|)onderdag 23 September 1915 Eerste Jaarg. Ni, 251 Pnjs ; 5 Gentlemen doo* geiieei België Het Vlaamsche Nieuws H«f IjNEtRt bigalicht en meest verspreki Nteuwsblad van <• Vertchtynt 1 maal par wmdk ' Q(ïA BONN EM EN TSPR ï JZEN Pçr week 0.35 | Per 3 taaanden 4.— eB Per maand . • . 1.50 j . Per 6 maauden 7.50 a-fl Per jaar 14.— AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD : Dr Aug. BORMS — Albert VAN DEN BRANDE 1 BUREELEN : ROQDESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 198® AANKOND1ÛINGEN Tweede bladz., per regel 2.50 i Vierde bladz., per regel.. 0.50 Derde blad., id. 1.— j Doodsbericht * 5.-— Voor aile aniioncen, wende men zich : ROODESTRAAT, 44. DE STUDENTENKOLOIE TE UTRECHT le werking in den schoot van hei s. V. kwani in 't begin niet tôt ui-• In de Hollandsche Studentenafdee-gen toch, wordt er minder aan verga-[tn gedaan dan in Vlaanderen. Dai jtbestuur er niet te minder om werkt, j'ijst Utrecht. Om de versmelting vol-jger te maken, was een der Vlamin-■A tôt bestuurslid verkozen. Lang was . werking vooral onderling. Elkandei ertn kennen, de verschillende stand-jnteu tegenover de beweging aan el-jar uitleggen — dit ailes duurde eer pje ; want hier bleek dat wij, welkc ffieenschappelijkheid ons ook bond, ir île gevallen erg vreemd tegenover el-inder stonden. Dit moest eerst en voor-tôt een oplossing komen. Derede van Dr. Van Cauwelaert, doo: italien er sterk antipathiek voor voel-en, bracht ons nog nauwer samen dar thiertoe het geval was. Van dit oogen ilc af kon er werkelijk als van een een-:id worden gesproken. jOvcr al wat er aan intieme werkinj edaan werd, te schrijven, zou al te lang lordeu en ten andere voor buitenstaan-envieinig of geen belang hebben. Enfle feiten van rechtstreeksche waarde s de Deweging van dezen tijd alleen, ïzenhier opgenoemd. Het hoofdbestuur had in Neerlandia, treden van neutialiteit tegenover Belle de motie van tak Lier niet durvei: pnemen. De Utrechtsche Studentenaf-telin?, oordeelende dat het Algemeer [ederlandsch Verbond met stipte in-thtneming der neutralieit tegencvei fclgië, niet onzijdig tegenover de bewe-tog mocht staan, stemde, op voorste1 ïizijne Vlaamsche leden, de beke:: :1e tt van 10 Juni, eischende van het oolibestuur de publikatie der motie tal? l'er en meer belangstelling voor het in van den Nederlandschen stam in laandeten en Zviid-Afrika. Eenige dagen later ontving het be-jràr den brief van Vrijheer Prof. Dr in Bissins: terechtwijzende eene ver-eerde opvatting van een zin uit zijn ar-kelover België in de Suddeutsche Mo-tishefle, tevens vragend dit antwoord i publiceeren. Toen dit gebeurde was er groote roe-ng in de Nederlandsche pers. De hmschgezinden ontvineen met dank-larheid dezen blijk van klaar inzicht in i geneeenheid voor onze zaak ; deze wnbiedende woorden, dat « geheel on-afhankelijk van de eindbeslissing ovei het lot van België, Duitsehland, gelijk ik (Frh. prof. Dr. von Bissing) met istellieheid geloof, er voor zal opkomen dat den Vlamingen recht gedaan zal worden » en dat « wij (Duitsehland) jdaarvoor des te eerder kunnen opko-®en, omdat wij ons steeds zijn bewust ;geweest van de nauwe verwantschap tn van de vele geestelijke betrekkin-gen tnsschen de Duitschers en de Vla-mineen, zonder uit het oog te verlie-zen dat Vlaamsch zijn niet beteekent iDnitsch zijn. » •Wieren vonden het, zoowel van de 'Wandsche als van de Vlaamsche le-frWidverraad en meer nosr, den brief wliceerd te hebben, verklaarden hen |°rD"itschsrezind en desalmeer. Brecht antwoordde een lid der afdee-on een artikel in de Telegraaf dat de r°cm nnder de antipathiek-voelenden ®nde, — antwoord dat ten andere niet ird or^enomen ! — na neçen onnauw-wigheden in bedoeld artikel te heb-n vastgesteld —- welke deden blijken '' de schrijver ervan noch het artikel ^ zelfs den brief van prof, von Bis-'§ gelezen had ! — dat wanneer de -chtsche Studentenafdeeling van de 'gische regeering of van een vooruit-ande Belgische persoonlijkheid een lv°ord moest ontvangen zij dit even edzou publiceeren. Er kwam van Bel-kant, ongelukkig maar natuur-! echter niets. Ook het N'ieuws van '' Dag viel heftig uit tegen de Neder-F»s. Ziine Excellentie Dr. A. Kui-^ ' m'nister van Staat en oud-premier, •r fdigde in zijn Standaard warm de kloeke Nederlanders en prees hen «r. in de hoogste Nederlandsche krin-aal i'C1 ^ ^ symPa^hie ont- (fClle maand later zou de Afdeeling *.?*** — en hoezeer optreden, L 6lj v op 11 Juli. Maar hierovermor- OBRERCHT. [ J ONZE LETTERKUNDIGE Pl>Ï.Ïsk AMP Gustaaf Segers « 1848 Een schrijver uit het gild der onder-wijzers.Het is verbazend hoeveel degelijke beoefenaars van de letterkunde er uit on-derwijzers zijn voortgesproten, en nog wel voornamelijk uit de Staats-Normaal-school van Eier. Het is Jacob Stinissen die daar onze aandacht op vestigt : « Wij zoiiden namelijk willen doen » uitschijnen dat die kweekschool voor « lagere onderwijzers, de oudste onder » de gesitchtcn van dien aard hier te ;> lande, niet alleen knaooe, praktische » leéraars, met hart en ziel Vlaamsehge-» zinde opvoeders heeft gevormd, maar » ook eene gansche reeks van mannen, » die buiten hun dagelijksche werk-» kring. hun krachten ten offer brach-» ten, tcrwille van de Vlaamsche bewe-» ging, met uitstekend gevolg het woord » voerden en de peu hanteerden ten bate » van onze schcone moedertaal. » Onder de namen die wij reeds ver-meldden waren onderwijzer : Sleeckx, Isidoor Teirlinck.Lodewijk De Koninck, Arnold Sauwen, Jan van Droogenbroeck, Vader Jan Bruylants, Karel-Alfons de Cock, Jan Matthijs Brans, Frans van Cuyck, Jan Adriaensen. XHt de Normaalschool van Lier kwa-meh nog. Jozef Blockhuys, Desideer Claes, Hipp. Haerijnck, Constant de Kinder, Hendrik de Laet, August Mat-thys, Léonard Le Hembre, G. D. Min-naert, Léo van Nemur, E. J. Ossenblok, Hendrik Sermon, Pieter-Theodoor Se-vens, Lodewijk Smits, Emiel T\Sjoen, Victor De Veen, Frans Willems en Stinissen zelf. Ook Gustaaf Segers is kweekeling uit de Liersche Normaalschool, en een der verdienstelijkste, ridder in de Leopolds-orde, lid van de Kon. Vlaamsche Aka-demie, groot vc-reèrder van Vondel en een Kempisch novellenschrijver, die zijn . volk kent en liefheeft, het naar waarheid afbeeldt met zijn gaven en zijn gebreken eit menig hoekje van de heide treffend heeft gepenseeld. Gustaaf Jan Segers, te Hoogstraeten geboren den 29 December 1848, verwierf in 1868 zijn diploma als onderwijzer.Van toen was hij gemeente-onderwijzer te Leuven, op 5 Juni 1875 werd hij in de-zelfde betrekking benoemd te Antwer-pen en op 2 September 1879 werd hij leeraar van Nederlandsche taal- en letterkunde en van Duitsche taal aan de staats-normaalschool van Lier. Nu is hij sedert jaren on rustgeld en slijt zijn dagen in zijn relief d gebootedorn. dat onder den naam « Winschoten » in ziin novellen af-geschilderd wordt. Twee groote hartstochten kenmerkten het leven van dezen eoeden VI ami ne : ten eerste zijn voorliefde om verhalen te schrijven over zijn dorp, ten tweede... Vondel. Hi j is, als wij ons zoo eens mogen uit-drukken, de persoonlijke vriend van Joost van den Vondel. Hii was dan ook sekretaris van het Vondelkomiteit, dat in 1887 sehoone feesten te Antwerpen inrichtte en de Leeuwendalers deed ori-voeren.Dat was een onveraretelijke avond en, Pol de Mont, weet ge 't nog, gij die daar een Loftrompel o-b Vondel hebt ge-blazen, die nog in onze ooren zit? Maar voor Segers is Vondel inderdaad allés. Hij eet en drinkt met Vondel,wan-delt met hem, gaat slapen met zijn ge-dichten op zijn lippen — en in zijn on-rustige nachten heeft hij Vondel-visioe-nen ; Vondel verschijnt aan zijn sponde' of op zijn studeerkamer en zij hebben aangename gesprekken samen. Wij kunnen, we mogen onze lezers niet verstoken houden van wat we zullen heeten Een Vondeliaansch bezoek bij Gustaaf Segers te Hooestraten, verteld door Segers zelf aan zijn doorluchtisre genooten van de Koninklijke Vlaamsche Akademie. Het is, hoe zullen wij het heeten, een van de eigenaardigste bladzijden van gansch onze letterkunde. Indien we alleen dit stuk gaven, zou-den wij echter den man te eenzijdig we-dergeven.Voor hij Vondeliaansch feestredenaar werd van de K. V. A., schreef hij Dorbs-geschiedenissen, In de Kempen, De Fa-milie De Meulenaere, De Beren, en zoo meniar ander verhaal waarvan we zijn « George Lafitte » uit Dorbsgeschiede-nissen als een staaltje mededeelen. , Morecn dan,want de ruimte ontbreekt om het in eenmaal op te disschen, komt het Vondeliaansch Bezoek, onder onze Bloemlezing », aan de beurt. Wij achten echter de lev-ensschets vc tooid. Gelukkige menschen, en dat Gustaaf Segers, zijn gelijk gelukki; volkeren : zij hebben geen geschiedeni Patriarchaal, in de schaduw van d< heerlijken toren van Hoogstraten, zi, pintje bij gezelligen kout nuttend In < Zwaan, en omgeven van de achting' i vereering zijner dorpsgenooten,j slijt o: ze vriend een rustig en toch nog ze« werkzaam lever.. Tehuis leeft hij met Vondel's werke voor zich, van tijd tôt tijd vizionnai: gesprekken voerend met zijn groote kollega en Akademie-srenoot ! Vond was immers van Coster's Akademie ! In de Argonnen i. In het « Berliner Tageblatt » zet Berr hard Kellermann zijn verhaal van de aauval in de Argonnen op de Franscl stelling « Marie Thérèse » voort. Om vier uur in den vroegen oehten lijden wij weg in het pikdonker. Het bitter koud. De sterren bl,inken groot e koûd alfe in den winter. Wij hooren hi doffe slaan van kanonnen. Ook in de nacht moet hier gewei'kt worden. Mi bcivrediging koustateeren wij, dat hi vuren normaal is. De vijand heeft nie geinerkt en hij bereidt niet op een. ai dere nlaats iets voor. E'4n stukeeschoten dorn. In het bosc wordt de weg moerassig. Het heeft hic in acht daeen niet a:ere.s:end, maar c straten zijn doorweekt en als een slec' glijdt de automobiel door de modde: Overal zijn kuilen en oranaatgaten, z©< dat wij slechts langzaam vooruit komei We gaan door het bosch. De zwai boomen ruischen, ^e sterren glinstere door de topoen, het is mooi^ ondanl den'slechten weg. Menschen duiken oi Een hosDitaal-kolonne, gereed om o marsch te eaan. Zijn ze al op de been De menschen in de looneraven daa: ginds zijn nog gezond en monter, mas hier staan in den grijzen morgen reec de lieden, die hen zullen verbinden. We doen de lantaarns uit. Weer ee stukeeschoten dorp. We eaan te vo< verder. Lanezaam wordt het dag. Nev< Uçe Eredaanten glijden lanes den wef Veldkeukens, Rood-Kruis-soldaten, ri serven. We gaan den bere op. De we is beeraanbaar gemaakt, doordat me boomstam naast boomstam rangschik Het hout der stammen is stuk gegaa door de vele wieien en schoenen, di bergop en bergaf gaan. We komen in de eerste zone. De eerst zone, dat zijn de loonsraven, waaroi dezen winter gevochten is. Loopgraven, puinhoopen, granaatku len. Dan echter komt de tweede zone de berg zelf. Hoe ziet deze -er uit? Me: moet zich een opgezweepten oceaa voorstellen, met toornige, dicht opeen gedrongen golven. Een wilde zee bi storm. Maar deze zee is van klei en plot seling in één seconde verstijfd. Ik ovei drijf niet. Zoo en niet anders ziet d berg er uit. Golven, putten, afgronder De verstijfde zee golft tegen de hoogtc Daartusschen staan stompen van dood boomen. Zij werden door duizenden ge weerkogels doorboord, tôt ze als ee zeef waren en een windstoot ze ter aard wierp. Zoo ziet "het er hier uit. Het i het meest troostelooze en verschrikke lijke, wat de fantasie zich denken kar Loopgraven, trechter aan trechter, vel meters diep en breed. Deze golven va leem zijn het resultaat van een strij. van vele maanden. Het ruikt hier naa lijken en verschrikkelijke dingen. Stuk ken van înenschelijke lichamen komei uit de kleikorst te voorschijn. Stukkei laken, ineengeslagen blikken ménagé ketels, liggen in de gaten. Om elkci granaatkuil is hier gevochten. Lang zaam, stap voor stap, moesten onze troe oen hier tegen de hoogte op. Tôt aan d heupen stonden zij in het water. Er i hier een weg, die elen naam zelfmoorde naarsweg draagt. Een sappe, die slecht nndiep opgevvorpen was en die de vijan delijke machinegeweren bestreken. D lui wilden liever het leven wagen, da: altijd door het water te waden. Duizen den hebben deze verstijfde kleigrondei versîonden, vriend en vijand. Nu zwij gen ze. Vroeger droeg deze woestenij namen Het zijn de beroemde werken Centrale Cimçtière, Bagatelle, die in Juni en Jul genomen zijn. Rood en nevelachtig stîjgt de zon bo ven de doode kleizee. Granaten huiler dçor de l.u.çht. Men hoort ze knallenc treffen. Een zwaar Duitsch kanoi schiet Dof en ver klinkt het schot, al stond het kanors op een ander gedeelt-van de gevechtslijn. De granaat suis echter over ons heen en een paar sekon den later kraakt de berg. Drie granatei I ' • il- 1 schiet. Dof en ver klinkt het schot, als is j Maar andere kanonnen dreunen. Een >e, granaat zuigt tweestemmig door de s. | iuent, een ctwarsviieger. Het is een ko- :n j miek genoor. Lenige geweerkogels gon- in z^n over den berg. Jb,en maeninegeweer le biait heesen. rloiseling komt een heele m îioiae vijandeiijke granaten door de i- iuent gegud. De een achter de ander. ;r -tien kraniczinmge haast. Het knalt, dat de aarde sietdert. De FranscUman slm- ■n gert werpimjnen. -e Door ûe sappen komen de manschap--n pen uit de veidjteuken achter ons aan. el i wee aan twee dragen zij op een stang over de sciiouders een zwaren ijzeren ketei. « Brengt gij kolfie? » « Neen, soep, vandaag moet vroeger gegeten worden. » Vandaag, ja vandaag is een oijzondere dag. De zon scnijnt. Voor de eerste maal zie ik mooi weer in de Argonnen. Uit de wanden der loopgraven stroomt echter ij-ige koude. i- lu de loopgraven op den Ezelsneus is n reeds ailes in bedrijvigheid. Eerst ko-ie men wii bij de Wurtembergers, dan bij de Rijkslanders, dan bij de Pruisen. d Daarginds, vijftig meter, dertig meter is v'erder.ligt achter een hekwerk van prik-n Keldraad het werk Marie-Thérèse. Een >t Diauwe -muur van rook hangt er boven. n De rook van de granaten en mijnen van ;t net ochtendwerk. Granaten klagen en ;t slaan in. De zware vijandelijke werp-;s mijnen kraken als donderslagen. De i- poaten staan aan het geweer, de machinegeweren loeren. Handgranaten, h mijnwerpers, ammuniti-e, ailes is gereed. îr Koperdraden loopen in een sappe. Om e clf uur moet de mijn ontploffen. Over-c al is men druk bezig. Maar kalm, want - men heeft tijd. Uitvaltrappen worden )- gegraven. Ernstig en stil zijn de man-! schappen, iets gtiller dan anders, want •e zij weten, wat de dag voor hen beduidt. j-. De officieren kruipen uit hun woon-;s holen, en begroeten ons. Kapiteins en , luitenants. Zij zijn vol vertrouwen en p jpgewekt. Ze waarschuwen ons voor p wn oaf,. noeken, waar zij handgranaten -iim.jten. Ach, een paar uur later waren ir een paar van deze voortreffelijke man-ls uen reeds dood. We gaan Verder. Mijnen kraken als n mstortende huizen. Een soldaat is aan ,t het graven. Een mijn heeft aarde in de ^ loopgraaf geworpen. Plotseling is de • ioopgraaf vol gegooid. Een paar mannen ^ graven. Wat is er aan de hand? Onze officieren zijn zooeven bedolven. Met n nuivering zag ik het. Met huivenng spreek ik er van. Maar het is oorlog, dat ji mag men met vergeten. De mijn heeft c de Ioopgraaf volkomen dicht geworpen. nen armstomp zonder hand stak uit de aarde. De hoek om... Ach! Naast mij e nurkt met opgetrokken knieën eerf doo-n de. Het hootd hangt op de borst. Hij -îet er met uit als een doode. Van boven tôt onder bestoven met een grijze aarde, > uooid, gezicht en kleeren grijs, zag hij 3 er uit als een beeld van een slaper met 1 ipgetrokken knieën, dat men uitgegra- - /en liad. Zij allen, twee officieren _ en J vder of vijf man, waren gevallen voor - den storm. Bij het dagelijksche ochtend- - gevecht. e Opgepast ! Een mijn komt door de • iucht en slaat knallend achter ons in. Wij kunnen niet verder door de toege- f' vvorpen Ioopgraaf. En dertig meter ter - zijde loeren de Fransche geweren. ^ Wij moeten terug. Nu komen de mij-' lien, de een na de ander. Nu eens moet s men rechts, dan links uitwijken. Een - /ait voor ons neer. Niet in de Ioopgraaf, • maar er vlak naast. Zij ontploft niet. Op e een dergelijk moment is men Volkomen i rustig. Het hart slaat niet sneller en is d reeds lang over de gevoelens als angst r heen. Men weet, dat men volkomen in ■ de hand van het noodlot is en daarmede i ait. Hoog in de lucht, door het blauw i van den hemel, vliegt een werpmijn. Ze - schijnt niet grooter dan een havik. Dui- 1 delijk zijn haar vleugels te herkennen, - die haar een rustige vlucht geven. Snel - vliegt ze in een prachtige boog en ziet 2 er wondermooi uit. We volgeu haar met s den blik. Plotseling schiet ze als een ha- - /ik naar beneden en wordt met elke se-s conde |rooter, leelijker en gevaarlijker. - De duivel heeft deze mijnen uitgevon-£ den. 1 Op den terugweg in de sappen komen - wij de soepdragers weer tegen. En we i schuiven ons voorbij de ketels. Zoodra - zij den doffen, schijnbaar vrij onschul-digen knal van den .mijnwerper hooren, • kijken zij uit. Troepen soldaten schui-, ven ons voorbij, met geweren, granaten i 'rasmaskers.Eenigen slepen groote stalen ^childen mee. Een draagt een paar post- - nakketten aan zijn geweer. De loopgra-î ven rnken vol. Steeds nader komt het i ooeenblik. i We gaan over de verstijfde zee van s Vleigolven. Het ochtendvuur wordt rus-; tiger. t Onze gleider kijkt op het horloge. - Nog vijf minuten. Over vijf minuten is i het acht uur. Dan zal het beginnen. Dagelyjksch Nieuws ! EEN MIDDEL TEGEN PESSI. MISME. — Er moet geen gebrek wezen aan pessimisten in Frankrijk, te oordee-len naar hetgeen een groot Parijsch blad over de « pessimisten » schrijft : ^ « Het- hoofdtelegraafkantoor te Parijs geeft het voorbeeld ervan. In de- verschillende kantoren aldaar hangt een wit aanplakbiljet, in korten maar veel-beteekenenden stijl, waarop niet meei zooals in vredestijd te lezen staat . Niets is vervelender voor hen, die werken, dan het bezoek van lieden die niets te doen hebben», maar: «De pessimisten worden verzocht om elders hunne praatjes te houden». Een dergelijk aanplakbiljet be-vond zich reeds vôôr eenige weken in het sekretariaat van « Le Gaulois ». ! EEN NIEUWE ALKOHOLREGLE-MENTATiE IN FRANKRIJK.— Het fiscale legislatie komiteit is begonnen het wetsontwerp aangaande het drank-we en te bestudeeren. Een srewichtige eerste stemming is tusschen beide getreden. Het komiteit heeft eene voorafgaande motie van den ireer Albert Favre, afgevaardigde voor de Charente-Inférieure,verworpen, welke motie het onderzoek van deze kwes-tie tôt na den oorlog wilde verdagen. DE VEELEISCHENDE «TOM-MY ». — Maurice Barrés, de bekende Fransche schrijver, die kort geleden het Eugelsche front bezocht, vertelt het volo-ende over de eigenaardigheden der Tommies, zoo noemt men de Britsche soldaten : « Het is bewezen dat de Engelsch-man alleen dan goed werk verricht, wanneer hij goed verzorgd wordt, 't is te zeggen wanneer men met zijn zeden, gewoonten en grillen in voldoende maté rekening houdt. De officieren moeten op die kleinigheden letten, hoe onge-makkelijk en kinderlijk ze ook mogen blijkem Ik was tegenwoordig bij een inspektie wanneer de generaal den officier van gez-ondheid vroeg : Vv at zes"çen de mannen ? — Ze wenschen minder vleesch te hfbben, en meer groenten. — Goed, en verder? — Ze klagen erover dat ze aile dagen dezelfde marmelade krijgen. En de generaal antwoordde : — Men moet er op letten, dat de marmelade _ dikwijls veranderd wordt. Toen de aanwezige FTanschen hun verbazing over zoo groote tegemoetko ming uitdrukte, antwoordde de En-gelschman : — Wij moeten de voorwaarden, onder dewelke de jongens aangeworven werden, stipt naleven. Zooniet zouden we er veel last van ondervinden. » Rechtuit gezegd, Tommy is nog al niet vies gevallen. VAN DE LICHTING 1917 IN FRANKRIJK. — Men weet dat er wet toe vereischt wordt om de uchting 1917, waarvan de optelling en de revisie afgeloopen zijn, te kunnen in-hjven. De Minister van Oorlog heeft bij de Kamer een wetsontwerp ingediend strekkende tôt de inlijving van de lich-ting 1917 voor 15 Oktober a.s. Dit ontwerp verordent eveneens, dat de klas 1888, welke in andere omstan-digheden a.â. maand naar huis zou ge-stuurd geworden zijn, thans wegens den oorlogstoestand ter beschikking van den minister moet blijven. «ERRER AAN WERKKRACHTEN IN DE FRANSCHE WAPENFABRIE-KEN. — Onder dit opschrift deelt « ^ Iicho Belge » het volg-ende mede : Eenige dagen geleden bezocht de on-derstaatssekretaris, de heer Albert Thomas, de groote wapenfabrieken van Schneider te Le Creusot. Hij loofde het personeel maar was toch niet tevreden. Hij merkte vooral op, dat in weerwil van eeh ministerieel rond-schrijven dd. 10 Juni — waarbij het techmsch personeel van het front terug-geroepen werd —, er ongeveer iooo van de 6ooo gemobiliseerde werklieden, nog niet teruggekeerd waren. Deze iooo man zijn allen nog in leven en geen hunner werd zelfs maar gewond. Allen zijn te-ru§'8'eroePen doch hunne korpsoversten beweren, dat zij spéciale bezigheden hebben en daarom onontbeerlijk zijn op het front. Tengevolge van dezen staat van zaken, ondergaat de produktie soms ver-traging.• ^HINA WORDT EUROPEESCH... — Te Shanghaï : Een bom werd door het sreboi.w van het inlandsch blad «Het Aziatisch Nieuws van den Dag » geworpen, dat den 12n dezer voor het -eerst verscheen en eene monarchistische pro-nasrarida in China beoogt. Drie person«n werd«n gedood ft* zeven gew«nd. BENGAALSCHE DICHTKUNST. — Sir Rabindranath Tagore heeft, volgens de « Times of India », onlangs de laatste hand geslagan aan de Vertaling in het Engelsch van eene bloemlezing van ge~ dichten van Vidyapati en Chàndidas, twee Bengaalsche dichters uit de i6e eeuw. Hierdoor zài naar gehoopt wordt de Europeesche kritiek een goed inzicht krijgen in den geest van de Vaïshnava-dichters. De heer Tagore heeft tevens eenige Baulliederen van Bengalen ver-taald, welke g-odsdienstige wijsbegeerte bevatten in de karakteristiek-eenvoudige taal der Baul-sekte. DOOD VAN KARDINAAL LO-RENZELLI. — Zooals men weet is Kardinaal Lorenzelli eenige dagen geleden te Rome overleden-. De overleden kardinaal was zeer be-kend, vooral daar hij den laatsten ver-tegenwoordiger van den Paus in Frankrijk geweest was. Hij was inderdaad Nuntius te Parijs toen in 1904, onder het ministerie Combes de betrekkingen tusschen Frankrijk en het Vatikaan ver-broken werden. WAT DE HEER RIBOT ZEGT. — Na de vakantiedagen, werd in de Fransche Kamer, zooals men weet, het ontwerp behandeld, dat den minister van finantiën machtigt om het oorlogsbud-get te*vergrooten. Zooals wij het reeds gezegd hebben, bedraigt het krediet over het loopende kwartaal 6 milliard 200 millioen. Ziehier getrouw de be-schouwingen weergegeven welke de heer Ribot aanhaalt in zijne uiteenzet-ting der motieven : « De uitgaven die uit de huidige ge-beurtenissen voortvloeien, nemen steeds toe. Het maandelijksch gemiddeld be-drag is, sedert het uitbarsten der vijan-clelijkheden, voor de eigenlijke militaire uit'gaven van 800 tôt 1.500 millioen ?;estegen, voor de bezoldigingen der families der gemobiliseerden van 68 tôt 178 millioen, voor het onderhoud der gevluchten en teruggekeerden van 4 tôt 26 millioen. De gezamenlijke diensten eischen tegenwoordig 2 .milliard per maand en de dotaties van het vierde kwartaal zijn met 600 millioen toegeno-men, in yergelijking met voorgaand tri-mester, d. i. 800 millioen vermeerdering voor rekening van van de Departemen-ten van Oorlog en Marine en 200 millioen voor vermindering voor de andere ministeries. » Hoe hoog ook deze lasten zijn, blijven zij veeleer beneden den geldelijken last door de gealliëerde landen gedra-gen ; volgens de jongste financieele rap-porten, bedragen in Rusland de gemid-delele maandelijksche oorlogsuitgaven 1800 millioen frank, terwijl zij in Enee-land meer dan 2.500 millioen bedragen.» DE FRANSCHE SOCIALISTEN EN DE POLITIEKE GEBEURTE-NISSEN IN RUSLAND. — De « Humanité » te Parijs heeft de ontbinding van de Russische Doema willen beoor-deelen. De Fransche censuur echter heeft' van zijn artikel slechts eenige regels overgelaten, welke aldus luiden : « Dit nieuws maakt ongelukkiger-wijze een einde aan de verwachtingen van de binnenlandsche Russische poli-ciek van richting te zien veranderen. » De heer Goremykine heeft bij den Czaar de overhand gekregen over de meerderheid van de Doema. » pNDERRICHT DER TURKSCHE TAAL IN DUITSCHLAND. — Zoowat overal wordt in Duitsehland propaganda gemaakt om de Turksche taal in het hoo-ger onderwijs in te voeren. Men haalt hiervoor ekonomische en politieke rede-nen aan. Men beweert dat de Duitsche nijveraars en handelaars hun klienteel in het Oosten belangrijk zouden kunnen uitbreiden, indien, zij, zoowel als hunne reizigers, Turksch kenden. Van dit standpunt uitgaande, heeft de Hessische afgevaardigde Heinrich aan het Hessisch ministerie gevraagd om in de lycea en kolleges het onderwijs van de Turksche taal fakultief te maken. NEDERLAND EN BELGIE. — De « Nieuwe Rotterdamsche Courant » b«-richt : « dat voortaan geen Nederlander meer « naar » en « uit » België zal mo-çen gaan. Zij beweert dat de Nederlanders ofwel in hun land zullen moeten bliiven, ofwel in België zich moeten ves-tigen, zonder zich van het eene naar het andere land te mogen bewegen.Meu moet eveneens vele andere personen van deze Duitsche bepaling op de hoogte gesteld hebben ». Wij kunnen ochter, van zeer bevoeg-de zij de, deze zoogenaainde inlichting teg«nsprek«n.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.