ZOiNDAG 14 JUNI 1914. -I W44. — 31e JAARGANG. GAZETTE VAN BEVEREN-WAAS en van het kanton bestaande uii de Gemeenten Burght. Galloo, Doel, Kieldrecht, Melsele, Verrebroeck & Zwijndrecht. NIEUWS- EN ANNONCENBLAD. Dit blad verschijnt gerea'elri aile Zaterdagen. Abonnementen kunnen het heelejaar dooi genomen worden liij den drnkker-uitgéver. — Abonnementsprijs, vooraf betaalbaar per jaar voor de Gemeente 2,60 fr. Franco per post voor geheel Beig-ië fr. 3.25 ; voor het bmtenlant fr. 5,50. Het reclit, annoncen of artikeien te woigeren, is voorbehouden. Enkele-' numrners £> centiernen. ™r. DRUKKER-UITGEVER nd STRYBOL-VAN HOEYLANDI VRACENESTRAAT, N° 6. 3PMETMWH ■—IPE———M—C3——M—P——i——————— AANK0NDIG1NGEN : 20 centiernen per drukregel. RECHTERLIJKE EERHER8TBL-LING50 centiemen per regel. RECLAMEN, enz. 1 fr. per regel. Aankondigingec brieven en >T correspondentien, moeten voor den "Vrijdag middag ter di'«kkerij besteld worden. — Alla ingezondene stukken moeten geteekend zijn door den schriiTer. — D6 strengste geheim-houding wordt gewaarborgd. Beveren-Waas, 13 Juni 1914. Wekelijksche Almanak. Maand Juni. Zondag 14. — 2dou Zondag na Sinxen. Plechligheid van het feest van Hoogweerdiq. H. Bazilius, bisschop en kerkleeraar, een der 4 Oostersche Kerkvaders, was evenals de H. Be-nedictus in het Westen, de patriark van het monnikenleven in het Oosten. Hij is beroerrid om zijne uitvoerige uitlegging van het H. Schrift. Hij stierf in 379 Maandag 15. — H. Germana Cousin van Pi-brac, in 't Zniden van Frankrijk, was eene een-voudige herderin die door het verdu-ldig en held-haftig verdragen van lichamelijke en zedelijke kwalen in grooten roem van heiligheid stierf in 1600, pas 22 jaren oud. — HH. Gui, Modestus en Crescentia, marte-laars in Lucnnië in 303. Dinsdag 16. — H. Lutgardis de Groote, maagd uit de Cistercienzerorde. eene voorname Belgi-sche heilige der XIIe eeuw, werd een der werk-tuigen der Voorzienigheid tôt het veropenbaren van den eeredienst van het H. Ilert. Woensdag 17. — H. Joannes Francisais Régis, belijder uit het Gezelschap Jesu, een der ieverigste leden van dit genootschap tôt het be-vorderen van het zedelijk leven, is de patroon van het schoone werk der huwelijken der armen. XVIIe eeuw Dondkrdag 18. — H. Alena van Schaarbceh, martelares in de Xe eeuw. Vrijdag 19. — H. Juliana vo.n Faiconieri, maagd; beroemd om hare godsvrucht tôt het Allerheiligste Sakrament. XVIe eeuw. Zaterdag 20. — II Silverius, paus en marte-laar in de VIe eeuw. Maan : 15n Juni L. K. om 14 u. 20 m. — Bij dit nummer behoort een BIJ-VOEGSEL.Staatsmlnister Graaf Ch. Woeste. 18T4-1914. Veertig lange jaren zijn voorbijgegaan sedert de Heer Woeste als lid de Wetge-vende Kamer binnentrad. Woeste ! Een naam door gansch Euro-pa gekend en geëerbiedigd als dien van een Staatsman, die zijti leven lang «ear-beid hoeft, om zijn land te verheerlijken, grooter en welvarender te inaken, ten nutte van het algemeen. Wij willen hier niet in bijzonderheden afdalen om Woeste's reuzenarbeid te be-spreken. Het werk door hem in 1881, met Jacobs, Beernaert, Malou z. g. en anderen, verricht, zegt genoeg. Dank zij Woeste hebben wij hier eene katholieke regeering eu dat sedert een onafgebroken tijdperk van dertig jaren. Woeste die men zou mogen noemen : de parlementaire encyclopedie. Geen vraagstuk komt er aan de dagorde of Graaf Woeste zit er in. Geen kwestie wordt er besproken of Graaf Woeste kent de geschiedenis op zijn duim. Is er een of ander Volksvertegenwoordiger die eene oude bespreking ophaalt, wee hem indien hij zich vrijwillig of onvrijwillig vergist : hij vindt Woeste op zijn weg en dat met eene bijna ongeëvenaarde slagvaardigheid. Wij behoeven hier niet met cijfers voor den dag te komen, om den vooruitgang van oris land sedert 1884 te bewijzen. Het zijn enkel kleine politiekers, die, uit partij of persoonlijk belang, zulks durven betwisten ; al weten zij. evengoed als wij, datBelgië op econornisch gebièd aan de spits der Europeesche volkeren staat. Indien Woeste niet altijd sympathiek staat tegenover de wenschen van een ge-deelte der Vlamingen, laten zij dan toct niet vergeten de groote diensten die hi aan Kerk en Land bewezen heeft en no^ bewijst. De Heer Woeste is iemand met een vei vooruitzienden blik, een man van karak ter, die durft zeggen wat hij denkt er zich niinmer door persoonlijk belang laal leiden. Wij zijn zoo vrij den eerbiedwaardi-gen, thans 78jarigen grijsaard, ook onzf gelukwenschen aan te bieden met dei: wensch : dat God hem nog vele jaren za moge sparen voor zijoe dierbare naastbe-staanden, maar ook voor het heil dei partij die hij opgebouwd en groot ge-maakt heeft, voor het heil : der Katholieke I*artïj. Zijn dat nu ernstige menschen, gesctiikt om te regeeren \ Onze tegenstrevers zijn weer eens beziç met hun dom anti-clericalisme. Zij gaai den verloren tijd inhalen van voor de kie-zing ; toen bestond er schijnbaar eei: wachtwoord : geen anticléricalisme, wanl wij hebben nu andere middelen om de menschen te bedriegen. De kiezing is voorbij en de heeren zit-ten wederom te paard. Een der vurigste strijders is wel een blad uit Antwerpen dat men daar meestal bestempelt met der naam van stadhuisblad. Deze eervolle tite vindt zijne oorsprong in het feit dat mer ailes goedkeurt wat van af het stadhui; door de cartelisten gedaan wordt. Eiget gedachten over onze maatschappelijkt toestanden hebben of kennen ze niet. Zi zijn eenvoudig : " stadhuis-inktkoelies. > Wat de bazen wijzer, moeten (zij) de zot-ten prijzen. * ❖ * Zij beginnen dan wederom te spreker over de schatkist en over de middelei waaruit de Minister van geldwezen d< landsverbintenissen moeten Dakomen. Die menschen zijn nooit tevreden. Nieuwe lasten willen zij niet betalen ei de liberale zoowel als de socialistisch( mandaatdragers verslijten hunne schoe nen met bij de Ministers voordeelen vooi hunne Arrondissementen af te bedelen Zij zouden voor hunne kiesomschrijvin-gen millioenen en millioenen willen hebben om werken uit te voereu, maar beta len a u. b. niet. Wat doen zij in hunne steden. Antwerpen steint nieuwe lasten me hoopen. Gent stemt daags na de kiezinj eene leening van 17 millioen franken Kunnen zij dan niet doen wat zij van d< Regeering verlangen : koken zoii' der jçelcl V Lasten die in al die groote anti-clerica le steden besteed worden aan de vriend jes en waaraan wij, Katholieken, enke mogen bijdragen zonder ooit eenig voor deel te hebbén. * Hunne haat tegen ailes wat godsdiens is, bewijzen zij wel als er geschrevei staat: dat zij als gouvernement van di naaste toekomst, al de toelagen aan ker ken en kloosters met één pennetrek zul len afschaffen. Wij zeggen wat domheid, maar ook i wat gemeenheid, Welk klooster ontvangt er toelagen ; Geen enkel ! ! Wel zijn er onderwijzers en onderwij-• zeressen-kloosteriingen die ais zoodanic eene jaarwedde ontvangen. maar daar voor leveren zij werk ,gelijk elk andei , onderwijzer. De toelagen aan de vrije scholen koml evenmin de kloosters ton goede ; zij strek-kea eenieder tôt nut, temeer waar elh mensch zijne kinderen daar ter schoo kan zenden. Wat willen zij dan alichafFen? Het on-derwijs ? Waar zouden de kinderen moeten blijven, indien al de vrije scholen ge sloten'worden ? Ge zoudt eens wat zien Het onderwijs zou millioenen en millioenen meer gaan kosten en het gehalte zou on lier roepelïjlk verminderen. De toelagen aan de kerk. Zie daar hebl ge den haat ! ! Zij willen het volk ont-christenen door den eeredienst te bemoei-lijken. Zij zeggen dat dit het werk zai zijn van het vrijzinnig gouvernement var de naaste toekomst. Ja van de naaste toekomst. . die ons nog binnen vijftig jarer niet bereiken zal. In den grond is ons volk te verstandig en w|et zeer goed dal menschen als de hedendaagsche liberaler niet ernstig genoeg zijn om als regeer-ders te kunnen optreden. Dat zij niet ern stig zijn bewijzen uitlatingen als door ons aangehaald en levens het beheer der steden die onder hunnen invloed staan, Nog over de Wetgevende verklezingen van 24n Mei. De anti-katholieke stro » -mi ..die met. de laat-ste wetgevende verkiezitig de regeeringspartij niet enkel het vôôr twee jaren veroverde velr ontnam, maar ze verder achteniitdreef dan ooit dient spoedig te worden afgeleid, zoo men eer i algeheele overrompeling der katholieke gelede-i ren wil voorkomen. Statistieken met optimistische of pessi-mistische gevolgtrekkingen, toevallige toe komstberekeningen brengen weinig aarde aar den dijk. Hoogst dringend is de noodzakelijk-l lieid de oorzaken, die een deel der kiezers var het katholieke korps hebben afgerukt, op t< speuren. In weinige kantons was de overwinning dei anti-klerikalen zoo onverwacht en zoo sohitte rend als in het onze. Rekent men de stemmen bekomen door de bende Hernalsteen en Gic, bi de stemmen, uitgebracht op de kartellijst, dar staat men voor het verbazend feit der verdubbe-ling der getalsterkte van den vijand in eei tijdspanne van tw^e jaren, Zulkdanige ommekeer liegt ten deele aan d< L ongunstige omstandighedon der laatste verkie zîngen ; maar ook oorzaken van meer spe^ialer ; aard hebben er toe bijgedragen. Deze laatsti oorzaken dienen vooral onze aandacht te vesti ^ gen willen we na korte jaren geene verplaatsinj y der stemmen-meerderheid van rechts naar links 1 beleven. De meer algemeene oorzaken onzer nederlaag liggen voor de hand : de leerplieht en de krijgs ' wet. Naar mijn bescheiden meening ligt de on ' populariteit dier wetten niet zoozeer in den aarc dier wetten zelf, als in de soheeve voorstellinger die aan de volksmeening werden opgedrongen De plichtvergetenheid der katholieken zoowe als de ijverige laster der tegenpartij hebben de t verkeerde voorstellingen in de hand gewerkt 1 De katholieken verzujmden de noodzakelijkheic ; dier wetten te bewijzen en de opwerpingen dei tegenstrevers te voorkomen door de verzachten de omstandigheden dier wetten te onderlijnen De kartelmannen en Hernalsteenisten steldei ailes in het werk om de hatelijkijeid der wetge J : ving te doen uitschijnen en repten geen woord over de onvermijdelijkheid van het invoeren van ; den leerplicht en van de verzwaring der krijgs-lasten.« Lieg maar altijd door, » zei Voltaire, « uwe leugens zullen u toch altijd voordeelen bijbren-; gen. » Aan dien gulden raad van hunnen stam-vader gaven de kartelschurken gehoor : 25 jaai lang verweten ze de katholieken dat ze uit vrees voor de kiezers de noodzakelijke hervorming van leger en onderwijs op de lange baan scho-ven an nu, dat de katholieken het programma der kartel-aanvoerders hebben uitgewerkt, ruien dezen de massa op tegen de wetten die ze zelf hebben opgedrongen. Men had het volk moeten toonen hoe de vork aan den steel zat. * * * Omstandigheden van meer bijzonderen aard werkten schadelijk en werken nog bestendig ten voordeele van de kartelpolitiek. Ik spreek hier niet over de nadeelige gevol-gen der dorpspolitiek, die geld en krachten op-eischr die beter voor de katholieke zaak werden besteed. Ongelukkiglijk is dedorpspolitiek on-afscheidbaar van de persoonlijke veeten, die er aanleiding- toe geven : Eer vergaat de wereld dan deze zullen worden opgelost in algemeenen vrede Diener en breeder, veelzijdiger en bestendiger dan de stroomingen ontstaan uit de voorbij gaan-de micnoegdheid over enkele wetten. stormt de stroom van het socialismus dreigend op ons af. Hoe zwakker het weerstandsvermogen, hoe ze-kerder zijn z.egetocht door de weerlooze velden. En weerloos staan we daar tegenover in ons kanton meer dan elders. Het hoeft niet meer bewezen : Ons volk is rijp voor het socialismus. Wel gaat het nog elken Zondag een half uurtje vergapen of verprat.en in het kerkportaal; wel sleepvoet het nog iederen Paschen naar de Oommunietafel : wel én schreeuwt het vos niet dat God een leugen is, de eisendom een diefstal. het gezag een dwinge-landij. Het groot gevaar ligt in zijn onverschil-ligheid. in zijne halfslaehtigheid. Die schi.jn van godsdienstigheid is het bedrieglijk beplak-sel dat velen in de meening houdt dat achler die overgebleven gebruiken de aloude trouw sehuilt aan Outer en Kerk. Maar een rukwind is genoeg om dat bedriegehjk beplaksel te doen af-reuzelen en de illusie der optimistefl te doen vallen. Het socialisme is almachtig geworden op den arbeidenden stand. Zijne gedachten zijn door volksverleiders vervalscht. zijne gevoelens ont-aard. Volksverleiders hebben den werkman aan 't verstand gebracht dat ailes wijken moet voor zijne getalsterkte. Rechten ziet de arbeider overal, plichten nergens. Hij alleen is de ver-drukte ; al de anderen zijn verdrukkars. Hij alleen arbeidt, de anderen zijn leegloopers Zoo redeneeren velen en in de harten laait stilaan hooger op de vlam van den haat. Met den werkenden stand aan die geestelijke misvorming prijs te geven zal men het gevaar niet afkeeren. Wetten alleen zijn weinig doelma-tig tôt het oplossen van het maatschappelijk vraagstuk. De wetgeving is er op uit de deiao-i kratie te versterken op stoffeli.jk en zedelijk ge-i hied. Een gelijkgaande zedelijke opleiding om den arbeider zijne groeiende macht tôt, het alge-i meen welzijn te leeren besteden, wordt te veel verwaarloosd. i Volksopleiding hebben we broodnoodig. Volksopleiding is geen produkt der staatseco-i nomie ; een meetingpreek draagt er al even wei-i nig toe bij. Volksopleiding is liet werk van aile dagen : Een degelijke arbeidersorganisatie I alleen kan ons die geven. Jammer genoeg laten i de katholieken aan de socialisten de volksmassa te gemakkelijk over. Waarom bestaat er in gemeenten als Beveren geen katholieke werkmans-kring, die het uitgangspunt wezen zou van al die maatschappelijke werken der gemeente? Waarom bestaat er geen kantonale centralisatie-vereeniging van al de sociale inrichtingen van het kanton? Dat de geestelijke en wereldlijke overheden eens de handen in elkaar leggen : zoodoende zullen ze zich verdienstelijk maken in de oogen van 't volk en zal hunne lamlendigheid niet i langer een propaganda-middel zijn in de handen der tegenstrevers. * * Niet alleen de inrichting van den arbeidenden 1 stand, maar ook de overige inrichtingen laten veel te wenschen over. De meeste bestaande in richtingen beantwoorden niet meer aan de eischen van onzen tijd. De krachten verspeeld aan Congregaties en Congregatietjes, Francis-cussen en andere vrome genootschappen, waar de heeren Geestelijken evenveel eerbied schijnea voor te koesteren als voor oude porceleinen va-zen, keeren maar een ondankbaar loon uit tegen de zoi g die er aan wordt besteed. We leven in een tijd, waarin het aankweeken der daadvaardigheid de allereerste voorwaarde is onzer overwinning in de toekomst. Wat we noodig hebben is mannen met overtuiging, die weten wat ze willen en willen wat ze weten, mannen die niet met den mond vol tanden staan voor't gezwets van herbergpolitikasters of die den moed met voelen in de schoenen zinken bij 't gevloek en 't getier van socialistische heet-hoofden. Onze jongens zijn geroepen om later over belangrijke zaken uitspraak te doen en de dngeving van den H. Geest moet mes niet altijd bij vrome wauwelaars die het strijdgerucht vlieden, gaan zoeken, Daden zijn er noodig. Vandaar rie allergrootste noodz'akelijkheid van inrichtingen, waar de jeugd wordt opgeleid. Dusdanig zijn de Katholieke Jonge Wachten. Het ligt buiten mijne bedoeling hier de ver-heerlijkmg uit te spreken eener bepaalde K. J. W. Hetvolstaat me te zeggen wat een K. J. W. zou moeten zijn en kan zijn. De K. J. W. is een waarborg voor de eensge-zindheid der burgers eener zelfda gemeente in de toekomst. Verdeeldheden voorkomen is ge-makkelijker dan twisten bijleggen. Wie zal looehenen dat daar, waar men in dejeugd heeft leeren samenwerken, men gemakkelijker eens-gezind zal voortwerken in de toekomst ? Op dien weg ligt een krachtig heelmiddel tegen de dorpspolitiek. De eensgezindheid, het voelen dat men samen-werkt voor één gedacht, wordt gebaard uit den strijd, Met de jongens uit te rusten tôt den slag, met ze te leiden voor de verschansingen van den vijand, met ze te voeren tôt den strijd zullen we ze africhten tôt een voortdurende opmarscli naar een gemeenschappelijk doel. Het is een zielkundige wet dat de drift een voorwerp zoekt : Welk edeler voorwerp kan de drift der jeugd worden aangewezen dan de schoonheid onzer katholieke gadachte ? De groote ktinst ligt in het opwekken en in het wakker houden der liefde : Dat bereikt men alleen door een degelijk ingerichte studiekring. Daar wordt de gemeenschanpelijke gedachte ge-i smeed, de belangstelling bij allen gaande ge-houden. Daar leert men weten wat men wil en willen wat men weet. Immers, geen ernstig werk zonder denken, Een Katholieke Jonge Wacht zonder studie-afdeeling staat niet hooger dan een Turnkring. Ik zal hier niet dieper ingaan op de inrichting van dit slag van vereenigingen. Pater Janss9ns schreef, op het laatste congres, de Katholieka Jonge Wachten hun programma voor in een puike rede, die de weetgierigen zich kunnen aanschaffen. Trouwens we staan nog voor den eersten stap : Bijna nergens nog bestaat er een Jonge Wacht in ons kanton. Spreken over hare inrichting is voorbarig. Ik wensche maar één zaak : Moohten we bij een naaste verkiezing de leden der Katholieke Jonge Wachten de tegenstrevers zien te woord staan. Het amht van tegenspreker aan afzonder-lijke personen overlaten is gevaarlijk. Hun on-baatzuchtig optreden wordt verdacht gemaakt en hun persoon schiet meestal te kort om de openbaro meening te kunnen beïnvloeden. • HeereH geestelijke en wereldlijke overheden van het kanton Beveren, weest uwe katholieke kiezers genadig ! Gedenk de les u door kartelis-ten en Hernalsteenisten gegeven... en ge zult hun in der eeuwigheid dankbaarzijn ! Hauold. Mi,' Tante Mie, Lotja en Trientje. Lotje. — Wel, Tante Mie toch, hebt ge Zondag de gazet gelezen ? Al wat ik u vertelde va*i mijnen man zijn wedervaren in de kiezing, en al wat gij mij daarop geantwoord hebt, 't staat alle- lndien Woeste met altijd svmpatnieK " 21. De Wapensmid en zijn zoon. DOOR H. J. C, VAN NOUHUIJS. « Zeg mij dan in 's Hemelsnaam recht uit wat ge bèdoelt ! » viel Reinout hem met ernst in de rede : « geloof mij toch op mijn eer ! » Nu was het de beurt aan Wouter om hoogst verwonderd te worden. Hij kon niet denken, dat de vrouw van den burge-meester met hem geschertst hai : dat zou een nooit gehoorde, eene onbetamelijke scherts zijn. En Reinout was van zijn kant veel te oprecht om op die wijze de waarheid te looehenen. Hij zou dus ver-keerd gehoord hebben, of er moest eenig misverstand in 't spel zijn. Hij vervolgde dus : « ineester Reinout, indien ge inderdaad zoo onwetend zijt als 't schijnt. dan moet ik ook zoo geheirn-houdend zijn als 't belaamt. Maar inorgen spreek ik u nader, dan hoop ik, dat ge beter onderricht zijt. » « Ik wil in uwe geheimen niet indrïn-gen, » zei Reinout, maar zoo ge mij al-thans eenigszins op den weg kondet brengen, dan .. » « Volstrekt niet ! » hernam de beeld-houwer, door dit gezegde nog meer in de war gebracht : » morgen spreek ik u na- | len aîschatîen. der, vaarwel ! » « Dan zij het zoo ! » zuchtte Reinout, terwijl hij zijn vriend groette en hem de hand drukte. Maar voortgaande, dacht hij na over de woorden van Wouter en zijn hart werd beklemd : eene mengeling van vrees en hoop vervulde zijne ziel en hij verhaastte zijnen tred. » Wat zijn die tuinen van Fugger fraai, sprak hij bij zichzelf, terwijl| hij bleef stil staan en zijne gedachten poogde af te leiden, « Fugger is rijk, een gelukkig man ; rijk... maar men behoeft geene rijkdommen om gelukkig te zijn. « Fugger is een gelukkig man, want hij is braaf, werkt veel, heeft eene zedige vrouw en lieve kinderen. Dat is Fuggers lotsbepaling, zijn werkkring, zijne be-proeving — zoo heeft mij vader Regim-bert geleerd. » En hij vervolgde zijn weg. Daar zong eene verwijderde vrouwen-stem, op zachten toon : De prille lentejaren. Die vlieden ras voorbij : En zorgen en gevaren Zij treden ons ter zij'. 't Is uit met bloempjens gaâren, Met dartlen in jasmijn : De ziele kent bezwaren En 't lichaam ziekte of pijn. En dobbrend op de baren Van 's werelds oceaan, ailes in het werk om de hatelijkijeid der wetge Lacht niemand onder 't varen Steeds blauw een hemel aan. En wie het mocht verklaren — Hij kent een wereld niet, Die vreugde en rouw moet baren, Een blij, een droef verschiet. Zij toch zal niemand sparen, Brengt ieder vreugde en rouw. Opdat we 't hart bewaren Aan God den Vader trouw. Maar ginder voor de altaren Van 't zalig hemeleord, Waar heen de geest mag staren, Daar wordt geen zucht gehoord Nu volgde een naspel en ailes werd stil Reinout bleef nog luisteren, Maar hi hoorde niets meer. « 0 ! dat was eene schoone melodie, dacht hij : " maar schooner nog de stem die haar zoo aandoenlijk, zoo zuive voortbracht. » En hij peinsde weder ee: wijl. Zou ook Machteld daar gezongei hebben ? » vroeg hij zich : maar door he dichte loover der boomen kon hij de ven sters van 't huis inoeilijk in 't oog krij gen. In eene godsdienstige stemming ver volgde hij andermaal zijnen weg. « Da is een heerlijk lied ! » Waarom sloeg Reinout den hoek om daar zijn weg recht uitliep ? »... da moest hij noodzakelijk Fuggers huis va voren langs gaan. Maar dat lied, di schoone stem had hem verrukt. veel te wenschen over. De meeste bestaande in- Daar zag hij van verre Pietro Luini, den grijzen organist van de Domkerk. uit het huis des burgemeesters treden. Hij stapte wat aan, en haalde den langzaam voortgaandeu grijzaard spoedig in, « Goeden dag, heer Pietro Luini, ! » riep Reinout hem toe. De man zag om en bleef staan. » Zoo. meesterke Reinout !... 'k Heb u lang niet gezien ? Ziek geweest toch niet ? « Neen, God dank ! antwoordde Reinout : « maar ik was een tijd voor den handel op reis. » « Ohoo ! op reis geweest ! » herbaalde de organist : « om geld te verdienen.,. i Geld is een schoone zaak : daar kan men veel mee doen ; veel goed en veel kwaad.. . Ik wensch ook wel eens veel geld te heb-j ben ; maar als ik dan weder voor mijn speeltuig zit en mijtie gedachten, mijn ge-■> voel in toonen uitstort, meester Reinout, , dan ben ik rijker dan een keizer, dan zou v ik met niemand willen ruilen. » i « Dat was een heerlijk lied, « zei Rei-1 mout, « dat zoo even bij den burgeester t werd gezongen, » « Ja ja, jonkvrouwe Machteld bezit een - schoone stem. Zij heeft van kinds af van - mij geleerd. Ik heb er veel voldoening t van .. Maar... hoe kondt gij 't hooren ? » Reinout antwoordde hem twee woor-, den, 'tgeen wij reeds weten, en vervolg-i) de toen : n « Ik zou gaarne dat lied nog eens hoo-e ren : het deed mij zoo innig aan. » « Welnu, kom 't avond bij mij op 't or- wat gij mij daarop geantwoord hebt, 't staat alle- gelom zeven uur, dan is de kerk na 't lef weer ledig, — en ik zal het u nog eens voorspelen : de kleine achterdeur aan uwe linkerhand is voor den trap, die naar 't orgel leidt. Hubertus de koorknaap, zal u inlaten : go behoeft maar te klop-pen. » « Ge zijt wel goed, heer Pietro ; ik zal mij geen oogenblik laten wachten ; » antwoordde Reinout gliinlachend. Dan wil ik u nog het een en ander voorspelen, dat ge nooit gehoord hebt: psalmen van onze oude kunstenaars, die reeds lang in 't graf slapen... Och, meester Reinout, 't is zoo'n zaligheid, als men voor't orgel zit. en speelt en fantazeert op het thema, waarin wij onze gewaar-den toestand der ziele overstorten, en niet zelden door- onze onze eigene akkoorden verrast worden... Alsik zoo gespeeld heb en ik kom dan thuis in mijn verlrekje, dan denk ik om eten noch drinken, dan va! ik op mijn knien en dank God voor de weldaden, die Hij den mensch gegeven heeft : want de muziek is eene heinelsche weldaad, Ailes zal vergaan met het leven, maar de poëzij en de muziek zullen blijven als wij in den hemel zijn ; daar zullen wij dichten en zingen.wat God ons zal ingeven en onderrichten. » « In dat beloofde land zal 't schoon zijn, heer Luini ! » hernam Reinout zuchtend : « en toch geven de menschen zich zoo weinig moeite om er toe te komen ! (Wordt voortgexet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.