Het Vlaamsche nieuws

2096 0
01 augustus 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 01 Augustus. Het Vlaamsche nieuws. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/9882j69p84/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

|/ondag i Augustus 1915, Eerste jaarg iMr 198 Priis : 5 Centiemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws Met ftest tngelicht en meest verspreid Nieuwsblad von Relgie. • verschynt 7 maai per weeR m jïï--—',jj_i jrfrWW'lfir^yr'Mitlfo'YffîM^rtifîWr rl-"«^:rf^r'M^avrrTrrV""^Ti - —îvia-rr -• -,*£»»£«-«*-:ttaL. .'i/N»wc«»»;j«i»suï^îer âBONNBMENTSPRUZEN f»g wsel 8.3# s Pe'r 3 m»àade* $«r KM84 I.M j Ter S nuuades 1M Pti lux S4,~ AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD: Dr Aug. BORMS — Albert VAN DEN BRANPE BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 199# !E«2SKsï»»:sss^«^:-r/ssG«s:**a&CîS^^ *£- »£ji<ïx£«*-r ! i i AANKONDIOlNtïBN Tweede bladr, pei regel 2M j Vieide «*<!»., per regel.. i.SS Derdc blad., id. I.— j X)uod»bericist •--- Voor «lie ï&aonce*, weade r.:e» «cb ■ KOODBSTE.AAT, 44. De XXe Siècle en de Vlamingen i. jjr (j 0ns een nummer in handen ge-Ikii —■ dit van Zaterdag 17 Juli 1.1. — n het Belgisch blad Le XXe Siècle, te iVre verschijnend. De eerste opwelling in ons, toen wij I ontplooiden, was blijdschap eens in eling te komen met den tolk van onze 'dgenooten, die in Frankrijk verblij-ten die, van uit de nabijheid der re-enng, de vrije stem van het vaderland iinen doen weerklinken. ffij verwachtten ons aan cen verhe-n opbeurende taal, doordrongen van n ernst der tijden en een hoog besef îplicht, gepaard met een klaâr inzicht de gewichtige toestanden. Onze ontgoocheling, onze teleurstel-« zijn gi'oot en bitter geweest., en wij erdrijven de beteekenis der woorden Et, als we zeggen dat we, na inzage, ocfgestemd waren en bijna moedcloos. Is of ge La Chronique, La Gazette, ; Petit Bleu van v6ôr den oorlog zcudt itnslaan : begin en einde is het één •aze, trouwelooze uit val tegen de VI â-irigen.Ce droomt als ge 't leest. Het hoofd-iktl heet : Sommations flamingantes, is een drieste uitval tegen de Vlaatn-it Stem, het blad van Frans Van Cau-laert, van Alberik De Swarte, van Re-de Clercq, dat in Holland verschijnt. Het tweede artikel luidt : Réponse n soldat flamand... qui a combattu 1 sof de drie-vierden van het strijdend Igisch leger geen Vlamingen zijn ! Omdat de Vlaamsche Stem inziet, dat i het oogenblik gekomen is voor de Igische regeering den band tusschen alen en Vlamingen nauwer toe te ha-i, door voile taalrecht te sclienken aan ;helft van het vaderland, dat tôt nu toe m dit recht verstoken bleef, om aldus tvolledige verzoening en eendracht in !t gemeenschappelijk vaderland te ge-fai, antwoordt Le XXe Siècle : « Donc le principal, l'unique devoir des soldats qui se battent n'est pas de se bien battre... mais de s'instruire à l'école de la Vlaamsche Stem, des exigences et des revendications des rédacteurs de ce journal!... » Quand on leur commandera de faire feu, leui- devoir est d'exiger, avant même de mettre en joue, que le gouvernement souscrive aux réclamations du journal flamand d'Amsterdam. » Wij willen van onze landgenooten niet schen dat ze Fransch zouden schrijven elijk een Maurice Barrés of een Ana-le France, doch die eerste zin met zijn de, des, des, des, de klinkt tamelijk ibeholpen. Als antwoord op den billijken eisch ® gansch een volk, dat zoo schitterend ijn vaderlandschen plicht volbrengt, is et niets beter. De redeneering ( ?) hinkt K jaramerlijker dan de bewoording. 'ij vertalen : « Dus de voornaamste, de eenigste plicht van de soldaten die strijden, is Met goed te strijden... maar ter school te ((aan bij de Vlaamsche Stem en er de eischen en afvorderingen te verne-®en, door de opetellers van dit blad gesttld !... J Op het kommando van : « Vuur ! », 18 het hun plicht, vooraleer ze aanleg-te bedingen dat de regeering de ^palingen van het Vlaamsche dag-Wad uit Amsterdam zou inwilligen. » De Vlaamsche Stem had geschreven : j* herstelling van Belgiê op de oude basis — onderdrukking van de Vlaamsche nationaliteit — is voortaah onmo-Selijk geworden. Daarover bestaat niet „allerminste twijfel, bij geen enkeler. vlaming. » Niemand gaat dien billijken eisch be-"jjsten, zult ge meenen, en geen enkele ' °f schijnreden kan er uog uitge-j worden om voile taalrecht en zelf-Migheid aan het Vlaamsche volk te fe'geren. iHet blad uit den Havre oordeelt er T? en va^ ^an voort a^us '• I " " n'y a pas plus de nationalité fla- I 'nande en Belgique, qu'il n'y a de na- I )°nalité française, allemande ou ita- I enne en Suisse. La Belgique est une I j,atl°n composée de deux peuples dif- I reMs par la langue, mais étroitement I ns depuis plusieurs siècles par les ■ c r' "^brables liens, dont l'ensemble I. "ç ll|e une communauté nationale. I » r esiaat z0° een Vlaamsche I sel l°" f!ite" ®w Belgiê als een Fran- 110" "Wticht of ltalia-a-nsche in Zwit- (...'^'Wbeeld is uitstekend gekozen vcrklareii ons tevred^n met df taalregeling, die in Zwitserland bestaat waar zelfs het Romeinsche of Raeto Romaansch door slechts een 40.00( menschen in Grai'wbunderland gespro ken, als vierde taal ambtelijk wordt er kend. En toch is de Vlaamsche nationaliteit door haor eigen gescliiedenis, eigei kunst en eigen lettîrkunde, veel kraci; tiger, veel belangrijker, veel eigendom melijker dan dit het geva) is met de dri< nationaliteiten waaruit Zwitserland ii gevormd. « België is een natie samengestelc » uit twee volkeren vers chilien d door d> » taal, nauw verbonden sinds eeuwen » door de talrijke banden waardoor eei » nationale gemeenschi.p bestaat. » Welnu, waarom aan beide volkeren juist omdat ze verschillei.d van taal zijn geen voile taalrecht, gtxiie taalgelijk heid geschonken Is er iets rechtvaaràiger, billijker ei schooner op de wereld? Is er iets mee geschikt om door die gelijkheid tôt een heid en tôt eendracht te geraken? Het Vlaamsche volk wordt in ' Fransch geiegc erd en bestuurd. Wi hebben geen goed middelbaar, volstrek geen hooger otidenvijs in onze taal.Vai al dit onrecht geen spoor te vinden il Zwitserland, waar 'eentaligheid bestaa eu volstaat, naar de taal der kantons. « Onze Vlaamsche jongens wordei » hog altijd -in den dood gevoerd doo » offici-ôren en onderofficieren welk « hun taal niet verstaan », zooals Vaj Gauwelaert het in-het 11 Juli-numme van de Vlaamsche Stem verklaarde, ei al wat van het leger uitgaat : dagor ders, ondeiTichtingen, aanspraken, en? gebeurt vooildurend alleen in he Fransch. Bittere klachten bereiken on daarover van o,nze Vlaamsche soldate: en zij zijn dan -ook beslist hardnekkig t kampen voor hun recht in het hersteld vaderland. Schreef niet een buriner van uit d loopgraven, op 14den Juli in de Vldam sche Stem : « Onze tegenstanders mogen er o rekenen, dat zij meer dan ooit zullen t kampen hebben tegen een volk, da nooit opgeeft, dat nooit den moed ver liest, daar waar het strijdt voor gelijk heid en recht. » Hoort ge 't, XXe Siècle ? O! ja, Vlaamsche broeders aan;: front, wij zullen den kamp voortzetten tôt wij, zooveel vrijheid en gelijkhei zullen genieten, als de Zwitsers in h< land van Willem Tell. Dr. AU G. BORMS. 0m Li!Muff(i Prjjskamp VrouwB Gourtmans geb. Berchman 1811-1890 Johanna-Desideria Berchinans, burg< meesteràdochter, geboren te Mespelare September 1811, één jaar voôr Hendri Conscience, wiens voorbeeld de brav vrouw tôt het schrijven harer eenvoud ge dorpsverhalen opwekte. Weduwe g< bleven van den verdienstelijken leera£ en goeden Vlaming J. B. Court;nan: bleef zij op 43-jarigen leeftijd met 8 mir derjarige kinderen over. Moedig heeft z zich door aile bezwaren heengewerkt e haar brood verdiend met het oprichte en besturen van een kostschool te Mald< ghem. Vanwege kleingeestige tegen we: king en engen dorpsnijd, heeft de goed vrouw het jaren lang hard te veran woorden gehad. Maar zij gaf den moe niet op, en toen zij, op 22 Septembc 1890, als 79-jarige overleed, had zij aa het Vlaamsche volk niet minder dan 5 verhalen geschonken ! Zij" ook leerd haar volk lezen. Als vrouw was zij ee toonbeeld van volharding en stille -helc haftigheid, die men alleen met eerbie mag herdenken. Haar beste werk is Het Geschenk va den Jager (1864), dat met den vijfjaa: lijksehen Staatspi^js werd bekroond. In 1883, den 14n Mei, werd haar 1 Maldegem een volkshulde gebracht,waî Koning Leopold II zich bij aansloot doc haar het ridderorde te verleenen. Ziehier wat in 1911 — toen Vrouw ' Courtmans' eeuwdag werd herdacht i de Koninklijke Vlaamsche Akademie, onze groote schrijver Stijn Streuvels J haar aanleiding daarvan heeft verteld : « 't Was de goede, gouden tijd, toen de schrijver in rechtstreeksche aanvoe-ling was met zijn lezers, toen hij als de y■ genoodë bij den heerd, in den huiselij-ken kring binnenkwam als een vriend en . vertelde terwijl de anderen luisterden. ) Toen de schrij ver, aangezien als een hoo- k< . ger wezen, onderwijzen mocht en de p . deugd .aanprediken, aangezien als de bi vinder die altijd nieuwé beelden schept sa en 't gemoed der menschen verrijkt en w J een waas van zaclitheid snant, een soort to droomnevel die aile hardheid en hoekig- p< heden der werkelijkheid afrondt en aile et . wangeluidén vervangt tôt een gezoem te I als een gezang van bijen in de zon. ht » ... De tijden zijn veranderd en de d< . dingen ook — wat voorbij ;s blijft voor- bij en de verandering is een gevolg van n< ? den tijd en van de duizehd andere oor-' zaken die in den tijd besloten liggen ; die hi 1 verandering is niet het willekeurig gevolg van de werkers, zij zelf rijn 't ge- V > volg van hun tijd en hunne nieuwe om- la > geving. Wij kuntien enkel en alleen nog d-" denken hoe het vroeger eeweest is. En ec om dat beter na te gaan, heb ik nog eens i eenige boeken uit dien roinantischen tijd r herlezen. Die lezing heb ik geëindigd - met Het Geschenk van den Jager. Ik H heb eens willen naçaan hoe Vrouwe t Courtmans het aanlegde om een lande-j lijk verhaal, dat een meesterstuk heet, t op te bouwen en uit te werken. i » Ik heb er inderdaad 't gevoel van i frischheid in opgedaan gelijk 25 jaar ge-t leden, toen ik het boek den eersten keer las, — dezelfde atmosfeer van stille, ge-j inoedelijke reinheid heb ik erin gevon-r den, die zelfde sprookjes-zachte natuur-e stemming en die waziee teederheid die , zweeft als een uchtendmist in de den-r nenbosschen van het Meetjesland. Maar u 1 nu heb ik met meer inzicht het werk be- v keken, de doenwijze na?egaan, den ^ schrijver erin gezocht en dàt heeft me ii j wel eenigszins liet loutere genot bedor- s ven- g ! » De indruk was alevenwel bevredi- o g gend, na de lezing was het mij alsof h 2 ik eene goede wandeling gedaàn had een k zomerschen morgen als de zonne schijnt, b e de vogels fluiten en de menschen overal h nijverig aan de bezigheid zijn. De han- d deling der personen vond ik wel roman- d tisch, maar de gebeurtenissen waren de u ^ geleidelijke gevolgen der haadeling — k ^ zij waren reël menschelijk. w » Nergens werden er zotte sprougen n gemaakt of de verbeelding geweld aan- d gedaan. De beschrijvingen vond ik ui- 11 terst eenvoudig alhoewel de dichterlijk- n heid er tamelijk dik op ligt. Want al h 1 spreken de vogels en de planten geen ^ < menschelijke taal, toch gevoel en wij ^ ^ vreugde en leed gelijk de menschen en t 's morgens in de zonne heffen zij, in n hun taal, het danklied aan om hunnen Schepper te loven ! k » Met een lijntje en een stipje wordt h de karakteristiek der personen aange- g duid ; hunne kleederdracht wordt be- schreven ; verder kunnen wij zonder ver- , re plastische uitbeelding loopen gaan het heele boek door — de rest wordt aan de e verbeeldingskracht van den lezer over- t< gelaten. Maar in ailes wat de personen g doen en zeggen, houden ze de rechte lijn u î van hun aangeduid karakter. 't Zijn eer- y der vooropgezette abstracties, die '(goed» en « kwaad » verbeelden en op elkaar a inwerken — gelijk de zwarte en witte patakons van het damberd in twee par- v tijen geschaard tegenover elkaar, de kan- d ^ sen zullen uitvechten naar een bevredi- b ^ gend verloop. e » Er is geen engel zoo goed als de bra- ve Regina, die na al haar goedheid en J lankmoedigheid, gekweld langs aile kan- r ten, vol heimwee naar de lieve bosschen z ! die ze verlaten heeft, verdacht eindelijk, zelfs door haar braven man, nog altijd v j.* haar geduld recht houdt en alleen in het n stille haar lijden durft uitweenen. Nooit z n jongeling met dichterlijker gemoed is er v geweest dan de brave Petrus De Bie, de n ] Gentsche fabrieksjongen, die plots zijn ~ gemoed voelt ioskomen als hij voor het s, t_ eerst in aanraking komt met c3e vrije na- . cj tuur. De andere personen dienen slechts * ,r als tegenstelling. Het verloop der ge- d n beurtenissen is uiterst eenvoudig, maar s q wat sterk van kontrast. In het bosch is 't £ de hemel, in 't achterbuurtje te Gent t; n is 't de hel. De hemel die verloren was, ^ l_ wordt dan ook ten slotte, na veel leed j en lijden weer veroverd en, als in eene e eind-apotheose werpt de kwade partij het n masker af dat haar een tijd afkeerig deed z, " schijnen en nu staan ze allen met den jj glimlach der tevredenheid getooid en vormen één zelfden eroep, als acteurs e die goed hun spel hebben ten einde ge- z ir bracht. Maar de toon van 't verhaal is d ,r van zulken aard en zulken ernst dat men nooit een oogenblik twijfelt of 't geen n Vrouw Courtmans vertelt, is waar ge- ^ e beurd. Dàt is dan ook de groote hoeda- n nigheid die boeken van dien aard redt v en aangenaam lezen laat dr 't volk. » d Os Ketirraad voor dan Lettsikundiien PrljSK«mp in " Haï V.'aamsche Kieuws " Wij hebben er aan gehouden den :iirraad, die eigenmachtig over onzen rijskamp zal uitspraak doen, geheel îiten bestuur en redaktie van het blad men te tsellen. Onze zorg is ook ge-sest in de eerste plaats ons te wenden t personen van aanzien en te Antwer-;ii zelf gekend om hun bevœgdheid i rechtschapenheid. Hun namen moe-n een waarborg zijn voor de eerlijk-:id van den prijskamp en moeten aan ; mededingers aile bevrediging geven. jHet is een zware taak die zij op zich .■men. Wij dankeu heu op voorhand voor m dienstvaardigheid. Ook door die daad steunen zij ons laamsch streven. Zij helpen om de be-ngstelling in de Vlaamsche lctterkun-;n onder het volk te verspreiden, wat •n goed en edel werk is. Samenstelling van den Keurraad : H. Alfons CORNELISSEN, reken-plichtige ; Dr Antoon PICARD, geneesheer, te Antwerpen ; Dr Frans BRABANTS, leeraar aan het Koninklijk Atheneum te Antwerpen. Iwangorod Waar thans de vesting staat, aan de itmonding, van de Wieprz (spreek uit : /jepsj) in de Weichsel, stond eens het arp Demblin, dat tôt een groote heer-jkheid behoorde. JLn de zestiende eeuw, gingen deze iederen in het bezit van de Mniszech's /er. De laatste telg van dit geslacht uwde met een nicht van den laatsten ^ning van Polen en bouwde in Dem-lin voor haar een mooi kasteel met een eerlijk park. Een Jabloniwski erfde s bezittingen van Demblin. Deze nam eel aan den opstand van 1825 en werd aar Siberië verbannen. Zijn bezittingen Miden niet verbeurd verklaard worden, ant in het koninkrijk 'Polen golden □g konstitutioneele toestanden. Ook na en Poolschen opstand van 18l>0 nam icn het niet meer zoo nauw. De veld-taarschalk Iwan Pasjkewitsj vond be-agen in de bezitting Demblin en Tsaai icolaas besloot hem die te schenken. Len kocht haar dus van de Jablo-owski's. De koopsom bedroeg echtei :rnauwernood een tiende van de wer-elijke waarde. De Rus gebruikte nu et slot als zomerverblijf en de goederen aven hem een vorstelijk inkomen. Zoo was het in 1836. In 1842 meende e maarschalk echter, dat de plaats vooi în vesting geschikt was. Men besloot )t den bouw daarvan, waar bij de re-eering het nôodige land van den veld-îaarschalk kocht voor het tienvoudige an hetgeen de vroegere bezitter vooi I zijn landerijen gekregen had. In 1842 begon men met het bouwen an de vesting. De veldmaarscbalk deed aarbij nog een klein bijzaakje. Op zijn ezittingen richtte hij steenbakkerijen p, die de steen leverden voor de ves-ng. Men beweert, dat deze volstrekt iet duurder geworden zou zijn, als men s van zilver had gebouwd. De plaats ligt tu schen bevaarbare ri-ieren en is door lucerassen omgeven, x>dat zij vroeger, toi.n men nog geen t;r-dragende kanonnen had, als onin-eembaar gold. Dit heeft een der bekv.aamstc Russi-:he strategen, de Baltische baron Todt-;ben, ingezien en op zijn raad werd e vesting in 1855 tôt een eerste rangs :eunpunt voor de troepen ingericht, >aarvoor moest het gebied van de ves-ng aanzienlijk worden uitgebreid. Het ind was echter nog in het bezit van dt rfgenamen van Pasjkewitsj, die niet îinder goede kooplieden waren dan hij -'lf en zich ontzaglijke hooge prijzen eten betalen. Sinds heet het, dat, als de vesting van ni ver goud gebouwd was, ze niet duur-er zou geworden zijn. De landgoederen van Demblin zijn al; îajoraat in het bezit van de Pasjkewitsj. ij leveren de produkten, die voor d< esting noodig zijn en daarom behoorer cze goederen tôt de rijkste in Polen DAGELIJKSCH NIEUWS 1 0 î HET SLUITINGSUUR. — Indien " we goed ingelicht zijn zal het sluitiugs-' uur van af Maaudag e. k. wederom van 8 op 11 u. (B. T.) gebracht wor-. den. Onze neringdoeners die zoozeer te lijd-en hadden door den maatregel welken de Duitsche overheid noodig achtte te moeten nemen, zullen zulks met een 1 blijkbaar genoegen vernemen. \ DE WOENSDAG-ZITTING VAN ; DE EERSTE KAMER IN NEDER-r: LAND. — Zooals vermeld, heeft de Eerste Kamer, in navolging van de Tweede, verleden Woensdag eene zit-ting met gesloten deuren gehouden, waarvan niets is uitgelekt. Evenwel valt op te merken, dat in de openbare zitting, die onmiddellijk daarop plaats vond, de Kamer, zonder bespreking, en zonder hoofdelijke stemming de wetsontwerpen goedgekeud heeft over het langer onder de wapens houden van militie en land-weer.DE ZWITSERSCHE FINANCIEN. — De derde leening door Zwitserland uitgegeven, ter dekking van de mobili-satiekosten, is gunstig onthaald geworden. De regeering vroeg ioo milfioen, de inschrijvingen bedragen 190 millioen 500,000 frank. Men weet dat deze leening 4 1/2 % rente geeft. De Zwitser-sche Bank zal biljetten van 1 en 2 frank-in omloop brengen. DE OPBRENGST DER VRUCHT-BOOMEN IN BELGIE. — De fruitboo-men beloofden in de lente eenen oogst zonder weerga, doch de droogte welke van einde Mei tôt einde Juni neerschte heeft vele onrijpe vruchten doen vallen, vooral appelen en peren. Hierdoor zal er dus veel minder fruit zijn, doch niette-genstaande dat, zal er toch veel meer wezen dan de gemiddelde opbrengst der voorgaande jaren. Er zal zelfs in eenige streken van de provincie Luxemburg overvloed zijn. Men gelooft op een zeer grooten oogst van pruimen /an ai-lerlei scort te kunnen rekenen, hetgeen een grooten uitvoer naar het buitenland zal veroorloven. Al de maatregelen zijn door de Duitsche overheden genomen om het vervoer in het groot van Belgisch fruit naar Duitschland te vergemakkelij-ken. Men moet reeds met de tuinbouw-lieden overeengekomen zijn voor de leve-ring van 8000 tôt 9000 w^ggonladingen fruit voor de expo<-tatit). LATIJN IS GEEN DOODE TAAL. — Het bewijs dat het Latijn volstrekt geen doode taal is, wordt ons bijna dage-lijks geleverd tijdens de gevechten, welke op de Isonzo plaats hebben. Ver-scheidene malen hebben Hongaarsche officierer. wanneer zij met Italianen van hunne kennissen in aanraking kwamen het Latijn gebruikt, dat zeer in het land der Magyaren verspreid is. Tôt de XVIIIde eeuw werd het Latijn met uitsluiting van ieder ander idioom door de geleerden, juristen en zelfs door partikulieren uit de hoogere kringen gebruikt.De Hongaarsche bladen halen te dezer gelegenheid eene amusante anekdote aan, waarvan de heid een Italiaansch priester is, die eenige maanden vô<5r den ooxlog eene studiereis in Hongarije deed. Met het Latijn redde deze Italiaan zich tamelijk wel uit den slag in het land van Arpad. Op zekeren dag een restaurant binnen tredende, vroeg hij, toen hij plaats nam aan een tafeltje, aan den kellner : « Loqueris Latine?» — « Uti-que», antwoordde deze tôt groot genoegen van den Italiaanschen professor, die er trotsch op was dat de restauranlbe-dienden Latijn verstonden. — « Per igitur par ovium », bestelde de priester. De bediende keek den professor sluw aan en antwoordde tôt dezes groote ver-bazing : — « Es no lupus? » — «VVàar zou hij heen willen ?»,vroeg de priester zich af. Na goed nagedacht te hebben echter, vond hij de oplossing van het raadsel. Hij had twee eieren willen bestellen (par ovorum), maar hij had bij vergis-sing twee schapen gevraagd (par ovium). Vandaar de opmerking van den kellner: « Zijt gij een wolf? », die dus valkomen gerechtvaardigd was. OVER ARTIKEL 13 VAN HET LANDSTORMRESLUIT. — De minis-ter van oorlog van Holland heeft, in i verband met daartoe door H. M. de Ko-ningin verleende machtiging, bepaald, ■-dat tijdens den verderen duur der hui-' dige tijdsomstandigheden de in art. 13 van het 1 Landstormbesluit bedoelde dienstplichtige, die in Duitschland of in België gevestigd is of verblijf houdt, met txjnoeit ua te komeu de verplicnting om naar iNeaeriaud. terug te keeren en -zieu aan te meiuen bij ûen burgemees-ter, mus nij vau zijn voiiedig a aies en van elke verandering van zijn a tires ter-sioud aan aen burgemeester kennis geeît. Het bepaalde in het vorige lid geldt voor zooiang bedoeide dienstplichtige met in werkeiijken etienst beùoeît te komen.IN ONZE HAVEN. — Op 29 Juli vaarden onze ha ven binnen : 4 stoomers, 4 moiorscnepen en i t scliuiten. Denz'.'Udeii dag vaarden uit : 4 stoomers, 'A motorscuepen en 32 schuiten. EEN RLiz,LiNi>E SCiiOOLivLI- Nicii. — in Aubiralié heelt men tegen-woortlig een reizencle scnoolklimek, die zien naar plaataen Degeext, waar geen arts ot tanuaris is gevesiigd. V wee ge-neesheeren, een tanuarts en een verpleeg-ster houden zich m zulke atgelegen scholen gedurende eenige dagen mei net onderzoek van de kinderen tiezig en kon-den op deze wijze in den tijd van 4 maanden 111 2554 gevalkn tôt raad en voor-lichung dienen. tieleid door de ondervin-ding, op deze wijze vergaard, is ook een reizende oogheelkundige kliniek samen-gesteld.EENE BELANGR1JKE WETEN-SCnAPPELiJKE M1SS1E IN DEN iifct,uiijwnti\-K0ituO. — Men kon-digt de terugKomst aan van den iùigel-schen dokter Culhbert Christy, waarvan de werken handelende over de slaapziek-te zeer geschat worden. Hij komt terug vau eene wetenschap-pelijke zending ondernoinen m den liel-gisclien Kongo voor rekening van de regeering. De expeditie heelt 3 jaren geduurd. M. Dr Christy was de eenige blanke om haar van het eene einde naar net andere te voigen, zijue medegan-gers waren van af het begin ziek/ge-vallen.Hij bracht 18 maanden door in een gedeelte van het Ihuri-woud, dat geheel ondoorzocht was ; het was enkel te dan-ken aan de dwergenbevolking der Bam-butis dat hij kon doordringen tôt in de schuilhoeken der okapis ; hij gelukte erin een van deze zeldzame dieren te dooden en er 4 levende specimens van te vangen. De expeditie vertrok uit Borna in het begin van 1912 en ging op Stanleyville, van waar ze in rechte lijn het woud van den Iliuri bereikte ; zij ontinoette in deze gewesten eene bevolking waarvan de bjwouers zich onzichtbaar maken door zich het lichaam te schilderen met dou-kerroode kleur; zij richten jachten in en vangen de dieren door middel van netten ; het zijn zeer weemoedige menschen.De expeditie heeft duizcndtallen moeilijkheden ontmoet tijdens het door-trekken van 't woud bij de Banibutis ; de wegen waren onbruikbaar, het re-gende voortdurend, men stapte in een voortdureude halve duisternis, en/.. Men heeft bijna altijd water gehad tôt aan de heupen. Het bevoorradingspro-blema was uiterst moeilijk ; soinwijlen hadden de reizigers voor aile voedsel slechts een weinig bananen en wilde ko-lanoten.Bij het uitbreken van den oorlog, besloot Dr Christy zoodra mogelijk langs Egypte terug te komen ; hij bereikte spoedig Redjaf en vaarde den stroom af tôt Khartoum en hield eenigen tijd hait in den Soudan. EEN WOORD VAN ROUSSET. — Ziehier een teekenend gedeelte uit een artikel van den weibekenden Franschen schrijver, Luitenant-kolonel Rousset : u De Duitschers doen Europa een in-dustrieelen oorlog aan en zij bezitten de noodige middelen om dien nog lang te kunnen volhouden. Men heeft gezegd dat zij gcene grond-stoffen hebben, geen koper, geen caoutchouc, noch katoen voor de ontploffings-tuigen. Nonsens, dat ailes ! Laten wij ten minste den moed hebben om te er-kennen.dat, om het even van waar hun rijkdom kornt, deze voldoende is om hunne vreeselijke en vernielende oorlogs-werktuigen overvloedig voedsel te ver-schaffen. Kanonnen van allerlei kaliber, ammunitie, vliegtuigen, duikbooten en torpedo's, niets ontbreekt onzen vijan-den ; zij bezitten deze zaken zelfs in zulke mate, dat het mij niet verwonderen zou. dat- er eer gebrek aan manschappen zou komen, ten gevolge der reusachtige on-dernemingen, dan wel gebrek aan wapens en wat ermee in verband staat. Dus, geene illusies. Laten wij moedig onze verplichtingcn in het 00g zien ! »

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsche nieuws behorende tot de categorie Gecensureerde pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes