Iaterdag 23 Oktober 1915. Eerste raarg. Nr ^81 Prljs : 5 Centiemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws HH tail tagelicht « meem NimiiitlM n» • VMMjnt ? «mal per wiHift ABONNEMENTSPRIJZEN », AFGEVAABDIQDBN VAÎ Eet A "oFSTBLSAAD: | AANKONDIGINGEN Far week 0.35 Fer 3 maanden 4.— s n, t ^ nnnuia , 5! -ct ni3>T w. Tweede bladz., per regel 2.50 i Vier4e bladz., per regel.. 0.60 Per maand 1.50 Per 8 maanden ..7.60 f Br A*g. BORMS — Affe®.^ /AlS BEK BI*AND£ | Derde blad., id. l.-| Doodsbericfat 5- Per jaar 14.— j BUREELEN : HOODEST^AAT, 44, ANTWERPEK. Tel. !«§« Voor aile annoncen, wende men zich: ROODESTRAAT, 44. De houdlfig van Griekenland de tweede krisis ■jfijhebben in ons vorig artilcel ge-■n dat, na het eerste ontslag van Veni-»os, op 6 Maart van dit jaar, Goenaris, ■ de opdracht om een nieuw kabinet te Hmen had aanvaard, met zijn ministe- ■ n'iet voor de Kamer verscheen. De ■nier werd ontbonden en algemeene Bjkiezingen werden nitgeschreven. Bals dit aan een demokratischen staat Bamt, zou men 't volk zelf nitspraak Bct volk zou gesteld worden voor die Bilijke keuze, wie er van de twee gémi had, koning Konstantijn of Vcni-■cs ; het volk zou liebben te beslis-H wat het wilde : vrede of oorlog. Baar wonder genoeg, de snelle opvol-B, der gebeurtenissen kwam daaraan ■ wat veranderen, en, zooals we ver-Bzullen zien, nooit werd het volk voor H keuze geplaatst. «en de Entente inzag dat hare po-R;n om Griekenland te haren gunste Bdoen ingrijpen, voorloopig althans, Bien; begonnen hare diplomaten Bne pogingen te verdubbelen om de Bewerking van Italie te bekomen. Hais we weten hadden die pogingen Hr succès. Algemeen, ook in Grieken-B wordt verondersteld, dat de En-Be de medewerking van Italië be-Bn door beloften te doen nopens de Balf eilanden en zelfs nopens de kust H Klein-Azië ; met ongeveer dezelfde Bften dus waarmede men Grieken-Bds ingrijpen had pogen te bewerken. Hkans voor Griekenland scheen dus B:eken ; wat aan Italië was toegezegd H men nooit meer aan Griekenland Bet bleek daarbij nog, naarmate de Bâties tegen de Dardanellen werden Btgezet, dat Rusland, wat er ook Bit gebeuren, na den oorlog hoofd-Belijk aanspraak zou maken op een Bje uitvaart naar de Middellandsche H Rusland kon zich niet langer te-B houden met zijn havens in Boorden, die zeven maanden per jaar Bijs worden versperd en onbruik-Bt jemaakt. Het moest, kost wat kost, Bijsvrije haven hebben in 't Zuiden, B andere woorden : Rusland eischt H' zich Konstantinopel op, met de Btkerde vrije doorvaart langs de Dar-Bllen. De verklaring van Sasanoff, Bminister-president van Rusland, liet, Ben opzichte, aan duidelijkheid vol- ■ > niets te wenschen over. • B 'Kjçvcr die eischen van Rusland Btttigd zijn, doet hier niets ter za-B de vraag is maar of zij die van een B°t-Griekenland droomen en die den ! ■ fsrwachten dat weer een Grieksch B dei trooa zou bestijgen in de stad Gouden Hoorn, niet liever de B'kkelijk zwakke Turken, zoolang Bosporus wilden laten, in plaats steeds machtiger wordend Tsa-Bik bij de verovering van Konstan-B*1 te helpen? Waren de Grieken Bvan meening dat de inpalming van ■ «d« Byzantium door Rusland, B^cd een einde zou maken aan de ^•men die zij zooveel eeuwen reeds ^■umi^e liefde hadden gekoesterd? den anderen kant, de operaties ■ - Dardanellen, hoe krachtig ook B'®1 es doorgevoerd, schoten niet Na het weigerend antwoord H -/'ckenland om te helpen, deed vl°ot, samengesteld uit Engelsche ■ ransche schepen, een krachtige po-om in de Zeeëngte door te drin- B^0«e poging mislukte ; de Engel-'aoesten1 er twee krûisers, de « Ir-en de « Africa » bij inboe-B ^ Franschen verloren daarbij H ; krûisers «Bouvet» (gezonken), ^■^^ulois» (buiten gevecht gesteld). vruchtelooze poging om, met iB;'Jt a'^én, den weg naar Konstan-S te forceeren, werden later op tr°epen gelaad om de Darda-wten in den rug te vallen en te ■^'-'teren. Wij weten dat ook deze Bri Seleid heeft tôt een be-B '!!k ?enng resultaat. .■^'smoeilijk uit te maken in hoe-omstandigheden de stemming B ?n; hebben beïnvloed. Hoe het V,°°r c'e verkiezingen verklaar-^Bti'u ze^' ^at ^et psychologisch ; ■ \ waarop Griekenland had moe-Bi •t|.i'!r,e,n' voorbij was, en dat, H! hii' '■eru£ aan bewind ko-« " ttet.andew zou kunnen doen H ten minste, de neutrali- B>' s^on<d dus niet meer voor de Hiria J ?? ,?^ vrede ; maar wel : Bi|,|. 1 «nitelos. In dit geval kon met twijfelachtig zijn. De meest bezadigde menschen in Griekenland hadden het heel jammer gevonden, dat het tusschen de twee groote man-nen, die Griekenland heeft, koning Konstantijn en Venizelos, tôt een kon-flikt gekomen was. Venizelos is een groot minister, die veel goed gedaan heeft. En de koning is een groot veld-heer die Saloniki en Jannina verlost — en de slagen van Sarantoposo en Kilkis gewonnen heeft. Zij hebben beiden de fouten van hun deugden. Venizelos is wel eens een beetje arbitrair opgetre-den, zoodat 't voor menschen, die een eigen meening willen vasthouden, wel eens moeilijk was met hem samen te werken, en de koning heeft ook een zeer st-erken wil. Maar beiden zijn be-zield met de begeerte, te handelen in het belang van 't land. Men hoopte dan ook dat zij elkaar spoedig zouden terug vinden. Griekenland kon, naar de mee-Uing dier bezadigde menschen, in de tegenwoordige omstandigheden, noch zijn bekwamen staatsman, noch zijn besten generaal missen. Wat algemeen verwacht werd ge-beurde : Venizelos keerde met een ster-ke meerderheid terug in 't Parlement; Goenaris trad af en de Kretenser kwam weer aan 't bewind. Al is de mogelijklieid niet uitgesloten dat de meerderheid der Grieksche be-volking den oorlog tegen Turkije wen-schte, toch is het feit dat de partij van Venizelos den kiesstrijd won, daartoe volstrekt geen bewijs, vermits, zooals we hooger zagen, de omstandigheden ver-anderd waren en Venizelos zelf ver-klaard had de neutraliteit, voorloopig ten minste, te zullen handhaven, wat hij dan ook deed. Het is op dien1 grbndslag dan ook dat Venizelos eenige dagen later kon verklaren, dat tusschen de kroon en het ministerie eensgezindheid be-stond.Zooals later bleek, bleef tusschen den koning en Venizelos, al waren zij het eens nopens de onmiddellijk te volgen gedragslijn, toch verschil van meening betreffende een kapitale zaak, hetgeen later weer moeilijkheden zou doen rij-zen.Venizelos was namelijk overtuigd dat de mogendheden der Entente ten slotte in1 het wereld-konflikr overwinnaars zouden blijven, en dat, vroeg of laat, Griekenland in zijn eigen belang, goed-schiks, kwaadschiks zou moeten zorgen om met de bondgenooten dikke vrienden te blijven. De koning, daarentegen, bleef bij zijn meening dat de centrale mogendheden op de aanstaande vredeskonferentie, de lakens zouden uitdeelen en dat de Entente, niettegenstaande hare meerderheid in bevolking en hulpbronnen, aan het kortste eind zou trekken. Het lag voor de hand dat bij de eerste gelegenheid deze sterk uiteenloopende meeningen toch weer in botsing zpuden komen. Men voelde al aanstonds dat de premier, in geval hij bij gezegde overtui-ging bleef, de eerste gelegenheid om Griekenland aan de zijde der Entente te brengen, zou aanvatten1, om zijn oude! plannen door te voeren, om te verwezen- j lijken wat hij, te goeder trouw, daaraan-twijfelt niemand, meende in het belang te zijn van het land, waarvan de politie-ke leiding, door de groote meerderheid der bevolking, aan zijne zorgen was toe-vertrouwd.Deze gelegenheid deed zich niet onmiddellijk voor.De Entente hield zich al een tijdje bezig met Griekenlands ge-buur: Bulgarije. Over Bulgaarsch gebied was de weg naar Konstantinopel veel korter en vooral minder moeilijk dan langs de zeeëngte. Aan Bulgarije werd j dan ook allerlei beloofd, in de hoop dit ' land tegen Turkije in den dans te krij-gen, en men praamde Griekenland en Servië om aan Bulgarije, tegen vergoe-ding na den oorlog, concessies te doen. Wie ons vorig artikel gelezen heeft, zal al dadelijk inzien hoe ongerijmd die vraag in Grieksche ooren moest klinken. Denk eens aan, zij zouden de Bulgaren meê moeten aanmoedigen opdat de Entente met hulp der Bulgaren, Konstantinopel zou kunnen innemen en de Aja Sofia verlossen, zonder dat de Grieken erbij waren ! Het juiste antwoord van ' Griekenland is niet bekend. Al kon dit ' land, gezien zijne ligging in de Middellandsche Zee, niet vlakaf weigeren, toch moest zoo'n vraag in Athene vrij koel worden ontvangen. Op al de vriendelijke aanbiedingen der Entente, had Bulgarije ten slotte maar een antwoord : de algemeene mobilisa-tie ! . Deze plotselinge wending in de zaken . Dp den Balkan, no«pte Griekenland om i te mobiliseeren, zij het dan ook, zooals nadrukkelijk werd verklaard, voor zui-ver defensieve inzichten. Spoedig bleek dat Bulgarije de zijde der centralen zou kiezen. De kabinetten te Eonden, Petrograd en Parijs vonden het doelmatig gauw de zeilen bij te draaien om in een andere richting te stu-ren. Zij lieten te Athene weten dat aile aanbiedingen aan Bulgarije werden in-getrokken, drukten de hoop uit dat, mocht Bulgarije ingrijpen tegen Servië, Griekenland zich, op groncl van het Ser-visch-Grielcsch verdrag, solidair zou ver-klarçn met Servië. Zooals later bleek werden zelfs beloften gedaan en gebied toegezegd. En in ieder geval zou de Entente Griekenland een handje toesteken door al vast een troepenmacht te Saloniki te ontschepen. Hoe stond Griekenland tegenover deze nieuwe toestanden? Dat de Bulgaren niet naar de stad, naar hun Byzantium zouden trekken om de Turken daar te verjagen, zullen de meeste Grieken wel niet als een ramp hebben beschouwd. Maar door het partij-k'iezen van Bulgarije voor de middenrijken, werd voor Griekenland de kans om aan de zijde der Entente naar Konstantinopel op te ruk-ken, op zijn minst genomen erg ver-kleind.Hunne hulp werd dan ook hoofd-zakelijk gevraagd om Servië te steunen en om te beletten dat de centralen, over den Balkan, verbinding lconden krijgen met Konstantinopel. Was de ideëele kant van de zaak (de verlossing der Aja Sofia), voor de Grieken zeer verzwakt, de stoffelijke kant was naar de gegevens waarover wij tôt heden beschikken,afgezien van demacht waartegen de Grieken zouden te vecliten hebben, ook niet verbeterd. Voor een deelname aan den oorlog werd nu Griekenland heel wat minder geboden, dan bij de eerste gelegenheid, in 't begin van Maart. Maar al die overwegingen moesten nu onder doen voor een enkele vraag : In hoever was Giiekenland, door zijn verdrag met Servië, verplicht in te grijpen als dit laatste land, door een anderen Balkanstaat werd aangevallen? In de Kamerzitting van 5 Oktober verklaarde Venizelos nopens dit verdrag: « Griekenland heeft tegenover Servië nauwkeurig* omschreven verplichtingen, welke door het bondsverdrag zijn vast-gelegd. Deze verplichtingen'zullen strikt nagekomen worden, zelfs indien zij ons noodzaken stelling te nemen tegenover Duitschland, wat wij oprecht zouden be-treuren. » En verder : « Ik ben er overigens van overtuigd, dat het in ons belang is, ons aan de z!ijde van het viervoudigverbond (de Entente) te scharen- » In deze laatste zinsnede komen de per-] soonlijke sympathieën weer boven.Heeft' Venizelos door die sympathieën zich zoodanig laten beïnvloeden, dat hij aan het • verdrag een grootere draagkracht toeschreef dan het in feite bezat? Zonder den tekst van het verdrag te kennen, — Venizelos had zelf verklaard dat hij het binnen eenige dagen hoopte te kunnen publiceeren —, dus heelemaal afgaande op de verklaring van den premier, gaf de meerderheid der Kamer Venizelos gelijk. Hij bekwam 142 stem-men tegen 102 en 13 onthoudfngen. Men zal goed doen in aanmerking te nemen dat eenige dagen tevoren nog, eene officieel# nota werd gepubliceerd, verklarende dat tusschen de Kroon en het ministerie volledige eensgezindheid bestond. Het is dan ook mogelijk dat sommige Kamerleden Venizelos hebben gesteund, in de meening dat de Koning het met den premier eens was, hetgeen later bleek niet het geval te zijn. Na de Kamerzitting werd Venizelos door den koning in gehoor ontvangen. Deze laatste verklaarde dat hij de poli-tiek van den eersten minister « niet tôt het einde toe kon volgen », hetgeen voor gevolg had dat de Kretenser staatsman, voor de tweede maal het bewind aan anderen over liet en ontslag nam. Het nieuw kabinet, onder Zaïmis, ivenscht, zooals een officieele mededee-ling luidt.het Servisch-Grieksch verdrag te handhaven, maar legt dit verdrag zoo uit dat het niet meer toepasselijk is op den huidigen toestand, « daar de vijan-delijkheden op den Balkan 't gevolg zijn fan een uitbreiding van het algemeene :orlogstooneel en de Bulgaarsehe aanval jp Servië naar de meening der nieuwe regeering, niet een casus foederis in het leven roept. » Wij staan dus voor twee verschillende aitleggingen van een zelfde verdrag. Welke is de juiste? Wij vermogen het niet te zeggen daar de tekst van het verdrag nog niet werd gepubliceerd. De Grieksche Kamer moest verleden Maandag bijeenkomen. Misschien lioo-■en wij, als de berichten over die zitting inkomen, wel wat Wenizelos over de uit-legging der nieuwe regeering denkt. Mogelijk beproeft de Kretenser zijne popu-lariteit wel eens, door positie te nemen tegen de 'huidige regeerders, die hij, voôr de oorlogsverklaring van Bulgarije, zijn steun had toegezegd. Zou jn zulk geval Venizelos nogmaals eene meerderheid krijgen, ook nu dat koning Konstantijn achter de nieuwe regeering staat? Afwachten is de bood-schap.Ten slotte willen wij er nog op wij zen dat ook het huidig ministerie verklaard heeft voorloopig-neutraal te blijven. In eene officieele nota heet het immers : « Alleen ingeval nationale belangen van groote beteekenis het daartoe mochten nopen, ral Griekenland van de gewapen-de neutraliteit afwijken. » Nationale belangen van groote beteekenis is een vaag en zeer rekbaar begrip en het is moeilijk te voorspellen wanneer de regeering van haar neutraal stand-punt zal afwijken. Dat ze dit, vroeg of laat, toch nog doen zal blijft in ieder geval zeer goed mogelijk. ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP Pater Hilanon Thans 1884 W ij achten ons niet aan een streng chronologische rangschikking verbon-den en wij hebben er ons dan ook nooit aan gehouden, nu doen we toch ineens een sprong en nemen een dichter, niet in de Tachtiger jaren aan 't schrijven ge-gaan, doch geboren. iîen Limburger schrijft er ons over en vestigt zijn aandacht op een lijvigen ver-zcnbundel van den Limburgschen Min-de,;broeder : Omlieinde Moyen. Een pater-dichter, voor zooveel wij weten, hadden wij er geen sinds Servaas Daems ; priesters wel : de grootste aller dichters, Gezelle ; dan Hugo Verriest, Ivodewijk Mercelis, pastoor Cuppens, Verschaeve (Oorda), en menig ander, wier namen ons niet te binnen vallen. Pïifcr Hilarion Thans werd in 1884 te Maastricht geboren. Maria Viola schrijft over dezen Limburger : « ... Over zijn verzen ligt dezelfde glans van fijne doorzichtigheid en teer-tintige klaarte die waast over de diep-groene weidei; en wouden, de wit-en-grijze dorpen van het dal der Maas. » L,imburg met zijn eigen volksaard eu overlevenng, zijn eigen landschap- en stedenschoon, braeht van oudsher in de ' literatuur onzer lage landen een eigen, direkt te -herk'ennen klank (zoo J. M. • Brans) die zoo wel het heldere proza van Frans Erens als de poëzie van Arnold i Sauwen, Félix Rutten en Aug. Cuppens i doorzingt. Ze zijn I,imt>urgers geboren ; hoort hun stem en ge hebt het hart der , streek verstaan : een wij de rust, eea , zoet-ruischende zangerigheid, een teede-re verbeelding ; een melodie die meer , liefelijk is dan grootsch, meer bekorend ' dan aangrijpend, iets van de milde recht-zinnigheid van het landschap... » In 1918 verscheen zijn eerste dicht- , bundel : Omheindg dreven, die voor aile , Nederlandsche letterminnaars een ver- j openbaring en een blijde verrassing was. ( Dit boek was een levensboek. Zijn wel s en wee, zijn lijden en verblijden, droef- , heid, ziekte en geluk staan er in gedre- j ven in tal van zuivere gedichten. Onder j onze jongste dichters is hij, met Jan van t Nijlen en Félix Rutten, een van de al-lerbesten, waar onze hoop voor de toe-komst op gevestigd is. Het is ons bekend dat de jeugdige dichter vôôr een zestal jaren door een doodelijke ziekte overvallen werd. We-ken lang zweefde hij tusschen levea en euwigheid. In de stilte en teruggetrok-kenheid van zijn ziel, in de eenzame kloostercel, ontstonden zijn eerst® verzen. 1 't Daghet in den Oosten drulcte er en-kele van over, buiten zijn weten, die het c van een vriend gekregen had. Déze eer- j ste klanken vonden onmiddellijk hun s weergalm in het gemoed van Vlaande-ren : Een dichter was uit lijden geboren. Hilarion Thans ging, na zijn herstel, in 't Minderbroederklooster van Schear- > beek. ? Sedert 1911 verbleef hij te Mechelen, t en sedert den oorlog in Noord-Neder- , land. * Een Eimburger schrijft ons over hem : \ « Heel het wei'k van den dichter, tôt c op den dag van heden, ligt besloten in ^ een boekdeel van 300 bladzijden : Om- i htinde dreven, dat hij zelf in vijf af- r zonderlijke bundeltjes heeft ingedeeld. ^ ledere buadel wijst op eene reeks gr»- « , - dichten die betrekking hebben op de min of meer vreugde- of droefheidsvolle toe- j standen waarin de dichter leeft. • » Er dient ge weten dat de jonge man, ■ blozend van gezondheid in het klooster : trad, koits daarna door eene dreigende i bloedspuwing werd overvallen, stilaan ■ gênas ,weer herviel, ditmaal zonder kans op genezing,,.. doch, door de gratie des -Hemels, onverhoopt tôt een herboren mensch mocht herleven. » Midden van die afwisselendé toe- 1 standen van vreugde, droefheid en hoop 1 zingt Pater Hilarion in zijn eigen i de ondervonden gewaarwordingen uit, neestal tusschen de enge muren zijner :el, net als een opgesloten vinkje dat îroever of blijder neuriet naar de inten-siteit van den zonnestraal die het door le schelp der geblinde oogjes nog kam jpvangen. » Willen we even het vinkje aan het ,voord laten? Zie, in onze « Bloemlezing », met wel« ce bovenmenschelijke liefde de jong» doosterling zijn lijden aanvaardt en om :roost bidt : Dp en uw hart, Gij die mijn Moeder zijt. Dagelijksch Nieuws Dr JULIUS DELBEKE. — Wij ver-nemen dat onze Vlaamschgezinde volks-vertegenwoordiger, dio zich in d« kliniek van Dr Lauwers, t« Kortrijk bevindt, steeds aan d« beterhand is. Deze week nog moet hij een tw«ede operatie ondergaan, welke de heelmees-ters met voile hoop te gemoet zien. Zij rekenen er op dat Dr Delbeke, binnen de veertien dagen terug in Roesalaere zal aijn. Terloops worde aangemerkt dat Dr Delbeke's ongesteldheid niet is zooals d* Hollandsche kranten — het vluchtelin-genorgaan « Belgisch Dagblad » napra-tend — ae voorstelden; wel-is-waar, in de eerste dagen der Duitsche bezetting te Roeselaere, veroorzaakte een val een enkel-ontwrichting. Deze gênas spoedig. Enkele maanden nadien deed hij de erge maagkwaal op, maar zijn kloek gestel overmeestert die weldra. DE GEMEENTEVERKIEZINGEN. — Het mandaat der gemeenteraadsleden in 1907 gekozen, loopt dit jaar ten einde. Men weet dat de gemeenteraden ieder vier jaar voor de helft herkozen worden; de mandaten loopen acht jaar. De.verkiezingen moesten in de loopende maand Oktober plaats hebben, maar wegens de omstandigheden, zullen de mandaten voor een onbepaalden tijd verlengd worden.Aftredende raadsleden voor Brussel zijn : de heer Maurice Lemonnier, waar-tiemend burgemeester en drie andere schepenen, de hh. Emile Jacqmain en Louis Steens, liberalen, en de heer Jean Pladat, socialist; eveneens de hh. raadsleden Anspach-Puissant, Dokter Depage, Huisman-Van den Nest, Levêque, liberalen ; Conrardy, Daxbek, Kamiel Huys-nans, socialisten ; Brabandt, - Burthoul, Claes en Moons, katholieken. In de Brus-selsche agglomeratie zijn de aftredende surgemeesters de hh. Mesens, te Etter-seek ; Errera, te Ukkel, en schepen Met-ewie, waarnemend burgemeester, te Mo-enbeek.Al de andere raadsleden, die in 1911 jekozen werden, zullen hun mandaat tôt [qiq behouden. S VLAAMSCHE SCHEURKALEN- 0ER. — Daarov*r schrijft de hr. E. d. 3., de Antwerpsche korrespondent van le « N. R. C. » in een briefwisseling aan lit blad : « « V6or mij ligt hier een Vlaamsche icheurkalender met oorlogsverhalen ; uit-jave Roodestraat 44, Antwerpen ; ge-)lakt op een mooi groen schild, waar-joven prijken de welgeslaagde portretten ^an ons koninklijk gezin. Ik heb de îieuwsgierigheid gehad zoo'n kalender te coopen en te doorbladeren. Wat ons land elt aan roemrijke zonen wordt daarin bij jeboorte- of sterfdag herdacht : schrij-'ers, schilders, mannen van wetenschap, îun namen worden geprent in ons geheu- 1 ;en ; aan onze letterkunde, onzen strijd er herwording en tôt sterking van eigen " :ultuur wordt op hun hoogdagen met een ' :nkel woord herinnerd ; aan de rugzijde ' dndt de geboeide lezer een opfrissching ' ran zijn memorie betreffende het gebeur-le in de jongste tijden : dat ailes is ge- : :ond, klaar, oprecht en inderdaad nuttig 1 ►m geweten te worden. De scheurkalen- ' 1er doet goed werk en ik ben zeker, dat ; :en ieder zoo'n goed en goedkoop ding, lat bovendien een ornament van de huis- ] amer is, gaat willen bezitten. j. » De prijs is hoogst billijk : ik meen, ; lat ik daar twaalf-en-een-halve cent voor 1 etaalde of vijftien cent, wegens 't mooie : child : daar wil ik niet over twisten ! j t » Er is meer. Er gaat eerstdaags bij ! le firma Jef. van Loo een bij Buschman ' •edrukte Torenalmanak verschijnen, op 1 t omslag versi»rd met een prachtig ge- ' icht op onze hoofdkerk, Antwerpen's ; rots en mijn persoonlijke vriend, die me 1 1 zooveel kopij inspireerde : dat omslag lleen is goud waard. En de inhoud, over- j loedig geïllustreerd, vol zakelijke mede- c eelingen, en daarbij een premie — ailes i oor een bespottelijk prijsje. Neen maar, i sta verbaasd over 't initiatief van mijn s nedeburgers : wij zijn waarachtig verre « an dood, zulle, en een sterke, di« ons uit c e ri-j d»r l»vend»n wegbîaast.» 1 DE STRIJD TEGEN HET DRANK-MISBRUIK IN DE VEREENIGDB STATEN. — De kampagne, welke in d« Vereenigde Staten ondernomen is om de* algeheelen handel in sterke dranken te verbieden, heeft reeds vole goede gevol-gen gehad. Het jaar 1914 was voor de leden der verscheidene anti-alkoholische bonden bijzonder gunstig om het drankmisbruik tegen te gaan, Het is waar, zij slaagden er niet in om het Federale Kongres de « drankonthou-ding » als eene nationale kwestie te doen beschouwen, maar zij hebben toch de ver-eischte 179 stemmen op de 256 verkre-gen, en zij kunnen zich gelukwenschen met de resultaten welke door de veror-deningen der respektievelijke wetgevende lichamen der verschillende staten van de Unie verkregen werden. Deze krachtdadige bestrijding van het drankmisbruik heeft reeds als goed gevolg g-ehad, dat ongeveer 76 t. h. van het grondgebied der Vereenigde Staten en meer dan 60 millioen der inwoners tôt de geheel-onthouders behooren. Men heeft in de staten van Georgië, Alabama, Mississipi, Noord- en Zuid-Carolina, Virginië, in 1914, 2475 gehei-me stokerijen gesloten, d.i. meer dan het dubbele van 1906, toen de handel in sterke dranken nog in deze streken veroor-loofd was. HET GEDENKTEEKEN VAN DE KONGOLEESCHE ONDERNEMING IN HET JUBELPARK. — Men is op-nieuw beginnen te werken in de werk-plaats waar men, in het Jubelpark, aan een gedenkteeken ter herinnering aan de Kongoleesche onderneming bezig was. Sedert den dood van den betreurden bouwkundige Acker, werd aan een zijner leerlingen de uitvoering van dit monument toevertrouwd, dat het werk van den grooten beeldhouwer Thomas Vinçotte is. Deze heeft een overgroot bas-relief in halven cirkelvorm van 12 m. afmeting uitgedacht, welke de voornaamste perio-den uit de Congoleesche onderneming voorstellen. Bovenaan staat een allegorisch figuur : de Beschaving eene negerin ontvangen-de, die haar kind aanbiedt. Twee groot* groepen verheffen zich op de uiteinden, twee groote gebeurtenissen uit de ge-schiedenis der kolonie symboliseerende ; ter linkerzijde, de vernietiging der Ara-aische slavenhandelaars ; ter rechterzijde, de heldenmoed van sergeant De Bruyne. Aan den voet van het monument en im aet midden van den halven cirkel, vloeit de Kongo-stroom in een onmetelijk bek-sen, alwaar men langs een breeden trap /an drie treden komt, welk een indruk-.vekkenden voorgrond aan het geheel /erleent. Dat ailes werd zeer grootsch uitge-lacht. De kunstenaar heeft daarvoor de ft'itte steen van Euville gekozen, wat zeer îarmonisch met den groenen achtergrond 1er populieren zal afsteken, welke achter îet 'gedenkteeken geplant werden om als lekor ervoor te dienen. Het werk is reeds zeer gevorderd eu ds er niets tusschenbeide komt, zal het îoogst waarschijnlijk binnen de drie naanden voltooid wezen. STERKE VERMINDERING IN DE KINDERSTERFTE TE BERLIJN. — Men heeft volgens de statistieken van iterfgevadlen, welke wekelijks voor de itad Berlijn opgemaakt worden, waarge-îomen, dat de kindersterfte in de Duit-;che hoofdstad sterk aan het afnemen is. Udus werden voor de maand Augustus dechts 351 gevallen van overlijden van dnderen beneden één jaar opgeteekend, egen 711 in Augustus 1914. De kinder-liarrhee heeft in Augustus 1915 slechts !4 slachtoffers gemaakt, tegen 167 ia Augustus 1914. Het percent âge Tan kindersterfte op eugdigen leeftijd is op de sterflijsten van le Berlijnsche bevolking van 28,83 h. n Augustus 1914 tôt op 17,18 t. h. in Augustus 1915 gedaald. Het algemeene terftecijfer heeft trouwens in Berlijn veneens zeer afgenomen, van 14,34 per luiaend inwoners in Augustus 1914 i< let 13,03 in Augustus ^9-15 gew«r>ëes»

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.