Drakste r-U itgeeîster Jain: fAaatschàppij H ET LICKT fcesîuurder > p. VISCH. Ledeberg-Gent . . REDACT1E . . ADMIN5STRAT1E HOQGFOORT. 29, CENT VOORUIT Qrgaan der Belgkche Werkliedenpadij. —■ \'erschijtmde aile dagen. ABONNEMENTSPRIJS BELGSE Drie maanden. . « , . fr. 3.23 Zes maanden • . . . . fr. Ô.50 Een jaar ....... fr. 12.50 Men sbonneert rich op atle postbureele» DEN VREEMDE Crie maanden (dagelijfcs verzcnden). « . . fr. 6.73 Bekendmakingen De diamantslijper Willem de Keyser te gottegsm heeffc tegen de1' vervoeging van het l 0. K- van 3, 5, 26 postduiven op zijnen zolder levend teruggehoudeu. De overtrsding is daardoor onontdekt ge-bleven. wijl de gemeente gseen huiszoeking bij hem keeft laten houden, Op vervoeging van het L. O. K. is der-halvo aan de gemeente Sottegem eene boete opgelegd van 2000 Mark. Dit brengt ter openbare kennis de Chef vau het Burgerlijk Beheer von Iicudcli regeeringsraad De kloosterbroedevs Frans De Roy en August Embreehts. benevens de koetsier Pister Geylens te Wetteren, hebben tegen i de vervoeging van het L. 0. K. van 3, 5, drie postduiven levend verborgen giehouden en niet afgeleverd. De overtreding is daardoor niet ontdekt, omdat de gemeento Wetteren in het St-Barbaraklooster in welks brouwerij de dui-ven verstoken waren, geon huiszoeking naar duiven gehouden heeffc. Op vervoeging van het L. 0. K. is der-halve aan de gemeente ¥/etteren eene boct" opgelegd van 2000 Mark. Dit brengt ter op-nbare kennis de Chef van het Burgerlijk Beheer vou Kendcll regeeringsraad WÊmKœ2C2BttaEBaBBBBEB5BEaS3MaBBSISaBBmBBaÊB!Elsa I fei II Ë9 s* ... s-i P» ra fe©aï ©©sipsssi© rei©i een Arnien " Bleu Public 9f Ls Bien Publia is miskontent over ons; h'j schijrit zelfs teleurgesteld over ons gedrag. ~ Peins toch ne keer, wij leven onder den Godsvrede en trots dat, voeren wij enze propaganda met denzelfden iever als* vroeger, juist alsof er geen oorlog ware. Zulks komt Lg Bien PmSjHo als iets I jongehoords voor. Zouden wij mogen weten waarom? Het klerikaal orgaan vergeet het ons I te zeggen, omdat, zegt het, die uitleg-gir.gcn ons toch niet zouden bekeeren. I .derdaad, dat is meer dan v/aar-schijnlijk, maar de lezers van Le Bien Public zouden het toch weten en mis--schien nog aardiger, meer verwcnderd opkijken dan wij zelven. Inderdaad, waarom moeten wij onze socialistisçhè propaganda staken? P Vooreerst hacft dat geen den minsten | im\oed op den oorlog, 't zij voor of tegen I —enhet bewijs is dat de Duitsche over-[ heid onze propaganda toelaat. Ten tweeds zien wij geene enkele re-cien om op onze twee ooren te gaan sla-: ipen, als wij ons de vragen stellen : Zijn de maatschappelijke toestanden veranderd ten goede? S Is het lot der vverkende klasse verbe-terd?Keeft men ons een bemoeçligend woord toegesproken, eene belofte gedaan voor later? En op al deze vragen moeten wij niet alleen ontkennend antwoorden, maar wij mogen schier zeggen, dat juist het ver-keerde waar is : ailes is verslecht. I , Waarom zouden wij dan onze propaganda moeten staken? Overigens mist Le Bien Public geene pretentie. Hebben de katholieken soms hunne propaganda gestaakt?, Absoluut niet ! De klokken luiden evenals vroeger en meer nog. Er zijn nooit meer novenen, missen en [ gedurige aan'oiddingen ingericht gewor-I den als tegenwoordig. ? Wij kritikeeren zulks niet, dat is een recht der katholieken. Maar dat zij ons propagandarecht willen ontnemen, hola Bic" Pisbïlc, dat gaat niet op. En 't allerminst van u, lieftallige confrater. Sedert den oorlog hebt gij ons nog geen twee dagen met rust gelaten, gij hebt ons zelfs bitsig en leugenachtig aangevallen, zelfs zonder dat wij daar-toe aanleiding gaven. Gij aanziet ons toch niet, BÈsn PufcîsG, als zijnde onder eene benne gebroed, om ons dat te laten welgevallen ? Als ge dat gedacht hebt aanziet gij ons voor anderen, en gij moet het nu weten. # $ * Ah, wij verstaan geheel goed waar het schoentje nijpt en Le Bien Public bekent het openhartig, maar blijkbaar ,met smart, in de volgende bewoordin-gen : Wij hebben den Godsvrede beslo-ten. Maar niets belet dat de gedach-ten, door Veoruit verspreid, voort-gaan met voor de massa uiteenge-zet en verbreed te word'en. Te midden der politieke ontwape-ning dringen zij beetje voor beetje door, daar waar men er geene hin-derpalen tegen plaatst. Een deel der bourgeoisie zelve, onder andere bedienden en beamb-ten, verbitterd d-oor het ongeluk, lec .en het oor aan deze ophitsingen en drogredenen. Velen die meenen, dat zij maar Vooriîit lezen om den tijd te ciooden, bij gebrek aan beter, zijn al besmet. Hunne woede wordt opgewekt d'oor valsch nieuws en opent den weg voor de Icering. Men zal verwonderd zijn van de verandering die gebeurd is in de geesten, wanneer de Godsvrede zal geëindigd zijn en de partijen zich zullen herinrichten. . Wij zijn ten eerste kontent, omdat Le OsS -fj, .'/TJ- A'>; - 'V " " ! Bion Pubiio zoo goed antwoordt aan het snulachtig VoSk, dat reeds de dood van bet socialisme verkondigd heeft en zijne begravmg na den oorlog. Dat de kwibus zich nu ga beklagen ! zijn grooten confrater in 't Pense-straatje.Maar dat zal hij niet. In de katholieke volksbedriegerspers moet aan de werklieden gezegd vvorden, dac het socialisme aan tering lijdt en uitsterft, dat geeft dompersmoed. In de katholieke burgerpers moet ver-kendigd v/orden dat het socialisme reus-achtig stijgt, dat wekt" b^urgeoishaat. Ziedaar de papentaktiek in twee dee-len, het eene - ' zoo slecht als het ander. En Le Bien PuSiîio is ons eene uitleg-ging verschuldigd. Hij prdfiikt het op-richten van hinderpaleo tegen onze propaganda.Wat verstaa'c bij daardoor? Zijn hec hindcrpalen van zedelijkcn aard, weerleggingen van onze beginse-len, propaganda tegen propaganda, daar kunnen wij niets tegen hebben ; wij voorspellen dat wij ons stuk zullen staan en de papen er niet goedkoop zullen van afkomen. Maar als Le I5ien Puiî"o door hinder-palen verstaat., het vervolgen onzer lezers door ze broodeloos te stellen, of het slaan en mishandelen onzer verkoopers en propagandeurs, ehwel wij zweren dat zooiets niet ongewroken zal gebeuren. Men zal ons niet bchandelen ai-s ge-dweeë honden, die de hand streelen die hen ohverdiend kastijdt. De ondervin/ing heeft ons dat afge-leerd en v/ij weten nu boe men zoo goed kan zijn dat men niet deugt. Wij zullen in een volgend artikel zeg-ger. hoe wii den Godsvrede opvatten. F. H. 4 £g ierfÉralei! la a's Frsrincie Oast-ï'iaantîsrsf! In « Vooruit » van Zondag 5 December schreef onze vriend llip over een onderzoek dat hij gedaan heeft in verschillige gewes-ten onzer provincio. V/ij meenen hem te moeten terechtwijzen, daar waar hij in dwaling is gebracht. Hij sèhrijft onder andere: Nemen v/ij het gewesfc van Aalst. Wel-nu daar is elk plaatsaîijk kqmiteit om zoo te zeggen verlamd ; 't is Aalst dio beveelt, Aalst die ailes regelt en de plaatselijke komiteiten soms in de moeilijkste positie plaatst tegenover de werkloozen. Wordt soms een boer die niet in nood verkeert, met reden uitgesloten, dan vmdt doze niets beter dan naar Aalst te gaan rr-klamecren. Negen kansen op tien zal hij gelijk krijgen, en met reden vreczen soms ds leden van de plaatselijke komiteiten de weerwraak. Zoo zijn onze buiten:'.edcn ! Als lid van het Gewestelijk Komiteit van Aalst ben ik bevoegd hierover mede te praten en ik moet zeggen dat onze vriend Bip maar ééne klok heeft geboord en dan ook enkel dien klank kon weergeven. Wat onze vriend Rip sèhrijft, is totaal onwaar en wij willen hier eens uitleggen wat er gebeurt. Wij ook o.ntvangen veel buitenlieden, die ofwel moeilijk worden aangenomen of meenen ten onrechte geschrapt te zijn. Iiet invullen van de gedrukte formulen laafc toe te bestatigen of zij waarlijk in nood verkeeren. Is dit het geval, dan worden de inlichtfngen op het bureel van het Gewestelijk Korniteit neergelegd ; het is dan. dat het bureel zulks naar het plaatselijk komiteit schrijft, om de reden te vernemen waarom do betrokken persoon niet is ingeschroven. Geldt het eene afschrapping, dan kan men aldaar onmiddellijk inlichtingen geven waarom deze is gebeurd. Maar nooit gebeurt er eene verandering aan de bestaande lijsten eener gemeente, zonder dat het plaatselijk komiteit zijn woordje medezeg-gingschap heeft. Maar wat er meer gebeurt. is dat men van uit Aalst naar de plaatselijke komiteiten moet schrijven, om inlichtingen te vragen over boeren die van het Werkloozen-fonds genieten en niet in nood verkeeren. En noehtans dio boeren zijn er door de plaatsclijko komiteiten opgebra-cht, en het is toch ten minste hun plicht die niet-be-hoeîtigen te doen schrappen. Maar neen, ze doen het niet omdat het meestal hunne vriendjes of kozijntjes zijn. Er zijn plaatselijke komiteiten die gewe-tenavol hunnen plicht vervullen, maar er zijn er andere die niet handelen tegenover de niet-behoeftigen omdat het kiezers zijn. Het Gewestelijk Komiteit heeffc reeds vcel goed werk verricht, om misbruiken, door de plaatselijke komiteiten begaan, zooveel als mogelijk uit te roeien en te voorkomen. Het is dat wat sommiga komiteiten of leden in den bck zit: vandaar het dondercn op Aalst. Onlangs nog was er een komiteitsîid van den buiten, dat in eene algemeene vergade-ring der verschillige komiteiten, — dio we-kelijks des zaterdags met hen gehouden wordt, — voorstelds peen cnkelen boer te Aalst nog inlichtingen te geven. ze eenvou-dig-weg naar hun plaatselijk komiteit te sturen. Dat ware het ideaal, want dan wisten do behoefiigen van den. bniten niets meer en kondon ze zich ook niet meer inliehten om te weten of hun reeht geschiedde, ja dan noen. Het is dan dat wij in de gelegenheid waren tôt dio heeren te zeggen: « dat de be-hoeftigen het hechfc moeten hebben inlichtingen te nemen, en dat een komiteit dat eeriijk handelt, geene kontrool vreest,maar ook dat ik hun verzocht de niet-behoeftigen te doen schrappen, want dat men mij had medegedeeld dat landbouwers met drie koeien,' veei land en eigendommen genoten van 't Workloozenfonds. » Ook herinnerde it: hun, dat het zou kunnen gebeuren met de werklooze-ngelden wat gebeurd was met de kantwerksters, alwaar men had gerekend volgens bestaande sta-tistieken op 18,000 en dafc men bij de in-schrijving tôt 42,000 was gekomen, omdat rijke boerinnen en rijke boerendochters zich als kantwerksters hadden aangegeven, en wij nu het pijnlijk gevolg hadden, dat er geen voldoende werk en geld is om zulk een groot getal kantwerksters te helpen en de arme behoeîtigen er hot slachtoffer van zijn. Bij het slot van het artikol van onzen vriend Bip sluit ik mij ten voile aan, na-melijk dat do inspecteurs, zijn ze niet aan-wezig bij de betaiingen, dan toch ten minste het recht zouden hebben onderzoeken in do gemeente zelf fce doen, om te hooren wie er geniot en wie er uitgesloten wordt. Het is zeker, er zouden wel nog misbruiken met de vleet voor den dag komen. Maar zulke kontrool zullen zekere komiteiten niet verlangen, want dan zouden ze de schuld niet meer kunnen leggen op Aalst, ' waar men gedurig werkt en zoekt om aile ' misbruiken te doen verdwijnen. Eerlijkheid en rechtvaardigheid trachten te brengen en allen de rechte lijn te doen volgen, is enkel het doel van het Gewestelijk . Komiteit van Aalst. Daar weze men van verzekerd, ook onze • vriend Rip. A. NICHELS. • ONS ANTWOORD. — Wij betwûten in geenen deele de bevoegdheid van gezel Ni-chels van Aalst. Maar hij zal met ons t'ak-koord zijn als wij zeggen, dat hij niet aile» kan weten wat er in de meer dan 40 komiteiten van Aalst-Herzeele gebeurt. De klacht is algemeen dat Aalst op eene ; autokratische manier bestuurt, bij zoover dat het zelfs niet in het bezit is van de fei-ten hunner werkloozen. Dat er komiteiten zijn die misbruiken in ; de hand zouden werken, nemen wij aan; doch er zijn er ook die ernstig werk zouden > kunnen doen, maar door al die bureaucratie gestremd worden. Dit over-en-weer-ge-schrijf heeft dikwijls nadeelige ge volgen voor den belanghebbende. Wat wij vergaten te zeggen, is dat er ook in het regionaal komiteit van Aalst, evenals elders, gemeenten zijn die allen onder-stand, zooals Bureel van Weldadigheid, enz., sehorsten bij het invoege treden van' het Steunfonds. Vele komiteitsleden kloegen ons vele fei-ten aan die wij hier afzonderlijk niet kunnen afdoen. Wij houden ons ter beschikking. van onzen vriend Nichels. 't Doet ons genoegen dat hij met ons t'ak-koord is om fce vragen dat de kontrool zou geschieden, niet alleen in het belang van het provintiaal komiteit, maar ook in het belang der werkloozen. RIP. Twist onder de Zwitsersche socialisten Onze burgersbladen vergeten haast de af-schuwelijkheden van den oorlog cm zich' in de handen te wrijven van plezier bij het vernemen van het volgende dat over ge-waaid is uit Zurich : « Men meldt uit Zurich het belangrijk! nieuws vau ergen twist en scheuring die. uitgebroken zijn onder de in Aarau in congres vergaderde zwitsersche socialisten. De gematigde aanhangers der zwitsersche socialistenparfcij waren sedert veel jarerv aangesloten in eene afzonderlijke vereeni-ging die den naam vau den stichter Grutli droeg. Dit Grutliverein, dat de oudste werkers-organisatie des lands was had zieh in heti jaar 1901 aangesloten bij de officieele socia-listenpartij, maar tôt in de laatste dageni had het eene betrekkelijke cnafhankelijk-tieid behouden. Op het congres van Aarau nu waren da; radicale socialisten komen voorstellen onu het «onafhankelijk» Grutliverein voor goec^ te ontbinden en het met man en zak op t»! scheppen in de officieele partij. D© radicale socialisten verdedigden hua; voorstel met het gekend argument der.. «eenmaking» der «samentrekking» van allai krachten in eene heringerichte aocialisten-partij, die aldus veel aan kracht zou win- lis! oofiel van Wsrkiiëdsn on Faîfosiîs over de feiïÈÉrai der Werkuîea (Vertaaîd door il. H.) (Zcsde vervolg) Wat in tijds niet is geleverd wordt ver-nietigd ; en men kan het niet terug winnen j in het doode seizoen, wat in het bedrijvige niet werd uitgevoerd. Wij spreken hier niet allaen van weverijen en spinnerijen, de-zelfde bemerking geklt hier, in het bijzon-der, voor de wasscherijen en de ca-rboni-sagen, die telkeni jare eene groote werke-kosheid doorloopen. Bijna al de wol van Australie en Buenos-Ayres komt, in Euro-Pa, tusschen de maanden December en Mei, toe. Daaruit volgt dat de wasschers worden overlast gedurende dit tijdstip, want de Beigische en vreemde koopmans, die ons hunrife wol toevertrouwen, om te worden : gevasschen, wenschen zoo gauw mogelijk terug in het bezit er van te komen, ten | ®1D<|e de venkoop er van te verwezenlijken. ! laclre,i Verviers, volgens hun inzien, te j veel tijd , ergt, wordt de wol naar den Vreemde verzonden, zonder mogelijke ver-goediag, voor onze stad, gedurende het floode seizoen. , '' &'iaar een groot gevaar 1 ' oor wat betreft de stielen, waarvan de I voortbrengst bijzonderlijk is geregeld door saslheid def mefcniekgft, ggu.ffllSL.SM ook nog kunnen tegenwerpen : «Om den verloren tijd terug te winnen, verhaast de snelheid der molens, of, indien gij het niet onmiddellijk kunt, de behoeften. de nood-wendighed tôt de vroegere voortbrengst terug te komen, zullen den vooruitgang scheppen, en zal de Verviersche textielnij-verheid. aile hindernissen, naar gelang men die lust op haar weg op te werpen, te bo-ven koinen, weldra zooveel voortbrengen als voorheen. » Vooreerst moet men aanemen, dat, te Verviers, de mekanieken gemiddeld eene snelheid bezitten toegelaten door den hui-digen vooruitgang der nijverheid. Het te-gendeel zeggende zou men beweren, dat Verviers, met de vreemde Textielnijver-heid, wat waarlijk niet juist is, ten achler is. Men moet overigens weinig op de hoogte wezen onzer nijverheid, om niet te weten, dat rnefc een snelleren gang onzer molens, zonder deze te steunen op een nieuwen nij-verheidsvoorsprong, wjj maar eene zaak zouden wagen, dat is een aanslag plegen op de goede uifcvoering onzer voortbreng-selen. Anderzijds op eene arbeidsverminde-ring rekende, om de patroons te verplich-ten nieuwere en snellere middels van fa-brikatie te vinden, ware een weinig kinder-achtig.Is de prikkel dier vreede mededinging waarvan men in de arbeidsmidden zooveel kwaad spreekt, reeds niet voldoende, om te verplichten onophoudend aan den goed-koopt mogelijken prijs, meer voort te brengen ! Overigens elke vooruitgang spruit voort uit de aanwending van nieuwe, zeer dure mekanieken, en is het niet beter de nijveraars er de aanschaffing van te verge-makkelijken, dan aanslag te plggcn op hunne welvarenheidl Daaruit volgt. onwederlegbaar, dat de verkorting van den arbeidsdag een gevoo-lig verbes voor onze stad zou wezen. En dit zou een onherstelbaar verlies zijn, want de arbsidsdag verkorten is zooveel als de ■ voortbrengstkracht onzer nijverheid ver-minderen. In welke mate zou dit verlies aan werkman en patroon ten schade komen ? Dit is onmogelijk vast te stellen. Zeker is het dat Verviers elk jaar honderd en hon-derden duizenden zou verliezen, clie haar -van den vreemde toekwamen, en die er aan medehielpen, onder vorm van spaarpennin-gen of uitgaven, het welzijn en het be-staan, niet alleenlijk van de bezittende klas toch van geheel de bevolking te ver-zekeren.VII De in den beginne aangehaalde cijfers, dienende omdat verlies te schatten, zijn misschien te hoog genomen, indien men re-kening houdt van wat men in zekere nij-verheden, met wat intensieveren arbeid,kan terugwinnen ; doch men mag ook niet vergeten, dat de verkorting van den arbeids-dag, op den toestand onzer nijverheid, ins-gelijks een onrechtstreekschen invloed zou uitoefenen, waarvan de schatting onmogelijk is, maar die nogtans misschien aanzien-lijk zou wezen. Inderdaad, de verkorting van den arbeidstijd zou eene verhooging onzer inkoopprijzen voor gevolg hebben. Wij zouden dus meer moeten vragen voor onze artikelen, en bijgevolg min bestellin-gen hebben ! In welke evenredigheid zouden onze bestellingen dalenî Het is onmogelijk ons daarover uit te spreken, doch vast staat het, dat er eene daling zou we-dâ verfegr^is ier werkjirja M* zonderlijk de uitvoerartikelen zou treffen. Het is ontegensprekelijk, hoe meer wij de werkuren zouden verminderen, hoe meer wij onze inkoopprijzen zouden moeten ver-hoogen. Dus hoe lastiger de uitvoerhandel zou worden. Het spreekt van zelf dat eene zeer in-grijpende vermindering van den arbeidstijd onze zaken volledig zou stop zetten. Want een verschil van enkele centiemen kan den uitvoerhandel stilleggen. Veronderstellen wij, bijvoorbeeld, dat wij heden kunnen verkoopen op de vreemde markten eene zekere bepaalde hoeda-nigheid garen van eene belangrijke hoe-veelheid aan 6 fra-nk. Aan 6.05 fr. zouden wij veel min verkoopen, aan 6.10 fr. nog minder en aan 6.15 fr. zouden wij in het geheel niets meer verkoopen. Indien dus de vermindering der werk-uien mogelijk is, hetzij voor een deel of voor geheel de nijverheid, is er toch eene zekere maat in het oog te houden, die uiterst kiesch is, en eene ernstige voor-zichtigheid noodzaakt. Men kan den weg der vermindering van den arbeidsdag vergelijken met een be-weegbaar terrein, vol kuilen, dat geheel voorzichtig, stap voor stap, moet wo$den opgegaan. Men vergete het niet: de Bel-gische nijverheid leeft, om zoo te zeggen, van den uitvoer. «De eeonomische welvarendheid van België berust op zulke bijzondere bazis, dat de weerga ervan in Europa niet te vinden is Dit overbevolkte en bijna aan elke medediging blootgestelde land, geeft het voorbeeld eener buitengewone nijver-heidsbedrijvigheid. De intensiteit zijner voortbrengst dwingt het een grooten uit-voerstaat te wezen eg verplicht het iu tijd- stippen eener dolle mededingi !ng, zich ge* durig nieuwe afzetmarktcn te scheppen.» («Revue économique internationale» du 15 juin 1906.) , «Men moet uitvoeren, hoeft M. Edmond Picard gezegd ; doorbreken of vervallen, het is eene onoverkomelijke noodwendig-heid en hard als staal. België moet ieder jaar voor 600 millioen haar ontbrekenda voedingswaren in den vreemde koopen. Hoe dat ailes betalen zonder uit te voeren ?» VII De verviersche nijverheid, als geheel de Belgische nijverheid, leeft van den uitvoer. Wij zouden belangrijke huizen van Verviers kunnen aanhalen, die de 9/10 hunner voortbrengt uitvoeren en er is misschien.' geene taak die zoo moeilijk uitvoert als de wolnijverheid. De meeste onze voort-brengselen zijn niet bestemd voor uitheem-sche landen, waar wij met gelijke wapenen zouden strijden als de Duitschers, Engel-schen en Franschen. Zij moeten Duitsch-land,* Engeland en Frankrijk binnen, waar de textielnijverheid bijzonder is ontwik-keld en waar, als in Frankrijk en in Duitschland, de nijveraars door aanzien-lijke tolrechten worden beschermd. Hoe zich dan verwonderen, dat onze fabrikanten en werklieden het een weinig! lastiger hebben dan deze onzer voornoem-! de naburen? Voegen wij erbij, dat nergens; in de wolnijverheid de werklieden zulke ; hooge loonen winnen dan te Verviers, en dat er veel streken zijn waar veel min I wordt verdiend. (VervotetV ri Sii— ' — — 1 — ^ — ~ " ' % , -aas» »- 343 Prijs per nommer : tooi België 3 esntiteMn, ?oor d6a Vrwiade 5 centiemen Telofoo» s Redaotie 247 «. Administrât!® 2845 Zoitdan 12 ii£COiBi£!B§ 1915 ^

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.