Brafcater-Uitgceïeîftr Sam; Maaîschappij lîET IÎCHT bcutuurder: 9. DE VISCH. Ledeberg-©««t . . REDACTIE . . ADM1IMSSTRAT1E Î100GFOORT. 29, GENT VOORUIT Dtgaan des9 Bekmohe Y/epkliedenparhJ. Versohijnende affe clctgen. ABONNEMENTSPRIJS BELOIE Dtl« Hintfea. . . , , fr. X2Ô Zcs naandea i , < . . Ir. 6.5f Een jaar. fr. 12.10 Jttca aboancert licè op *B« potfiramtat DEN VREEMD2 Drte noandca KUgclijks verzcRdes). ». ». » fr. C.73 Rekendmakinar «O 'CJ.Ï3.0 Â A11 iJLACfc Zi. i. ii gj 1) Iedere persoon, welke naar het Ope-ratië-gebied of idt het Operatië-gebied naar eene plaats van het Etappengebied reist, inoet den dag der aankomst zich op de « 0 rtskommandantur » (Etappenkom-mandantur) aanmeiden. Wanneer de aankomst na 7 uur 's avonds geschiedt moet de aanmelding tôt 's ander-daags middags 12 uur plaats hebben. De reiziger en degeue, die hem beher-bergd. is verantwoordeliik, dat de aanmel-din<r te rechtertijd en volledig geschiedt. Uitgezonderd van deze verordening is het verkeer tusschen de onmiddelijke buurt-plaatsen van het Operatië- en Etappengebied in zoover do hcen- en terugreis den zeîfden dag plaats heeft. 2) Bij aanmelding moet den paspoort en . het eenzelvigheidsbewijs getoont worden. 3) Wanneer de terugreis den zelfden dag f van de aanmelding geschiedt, wordt deze ' gelijktijdig als afmelding aangezien. Als de terugreis eenige dag,en later plaats heeft dan blijven de paspoorten op 3e « Ortskommandantur » (Etappenkom-maudantur) en moeten voor de terugreis bij gelijktijde afmelding aldaar afgehaald worden. De gedane melding wordt door een dienststempel der Kommandantur op den paspoort voldaan. 4) Tegenhandelingen worden gestraft. A. H. Q., den 14 Juli 1915. De Opperbevelhebber. (Get.) Herzog Alfarecht von Wiirttemberg. Bekendmaking I. — De hoogste prijs voor Gerst van dit jaar wordt op f. Franken de 100 kilos vast-gezet.De overtreding.en van de reeds vastge-zette hoogste prijzen worden, in verande-ring der verordening van iste April 19*5, van heden af met eene geldboete van 300 t 1000 Mark of, in overeenstemming daarmede, met hechtenis of gevangenis gestraft. ™ Wanneer bijzondere verzachtende om-standigheden voorhanden zijn zal nochtans do geldboete ten minste 50 Mark bedragen. (E. T. B. 397/4 en 395/2). II. — Het voederen met broodgraan, (roggen en tarwe) is verboden. Tegenhandelingen worden met eene geldboete tôt 500 Mark en gevangenis tôt 6 weken of met eene dezer beiden straffen gestraft. Koopverdrageu over zuivere haver of ha-ver welke met andere graansoorten dezer oogst gemengeld is, zijn in het Etappengebied ongeldig. Ook contracten. welke in de tijd vo6r deze verordening gesloten werden, zijn ongeldig. Uitzonderingen hiervan kunnen door de « Etappen-Inspektion s gemaakt wonden. Deze verordening zal aanstonds in wer-king treden. (E. ï. B. 397/4). I-- — De straat-discipline laat nog al-tijd veel te wenschen. Op het signaal der automobielen hebben aile wagens dadelijk den RECHTER kant der straat te houden. Gent, 15 Juli 1915. De Etappen-Kommandant. OVER GELIJKHEID Onder dezen titel vinden wij van de hand van onzen betreurden en te vroeg overleden voorman, Edmond Van Beve-ren, een artikel, in den eersten Alma-nak « Vooruit » van 1881 verschenen. Dit artikel laat op heden zien welke juisten blik de vader der Gentsche Ar-Beiderspartij voor 35 jaren had, en hoe zijne argumewtatie nog steeds waar is. Geen beginsel dat voorzeker min begre-pen wordt en meer vijanden telt, dan dit der gelijkheid. liijna overal toch waar men het wagen durft over «gelijke plichten en gelijke rech-[ ten» te spreken, klampt men nog vaak aan de stelling vast, dat de stoffelijke en zede-lijke gelijkheid onder de menschen eeuwig eene onmogelijkheid zijn zal, doordien dit beginsel in strijd is met de natuur en het menschelijk karakter. Oppervlakkig besnhouwd, zou men deze stelling als juist kunnen aannemen; doch, wanneer men den moed heeft door te den-ken, wanneer men de historische ontwik-keling der menschheid nagaat, dan zal men wel tôt de overtuiging komen dat aile sociale verbeteringen droombeeldig zijn,wan-Deer zâj niet op het beginsel der maatschap-pelijke gelijkheid gebaseerd worden. Sinds onheugelijke tijden is de menschheid in klassen en trappen verdeeld, en hoe verder men in de geschiedenis terugblikt, hoe erger het onderscheid tusschen de menschen was. 1 Wie ijst er niet bij het Lezen van iedere bladzijde van dit rampenboek der menschheid, waarvan elke lijn met stroomen bloeds 13 overgoten ! En wie zal het durven ont-kennen dat al die rampen, al dit ïijden, al die schelmstukken, — waarvan de geschiedenis onzer voorvaderen is overvuld, — niet hoofdzakelijk het gevolg was der ongelijkheid, die tusschen menschen en menschen, rassen en rassen, volkeren en volke-reD bestond ? Was in die tijden dit echter te vermijden ? ■wij gelooven het niet. De menschheid heeft in haren onwikkelirigsloop dit ailes moeten doorworstelen. Welke reuzenpogingen heb-be;i onze voorloopers immer niet moeten volvoercn om bijv. de enkele vrijheden te doen tôt stand komen, die wij heden genie-ten ? Welke hervormingen, welke omwentelin-gen hebben er niet noodig geweest om van We woeste zwervende volksstammen van voorheen, het hedendaagsch bestaan van Europa te voltrekken? Wat ailes heeft er niet medegewerkt om dezen toestand te acheppen? En vrie zou er orer een paar honcîerd jaren de beschrijving geloofd hebben van de hedendaagsche toestanden î Wie geloofde er tien jaren vôor de groote Fransehe revolutie aan de kolossale om-wenteling die deze geheurtenis op elk ge-bie zou doen ontstaan hebben 1 Weinigen. En zoo is het ook heden. De Fransehe revolutie schiep toestanden, die voor dien oogenblik, beter waren dan de bestaanden. De menschheid deed min of meer een st»p, doch deze verbeternis kon niet duurzaam *ijn. De groote kwaal waaraan het menachdom îçcdurende gansch zijn bestaan leed; wj» taaar ter loops aangetast. De ongelijkheid ,bleef — trots de leuze van « Vrijheid, Gelijkheid, en Bi'oederschap», waarmede de pevolutio zrgevierde — bestaan, en_ ver-wekte opnieuw een toestand, waarin het îijden, de rampen, de schelmstukken niet ïeldzamer zijn dan in het gruwzaamst ver-Jeden. . Wat immers boteekent politieke of goas- dienstige vrijheid zonder maatsehappelijke gelijkheid? Hoe kan een hongerlijdende proletariër zijne vrijheid tegenover de al-macht van een millioenenrijke kapitalist be-schutten? Wat beteekenen eer en deugd, arbeid en vlijt onder de almacht van het geld ? Heeft er zich door de huidige wijze van voortbrengst en uitbuiting van den eenen monsch" door den anderen, geene aristocratie gevormd, zoo trotsch, zoo on.genaakbaar voor de minderen, als die der middeleeu-wen ? En welk een verfoeielijke invloed oefent het streven naar geldelijk bezit — dat is streven naar almacht — in de huidige maatschappij niet uit ? Lees de dagbladen — en huiveren zal men bij het onophoudend aangroeien der misda-den, der schelmstukken, die aile bedreven worden uit hebzucht, uit winsthejag, veel-tijds uit honger! De statistiekers zijn eenstemmig om te bekennen, dat meer dan de drie vierden der misdaden die in het algemeen geschie-den, vergrijpen zijn tegen den eigendom. En in hoeveel vormen worden er dan nog geein diefstallen tegen den eigendom van anderen straffeloos gepleegd ! En moet de menschheid, trots de mach-tige vooruitgang der wetenschap, trots al hare nuttige uitvindingen die zooveel heil zouden kunnen stichten, meer en meer onder den aangroei van het kwade ten gronde gaanî Voorzeker, zoo de dierlijke verhoudingen waaronder wij leven, niet bij meerderen de overtuiging doet geboren worden, dat, als de grondbazis der menschelijke samenle-ving, de maatsehappelijke gelijkheid moet worden gelegd. Dit is nu voorzeker de grootste verdien-ste der Sociaal-demokratie dat zij alleen, te midden van gansch de massa vooroordee-len waaronder wij gebukt gaan, onver-schrolcken voor het gelijkheidsprinciep vooruit treedt. Da>arom behoort haar alleen de toekomst. Zij alleen toch verkondigt het evangelie der gelijkheid aan de volkeren en wijst er op dat zonder dit beginsel geene duurzame verbetering in de maatsehappelijke toestanden is te brengen. Wat men er ook van bewere, wij soeialis-ten, houden sta«n dat de menschen niet van nature in twee klassen zijn gescheiden, waarvan de ©en© tôt heerschen en cfë andere tôt knechtschap is bestemd, want wij zijn het eens met den grooten Lincoln, die eegde: dat niemand tôt meester of knecht, maar allen tôt de vrijheid zijn geboren. Wij weten nu wel, dat de menschen, als enkele personen en als groepen, in ontel-baro verschoidenheden voorhanden zijn, en dat geslacht, karakter, nationaliteit, bijzondere aanleg naar lichaam en geest, hoe-danigheden zijn die deze verscheidenheden veroorzaken, doch dit ailes verrechtvaar-digt de ongelijkheid niet. Beschouwen wij bijv. twee menschen naar de liehamelijke sterkte, zoo weten wij reeds van vooraf, dat de zwakke voor den ster-ke bezwijkt als zij vechten. Doch men kan onmogelijk v&ststellen: deze in het geheel genomen i* de zwakke, gene de sterkere, want dftarbij komen ontelbare omstfindig-hedfen die de algemeenheid van die hoeda-nigheid betwisten, als bijv. : gewoonte, oefe-ning, wolbevinden in den oogenblik van den strijd, betere bewapening, en». Evenzoo is het met het verstandelijk ver-mogen. In dit of dàt punt, is deze zwakker dan gene, maar of dit verschil bij deze beido personen onder aile oogpunten z6o blijft, dat is eene andere kwestie. De zege kan »fwiseelend ieder vaD beidon te beurt val- len. Bovendien is do zwakke mensch, als verstandelijk wezen, in staat zich tegen een sterken met meerdere zwakken te verbin-den en dan is weder de oorspronkelijke ongelijkheid opgeheven. Het valt zeker niet te betwisten dat door eeno gelijkmatige opvotdmg een meerder evenwicht tusschen de bekwaamheden van den eenen met den anderen bewerkt wordt. De zwakken worden door eene uitgelezen behandeling dikwijls bijna tôt sterken her-schapen, en in die zeldzame gevallen, waar-op dit niet geschiedt, wordt bij den zwakke ergens een talent, dat anderen niet be-zitten of niet noodig hebben, opgewekt, het-welk zeer wel tôt vergoeding van het hem ontbrekende kan dienen. Er is hier natuurlijk geene epraak dat de menschen allen juist zoo gelijk als een ei aan elkander moeten zijn, de vfare gelijkheid berust op iets hoogers. Zsj berust, wij herhalen het — op de gelijkmatige voort-beschaving van iedere persoon. Opdat echter dit geschieden kan, is het noodig dat allen op een en dezelfden bodem der élémentaire opvoeding en levensverhoudingen gesteld worden, dat wil zeggen: dat het t.e-gin der opvoeding en des onderwijs voor allen hetzelfde zijn moet. Dit echter is alleen in eene socialistische samenleving denkbaar, omdat dan do levensvoorwaar-den voor allen gelijk zullen zijn. Wanneer ieder dan van de gelijkopgevoe-denen later zijn bijzonder bedrijf kiest en hij zich hierin speciaal ontwikkelt,zoo_blijft hjj dai; nochtans steeds in harmonie, in evenwicht met zijne medemenschen. Het grootste vooroordeel dat tegen het gelijkheidsprinciep gevoed wordt is, dat men een menseh die geene sluwe behendig-heid heeft om zich door eene min of meerdere som van talent boven anderen te ver-heffen, van mindere waarde acht en hem daarom vernedert. De®e laatsiie toch bezit voorzeker ook eigenschappen die de maatschappij even dienstig kunnen zijn, en die nochtans de andere — meer talentvolle — ontbreelct. . Bij het bespreken der gelijkheid verwijlt men gewoonlijk te veel bij de tegenwoor-dige toestanden, en men trekt daar natuur" lijk verkeerde gevolgtrekkingen uit. W ^t immers zou een mensch om geiukkig te fcijn, meer behoeven dan een onbezorgd leven, dat wil zeggen, dat hij, na volbrachte arbeid. op goede voeding, goede huisvesting, go e do kleieding en dagelijks op eenige uren vrijheid zou kunnen rekenen ? Dient aile overvloed of aile gebrek hem niet tôt last? Waarom dus — gesteld dat er immer menschen zullen zijn die tôt niets dan om sla-velijk werk te verrichten zullen goed zijn, waarom deze in armoede en ellende gela-ten 1 ware dit niet de ba>rbaarschheid in haren ruwsten vorm? Waarop berust sdtids duizende jaren de moreele ongelijkheid onder de menschen 1 Hoofdzakelijk op de slechtheid der opvoeding. De eene wordt zorgvuldig, de andere valsch, of in het geheel niet opgevoed. Ver-plaatste men echter de kinderen van hunne vroegsto jeugd af alsmede hunne ouders in dezelfde gelijke levensverhoudingen, be-giftigde me<n hun met dezelfde gelijke opvoeding, en met verbazing zou men zien hoe overeenstemmend deze kinderen zich ontwikkelen. In de wet der natuur en bij ons allen staat het bepaald vast, dat de eene mensch aan den anderen gelijk is, omdat allen uit dezelfde stof, op dezelfde wijze gevormd zijn, dezelfde behoeften hebben en met dezelfde wijze gevormd zijn, dezelfde behoeften hebben en met dezelfde middelen be-gaafd zijn. Waarom dus die heilige, onverbiddelijke wet, die zich zoowel bij geboorte, leven en dood van elken perso#n openbaart, ge-sohonden. Waarom dûs het streven dier edeldenkenden miskend. die als redmiddel tegen die miljoenen kwalen die het mensch-dom teisteren, het beginsel der gelijkheid verkondigen, en overgangsmiddels aanwij-zen om oit den huidigen warboel tôt een beteren toestand te geraken. Waarom de ongerechtigheid. de ongelijkheid bestendigen î Hebben aile menschen niet even recht op het leven 1 Hebben allen niet dezelfde rechten ! Gesteld nog dat de menschen «ngeMjk in kracht zijn, moet daaruit besloten worden dat zij ongelijk in rechten zijn, dat de eene slechts te gebie-den heeft, terwijl de andere immer moet gehoorzamen en kruipen? Moet het daarom den eenen toegelaten zijn te brassen zonder werken, terwijl de atadere gebrek moet lijden onder zwaren arbeid î Onmogelijk kan met de voortdurende ontwikkeling der menschheid de hedendaagsche zakentoestand recht blijven. Of-wel wij keeren terug tôt het absoluute slavendom onder nieuwmodische vorm, of-wel komen wij tôt het Socialismus, dat de gelijkheid voor aile menschen tôt basis heeft. De maatschappij heeft dus te kiezen": of-wel zij behoudt de ongelijkheid, met haren (vangroeienden sleep van armoede, omJeu£-den, rampen en schelmstukken, ofwel streven naar gelijkheid, door mHdel der feeialistische beginselen, dewelke aliçemee-nen welstand, rechtTaardigheid, geluk en voorspoed brengen. De menschheid heeft te beslissen, dat de slachtoffers der huidige samenleving tôt erkenning komen, zij hebben bij den strijd voor gelijkheid niets te verliezen dan hunne ketenen, maar integendeel een gansche wereld te winneft- E. V B. Briefwissoling Men sehrijft ons: Waarde gezel Hardyns, Toen de verschrikkelijke oorlog in ons land uitgebroken was, bracht hij verwoes-tingen, werkeloosheid en ellende mede voor duizende menschen. Toen daeht ik : nu zullen toch wel allé Belgen het hunne bijbrengen om malkander te helpen en bij te sta-an. Maar als men dagelijks hoort, ziot en leest in ons blad, hoe er door sommige geld-wolven gespeculeerd wordt,, hoe zij aile waren in prijs hebben doen stijgen ; Als men weet, dat er zoovele rijke smou-zen hun land ontvlucht zijn ; En als men dagelijks verneemt hoe op sommige buitengemeenten de hulpcomitei-ten te werk gaan met de ! oodlijdenden, wat moet het dan in het algemeen zijn in de tal-rijke gemeenten, waa-r onze vrienden niet komen en waarover wij dus niot ingelicht zijn. Oh, het is toch zoo wreed als men dat ailes bedenkt ! Er wordt zooveel onverdiende ellende geleden door den oorlog, waar de schrapzuchtige geldwolven van geprofiteerd hebben zonder het minste medelijden met het arm volk. Dat er veel hnlpoomiteiten hunnen plicht niet doen jegens de arme menschen, dat be-hoeft niet te verwonderen. Vooreerst, wie neemt er deel aan die comiteiten 1 Rijke boeren, kasteelheeren en geestelij-ken, maar geen enkele werkmensch. Een dergelijk stelsel brengt onvermijde-lijk mede dat er lieve kinderen gemaakt worden en anderen met een zwart kruia aangeteekend staan. Schier dagelijks hoort men die heeren zeggen : Het is de schuld van de werkmen-schen dat zij nu armoede lijden. Zij nebben vroeger te veel gebrast; zij liepen te schoon gekleed, zij dronken te veel. Hadden zij te dien tijde gespaard zij zouden nu geene armoede moeten lijden. Andere rijke boeren voegen er bij : De arme menschen hebben maar wat zij verdie-nen ; toen wij hun in vredestijd vroegen om bij ons te komen werken voor een frank' daags, trokken zij liever naar de steden en naar Frankrijk om daar te arbeiden voor drie, vier tôt vijf franken daags. Zulks Lad voor gevolg dat wij, froote landbouwers, ons werk maar half konden gedaan krijgen ; wij waren niet meer meester over onze werkmenschen gelijk wij het vroeger waren. Ehwel,het is nu wel besteed dat zii armoede, lijden, zij hebben maar wat zij verdienen. Het is erg, het is wreed en schaamteloos 1 En dat zijn over het algemeen christelijka menschen die hunnen catechismus van bui-ten geleerd hebben. waarin het voorschrift komt : « Bemint uwen evenaaste gelijk uw edgen zelve > — en de zeven hoofdzonden, waaronder voorkomen : < Gierigheid en Gulzigheid. » De sociali-sten in de oogen dier kerels zijn goddeloozen, geuzen, gedoemd ter belle. Het is waar dat die brave Christenen re-gelmatig de goddelijke dienston bijwonen en dat zij al het kwaad, dat zij hunnen evenaaste aandoen, biechten, hetgeon hun dan ook regelmatig vergeven wordt. Gemakkelijk en praktisch, zooals men, ziet. Ik kon eene dozijn gemeenten opeommen waar het aldus gebeurt. Maar wat baat het î Een feit staat vast : men moet daar maar den voet stellen en spoedig verneemt men hoe men daar met de arme dutseo om-spring.Zoo ken ik boeren, die nu hun werkvolk doen arbeiden voor aen kost en een schotel karnemelk. Er zôjn zelfs boeren die geen meîk meer geven aan degenen die een huis je van hen bewonen, eene hut beter gezegd, omdat zij geen geld ontvangende,geene huishuur kun-i nen betalen. Ik eindig, de plaats in « Vooruit > ia t» kostelijk. Maar ik noem het eene schande dat er aldus met onze broeders van den buiten ge-handeld wordt, terwijl de groote boeren ge, dnrende den oorlog geld gewonnen hebben gelijk slijk. Werkbroeders en -zusters, hotidt kloeken moed, doorworstelt dezen droeven tijd en na den oorlog zullen wij afrekenen. Gedenkt het spreekwoord : « Na lijden komt verblijdeti. î D. A. De Internationale Sociaal-demokratie en haren strijd om Wereldvrede (Eerste Vervolg) De internaîionaie Daiirdn 1888 Overwogen hebbend dat de schrikwekken-de bewapeningen, die voortdurend door de europeesche regeeringen worden geeischt en verwezenlijkt, een gedurig stijgend ge-vaar uitimaken tegen den wereld-vrede, waardoor bovendien veel nadeel wordt be-rokkend aa»n de werkende klasse, noodigt het internationaal congres van Londen aile rechtzinnige demokraten van aile landen ten dringendste uit om hunne vertegen-woordigers in gelijk welke besturende lichamon bindend mandaat af te leggen opdat zij er bij elke gelegenheid naar streven om den oorlog te doen afschaffen en het beginsel van den algemeenen verzoenings-raad te doen aannemen die voor doel heeft de geschillen tusschen de regeeringen langs vredeli even den weg van onderhandeling te doen bij leggen. 1889 Het internationaal socdalistisch congres van Parijs neemt in overweging : Dat de bestendige legers en de gewapende macht, in de handen van de bezittende en regeerende klasse, de ontkenning zijn van gelijk welk demooratisch o£ republikeinsch stelsel en dat de uitdrukking van het mili-■fcaristisch, monarchistisch, oligaristisch, kapitalistisch stelsel aanleiding geeft tôt de reactionnaire staatsgreep zoowel als tôt de maatsehappelijke onderdrukking. Dat deze toestand, oorzaak en gevolg van het oorlogstelsel, oorzaak en gevolg van de bestendige gevaren voor botsingen, oorzaak en. gevolg van de bestendige legers en de veroveringspolitiek, plaats moet maken voor het stelsel van de vredelievende ver-dedigingspolitiek, voor eene democratische organisa f ie van hecl het volk, dat geoefend en gewapend staat, niet om te gaan moor-den of plunderen, maar wel om zijne onaf- hankelijkheid en zijne vr hei ' te verdedi-g®n ; Dat men met een bcstendlg leger, de bestendige oorzaak van de oorlogen, niet in staat is om een land te verdedigen tegen vereenigde machten, zooals de geschiedenis bewijst, terwijl dit wel het gev&l zou zijn met eene voorbcrelde, georganlscerde en gewapende nntie die er aile belang zou bij hebben een vreemden indringer over de grenzen ta houden ; Dat door de staaiide legers het heele bur-gerlijk leven uiteen gerukt wordt, aangezien men in aile landen het beste deel der jeugd gevangen neemt om het in de kazer-nen op te sluiten en te J - moraliseeren, juist op den leeftijd dat het zich moet onder-wijzen en zich voorbereiden op den maat-schappelijken arbeid die het voor de ge- 9 meenschap zal te verrichten hebben; Dat ten gevolge van dit opsluiten de arbeid, de wetenscnap en de kunst op eene betreurenswaardige manier verlamd en be-let worden om de hooge vlucht te nemen,' iets waardoor de individu zoowel als da massa der landgenooten zwaar te lijden heb. ben in hunnen ontwikkelingsgang en in hun bestaan ; Dat integendeel met een waarlijk natio-naal leger, met de sewapende natie, elke landgenoot in staat gesteld is om het natio-naal leven voort te leven, zijne hoedanighe-den en geschiktheden te ontwikkelen, terwijl hi." zijne militaire diensten verricht als een noodzakelijken plicht die rust op de schouders van elken landgenoot; Verder overwegend dat de staande légers, gezien de steeds stijgende lasten van het steeds stijgend oorlogsbudget, voor onver-mijdelijk gevolg moeten hebben dat de be-lastingen verzwaren, dat het bedrag der leeningen verhoogt, dat de volksarmoede vergroot en dat tle algemeene otodergang meer en meer nUen bedreigt; Spreekt het congres krachtdadig al zijne verachting uit tegen de oorlcgzuchtige in-zichten van de kapitalistische regeeringen die langs aile ka.11 ten als wolven tegenover elkander staan; Verklaart het congres plechtig dat hei den wereldvrede beschouwt als de eerst< vereischte, als de noodzakelijkste voor-waarde voor de volledige ontvoogding der arbeidendle klasse ; Ei eischt even krachtdadig met de afsohaf-fing der staande îegers de algemeene bev/a-pening van heel het volk, en wel op de vol-gende grondslagen : Een echt nationaal leger of de gewapende natie in den vollen zin des woords, gevormd door al de weerbare mannen des lands, ge-organiseerd per streek of gewest, van manier dat elke stad of canton over een bataillon beschikt, dat samengesteld is uit sol-daten die elkander kennen, die elkandei verstaan en zoo toegerust zijn dat zij steedi binnen de vier-en-twintig uren gereed Kvtn-nen zijn om op te rukken. Dat wil dus zeggen : Aan elken burger zijn geweer met vol-ledigc toerusting, ailes gereed in zijn huis, zooals in Zwitserland, om steeds fereed te staan voor de verdedigïng van den grond, de nationale veilisrheid en de gemeenschap-pelijke vrijheid. Het congres houdt er daarenboven aan om krachtig te verklaren dat de oorlog, het onvermijdelijk gevolg van de tegonwoordige maatsehappelijke inrichti»g, uit de wereld niet sal verbannen worden d..a met de af-schafîing van het kapitalisisch stelsel, dan met de volledige ontvoogding en vrijmaking der arbeidendî klasse,_ dat wil zeggen, me* de volledige overwinning van het internationaal socialis.mo.t * 'Fervolfft.) iaai" «» S^. 204 Prijs per nuiwner : voor JBelgië 3 oantiemon, voor dan reeinde S centiemen iTeSsîoo^î ? jtorîactia 247 - ÂsSitiinistpafie 2845 Zaterdai) 24 JULI Isllâ

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.