Mijn groet aan Gent! Onder bovenstaande titel schreej de heer Georges P. M. Roose, de leider van het fynappe Antwerpsche wee\-blad « Ons Land », tijdens zijn ver blijf te Gent, volgend arti\el voor « De Smeder » > Ik ben gelukkig geweest, schoon en fier Gent, oud en eeuwig-jonge Gent, U te hebben bezocht tijdens dezen sta-len tijd, terwijl de jonge lente over U de gouden glorie der laaiende zon uit frisch-blauwe hemelen uitstortte... Spr.tt~"idc granaten m rooden glans in het duister van uw geluchte deden mij, evenals het verre reuzengedommei van losdonderend geschut aan het Vlaamsche strijdfront, peinzen aan de geweldige gebeurtenissen van dezen eenigen tijd : de tijd van Mirakuleus Geweld, die het aanschijn der wereld •wijzigen zal, en eenmaal, bij den triomf der ware demokratie tôt held en martelaar zalven en wijden zal àl wie nu strijden met het wapen dat het lot hun toedeelde. En 'k heb mij herinnerd, geliefd en fier Gent, hoe van U uit de groote stuwkracht is gegaan, die heel de Vlaamsche Politiek van dezen tijd doorvlamt met het vuur dat zuivert en kracht schenkt. Ik heb mij de eerste werkers yan onze heerlijke politiek herinnerd en k heb hen gegroet en, na ze, kwamen ze allen, die in deze dagen binnen uwe muren, de Vlaamsche Gedachte door 't bevruchténde woord en de scheppende daad ter ver-wezenlijking brengen. Nog ging de echo van Dr Domela Nieuwenhuis' woord, dat, te midden van geestdrift het Jong VI. geloof beleed en de on-wrikbare hoop uitsprak in de uiteinde-lijke zegepral van de Jong-Vlaamsche Gedachte, als ik het geluk had andere dragers onzer idee te ontmoeten prof. Dr De Vreese, prof. Dr Minnaert, prof. Dr Vlaeminck, den gevolmach-tigde Dr Jonckx, den koenen, onver-schrokken strijder Godfried Rooms, den man, die al scheppend en organi-seerend heel het politieke leven van Gent leidt op de allerbekwaamste W'ijze, den heer J. Wannijn, schepen der stad en voorzitter van de propa-ganda.Gent, heerlijk Gent, God heeft U goed met krachten van allereersten rang bedeeld ! Maar pas op, het gaat het U goed, al weegt over ons Vlaanderen, het uur der bezoeking dat voeren moet naar het uur der opstanding. Zorg er voor dat de eenheid be-waard blijve. Doo r eenheid komt Vlaanderen tôt zelfstandigheid, uit eenheid alleen kan de Vlaamsche Staat geboren worden. Die tweedracht zaaien doen verderfelijk werk al zijn ze nog zoo uw zonen ! Oc v iâèLiiiScliô gacircic. is te vjent oe-werkt, zij geeft vrucht, twintig- ja, honderdvoud. De Vlaamsche Natio-nalisten staan sterk. Uit hen moet de Vlaamsche Partij gesticht worden; uit de Jong-Vlaamsche gedachte moet ze ontstaan, niet opgedrongen, maar na-tuurlijkerwijze gegroeid. Geen kunnen zich tôt staf opwerpen als ze geen leger hebben en verderfelijk is het zich-zelf tôt staf te faken en het leger aan de werkers trachten te ontrukken. Gent, Gent, denk om uw yerleden, laat niet toe dat tweedracht uw Vlaamsche kracht vermindere ten profijte van uw vijanden,.die nog in uw straten den vreemde dienen door uitheemsche ,taal en manieren, omdat ze niet begrijpen kunnen wat eer het is kind te zijn van de stad, waar eenmaal van Artevelde als een koning was. Gent, heerlijk Vlaamsch Gent, ik bemin U, met al mijn liefde voor U, uw Vlaamsche mannen, uw Vlaamsche Schepenbank, uw Wannijn, uw Planquaert, uw Former, uw Huy-brechts, uw Van der Spurt, ik benijd U, niet voor me, maar voor Antwer-pen, de kracht die uitgaat uit mannen als Dr De Vreese, met zijn hoog ge-zag, Dr Minnaert, met zijn kennis, Dr Vlaemynck, met zijn scherpte, Dr Jonckx met zijn bevoegdheid... Daar-om, om wat ik achterlaat, en wie weet voor hoelang, gâ ik met zoetgevoelde droefheid van U heen, waar het werk mij roept. * * * Gent, blijf één en Vlaamsch en weer met Vlaamsche kracht en kop-pigheid al wat uw eenheid breken kan. Gent, dat is mijn laatste groet en af-scheidswensch.George P. M. Roose. AAN ONZE GEACHÎ?, MEDEWERKERS Kopij na den Woenajaqmiddaq ont-vanqen ka'l? niet meer m aanmerking komen voor het, eerstkomend -nmmer. We hopen dat onze medewer.«erg fjat niet zullen uit het oog verliezen! Godsvrede Onze Belgisohe politiekers hebben voor den oorlog meesterlijk de kunstgreep uit. .gevosrd om Vlaanderen met de klemst mogelijke toegevendheid of tegemoetko-ming aan het lijntje te houd-en. Snoevend verwaand tegenover de suffe massa, be-liendig hengelend naar de genade en den steun der franskiljonsche en vreemde machtswerekl wisten de politiekers met uiterste fijnzinnigbeid het ' evenwichspunt te bepalen, waarop z>e zich sle.chts ten fflEDER J m» y ——a— _ Ie Jaargang. — Nr 8. Zondag, 2 Juni 1918. Prijs 10 centiem. > ZIJ HIEULEN 2Vi&-T E2ÎEM VIJÂND 2 — De beweging voor de ontslaving van ons Volk, voor het zelfstandig voelen en de stoffelijke heropbeuring gaat prachtig vooruit. - D , ,V/-riî^nalhienbo'ndmet zljnt 4G00 slrijders slaan achter de erkende vc&rmannen, 400J stadsgeiiooten hebben door huùe hand-teekening hun vasten wil, de franskiljonsche banden te brekeu, bevestigd, 4^00 zien medeiijdend neer op Havere met zijn kogels, dwangarbeid en vervolging — Achter d;e 4000 durvers stàan tienduizend stadsgenooten, die innig overtuigd zijn, dat Ofl£6 misdâdfÇJd i*GCge6rinCJ ons land en ons volk ten onder heeft gebracht, onze laatste miljoenen aan het opsmeren is in de Kunstemakerspolitiek der Entente en dat er maat een redmiddel is : Wat Roemenie, Oekranie,Finland, Polen hebben gedaan, moeten wij doen, VR.EDE siuiien met den bezetter, aan den oorlog zelf een eindt malien, redden Wat nog te redden is. — Niet zoo, verstaan het onze vaderlandsche helden met de gouden kettingen op de dikke buiken, de vaders der zoontjes veilig in moeders woning, terwijl onze kinderen aan den Yzer lijden, zuchten en sterven. — Spreekt niet van ons Recht! van onze Taal! van onze ontwikkeling als Vo k! of ze snauwen U toe : Gij zijt een Nationalist, Gif heult met den Duitsch! — Met den Duitsch heulen, is hem helpen in den Oorlog! Brengt het de Duitsche legers een «tap vooruit of achteiuit omdat wij een Vlaamsche Hoogeschool hebben of niet? Vermeerdert het de kracht van Duitsrhland omdat wij onze arme verbasterde kinderen een vormend, opvoedend onderwijs nu kunnen geven in eigen taal? — Wint de Duitscner er een veldslag meer om, omdat wij de Ministeries vervlaamschen, en het Vlaamsch, de taal der eeuwig verdrukten, in eeré hersteilen. — Hebben wij den Bezetter geholpen? Fabri-keerden wij ammunitie voor den vijand? Zonden wij geweren aan het front? Hebben wij de geheimen der landverdediging verraden? NIETS VAN DIT ALLzSl — De hranskiljons zonden aan de Duitsche legers uit kinderachtige vrees duizenden kisten cigaren, wagens met proviand, tonnen met tafelwater. Indien een zeker artikel van het strafwetboek wordt toegepast, zijn het die Gemeenteraadsieden, die den kogel moeten krijgen — Wij heuien dUS met nlemandS Wij aanvaarden de hulp van den bezetter om ons Volk, ons ras, onze weivaart te redden, zooals de FransUitjons zijne hulp aanc vaarden als zij hunne jaarwedde op Duitsch bevel ontvangen, als zij passen bekomen en op treineo zitten door Duit cher3 geroerd, als zij pcrsoonlljk.' gunsten van allen aard afeneken en bekomen. — Wij oragen nietS voor ons zelvenl Wij Vl*agen ailes VOOT ORS Volk ! Mannen en VrouwenI Helpt in dien edelen heunp ! prijze van wondere zelfbeheersching en kraehtuitmeting konden handhaven. Wanneerde venhaaste wereldoorlog uit-brak werden de polit eke kampen opge. broken, de oude arlekijnspakken opgebor-gen, de hniselijke godsvrede werd. met roerende plechtigheid bezworen. Die alom verkondigde Godsvredei moest Vlaanderens ondergang jnluiden. Vlaan. deren's uitvaart. "Vlaanderen moest worden doodgezwegen. midden, in het ontzet-tende wereldgeda.ver en den menschheids. waajizin zouden ze zich van het oneigene stiefkmd ontmaken, het onbekend en ver-geten langs den lijdenswieg der volkeren laten vergaan. Zij vonden het goed de stem van 'het bloed te smaohten, dat was hun, Godsvrede. Nu heeft het heerlijk'na-tionaal Viaamsch bewustzijn, het akti. vism niet alleen een vei-u'etigende kerf getrokken door het snoode pan ontstaan u t dit zonderiing bestand tusschen de elkander doodsvijand^ge, partijen, maar van den anderen kant verneanen wij dat de?'^ l<] on ' \ 1} >! tr TIPPT» b nnen op verre na niet zoo hecht is bij de politieke vaandeldrageris dan zij zulks wel zouden wiilen doen aitschijnen voor de buitenwereld. Nu zal liet ook wel dui. delijk zijn dat Godsvrede o-f het onder-blljven van aile pol-tiek geschil alleen maar denkbaar is als een toestand van koi'ten duur en toei inwendige staatsleven' dat geen politieke gedachte en streven leeft of leefbaar is. zonder aanwending der ellendige Jaag bij den grondsche mid. del&n. arglist, verschalking en ploerterij, Wc-lke akius de uiterlijke kenmerken van den politieken str.jd gevvorden zijn. Het werd ons namelijk m de laatste dagen teir kennis -gebracht. dat de Godsvrede, in de regeeimgskringen te Havre inderdaad verre te'zoeken is en dat zelfs in Belgie reeds begonnen werd met het voorberei. daid O'pruimen van hmdeirmssen welke na den oor.oog de politieke baan zouden kunnen versperren of het bereikein van het dO'ci van enkele grootwanende poh-t ekers mochten tegenistaan. Volgens. » La bel g que » van Brasse; werd reeds in De. i muer van het vorig jaar een « Comité de Commerce Ang-O-Belge » tôt stand gebracht dat b.j overeenlvomst met de lingeische « Belgian Tjiade Company » geiast was met het onderzoek der mid-aelen en voorwaarden tôt verbetermg ■der Kngelscih-Belgische ekonomische be. , trckkingen, Het plan gaat ait van Bro. queville om Belgie's toekomst zoo nauw mogeiijk aan de Entente te brnden. Hij drodmt van een deelneming aan den ekonomischen na-oorloog weilc denkbeeld nog alLijd bij de Entente niet begraven is. In de iregeering nu zijn ook pol.tickers welke niet te ïioog opioopen met het in. zicht van hun premier, we.ke midden de algemeeme verdwaasdheid blijken geven \an helderziendiheid, z j immers vcorzim ;iat Belgie onvermijdelijk zou ten prooi val en aan den onverzadelijken lust van Engeland. Een dezer iis namelijk munster Renkin, die van viroeger reeds in de koioniale politiek de engelsohen van nabii heel't leeren kennen. Broque'ville duldt echter gee nverzet, of heeft misschien on. dervonden dat de van Renkin uitgaando oppositie tegen zijn zelmoord plan, niet, recbtstreeks te met e doen Is. Daaron* moet Renkin ' gebroken worden. « La Belgique » deelt mede dat de bekende Pater Rutten, algenieen bestuurder der kathoheke sociale werken van het bisdom Mecbelen op eene vegadering van 2 dezer eenige priesteirs en leden, voornamelijk propagandisten geiast met de politieke weirking in het arrondissement Brussel, had u'itgenoodigd, waar hij hun het orde-wo'O'Pd van de Broqueville meedeelde «dat M. Renkin, wiens gedaohten niet meer ovreenstemden met die der regeering,aan kant moest gezet worden. » De Brusselsche federatie van de ki-iis-tene beroepsvereenigingen, looohende. in eenen br;e| aan « La Belgique », de jùist. heid van de aangehaalde feiten. Het Brusselisoh blad, dat zeer go^ed ingelicht schijnt, brengt in zijn num^mer van 19 dezer de namen van eenige personen die op hoogergenoemde vergadering aanwe-zig waren, waaronder benevens Pater Rutten, de priesters Belpaire, van Nijvel, sekretàris van Pater Rutten; Candijn, onderpasoor te Laken; Van Dun en Dr. Th. Van Tiche!en, onderpastoors te Brus, sel; Van Assohe, onderpastoor te Hal, en Van Noten, onderpastoor te Vilvoorde, al-sook ieenige propagandisten gehecht aan den dienst van Pater Rutten. Hezelfde ntunmer van « La Belgique » beivat tevens een sehnjven van«un ami de Jules Renkin», waarm bevestigd wordt dat de kuiperijen tegen a en mimster van Koloniën reeds eenigen tijd met de meeste driestheid in Brussel worden voortgezet. In dit schrijven- wordt ook medegedeeldi dat Pater Rutten, benevens de vergadering in het katholiak sekretariaat der Ko" gelstraat, nog zittingen beiegde met sena-tors en volssvertegenwoordigers, die zou. den samenkomen in de salons der » Société Générale de Belgique ». Dus minister de Broqueville ziet niet naar de omstandigiheden. hij vraagt zich niet af of het nu wel de tijd is om een partijgenoot als persoonlijke tegenstreve.r Jn den rug te vallen en met al de ge. heime maohtsmiddelen in het bezette land eene beweging aan te stoken tegen een koliega waarmede hij in het kabinet van den Godsvrede zetelt. Een verheffend sta.'litje voorvvaar, van li -et voor oorlogsche Belgische politieke leven. " Flamands de cœur! „ « Flamands de cœur! » dat zijn, ze zeker; Als 't zoo eens f»ast bij appetijt. Aan tafel wordt een voile beker Al eens aan 't Vlaamsche Volk gew.jd. * * * Hun hart vloeit over voor hun volk dan, De steunpilaren van 't geloof » Flamands de cœur! » zijn er de tolk van; Maar voor' s volks. taalrecht zijn ze doof. * * * Hun hart is groot, daar zij gelet op; Wij moeten billijk zijn; — maar hoor: Daar ligt voorwaar een lage vet op, En 't Vlaamsoh gevoel kan er niet door. - Uilensplegel, Junior. 1 DAGKLAPPER [ JUNI Zondag 2e Juni. — Geboorte van Adriaan van der Hoop, dichter, Rotterdam 1802. Maandag 3e. — Geboorte van Pieter Ecre-visse, romanschrijver, Obbicht (bij Sittard) 1804. Dinsdag 4'. — Dood van J. H. Borman», . _ T—;J„, 1Q70 %.dck vt'JmltjC, iw-L- x luiutii v. IVoensdag 5e. Dood van J. Cremer, dichter, 's Gravenliage 1880. Donderdag 6e. — H. Norbertus, bisschop, apostel van Antwerpen. Vrijdag 7s. — HH. Valentinus en Candi-dus, bissc'hoppen vanTongeren. Zaterdag 8e. — H. Mcdard. Als 't op St-Medardus regent, regent 't zes weken lang, zeggen de Vlamingen. De Franschen zijn er beter aan toe; bij hen luidt het : Als St-Medardus regen zendt regent het de maand ten end. ToHn den Hemel willen de Franschen aile faveurkens langs hunnen kant trek-ken. FRANSKILJONSCHE OORLOGSWOEKERAARS. Laat ze maar donderen op de Flaminganten. Intusschen vergeten ze dat we 't voîk hebben uiîgezogen !

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.