Vooruit: socialistisch dagblad

1016 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 28 April. Vooruit: socialistisch dagblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/8k74t6g679/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

% w&&ÈtMmiiM>mmn laas» •» K« 118Prijs per cummer : vSö» België 3 centiemen, Tcor den vreemde 5 centiemenTfjtofeon s B&âmstie 247 - Administratie 2B4S¥rl|"«iap 28 APÜ8L ÏÜïtS r:sr«w*r«- ABONNEMENTSPRIJS BELQ!£ Drie maasden. .... f?. 3 ~2& £«e tnaandan . . « , . fr. 6.50 Een je&r....... fr. 13£Q M«o abotsneert tàdt op «Be »*sffeaf«atM DEN VREEMDS W*FS©SMJ®»}> ..... ft» 4.W PrrtnH» Witje***»» lam: Maatschappij SÎET LICHT , ItcstMtirder » . . REDACT!E . . ADMINISTRATIE KOOGPOORT. 29. GENT gsa^assEgssasssiggia^^ Esn 'onbssotsaarade sMIiiiE Ie Bien Public tad onlangs de stoutmoedigheid zoover gedreven van aan de socialisten, te vragen, wat zij reeds beproefd hadden tea gunste der armen. Wij hadden daarop eene*verklaring van beginselen gegeven, kort raaar klaar. Le Bien Public beweert nu dat, om aan alle nadere inlichtingen te ontsnappen over ouzo wondermiddels, wij gcheel_ onze gewone mand gemeenheden over hun uitstorten. Arme duts! Wie tijd te veel heeft zal u beklagen. . Heel jammer dat wij il weer op leugens tbetrappen. Het 'is onwaar, dat wrj ons bepaald hebben, met ons einddoel — wat bij U een wondermiddel heet — uiteen te ssefcfcen. hebben geheel duid olijk aan Le Bien Public verweten, dat bij 7loh tegen al de punten van ons programma verklaard heeft, wier verwezenlijking de werkers nader tot hunne volledige vrijmaking — ons zoogezegd wondermiddel — voerden. En de opsomming dier punten luidde geheel kort als volgt: Gij hebt het minimumloon, het maximum dor wrkuren, eene volmaakter arbeidsbescherming, verplichtend onderwijs en kindervoeding, kortom alles wat de werkers beter en vrijer maakte en ze opvoerde en opvoedde tot hunne hoogere bestemming van regeerders en bestuurders en regelaars over gansoh hun leven, van dat alles waart gij den bloedvijand^ | Veel is daar in vergeten, zooals zuiver algemeen Stemrecht, referendum, volksinitiaenz. Maar enfin onze korte opsomming was voldoende om het klerikaal blad te beletten van te liegen als zouden wij de wegen niet aangewezen hebben, langswaar wij zouden trachten om tot ons einddoel te komen. En in passant is het niet slecht hier nogmaals te herinneren, dat er in geheel ons 'programma, en in geheel onze taktiek, niets wroeds of gewelddadigs steekt. De werkende klasse zou geen ongeduld laten blijken, indien al dio hervormingen traagzaam maar standvastig doorgevoerd werden. 't Is juist wat nu niet gebeurt. En aan f dat volstrekt gemis aan hervormingen, Bpruit de bostendige ellende onder onse klasse, die in oogenblikken als deze, haar toppunt bereikt. En nu komt de aalmoesgeverij tot haar volle recht. \ Zij is nu de «panacee» het wondermiddel, het ideaal der papen, die de armen helpt, juist genoeg om ze in 't leven te houden -en ze te behouden om ze later voort te kunnen Uitbuiten. . De ongelukkigen moeten dan nog dank- iaar zijn. » * « Wij spreken het de geestelijkheid schande, zegt Le Bien Publie, dat er nog bedelaars en gebrekkelijken aan de kerkdeuren nog de hand uitsteken naar eene aalmoes. Pardon, wij spreken hen dat geene schande, maar wij verwijten het U, als gij beweert dat gij de armen wildet opheffen. En wij hebben daartegen geprotesteerd, zeggende dat gij zulks niet wildet, aangezien wij jaren en jaren deze1f de bedelaars aan dezelfde kerk zagen staan of zitten. Er was daar dus van geene opheffing sprake. Eet is niet slecht dat wij Le Bien Public, de Don Quichotte der aalmoesgeverij, eens onder het oog brengen wat de Maatschappij Vooruit deed voor hare leden en bedienden, door verschillende stichtingen, met den datum hunner instelling. Vooruit gaf: Pensioen a*n zijn bedienden sedert 1904 tot 1915fr. 32.880,20 Invaliedenfonds der bediendenvan 1909 tot 19186.4*2,88 Over lij densfonds van 1914 tot 1915328,00 ft. 88.880,88 Aan de leden:De brooddeel sedert 1900fr. 4.905.886,36 De winkeldeel sedert 19001.299.395,11 Pensioen der leden sedert 1897 523.142,45 •Hulpfonds (ziekten) 190181.517,76 Kraambedfonds29.396,15 fr. 6.839.317,83 Zeggen: Zes millioen acht honderd negen en dertig duizend, drie honderd zeventien franken en acht en twintig centiemen. Als proef en als feiten voor de opheffing der armen, stellen wij dat geheel gerust tegenover de aalmoesgeverij van de klerikale partij. Er is daarenboven geene vergelijking mogelijk voor vat de redelijke beteekenis en de waarde der twee middels betreft. Het eene vernedert en het andere heft op. Om het christen princiep to verminderen is het niet voldoende het te verwijten dat het den oorlog niet afgeschaft heeft. Toch wel, meenen wij ! Ah, Bien Public, gij zoudt gelijk hebben, indien de oorlogvoerende landen geen christelijke naties waren. Maar behalve de Turken en de Bulgaren zijn ze dat juist allemaal ir mindereen in hoogere mate. Om zich uit,,den slag te trekken wijst Le Bien Public erop, dat wij de werkende klasse tegenover de kapitalistische klasse organiseeren. In naam van welk princiep, anders dan dat van het christendom, zult gij dezen die iets overvloedig* bezitten, bewegen van het af te staan ten voordeel© van hen die te kort hebben of die niets hebben, vraagt Le Bien Public. En hij voegt erbij: Door de macht vas de werkerseendracht aegt gij. Maar de macht is de oorlog als zij niet gesteund is op het recht. En op wat zult gij het recht steunen als gij niet uitroept en bewijst dat alle menschen broeders zijn, en dat de rijken de armen moeten beminnen gelijk dit de armen de rijken moeten. De slaaf kan zijnen drijver niet beminnei> ;zegt Vooruit. Nochtans is dat bevel hem gegeven zoowel als het bevel aan den meester gegeven is van zijnen slaaf te beminnen. Zulke hatelijke domme buitensporigheden gaan te ver. Een slaaf die zijn moester moet beminnen, 't is ongehoord. Maar dan moeten al de werklieden die vervolgd, gemarteld, uitgeput zijn, in fabrjeken hun merg en hun bloed uitgezogen werden, wier intiemste gevoelens en overtuiging werden gekrenkt, de heeren fabrikanten... beminnen? «Ze Bien Public» wordt gek, anders is er aan dien onzin geene verklaring. En hij kritikeert onzen klassenstrijd omdat hij niet gesteund is op dat recht. Als dat zijne opvatting is over 't recht en over het «Bemint elkander», dan bekennen wij de opvatting over 't recht niet te deelen en ze te verafschuwen. Wij kennen maar een grondrecht waarvan al de andere rechten voortvloeien en afhankelijk zijn, dat is het: Bocht op leven, weU stand öw ontwikkeling. En dat zal triomfoeren in de wereld. F. H. ir m ntipf De levensduurte is een gevaar, dat, van iu de eerste oorlogsmaanden, de bevolking steeds dreigend aangrijnsde en dat-met den duur niet vermindert. De huisvrouwen hebben schrik raar de winkels te gaan, omdat het steed* klinkt : « deze of gene waar is zooveel duurder», terwijl hunne sobere inkomsten steeds beperkter worden. Een heele boel lieden hebben op de schandelijkste manier gespeculeerd op de hoogst noodige levensmiddelen der bevolking. G cweteniooze kerels kochten alles op, bergen het om het dan later weer voor den dag te halen en voor woekerprijzen af te zetten. Door de hoogte der prijzen en de kleine inkomsten der bevolking, zijn een massa waren, voor de schamele beurs niet meer bereikbaar. Voegt daarbij de twijfelachtige hoedanigheid van veel dingen, en Y is te begrijpen cat dit alles van overwegenden invloed is op het voedingsproces van 't volk. Moeilijke spijsvet tering, ontsteking in de maag, zienelijke vermagering der mer.schen, is een voor iedereen waar te nemen algemeen verschijnsel, dat eindigen moet met nadecligc gevolgen, op de gezondheidstoestand der bevolking te veroorzaken. Waar wij in 't bijzonder willen op „wijzen is de rol aantoonen, die de socialistische kooperatieven midden dezen waarboel vervullen, eene rol die in belangrijkheid en omvangrijkheid toeneemt, naarmate de leden in het bijzonder en da bevolking in 't algemeen hunne nuttigheid begrijpen en er van gebruik maken. Door het gedurende dezen oorlog verdwijnen der Federatie van kooperatieven, is de taak. der socialistische kooperatieven'niet gemakkelijker geworden; zij is verzwaard en de ondervinding die wij opdedes op dit terrein, leerde ons nog beter dan vroeger hare onmisbaarheid en nuttigheid schatten en niet zonder reden. Vóór den oorlog kocht de Federatie der kooperatieven in 't groot allerhande waren, meestal van de beste hoedanigheid, omdat dit met haar doel en roeping overeenstemde, alsook aan de voordeeligste prijzen, wat haar des te gemakkelijker viel door de groote hoeveelheid die zij aankocht. Zulks is nu niet meer 't geval. De kooperatieven zijn nu van dit niet te onderschatten voordeel zoo goed als beroofd, te St-Jans-Molenbeek bestaat nog wel een schijn van voornoemde federatie, die door allerhande feiten en toestanden zo,o goed als niets meer kan doen van 't geen zij vroeger bewees aan voordeelen, aan de bij haar aangesloten kooperatieven. Ten gevolge daarvan zijn de coöperatieven verplicht afzonderlijk, zooals de eerste de beste iüdividueele handelaar, hunne aankoopen te doen, waardoor zij ook losprijs moeten betalen aan de bende schuimers die eene heele bevolking aan 't uithongeren zijn. Niettegenstaande de coöperatieven, voor wat de goede hoedanigheid der aan te koopen waren betreft, ten stipste mogelijk zijn, stuit de uitvoering ervan dikwijls af, doordat zij meestal te kiezen hebben: pakken of te laten liggen, wijl er toch niet veel kans bestaas gelijk waar of bij wiea beter te varen. Trots al die hinderpalen, die het doel en het streven 4§r «wslwtiwke rnnsawsi-kiezgn Vç»iafi?ii.k«u, ?i{n en blijver» ze ver t« verkiezen bovsa gelijk welks persoonlijke onderneming. Te midden der om zoo te zeggen algemeece kwaal die elkeen aangetast heeft, terwijl iedere* in den handel, zonder tie minste gewetenswroeging, de menschen schandelijk uitbuiten, jubelend meeheulen met de schavuiten, die alle levensbehoeften stelselmatig, ia veel gevallen zender de minste reden, enkel en alleen om hunne tooglade te vullen naar omhoog drijven, bleef de socialistische samenwerking haar doel en princiepen hoog houden. Spekuleeren op de levensbehoeften, daar wordt niet aan gedacht, 't zou overigens door de leden niet geduld women; de koopwaren zijn meer dan eeas de struikelblok geweest waarop dit sport afstuitte. Het idee der samenwerking is al dieper wortel gaan schieten, allerhande karikaturen, die eene volledige coöperatie moesten verbedden, ztjn alterwege uit «ten grond opgerezen. Hebben die nu 't ï

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Vooruit: socialistisch dagblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1884 tot 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes