Vooruit: socialistisch dagblad

616 0
15 januari 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 15 Januari. Vooruit: socialistisch dagblad. Geraadpleegd op 01 juli 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/wh2d796n81/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

—n «m IWIBIIWI S2' Ieren beter op te voeden. De klerikale strekking daargelaten, komen er in die artikels veel goede venken voor, die met nut kunnen beproefd worden. Het laatste artikel is zelfs van eene stoutheid, eene openhartigheid en eene waarheid, die ons wezenlijk verbaasd heeft. Ziehier wat wij daarin aantreffen : Indies de ouders nog een overwe- f enden zedelijken invloed cp hunne inderen hebben behouden, gelooven wij dat zij wijselijk zouden handelen van hunne kleinen in te wijden in het mysterie der menschelijke teling (of voortbrenging). Plier is natuurlijk eene kieschheid no üg die velen ongelukkiglijk niet bezitten. Dit mysterie moet het kind toch zek-r-en dag doorgronden. Is het-niet beter dat dit weten hem komt uit eene zuivere bron,dan hem over te laten aan het toeval der vuile gesprekken met bedorven vrienden ? Aan het kind zeggen, wat het toch zekeren dag moet weten, is het behoeden voor het ongeluk van het te vern :men, luisterend naar het kwade en kwaad doende ; het is van hem de kwelling afwenden van de koortsachtige opzoekingen — want als men het kind niet helpt, zal het zelf zoeken om te begrijpen -— en gevaarlijke inbeeldingen maken. Natuurlijk is het niet wenschelijk van alles ineens te zeggen.; men moet den geleidelijken weg opgaan, volgens de behoeften der openhartige vragen van de kinderen. En men moet niet gelooven dat, omdat men het kind verwittigd heeft, het voor altijd gevrijwaard is tegen de verrassingen der zinnen. Neen, hem inwijden is hem niet vrijstellen, maar ons dunkens is het eer goede voorzichtigheidsmaatregel die de ouders dikwijls verwaarloozen van te nemen, omdat zij zich op de hoogte hunner zending niet gevoelen. Buiten de ouders zou een oude vriend der familie, die den aankomeling eerbiedigt in waarin hij vertrouwer, «'elt, zich met die teedere inwijding kunnen gelasten. De ouders zullen een voorzichtig werk doen door op voorhand de antwoorden gereed te maken, te geven op de onvermijdelijke vragen hunner kinderen. Dat zegt Le Bien Putjlfe, ïs het de ©^ te maal, cV&b stellen wij dat niettemin met genoegen vast. Het groot katholiek bwgarïblad heeft er niettemin gelijk om. _ Gelijk hij zegt, het ' een groot ongelijk en ee wezenlijk gevaar de kinderen onwetend te laten va» «5e wijze waarep de mensehen gVceelel worden. öê Kfiderland&che schrijfster Nellie beraadslagen Daarna slechts kon men weten of het samonroepen van een Bureauzitting doelmatia of mogelijk was. Dit voorstel vond bijval bij bijna alle partijen, maar stuitte op het verzet van twee partijen; België kwam officieel en legde zijn standpunt blcot, Duitschland kwam een eerste maal officieus, een tweede maal officieel, Frankrijk antwoordde dat een komst in Den Haag zou aangezien worden als een onrechtstreeksch'i onderhandeling met Duitschland, iets wat onmogelijk scheen op het oogenblik dat de duitsche legers een deel van Frankrijk bezetten en alle kracht» inspanning geconcentreerd was op zelfverdeding. Aanvankelijk waren de Ëngelschen bereid t© komen, de benoeming van Henderson tot minister verplichtte de engelsche delegatie haar komst uit te stellen. Thans geeft zij den voorkeur aan een oonferontie te Londen, die nu voorbereid wordt, maar wanaeer men de verklaringen en resoluties van Augustus 1914 vergelijkt met de resoluties en verklaringen dezer laatste dagen, komt de toestand uit socialistisch oogpunt meer toe&aderend voor. (Slot volgt.) Van Kol verdedigde die stelling reeds over meer dan 25 jaren. Zij is er menigmaal voor uitgescholden juist door de... katholieken. Zij was eene... onzedelijke vrouw. Door het artikel van Le Bien Public is hare stelling gewroken. Onze katholieke confrater betreurt dat vele ouders den noodigen takt of kieschheid niet bezitten om die zending bij hunne kinderen te vervullen. Dat is waar, maar waren die ouders daarin opgeleid, geleerd, geheel zeker zouden zij de noodige middels bezeten hebben om die waarlijk kiesche taak te vervullen. En wij vragen aan Le Bîen Public, of het niet ji . t de katholieken zijn die de grootste hinderpaal zijn geweest om de ouders dien weg aan te wijzen. Zeker is het zoo. Wij zijn er dubbel tevreden om, dat wij die gelukkige omkeering vast stellen. 't Is terzelvertijd eene vingerwijzing voor vele socialistische ouders die ook op dat gebied hunnen plicht zullen leeren vervullen. Bij nader overwegen vindt men de middels van zelf. Dat voorttehngsproces gebeurt toch schier dagelijks onder de oogen der kinderen zelf, bij honden, bij konijnen, bij kiekens, bij insekten en op den buiten bij de paarden en het vee. Dat tooneel vergemakkelijkt dt taak der ouders, om er de kinderen op te wijzen dat de voortbrenging der mensrhen op een gelijksoortige wijze gebeurt. Le Bien Pufeüo heeft gelijk als hij de ouders waarschuwt tegen de nieuwsgierige en ooms zonderlinge vragen, die de kinderen hun st Hen, op nog gansch onschuldigen ouderdom. Enkele weken geleden vertelde onze echtgenoote ons het volgende over twee samenwonende gezinnen in de buurt, waarvan het eene een jongentje had en het andere onder verscheidene kinderen, ook een meisje ongeveer van dezelfden ouderdom als den knaap van het ander gezin, een vijftal jaren plus minus. Het manneken was in de keuken :ijner buurvrouw op het oogenblik dat zijn vriendinneken naakt gewasschen werd door zijne moeder. Hij had sti1;wijgend gansch het tooneel bijgewoond en toen hij terugkeerde bij zijne mama, stelde hij geene vraag, maar hij gaf het volgende verslag • ' 'ama Marietje is gewasschen geworden. Ja manneken? Ji mama, maar zij heeft niet eenpiet'kotje zooals ik. Neen, mijn vriend. Neen mama, 't is alzoo ^tn rechtstreepje. Daarbij maakte hij eene beweging met de hand om den vorm duidelijk .te maken. De moeder keerde «ch om, moeite doende om in geenen lach te schieten, en het gesprek nam een einde. Ziedaar eene der vele soortee van ondervragingen, waaraan de ouders zijn blootgesteld. Ware het «iet beter geweest denkleine een eenvoudig deftig antwoordte geven, alware het maar door hem tezegge», dat het verschil deor aena vastgesselel, «at was vee «e g»s3»cl*ten : jonge**

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Vooruit: socialistisch dagblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1884 tot 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes