IDinstlK* 13 Juls *9*5- Hersste Jaarg. Nr. 180 H- .1 v* JM hUH i'Tf M iM&eMM/lfWIIIM.liMI Ffijs ; 5 Ceùtiemen door geheel België Vlaamsche Nieuws Vlaamsche Nieuws IS& • Het beat ingelicht en meest irerspreid Nïeuwsbl&ci van België* » Versciiiînt v mt*fd par |week .. ... - -'■ ,y>- «T^ïKatta».-,-, nn - mirÀtoai.Étmiirti ■ > «I »IM^ • Tut,**-!-*!*** «M—— r.J.j....JllJli,WM 1 >MiiilHllll—i'llll1MlinillÉ""TY^r "^SSXXx: > AfONKËMËNTSPf IJZEK \ i-tr weet C.Sfi g Per S înaende» .......... ♦.— Jj '-t atMiaé .... ■ ..••.•■ I.M | Fer • maande* 7 S# «K Jjuut .......... ... II.- jj HT <»*>*. >•»*♦*. •»>3»J»^di • ** w - •*<*. —• • •• • <-.» ■ u—»—»—»»' w.«i—««■«»«»♦ wiwmitr»»*» * FGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD . !> A«f. BOUMS — Albert 'VAN DEN BRANDIs «UMÈELEtf : KOODIjSTItAA ï, 41, ANTWERPEN. ï#i, . ... —- . ... ■ --.. ■ ■ y-- ... ~ Xweeà» £>!»*•., regeï 1H | bfcufe., *n« »•*« M» * ■ »m<tm utm., «L A.— | i*o«a»eMui* ..... ... . , | _1 ZlfJtUtol JWK/Ji <4 «UiMMiNtwtMt«M- mimai!»»1—» lniMMinirr 'iïitti |ÉL ->'».•• J»*'» m—»».-— LASTER EN VERDACHTMAKING r — fcet îal iteker ieder in den laatsten ■cl jetroffen hebben hoeveel praatjes er Builoop zijn. Deze zijn vooral tegen de Km'ngapteq gericht, zoowel in het Kenland als daarbuiten. De schuld ■il ailes en nog wat wordt hen aange-Kven. Alhoewel het ieder die recht in Bi scfioenen staat wel koud kan laten, ■ter zooal verteld wordt over zijn per-E,n, is het toch een gevaar voor cîtn ■çd'en naam van de Flaminganten in H bijzonder en van de Vlamingen in K algemeen, dat die kletspraatjes, die ■igens, ondeî het volk verspreid zijn. l:t tast den goeden naam en de edelste ■derlandsche gevoelens van de Vlarain-fcaaan. Er moet eens met kraeht tegen Ijegaan worden. Wij willen de zaak in lit artikel nader beschomven. I ÏLet verwondering vraagt men zich af, ■is er genoegen in vindt al dieu luster II werèld in te zenden, met het vrorop-mzettt doel gekende personen en ver-■nifingen last en schade te berokkeîien. ■2t oia betreft is het niet te betwijfe-|i, dat dit weeral het werk is van de Biatieicste franschdolheid, die zelfs in B/.e raoeilijke dagen de wapens niet ■frlcgt en onverpoosd, al» in het ver-Ben, voortgaat met al wat Vlaamsch lït bekladden en te benadeelen. ■Aïs eerste verschijnsel heeft men de fcachunakingen in het algemeen, ge-■lit tegen de Vlamingen als volk. Ieder peckt er over en ieder weet dit ■ f dat I vertellen. Ondanks het moedige en Bit Taderlandsche gedrag van de \ la-■ngcïi, die bij het uitbreken van den Bdcg al het hun aangedane onrecht als H, tooverslag vergaten en manmoedig. Ht de grootste geestdrift hun vaderland ■fdediga -îi, wordt het Vlaamsclae vo'ik ■br de in het buitenland versciiijnende ■s uitjemaakt voor lafidverraders, die K tevi.iaad in betrekking ^tonden t=n ft' M \anil als het ware overgeleverd H)hen. Wie \an U, lezers en lezeressen, Kft die praatjes niet hooren vertellen. Kf ergste van al is, dat er niet dadelijk Ben in gegaan werd. Men haalde er ■liswaar de schouders voor op en lachte al die praatjes, maar ten slotte bleef Hitoch iets van over en begonnen som-B lieden in hun Vlaamsche overtui-Bg te vankelen. Er moest eens iets Bar zijn van al hetgeene rondgestr>x>id ■nlt, men kan nooit weten ? Het kwaad K op die wijze gestieht. ■ladelijk vraagt men zich af wat er Bal de oorzaak van kan zijn. Het is B feit, dat de menschen in tijden Bals degene die wij nu beleven, ailles, ■ h«t ongerijmdste, grif aannemen en Br klinkende munt verder versprei-B Zoodra iemand vrij zijn gedachte Bt uitdrukken en niet goedschiks aile Bogsnieuws wil aannemen, wordt hij Bicht. Alla nieuws moet gunstig Bvoor de Bondgenooten of het is uit Btoe. Gelooft men niet dadelijk .dat Bz ïevalle* i», dat de Dardanellen ge-Bftrd zijn, dat Lemberg teru'g in de Bdea van de Rusaen gevallen is, dat ■ Bondgenooten te Roesselaere, te B"''t of te Gent zitten en men ze bin-B 'ta paar dagen te Antwerpen en te Bsstl maj verwachten, dan bekijken ■ntnschen u met wantrouwen. Achter ■jug wordt over u gesproken. Ieder B-w T»at bij en een paar dagen Uter Bj1 ûi jekit* Tertelseis raa mond tôt ^■îeiier nog een paar andere voorbeel- IB- Brochures over den oorlog en zijn fïescliiedenis, d« in het land yer-ijnende bladen mag men niet lezen. 1 is het ook nu mogelijk in een bezet ' °yer den oorlog te sckrijven of een * uit te geven. Dat kan immers enkel jtoelating van de Duitsche overheid, jsr dan natuurlijk bijvoegt hoe en hîen mœt schrijven ! ! ! Zoo zeggen Nnschen, en opgehitst door de toe-gelooven ze het ook zonder êr f «a oogenblik over na te denken. hier te herinneren aan al bet- I^PWat over het Vlaamsche Nieuws aan pus verspreid werd en nog dagelijks preid wordt., Het doel van ons blad | !"réer en de verdachtmaking te groj Ier verder op in te gaan. Het baat ['"-'S niet veel, vermits de menschen f°ct eenmaal voor ailes twee uitleg-^fl kunnen vinden, die steeds op de-verdachtmaking, op denzelfden 'iitl(xipen. Over het lezen van een Sch blad wil ik ook niet spreken. an,d die zulke « midaad » durft be-' B «ea landrerrader vaa de ergste ,rrdt «r veel in het alfemeen gespro-^®ver de Vlamingen, zoo wordt er * Vlaamsche lejders in het bijzon der nog meer yerteld. Over ieder gekend Flamingant weet men iets te zeggen. Het is soms heel pleizierig. Een van Uwe beste vrienden vraagt U heel geheimzin-nig of het waar is wat m<S over' een ge-geven leider verhaalt en of ge er mis-schien ook al iets van gehoord hebt. Het is een heele toer om hem van de on-jwaarheid te overtuigen. Hoe verandert echter zijn gelaat, wanneex ge hem ver-, telt welke praatjes er zooal over zijn gedrag de ronde doen. Een van de meest kenschetsende < praatjes is wel al hetgene men over on-7en srooten Vlaamschen schrijver Stijn ; Streuvels verteld heeft. Ieder wist over zijn dagboeken wat te vertellen. Werd !er echter gevraagd aan die menschen of jze de dagboeken wel gelezen hadden, 'dan bekwam men bijna altijd een ont-ikennend antwoord. Na de lezing van de jvier verschenen deelen hadden ze er 'dan ook dadelijk een andere gedachte | over en bekenden ze grif, dat ze om den jtuin geleid waren. Dat was vooral het îgeval na het van de hand van Stijn j Streuvels zelf verschenen antwoord in de . Hollandsche en in de Belgische pers. { Wat Streuvels gedaan heeft kan nu 'ieder niet doen. Wie vindt er tijd en Ilust om op aile praatjes te antwoorden en ze den kop in te drukken, vooral wanneer men zelf niet eens weet wat er zooal achter U verteld wordt. Het ergste van al is echter, dat men door eigen ge-loofsgenooten verdacht gemaakt . wordt, wat dan natuurlijk geschiedt uit per-soonlijken haat. Ëaat ons yoor die personen niet te streng zijn, zij lijden even-als al de anderen aan oorlogshysterie en komen wel na een zekeren tijd tôt be-zinning. Dat zal vooral het geval zijn wanneer ze zullen inzien, door degélijke voorlichting, wat de eeuwiore vijanden van onze bewegmg in het schild voeren. In het buitenland is het al net zoo erg gesteld als in het eigen land. Daar voeren Métropole, Echo Belge, Indépendance, benevens de groote Fransche pers den hoogen toon. Zij grijpen aile gele-genheden aan om allerlei domheden over de Vlamingen te verspreiden. Uit ailes weten ze moedwillig' venijn te halen. Ailes geeft ze aanleiding tôt het verspreiden van de domste, gewaagdste en lafste verdachtmakingen. Wat werd er zooal niet verteld over Julius Hoste, Alberik Deswarte, Richard De Cneudt en anderen, over de Hollanders en de Holland-sche pers? Zoo zijn er bijvoorbeeld nog steeds menschen te \jinden die gelooven, dat bij het uitbreken van'den oorlog het Duitsche leger over Nederlandsch-Lim-bupg naar ons land gekomen is, alhoewel het tegendeel duidelijk bewezen werd ! Het gevolg van dat ailes, moedwillig verspreid en uitgevonden door menschen die er belang bij hebben, is, zooals fk hooger zei, dat aile schuld van de rampen die ons dierbaar vaderland getroffen hebben op den rug der Flaminganten gesehoven wordt. Zij heulen, zegt men, met den vijand, zij vallen hem dagelijks te voet en vragen hem allerlei gunsten, zij verheugen zich in de be-zetting en wenschen een aansluiting bij Duitschland. Zij zijn het ook die Antwerpen aan den vijand hebben overgeleverd. Ieder herinnert zich wat dienaan-gaande in het factum te een de heeren De Vos, Franck en Rijckmans geschre-ven werd. Nogeens dat ailes is oorlogshysterie.Waar men onder het yolk en in de pers niet over spreekt zijn de geschriften en redevoeringen van kerels als Gérard Harry, Maurice Maeterlinck en konsoor-ten ; de naamlooze druksels als u Le parti national » en « Appel aux Wallons ». Zij hebben nochtans meer gedaan dan de Vlamingen, die enkel voor hun heilig recht als zelfbewust volk. wen-schen te strijden. Zij hebben immer den mond vol van « notre grande patrie la France », « notre mère chérie ». In stuk-ken als « Appel aux Wallons » wordt openlijk de aanhechting, de inlijving van ons land bij Frankrijk gevraagd. Dat noem ik LANDVERRAAD. Daar, in de middens waar men die naamlooze schriften opstelt wordt er niet medege-werkt met den bondgenoot van het oogenblik, maar ivorden openlijk plan-nen gesmeed om dien bondgenoot er toc over te halen ons land als nationale een-heid te vernietigen. Daarover mag men niet spreken, dat noemen de menschen' maar praatjes. Dus twee maten en twee gewichten. Waarom wordt er niet het-zelfde gedaan met de praatjes over de Vlamingen? Omdat de menschen door de ■verjransching misvormd werden en geen -TjRderscheid meer weten te -raaken tus- ggwr-itsgwi 1 jwmwwww H'i i vmiz.'VKT yt'itt x schen een edel nationaliteitsgevoei als dat van de Vlamingen en een serviele onderwerping als die van eenige Waal-sche heethoofdenj' gelukkig niet gevolgd j door de meerderheid van de Walen, die. ook hun land, België, lief hebben. Het is onze plicht die Waalsche heethoofden . te ontmaskeren'en hun drijfveeren be-| kend te màken. Dat kan niet genoeg ge-| daan worden. Ten slotte weik is het standpunt van de Vlamingen ? I De. Vlamingen zijn gehecht aan hun i vaderlandschen grond. Zij hebben l^K j leeren liethebben, met ailes wat er op^ti in is, met ailes wat aan het roemrijk ver-leden van onzen JSIederlandschen stam herinnert. Dien grond, dat land wiiien ' zij ongeschonden bewaren, zij willen het i volk dat er op woont zichzelf doen her-vatten. Dien grond 'beminnen zij boven-| al. Uit die hooge, de hoogste liejde put-1 ten zij de liejde voor het Vaderland. ■ Va V ia.nii.uaeu wiucn aaaroui juibtj ! zicnzeli Zijn. z^ij wen&caen iiitt te &uiau ' j onucr ue vooguij van i'Iuuiuijk, zij wui- ■ ai-ucn zien ci_ii eigen K.uitLiur ic verscuan- ; j itn. n,vtiiiuni iuuutii zij oiiacr uen in-1 Viota Vv'iiH-u Koiiicii van ue i^uiiacne L>e- | aciiaving, aie lieu evenzeer zou veruaa- ( lereu en oiiiueuerianuacncn. uteu i ureemd* oescuat/iug, gcea vieemde tM-| uioeaen, maar nuuunaintMsjicooei,\ eigen. grooineacnaixascne nuuuiii, eigen zetjzijn, eigen ttaraiaer, eigen neàmem. Oui Gaarioe te yi_iai.cn wenacnen zij etroiea voor nun uidi en eeroica voor ae wcteen tue mut uat aoei gesicuia wer-iicn. ya«ui, — na uaarioe ue uju a^n-^eoro^tn is en anea op een i.ccipunt aiiat, — nog veraer. z,ij. wtusciien aat ciuueiij*: net gaiioene taaivrad^aïui zou oijgcioat woruen uoor een aigemccne oe-pdaïae regenug. Uin aie ojjioo&ing te zoeten, moet er nu gesireut_n woiuen, uaarioe nioet men zien nu vooroereiuen. xxet moet nu eens einueiijK ùit zijn na net siuiten van uen vreue, met aiie ver-apuiing van Kracnten tôt net ùeK.oiiien van iapnn"ûeien, piaa&ters op nuuten oeenen, onaer aen vorm van aiieriei wetten met achterpoortjes, wetten Uie met toegepast woiuen. Ai die winst van Kraciit. zaï aan ten goecle Komen aan het vojK. zeit, ciat door aie kraent geieid en gesteriit zien zai kunnen op werden toi eigen beschaving. CJnze spreuk moet be-noudens net In VLaanaeren Vtaamscn zijn : Ken U zelf.. Uit die kennis komt dan de eigen ontwikkeiing geieidelijK en worden we weer mteliectueel en kul-lureei Groot-iN ederlanders. Zoo dachten en spraken de Vlaamsche leiders en de zelibewuste Vlamingen vôôr den oorlog. Zoo spreken en hande-ien ze nu eveneens en zullen ze blijven nandelen. Daar schuilt geen de mmste Oijbedoeling achter. Wij richten onze bliliken met naar het Zuiden, niet naar het W esten en evenmin naar het Dos ten. vVij richten ons enkel op kultuurgebied en op intellektueel gebied naar het iNoor-den met het Grootnederlandsch ideaal voor oogen. Verder wenschen wij ons met eigen middelen in ons eigen onaf-liankehjk land te ontwikkelen. Zooais M. Alberik Deswarte het heel juist zei is op dit oogenblik « spreken plicht ». Ziedaar het standpunt van de Vlamingen. Laat ons hopen, dat de menschen na deze uiteenzetting ee^ eindelijk zullen begrijpen hoe onnoozel ze zich aan-stellen, door ailes en nog wat over hunne leiders te gelooven, over het volk waar-toe ze fier moeten zijn zelf te behooren. Dr. L. F. Onze Isttermdige Prijs^amp UAN VAN BEERS 1821-1888 Een Antwerpsche dicht«r op en top. Zeer lang de Antwerpsche en de dichter van Vlaanderen. Hij was zeer gevierd ook in Holland. Habent sua fata libelli : wat het lot van een boek zal zijn is toeval. Het lot van de boeken van Jan van Beers was gunstig. Onmiddellijk werd z,ijn werk over-al onthaald, van buiten geleerd, belau-werd en nagevolgd. Zijn eerste gedich-ten : Jongelingsdroomen (1858), lyrisch, hooggestemd romantisch, overgevoelig, ja, week en die droomerig wareji en den titel wettigden, maakten hem onmiddellijk tôt den aanvoerder van een school van weemoedige mijmeraars, die ook bij! Lamartine en Byron ingeving zocht. i Jan van Beers werd gansch zijn leven de jongt dichter van Vlaanderen pe-naatndj tôt hij op zekeren dag, zonder jT . ; -.."ï I / JJl. lui. - ■. i miMiii m overgang, d* grijz« dichter van Vlaanderen werd geheeten ! De opmerking is van hemzelf. Hij werd weekelijk opgevoed en rer-troeteld door een zachtzinnige moeder en door vier teerhartige zusters. Daar-van is hem gansch zijn leven een week-heid bijgebleven, die niet schaadde aan zijn Oijval, want hij was in een tijd gekomen dat de in voile jeugd langzaam wegkwijnende teringlijder een dichter-lijk /.innebeeld scheen van wereldwee-moed. ^ i Heîd en heldin in dicht en proza be'- ! zong :n, waren teringlijders : Lu (lame au xCamélias, van Alex. Dumas; Hit', Haaqtje van den toren, van de Genestet, j en J ;n van Beers' De zieke Jongelihg.l Thaï s hebben de geneesheeren voor hen i sanatoriums opgericht en ditmaal zijn het le geneesheeren die gelijk hebben! tegen de dichters. J: r van Beers was van 't Heilig Ver-bond en van de mannen van De Klok. T)f, Klok was een herberg, die Het Zwart Peerdeken had vervangen, nadat Door van Rijswijck dood was. Daar kwa-men Conscience, Jan van Beers, Frans de Curt, Julius de Gevter, Hansen, Ern. Rosseels en m.a. bijeen. Couscience en jan van Beers zijn al-! tijd goeûe vrienden gebieven. Ze hieiden ervan samen uitatapjes te aoen en meni-ge uurpoverteiiiug op aie oiuzwervingen aigei-.isierd, werd de gronastot vam nunner romans oi gedienten. Wie nirer, Trienden, h««£o z• geeteâitii Ouï* •uni# Wchtja» i* Tnj« mé Mfti Tn«od Coujjciauc»... f zooals Jan van Beers zijn IdylU ttun vriend Matthijs begint. Het Heilig Ver bond was de verwezen-lijking van een romantisch denkbeeld,1 waar van ieder Vlaanisch strijder weliicht heeft gedroomd : een geheiin genoot-scliap, een soort van Vlaamschgezinde vrijmetselàrij, van eedverbond, met een înwij'ling, die u tôt samenzweerder op-neenit,' en waar een zuinebeeldig cere-monieel tôt hart en geest spreekt met de heiligheid en verhevene heimnis van een godsdienstplechtigheid. Zou in werke-lijkheid aile vrijmetselàrij niet de gods-dienst zijn van degenen die geen vorme-lijken godsdienst meer hebben en daarin de bevrediging willen zoeken van een mystische verzuchting des harten? Het was een Vlaamschgezind Duit-scher uit Brussel, Dr Wolf, die dé ont-werper en stichter was van het Heilig Verbond, in 1845. Er waren vier loge's, meesterschappen^oi kampen genaamd : het Rubenskamp te Antwerpen, het i4r-teveldekamp te Geat, het Breydelkamp te Brugge, e» het A nneessenskamp te Brussel. De vergadering «f tenu» heette een ivacht. De Achtbare Meester of venera-bel werd er de heirmeester. De jaartel-ling begon met 11 Juli 1802, den Spo-renslag.Op sakramenteele wijze werd de ver-eadering geopend. Tôt de Vlaam»che Broeders sprak de Heirmeester : . — Met God beginnen wij ; Vlaaad*-ren den Leeuw ! En de kolonnen antwoordde» : — Vlaanderpm de* Leeuw i Wat walsch m valsch is ! Weten velen van onze lezers dat zulke Vlaamschgezinde vrijmetselaarsachtige en toch rechtzinnig katholieke maat-schappij ook in West-Vlaanderen heeft bestaan, ja, nog bestaat? Weten ze van den Zwijgend*n Eede, waar notaris Per-syn de ziel van was en waar priesters, geleerden, letterkundigen, advokaten, geneesheeren, schrijvers en dichters deel van uitmaakten... en nog uitmaken? Weten ze dat daarvan vertakkingen bestaan tôt in Fransch-Vlaanderen toe? Zulke instelling was ook de droom geweest van Albrecht Rodenbach, Pol de Mont, en later vdn den koensten, dap-persten en overtuigdsten aller Vlaamschgezinde strijders, van Adolf. Pauwels, te vroeg ontslapen, op 37-jarigen ouder-dom.Van 'Kerkhoven werd het eerst mein-eedig (?) aan het Heilig Verbond, ver-liet het Rubenskamp en stichtte het schimpbladje De Schrobber, waarin \ooral Conscience niet gespaard werd. Door van Rrijswijck was een volks-dichtcr in den waren zin van het woord ; Jan van Beers was de burgeriijke poëet bij uitnemendheid, begrepen en gewaar- ] deerd.door de burgerij gelijk een Fran-| çois Connée in Frankrijk. Hij is ?ecn groot dichter, zweeft en ! leeft in een luchtkring van alledaagseh-heid, verrast noch door beelden noch door gedachten, doch hij vertelt smake-lijk, met een zeer hem eigen toon-, goed aile» zeggend, stemmingvol, liefst in blanke versten, in zuiver Vlaamsch, met woorden en wendingen uit het volk op-geschreven, dia «o taai verrijken en irisen maken. Een geprezen stuk Tan Jan van Beers en dat heelemaal zijn trant en wijze aan-geeit is de besteek bij den Kuiper, uit tiegga, eu dat in ixevoel en Leven voor-komt. Het is vriendelijk ,stemmig, met veel waarheid en kleur gesciielst, met een diciiteriijke uinigneid- en een gevoel dat aanûoet en veroiijdt, op een toon en een maat die passen, en zeker een mooi tafereeltje sclietsen, doen verzen, die daar staan als een ri] beelden, zijn het zeter met. ilet luidt : « jaarlijks was het in 't huis van den kuiper, den vierden Uktober, volop ieesi; want vader en zoon, die d'eigensten voornaam droegen, herdachten alsdan hunnen heiligeif patroon, l<raneiscus. En die dubbele besteek viel juist dees jaar op een Zondag. Reeds drie dagen vooraf had Frans, in de keuken, de dienstuieid, de oude Kato, die, sedert heur brave ba-zin bij den Heer was, oppermaclitig heel 't huishouden beredderde, heimlijk opgezocht, en gevraagd of ze al eens had gedacht aan het naamfeest. En, uit haar ; schapraai heurtn almanak langende, had zij hem triomfeerend getoond, hoe Sint Kraneiskua daarin stond van hare eigenè hand met twee rooi kruiskeus geteekeud. Yoorts had Frans heur nog wèl op 't har-| te gedrukt, «lut ket ■•eamaal enkel i»e- staan mocht uit wat vader het meest naar zijn tand was ; en voor 't laatst had hij haar « den besteek » overiiandigd : een zilvren tabaksdoos, die zij stil in vaders servet moest verbergeu. Geen half uur nader hand, wa« de kuiper, al even ver-trou wlijk bij Kato in de keuken verschenen, met de eigenste boodschap, en over-ttaudigde haar eene gouden tiorlogieket-tmg, « Franses besteek », dien zij stil m Uezes servet moest verDergen. » Zoo gaat het voort. Wij zetten de zin-nen aciitereen, doch in den dichtbundel zijn ze in versregeis ingedeeld. Van Jan van Beers mag gezegd worden : « hij leerde ziju medeburgers verzen lezen». Zijn verhaiende gedichten kende daaelijk eenieder : Dij het Kerk-portaai, De zieice Jongeluig, Op de Ker-mis, D» Bestedeling, liegga, De Blinde, die stille, gemoedelijke, eenvoudige kunst zijn. lu zijn laatsten bundel Rijzende Bla-ren, komt nij het realism naderbij en legt hij het ultra-romanti^h kleed ai, als een verouderde, uit smt en snof geraakte dracht. Ook De Oorlog is een prachtig ge-dicht en dat door Peter Benoit onsterfe-îijk werd gemaakt. Een Novemberavond, in 1888, bij gie- -renden herfstwind, die de ijzeren kronen op Kielkerkkof deed rammelen, werd hij t^egraven. DAGELIJKSCH NIEUWS GOED iNuELlCHT. — Het u Vaderland » ontleent ait «en Antwerpschen uneî aan de « Vlaaiascke v>te«» » gericàt, net v ol^ende : « iaet nieuws is ki«r uiterst sckaarsek. Vijftig ten honderd «ter Holiaudach* tranten worden geschorat en onze Aut-werpsene gazetten neigeren te verschij-!nen .Alleen het «Vlaamsche Ivieuwaj: jhoudt stand. Maar daar deserteeren nu de medeHierkers. Zelis Raf Verhulst, die tôt nu toe op zijn post bleef, laat de re-daktie in den steek. Men mag hier niet alleen niet opuemeu wat men wil : men moet ook drukken al wat de Duitsche overheid gebiedt. » Te Brussel verschijnt thuns »*k de | « .Gazet van Brussel». » VREDELIE VENDE INZICHTEN. — Volgens het geschrijf van den heer Wallonisant Raymond Colleye, zou een Vlaamsch-Belgisch, Fransch-gezind Ka-merlid in een gesprek verklaard hebben, « dat het plicht was van de Belgische pers het Flamingantisme uit te roeien en Vlaanderen te hernieuwen door de Fransche kultuur » (d'exterminer le flamingantisme et de rénover la Flandre par la culture française). Als we dien vriendelijken heer mogen gelooven, staat er ons Vlaamsche velk een mooie toekomst te wachten. Beteekenen doet het echter niet veel, want is het niet onze zaak er voor te zor-gen dat er van uitroeien geon spraak zal zijn, maar wel het tegendeel? EEN BELG, LAUREAAT VAN DE «ACADEMIE DES SCIENCES». — Uit de a XXe Siècle » : De « Académie des Sciences », te Pa-rijs, heeft een aantal prijzen toegekend. Het is een Belgische geleerde, de heer Cesaro, professor aan de Hoogeschool te Luik, voorzitter der Koninklijke Belgische Akademie, die den Gegner-prijs van 3,800 frank behaalde v»or zijn werkea over de kristallografie. EN STEEDS GROOTER EN GROO-TER ZAL DEZE LIEFDE WORDEN. — Wij lezen in de « Gazet van Brussel » : « Op een plechtig weldadigheidsfeest, den 16 Mei jongstleden In het Parijsche Trocadero, waarop de Belgen en Fran-schen verbroederden en de Fransche mi-nister van Justitie Aristide Briand ge-noodigd was, raakte de heer Demblon, in een geestdriftig toegejuichte rede, de taaltoestanden in België aan. » België heeft, zeide hij, — en voorna-melijk het Zuidelijk gedeelte, Wallonië, waarvan Luik de hoofdstad is, — steeds Fransch gesproken, ofschoon uit den aard der zaak onze noorderbroeders, de Vlamingen, als moedertaal spreken het Vlaamsch of Nederlandsch dat zij met Holland gemeen hebben Want, zoo de rechten van de Nederlandsche of Vlaamsche taal onaantastbaar zijn en moeten blijven, toch heeft Vlaanderen als tweede taal het Fransch — evenals Holland, Italie, Rusland en zelfs Engeland, rnaar in heel wet meer uitgesproken mate en dit steeds meer door den noodzakelij-ken loop der dingen. Evenals aile bladen in de Waalsche steden zijn het meeren-deel der bladen in onze Vlaamsch; ste-:den in het Fransch gesteld... Zoo heeft ook de Vlaming dan Frankrijk lief — de bewonderenswaardige Fransche taal tracht hij te doorgronden — en steeds grooter en grooter zal deze liefde worden, aa het nauwer toèhalen van de broe-derbande* «ât volgen zal op de wreede beproeving, «lie wij doorstaan. . (Toejui-ehingen.) a ONZE AST1STEN. — Indien er een® klas«e enzer be volking is, die door den orlog ep buitengewonc wijze geteister»! wordt dan is het zeker wel die der artis-ten. De v«rrnakelijkhede» en aantrekke-li'jkhede* la enze stad beperkt zijnde staan de meesten onder lie» velstrèkt' broodeloos. Nu moest het er nog- bijk#-men hetgeen op het •ogenblik gebeurt, en dit is dat een genootschap; gesubsi-dieerd door het Gemeentebestuur, vertoe-ningen geeft in een der nieuwste cinema's onzer stad en alzoo eene reehtstreeksche mededinging doet aan de beroepsartis-ten. Dcor het verbod tôt het geven va* feesten uit^evaardigd door het Gemeentebestuur wordt eok nog aan de artiste» aile gelegenbeid enUiemen om iets ta verdienen. ONZE ARME KINDEREN NAAR HOLLAND. — Mevrouw De la Faille is Donderdag'uit ons land in Nederland aangekome» met 57 aoodlijdende kin-dertje».HOU GOED ZE 'T AKKOORD ZIJN. — De « XXe Siècle » geeft in haar Humilier van 30 Juni laatstleden, volgen-dc verliçugende verklaring van de hand vas haren hoofdopsteller den heer Neo-ray : « De taalkwesti# in België na 4ea e»rlog zal zoo gemakkelijk en natuurlijk " worden gerçgeld als de godsdienstkvves-tie ; slechts wederzijdsche verdraagzaam-heid e* een»beetje goede vaderlandscke wil zijn daartoe noodig... » Welke Waal denkt er aan, Vlaanderen zijn taal- en letterkundige individualités te betwisten ! » Welke Vlaming aan den andere» kant zou er aan denken de Fransche kultuur als een vijand te behandelen? I» aile opzichten is haar invloed, sedert de dertiende eeuw in Vlaanderen gevestigd, vruchtbaar en weldadig geweest. Het Vlaamsche volk verlooehent zichzelf niet, waar het zich baadt in dien heeriijken stroom. Het onderwerpt zich niet aàn de Waalsche of Fransche helgemonie, waar het, zonder maar eenigszins afstand te doen van zijn nationale taal, put uit den kultuurschat waarvan de Europeesche besehaving gelukkig cijnsplichtig is en dien wij 't geluk hebben binnen ens oa-middellijk bereik te hebben ». Wie zou in Vlaanderen bij deçgelijke vooruitzichten niét Watertanden. 7 ulke taal waren wij, van die zijde ten minstej heelemaal ontwend. Minder venvondert ons wat de heer Raymond Colley in het Fransch-Belgisch weekblad «Le Cri dr Londres »,van 15 [uni schrijft: «La Bel-iqur de demain sera latine ou elle ne sera rien ! » (Het België van rnorgen zil een Rom lïnsch België zijn, of het zal niets zijn !) Of zou die hëer s.-dert 15 Juni rot andere gedachfea gekomen zijn? •

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.