Prijs per nommer : voor Belgie S eeutiemec, vooi don Vreemdo 5 contiemen TaiatfOîSïi s RoeSactS© U 4? » Âiisninistrafse O nsdao 'l 1 3KRBS3S3EiSa2SK9£^^ ^TC^jRSBKnMl Dmkatap-Ut^eefttet La: MsaUchappM H ET UCHT besSuBfder » 1 P. DE VISCÎi. Ledebers-Gast . . REDACTIE . . ADMINISTRAT1E IHOOCFOORT, 29. GENT VOORUIT Orgaan der Belghohe Wepkliedenpaptg\ — Versçkjjiïende a!k dagen. ABCNNEMENTSPRUS BELGIS Dfla raoandsn. . . . . f». 3.25 Zes maanden . , , , . fr. 6.50 Een jaar. ...... fi. 12.5® ftlsa ft&oonccrt ticfc op oBe po»tt«rc«tea DEN VREEMDE Orie Biftanden '^«gclljii» »tncnii®B), ..... An 6.1? Zalige Samcnleving m't la weer Nieuwjaar geweest I Waarom 1 Wel omdat 't oude jaar om was ! ■Trots het rampspoedige wense'.ten er nog vele menschen elkamfer «Ne gelukkige» en veel dit, en veel datl l'n Oude gewoonte, die ook stilaan lyk, aile primitieve zeden en gebruiken weg-Èwijnt.■Onze < Vooruit », onze veriichtende toorfcs van het donkere Vlaanderen en der dorre Kernpen, wenschte on a ook een Nieuwjaar : kortaf : Hoop, hebt moed 1 HfVan peperEoeken, rozijnenbroodjes un al-lirhande fijn ge&ooep was er dit jaar bij onze klasse geen spraak; de hammeKens zpnder boter dun gesneden,want... we staan op rantsoen!... ■ Al is de toestand nu zeer droevig, daar-om waakelen wij niet voor de toekomst en riikhalzen wij met een rein geweten naar den komenden Vrede !... ■De pers in het algemeen en dit ook uit lAitere gewoonte wenscht aen lezere «Zalig en geiukkig Nieuwjaar». ■Vv'e hebben voor ons De Kerapenaajr en zooals «Het Volkske» den v/orm in Vlaaade-ren is, is e. g- priesterbiad zoo wat te ver-gblijken aan het vocht waarmede Satan de eerste Geneverstrook overgoot. ■Beide bladen zijn zooals 't oude viaam-scîie spreekwoord zegt: < Twee handen op eenen buik». Ze ziju Een voôr 't kapita-lisinu ; Eea tegen 't Socialisme. ■We wisten ai wel dat we reeds wat op on>.en kerfstok hadden, volgeaa do ge-' mijterde redacteuren, in de huidige wantce-standen, doch nu in den zaJigen Nieuw-jaarswensch die lîe Kcïupeiîaar zijne lezers (opdraagt, komt het er eindelijk uit. ■ Ziehier een stuk van dien goddelijken pe-perkoek, met gai taereid en met wijwater ■overgoten : si « De wereld genoot v66r den oorlog een voorspoed zoo aïs men nooit heeft gekend, ïïandel' en nijverheid hadden eene vlucht genomen zooals nimmer had bestaan. Dank Êao- het binnenlandsche en buitenlandscha ■poorweg- en zeevaartwczen, Mn telefoon en telegrafie, v/aren er geen afstanden me«r en de wereldh&ndel had daarbij eene uit-breiding genomen welke men mceilijk zou hebben kunnen verbetaren. ■ « De volkeren genot-en ruimschoots de Bruchton en voordeelen van die bechrijvig-%eid in aile landen en tusschen aile Catien. !Werk was er voor iedereen die niet te lui was, maar niettegenstaande de hooge loo-nen waren er nog altijd menschen die niet tevreden waren en die door het stop zetten meenden te moeten stoken. Men waard&er-de oî liever men wilde niet trkennen dat mon WBzenlijk geiukkig leefde en er moest eene groote ranip, een verechrikkelijke gee-sel, een algemeene oorlcg uitbarsteu om de menschen te doen verstaan en erkennen dat zij uitzinnig waren geweest met immer meer te willen en steed® hoogere eiachen te stel-len. Het bewijs daarvan is dat men iedereen na het uitbreken van den oorlog volmondig hoorde bekennen : wij waren toch zoo ge-lukkig en welvarend 1 « Maar de maatsohappij was sedert lang in hare grondvesten geschokt. Moderne wijsgeeren waren opgestaan die God uit het huisgezin en uit de samenleving willen ge-bannen zien en hunne dwaze en onbekookte leerstellingen en gedachten, hunne onver-schillige en goddelcoze beginselen, hunne dwaalbegrippen wilden stellen boven de ge-boden en onderrichtingen van den godde-lijken Wetgever, dien zij in hunne waan-wijsheid miskenden en verloochenden. Het misnoegen v/erd daardoor onder het volk stelselmatig aangekweekt. Goddank, doktor, 't pak is van mijn ge-benedijd hart!... En dat voor 'n nieuwjaar ! 1... Zou K. Marx, toen hij zei dat België het land der laagste loonen en langste v/erkuren het paradijs der kapitalisten en de kel der proletariërs was: — zou deze dan gefeiid hebben in zijne voorgeschreven lesrstelseis 1 Was ons land dan voor den oorlog zoo'n aardsch paradijs dat we niet meer te kla-gen hadden? Want in die regelen worîîen wel klaar on duidelijk de socialisten en in-ssondierheid onze vakbeweging bedoeld. Er waren inderdaad in den laatsten tijd vele verbeteringen afgedwongen van den werkgever, en dit door het optreden onzer klassonbewuste Syndikaten, die niet door het goddelijke inanna, maar door het Soli-dariteitsgevoel hunner klassengecooten, en door harde opofîeringen daartoe kwamen. Dcch, die toestand was niet algemeen maar slochts aan te atippen in zckere bo-roepen, vooral daar waar d'à <(ge!e kankei'» zijne verderfelijke kiemen nog niet had kunnen laten worfcelen. Noû broôr, «Kempenaar», verklaar u nadçr. Moestea de menschen aan honger-loonen gedwee blijven werken hebben,halve nachten er bijzwoegende. Moesten onze vrouwen en jonge meisjas hare krachten en hare... eer aan hunne meostors( 1) blijvon offeren hebben 1 Hadden kinderen van zeven jaar in stin-kende fabrieken on afbeulende steenbakke-rijen blijven werken, in plaats als rijka kinders ter scholo te moeton gaan — Kaddon de werklui niet geprotesteerd als zij a lie en moesten scldaat worden — en had in plaat3 als aan vermaken(î) te denken het volk den zondag in ôe kerk en... de kroeg door-gebracht... als de toestanden zoo waren gebleven zoïiâer veraet zou er dan geen oorlog zijn uitgebroken 1 Waarom was het dan vroeger oorlog? Welnu kijk eens rond in de buurt van uw redactiesalon ; hoe stellen het de papisrbe-workors in 't heilige ïurnhout '! Hco maken het d"9 sigarenmakars in Arondonck? Hoe Etslfc het Oîîza klasse (niet de fabriekanten) in de doodende zinkfabrieken te Moii, enz?... Hoe gevoelen zioh de rneta&lbewer-kers in Herenthalsî Die eoort van lui had toch geen redeu van klagen v6or den oorlog ? En de kapitalisten die de Kernpen uitzo-gen als nooit verzadigde eeheis, nadden die te klagen 5 En dan, waarom dan die zwerm propa-gandisten ; gemijterd'en en gezalfden des Heeren cm overal 't gele syndikaiisme t3 g-aan aanmoedigen. Arm en donker zijn de Kernpen, omdat uwe kliek het' volk geblinddoekt hield en t waarheid door list en logen smachtte! Zoo zijn de Kernpen ! Wat is nu Arm-Vlaanderen î... Volgt een oogenblik de artikeJs van oni voormannen : Samyn, Hannick, Cool Dierkens en zoovele anderen ; doorblade het boek van Aug. De Winne : «Door Art Vlaanderen» en op zulk oogenblik kom« ons helder voor den geest, de wcorden d een Nederlandschen Staatsàrbeidstoezid ter ons toesprak, toen wij met verschillenc congresleden der Tentoonstelling van df Huisarbeid in 1910, een bezoek aan Vlaai doren brachten, vooral aan de zeeldraaie: te Hamme, de vellenbewerkers te Zele c de kantwerksters aldaar : « Nou ! Is dat jou Vlaanderen, zie die mari; jou Vlaanderen, zoo bezongen ! Vas ter belle gij priesters die dat volk zoo do hieldt en gij hartelooze kapitalisten die d huisarbeiders ioo uitzoogt!» Spot-tend maar raak 1 (Slot morgen.) H. H. hum i " i1 'u ii 11 ii iHiiii m1 m ni* mm iMiii>nnfr*TrTnlwunfirj|Biirrmrm>n Roger Bacon Bij de verjaring van het zevenste eeuv £eest van zijn afsterven sprak men in Ei geland weer veel over den grooten Baco en wij meenen dat onze lezers den groote voorkamper wel wat beter mogen kennen Boger Bacon moet in 1214 geboren zijn t Ilchester, een dorp in Somerset, in Engi land. Hij ging studeeren aan de Hcog< school te Parijs, zooals al àe vcornarri mannen van zijn tijd, en daar had hij zic weldra zoo onder&cheiden, dat men hei vereerde met den naam van «wondergc leerde». Bacon werd dan ook weldra naar de leeraarstoel geroepen en beurtelings gaf h les in do Universiteiten van Oxford e Parijs — uitgenomen den tijd dien hij dooi braont in het... g>evang... Zooals aile eerlijke geleerden was Baco weldra ook het mikpunt geworden van d godEd'lenstmanneu en hij iu de eerste plaai had onzeglijk veel te ljjdci» onder de vorvo: fjingen van de Francdskanen en de Prédit heeren, esne gemengde orde waan-an h lid was en v.ior kleed; hij droeg. Zooals aile eerlijke discipels der wtter Bchap werd Bacon door de Franciskane uitsescholden als tooveraar — terwijl h door de meer «geleerde» discipels va Thomas van Aquinië opgejaagd werd al naiHinaîist, als iemand die anders dan z sprak over de lotsbestemming van de înensch en de geioofsartikels. Dank aan de tusschenkomst van pau Clament IV kon Bacon op vrije vceten ge Iraken en voor eenigen tijd ontsnappen aa de vervolgingswoede d«r monikken, maa als deze zijn beschermer stierf tring het e zooveel te geweldiger op los... Op 58jarige ouderdorn werd de wondergeleercîe doo een tribunaal van zijne eigene orde verooi deeld tôt eeuwigdurende gevangenscha en eerst op SCjarigen cuderdom werd h los gelaten om nog een paar jaren van d vrijheicî te genieten. Zooals reeds gezegd, was Bacon voor zij tijd een echt v/ondor van geleerdheid. I den grond kende hij de hebreouwsche grieli [e sche en arabische talen. Boven r.îleu munt-te hij uit in de wiskunde, de natuurkunde, de scheikunde en de sterrenkunde. En al-dus gewapend en geleerd opperde hij over :e de wijze, waarop moest geleeraard worden, ! e, de stoutmoedigste, de nieuwste gedachten. rt Bacon hield tegenover allen staande dat î- men de cude talen moest kunnen gebrui-in ken, dat men de historischs documenten ie moest kunnen raadplegen om t« kunnen i- doordringen tôt den eigenlijken oorsprong !e van de wijsbegeerte en de godsgeleerdheid. n Tôt zijne maehtigste tegenstrevers zegde 1- Bacon onversaagd dat men, om niet bedro-:b gen uit te komen, den hebreeuwschen en n den arabischen tekst van den bijbel moest raadplegen, om hem te vergelijken met den n in het latijnsch door Jeromius vorvalschton r tekst ! n Nog stoutmoediger voor den tijd verdecMg-0 de Ba^on tegen allen de onafhankelijkheid van de proefondervindelijke wetênschap, die volgons de bekrcmpen vijanden van den vooruitgang moest onderhevig blijven aan de overleveringen in het kerkgezag. « De proefondervindelijke wetenschap, - zegde en schreef Bacon, ontvangt de echte waarhecîen niet uit de handen van de ïoo-gjenaamde hoogere wetenschap. Zij is de echte, heerschende onderwijsehde wetenschap en aile andere wetensch&ppen zijn hare ondergeschikte dienstmeiden ! » l" Ondanks al de gevaren die hem bedreig-11 don legde Bacon ald"us de eigenlijke grend-^ slagen onzer moderne wetenschap, maar hoevelen hebben niet nog tôt zelfs huiï e leven moeten opofferen om die grondslagen >- te doen aannemon en erkennen ! >- Bacon looehende beslist het bestaan der e uit te zien hoeveel onschatbare diensten de h wiskunde zou bewijzen aan de algemeene n natuurwetenschap en door zijne nersconlijke i- opzoekingen op dit gebied heeft hij zich doen waardeeren als een der bijzonderste n voorloopers voor wat aanga>at de groote ij ontdekkingen op het gebied der sterren-n kunde, natuurkunde en scheikunde. Bacon looehende beslist het bestaan der tooverkunde en het zal wel in de eerste n plaats daardoor geweest zijn dat hij zich e den haat op den hais gehaald heeft van de s godsdienstventers die deze kunst in het ge-heim uitoefenden in het belatfg van hunnen winkel. ij Hoe zij hem ook gemarteîd en vervclgd hebben, het is den vijanden van den grooten man nooit gelukt eene vlek te spuwen a op zijn zuiver leven noch op zijn eerlijk ge-ij loof, en zoo is hij een der grooten gebleven a die eeuwig door de dankbare menschheid1 s zal vereerd worden, een der grooten die ij grooter wordt naarmate dat men hem beter q leert kennen. Bacon moet voor aile socdaaldemokraten s vereerd worden als een der eerwaardigste «eerwaarde mcnikken» die den roem der n middeleeuwsche kloosterorden uitgemaakt r hebbsn door hunne studiën en hunne wer-r ken. q Boven de afschuwelijke massa van de on-r geleerde, bskrompen, vadsige, luie, vuile massa van het middeleeuwsch kloostervolk, p dat nu en dan tôt de orde moest geroepen ij worden, schoten nu en dan, alg rozen op e den mesthoop Bacons op, die weldra het zwart beest van de bende werden en cp de a wreedste manier vervolgd en geslachtofferd q werden — en die door het nagoelacht al® marteiaars moeten vereerd blijven. WETENSCHAP Een practische kuur, die dr. M. Oxne* te Warschau reeds sedert zeventien jarea met bijval toepast-, schijnt zelfs in de ernstigste gevallen volkomen genezina ta brengen. Deze kuur is in den laatsten tijd in hsfc door den vorst van Monaco opgerichte Alexandrahospiatal te Monte Oarlo met succès beproefd. De vloeistof, waarmee d© bevroren li-chaamBdeelen bestreken worden, wordt door apothoker Kowalski te Warechau iç.e-maakt en be&taat uit een deel aalpetevzuar op ICO ideelen gedistiileerd water. De behandeling geschiedt op de volgen-de wijz,a : 1. Het bevroren lichaamsdseî wordt met warm water en zeep gewasseh.au opdat ails vet en vuil verwijderd wordt, 2. De bevroren deelen worden gedurende tien minuten in heet water geboudea, zoo heet aJs men het kan verdraEren ; 3. D» bevroren deelen worden goeid gedroogd ; 4. Dan worden de zieke plaatsen en de ortiliggende huid flink bestreken met d» Kowalskische vloeistof ; 5. De foeetrekea deelen moeten vanself droog worden; d.. Hefc bestrijken wordt herhaaid. Dej:e behandeling moet twee maal per dag plaats hebben : 's avonds en '« mor-gens. Alleen kan m&n 's morgeus het was-< schen nalaten. Is er ergens een wondje, dan nxoet mea oppassen dat daarin gean sàlpeterïuur komti Zelfs bij de ernstigste bevriezingen sdhij-nen de pijneD. bij toepassing van deze me-thode na tw&e dagen te verdwijnen. Bin-: nen ses à acht dagen treedt volledige ge-nezing op. Zijn de bevroren deelen niet meer rooi, gezwollen en hard, dan houdt men met dé behandeling op. Versche vorstbulten. op die wijze behandeld, verdwenen reeds na twee of drie dagen. Open wonden worden' met lavendeolie genezen. Kl B ec «n /&, WAHIA Us doollt©B* van ïloos«y«lf Van Teddv Rooseveât's dochter vertïAt: iemand, die bij ha-ar buwelijk tegenwoordï^ was, de volgende anecdote : Alice Koosevelt huwde in 1908 met Nicolas Longworth. Iedereen noemde haar Prin-ses Alioe ; ze was de levendigste en mees'fe onconventioneele bruid, die men zich cten-1 ken kan. Evenals haar vader, was zij eea. wetboek op zich zelf en de heole huwelijks. plechtigheid verliep zondet- hulp van bruidsj-jonkers, bruidsmeisjes en al de rompsiomp, waarmee men gewoo-n is deze gewiohtige levenagebeurtenis op iseriijke wij as t© ont-sieren.Op de ontvangst was een monumentale trouwtaart. Het was haar taak om die aaa' te snijden en toen zij geen enkel mes sa# liggen bij benadering groot genoeg greep zij don sabel van een van de militaire attaché's van den président en hakte het baàt-sel korda&t in stukken. De bruidegom ontstelde erva-n ©n scheea nu pas te ontdekken welk een originetti» vrouw hem haar jawooid had gegeven. —-i-rr >—i.~|T'Tr'"T rirrriini wii >' mu uni i<li whmhhmiii ni— nm—■ lis Sifrsilisul vooraracht gonouden ui «Ons Huis» door I dea Heer F. Iiogghc op Donderdag I 30 Deoemiier, Waarde Toehoordere, 8 Voor een drietal maanden heb ik u g-c-sproken over de oudere sterrekunde en u uitgelegd wat dan de sterrekundigen meen-ûen, namelijk dat onze aarde het midden-punt zou zijn vaa het heelal. Verder heb ik u gesproken over het stelsel "an Ccperni-cus, welke bewees dat onze aarde evenals Çs apdere planeten om de zon draait. Ik tteb u ook nog de wetten uitgelegd waaraari Beze bewegingen gehoorzamen. Vandaag zal ik u duidelijk maken wat de sterren zijn. I Eerst een woordje over de kometen of jtaartsterren. Deze zijn niet zeer t-alrijk, ook gebeurt het zelden dat wij er eene te zi&n krijgen. Tôt nu t,oe kent men ongeveer #00 staartsterren.De kometen hebben even-a s de planeten eene beweging om de zon ; |leze bewcîging is echter niet zoo regelmatig a.s die der planeten. Verder heeft men Ppnodieke of regelmatige en onperiodieke °J 0Uregelmatige staartsterren. Een perio-■eke is zulke welke op bepaalden tijd ver-scmjnt; een onperiodieke welke onregelma-Jflg nu en dan verschijnt of welke wij slechts eMnmaal te zien krijgen. Men onderscheidt Brie deelen in eene staartster : 1° de kern I e taraelijk lichtgevend is; 2° het hoofd nameh.ik dat deel dat zich rond de kern be-findt en 3° de staart. Men kan door de ftaart en het hoofd heen zien, evenals door Peu nevel. 1 V roeger gelcofde men dat de verschijning ► an eene staartster een onheilsvoorspeiling p'i&- anai eea» op«ab&r# ge- beden uit om die vormeonde onheilen te keer te gaan. Dat was bijgeloof; zoo'n staartster is een doodgewoon verschijnsel dat niets bovennatuurlijks aan zich heeft. Gaan we nu over tôt de vallende sterren. Dit zijn eigenlijk geen sterren, het zijn kleine lichaampjes die in de ruimte zweven en die uit werejdstof bestaan. Vroeger dacht men dat z*e mogelijks wel van de maan kwamen of van een vulkaan op onze aarde. Thans is het echter bewezen dat beide meeningen enjuist zijn. Zeker over hun oorsprong is men 't niet eens, maar toch wordt het algemeen aangenomen dat ze van eene of andere pebarsten planeet voortkomen. Men heeft zeer kleine vallende sterren, sommigen zijn echter tamelijk groot. Hoe komt het nu, dat deze vallende sterren lichtgevend zijn? Wel, als zij in den d&mpkring van onze aarde komen, worden zij gloeiend door de wrijving tegen de lucht-lagen. Men heeft bereàend dat er per jaar meer dan 150.C00.0o0 vallende s'-erren voor-komen. In Braiilië is eene vallende ster vcorgekomen van 635 kg. ; in China eene van 10.000 kg. In de vallende sterren vindt men stoifen, meest metalen, die ook ôp onze aarde aan-getroffen worden. Sommige dezer vallende sterren springen in de nabijheid der aarde net als een bom. Die r.oemt men oolieden. Nu wil ik u een algemeen ge dacht geven over de sterren. Als we 's avonds een on-bewolkte hemel aanschouwen zien we daar een aan tel lichtende punten. Eenigen (ongeveer 20, waarvan wij er gewoonlijk 13 à 14 kunnen zien) zijn grooter en schitteron meer dan aile andere. Dan heeft men sterren die zwakker lichten en eindelijk andere wier licht zeer flauw is. Naar het lichtver-mogen heeft men ze dan cok verdeeld in sterren van lste, 2°, 3", 4e, 5° en 6° grootte. Tôt de zesde grootte kunDen we de sterren met het bloote oog bespeuren. Van de zesde fot, fo ©ssttfe» tesa* .sa» M waarneembare sterren) heeft men een telescoop noodig. In het geheel zijn dus de sterren verdeeld volgens hun zichtbare grootte, in sterren van eerste tôt zestiende grootte. Nu een woord over de kleur der sterren. Niet allen hebben dezelfde kleur. De meesten zijn wit, anderen echter zijn blauwachtig, geel, groen, enz. Verder heeft mon sterren welke van kleur wisselen. De tegenwoord'ig aangenomen hypothese schrijft die kleurindrukken toe aan de tril-lingen van den etker. Met het bloote oog kunnen wij ongeveer 3000 sterren waarnemen. Als we hun bewegingen nagaan zien wij ze in het Oosten op-komen en verdwijnen in het Westen. Dit is echter maar een schijnbeweging veroor-zaakt door het draaien van onzen aardbol. Als men nu met instrumenten den hemel onderzoekt, kan men een veei grooter ^ aautal sterren opmerken. Het is onmogelijk' ze te tellen, men schat het aantal op 140.000.000. Er zijn verder ook wat men dwbbeie sterren noemt. Waar we met het bloote oog slechts een ster bemerken, zien we er met een telescoop twee. Dit komt doordat die sterren zich dicht bij elkander bevinden. Men heeft ook sterren die een draaiende beweging rondoin een andere ster voivoe-ren. Dan zien we een tijdlang een dnbbele ster, maar sems slechts eeu enkele, daar de eene ster de andere verbergt. Zoo heeft men ook drie- en vierdubbele sterren. Wat ziju nu eigenlijk die sterren? Wel, het zijn allen zonnen (een zon is een hemel-lichaam dat door zichzelf licht afgeeft) veel grooter dan onze zon. We zien ze zooveel kleiner doordat hun afstand van onze aarde oneindig grooter is. De afstand tusschen onze aarde en de zon is 150.000.000 km. Men heeft ook wel de afstand van sterren berekent. Als veronderstelde afstand heeft men 32.400.000.000.000 km. gevonden. Mm jaarke wMfcr s» da* de werkelijkg aï.. — j stand nog grooter is. Om de afstand van de sterren uit te dTukken heeft men de een-heid van het licht genomen. Het licht door-locpt 300.000 km. per seconde. Zoo heeft het licht van de zon 8 minuten 10 seconden noodig om tôt ons te komen ; de dichtstbij gelegen ster zendt haar licht op 2 1/2 jaar. Het licht van de Poolster be-hoeft 31 jaar. (De afstand van de Poolster wordt op 300 duizend milliarden km. re-schat.)De sterrekundigen hebben kaarten ge-maakt van het luchtruim, en de namen welke men aan de sterren en sterrebeelden geeft zijn van de oude volkeren overgeno-men.Eenige sterrebeelden zijn: de Groote Beer, de Kleine Beer, Cassiopee, Pegasus, de Stier, Orion, Pollux en Castor. Eenige voorname sterren zijn : de Poolster die deel uitma-akt van de Kleine Beer, Aldebaran uit de Stier, Sirius, de Aar uit de Maagd enz. Buiten de staartsterren, vallende sterren en gewone sterren heeft men ook nog nevel-vlekken. Ze doen zich voor als een lichtende nevel maar met de telesccop kan men op-merken dat deze vlekken bestaan uit een groot aantal sterren. De voornaamste dezer nevelvlekken is de zoogenaamde Melkweg. Er zijn echter onoplosbare nevelvlekken, waar men zelfs met werktuigen slechts een nevel ziet. Mon heeft opgemerkt dat deze nevelvlekken ineenkrimpen. Hierop heeft men een stelsel gebouwd, namelijk dat aile zonnestelsels uit nevelvlekken ontwikkeld zijn. Ziehier in 't kort deze hypothese. De nevels trekken elkander aan, worden dichter en dichter. Maar door de indecu-laire kracht beginnen dan deze massas te draaien, door de middenpunt vliedende kracht geraken er stukken los, die planeten vormen. Zco legt men het ontstaan van een zon-nestelsel uit. Zoo zijn er thaas wereldsn ia vorming in die onoplosbare nevelvlekken en men kan gerust baweren dat deze vor ming eeuwig zal voortduren. De schoppingf eindigt dus nooit, ze is ook nooit begofi-nen.Daaruit heeft men dan ook beslotea dat' er rond iedere ster planeten zijn, evenals! rond onze zon, die echter cnzichtbaar zijn,' gezien hun gering voluum. Men veronder«' stelt verder dat ook op die planeten leven is, evenals op -onze aarde. En waarom zou dit niet kunnen daar de vallende sterren ons leeren dat andere hemellichamen dezelfde stoffen bevatten als onze aarde. Kan men dan ook niet zeggen Jïit evenals de schepping ook het leven nooit een eindai neemt. Ik wil u nu even bij 't eindigen mijner vcordracht een vergelijking onaer oogeni brengen. Waar een Christen zegt : de Vader is God, zoo ook de Zoon en de Geest ; daar zegt een; materialist: de tijd is eeuwig, zoo ook de schepping en het leven. Beide dricdubbele begrippen zijn even onbegrijpelijk ; toch berust het laatste op een wetenschappelijke ondergrond Daarmee, waarde toelioorders, wil ik mijnl reeks voordrachten besluiten. Ik dank het talrijk publiek voor een groote aandaeht en ik ben er van overtuigd dut wij er megen: op rekenen dat er iets goeds van deze voordrachten zal overblijven. Ik eindig met te wenschen, daar dit de laatste voordrachfc van dees jaar is, dat cW volksvoordrachten toekomende jaar zuiien begunstigd ziju door dat wat wij allen z66 wenschen : de vrede. —cP—, De heer De Vos dankte den heer Biûggha hartelijk voor zijne puike voordraelit. Hij drukte de hoop uit, den wensch van de heer voordrachtgever te zien verwezenlijken, en voegde er aan toe dat hij hoopte den lie or Hogghe nog wel eens een leerrijke voor-dracht te zien houden in «Ons Huis». P. E.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.