Het Sint Herman-Jozefsblaadje voor de katholieke Vlaamsche jeugd

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

3e JAARGANG Biffage aan « Averbode's Weekblad» 15 Maart NUMMER 11 HET SHERMAN-JOZEFSBLAADJE VœrdekaLboliek vlaaiDsèeJeugd PRAATJES VAN HEEROOM. God wil het ! Gij allen, lieve kinderen, hebt voorze-ker op school al van de kruistochten gehoord. Vele honderd jaar geleden hadden de ongeloovigen het heilig Land veroverd, waar onze lieve Zaligmaker eens geleefd, gewerkt en geleden had, — denk maar eens aan Bethlehem en Nazareth en jeruzalem I Toen stonden de christelijke volkeren van Europa in heilige verontwaardiging op, om die eerbiedwaardige Plaatsen weer aan de heidenen te ontrukken. Met duizen-den en duizenden lieten zich de ridders en de eenvoudige krijgslieden een kruis op de wapenrusting vestigen en trokken op naar Palestina. Wegens die kruisen nu noemde men die oorlogsreizen : « kruistochten ». Ei, dat was toen telkens overal een geestdrift, overal een offervaardigheid ! Dat liep voort als een vuurtje : de eene ridder wist den anderen over te halen, de eene krijgsheld lokte den anderen mee. Ja, het ging zoover, dat zelfs de knapen en de kinderen meededen. Ze konden het thuis niet meer uithouden. Want ze hadden de vanen der kruisvaarders in den wind zien wapperen, ze hadden den krijgsroep gehoord, die luid over 't land klonk : « God wil het! God wil het! », ze hadden naar verhalen van heldenfeiten en leeuwen-moed en riddertrouw geluisterd. En neen, zij wilden niet meer werkeloos bij moeders spinnewiel blijven zitten, niet meer spelen in de enge ruimten van huis en hof. Ook zij zouden naar 't Heilig Land trekken. En zie nu eens : daar kwamen de wak-kere knapen bijeen, eerst honderd.... dan duizend.... dan altijd meer, en de moedig-sten onder hen stelden zich aan de spits. In Frankrijk bijv. stelden ze een herders-knaap, mét napie Stephan, tôt liun veld-heer aan. En in Duitschland, waar ze al-leen reeds met een 20,000 (twintig duizend) waren, werden ze aangevoerd door een dapper generaaltje van 10 jaar, met name Nikolaas. (Voor de grootere lezers verschijnt daar nu juist een heel mooi en boeiend verhaal over in Averhode's Week-blad.) Zij hadden het allemaal zoo goed en zoo eerlijk gemeend, en- men liet ze in Gods naam maar optrekken, — zoo krach-tig was 't geloof in die wonderbare tijden ! Ach, zij konden weliswaar het verre doel niet bereiken : de lieve God heeft nu een-maai het zware, ruwe oorlogswerk niet voor teere, zwakke kinderhanden gemaakt0 De dagen van dien merkwaardigen kruis-tocht der kinderen gingen voorbij, maar hun voorbeeld blijft, ook voor latere ù:j-den, ook voor onzen tijd. Dat wil ik u toekomende week eens na-der uitleggen. Heeroom.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.