Drofcnter-UKgtefWti* §zm: Maatschappij H ET LfCHT bestunrder s P. De VISCH. Ledeberg-O*»* . . REDACTIE . . ADMÏNISTRATIE HOOQPOORT, 29. GENT VOORUIT ÛFffaafi def Belgische Werktiedenpartg: — Ifersehijnende a/le dagen. ABONN EMENTSPRIJS 8ELG5E Drie manndetu . , , , fr. 3.23 Zso snaaadca . . , , . fr. 6 50 E«n jaw ....... fr. 12.50 Men abcanccrt ririf op aîJe poï'berecles DEN VREEMDE Drie oiaandcn tdagelijk» varsonsies»). ..... n-. 6.73 Bekendmaking Aile personen van beide geslachten, meer dan 15 jaren oud zijnde en behoorende tôt de natiën die met Duitschland in oorlog zijn, er in begrepen de Italianen, te Gent verblijvend zijn verplicht iich op de hieron-derstaande dagen in het «Meldeambt» der CJommandatuur, Kouter n. 12, Beurs, aan te bieden : Op 29 Juli om 9 u. 's morgens (Belfort) voor de Franschen ; Op 30 juli, 9 u. 'b morgens (Belfort) voor de Russen, Engelsehen, Italianen, Japon-neezen, Serbiërs en Monténegrijnen. Indentiteitspapieren, enz. zijn mede te breugen ten einde juist vast te stellen, de woonst, straat en nummer der huisvesting. De overtreders zullen streng gestraft worden. De commandant der Etappe, Von WICK, Luitenant-kolon el. REMBRANDT Voordracht gehouden in « Ons Huis », te lient, op iJouilerdag, 15 Juli, door don Heer Jan Staal. Geachte aanwesigen, Veel personen onder u zullen gehoord nebben dat Rembrandi 'n schilder was; dat liij tijdgenoot was van Rubens en Va.n Dyck. Weinigen zullen over hem gelezen of van hem gezien hebben. En diegene die van hem toch wat gezien hebben zullen zijn gewroch-ten niet bekeken hebben met dàt oog om Rembrandt te v.aardeeren. Ik zal u een en ander over iijn leven en iijn werk mededeelen. Die over hem gelezen hebben, heb ik niets bizonders te vertellen. De voordracht is voor hen die van Rembrandt niets gezien of gekend hebben. Geen middelen bezit ik om Rembrandt in zijn voile ontwikkeling, zijn groot- en schoonheid te leeren kennen. (Spreker leest eene ree* .> sfceden af waar Nederlands grootste schilder vertegenwoor-digd is in muséums en in bizondere ver-zamelingen.)Om die werken te volgen, te bestudeeren, dewelke in aile landen van Europa, en zelfs in Amerika, verspreid zijn, zou ik over veel tijd en geldmiddelen moeten beschikken. Nu, dat is het geval niet. Er bestaan zoo wat 600 schilderijen, 250 etsen, 1500 teekeningen van hem. Persoonlijk heb ik wel te Amsterdam, te Antwerpen en te Brussel van Rembrandt iets geleerd, maar wat ik a kom vertellen heb ik uit boeken getrokken. De monschen kunnen zeggen : «Die boeken konden we ook lezen !» Ja, 't is waar, maar de geleerden, de professors die hier voor u komen spreken, hebben ook ailes van anderen op de uni-vsrsiteit geleerd ; hebben ook ailes uit boeken moeten putten. Dit gegegd zijnde als inleiding, ga ik tôt ■mijn onderwerp over. Rembrandt v/erd geboren den 15 Juli 1606, dus voor 3C9 jaar. Om hem goed te begriipen moet ik u eerst zeggen hoe de toestand was in 1600. De Spanjaarden bezetteden Vlaanderen. Hoe het er toeging weet ieder van u door ■ de geschiedenis. De weerstand bij de Hol-landers was geweldiger, vooral te Leiden, Haarlem, Brielle, daardoor ontwikkelde zich een energie, die bij geen volk zijn weer-ga gevonden heeft. Leiden werd belegerd. Het volk, uitge-put van honger, kwam den burgemeester smeeken de stad over te geven. De eerste burgervader antwoordde : «Ik ook heb honger, ik lijd zooals gij, maar t-och geef ik de stad niet over. Snijdt mij aan stukken en doet dan wat ge wilt. » Het volk getroostte zich met dit ant-woord, deed een laatste krachtinspanning en redde den toestand. Te Haarlem voch-ten 300 gewapende vrouwen mee. Voor de vrijheid hebben de Hollanders hun blced gegeven. Het was mogelijk van eenvoudige, knap werkjongen admiraal te worden ; ^ie De RuyterJ Piet Hein en Tromt). ■Wanneer het volk de grootste energie gegeven had hernam het zijn gewone toestand. Daaruit is de kunst geboren. 't Zijn geen koningen, prinsen of bis-schop die door een Frans Hais of 'n Rembrandt vereeuwigd geworden zijn. Neen, t zijn eenvoudige burgers geweest. Rembrandt's vader was een molenaar; «en goed burgertje. De knaap had bizonder aanleg. Leiden had als belooning een Uni-versiteit bekomen, waar Rembrandt, toen hij 14 jaar geworden was, naartoe gezon-den werd. Alras werd men gewaar, dat Rembrandt aaar op zijn plaats niet was. Hij werd bij den schilder Ja-cob van Swanenburg geron-'len, die te Napels en te Rome gestudeerd had. Te dien tijde, moèst men in Italië geweest zijn, om schilder te zijn. Pembrandt verbleef bij Van Swanenburg s jaar, leerde er goed de techniek. Van daar trok hij naar Amsterdam, waar hij 6 maanden verbleef bij Pieter Lastman. Waarom ^ij wederkeerde weet men niet! Hij voelde <nisschien dat hij het zoo goed, ja, beter kort dan zijn meeoter; ofwel door •'et heimwee gedwongen. IrCj schilderde op eissn hand. at hij de drie eerste jaren heeft voort-.^rbracht weet men niet; er moet wat van Re^taan, maar tôt hiertoe is er niets van gevonden. ;t eerste stuk dat men aangetroffen neeffc, dateert van 1627 en bevindt zich te xîerlijn. * redenaar beschrijft er ons de voorstel-fl-ng van. Men stelt onmiddellijk vast, dat, van het eerste stuk af, Rembrandt met licht speelt of zoekt naar lichteffekten, wat hem zal toelaten buitengewone grootsche werken voort te brengen. Dit stuk maakte hij op 21 jarigen ouder-dom. Zijn eerste stuk van groote beteeke-nis is : Siineon in den tcmpal (1631). Het doek stelt voor : «Simeon neemt het kinde-ken Jésus in den tempel op. Hij dankt God, omdat hij het licht heeft mogen aanschou-wen.»'t Is niet denkbaar welk verschil er be-staat tusschen die twee schilderijen, op een verloop van enkel 4 jaar. Wat bewijst dat, zonder een enkel leermeester, hij begreep meer te kunnen doen,mcer te kunnen voort-brengen.In een enkel punt drukt hij zijn streven uit. De «Simeon» was h'-^ produkt van de Leiden-periode, de «Nachtwacht» dat van Amsterdam. Rembrandt komt dikwijls op een zelfde onderwerp terug, dat hij in den Bijbel zoekt. Hij had veel van zijn moeder geleerd ; hij kende go«d den Bijbel. Rembrandt vormt zich in zijn hoofd telksns 'n andere opvatting van 't zelfde onderwerp : hij ziet wat aan 't eerste ontbreekt ; hij bezit de gave der zelfkritiek. ïiij ziet wàt moet ver-beterd worden en gelukt. o maal heeft hij de H. familie» geschil-derd, telkens volgens eene andere opvatting on met eene aud-ore be-teekenis; 3 maal de «gcvangneiniîig vi'n aiiuson»; du «II. To-fcias», de «Passie van èîiristtis», versched-dene malen. Telkens trachtte hij het beter te doen. Wat bewijst wat een leven van zoe-*.en en tasten hij gehad heeft. Rembrandt is naar Italié niet geweest. Hij bleef te Leiden en Amsterdam. Er zijn meer dan -10 zclîportrettcn van hem. Waa'rom deed hij ddt? Hij zocht op de menschen hun gelaat te zien wat er inwen-dirr omgaat. Hij was n zielkundige. Hij had studies gedaan op zij'n vader, moeder, broers en op zich zeif. Rembrandt kreeg veel bestellingen en vestigde zich voor goed te Amsterdam. Het eerste wat hij doet om zich beroemd te maken is portret schilderen. Ieder bur^er hield er te dieu tijde aan zijn huis zoo in te richten dat hij er ver-maak vond en niet op straat of in den kroeg verzet moest zoeken. Het eerste, groot-ste portret dat hij bors-telde was : «De ontleedkiindige les van professor Tulp». Rembrandt maakte er zich door beroemd. Voôr hem had men dat ook nog gedaan, maar het onderwerp was een doodshoofd of 'n geraamte. Rembrandt veranderde dat. De ontlediog geschiedde op den mensch zelf. De hoofdpersoon en de kwestie waarom het gaat staan in het licht. He goed volk hield er aan hun portret te laten maken. De bestellingen stroomden toe. Rembrandt schilderde het portret va-n een jong meisje, Saslya, van Friesland, op lo-gies bij naar neef. Een tijd later herschil-derde hij het; do uitdrukking was reeds veel intiemer. Het 3e portret, een jaar later ge-maakt, draagt volgend opschrift : «Dat is mijn huisvrouw, die ik gekontrefijt heb». Dit meisje, dat hij tôt zijn echtgenoote nam. was de dochter van den burgemeester van Leeuwaarden. Ze bracht als bruidschat ongeveer 80.000 fr. meê. Het fortuin stelde hem in staat een breed leven te leiden, wat hem later tôt zijn ongeluk zal voeren. Meestal de portretten, zelfs van arme menschen of eenvoudige burgers, waren zoo treffend door het nobele van de uitdrukking die hij er aan wist te geven. Rembrandt spaarde niet. Al wat hij zag en hem beviel kocht hij; schelpen, halsket tingen, harnassen, lansen-, enz. waarmede hij de portretten wist op te smukken. Op enkele jaren was zijn huis een echt muséum. Tafereelen van Michel Angelo, Rafaël en Hollandsche schilders kocht hij. De kunst moet hoog gehouden worden, ver-klaarde hij. Door goed handgeld wilde hij de a'ndere kunstenaars laten leven. Aan Willem de Zwijger verkocht hij, door tussclienkotnst van den prins van Oranje's secretaris, Constantin Huygens, 2 tafereelen, voor 1200 gulden. Als daDkbaarheid 9chonk hij aan Const. Huygens de «Gevang-neming van Simsoni». Het tijdperk waarin Rembrandt de «Ge-vangneming van Simson» en de «Nacht-wacht» schilderde is het tijdperk waarin hij sterk mededeed aan de Barokkunst. Deze barokkunst is als een reactie, een protest ■ tegen het glad en stiif schilderen. Tôt dien tijd had hij de barok gevolgd ; 't was het toppunt. Rubens vroeg naar kracht, beweging, dat . is 't kenmerk der Barok. Zijn tafereelen , getuigen van geweildig leven, geroep, aller-hande pozen die toit dien tijd onbekend waren. De barokkunst lag eigenlijk inwendig ver van hem. Tôt dien tijd had Rembrandt naar toegepast omdat hij het zoô gezien hud. In de jaren 1635-6 krijgt hij het zelfbe-wustzijn. Zijn portretten krijgen een andere uitdrukking. Ook maakt hij studies naar het naakt model. Welk verschil is er tusschen het naakt van Rembra-ndt en het Italiaansch? De Italianen beschouwden de naakte mensch als de natuurlijke, de normale mensch.De gekleede mensch is geen natuur-lijk mensch, besloten ze. Als voorbeeld na-men ze de oude Grieken. Vandaar dat hunne figuren zich in uun naaktheid vol-komen ongedwongen bewegen. Voor Rembrandt was niet de naakte mensch naar de gekleede mensch, de normale mensch. Is hij naakt, dan moet er 'n reden zijn, besluit h,ij. Dus staan we hier voor twee scherpe tegenstellingen. Bij Rembrandt's naakt zijn dan ook gewoonlijk de afgelegde kleederen. bij geschilderd. Rembrandt is germaan. W aar hij leeft laat het weder niet toe naakt te loopen. Daaren-boven, zijn godsdienst verbiedt het hem. Het protestantisme is beslist tegen het zin-nelijke leven. Hij wil kuisch blijven. Zijn naakte figuren vervallen dan ook in de twee uitersten, ofwel zijn ze- zijn van groote menschelijke beschaamdheid of onbeschaamdheid. De Italianen integendeel werken met een manier alsof het z66 moet zijn. Rembrandt maakt voorstudies van land-schappen, wat bewijst dat hij niet alleen gezichten schildert maar een alzijdig talent bezit. Intusschentijd was de verzameling kunst-voorwerpen zoo a-angegroeid dat hij ze niet meer onder dak kon brengen. Hij kocht een groot huis voor 13.000 gulden. Van de schutters kreeg hij opdracht hun in groep en in kostuum te portretschilderen. Dit schuttersstuk werd gemaakt in 1642. Meer dan 100 jaar later kreeg het den naara : Nachtwacht. 1600 gulden vroeg Rembrandt voor het dock, dat 16 portretten 'van schutters ver-' beeldt. Het kenmerk was de beweging die Rembrandt erin had uitgedrukt. Hij speelt er met het licht. 't Is één schittering van licht en kleuren. De woorden schieten te kort om u te zeggen hoe het licht werkt. Het doek beviel niet aan de schutters. De eene vond dat de andere te veel in het licht st-ond en het werd geweigerd. Sinds-dien begint zijn roem bij het publiok te dalen. En tegeliik met dit fiasco sterft ook zijn vrouw. Toen hij een groot porte-monnaie had, wilde hij zich niet meer aan de grillen der liliënten onderwerpen. Zijn werken zijn zoô magistraal dat geen enkel kunstenaar bereikt heeft, wat Rembrandt gelukt is. Na 1642 schildert hij voor zich zelf. Ver-schillende tafereelen wijzen er op dat hij zich met landschappen bezig begint te hou-den. 't is de worsteling van licht en don-ker, de strijd van de elementen die hij op 't doek brengt. R,embrandt spaarde niet. De veelvuldige uitgaven brachten hem ten onder. In 1650 moest hij groote sommeil leenen. Wij zullen hem den steen niet werpen. De schuldeischers blijven aanstormen. In 1656 wordt hij bankroet verklaart en in 1658 is ailes verkocht. Wat hij nog hield waren palet en pen-seelen.In 1642, toen hij zijn vrouw verloor werd in Rembrandt de mensch gewond, geschokt ; wanneer hij in 1658 ailes verloor, tôt zijn prachtboeken, waarin hij zich zoo gra-ag bezig hield, werd de kunstenaar in hem getroffen. Eenige zelfportretten van uit de jaren 1658-1660 toonen aan hoeveel Rembrandt geleden moet hebben. Hij is plotseling een oud man geworden. 't Is de laatste periode 1660-9 die nu aan-breekt. Wat hij in die enkele jaren voort-gebracht heeft is ongelooflijk van schoonheid en grootheid. 1658-9 is een laatste verweer. 't Is een uiting van smart en woede, vaa verzet. Jacob die de onmogelijke worsteling met den Clierub aangaat, en Mozes die in zie-dende verontwaardiging de tafel der Wet tegen de rotsen te brijzelen werpt. 1660-1 is de berusting, mildheid en goed-heid.Met welke grootheid en magistrale kunst schept hij niet de Staelmeesters t Het is het hoogste wat er ooit is voortgebracht. Prach-tiger en grootscher bestaat er niet. Daarna zijn het bijbelscke stubkcn. Nooit heeft men er de weerga van gevonden. Zoo geweldig forsch, zoo zuiver zijn ze geschilderd. De «erugkeer van den verloren zoon, dat de zuivere menschelijkheid als grond-slaghad; Ilet Joodsche bruidje en zijn allerlaatste doek : De familie. 255 jaar is het geleden dat ze geborsteld werden. Hoe is het mogelijk met kleuren zooveel schoons samen te stellen ? De heer voordrachtgever sluit met een aanhaling van Taine, die de grootheid van Rembrandt beschriift in «Philosophie de L l'Art* M. Jan Staal drukt de hoop uit de aan-wezigen eenigszins nader te hebben ge>-bracht met wat er van den grooten meester, Rembrandt, te zien, te voelen is. (Spreker wordt langdurig toegejuicht.) De voorzitter, M. Alleman, dankt den redenaar voor zijn belangrijke voordracht; legt vervolgens de verklaring af, door tal-rijlte bezdgheden zich te moeten terugtrek-ken. In zijn vervanging is voorzien. De heer G. de Vos zal voortaan als voorzitter optreden. (Handgeklap.) N. B. — In onzen boekwinkel (Hoogpoort) is een rijke keus van gravuren over de werken van Rembrandt. Prijs por exemplair: 0.35 fr. Bemin uw evennaaste als u eigen zelven Het begin der ontwaking der arbeidende klasse heeft de regeeringen met hare bezit-tende standen op den weg der tegemoetko-ming, der erkenning van 's volks rechten gestuwd. Daaraan hebben nu ook de werklieden te danken dat ze in tijden als deze niet gansch hulpeloos staan te midden dezer economi-sche ramp : ze worden van hoogerhand ge-steund.ilet hangt nu, dunkt mij, grootendeels af van de manier waarop ze onderstand ont-vangen, of ze het zullen aanzien als hulp ofwel als aalmoes. Ik wil hier enkele opmerkingen maken op de ergerlijke wijze waarop het volk geheel dikwijls ontvangen wordt door menschen welke in werkelijkheid op de maatschappe-lijke iadder geene sport hooger staan dan een gewone arbeider, en zich voorgedaan hebben in het hoofdbureel van het Steun-comiteit.Er bevinden zich onder het personeel menschen welke waarschijnlijk knorrig zijn van karakter ofwel typen zijn van de alleen zich zelf minnende, aanstellerige ambte-naarswereld.Ze zijn tôt hiertoe op min of meer gemak-kelijke maniex door het leven gegaan, zonder zelfondervinding vayn de lasten van lichaamsarbeid, schuwende de nederige, brute kla-sse,alleen hun gezelschap zoekende onder de lui welke fransch spreekt en fatte-rig met elkander omgaat, verkiezend dat midden van hetwelke het niet altijd geraad-zaam is achter het scherm te kijken. , Wat is hun ideaal, hun droom; ellendige kleinzieligheid. Ze loopen in een gesloten kring en willen of kunnen er niet buiten zien. Men zal allicht begrijpen dat zoo'n menschen uiterst koel zijn als ze zich in tegen-woordigheid bevinden van iemand welke klompsn aan de voeten, eene pet op het hoofd en een velouren vest aan heeft. Ze denken zich zoo wat in de positie van het sierlijke, slanke paard tegenover den kort-pootigen, grauwen ezel. Het linksche gedrag van werkmenschen als ze in een bureel komen, in een midden dat ze niet gewoon zijn, het afhankelijke van hun toestand, hunne dringende be-hoefte aan hulp, hunne onwetendheid en ook hunne platte taal is die heeren een gruwel. Dan volgen heel dikwijls van die tergende,barsche snauwtooneeltjes bij welks einde dan de werkman ontmoedigd, ge-krenkt en vernederd de deur gewezen wordt. Waar is dan bij sommigen dier heeren den invloed der moraal gebleven, welke aan eenieder op school voorgehouden wordt, en die ieder ernstig mensch als levensplicht be. schouwt ; een grondsteen zou moeten zijn aan het gebouw der maatschappelijke sa-menleving en de weg tôt volmaking van de menschen min pijnlijk en lang zou doen schijnen ? Als die heere nu absoluut willen behooren tôt de ontwikkelde, hoogere klasse, laat ze dan eene betere doenwijze aannemen en het onkruid wieden in eigen hof. De wiegsMilingen aan de Versenigtfe States Eene correspondentie uit Boston, welke in «The Economist» voorkomt, bevat eenige inlichtingen, aangaande de Amerikaansche oorlogswaarde, het bedrag der bestellingen van de oorlogsvoerenden en de beraming hunner winsten. Ziehier volgens den berichtgever, de namen der belanghebbende maatschap-pijen : Bedrag Schatting der der bestellin- winsten gen dollars dollars American Car Comp. 10.000.000 1.400.000 American Car and Foudry Company 2.800.000 500.000 American Locomotive Company 68.000.000 10.000.000 American Woollen C° 8.000.000 600.000 Baldwin Locomotive Company 22.000.000 3.800.000 Bethlehem Steel C° 80.000.000 12.000.000 Crucible Steel Comp. 15.000.000 2.500.000 General Electric C° 18.000.000 3.500.000j Lackawanne Steel C° 9.000.000 1.000.000 New-York Air Brake Company 17.000.000 2.000.000 Pressed Steal Car C° 5.000.000 800.000' Studebaker Company 18.000.000 2.000.000 Westinghouse Air Brake Company 19.000.000 2.500.000 Westinghouse Electric Company 55.000.000 7.000.000 De Beurs heeft de resultaten berekend van deze vermeerde-ring in den handelsom-zet, en voor zekere waarden heeft zich een aanmerkelijke verhooging op de titels voorgedaan. De winst van de Baldwin Locomotive Company schijnt van 350.230 dollar in 1914 tôt 3.800.000 dollar gestegen te zijn. De gewone actâes welke 41 op de sluitings-dag van de New-York-Beurs genoteerd waren zijn tôt 69 3/4 gestegen. De Westinghouse Electric moet voor een 155 millioen dollar aan bestellingen ontvangen hebben, die een winst van 20 millioen afwierpen. De aandeelen stegen van 69 1/2 in December 1914 tôt 108 op 30 April 1915. De Bethlehem Steel is het voorwerp van een werkelijken boom 30 geweest. Nooit , had zij een dividend gegeven. Op 30 Juli ' 1914 30 genoteerd, stond stàj 169 1/2 den 11 Juni 1915. Het is moeilijk om juist het aantal bestellingen aan de Vereehigde Staten gedaan aan te geven. Men raamt ; ia het al- ferneen, dat dit cijfer ongeveer 1.500.000.000 ollar of meer dan 7.500.000.000 frank is, aldus verdeeld : 500.000.000 dollar voor Engeland en evenveel voor Ruslanid, — 400.000.000 voor Frankrijk, en KX1.000.000 voor Italië. Rond den Oorlog SSeagrafenlssen Op het kerkhof te Lens liggen bijna alleea Badensche soldaten begraven, verteld de oorlogscorrespondent van de Vorwârts in het Westen, schrijvende over teraardbestel-' lingen, die hij achter het front beeft gezien. Aile jonge boomen van het kerkhof -zijn uit Baden afkomstig. Het land, een H. A. groot, is door een vrijwilligen hoofdelijken omslag van het heele Badensche korps gekocht kunnen' worden. Iedere man heeft 5 pferming be-taald. Geen steen, geen stuk hout is opge-eischt. Ailes is voor contant geld bij da Franschen gekocht. In de harde dagen van den slag bij Atrecht heerschte op dit kerkhof dag en nacht druk-te. Menigen nacht werden 50 dooden afeele-verd. De dienst was uitstekend geordend. Op iedere kist is een briefje geplakt met den naam en het doodsuur van den gesneu-velde. Het doodgraverspersoneel bestaat voornamelijk uit soldaten. Elk van de ge-meenschappelijke gravem wordt afgeteakend op het plan, naar grootte en ligging. Eeii' opzichter met eene lijst staat aan de ver-sche graven en schrijft de namen op, in de volgorde waarin de lichamen worden begra-ven.Op den Junidag, toen ik het kerkhof be-zochtv was het ondraaglijk heet. De pas geplante bloainen op de graven lietea hâar verlepte kroaoo hangen. In een langen kuil stond kist naa«t kist. De kluiten vielen don-derend op het dunne hout. Eene kist stond' terzijde bij d>« aeg. Ik ging nasivr deze kist en las heb opschrift: lancîweerman L. uit Murgtal in Schwarzwalû, gestorven in den laatsiten nacht in het hospitaal van A. Mijn gedach-ten gingen n?-/ar die bekende plaats. Waarom stond de Èist hier terzijde? J'k vroeg e* jiaar. O, er was niets bijzon-ders mee. D«> afladers hadden den doode uit een soorfc S^edegevoel in de schaduw vao de heg gezet «a daar was hij vergeten. Het ging er warrr. we op dit kerkhof in de dagen van den slag im de Loretto-hoogte. De opzicht«v zond nu twee man naar de, kist, zij droOfc'DT! den vergeten doode naar het nieuwe Hij werd naast zijn dooden kameraad genc-rfc wiens ldst juist nog door de aarde he^ngeek. Ik zal de doodenrij nooit vergetrw. Men zet namelijk de kisten hoofd aan v«w« eu voet aan hoofd. Zoo spaart men rwisnte. Verder verfcstt dezelfde oorlogscorrespon-dent nog het wlgende : Zij hadden d!e eerste loopgraaf verloren, maar de tweede hielden zij. Tusschen de eerste en tweede loopgraaf was de vrijwil-liger O. geSMomveld. Zijn schoolkameraad W. kon zijn l$jk tusschen de zandzakken door zien ligtren. Drie dagen dacht hij na wat hij doen Wffl. Eindelijk vroeg hij den kapitein om verlof en. kroop naar voren. Het was na midder-naeht en er vie! een zachte regen. De vijand lag op niet m«er dan 40 pas afstand. De vrijwilliger kwam uit de loopgraaf en kroop langzaam door het gras. Als een lichtkogel opsteeg lag hij daar zelf als een lijk. Eens moest hij eea half uur in _ een granaatgat wachten. Ont/phoudelijk lichtten de val-schermrakett«m van den vijand. Eindelijk hij ©r. Hij nam van den. doode weg, deze bezeten had, stak het bij zich en trias hii aan het w&rk. Mee 3^jMPj^_W^_20g P^aj9rnnmmflr^To^6lgi^3centi^flQ^ Telafoon ; Bodactie 247 - 4d»ninSsfti'atie 2845 t^aasidaei 26 JULI 191 b

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.