinnije wenschen vervuld worden. Frankrijk hier zij e lo eaiti ;elen zou verko pin als god-de.islveivOiging, Malthuspest en maaîschappelijke Lntredde-ring.Blindemjns b'indheid is zoo groot, dat hij niet weten wi! dat Italie als voorwaarde voor zijne bijtreding in den oorlo* aan de zijde der Entente, de voorwaarde gestJd heeft : geene behandeling der Roomsche kwes'ie op de Viedeskonferentie. Biindemans vv'l ni t weten dat vele Italiaansche geesiehjfen zijn vervolgd ge-worden om hun vredesgeziride opinie, en dat het blad le « XXe S ècle », het officieus or aan der Be'gisc e regeeung, Z. H. der Paus om zijne bemi ide^ende tu=schenkomsl voor de vredeszaak op oneerbiedige w:jze heeft aangevallen, zonder hierom ook maai eenige afkeuring op le loopen. De Blmdemans zijn nog blinder, doovei en siommer dai de afgoden, waar de Heilige Schrift van spreek , want zij gebruiker de spraak alleen maar om de dreigementer goed te keuren door de moordenaars uil Havere tegen de goede Vlamingen uiige-schreeuwd, en om de bastaards, de lafaards, de volk- en landveitaders aan te moedigen De B indemans bevelen de Vlamingen l< doen ge ijk de struisvogels : den kop ondei de vleugels te steken, den.bek in de pluimer te houden, niet om recht te roepen op Ja onze stem in het bu teniand niet zou gehoorc worden, en Havere ons zou kunnen dojd' kelen. Zijn de B indemans blind, de Vlaminger zien zoo veel te beter. Zij zien den zeg< voor de deur staan, dezen der Vlamingei op hunne verdrukkers. Zij zien de lipper van de franskillons reeds hangen tôt of hunne schoenen. Zij zien reeds de onmac'n tige woede, het balien der vuisten; zi hooren reed het knarsen d^r tanden, d< vervloekingen en de verwenschingen di< naar de hoofden der aktivisten zuilen ges'in gerd worden. Zii hooren reeds de kloppei op de koppen die zuilen eegeven wordei «•n dezen die nu ons bedreigen. B. V. B. De Vlamingen op het Stadhuis te Gent yu leuiiiinyvii up n Gent is voor een paar weken het tooneel geweest eener kleine omwen-teling : 't verfranscht schepenkollege Werd gedeeltelijk afgezet; de overige schepenen gaven hun ontslag en allen werden vervangen door echtè vlaamschgezinden. We mogen zeggen dat het de eerste maal is sedert 125 jaren dat echt vlaamschvoelende mannen de leiding van s stads zaken in handen hebben. Gent, de oude Vlaamsche stad, zal voortaan in 't Vlaamsch bestuurd worden. De volkstaal vervangt op 't de hoogere standen der stad, vooral de rijkgeworden katoenbarons, hunne verachting voor al wat Vlaamsch en nationaal was, te kennen gaven, en de kloof nog vermeerderden die in deze tijden rijken en armen scheidt. Gent 's Vlaamsch en Gent zal Vlaamsch blijven. De stad die in de middeneeuwen aan t hoofd stond van den strijd voor vrijheid en demokratie, is wederom de eerste die de leeuwenvaan heeft opge-heven. t 1s een feit dat veel belang-rijker is dan veel menschen denken en dat in de toekomende geschiedenis van Vlaanderen vermeld en beroemd za! blijven. lets springt in t oog: de onverschilligheid met dewelke een deel der bevolking dezen omkeer ont-haald heeft. De Vlaamschgezinden waren na-tuurlijk uiterst gelukkig. Doch de overige bevolking sprak van 't ge-beurde met de meeste onverschilligheid. Buiten eenige boezemvrienden van de afgestorte leden toonde nie-mand de minste verontwaardiging. Ja, men mag zeggen dat 't grootste deel der bevolking er een stil genoegen in vond. Immers, Gent is een door en door Vlaamsche stad. Eenige honderden rijke families alleen spreken hier fransch, alhoewel 't Vlaamsch dat zij kennen gewoonlijk hoe gebrekkig ook nog meer aan eene taal glijkt dan t erbarmelijk Beulemans dat de meesten onder hen spreken. ' 't Volk ziet met genoegen dat onze oude landstaal zegepraalt en dat de wulpsche klassentaal voor goed van 't stadhuis verdwijnt. Immerg, 't rijk der franskiljons is hier gansch kunst-i matig. 't Is niet als frankiljons dat zij gekozen worden: als zulke zouden zij 1 *t zelfs niet wagen voor 't kiezerskorps | te komen. Doch zij stellen zich aan als ' liberalen, als katholiekèn, als socia-listen en eens gekozen maken zij van ' hun mandaat t schandelijkste mis-bruik om 't Vlaamsche volk te verbas-teren. Bij een ander volk ware dit niet mogelijk: hier in Vlaanderen ligt 't , volk zoo verstrikt in de -politieke twis-ten, en is het door de dwingelandij die eene verfranschte oligarchie (regeering van een klein getal rijken) over allen die strijden clorsten voor hun volks-recht, deed heerschen, zoo lijdzaam 1 geworden dat het aile rechtsverkrach-1 tingen geduldig verdroeg. Die tijd loopt'gelukkiglijk zijn einde. Ons volk Wordt wakker; 't herleeft; de sçhoone ifi viuuiiuiv iw wwin tijden van voorheen keeren terug. Vlaanderen willen wij groot en t zal groot worden. De afstelling van M. Braun heeft verre 't grootste deel der bevolking waarlijk verheugd. M. Braun, burge- meester van Gent, dat was een kaak- slag in 't aangezicht van 't Vlaamsche volk. Ziedaar een man die tientallen van jaren burgemeester is van eene Vlaamsche stad en ter nauwernood eenige woorc'en Vlaamsch kon. Nooit heeft een Waal (M. Braun gevoelde ten minste aïs Waal) ons volk veracht il-: —/• ... Een burgemeester van Gent, de hoofdstad van Vlaanderen, de vader-stad der Artevelden.Hyoens en Acker-mans, die geen Vlaamsch kent ! t Is zoo schandelijk dat men het over twin-tig jaren. niet zal willen gelooven. Wat meer is, de Vlamingen hebbsn nog niet vergeten, op welke vernede-rende wijze de heer Braun het Vlaamsche volk behandeld heeft tijdens de Gentsche tentoonstelling. Nu, Braun heeft zich àlsdan aangesteld meer al» een fransche burgemeester dan als een Belgische. Zijne hoiiding jegens i rank-rijk was vleiend kruipend, doch ver-nederend voor elken Vlaming. « Men zendt geen honden acnter eerlijke menschen, M. Braun; men zendt honden achter schurken en die-ven. Menschen die den moed hebben tegen de almacht te strijden voor hun volk, zijn geen schurken, zijn geen dieven. Dat is 't puik van een volk, M. Braun. En die menschen hebt ge door uwe politiehonden doen aanranden. Dit is niet vergeten M. Braun en zal nooit vergeten worden. » Nu, wat zal 't nieuw Schepenkollege doen ? De stad geheel en gansch vervlaam-schen, natuurlijk. Doch ook de stof-felijke belangen der stad zuilen in 't oog gehouden worden. Wij beloven geen mirakels, doch wij durven zeggen dat 't bestuur van 't Vlaamsche Gent, gemakkelijk de vergelijking zal doorstaan înet dit van de verfranschte heeren die in hun ver-waandheid ook dachten verstand in pacht te hebben. Wij zuilen al de verfranschte spin-newebben wegvagen en ook kuischen waar te kuischen valt. Er zal een dag komen dat de oude partijen. lijk vroeger om hun recht zuilen komen. De nieuwe schepenen schikken geenszins hun leven op 't stadhuis te slijten. Doch als eens an-dere Vlaamsche mannen (want franschgezinde zuilen in de toekomst onmogelijk zijn) hen zuilen vervangen, zuilen zij hen een net, proper zindelijk huis overlaten, 't is te zeggen een echt Vlaamsch bestuur, gegrond-Vest op rechtvaardigheid, echte volks-liefde en elgen Vlaamsch nationaal gevoelen. X.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.