Het Tooneel 4e Jaargang Nr 12 — 30 November 1918 Beheer en Redactie : Handelslei, 139, Antwerpen 20 Centiem SCHOUWBURG " VARIÉTÉS MEIRPLAATS * ONS 1NVAL1EDENHU1S 6de Wijkafdeeling m Secretariaat : " HOTEL DE LONDRES De Keyserlei Vrijdag 6 December 1918, ten 7 uur Groot SYMPHONISCH CONCERT onder de hooge bescherming hunner Excellentiën de Heeren MaifkiSS de Viilaiobar, MinUler van Z. M. den Koning van Spanje en M. W. R. van Vollenhovsn, Minister-Resident van Hare Majes-teit de Koningin der Nederlanden, die het feesî met hunne tegen- woordigheid zullen vereeren. :: Orkestleider K. CANDAËL, met de welwillende medewerking van Mevr. Mina DiliS - Beersmans, Artiste van den Koninkl. Nederlandschen Schouwburg, Voordraagster ; Mev. Elisa Levering, Zangeres ; Hr Gserard Dyckhoff, Pianist. Prijzen : Orkestzeteis en Benedenloge 10 fr.; Zetels 7.60 fr.; Balkon Ie rang en Loge 10 fr.; Parket 3.a0 fr.; Balkon 2° rang 2.5u fr.; Balkon 3e rang 1.50 fr. Mej. ROSÂ CHRISTIANE van de Vlaamsche Opéra Kon. Ned. Schouwburg Margaretha Gauthier Alexandre Dumas fils blijft nog op het reperto-rium niettegenstaande den zeer respectabelen oudeidom van zijn werken, maar het is toeh voor-namelijk, om niet te zeggen uitsluitelijk, «Margaretha Gauthier », de legendarische « Dame aux Camélias », die er in gelukt van tijd tôt tijd op het affiche fce herverschijnen. De comédie heeft niet meer de « vogue » van vroeger, zij slaat niet meer in zooals weleeir, maar toch komen er nog veel ge-trouwen op om te weenen met <le ongelukkige Marguerite die toch zooveel moet « afzien » door het verlies van haren geliefd'en Armand. De gevallen ■ — vrouw, die nog hart heeft, is altijd een .-,eer Jaaik-baar gegeven geweest in aile literaturen. Schepsels die van hun mooi gezichtje en hun weeldelijf een verkoopa-rtikel maken en die toonen dat zij toch ook nog in staat zijn om werkelijk, belangloos-echt te béminnen, zonder nevenbedoelingen, liefhebben om de liefde alleen, zijn altijd intéressante wezen-tjes geweest, want in den hemel is er meer plaats voor bekeerde zondaars en zondaressen dan voor die stervelingen die nooit gezondigd hebben. Maria-Magdalena weet daa,r ailes van. Zij zijn omweven met het romantisch waas der boetelingen en be-keerden die de aantrekkelijkheid nog verhoogt en een goede portie romantiek moet het theaterpu-bliek van tijd tôt tijd voorgeschoteld worden. Voor de vrouwen vooral is dat een spijs die in de thear-terkeuken nu en dan eens moet klaar gemaakt worden. De theate.rdirecteuren weten dat maar al te best, zelfs de beste onder hen die niet liever vragen dan goed, ztiiver modem of klassiek werk voor het voetlicht te brengen. En dan, me<n mag zeggen wat men wil, de roi van Margaretha Gauthier is ontegenzeggelijk een speelrol welke elke groote actrice en zelfe minder groote op haar ak-tief wenscht te krijgen. In die roi kan zij al de gaven van haar schoon talent naar voren brengen en is zij verzekerd van het succès. En het applaus is toch voor ieder artist het zout van zijn bestaan. « La Dame aux Camélias » was het eerste tooneel-werk van Alexandre Dumas fils en het is het populairste gebleven. De roman verscheen in 1848 toen de auteur 24 jaar oud was. Kort daarop verwerkte hij den roman in tooneelvorm, maar het was slechts vier jaar later dat de censuur, de terriebele « Sœur Anastliasie », zooals de Franschen haar spottender wijze betitelden, de toelating gaf het stuk op te voeren in het Théâtre du Vaudeville te Parijs. Waarom die jarenlange tegenwerking yan de oensuur in een stad lijk Parijs? Wel, denk eens na! In het stuk van Dumas fils werd de ondeugd niet gestraft, zooals dat in elk braaf stuk moet gedaan worden, maar werd de demi-mondaine, de geldverslindende lichtekooi, het mooie Venusdierken, het sympathiek slachtof-fer, de brave, liefhebbende vrouw, de lijdensfiguur die meelij opwekt en in wier plaats de meeste jonge meisjes wel ziouden willen zijn, als 't was maar voor eenigen tijd, natuurlijk. De toelating werd niet gegeven en zou nooit gegeven worden. Wat zou er van de zedelijkheid geworden ? Moest het gevaar niet geweerd worden waarmede de deugd van onwilskrachtige mannen en vrouwen en vooral de lieve jonge juffrouwen die zooeven het pensionaat verlaten hadden — die vooral, o Grands Dieux ! — en « hun entrée dans 'e monde » moesten doen ? ! 't Kon er waarachtig niet door! En het onwaa.rschijnlijke gebeurde toch: de censuur gaf den strijd op en ontwapende. Dat zou natuurlijk niet gebeurd zijn voor een Monsieur Durand of een anderen onbekenden Dupuis, maar er was maar een Alexandre Dumas fils ! De eerste vertooningen werden zorgvuldig ver-meden door al wie zij n fatsoen had hoog te houden, maar het succès van het werk, dat met vele con-venties had afgebroken, was zoo groot, zoo reus-achtig-onweerstaanbaar, dat weldra le Tout-Paris, « La Dame aux Camélias » ging zien, terugzien en toejuichen. Eerst in 1880, dus acht-en-twintig jaren na de première, werd in Londen het werk van Dumas fils toegelaten in den oorspronkelijken tekst. Voor dien tijd werd het vertoond in zulk zonderling plunje dat het bijna niet herkennelijk was. Die toelating was vooral te danken aan den hoogen invloed van den Prins of Walee, later Koning Edward. En moet men nu niet glimlachen om die verre-gaande strengheid, zelfs van de Eransche censuur van dien tijd, als men bedenkt dat later overspel en huwelijksbreuk het geliefd thema van vele Fransche schrijvers is geworden? Maar wat wilt ge? Andere tijden, andere zeden! * * # Alexandre Dumas fils had natuurlijk wel g/-dacht dat zijn eerste kind zijn weg zou maken, maar toch had hij nooit, in de verste verte niet, durven of kunnen vermoeden dat « La Dame aux Camélias » een goudmijn zou geworden zijn. En-kele dagen voor de première vroeg hij aan een Parijschen uitgever 6000 fr. voor den totalen af-stand van zijn werk, wat geweigerd werd.! Dumas had geld noodig, want tijdens zijn vrij onstuimig liefdeleven, waarin hij Margaretha Gauthier — met haren waren naam Marie Duplessis — leerde kennen en beminnen, had hij niet minder dan 50 duizend frank schulden gemaakt, wat toen-maals een fortuin mocht heeten. << La Dame aux Camélias » is een echt exporta-tie-artikel geweest,waarmee vooral de groote fWah Bernhardt reuzensuccessen behaald «n zakken goud gewonnen heeft. # # # De cul tus voor Marie Duplessis duurt nog altijd voort, dat hebben we laatst nog geschreven m « Het Tooneel ». Haar graf op « Père la Chaise /■>, als we ons niet vergissen, wo.rdt regelmatig onder-houden en voortdurend met bloemen, vooral Came-lias getooid/. * # * Over het stuk zelf zullen we niet moeten uitwei-den : het is gekend en het is reeds dikwijls bespro-ken en ontleed. Het is niet meer van onzen tijd en er worden dingen in verteld, die nu doen glim-■ lachen, vooral door Margaretha, niet minder doaî' Armand en vooral door zijn vader, die nu als een quasi-idioot zou gedoodverfd worden. # # * De opvoering was goed, maar kon het publiek toch niet in geestdrift brengen. Was het de Sibe-rische koude in de zaal welke de menschen slecht humeuirde of was het wederzien minder ge-wenscht?Wat er ook van zij, na elk bedrijf werd er wel 'geliaald, maar toch was het applaus niet jjeweldig. Het laatste .bedrijf nochtans werd zeer pakkend ge-speeld, vooral door Mevr. Bertrijn, die andermaal op het -voorplan is gekomen. Viel zij in de vorige bedirijven voorzeker te prijzen, in het slotbedrijf vooral heeft zij getoond dat zij in staat is de moei-lijkste tooneelen met groot, zeer groot talent uit te beelden. Wat de 6tervensscène betreft, die was wezf nlijk aangrijpend 3n nog wel zelden was zij zoo sterk, echt dramatisch, intens van diep gevoeld leed en liiden. Haar sucoes was buitengewoon groot en terecht zeer verdiend. Wij moeten liaar daarenboven een compliment maken om den irijken keus van haar toiletten, die inderdaad nogmaals bewezen dat Mevr. Bertrijn heel veel smaak heeft. Maar nu zal het ons toch wel toegelaten zijn aan deze schoone actrice te wijzen op hare dictie, eene aanmerking die ons al lang in de pen ligt. Mevr. Bertrijn spreekt heel duidelijk, maar sommige klinkers en vooral de a-klank is wel wat al te geaffecteerd. Dat is geen « a » meeir maar een â met zelfs een e-klank in, zooals de Hagenaars heel ver-keerdelijk die letter uitsprekeh. En die affectatie doet ten langen latste wel on-aangenaam aan. Wij zijn overuigd dat Mevr. Bertrijn, die eene gewetensvolle kunstenares is, ons die kleine aan-wijziging wel zal permitteeren. Ileer Louis Bertrijn scheen ongesteld want zijn Armand Duval hebben we hem met meer warmte, meer gloed, meer overtuiging zien spelen. In het laatste bedrijf nochtans was hij weer de oude en scheen heelemaal op dreef. Hr Piet Janssens, die zijne roi van « raisonneur » goed voordroeg, was wederom prachtig getypeerd -en zeer gedinstingeerd. Mej. Bertrijn was lief, heel lief zelfs en het was dus goed te begrijpen dat zij hartstochtelijk be-mind werd. Mevr. Ruysbroeck was weer de echbe in de sma-kelijke roi van Prudence en Mevr. Noterman niet minder gelukkig in de roi van Olympia evenals Mej. Janssens die een zeer snoeperig en fijn kamer-meisje was. Hr Van de Putte, heel goed getypeerd als Saint Gaudens, speelde zijn roi in de perfectie en heer Van Beughem — wanneer zal die artist nu eens be-paald ofwel Gheubens ofwel Van Beughem heeten — niet kwaad als Gustaaf. Al de andere rolletjes waren in goede handen. WILKO. +++- In en om de Schouwburgen Kon. Ned. Schouwburg Zaterdag 7, Zondag 8 (dag- en avondvertooning), Maandag 9, Donderdag 12 December 1918, opvoe-ring van « Pro-Domo'» (Voor het Geslacht), romantisch tooneelspel in 5 bedrijven door Jhr A. W. G. Van Riemsdijk. Insceneering en regie van L. Krinkels. Verdeeling: Graaf de Prébois Grancé, hr P. Janssens; Louis, zijn zoon, hr Cauwenberg; de Kroonprins, hr Van de Putte; Henri,vriend van dem Graaf, hr. L. Bertrijn; Johan, oud jachtopzie-ner, Hr Ruysbroeck; een knecht, hr. J. Schmitz; Moos, bloemenverkooper, hr Ed. Gorlé; een adjudant, hr F. Thees; de bode van het gerechtshof, hr. De Groodt; de buffethouder, hr J. Schmitz; een heer, hr René; tweede heer, hr Remy; derdte heer, hr Gheubens; eerste rechter, hr A. Dolfs; tweede rechter, hr Van Gool; Gravin de Prébois-Grancé, Mevr. Dilis; Jvr. de Prébois-Grancé, Mej. Bertrijn; Toni, Mevr. Bertrijm; Jeanne, Mej. Janssens; de kloosterzuster, Mevr. Noterman; eerste dame, Mevr. X...; tweede dame, Mevr. Meylander. Tziganen, heeren, dames, enz. Speelt in eene hof-stad en op het kasteel van Prébois-Grancé, in onze dagen. Vlaamsche Opéra Donderdag 5 December zal « Don Juan » ver-moedelijk voor de laatste maal worden opgevoerd. Zaterdag 7 December nog eene vertooning van « De Vliegende Hollander » em Zondag 8 December, laatste opvoering van « Martha ». Faust Ziehier de rolverdeeling van het meesterwerk van Charles Gouuod dat Donderdag 12 December in onze Vlaamsche Opéra voor 't eerst wordt opgevoerd ; Faust, IiH. De Blaër, Dognies of Scapus; Valentin, HH. Bogaer6 of Vau Aert; Mephisto, HH. Van Aert, Bernard Naurdy, Caspeele of René Delcourt; Wagner, HH. Heirf.traete of Caspeele; jUargaretha, Mej. Van Herck of Mej. Lauwers; Siebel, Mej. Mia Sylva of Mej. Sion ; Martha, Mej. Van Oosten of Mej. Christiane. Hoffmann's Veriellingen komt na «Faust» aan de beurt. Mej. Laxiwers zal de roi van Antonia vervullen, Mej. Sion die van Guillietta, Mej. Mia Sylva die van Olympia terwijl Mej. Christiane Nicklause zal uitbeelden. De moeilijke roi van Dokter Mirakel is aan Hr Bogaers toevertrouwd. Urielle (Les Amours du Diable) van Albert Grisar, dat sedert lang niet meer werd opgevoerd, staat op het speelplan aangeduid om na « Hoffmann's Vertellingen » te worden vertoond.Arthur Steurbaut Deze vroeger zoo graag geziene artiest van onze Vlaamsche Opéra, die sedert langen tijd in Enge-land in een munitiefabriek werkzaam was, heeft aan den Heer Henry Fontaine geschreven om terug aan voornoemden schouwburg te worden ver-bonden. De bestuurder heeft hem onmiddellijk ge-antwoord dat hij zijn voorstel aanneemt. Wij mogen ons dus verwachten Hr Steurbaut eerst-daags terug in ons midden te zien. Dit nieuws zal door de bezoekers der Vlaamsche Opéra met veel genoegen vernomen worden. Heer Damman Deze goede baryton die voor den oorlog ook aan onze Vlaamsche Opéra was gehecht en nu in het Belgisch leger dienst doet, is in de beste gezond-heid teruggekeerd. Meermaals werd gemeld dat hij gesneuveld was. Onze artiesten in den vreemde Naar men ons meldt zou onze bas Colignon zich in Amerika bevinden. De ténor Bol zingt in Austraiië. De verîooninÉfpn in de., ''ariétés znlleni, in hel^-'^V- aile / ,^en aTl un-, Dins- en D^ndtt'dagen ,,'aans lebLen ,( • _ u. H1 Jean Weber l Deze voortreffelijke ténor, jdie Zaterdag 11. in de Variétés debuteerde en zooals men in ons ver-slag zal lezen, zeer gunstig werd onthaald, is be-paald aan het gezelschap vûn Hr Georges Villier gehecht. Hlr Webêr i6 van Vervifers geboortig en was verleden speelseizoen aan. het gezelschap van het Théâtre des Galeries te Brussel verbonden, waar hij met de beroemde ténor Anseau om de beurt optrad en veel bijval verwierf. Rigoletto Na « Werther » komt « Rigol etto » aan de beurt. De eerste vertooning zal Zaterdag 7 December doorgaan met de volgende rolverdeeling : De Her-tog van Mantoue; Hr Jean Weber; Rigoletto: Hr Georges Villier; Gilda: Mej. Hélène Krinkels; Madeleine : Mej. Zita Rutteu; Sparafucile: Hr G. Dils; Monterone: Hr Wera; Borsa: Hr Fabry; Marcello : Hr d'Alency ; Cepiranio : Hr Darlys ; Joana: Mej. Francine. La Vie de Bohême Deze opéra van G. Puccini staat op het speelplan der Variétés ingeschreven om na « Rigoletto » te worden gemonteerd. Hr Georges Villier De bestuurder der Variétés heeft aan het Stads-bestuur aangevraagd 'om tôt directeur van het Théâtre Royal te worden benoemd in geval de vroegere bestuurder Hr Corin niet zou terugkee-ren. De tooneelkommissie zal eerstdaags haar ad-vies hierover geven. Het spreekt van zelf dat het vertoog van Hr Villier enkel vraagt om tijdelijk over de Royal te mogen beschikkeni. Hr Corin, de vorige bestuurder van het Fransch theater, heeft slechts gedu-rende twee jaren, yan de drie waarop hij recht had, de directie waargenomen. Komt echter Hr Corin niet terug, dan zal hét bestuur van den Royal worden open verklaaird, maar dit ailes zou bezwaarlijk dit seizoen nog kunnen. gebeuren. Daarom heeft Hr Villier ook de grootste kans om zijne vraag ingewilligd te zien, te meer daar hij enkel de zaal van den Royal vraagt, en hij zonder subsidie zal spelen. De Tooneelcommissie van het Fransch Theater woonde Donderdag de opvoering van « La ToscJa » bij. Nu is 't Kermis Heer Victor Neutgens treedt andeirmaal als compère op, en stelt de Vaderlandsliefde voor. De Commère zal Mevr. Rezy Venus zijn. Zij verbeeldt den Vrede. Mev. C. Van de Wiele de zoo gunstig gekende artiste die met dé laatste revue ini Hipj>odroom niet had kunnen optreden, heeflt eene nieuwe verbintenis met het bestuur ge-sloten en zal een paar pathethische tooneelen in de revue « Nu is het Kermis ! » voordragen. Wij verzekeren eenen grooten bijval voor deze rijkbe-gaafde tooneelspeelster. Flor Pierré De goede orkestchef vroeger aan het Hippo-droompaleis verbonden, is, blak«nd van gezond-heid, te Antwerpen teruggekeerd. Hij is leider van een onzer militaire muziekkapellen. H. Louis Pennaerts destijds verbonden aan het Hippodroompaleis en aan den Kon. Nederlandschen Schouwburg te Brus-sel, keerde terug in ons midden met onze dappere soldaten, ongelukkiglijk slechts voor enkele dagen. Mev. J. Didier Deze graaggeziene actrice sloot eene ve>rbinteni6 af met de directie van de Scala. Zij is voorzeker eene goede aanwinst voor dj^n schouwburg. Mevr. Didier zal waarschijnlijk in de aanstaande Scala-revue' debuteeren. Fransche operetten in den Eden* Schouwburg Het bestuur van den Edenschouwburg is zin-nens, na de revue « Vive le Roi ! », operetten in de Fransche taal op te voeren. Vive le Roi ï Deze revue zal Vrijdag a.s. 6 Decembèr in den Eden-schouwburg worden vertoond. Keizer Caiîgula is de hoofdpersoon van den Proloog dter nieuwe Revue « Vive le Roi! » van J. Fatum en Paul Robert die Vrijdag a.s. 6 December vocr het eerst in den Eden^scnouwburg wordt vertoond. Jaren geleden verscheen er in Duitschland een lieftig pamtlet in verzen onder den titel van « Caligula ». De auteur werd. zelf vervolgd daar men meende dat dit schimxjsch/rift tegen den toenmaligen keizer Wilhelm II was gericht. De schrijvers der revue «Vive le Roi!» hebben zich waarschijnlijk deze particulariteit herinnerd toeni zij « Caligula » op iiet tooneel brachten. Mej. Nini de Boël zal in de revue hare rentrée doen als Commère, en Hr de Raëve zal de Compère zijn. Mel veel belangstelling wordt deze eerste vredes-reyue tegemoet gezien. Heer Pouillon bijna gesiikt. Heer Pouillon, die met zijn familie de intrede van den Koning te Brussel ging bijwonen, is bijna, in het hôtel, waar hij logeerde, door de gas gestikt. Na lang werken kon men hem weer tôt het leven roepen. Het scheelde weinig of de gekende parodist schoot "er het leven bij in. Flor Van den Bosch de knappe vertolker van komieke rollen, die hier zooveel herinneringen naliet, trad tijdens den oorlog te Parijs voor een filmmaatschapi>ij op, en dit met veel succès. Rik 's Jongers Deze gœdgekende tooneelliefhebber keerde ook heelhui ls uit den strijd temig. Dit nieuws z.ullen de leder. onzer voornaamste volksmaatschappijen met genoegen vernemen. Een nieuw tooneelstuk van Maurice Maeterlinck Geïnspireerd door de gruwelen te Aerscliot door de duitsche ^oldaten gepleegd schreef Maurice Maeterlinck een nieuw werk, getiteld : « Le Bourgmestre de Stilmonde ». Het stuk werd, — vertaald —, met veel succès in den vreemde vertoond. De oorspronkelijke versie zal, ingevolge het verlangen van den auteur, voor het eerst te Brussel opgevoerd worden. Voor de Sint«Niklaas der zieke kinderen der gasthuizen Het kunstconcei;to in de zaal van het Koninklijk Kunstvetrbond ingericht ten bate van dif mensch-lievend weirk, en dat op Dinsdag 19 November 1.1. moest doorgaan werd verschoven tôt op Dinsdag 3 December, om 7 uren. Zooals wij reeds meldden zullen de Hr Georges Villier en Mejuffers Jeanne en Rita Sion, Emmy Waegener, Paulina Slegel e.a. hunne belaaiglooze medewerking aan dit concerto verleenen. Wij denken dat het wel overbodig zijn zal, dit feest in den gunst onzer lezeirs aan te bevelen, een glimlach op de lipjes der kranke kindertjea zal hun belooning zijn. " Judas " van Cyriel Verschaeve Zooals wij reeds zegden zal dit meesterwerk van C. Verschaeve Zondag 8 December, om half zeven stipt, in de groote zaal van den Koninklijken Bur-gerkring, Koningstraat 6, worden opgevoerd, onder regie van den bekenden liefhebber Henri Boex. Het feest is ingericht door het Syndikaat van Han-del en Nijverheid. Voor den aanvang dezer vertooning zal eene vaderlandsche betooging plaats hebben. Mandolienlessen - Appelmansstraat, 26 Viaamsche Opéra Don Juan In ons vorig nummer begonnen we de kleine in-leiding tôt Mozart's overheerlijke opéra met een anecdote, die befcrekking heeft op het ontstaan van een deel uit « Don Juan ». Al snuffelend in werken aan de levensbeschrijving van den komponist ge-wijd zijn we tôt de overtuiging gekomen, dat deze anecdote, die wel eigenaardig is, niet heelemaal juist mag genoemd worden. Het is bewezen, dat Mozart, welke verscheidene malen Parijs bezocht, niet in deze stad verbleef op 't oogenblik toen hij aan «Don Juan » arbeidde. Inderdaad, deze opéra schreef hij in den Herfst van 1787 te Wieenen en te Praag, wel negen jaar n h zijn laatste veirblijf te Parijs ! « Don Juan » werd aan Mozart besteld door den Schouwburg van Praag. Met zijn vrouw toog de toondichter naar deze stad en nam zijn intrelc in « De Drie Leeuwen », op de Koolmarkt. Weldra echtêr vestigde Mozart zich in het buitenverblijf van een vriend, waar nog altijd de kamer bestaat die den muzikant tôt werkvertrek diende. Meermaals toch werkte hij aan een tafel in den hof, terwijl om hem heen de gasten kwamen en gingen of de kegelaars hun bollen deden holderen over de baan ! Mozart stelde zich in betrekking met de ver-tolkeirs van zijn werk. Hij had een groote voor-liefde voor de prima donna Teresa Saporiti. Toen hij echter vernam, hoe deze dame haar verwonde-ring had uitgedrukt wijl een voornaam kunstenaar Toegelaten door de censuur als Mozart zoo miezerig van uiterlijk was, zag hij van heur medeweo-king af. Toen dacht hij aan twee andere zangeressen: Micelli en Bondini. Deze laatste moest in de roi van Zerline optreden. Bij een herhaling bleek het dat ze er niet in slaagde den angstkxeet, welke Zerline in het slottooneel van het eerste bedrijf slaakt, naar behooren te doen klinken. Mozart, die ongeduldig was geworden na het mislukken hacer herhaalde pogingen, liejj op het tooneel, deed het nummer iierhalen en neep, op het gepaste oogenblik, in Zerline's arm. Jufirouw Bondini giide van pijn. « Nu is 't goed — zei Mozart — zoo moet ge roepen ! » Reeds repten we een woord omtrent het ontstaan der ouverture. Zij werd geschreven den avond voor de eerste uitvoering. Hij werkte eraan tôt laat in den nacht, terwijl zijn vrouw punch bereidde en sprookjes vertelde om hem wakker te houden. Toch bezweek hij van vermoeienis. Hij sliep een weinig. Om zeven uur *s morgens echter, kon de kopist de partituur in ontvangst nemen. * # * Voor de vertolking van een stuk als « Don Juan » moet elk zanger tevens eem uitstekend speler zij % die ook het « parlando » tôt zij n recht laat komen. Aan deze vereischten voldeed de Heer Van Aert, die mooi gezongen heeft en daarbij zijn lang niet gemakkelijke speel-rol op degelijke wijze heett uit-gebeeld. Zijn zang is verstaanbaar en hij spreekt bepaald goed zuiver Nederlandsch. Zijn voorbeeld zou sommige zijner collega's tôt meer duidelijk-heid in de uitspraak moeten aanzetten. Mej. Lauwers, die een goede kracht is, wier plankenvastheid bij iedere vei'tooning toeneemt, was een bevallige Dona Elvira. Gaarne hadden we ze een tikje statiger, rijper gezien, zonder dat daarom het jonkvrouwelijke van het personnage mag geschaad wardem. Mej. Lauwers zingt ten-minste Vlaamsch. Hier en daar zondigt ze wel eens tegen de beschaafde spreektaal. Mogen we liaar o.a. doen opmerken, dat het achtervoegsel lijk toonloos is en dus « lek » wordt uitgesproken. Als heur taal van dergelijke vlekjes gezuiverd was, zouden we deze jonge zangeres, schier zonder voorbehoud kunnen loven, In het « parlando » klinkt haar stem nog wel wat gedwongen. Mej. Van Herck — Dona Anna — gilt wat te veel, wanneer heur stem een zekere hoogte be-reikt» Haa,r uitspraak laat veel te wenschen over. Een weinig goede wil zou hier veel kunnen goed maken. De grime dezer zangeres is niet gelukkig. De oogranden zijn te fel atgeteekend en het gelaat te gelijkmatig blank. De recitatieven van Mej. Van Herck waren niet zeer verstaanbaar. Mej. Mia Sylva — Zerline — heeft eem lieve stem, die wel wat zwak klonk. Spel en uitspraak verdienen lof. Het parlando was zelfs werkelijk goed. De Heer Caspeele heeft de roi van Leporello naar behooren vertolkt. De gesproken gedeelten bewezen, dat deze zanger beschaafd Nederlandsch kan, hetgeen in stukken als « Don Juan. » wel vermel-ding verdient. Ook de zang van den Hr Caspeele was verdienstelijk. Hr Dognies was een goede Don Ott&vio, die vooral zijn aria's heel mooi gezongen heeft. Masetto werd goed gespeeld, doch niet altijd ev.»n duidelijk gezongen door Heer B. Naurdy. In de kleine roi van den Commandeur trad Heer J. Heirstrate voor de eerste maal op. Zijn buig-zaam, lielder en krachtig orgaan heeit zeer beval-len. W.e hopen hem weldra terug te zien in een belangrijker personnage. Het koor, dat bijwijlen wel eens wat te hard zingt, nam, als altijd, op voortreffelijke wijze deel aan de handeling. Dat de aankleeding van het stuk verzorgd werd, lioeft geen beboog. Konden de veranderingen in de tooneelschikking niet eem beetje sneller gebeuren? De eenheid van actie zou er door winnen. Het doek, dat tijdens de schermenwisseling neergela-ten wordt, past niet in het stuk. Misschien is er geen geschikter voorhanden en. dan valt onze op-merking weg. Het orkest door Julius Schrey geleid heeft de partituur van Mozart in al haar schakeeringen op puike wijze weergegeven. Het gezelschap onzer VI. Opéra vormt een dege-lijk ensemble, wat bewijst, dat het goed gestyleerd wordt en elk artiest zijn werk gewetensvol ver-richt.De bijval van « Don Juan » was gewettigd. Laat ons hopeni, dat het publiek de pogingen van het bestuur door een talrijker opkomst beloonen zal. CALIBAN. Variétés - Schouwburg La Tosca Door- een van die aartsdomme besluiten waaraan wij voor onze bevirijding stilaan waren gewend geraakt, had de « bezettende overheid » (om een « eui>hémisme » te gebruiken) aan den sympathie-ken bestuurder der Variétés, Heer Georges Villier, het verbod opgelegd opéras op te voeren, hoe-wel hij vroeger reeds de toelating ervoor had verkregen, en zijn operagezelschap reeds voltallig was geëngageerd. - Deze dwangmaatregel had de directie in een zeer moeilijk parket gebracht, want nu moest het lieve theater der Meir enkel teren op zijn opeiretten-répertoire. Het was dus licht te begrijpen dat het talrijk publiek, — dat met zooveel enthousiasme de operavertooningen van het « Nieuwe operagezelschap » in Anvers-Palace volgde, — niet zoo ge-trouw de opvoeringen in de Variétés bijwoonde.Wat al vervelingen Hr Villier heeft moeten doorstaan, van hoeveel plagerijen hij het voorwerp was, weten wij het best, ook zijn we fier hem — in der mate van het mogelijke. — te hebben bijgestaan in zijn strijd tegen het onrecht. Wij hebben Hr Villier aan het werk gezien en dikwijls in hem de oud-soldaat teruggevonden; velen in zijne plaats had- Ververij en WasscheriJ A. WHN WEElEfl

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.