den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE SOLDATEN foestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien Fransche en tien Nederlandsche exemplaren. Servië en België Ginds verre, in streken ons nagenoeg on-bekend, op de uitersie grens van het ooste-lijk oorlogstooneel, heeft Servië voor enkele dagen eene séhitterende en doorslaande overwinning behaald op een machtigen maar laff'en vijand. Op liet oogcnblik zelf dat het, onder den druk van de over/nachlige strijd-krachten zich moest: terugtrekken en zijne hoofdstad Belgradç in de handen der Gos-tenrijkers achterlaten, h ad men gemeend dat Servie s weerstand voorgoed gedempt was ; ziedaar dat, plots zich tôt, eene uiterste poging verzamelend, het Servisch leger op den vërrasten vijand stuift. hem oversteïpt, in de pan hakt en hem op eene wanordelijke vlucht drijft. Op enkele dagen doodt het aan den vijand duizenden manscliappen, maakt hem 3o,ooo krijgsgevangenen, ontneemi hem tal van kanons en trofeeën. en reinigi nagenoeg heeL zijn bodem van ■ de Oostenrijksehe horden. Hachelijk was het uur voor dit kleine koen volk. Na een strijd van twee jaren dixur in, den loop van den Balkanoorlog te hebben volgehouden. werd het in de maand Juli laatstleden laf door Oof.tenri.jk aungerand. Men mochi vreezen dat Servië, reeds uitge-put door den vorigen veldtoeht, niet bekwaam zou zijn langen tijd aan dien maehtig ge-wapenden overweidiger le weerstaan, die sedert tal van maanden zich tôt de verovering van den kleinen naburigen staat had. voor-bereid. Oostenrifk had. gemeend gemakkelijk zijn plan te knnnen doordrijven. Evenwel ondervond het, bij den aanvang af, den hewonderenswaardigen weerstand van Servië. Het, Servisch leger bood kranig het hoofd, en sonder ietwat zwakheid te vertoo-nen voor dien machtigen tegenstrever, viel hem aan, vercledigde zich, viel hem opnieuw aan met onbekende vinnigheid. Yoet voor voet bevocht het den Oosteni'ijlîschen barba-ren den grond van 't roemrijk Vaderland. En, herhalen wij het nog, op liet stipt oogen-blik dat men het buiten adem dacht, slaagde het erin, na vernieuwde, bijna bovenmen-schelijk krachtdadige inspanningen, den overweidiger terug te drijven en hem eene neerlaag toe te dienen. Koning Pieter was op het front loege-komen. Vergezeld door zijne twee zonen, hiéld hij voor zijne troepen cleze toespraak : « Soldaten, awe grijze vorst is hier om met u te sneven of te overwinnen. » Zijne aan-wezigheid en zijn voorbeekl vuurden zijne, soldaten aan ; niei,s kon weerstaan aan hun woeste vuriglieid ; de overwinning is geko-men, roemrijk en hcerlijk. « Servië, schrijft Le Temps, deell met België debewondering van den geheelen wereld... Met is het België van het Oosten ! » Niets is meer waar, meer nauwkeurig dan die vergelijlcing tusschen twee kleine slaleri, die in weerwil van hunne geringheid zulken aanzientijken als roemvollen roi in den Eu-ropeeschen krijg zullen gespeeld hebben. Evenals de Belgen, hebben de Serviërs de voorbedachte aanranding van een lajffen, wreeden nabuut moeten onderstaan. Maar, gelukkiger dan wij, hebben ze evenwel den inval langer knnnen tegenhouden en dezen tôt enkél een deel van hun grondgebied knnnen beperken, maar spijts al hun moed hebben zij dezen niet knnnen vermijden. En van toen af, werden ongelukkige provinciën door den vijandgesehonden, totpuin verwoest, geplunderd, kortom ondergingen het loi on- zer steden, dorpen en velden. Dezelfde, dwingelandij en barbaarsche wreedheid : brand, roof, plundering, moord. Men zegt zelfs dat de Oostenrijkers hunne Duitsche broeders in bandieterij hebben overlrojjen, en dat de pen omnachlig is de wandaden te beschrijven waaraan cleze zich schuldig maakten. Xog immer als de Belgen, hebben de Serviërs onverpoosd gestreden, ondanks het groot aanial vijanden, ondanks de verwoes-tingen waarmede zij werden geteisterd en de wijzenvan schrik aanjagen die de Oosicn-rijksche woestelingen aanwendden. Xaar het voorbeeld van onzen lieldhaftigen Koning, heeft hunnen Koning door zijne. aanwezig-heidden moed zijner troepen qangevuurd en hun den wcg van den plichf en van de eer gewczen. in weerwil van het meervondig aan-zoek van een gewetenloozen vijand toi het eindc stellen aan een ontembaren weerstand. Hunne taaiheid, hunne va der I andsi iefde en hunne grenzelooze toewijding, hebben reeds de eerste belooning. namclijk : den zege, ont-van gen. Het Servisch grondgebied is bijna geheel bevrijd. Welke vrengde voor ons te weten dat onze verre bondgenooten den vui-gen overweidiger hebben weten 1e kaslijden ! En tevens welke opbeuring die ons vertron-wen vergroot op de naderende wecrwraak van het heilig recht op de barbaarsche krach! ! De Servische overwinning schijnl als het voorspel van de onze : op onze heurt zullen wij den vijand uit onze verwoeste provinciën weggejaagd en gedwongen sien honderdvou-dig de kwaleri te boeten die wij hebben gele-den. Onze rotsvaslc weerstand zal ook de, belooning vinden, die zooveel te prachtiger zal zijn. hoe langer ons martelaarschap zal ge-dunrd hebben. Servië en België hebben te gelijkerlijd met 's wereld s bewondering. den rang en den roem der groote Seat en verworven. En, zooals Le Temps schrijft, zullen ze met evenvecl recht als deze deel nemen aan de, in onder-ling overleg tusschen de bondgenooten be gon-nen onderhandelingen, wanneer onze in het: nauw gebrachtc vijanden den vrede zullen smeeken. Vhrr di lËïipnaafeiî strijdEB Dit thema mag van tijd tôt tijd -\vel cens lier-noraen worden, en de Times korat er telkens mêe terug onder een nieuwen maar steeds passenden en inzonderheid krachtdadigen vorm. Ziehier wat het dienaangaande laatst schreef: De Bondgenooten strijden om meer dan eene reden. Maar bovenal om aan Europa en aan heel de wereld eene herhaling le besparen van dien onzmiiig'fui krifg welken zij hoegenaaind niet hebben uitgelokt. En 0111 dit doel te bereiken dient het dat zij hunne vrede voor waarden kunneu voorsehrijven in het hart van Duitscliland, en ze zouden er enkel knnnen stellen dan wanneer zij binnen de Duitsche grenzen zullen geraakt zijn. De les welke zij aan Duitsehland dienen te geven, moet in de toekomst dit land niet tweemaal, maar meermaal tôt beden-king brengen, telkens het er op belust is voortaan 110g dezelfde misdaad te plegen. Zij dienen den imtruk uit te wisschen, dat Duitscliland telkens naar goeddunken mag oorlog voeren. De inval in Duitscliland zal veel tijd vergen, maar wat ook de duur en de prijs moeten wezen, niets anders zal volstaan zoo wij willen dat een gevoel van veiligheid terug- in het hedendaagsclie leven keere. Zoo wij groote legers in Engeland te been brengen, dan is het niet om enkel eenige ioopgraven in Belgic te bemeesteren, maar om, zoo roogelijk. de bestendige vrede op de wereld in te stellen. Geen olfer is te groot om dit doe! te bereiken. Ja. het dient dat de liuidige oorlog ons bepaald van de Duitsche bedreiging bevrijde, en de oor-logsrisieo's derv.'ijze tôt het minimum beperkt ■vvorden. Eiii Bris! van het Front Uit een privaten brief ons gezonden door eenen vriend, uilstekenden officier van den stai' eener onzer legerdivisies, knippen wij het volgende. dat den toestand onzer troepen naar het leven afschil» derL. 12" Deeember 1914. ^,Yij bevinden ons opnieuw op de eersle linie en bèzetten eenen sector van den Yser. Onze mansehappen zijn dag en naeht in de in den dijk gedolven loopgraven ; in ;t zicht, op 50 of 100 meter, houdt de vijand zich op. Men ligt van weerskanten op loer ; soins wordt er een ge-weerschot gelost op den tegenstrever die zieh laat zien, doeh de uitslag daarvan is geenziris moorddadig : zoo werden er gisteren drie buiten gevecht gesteld. Een zekeren naclit, kwamen de Moflen met'' een vlot op den Yser aangezwalpt ; dra waren geweren en mitrailleurs in werking : docli veel gerucht voor een onlieduideiid zaakje.Langsheen de rivier staat op den anderen oever eene rij woningen : men hoorl de hamerslugen van da handieten die aile soort van tuig aaneentimme» ren ; dat baart soms wat onrust, maar wij vol-gen hun voorbeeld, en dat schijut lien niet ta vermaken. Beurtelings gaan wij naar de loopgraven 0111 te zien wat er zoo al noodig is voor den troep en voor de verdedigjng. Ik lien er bij dage naar toa gegaan... Langsheen den Yser, op eene breedta van îj tôt (i kilometer, is de streek doodsch en verlaten. De huizen liggen voor de drie vierdën in puin : niets leei't er nog, nauwelijks enkele ganscli naakte boomen ; eene onmetelijke vlakta doorsneden door graeliten vol water ; hier- en daarheen de sombere vlekken van het onder' water gezet terrein ; enkele paardenrompen, reusaehtige treeliters in den zwrarlachtigen grond, sporen van menschelijke bedrijvigheid • loopgraven, dekkingen, koebruggen en voornamelijk... tal van ledige conservendoozen. En lioog boven dit al, de wattewolken der granaatkartetsen. Niets bespeurtmen, alleenlijk voelt men dat men bespied wordt Een groepje van drife mannen is voldoende om vuur uit te lokken, meestal juist, daar de liggiug van dit ge«; bied al te goed opgenomen is. En de modder, di® ; klevende en gladde modder! En ondanks dit ailes is het moreeî voortreil'elijk en de ijver overlieer-lijk.Des naehts is de duisternis met schaduwen bevolkt; rijtuigen komen aangebold, aile lichten, uitgedoold, met voorraad, tuig, levensmiddelen, bouw'stoli'en enz. De allossingtroepen komen stil. zwijgend in lange rijen ; de dappere « genieman» nen » die in den dag zich hebben uitgerust, door-wroeten onverpoosd den grond en gaan weer uitrusten, vooraleer de dageraad het hemelruii» heeft opgeklaard : zooals de uilen. Het inrichten van eene nieuwe basis heeft en?, vi'jj wat tijd in drukte gebracht ; nu verbetert ze evenwel van dag tôt dag, en wij lijden aan niets meer gebrek. Onze jongens krij gen nu linnen, eu geschenken van aile slag, en ze ontvangen ze met ontroerende vreugde. En om de kroon op dit liefdewerk te zetten heeft ons « lief Koningin-netje », het hoogst beminnelijk moedertje onzer soldaten. ons eelie ladiug gezonden van 33 auto-mobielrijtuigen uit Engeland. Ha ! Zullen wij liaar ooit genoeg lief hebben, onze aller goede fee!... Zoo wacliten wij de gebeurtenissen af met een onverstoorbaar en vroom vertrouwen, trouwens ons gemoed is gehard. Wij wachten met die kalmte welke de zekerheid van de viktorie ver-schaft, dat onze Bondgenooten vooruitrukken, en ons medesleep(>n met lien ; men voelt dieu ontijdigen haast niet, men weet dat dit te goeder uur zal komen, en wanneer het uur van den opmarsch daar zijn zal.,. dat de Moffen dan maar oppassen ! De Kaiser is Ziek De Kaiser is ernstig ziek. ïiij lijdt door over» spanning, en naar het Daily" Express, zou hij de leidiug van de krijgsverrichtingen moeten laten varen. De Kroonprins, de « Prius van den at« tocht », zou die nu waarnemen 17 Deeember 1914= JNnmmer 44

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.