p^ameuH.n ■ - ~ ■■ » ■■■ — ■ .. Il n.. . I >;.— m - •_i.^.r>-' _ ^arr^T-retYSrtEPVxr: "S?' iaar — N. 303 Prijs per nommer : voor Belgio S osniiemen, voor dan Vrcsmds5 contiameu Teimaait s HeîSacSie SÎ47 » Admiinlstratie 2345 ^onadlaq 31 OCTOBERTsI5 Dnikster-lHtgeetste» f^in: Maatsctiappsj HET UCHT bestuorder : p. DE VISCH. Le«3eberg-Qent . . REDACTIE . . ADMJN1STRAT1E KOOGPOORT. &9. GENT Orgaan der Belgisohe Wepkliedenpaptij. — Verschjjnende aile dagen. HELDENMOED Zoomin aïs in een school van om 't even î welkon aard iemand een prijs, een lauwer of 0en eeremetaal moet hebben, omdat hij ! ser&te is, zoomin moet, waar ook,, een vol-vassene geprezen worden voor uitstekende Jaden bij sport, bij gewoon spel, aan den arbeid of op het slagveld. Men noemt die uitschitteringen op school een uitstekend leerling, een prijs van uit-muntendheid, een primus, een genie. Niets van dit ailes is het dan eenvoudiglijk naar Est verstand een mensch, beter bedeeld dan de meeste andere. Heel mogelijk is een der-gelijk zoogenaamd wonder geen duit waard or. aohter de varkens te loopen, geen duit om koewachter te zijn op eene boerderij. i Eadde men hem minder lang op school ge-hcuden, zoo waar hij wel onbekwaam bevon. ! den pewordeu om in deze omstandigheden lid te worden van een dorpsnoodcommissie. Hij, die een uitstekend schrijnwerker is gewordea, was in zijn schooltijd een niet-deug, een voorbeeldig luierik. Zola heeft 1 verscheidene examens niet kunnen afleggen. T'en hij reeds de heele wereld had verbaasd door z:ju letterkunde en nog dage-j lij • grooter werd onder aile volkeren, liet de Fransche Akademie hem niet binnen omdat hij, zoo beweeride men, geen Fransch kon scnrijven, en, zoo beweerden anderen, zijn werken aîschree£ uit boeken. De mees-ten noemden hem groot en bevonden het van hein een heldendaad, toen hij in 't geding j Dreyfus optrad, om zijn stuk « J'accuse s> af te lezen. Zola werd, zoover ik weet, niet. I toekroond, nergens, doch werd na zijn dood | in 't Panthéon gebracht, de begrafenis-plaats der grootste Franschen. Naast die gelauwerden in de wereld van de boeken, de scliolieren en de schrijvers, zijn' er gelauwerden in den handel, in de bankon, op de foor en zijn er ook gelauwer-de hondsn, katten, kocien en stieren, mer-l ries en hengsten. Deze laatsten leidt men [ lOTèrmarkten en heirwegen met hun eeretee-kens aan den hais. Allen helden, menschen en beesten ! I i ti einigen onder pns zijn er, die voor der- II gelijke voortreffelijkheid de schouders opha-lea, om zich te keeren naar de overgroote taeerderheid van diegenen, niet gelauwerd, [daar ze arm zijn. Arm zijn beteekent zwak 'zij'i en ook verstooten. Waren de armen se-| dert jaren, misschien sedert eeuwen, talrjj-[ ker dan heden 1 1s er ooit, in 't leven van I om 't even vien, meer gelegenheid geweest, |<ra langs straten en slooten ongelukkige uit-geputten op te rapen ; om kinderen, die hon-geren, brood en melk te geven, meer plicht om naakten te kleeden, om wanhopigen te versterken, — dan thans? In hoev'er doen we onzen plicht tegenovcr j hen? Juist voor zooveel we in ons een opwelling van ik weet niet welk medelijden willen stil-' len, daar het onverdraaglijk is. We hebben den moed niet de oogen starlings te richten naar de ellende, omdat we vreezen te zien, hoe zij vermoede schoonheid ten onder brengen, een werkelijke schoonheîd met Wr besmetting vernielen kan. Ja, om een eenling uit te krijten als moedig en mee op ! te rukken in de soharen, die zijn jubelfeest vieren, vergeten wij de ongelukkigen, die Een keerpunt in ons Lager Dnderwijs door Fit. DE COSTER Bcstuur;ler der Om. en Naschoolsehc Werken van de Stad Gent r4=H (Kegende vervolg) Het komt er op aan de leerlingen in j hchamelijk, verslandelijk, technisch, es-\ wetisch en zedelijk opzicht op te voeden. l6 Uchameiijk door zwemmen, baden, Symnastiek, werken in onberispelijke houding ; : ~ '/erstancSeSsjk door een wel opgevat e°rplan, bevattend : wiskunde (meet-LlMe, stelkunde, driehoeksmeetkunde, andmeetkuade, werktuigkunde, waarbij , ^^erre^enen toegepast wordt), na-vh welensc^iaVVen (natuur- en L 'kunde, leer der levensverschijnse-n met de gezondheidsleer als toepas-)-;fi taalkennis (twee landstalen), aard-jcskunde en geschiedenis (vooral met 1 oog op natuurijke grondgesteldheid, r.brengselen, handel en nijverheid, ceerswegen der landen, met de be-ibcnavmgsgeschiedenis als hoofddoel), ^ eidsstaathuishoudkunde% begrip-• ! an rekenplichligheid; kpL ' £^1n'sc'1 door handenarbeid, tee-| bezoeken, reizen ; 1 VersW3'£Î,e^k d°or teekenen, scbool-iea m'lng' "^oertienkweek voor de meis-r«!zeiL zatur. dit juist zijn, omdat hun, ondanks hen zelf, ontbreekt wat de samenleving van iemand eischt,die zich behoorlijk en van anderen on-afhanklijk wil voordoec. Hun lot is zoo treu-rig dat ze elkaar ailes benijden,elkaar dood-lijk haten en bij elke gunstige gelegenheid schade toebrengen. Ze krioelen door elkaar, met aile ondeugden van geweldigen levens-strijd. zooals een gansche broed wormen, mel een mespunt uit een stuk ham gehaald, worstelen op een brok papier. Zoo er een heldendaad is, deze zou er een zijn, doch ook zij is zelfs geen daad van moed. Immers, de men&chen en de wormen doen dit uit eigen aandrift, omdat de levenskracht in hen alzoo poogt het leven niet te laten dood gaan. Ze pogen totdat het laatste krachje pogen ook uitgepoogd is, lijk een kaars brandt, zoolanç brandstof door de haarbuiskracht van de wiek opwaarts komt om de vlam ie voeden. In de wezens bij wie moed, heldenmoed wordt ontdekt, is eigenlijk niets v?-n dit ailes. Er is enkel begoochsling bij dezen, die moed en heldenmoed toejuichen, omdat ze verbaasd zijn over een ongewone kracht, bij sommigen ontdekt. De moedigen, de heldenmoedigen, de heldendadigen zijn het zoo in 't oog springend ondanks hen, dat ze verbaasd staan en niet begrijpen hoe men kan toejuichen, daar ze toch niets uit-geven dan eenvoudig uit hen komend ievensvermogen. Ze zijn helden, omdat de zwakkelingen hen als dusdanig uitroepen, bewonderen, vi"ren. Wacht echter ! Die verheerlijkte schepselen, op den schreeuw van de minde-ren befaamd door de wereld gedragen, worden nu plots zo-o kinderachtig en kindsch, dat ze beslist elKe fierheid, elke zedelijke kracht, waardoor de meerdere over den mindere heerscht verliezen. Kijk toch ! Ze laten zich bewonderen, toejuichen. op de schouders omdragen, leenen zich tôt onbe-schrijflijk gekkenspel van vereering. Zoo wordt_ een fietser, een worstelaar tôt de godheid van een dorp, van een streek van eea land. Zoo loopen uit al de gewesten van den aardkloot zwakkelingen, ellendigen, eilaas ! samen naar één punt, daar waar een dergelijke godheid zijn fokkenspel uitvoert, of dîftig zijn voortreffelijkheid vertoont. De inspanning van de gapers vergt meer kracht dan deze van de helden. We zullen niet spreken van de allerpot-sierlijkste toekenning van medaljes, plaat-jes en kruisen, thans in de loopgraven en in vredestijd uitgereikt aan menschen, die er in zijn geslaagd zoolang te leven dat ze meer dan anderen hebben kunnen doen. Denken we maar eenvoudig aan wat in onze scholen — toch, naar men zegt, de "broeikassen van aile deugden — aan wat in onze scholen gebeurt, op de prijsuitdeelin-gen. Men vergeet vooreerst al te licht, dat dergelijke afschuwlijke plechtigheden uit-vindsels zijn van het nog afschuwlijker dwangstelsel der oude jezuietenscholastiek. De lang gewenschte dag is eindelijk ver-schenen, zegt een oud cliché. Laten we maar vlug er over hesn stappen. Elkeen kent het spel op zijn duimpje. Zij, die me met meestal waardelooze vergulde en ge-verfde bundels, — veel gescheer en weinig De zadelijke opleiding vindt hare toe-passing bij elke les, bij elk samenzijn der leerlingen en zal voornamelijk haar belang putten in den geest, waarin gansch de vierde graad is opgevat. 4 Het spreekt van zelf, dat elk deel van dit leerplan, afzonderlijk beschouwd, voor uitvoerige toelichting vatbaar is; maar het is hier niet de plaats voor dergelijke uiteenzetting, wél voor enkele aanduidingen : i° Der lichamelijke opvoeding moet even groote aandacht gewijd worden, of het jongens of meisjes geldt ; zelfs deze laatsten moeten gansch bijzondere zor-gen ontvangen, willen zij in staat worden gesteld haar hoogst gewichtige maatschappelijke roi van moeder te ver-vullen. De lessen van gezondheidsleer, waarbij eenige begrippen van kinder-verpleging ter spraak komen, moeten daarmede bijzonderlijk rekening hou-den.« 2° Gezien de toekomst van vele onzer leerlingen en de beschouwingen vroeger reeds vastgeknoopt aan de bijzondere ver-eischten eener fabriekstad als Gent, zou het, volgens ons, zeer gepast zijn ook in den vierden graad voor meisjes eenige begrippen van werktuigkunde te onder-wijzen met de noodige toepassingen in de wiskunde. Willen ook onze meisjes tôt verstandige arbeidsters, tôt ontwikkelde fabriekwerksters opgroeien, dan mag haar die kennis niet onthouden worden, welke haar eenigszins vertrouwd kan maken met de mekanieken. waarop zij wol — van de trappen trippelen, zijn de helden van don dag en van morgen. Ze werden en worden verheerlijkt. Wat helSben ze gedaan 1 Veel minder, zij de be-gaafden, dan de meeste anderen, die, ofwel ailes hebben gepoogd om tôt weinig vol-doenden uit~lag te komen, ofwel niets hebben kunnen pogen. Ze liadden geen kracht in zich om sp'raak-kunst te leeren en de geschiedenis van Lesortris of Rhamses II te snappen, alhoe-wel ze wel heerlijk zouden gewerkt hebben, bij den dorpssmid om den blaasbalg te trek-ken.Geen ziel denkt er aan dezen, zonder prijzen, te prijzen en toe te juichen. Wie het doet, wordt uitgescholden voor gek. Ze gaan nu weg, die ongelukkige verne-derden, met het lijk van de hoop op hun hart, waar die hoop op dezen plechtigen da.? werd dood geslagcn. Jee! deze moord op de hoop, die in elkeen aanwezige deugd van zelfvertrouwen, wordt zelfs vermoord in de dagen. dût bij den priester gods, in de kerk, voor het tabernakel, het kind zich voorbereidt tôt zijn eerste communie. Zfa worden de eerste «uitgevraagd», de eerste geplaatst en de eersten tôt voorbeeld gesteld. zij, de enkelen, die hun catechismus met vragen en antwoorden kunnen afram. melen als haspelspel. Waar is dan god voor de a^nderen, de proletariërs van den toe-stand ? VVant proletariërs zijn zij allen, die met niets worden vereerd, met niets worden aangemoedigd, verkeerd hun wegen inslaan door misdadig gezag boven hen en maar vergaan. Ze zijn proletariërs, slachtoffers van de fcoo gedoopte moedigen en helden, zij, die zonder kruis en zonder eer versmo-ren of vergaan in de loopgraven, op de slachtvelden en enkel een spraakloos graf krijgen. Ze hebben gedaan wat allen doen : uitgegeven ailes wat in hen was, doch niet uitgîschitterd zooals enkelen, omdat levens-"kapitaal in te geringe, maar toch in vol-doends maat, bij hen aanwezig was. Onze plicht tegenover die kapitalistische rampî Hij is eenvoudig, omdat hij menschlijk, na-tuurlijk is. Moed en heldenmoed moeten we verlooehenen, zooals we den godshandel, den afsohuwlijksten sluikhandel, moeten verlooehenen, die thans meer woedt dan ooit. De reinste, de zekerste verlooehening is de onverschilligheid, die zelfs het ver-loochend wezen niet opneemt in de bespre-king. Zoo winnen we den strijd eer hij is aangegord. • Als mensch, als sociale opvoeders en her-vormers, moeten we den mindere met aile eer en vereering naar boven halen. 't Is een misdaad plegen tegenover het grootste deel der^ menschheid, de sterksten, die reeds te veel bezitten, nog zedelijk te steunen tegenover de zwakken. Wie den sterke sterker maakt, verzwakt den zwakke, verzwakt de menschheid, die _ moet geteeld worden in haar menigte, niet in haar eenlingen. Deze ta^k is ontegensprekelijk in de soeialistische leer e<sn geloofspunt. De dood va,n het socialisme zou volgen uit de verheerlijking van den sterke boven den zwakke. Laat ons het stelsel van de heer-schappij van enkelen over velen alzijdig en dopr aile middelen afbreken. De menschheid zal ons goedkeuren, doch bij dit werk is moed en heldenmoed noodig 1 Stevcn Boerscn. haar dagelijksche taak zal te verrichten hebben. Steeds hebben wij het aanjeeren eener tweede taal in den 1" en 2" graad als zijnde van zeer twijfelachtig nut beschouwd, want die het onderwijs niet verder genieten kunnen dan tôt het einde van het 4e studiejaar, hebben er ailes bij te winnen aile begrippen door de moe-dertaal te zien aanleeren, om dan toch, hoe weinig het ook zij, iets degelijks te kennen bij 't verlaten der school. We hielden het er voor, dat het onderwijs in de Franschc taal veel meer tôt zijn recht zou kornen, .naarmate de leerlingen beter onv/ikkeld zijn en ook — en hier drukken wij on — als dit onderwijs met minder spraakkundige theorie en méer practische oefening, d. i. spreken en stellen, zou gepaard gaan. Wat we hier zeggen voor de tweede taal, meenen we even goed voor de moe-dertaal, waarbij nog te veel op de regels der grammatica, te weinig op de uiidruk-king der gedachten gelet wordt. En dit is toch het vtfornaamste, laat ons zeggen voor elkeen, dus ook voor den werkman. We waren steeds voorstanders het onderwijs in Fransche taal aan te vangen in den derden graad. Logisch die opvat-ting volgend, zouden wij wensehen, nu elkeen tôt 14 jaar op de schoolbanken blijven moet, met de Fransche taal eerst in den vierden graad aan te vangen. Geeft dat voordeel ? Ongetwijfeld. Voor de normaal ontwikkelde leerlingen — andere kunnen wij hier niet in aanmer-king nemen — zou het onderwijs, uitslui-telijk in de moedertaal gegeven, op twaalfjarigen leeftijd zulke vorderingen De aardappelkwestie Boeren en handelaars weigeren de aard-appels te verkoopen aan den prijs door de overheid vastgesteld en om hunne ramp-zaliere roofzucht te votloen, zullen ze werk-mensch en burger uithongeren. Vaderlands- of menschenliefde rekenen niet meer ! Er is geld te winnen, dit is voldoende, en het is onverschillig of het ten nadeele van ongelukkige landgenooten is. 't Geld heeft geen kleur ! Geld is geld. En de pataten-boeren trekken zich het overige niet aan. Nochtans zullen ze later beweren dat er geen treffelijker lieden waren dan zij. Komt een kooper het huis of den winkeî binnen men haast zich te verklaren dat men juist de laatste provisie heeft verkocht, niettegenstaande dat magazijnen, kelders en groeven stapelvol liggen. Maar heeft men u alleen, dan zal de vrouw u wel in het oor fluisteren : «Maar ik zou ze u misschien wel kunnen bezorgen aan 12 fr.» Ja, in plaats van 6 fr. eischt men 11 fr. en 12 fr. den zak. Ik ben buitenmensch en ik gevoel tegen boeren en patattenkoopmans geenen haat, — ver van daar • doch ik moet in voile go-weten en eerlijkheid verklaren dat, in de stad, de aardappels zeer wel zouden verkocht moeten worden : 1. de allereerste kwaliteit aan 7 fr. den zak ; 2. de goede gewone aan 6 fr. ; 3. de mindere aan 5 fr. en zelfs aan 4 fr. den zak. Boeren en kooplieden zouden zich reeda hoogst tevreden moeten verklaren. Er is op te merken dat de opbrengst allergrootst was ; er waren aardappels in overvloed en van de beste hoedanigheid, daarenboven bezitten de boeren geene vig-gens noch varkens meer om ze te benutti-gea.'t Is dus alleenlijk eene oneerlijke specu-latie die gepleegd wordt op de eerste nood-wendigheid.De handeling van boeren en kooplieden is wel eene echte schande in strijd met de eerlijkheid, de menschlievendheid en zelfs de wet. Er dient dus tegen gewerkt, te worden. Op welke wijze î Vooreerst zou er geen Icoop noch verkoop mogen gedaan worden zonder dat de handeling zou schriftelijk vastgesteld worden. De betalingen zouden moeten gebeuren tegen gedetailleerde kwijtschriften en beide partijen zouden verantwoordelijk zijn voor de echtheid der verklaringen. Tegen opkoopers (accapareurs) die weigeren aan den gestelden tarief te verkoopen zouden strenge maatregelen sçenomen worden : 1090 fr. boet voor elke overtreding; aile koopwaren verbeurd zonder vergel-ding.De politie zou zich terstond ter beschik-king van het publiek moeten stellen om aile overtredingen vast te stellen en beslag op de verbeurde koopwaren te leggen. Eene tweede overtreding zou de plichtl-gen aan grootere straffen blootstellen. Ik denk dat eenige voorbeelden aan kooplieden en boeren de oogen zouden openen en de belangrijkste diensten aan de werk- hebben gemaakt, dat opzettelijke lessen in moedertaal veel konden verminderd worden, dat men zich zou kunnen bepa-len bij het verder geven der lessen in de moedertaal,bij het opstellen en het lezen (letterkunde), om aldus méer tijd te be-steden aan het grondiger aanleeren der tweede taal, hetgeen voor onze werklie-den ontegensprekelijk van het grootste nut is. Deze opvatting spreken wij onbewim-peld uit, omdat ze practisch mogelijk is eri in de hoogste mate rekening houdt met de ernstige, wettige eischen der logiek en der pedagogie : ontwikkelen in en door de moedertaal en den toekomsti-gen burger voor den omg'ang met zijne omgeving de hoogste som voordeel ver-schaffen.Voegen wij er onmiddellijk bij, dat, volgens ons, en gezien het aantal uren, , dat aan de technische opleiding moet be-steed worden, het als overlading is te be-schouwen, wanneer men het onderwijs in de vreemde talen, als Engelsch en Duitsch, in den vierden graad wil aan-vangen.Men denke toch niet, dat het mogelijk zij op veertienjarigen leeftijd voïledig onderwezen leerlingen te hebben ge-vormd. Nadien is er nog véel te doen, en zoo de nieuwe inrichting den lust tôt studie schept en ontwikkelt, dan laat het geen twijfel of de leerlingen zullen onder-vinden, dat ze nog betrekkelijk weinig kennis bezitten en er voldoende gelegenheid is om zich verder te volmaken. Overigens het zij hier gezegd, — om er nadien niet te moeten op terugkeeren, — dat het ons als hoogst wenschelijk, ja, als noodzakelijk voorkomt, na den vier-j ABONNEMENTSPRIJ3 BELGIE Drie maanden. . . , , fr. 3.24 Zes maanden ..... fr. 6 50 Een jaar »r. 12.53 Men abonneert zich op aile postbureele»- DEN VREEMDE Drie maanden Idagelijk» veraonden). ..... fr. lieden en burgers bewijzen. Wat wij hiervoren voor den aardappels handel schrijven zou ook dienen in voege gesteld te worden voor al wat de levens-middelen Betreft. X. Rond den Oorlog Het eiiand Gyprua Het eiland Cyprus dat Engeland aan1 Griekenland in ruil voor zijne militaire medewerking aanbood, ligt tegenover de kust van Cilicië waarvan het door een zee-arm van 75 K. M. gescheiden is. Zijn Ooste-lijk punt is 75 k.m. van Syrië verwijderd. Zijne grootste lengte, van kaap Epiphanioa tôt kaap St-André, bedraagt 220 K. M. ; zijne breedte in het middel gedeelte 60 tôt 80 K. M. en zijne oppervlakte 9.537 K. M.1 Cyprus is rijk aan metalen, vooral aan' koper (kupros), waaraan het zijn naam ont-leent. De mijnen worden niet meer zooals weleer uit.gebaat. Het klimaat leent zich uitstekend tôt den wijnbouw ; de Cyprus-wijn is vanouds beroemd. Vroeger waren er vele kudden schapen en het eiland leverde veel wol op. Op Cyprus is veel landbouw; men verbouwt er vooral haver, tarwe ep gerst. De druif groeit er welig en om dis nog overvloediger te maken, liet de Engel-sche regeering nog een 60.000 wijnstokken uit Kreta overbrengen. De olijven, het' katoen, het lijnzaad, de zijde, de kaas, de wol en de huiden maken een deel uit van zijne voortbrengselen. De laatste volkstelling van 1913 geeffi eene bevolking aan van 286.922 zielen, die van krijgsdienst ontslagen zijn. Vier vijfden van deze bevolking; zijn christenen waarvan de meesten van Grieksohen oorsprong zijn. Een weinig minder dan een vijfde is Maho-medaansch. Het îfpaf van Karal den Oroote te Aken Gedurende de maanden welke den oorlog voorafgingen, liet de Duitsche Keizer in de1 basiliek van Aken opgravingen doen, om~te trachten den grafkelder te ontdekken waar volgens Alhemar de Chabonnes — een schrij-ver der lie eeuw — in 814 het lichaam van Karel den Groote was nedergelegd, zittende op een gouden troon te midden van eene weergalooze weelde. Het lichaam van den keizer was er klaarblijkelijk niet meer,want Frédéric Barbarossa had het in een groote relikwiekas te Aken gezet. Hoe werd Karel de Groote begraven 1 De weinige historische bronnen van dien tijd zeggen er niet veel over : Eginhard, Colum-ban, de monnik de Moissac, tijdgenooten, komen overeen dat hij begraven werd (inhu-matus). Trouwens het is aldus dat Otto III hem in het jaar 1000 ontdekte ; alleen heeft de verhaler van dien tijd, Thietmar van Mer, seburg, zonder te zeggen waar men hem vond, een dubbelzinnig, woord gebruikt: «so-lium» wat in de middeleeuwen zoowel. «troon» als «graf» beteekende. Adhemar de Chabannes vertaalde het 30 jaar later door «gouden troon», waarop de keizer van toen-afls blijven zitten. Deze gouden troon wordt thans te Aken vertoond, echter is hij in den den graad, een negende studiejaar tôt: stand te brengen, — wat nu reeds het geval is, — maar waar er zou gelegenheid zijn om te specialiseeren : handel en vreemde talen, voorbereiding tôt examens, hetzij om eene betrekking te beko-men in openbare besturen, ofwel om in staat te wezen zijne studiën voort te zet-ten in andere onderwijsgestichten. Dit geldt zoowel voor de meisjes al» voor de jongens. Nota. — Nochtans meenen wij hier' een zeker voorbehoud te moeten maken aangaande de studie der tweede taal. 't Is niet voldoende leerplicht te decre* teereri om daardoor aile leerlingen in staat te stellen in acht, jaar tijds al de klassen te doorloopen. Zonder hier de oorzaken en redenen na te gaan, mag men wel verklaren, dat zulks niet het geval zal wezen. Toch mag men aanne-men dat, buiten de abnormale leerlingen, die een bijzonder onderwijs behoe-ven, allen het minstens tôt in het zesde studiejaar — d.i. de huidige hoogste klas — zullen brengen op hun veertien-de jaar. Tôt zoolang geen bijzondere inrichting bestaat om door ontdubbeling of toevoe-ging van klassen de achterblijvers voor-uit te helpen, zooals het zoogezegd Mannheimer-stelsel het voorstaat, meenen wij dat het nuttig is onderwijs in da Franschc taal te geven van in het zesda studiejaar te beginnen. De bemerking aangaande het 9e studiejaar met specialiseering en de toege-voegde klassen voor minder ontwikkel-den bewijst, dat op gebied van onderwijs nog veel is tôt stand te brengen. (W.ordt vervoj^d^

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.