ZONDAGSBLAD Bjjblad van - VOORUIT „ ZONDAG 16 DECEMBER 1917 Derde Jaargang — Nr 34 Prijs 5 eentiemen Stekelbaggetjes Schetsen uit het Oost=V iaandersciie Enitenleven door Mozes STEKELBACH II. Dorpshanen. XX. X/ V* 1 • * Bonifaas Khpsleen — 'l volk zegde Den Bon, wat zijne vrouw, die erg op fatsoenlijke, uitdrukkmgen ge-steld was, zeer kwalijk nam —1 stond in zijne witte hemdsmouwen voor den kamerspiegel, die zijn versch geschoren gelaat, de huidrimpels op voorhoofd en wan-gen, het grijze haarkransje om de bhnkende schedelkruin, den dik gevleeschden neus en de platte naar voren staande oorschelpen natuur-trouw weerkaatste. Te oordeelen naar dit spie'fgelbeeld was Bonifaas Klipsteen dus een man van gevorderden leeftijd, maar — volgens de getuigenis zijner vrouw — wel geconser-\eerd. Bij nadere beschouwing van 's mans verweerde • sïructuur, mogen we ook aannemen — alweer volgens de getuigenis vain zijne vrouw — dat hij m zijn letfen schromelijk hard gewerkt had. De pezige magere nek, de gewelfde rug en vooral de gekloven, vereelte huid van handpalmen en vingers wezen die bewering, overigens, ten stelligste uit. Bonifaas Klipsteen was, trouwens, een rijkgelabeur-de boer, die thans met zijne vrouw een heeren-huis — met balkoen, electrische deurschel en loerspiegeltje aan den voorgevel — in de kom van het dorp bewoonde. Edoch, de man had zijne rust na den arbeid, eenvoudiger, meer in overeenkomst met zijn vroeger leven gewenscht. Toen zijn jongste zoon — de oudere kinderen waren alsdan reeds geruimen tijd getrouwd en behoorlijk gehuis-vest — op zijne beurt met eene bruid kwam opzetten en naar voorvaderlijk gebruik bezit van het ouderlijk erf zou nemen, had Klipsteen aan den landwég, nabij zijne hoeve, een huisje willen bouwen met de bijhoorige stallingen, om daar in stil-onderhoudenden arbeid zijne oude dagen te slijten, in gezelschap van zijne vrouw... eene koe, een zwijntje en eenige kippen. Met dit plan had hij jaren in den kop geloopen. Meermalen had hij den omtrek van den grond afgestapt, waarop zijn gedroomd rustnestje zou verrijzen. Eilasie, de man had gewikt, maar de vrouw beschikte. En die was geene kat om zonder bandschoenen aan te vatten. Verschooning, lezer ; waar ik vrouw Klipsteen ver-gelijk met de kat, bedoel ik geenszins haar karakter, want valsch was zij niet — de vrouw meen ik — maar de klau-•wen der kat. En de man, die tegen katte-klauwen strijd wil voeren, moet al heel sterk en stout zijn. Nu, Bonifaas Klipsteen was wel phiziek-sterk, rnaar niet stout... inte-gendeel", hij was een brave zwakkeling, een lammeken-goedzak, en aan die moreele zwakheid was het te danken, dat hij met zijne kat... verschooning, met zijne eegade in liefde en peis kon leven. Vrouw Klipsteen, geboren Amelberga Duym, was de eenige spruit van een dorpsbeenhouwer, die, onbemiddeld gestorven, voor aile erfdeel aan zijne dochter had nagela-ten, de oude hoedanigheden zijner kaste : fierheid van inborst en stoere wilskracht. Zij uitte hare fierheid in medelijdend neerzien op de plompe, onbeschaafde manieren der boeren en in de belij-denis van haar eigen savoir-vivre — zij had namelijk in eene nonnenschool de fashionabele Fransche opvoeding genoten — wanneer zij des Zondags in kokette kleeder-dracht de oogen uitstak der ouderwets-gekleede boerin-nen.Die fierheid in opschik legde zij nochtans af in de drukte der landbouw-werkzaamheden. Met de grove werk-schort om het magere lijf en de holleblokken aan de kleine voeten hield zij een wakker oog in en over ailes. De werklui, mitsgaders haar lummelachtige man, moes-ten vliegen op haar wenk, gehoorzamen waar zij gebood, want zij wilde vooruit komen en... met Gods hulp fortuin maken. Ik zeg « met Gods hulp » daar vrouw Klipsteen —< oprecht geloovig als zij was — den uitslag van al hare ondernemingen afhankelijk maakte van de goedheid en de barmhartigheid Gods. In den beginne was het boerenbedrijf haar gansch vreemd, maar met haar scherpzinnig en vlug opvattings-vermogen*had zij algauw de samenstelling en den loop Van 't weinig ingewikkeld landbouwraderwerk begrepen en meteen den gemeenschappelijken arbeid aldus ver-deeld : aan den dommen, maar kloek-gespierden nian de voortbrengingskrach'c, aan haar de négocié. En wanneer de zoons groot waren geworden, sloten die zich bij den vader aan om de'productie te vermeerderen, terwijl de dochter moeider ter zijde stond om de négocié in even-wicht te houden met de productie. Aldus samenwerkende, was het huisgezin Klipsteen na verloop van jaren rijk geworden en konden de uitgehuwde kinderen in gunstige voorwaarden eigen bestaan begin-nen.Die -onderlinge verdeeling van den boeren-arbeid tus-schen mannen en vrouwen was geene invoering van vrouw Klipsteen; die schifting bestaat op meest al de Vlaamsche boerderijen van eenig aanzien, met dit verschil nochtans, dat bij verstandige, wilskrachtige vrouwen als Amelberga Klipsteen, het rad der fortuin minder tegenhoudende be-lemmermg ontmoet, dan bij domme, onhehendige negocie-doende boerinnen. Verbeeld u toch niet, lezer, dat vrouw Klipsteen rijkdom betrachtte, om al de gemetmg er van, na haren dood, over te laten aan hare kinderen. Neen. Zij wilde, wanneer de tijd daartoe zou gekomen zijn, zelf van hare fortuin ge-nieten. En die tijd was eindelijk gekomen. Weg met het domme voorstel van haar man. Zij had — nu hare schaapjes op 't droog waren — er tôt aan de keel genoeg van, door modder en slijk, langs -de eerdebaan, naar het dorp te paloeteren en met be-smeurde schoenen, verfomfaaid dames-hoedje en buiten adpm onder de menschen te verschijnen. Zij was geene boerin van den bloede en zou dien geleenden naam thans voor goed afschudden. In 't deftige, verstandige dorp was zij uit de zwachtels gedaan, in dat dorp wilde zij thans als

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.