Het Tooneel 4e Jaargang Nr 11 23 November 1918 Beheer en Redactie : Hancielslei, 139, Antwerpen 20 Centiem De Blijde Intrede van ons Vorstenpaat wie de Blijde Intrede heeft mogen bijwonen van ons geliefd Vorsten paar : Koning Albert en Koningin Elisabeth, zal voorzeker nooit de allesover weldigende geestdrift, de luid jubelende juichkreten vergeten waarmede zij beidei begroet werden in hunne schoone Scheldestad Antwerpen. Die oogenblikken vai heilige ontroering, van diepgaande en innig gevoelde begeestering deed reed: veel van het leed vergeten dat ons gedurende meer dan vier jaren heeft doei gebukt gaan. Hunne Majesteiten, de hooge Beschermers van de Kunst, zullen wel voo: immer in herinnering houden de huldeblijken van de Sinjoren, de inwoners van dit stad waar steeds de kunst in hooge eer stond aangeschreven. De kunstenaars begroeten den nieuwe Vrede als een nieuw tijdstip voor der opbloei der kunst, want de kunst kan slechts gedijen in peis en vrede. Aan al de beoefenaars van de kunst : tooneelspelers, schilders, beeld-houwers en letterkundigen die teruggekomen zijn van hel iront, aan hen allen, du zich zoo moedig gedragen hebben voor de verdediging van ons Vaderland roep Het Tooneel : Welkom en Dank ! HET TOONEEL breken. doorheen oonventie pn wecr-spannig© behoudsgezinde denkbeel-den.Kil't voor zijn dood wend in een tooneelprijskamp van « De Wijn-gaerd » te Brussel, zij n draina «Twee Naèisters » bekroond, terwijl zijn blijspel « Een Kopliefde », een eer-volle vermelding verkreeg, Beide stukken bleven onuitgegeven. « Twèe Naeisters » is wellicht bawerkt naar de noveljle die hij onder dezen titel ujtgaf, ' terwijl het maniïscript van «Een KÎ>pliefde» — eerst Einde goed, ailes goed getiteld — thans weerge-vbnden doçr de juffrouweh Sleeckx In dç nalatenschap van vader Sleeckx en met andere manuscripten aan den oudsetn, nog levenden zoon van Van Kerekhoven overliandigd1 werd. Een ander nagelaten drama, in 4 bedrijven « Vader en Zoon » — eerst De Bloedband getiteld — dat bij weergevonden liandschriften hoort, schijnt opgevoerd of althans ter opvoering aangenomen te zijn geweest. Met potlood staat de rolverdeeling naaet de personen aangeduid w.o. Dries-^i^^orLloLt-A. » r ^ r . * iïSZXS „ v JK J . CJlittU " . N ÉX.'ll'- w«rpen op 1 Oogst 1857. f, n i icies i-ïam Van Kerekhoven Op 10 November 1.1. diênde de< hondsrdste ge-boortedag herdaeht te worden van den Antwerp-schen romaiischrijver P. Fr. Van Kerekhoven. Aan een uitvoerig opstel geschreven om dezen letterkundige te herdenken ontlëenen wij de vol-gende bladzijden gewijd aan zijn tooneelwerk: « ,Na « Riehilde », in samenwerking met Ros-seels geschreven, blijft het tooneel hem aantrek-ken.In 1850 verschijnt zijn drama ini twee bedrijren «De Gestrafte Wraek», het volgend jaar zijn volks-drama in twee bedrijven « Jaloerschheid », in 1853 een tooneelspel in drie bedrijven « Boer en Edel » en hetzelfde jaar « De Dronkaerd », drama in drie bedrijven, opgevoerd bij de eerste vertooning van den nationalen tooneeltroep te Antwerpen, op 6 October 1853, met Victor Driessens in de titelro'. Het blijspel in één bedrijf « Twee katten voor een doode Mnscli », verschijnt in 1855, evenals « Fan-ny »„ een tooneelepel in vier bedrijven. Na zijn dood werd nog uitgegeven : in 1889 «De Verden-king », drama in één bedrijf, en in 1866 « De Du-Dyners », kluchtspel in één bedrijf. Coopman en Scharpé prijzen « De Dronkaerd » en het uitmuntend blijspel «Twee Katten »,„ terwijl « Fanny » ook gewaardeerd wordt. J. Persyn in zijn studie over «Ons Tooneel te Antwerpen van 1810 tôt 1853 » bedenkt dat, bij Van Kerckhoven's wonderbare vruchtbaa'iieid ook het tooneel heeft baat gevonden. Van Kerekhoven die ergens Van Peene verwijt: « Gij spreekt ten voordeele van verouderde en geestverdoovende zeden en gewoonten » toont in zijn tooneelwerk weer zin te hebben om baan te Victor Driessens e in den titelro! van " De Dronkaerd „ * V Kon. Ned. Schouwburg DE SÂBUNSCHËjÂÂiENROQF In 1 on zen vocigen jaargang echreven we met enkele woorden over den trant waarin een blijspel moet gespeeld worden en we haalden eenige zin-nen aan uit een brief die Boyaards, den gerepu-teerden Nederlandschen tooneelspeler en knappen regisseur bij gelegenheid van de wederopvoering van de « De Sabijnsche Maagdenroof » in 1914 aan den bevoegden tooneelrecensent Dr J. L. Walck geschreven had. Wij willen dit schrijven nu in zijn geheel mee-deelen : « Hadden Franz en Paul von Schônthan in « De Sabijnsche Maagdenroof » slechts kluchtspelfigu-ren geteekend en hadden zij niet — zooals zij, m.i. inderdaad deden — « menschen » gecreëerd, nooit had deze klueht den tand de6 tijds zoo glorierijk kunnen trotseeren. Het is een d'waasheid te willen beweren, dat het « onze « verdienste zou zijn, van deze kluchtspeltypen menschen te hebben gemaakt. » Een feit is *t dat tooneelspelers van den 2n en 3n graad, die zich maar al te va*k aan deze klueht hebben gewaagd. 't niet verder brachten dan het uitbeelden van. kluchtspeltypen, waarin zij dan zelf in den regel de grootste schik hadden, maar het publiek dat deze voorstelling der mindere go- v ? den bijwoonde, lachte wel effen om de mallooterig- ' lieid van het geval, maar bij het weggaan uit den v schouwburg vonden zij de klueht maar zoo zoo, en n zagen door de tooneelmatige uitbeelding der figu- z ren aan de levenswaarheid der door de auteu.ns e; gecreëerde menschentypen voorbij. » t t En dan vervolgt de heer Royaards met eene uit- li 1 eenzetting van het principe door hem bij de regie n i- van 9it etuk geyolgd^ een uiteenzetting die zeker o l- de aandacht verdient: c a « Bij de instudeering van deze klueht onder g mijn regie heb-ik er aile medespelenden, waaron- d n der er verscheidenen waren, die dezelfde rollen g k reeds vroeger hadden vervuld, met nadruk op ge- r wezen, dat dit stuk juist even. gewichtig was als z s- bijv. een stuk van Ibsen, en dat wij alleen dàn de b toehoorders zouden kunnen doen gieiren van den v e lach, als wij zelf allen den grootst mogelijken t [- ernst bewaarden. Ik geloof dat ons dat vrijwel h i. gelukt is. Bij het spelen van aile goede kluchten n t is dit een allereerste eisch, die door de meeste a k gezelschappen, die zich aan, kluchten wagen, te n n vaak uit het oog verloren wordt, niet alleen in n Holland, maa.r ook buiten de grenzen van ons d t. land. De mer.echen worden belachelijk door de / n malle situaties, waarin zij worden geplaatst en t .t waar hun karaktereigenschappen op de spits ge- i: *t dreven, in uitkomen. Het zijn dus wel degelijk t n menschen, die de auteurs in « De Sabijnsche Maag- n ,r denroof » teekenden, en juist da&rin ligt d© reirkla^ e ring van het groote succès, dat deze klueht, goed gespeeld, nog oj> dit oogenblik nsoet hebben. » We vï-oegen, in « Het ->el », bij die gedeel-telijke aanhaling, het best.iur van den Nederlandschen Schouwburg die smakeiiike, sappige klueht vyeder op te voeren en toen we in ons onderhoud .met den leider, voor die ;-tavang van het eeizoen, van hem mochten ve:;- ''^ ^.dat aan onzen wensch zou voldaan worden, V. E*' >■ 65- !en we hem aan de woorden van lloyaards. Heer Bertrijn antwoordde volkomen in te stemmen met de gedachten van den grooten acteur en regisseur. Een blijspel en een goed kluchtspel moet voor de spelemlen geen gelegenheid zijn om zich zelf eens goed te amusee-ren en zich daarbij niet te ontzien er nog wat bij te tappen van hun vaatje eigen geestigheid, heel dikwijls van zeer gewaagd allooi. De menschen die in een blijspel of kK'-htspel op het tooneel worden gebracht, moeten menschen blijven, die wel in heel zonderlinge, xelis gekke toestanden komen, met of zondeir hunnen wil, maar zij zijn toch geen, zottekens of kw, ^i-idioten. Op onzen Nederlandschen Schouwburg werd het in den regel vergeten. Somtnige acteurs en actrices vinden er machtig veel plezier in, de zoogezegde aardigheden nog wat aa'i ts dikken of te vergro-ven en vinden dat zij zeli buitengewoon-spitsvon-dig waren. Bij de opvoeiing van « De Gevolgen van een Leugen », op 't einde van 't vorig seizoen, mochten.1 we dit andërmaal ervaren Striese en Professor Golwitz zijn wel werkelijk naar het leven afgekeken. Misschien ie hun kari-katurale zijde wel het meest op het yoorplan gebracht, maar dan toch op hoogst artistieke manier, in, den aard zooals een, Daumier of een Ga-vairni een karikatuur wisten te kampeeren. Direkteur Emmanuel Striese is oj> en top de theaterman, de theaterman van 3n of 4n rang, een der mindere goden zooals lioyaards zegt, maar toch in elk geval de ni an, voor wie niets anders bestaat dan het tooneel, voor wie allee theater is. Hij is de directeur die van 's morgens tôt 's avonds aan theatereffecten denkt en 's nachts nog droomt op welke wijze een stuk het meest succès bekomen kan. Alfred Kerr schreef in 1917 : heel de wereld staat op liaar kop, maar Striese staat op de plan-ken ! De vrouw, evenals de directeur zelf, is voor aile rollen geschikt zonder onderscheid, zij kan daar-enboven wasschen en plassen, naaien en strijken, arrangementen voor costun en maken, die den pot klaar maakt voor het geze.schap en tusschendoor nog den tijd vindt om. altt jaren de wereld met een jongen Striese te verrijken. Pl'ofessor Golwitz is de gemoedelijke oudo heer dio niets liever doet dan in zijn eentje te stu-deeren en te overpeiuzen, maar die een jongelings-zon«le op'zijn geweten heeft uit zijn studenten-tijd : een tragedie. In de afwezigheid van zijn vrouv-, die voor ge-zondheidsreden met haar longste dochter op reis is, heeft hij het treurspel uan zijn meid voorgele-zen, die waarschijnlijk de }>tste vne.ndin is van den proiessor, in aile eer en deugd wel te verstaan. En B|U wil het toeval dut hij Ni kennis komt met Striese, dit- mets v dan met zijn reizend gezelscliap van een in- "uagen anîTcr iiieiiî nest heeft hij van van de plaats een werk vertoond dat vol)e zalen gelokt heeft. En de prof essor laat zich verleiden om zijn stuk af te staan ter opvoering. En hij is in den hoog-sten hemel als een jeugdig tooneelschrijvelr die eindelijk toch een directeur gevonden heeft om zijn werk op te voeren. De jelukzaligheid staat op zijn goed wezen te lezen. Maar helaas! die verwachting valt slecht uit! Het succès is bepaald negatief. Nooit in zijn leven heeft Striese zoo geweldig hooren fluiten en la-wijen dan bij het einde van het tweede bedrijf. Maar Striese is de man niet om zoo gemakkelijk het hoofd te verliezen. Onmiddellijk daarop heeft hij « De Dochters van Haseman 1 laten opvoeren en, het succès was ovsrrweldigend. De twee hoofdfiguren, wij zëiden het îeeds, zijn waarlijk prachtig geteekend. Al de andere perso-nages zijn maar bijkomende figuren die echter van «De Sabijnsche Maagdenroof» met de twee voornaamste helden een kluchtspel vormen van de allerbeste en deftigste soort. Geene schuime woorden of dubbelzinnigheden oi andere « sous-entendus », maair ailes zoo frisch, sappig en kern-gezond. Er wordt wel in en uitgeloopen, met en ook wel zonder reden, soinmige der personage6 komen wel wat te dikwijls, op het al te gepast oogenblik, maar wat geeft cîàt ? ! Dat ailes is zoo amusant, buitengewoon plezierig en het genot gaat steeds crescendo. Het publiek lacht! scha-tert en giert van plezier en denkt nog lang lia over de dolle i)ret die het gehad heeft. * # # Hebben onze artisten nu gespeeld in den, trant dooir Royaards hooger aangegeven? Ja, gelukkig-lijk! De leider van ons gezelschap, heer Bertrijn, heeft den wijzen raad van zijn confrater goed in acht genomen en dus mogen wij zeggen dat van « De Sabijnsche Maagdenroof » geen dwaze, grove klueht voor het voetliclit gebracht werd. En spijts zekere aarzelingeai die bewezen dat een paar repetities niet zouden geschaad hebben, was het samenspel niet ongelukkig en liep het nogal vlot van stapel, wat voor een blijspel een hoofdver-eischte is. Direkteur Striese werd uitgebeeld door hr Gorlé. Naar onze meening heeft hij die roi te opper-vlakkig gespeeld, te lawijerig, niet genoeg door-voeld.Wij hebben vroeger in «Het Toonfel » geschre-ven dat we niet gewoon waren vtj.gelijkingen te maken tusschen het spél van onze artisten en zij die vroeger in dezelîUe 'roi optraden. Ten e;erste omdat dan zekere beoordeeliugen niet al-tijd ten gunste van de tegenwoordige tooneelspelers zouden uitvalleai en ten tweede en wel voor-itamelijk omdat een eerste impressie meestal van overwegenden invloed is en dus altijd geen goed critd.ium is voor een laleiv' beoordeeling. Wij hebben de creatie van «De Sabijnsche Maagdenroof » bijgewoond, 't is nu zcowat dertig jaren geleden, meeneji wij, met Fritz Bouwmeester in de roi van Striese. Diespeelde met meer ingetogenheid, zijn spel was meer intens en doorvoeld. Als hij bijv. zei: «Mijn theater, een voddentheatér, een voddentheater ! » dam was de broer van den grooten Louis, die zelf ©en heel groot artist was, als hij zijn rollen kende, wat heel dikwijls het geval niet was, zoo buitengewoon vergramd, zoo heel en al verontwaardigd dat de laatste klanken bijna niet meer uit zijn keel kwamen. Daarbij Fritz Bouwmeester had in Holland meer dan, een Schmiere-Direktoir gekend voor hij naar Antwerpen kwam. En een van die Schmiere-direc-tors moet hij wel naar het leven gemaald hebben met al de groote gaven van zijn werkelijk prachtig talent. De scène van de slappe thee was voor Bouwmeester ook werkelijk buitengewoon amusant evenals het uittrekken van, zijn liavelock, dat bij id hem veel rapper geschiedde en dus ook wat meeir verraesing verwekte. 1- De mimiek van hr Gorlé was daarbij wel wat 1- te weinig afwisselend. ît Het voorgaande in aile rechtzinuigheid gezegd, d moeten we toch bekennen dat hr Gorlé zijn uiter-a, ste best gedaan heeft om van zijn roi een puike :h creatie te maken. Dat hij er niet heelemaal in gelé lukt is. is misschien te wij ten aan zijn tempeA'a-le ment. n De professor Golwitz van Piet janssens was er >n een van de bovenste plank. Hij was heel. rolvast 'il en sj^eelde zonder de minste overdrijving. Zijn e- typeering was zeer gelukkig en de mimiek vooral ij voortreffelijk. Hij wa6 werkelijk het best op dlreef al van heel het gezelschap. Met plezier zullen we a hem in die roi terugzien. si Over al de andere rollen kunnen we kort zijn: ie Mevr. Dilis-Beersmans was een waardige pro-n i'essorvrouw. Zij had echter leemten in de memo-n rie, wat hoogst zelden bij die uitstekende artieste het geval is. Het zelfde euvel bemerktea we bij ït hr Cauwenberg, die heelemaal niet op dieef wilde ^ komen. le Hr Bertrijn daarentegen was zooveel te losser i- en te amusanter en zijn frissche lach klonk wer-i- kelijk aanstekelij k. Ook Mevr. Noterman valt n voorzeker te prijzen evenals Mej. Bertrijn om i. haar frisch, soepel en guitig spel. Mevr. ltuysbroeck was een smakelijke dienst-meid en hr Bernard Buysbroeck een Kalrel Grosz j. die mooht gezien worden. i_ # # « * 3- Toondichter Karel Candael met zi j ne schaarvir-i- tuozen had ons eene hoogst sympathieke en roerende i- verrassing voorbereid : Voor het eerste bedrijf werd hc-t Vaderlandsch Volkslied tôt tweemaal uitge-e voerd, rechtstaaride aanhoord en geovationeerd. ;, In de andere tusschenbedrijven volgden dan dt r volksliederen van Engeland, Frankrijk, de gloed ■s voile «Marseillaise», en ook «Naar Wijd en Zijd ». î. In het laatste tusschenbedrijf verscheen in hetor-s kest hr Ci-oes van het gezelschap van voor den, oorlog t in soldatenuniform luidruchtig jtoegejuicht en oj n een «Brabançonne» onthaald. Na het laatste be-d drijf werd het doek gehaald en vci.'sclieen onzt k dappere krijgsmani op de scène, omringd door al de ieden van het gezelschap en werd andërmaal e met daverend applaus begroet. Het waren momeoi-■- ten van hartversterkende vaderlandsliefde. l, WILKO. j. i — ^ * In ea om de Scko^burgen - Een bewegen week Voor onze tlieaters en kinemas was deze week - niet zeer gunstig. Inderdaad de aankomst onzer dappere jongens en de intrede van ons geliefd vor- _ stenpaar hadden ied<reen op straat gelokt. Onze & Kon. Ned. Schouwburg en d© Variétés hebben niet " gespeeld. Andere schouwburgen hebben Dinsdag 3 avoiid gesloten. Het einde der week heeft echter een. zeer merkelijke verbetering in de belangstel- t ling van het theaterpubliek gebracht. i l Margaretha Gauthier t pifCliG w pc *■' ver- ' i Sabijnsche Maagdenroof» kon daarom met gedurende de gewone reeks gespeeld worden. Om het : repertorium niet heelemaal het ondeirste boven te - gooien, wordt Zaterdag hernomeai « Margaretha Gauthier », het gekende drama van A. Dumas zoon, i dat stellig zijn ouden bijval terug zal vinden, ' Het Kindernummer ! Hoogst waarschijnlijk — als de noodige repeti- i Lies kunneii gehouden worden, — zal « Het Kinder- - nummer » Zatendag 30 November voor het eerst . worden opgevoerd. c Wij herlialen hieronder de rolverdeeling. t Fleer, Hr P. Janssens ; Jpfvrouw Fleer, Mevr. i M. Ruysbroeck; Rosine, liare dochter, Mevr. H. Bertrijn; Brof, handelaar, inwonend bij de Fleers, i Hr L. Bertrijn,'; Kepper, Hr Gheubens; Draggen- - berg, Hr Gorlé; Sossen ; Hr Van de Putte; Joa-r chim, bestuuider der Fioren VaJriétés, Hr Ange-? not; Fanny, vriendin van Rosine, Mevr. Noter-î man; Marcel, vriend van Kepper, Hr W. Cauwen-s berg; een dienstmeisje, Mej. Neyssen; een bood- - schapper, Hr J. Robyne. Het stuk speelt hedendaags, in de woning van i Fleer. ° De Dwaze Maagd (La Vierge Folle) 3 van Henry Bataille komt waarschijnlijk achter t « Het Kindernummer » aan de beurt. ~ Het Vriendinnetje (La Petite Amie) 1 Het stuk var, Brieux is in studie genomen en zal waarschijnlijk binnen een paar weken dooe-gaan.t De Hinderlaag (L'Embuscade) Dit successruk van Henry Kistemaeckers zal tij-f dens de Kerstweek worden opgevoerd. [i Mevr. Marie Verstraete e is thans zonder engagement. Deze schoone artiste denkt er aan naar Antwerpen weer te keeren. Dit n laatste zullen veel tooneelliefhebbers met vre^igde ^ vernemen. > Heer Willem Janssens was werkzaam in Engeland in, een munitiefablriek. s' Hij zou er zeer verouderd uitzien en tamelijk erg ■' vermagerd wezen. Mevr. Verceeck î- Met deze talentvolle artiste is het maar erg ge- ;e steld. Zij lijdt namelijk aan zenuwziekte en is met n sufheid en lamhcid geslagen. n 1_ Vladmsche Opéra i- Verleden Zaterdag vond een roerende vaderland- r- sçhe J>etooging plaats in de Vlaamsche Opéra, n Rond liet beeld van den Koning, — prijkend te d midden van bloemen en pal m en, — 6tonden de heeren Fontaine en Fé Derickx en heel het peirso- î- neel : artisten, zoowel diegene, die in « De Bruid n der Zee» moesten optreden, als zij die vrij waren, le koren en machinisten. 1, Machtig dreunden de akkoorden der « Braban- ij çonne ». De heer Fontaine droeg daarna met krach- ■n tige stem: «Naar Wijd en Zijd» voor. Eindelijk >- weerklonk het « Beiaardlied », door heel de zaal ls medegezongen. Aan de geestdrift scheen geien eind-t, il te komen. Ook den bestuurder viel eon oVatie ten m deel. ia Ook Zondagavond groep voor de opvoering in den Vlaamselien Opéra een vaderlandsche betooging ?r plaats, Cï'eschaa/d' rond het borstbeeld van den Ko- ir tiing, dat geflankeerd was door de HH. Fontaine c- en Derickx, zongen de artisten en het koor den ■n t Brabançonne». Hr Van Aert droeg « Naar V> ijd ig en Zijd » met veel bezieling voor, en het orkest v- sloot met Benoit's « Fegstmarche ». Het publiek, it dat met eerbiedige stilte had toegeluisterd, braclit ij bij het einde cen geestdiriftige ovatie. Toegelaten door de censuur De Bruid der Zee In deze opéra van Jan Blockx zal heden en mor-gen avond de roi van Djovita, die door Mej. Mont-fort werd v»rvuld, door Mej. Christian® w<wd«n overgenomsn. Don Juan Donderdag a.s. heeft de eerste rarteoning r»* « Don Juan » vmn Mozart plaats in «la Vlaamaaha Opéra. Faust De opéra van Gounod komt na « Don Juan » aan de beurt. De rolverdeeling gaven wij toakomend» week. # Variétés Wij zegden verleden week dat Hr Georges Villier aan zij ne trouwe beaoekers eene verrassing roor-bereidde.Inderdaad heden avond wordt « Tosca » yan Puo-cini opgevoerd. De vertooning zal in het Fransch plaats hebban. Werther Het schoone zangspel vap Massenet komt onmiddellijk na «La Tosca» in de Variétés aaa da beurt, dus op Zaterdag 30 December. Vive le Roi ! Dit is de titel der Revue die waarschijnlijk toe-komende Zaterdag in den Eden voor het eerst zal worden opgevoerd. De Revue is tweetalig en heeft als «ohrijvers de HH. J. Fatum en Paul Robert. Mamzelle Nitouche Zooals wij reeds gemeld hebben gaat heden avond de première va:n « Mamzelle Nitouche», dat zooals onze lezers weten met Belgische uniformen wordt gespeeld. De roi van Denise de Flavigny, die vroeger door Mevr. Jeanne Didier weTd vervuld zal nu door Mevr. Rezy Venus worden vertolkt. De toi van Célestin — vroeger door Hr Alfons Darden ge-sjieeld —! wordt nu door Hr Frans Cohdès orerge-nomen.Nu is 't Kermis 2 De Bevue die Zaterdag 7 December in den Hip-podroom voor de eerste maal wordt vertoond It 'aagt als titel « Nu is het Kermis! ». De auteurs zijn de HII. Paul Robert er., J. Fatum. Evenals in « V ive le Roi ! », van dezelfde schrij vers, worden de laatste gebeurtenissen ten tooneele gebracht en sommige personnages duclitig over deh hekel gehaald.De Bestuurders van den Hippodroom — HH. Frans Condès en Neutgens — hebben ons gewoon gemaakt aàn eene prachtige monteering van da revues die zij tôt nu toe hebben oiJgevoerd. Naar m en ons verzekert zal « Nu is het Kermis !» al de <orige revues in pracht overtrefiien. Ook bereiden de Directeurs aan hunne trouwe bezoekers, in deaa revue, menige verrassing voor, maar... daar spre-ken wij liefst niet over, wij hebben beloofd er over te zwijgen. - Jor\,i a^men Uj> Vrijuag a îigvemucf 1918, ten 7 uur 's avonds te houden in « Het Konink. Kunstverbond » door jlejuffer Alice Van den Bosch, pianiste, en da Heer M. Schmitz, declamateur, met de welwillenda medewerking van den Heer Arthur Maebe, violist. Het hoofdnummer van het programma is Egmond Lyrische Voordracht : Gcethe-Beethoven, hetwelk heel het tweede deel beneemt. Wij hopen van gan-scher harte dat die voordracht denzelfden bijval moge genieten die den inxichters de vorig© maal te beurt viel. Teruggekeerd Onder onze kranige jongens, die te Antwerpan wederkeerden, waren tallrijk© bekenden o. m. de heeren Frits Francken, een jong dichter, wiens biographie iiv « Het Tooneel » verscheen, Jules L'Hermitte, letterkuudige, Croes en E. Antoni, bij het uitbreken van den oorlog verbonden, aan dan Kon. Nederlandschen Sohouwburg. Jules Platteau ^ destijds optredend met het. gezelschap van den Kon. Nederlandschen Schouwburg, was verbonden. aan een der tlieaters van de Koningin, achter het front. Ook Mej. Julia Matliis en Walraef, en heer Jan Cammans, allen leerlingen van Dr Maurit» Sabbe, waren aan hetzelfde gezelschap gehecht. Dit gezelschap speelde o. m. « Starkadd1 », onder leiding van hr De Gruyter. Onze acteurs in den vreemde Mevr. Pauline Beersmans en d© HH. J. Ver-straete en Jef De Waegenaer spelen bij Van Eys-den, terwijl heer Jan Cysch deel uitmaakt van h»t gezelschap van heer Spree. Geen van allen denkt er aan naar België weer te keeren. Mandolienlessen « Appelmanssiraat, 26 Vlaamsche Opéra Vooraleer de vertooning van « De Bruid der Ze© p aanving, had een indrukwekkende vaderlandsche betooging plaats. Een uitstekende gedachte, mi»r schien enkel een gelukkig toeval, was het, dat die rnanifestatie gebeurde in het mooie décor van het eerste bedrij f : een straat in een Vlaamscli vis-schersdorp met de wijde- zee voor achtergrond. Immers de klein© gehucliten langs de pee verspreid waren vite jaar lang het tooneel van harden, held-haftigen strijd. Om het beeld van onzen geliefden Koning hadden zich gesahaard al de solisten ni koorzangers met bestuurder en regisseur aan 't hoofd. Met vurig geb:iar dirigeerde J. J. B. Schrey de « Braban-çoi ne » door de 'rechtgerezen toeschouwers in dia-pen eerbiecl aanhoord. Dan zong de baryton. Van Aert een gelegenheidslied door den knappen orkest-Isidei-- Schrey getoonzet: «De Noodklok dreund », (gvdicht van F. Christiaens). De bijval was groot. Nadat «Naar Wijd en Zijd» gezongen was, klonken de opwekkende tonen der « Rubensmarsch ». Geest-driftig klonk het : « Dan zal de Beiaard spelen », door artieston en koor meegezongen. Over deze herneming van « De Bruid der Ze» » valt niets dan goeds te zeggen. Prachtig was andërmaal Mej. Lauwers. Vooral in II maakte haar gevoelvol spel e©n diepen indruk. Ook de Heer Ch. Bogaers heeft zijn roi op dege-lijke wijze uitgebeeld. Hij is een uitstekend zan-ger, die over éen friesclie, klankrijke stem beschikt en van aile goedgemeende wenken gebruik maakt om zijn spel te volmaken. Hem is waarschijnlijk een mooiè toekomst voorbehouden ! Beter beviel ons tliars Mej. Van Oosten. Haar zang klonk luider. Ze is misschien wel wat jong om de bejaarde Guduul voor te stellen. Maar dat is nu precies geen onvergeeflijke fout. Ververil ei\ Wasscherii A. WAH WEE^EN "'nSSrrli;."1""

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.