Loensdag 2 Juni 1915. Ferste Jaarg. Nr. 139 - HBT - 3PWC iHKtl* GffK&Ss&rf' RWMk Prijs : 5 Centiemen door geheel België l'iimniiir iTinawirimni—i Vlaamsche Nieuws I Het best ingellcht en meest verspreid Nleuwsblad van Belgiê. • Verachljnt 7 maa! per week ABONNEMENTSPRIJZEN : Per week 0.35 i Per 3 maandau 4.^- Per maand 1.60 j Per 6 maanden 7.50 Per jaar 14.— »ig«»iiltrtM«MN<qQnr><Hrnsc.&?a»«as««g«aa«K*u«M*a>œTa.M*a<zna«w»t»'ia^-»*«^or.-*''- -n**» t^taa îTtai^i^i^w-aatawKiu^wnirM MotivurKaa manim i.ni BESTUURDER: ALFONS BAEYENS BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1990 AANKONDIGINGEN : Tweede^ bladz., per regel 2.50 i Vierie bladz., per regel 0.50 Derde bladz., id. I.— j Doodsbericht 6.— Voor aile annoneen, wende men zich : ROODIiSTRAAT, ■ 44. Schepen FRANS VAN KUYCK is niet meer ! 't Is of dan ailes rond ons breken moet en instorten ! 't Is of al wat van het leven Kan uoen hôuden ontrukt zai worden aan degenen die blijven en dat er mets raeer mag zijn in de werexd dan ramp en rouw, dan vermeiing en boopioosheid ! De beste, de edei^te der men&ciicn, onze ^jeliefde Frans van Kuyck heeft nu ook het liouid ter eeuwige rust neergeiegd ! Wa* hij in de laatste jaren met geiieel de ziel van de stad Ant-werpeu t Was er iemand die als hij dag-in dag-mt streefde naar meér schoonheid, méér goedheid? Sindi Jan van Rijswijck verdween, heeft onze Stad zulken rouw niet meer gekend. Wat staat ons dan te vmchten als de allerbesten heengaan juist wanneer we steun, moed en betrouwen noodig hebben? De slechtheid tien ; de 1 aster leett, wroet en bezwalkt ; de vaste grond van oprechtheid kavelt af ; maar één voor één verdwijnen de edele figuren, naar wie we m donkere oogenblikken, in vlagen van nioedeloo^heid, van teleursielling, konden opbiikken om weer kracht en moed te putten. Gisteren Constant Stoffels, die zachte en reine figuur ; vandaag Frans van Kuyck 1 il et is de mensch, de vrier.d, het brave hart, de zonnige en heldere geest, 't is de rijkbegaafde man dien wij het eerst in hem beweeiien. \vij zien hem in zijn huiselijken kring waar hij de aanbeden echtge-noot, de gehefde vader was. Wij zien hem vriendelijk bij zijn vrien-den, met al de schatten die zijn gemoedelijjdieid, zijn gezelligheid, zijn schranderheid konden uitstorten. Wij hooren de warme stem, die plastisch schier de gedachten en ontwerpen beeldhouwde, welke on-verpoosd in zijn geest ontkiemden. Nog voôr een tiental dagen werden wij door Mevr. van Kuyck ontvangen ; zij was een beeld van smart als zij over haar goeden vriend sprak, als zij wanhoopte aan de genezing en toch weer hoopte dat het mirakel der herstelling zich zou verwezenlijkeu, doch die een bewonderenswaardige en schier bovenmensclielijke wilskracht vertoonde toen zij ons bij den zieke leicide en met cpgewektheid ons aanmeldde. Daar was heer Walter van Kuyck, het evenbeeld van zijn vader, en Mevr. Walter van Kuyck-Possemiers, die hun annen vader met kin-derlijke handen dienden en verzorgden. 't Was Zondag voor acht dagen in den voormiddag. De zon speelde op het loover der boomkruinen die voor het raam wuifden in den zomer-wind.Was dat de zieke voor wien men vreesde? Schepen Frans van Kuyck zat in zijn zetel, met een deken gedekt. Wij zagen zijn profiel tegen het licht. Hetzelfde rooskleurig gelaat, met de schoone weelderige witte haren en den witten baard, met de lija van het sterk en prachtig gebeiteld voorhoofd in tegenlicht van het venster.' Die aanblik beurde ons heelemaal op. Onze goede en groote vriend was bijna niets verailderd ; dat was ailes kracht en leven, met een indruk van forsche onverdelgbaarheid. Maar als wij nader kwamen en 't gezicht vlak vôôr zagen, was het magerder, neen, smaller geworden. Ook de stem trof smartelijk, wel vast, doch tevens vervreemd en hol. En toen zei hij zacht, moede-loo« : « Liever niet bestaan, dan zoo te lijden ! » Arme, goede, oprechte vriend ! Hoe komt dan het gemoed in op-stand als ge zulken blinden slag ziet van het noodlot en hoe vindt ge P.Heen dat zinledige woord : « Neen, dat zou niet mogen zijn, dat is onrechtvaardig, dat is niet verdi end ! » Machteloos staat ge dan met al uw liefde, met al uw wensehen en willen. Maar dat een noodlottig verloop mogelijk was, en dan nog zoo spoedig, zoo onverwacht-ondanks ailes, daaraan geloofden wij niet. 't Zou zeker nog een worsteling vezen van maanden, en dan wie weet ! « Nefcn, ge kurt nooit weten », fluistert een stem u toe en als_ge den handdruk geeft van het afscheid, dan vermoedt ge nooit dat het voor altijd is! Voor altijd!.., 't Gaat niet, bij het neerschrijven van dat woord, eigen aandoening te overwinnen. Het egoism van de droefheid doet eerst den vriend gedenken en is dit dan wel de minste huMe.' Is het innige van den mensch met het voornaamste, het beiangrijKste, het wézeniijksie? Heel de schoonheid van de stad spieeKt nochtans van Schepen van Kuyck. Er is geen straat, geen plein, of zij getuigt dat hij Antwer-pen heeit bemind zooals niemand ; dat hij haar met onvermoeibaren ijver en met altijd zorgende, altijd scheppende en herscheppende liefde schooner en vriendelijKer heeft gemaakt. Die veel doet kan niet in ailes .-.lagen en zeker met goeddoen voor iedereen. Doch zeker is het dat niemand méér heeft gedurfd, meer heeft verwezeniijkt, meer heeft tôt stand gebracht. Zijn schepenschap van Schoone Kunsten is het luisterrijkste, het vruchtoaarste waarop één stad iu België wijzen kan. Een opsomming van al wat hij deed, zou hier een te groote uitweiding wezen. Maar het eerste waaraan een Antwerpenaar, een Vlaming, met onverwelkbare dankbaarheid denkt is dat de Vlaamsche Opéra er ge-koinen is onder het schepenschap van 1* rans van Kuyck en door zijn machtigen steun en toedoen. Indien onze stad er zoo vriendelijk en sierlijk uitziet met zijn weelderige hofkens overal, 't is een sieraad dat hij voor haar had ge-droomd en dat hij haar heeft kunnen schenken. Er is veel meer ! Een grootsche blaezijde is er in het leven van schepen Frans van Kuyck ; er is een daad van helderzicnde vadeilands-liefde, die hem als 't ware door een voorkennis der gebeurtenissen, die we nu beleven, werd ingegeven. Schepen van Kuyck heeft meê gewerkt, misschien meer dan iemand, aan de vorming van zijn volk, aan het in leven roepen van de vader-, landsche ziel. Toen was er aarzeling rond hem, er was ongeloof, er was vrees, er was zelfs spotzucht en schimp. Moedwil of onbegrip werkten hein tegen. Maar hijzelf had betrouwen en versaagde niet. Noch de hoon, noch de glimlach, noch de goede raad, — de goede raad die reeds zooveel mitiatief heeft gedood — scliokten zijn harduekkige doordrijvendheid, z.jn hoog besef van plicht jegens de jeugd, jegeus zijn volk, jegens zijn vaderland. Het feest van de Beurs kwam er, en een nieuwe bloem ontlook niet aileen in de harten der kinderen, maar van de liardvochtigsten, en het scepticism zweeg bij zooveel schoonheid, bij zulke ideale opvat-ting en schitterende omlijsting. Daar hebben velen geleerd lief te hebben wat het heiligste is en het besef gekregen van eigenwaarde en van plicht. Nu ligt er ook een rouwsluier op dit feest en als weer, in glorie en vreugde, de Feestzaal zal open gaan voor_de plechtigheid... dan zal, eilaas ! alleen zijn geest, z.jn aandenken er aanwezig zijn. Wij zouden nog zoo gaarne spreken van den Vlaming die zijn taal liefhad en die haar boven ailes stelde ; van den kunstenaar, die zoo menig landelijk tafereel uit de Vlaamsche Kempen, van onze heide schilderde, met denzelfden blik die Hendrik Conscience op zijn land en zijn volk had. Het Vlaamsche Nieuws biedt aan Mfcvr. Frans van Kuyck, aan È-de edele en diepbeproefde gezellin van onzen geliefden schepen, aan den vriend Walter van Kuyck en Mevr. Walter van Kuyck-Posse-miers ; aan M. en Mevr. Van den Ven-van Kuyck, een allerinnigst rouwbeklag. Op het graf van zijn geliefden zoon zal de Stad Antwerpen een kroon nederleggen zwaar van rouw en erkentelijkheid. RAF VERHULST. Schepen Frans van Kuyck werd geboren op 9 Juni 1852. Hij werd op voorstelling van het Vooruitstrevend Demokratisch Verbond op 21 December 1890 tôt gemeenteraadslid gekozen, en op 26 December 1895 tôt schepene. Van 1888 tôt 1891 i» hij ook lid van den Provincie-raad geweest. Onder bestuurlijk gebied was hij voorzitter of lid van de volgende kommissiën : van Feesten en Schoone Kunsten ; openbare Remigheids-dienst, Brandweer, Stadsaanplan.ingen, Muséum Plantijn, Koniuklijke Nederlandsche Schouvvburg, Vlaamsche Opéra, Openbaar Onderwijs en Eekenwezen. In de kunstwereld was schepene van Kuyck leeraar van de Konink-lijke Akademie van Schoone Kusten, lid van het Akademiach Korps, lid van den beheerraad van het Muséum van Schoone Kunsten, lid van de bijzondere kommissie van.het Muséum van Schoone Kunsten, lid van der Antwerpsche Schilders, voorzitter van den Beheerraad van het Steen en van het Vleeschhuis. Hij maakte ook deel van de kommissiën van den de Keyserprijs en van den Van Leriusprijs. Als bij/.onders.e fëiten uit de bestuurlijke loopbaan van den over-leden schepen, allen ontwerpen door hem opgevat en uitgevoerd, of werken door zijn bemiddeling tôt stand gebracht, kunr.en wij het volgende opsoinmen : Koninklijk Vlaam;ch Konservatoriuin ; Vlaamsche Opéra ; Landjuweel ; W'ijk Oud-Antwerpen ; Van Dyckfeesten, stoet- en, tentoonstelling ; Jordaenstentocnstelling ; Consciencefeesten ; Blijde Inkomst ; Nachtegalenpark ; Verfraaiïng der stad ; Bloemen ; Lichtstoeten en Vastenavonditoeten ; Kunst in 't openbaar leven ; Dag der moeder ; Verbouwen van den Koninklijke Nederlandsche Schouw-burg ; Fonteinen ; Uitbreiding der stad ; W7erkzaainheid der Interkom-munale Kommissie ; Schocnselhof, Gedenkteeken aan de slachtoffers der zee ; Ondersteuning van kunstenaars ; Natîonaal feest van 21 Juli ; Bezoek der gemëenteraadsleden van de hoofdplaatsen der 9 provinciën ; Guldenboek : Rubenshuis, Vleeschhuis ; Muséum van Folklore ; Leys-straat ; Opknapping van gevels op de Groote Markt ; Muurschilderin-gen in de scholen ; Prijskamp van volksliederen ; Boomenfeest ; Feestzaal Meir ; Peter Benoitgedenkteeken. iagelijksch nieuws J0MPE KWINKSLAGEN. — Ee 'W dat onder dezen titel vandaa «st verschijnen willen we verdage ■ 't wij het niet op zijn plaats achte ctzelfde blad waarin Schepen Fran n Kuyck wordt herdacht en beweenc ^ZE TAAL IN ENGELAND. -') ^estigen de aandacht op het artiki 1 den heer advokaat Emiel Wildiers ') zu'len op die feiten terug'komen i eerstvolgend nummer. f°0RDRACHT VAN DICHTE1 MONT. — De eerste vooi 1 Woensdag a. s. 9 Juni plaat en Pol de Mont zal er spreke is poëzie? ') vernamen dat er stappen aangt worden om de voorgeschreven or derwerpen onder meer sprekers te ver-deelen dan totnutoe werden aangeduid en dan elk hunner slechts één spreek-n beurt te laten houden. s- De volgende namen worden opgege-n ven : Emm. de Bom, Emiel Wildiers, An-n toon Moortgat, Lode Baekelmans. s Wij vinden die keuze uitstekend en I. zouden het een gelukkige wijziging aan _ 't programma vinden. ■1 Op de voordracht van Pol de Mont i. zullen geen tooneellisten optrederv op de n volgende wel. VLAAMSCH BIJ TIETZ. — Wij ^ hebben bemerkt dat er in de magazijnen •- Tietz sinds eenige dagen een streven s naar meer taalgelijkheid is. Een goei n noot. 't Is toch de eerste regel van een za-keman, die goede zaken wil doen, zijn i- klanten in hun taal aan te spreken I BIJ ONZE VLUCHTELINGEN IN HOLLAND. — Door het komiteit dat zich uit de Belgen zelf in Holland heeft gevormd met het doel hen na den oorlog ook op landbouwgebied voort tè helpen, worden daar studiereizen ingericht naar voorname landbouwinrichtingen. Zoo bezochten een twintigtal deelne-mers de groote ontginningen v^n de Utrechtmaatschappij te Hilvarenbeek en bewonderden er eenige boerderijen, het yee en zelfs werden er jonge stieren aan-gekocht.Binnen kort zullen zij eenige boerderijen in noordelijk Holland bezoeken. DE HEER ADOLF DUMONT, pro-vinciaal Raadslid, en een der sympa-thiekste en meest gekende onzer stad-genooten, is enkele dagen nogal ernstig ziek geweest, doch nu aan de beterhand. De heer Dumont, die aan het hoofd staat van talrijke liefdadigheidswerkc en in deze laatste tijden te zeer in besk genomen werd, is slachtoffer gevvee van zijn ijver voor het algemeen welzi; en van zijn zorgen voor de noodlijdei den. De heer Adolf Dumont is ook êen di leiders van de machtige liberale maa schappij « Help U Zelve ». Wij zijn zeer gelukkig te verneme dat zijn toestand niet de minste onru meer inboezemt en dat hij reeds zij zware taak kan hervatten. PAARDENMONSTERING. — Gist ren morgend had wederom eene paarde monstering plaats op de Handelslei t hoogte van het Stapelhuis. Talrijl prachtige dieren werden aangekocht < menig eigenaar zagen we met bedru gemoed zijn geliefkoosd trekdier s staan. Onze Taai in Engeîand I IDe g*dsvrede wordt op taalgebied ner-geUb toegepast nocli in iin^ciaiid, 110c): m iLoiiaiiU, noen hier. Wij verneiixeu dat onze konl'raier Maurits Joasun uaar-over bijzonueriieden zai meueUeelen vva! er in iJ.oiiauu en voornaïuelijk te Bredt gebeurt vanwegè de uiigeweKeiien. Vvij willen mer onze bevitju.ngen ge-ven wat we in een opzicht van Viaamsct 111 nugeland hebOen beieeid. V'au La ùLeliopoLe, l'indépendance moet îk u niet ypreiven. Deze biadeii hebben zich van het begin at den godavredt niet aangetroKiien ; leii minste voor wat betreft onzen Viaamscnen taals.njd. Hei sellant dat de godsvreUe aileen toepasse-| 11 jk was op de poutieic. Vv at er ook van | weze, aile îranschgezinde biaden verblij-vehd m Kugelana, xioiiaiid en i" raiiK-^ rijk, hebben ùun hatelijK werk van ver-»j dacntmaRing tegenover de Vlaunngen P voortgezet. Alie Uamingan.en zijn pan-germamsten, naar hunne meeiung, eu Uet bolwerk der tiammganten is Aiitwer-peu, de vervloekte siad die zich aan de JJuitscliers heeit verkocht. V'au ottic.ëeie zijde heeit men zich van | de Vlaamsche taal niets aangeiroKkeu. in de verscnïllende « C01n1.es beiges », die aldaar werkzaam waren, werd geen de minste nota van de Vlamingen geiio-| men. lu l-olKeslone werd op ae aige-I meene vergaderaigen nooit een woordje i Vlaamsch gesproiven, aihoewel duizen-I den Vlamingen daar verbleveu, die geen | Fransch verstoiiuen. Annister Segert 1 heett er het woord gevoerd over de pl.cn-| ten der uitgeweicen iielgen ; geen woord-I je Vlaamsch l'ï ! i j Ter geiegenheid van het naamfeest û van onzen is.omng, had het « Comité bel-| ge » een feestvergadering ingericht. Vree-zende dat de VlaMngen er alleen zouden worden toegelaten voor zooveel ze hrauscli veistonUen, werd de aandacht van het bestuur op den vaderlandschen plicht geroepen geen onderscheid te 111a-ken tussclien Vvaien en Vlamingen : het vaderlandsch feest moest een iielgisch Îfamiliefeest wezen, waarop de Vlamingen zoo wel als de VValen zouden welkoin zijn. Pogingeii werden aangewend opdat er dan toch ook een Vlaamsche aan-| spraak zoude gehouden worden. i Heer advokaat Boels, van Oostende, ' bijgevoegd volksvertcgenwoordiger en gemeenteraadslid, had zich bereid ver-klaard deze taak op zich te neuien. De heer voorzitter Mr Spée verzocht de Vlamingen te zijnent en zegde het erg te betreuren, maar het programma was reeds vastgesteld en aan een Vlaamsche toespraak was niet gedacht. Aan dit programma kon niets meer veran- !derd worden. De Vlamingen konden daarin niet be-rusten. Omniddellijk werd de Kring der Antwerpenaren van den toestand op de hoogie gebracht en deze ricntte een kon-sert-theeieest in, dat ongemeen gelukte ■ en waar voor ëen uitgeiezen pubiiek een gloedvolle toespraak werd geUouden, al-. ieen in Uet Viaaiiiscn,die door de Vlaamsche vaderlanders gees.drittig werd ont-haaid ! De mededeelingen, berichten, aanwij-zingen, weiKe voor de Town-xiall werden aangeplakt, verschenen aitsluitend in het hransch. Het verzoek die mede-: deeimgen insgeiijics in iiet Vlaamsch af te kondigen, werd afgewezen, oudanks het aandringen van onzen stadgenoot vader Van der Cruyssen. De Vlamingen înoesten het maar door hun gebuurman doen vertalen. j ln het « Belgisch Etat-Major » te Fol-kestone was ailes uitsluitelijk in het Fraiidch, zelfs de oproep aan de vrijwil-ligers en de verordenmgeu der Regee-ring. Vlamingen gingen den koinuian-dant vinden en maakten daarover hun beklag..Ja, hij vond het 60k ouverant-j woordelijk doch verzekerde dat hij niemand had die zij ne mededeelingen kon vertalen. Een vertaler bood zien dade-lijk aan en zette z;ch aan het werk. De vertaling werd dan aangeplakt. Twee dagen nadien, tôt onze groote verbazing, waren de tweetalige berichten verdwenen. Er is nooit in Folkestone nog spraak geweest van Vlaamsche berichten. Van wie het verbod is uitgegaan, is ons onbekend. W at de (( Engelsche comités » betreft, daar werd overal ons taalrech: geëerbie-digd. Aile mededeelingen werden ge-daan in het Engel«ch, Vlaamsch en Franseh. Engelsche dagbladen, o.a. The Evening News, verschenen dagel.jks met Vlaamschen tekst, enz. Een Lord, die een paar honderd Vlaamsche uitwijkelingen op zijn kas-teel had gehuisvest, betreurde het zoo-zeer zich niet rechtstreeks met hen te kunnen onderhouden, dat hij zich lessen liet geven in de Vlaamsche laal en 11a veertien dagen wist hij zich al wat goed uit den slag te trekjien. Het feit werd destijds meegedeeld door het dagblad Evening News. Wij zijn nooit in eigen land aan zooveel voorkomenheid gewoon geweest.Dat konden de Franskiljons natuurlijk niet kroppen en toen is hun werk van ;telsel-matige verdachtmaking begonnen. De Vlamingen verdienden al die eerbetui-gingen niet en hun leiders waren panger-manisten 1 't Gebeurde aldus in Engeland, 't ge-beurde ook in Holland en ^elfs hier te Antwerpen. " EMIL IVILDIERS. ■ 11 » 1 i«>i»r-r— ~ m.» imwiiiin ibiii iihii 11 VERJAARDAG. — Het feest onzer' welbeminde Koningin wordt ieder jaar gevierd, zooals men weet, op 24 Juli. i BE KE N DMA Kl N G. — De heer Kreis-chef van Mechelen heeft mij meegedeeld, dat zijne bekeridmaking van 25 Mei er niet toe geleid heeft, dat door een Ivoldoend aantal vakwerklieden het werk in het Arsenaal opgenomen is. Nadat het door de bekendmaking van < 25 Mei voor ieder verstandig burg-er dui-| delijk moet zijn, dat aile werk, door het Duitsch bestuur verlangd, in geen geval i spraak is van te leveren dienst aan het Duitsche leger, maar dit veeleer alleen î in het belang van het verkeer voor de | Belgische bevolking ligt, zoo zie ik mij Igedwongen, voortaan de stad Mechelen en omgeving met het afbreken van aile zakenverkeer zoolang te straffen, tôt de Arsenaalwerldieden in voldoende aantal | tôt hun plicht teruggekeerd zullen zijn. t Ik bepaal derhalve : [Indien niet W'oensdag, 2 Juni 10 uur voormidag, Duitsche tijd, 500 vroeger in het Arsenaal werkzaam geweest zijnde Belgische arbeidswilligen zich voor het werk aangemeld hebben, — arbeidswil-jj* ligen kunnen zich dagelijks van 8 tôt 12 | uur 's vormidags en van 2.30 tôt 6 uur | 's namiddags, Duitsche tijd, aan het por- Itaal van het Arsenaal aanmelden, — worden volgende verkeersbeperkingen den 3 Juni van af 's morgens 6 uur inge-n voerd : ** a) Het spoorwegbestuur heeft bevel 3 ontvangen, aile personen- en gsediren-11 verkeer van en naar de staties aan onder-1 staande lijnen te verhinderen : Mechelen-VYeerde ; M^chelen-Bcort-"fr meerbeek ; Mechelen-Sint-Katelijne Wa-"" ver; Mechelen-Kapeile op den Bosch, de eindstaties inb^grepen. t Voor ieder burgerpersoon is het ver-boden en strafbaar de staties te betre-den.b) In het gebied van Steenwçg-brug e- Duffel, langs de Nethe*en Rupelstroom 1- afwaarts, tôt aan de monding van het er , kanaal naar Brussel, langs de oostzijde ce daarvan naar het zuiden, tôt Pont-Brûlé, ;n verder de wegen langs Eppegem-Elewijt-kt Wippendries, Berghsheide, Canynelaar, f- Boortmeerbeek, Rijmenam, W:uynes, I Peulis, Hoogstraat, Wavre-Notre-Dame, o—B—MM ijwi MH»viaa«a3M)ufT>fTgi,:i>~ni»iifi»riiniwnw*i'iiri'miaccA^A«»aHt» Beukheuvel, Berkhoef, Chausseebrug, Duffel, wordt ieder verkeer met voertui-gen (personen of lastvoertuigen), rijwie-len, automobielen, zoowel als het scheepsverkeer, ook het doorgangsver-keer met uitzondering van het seheeps-doorgangsverkeer, onvoorwaardelijk ver-boden.De tramwegen worden aan de grens van het genoemde gebied door het weg-nemen van spoorstaven afgebroken. c) Uitgezonderd van de bepaling onder b) zijn alleen de transporten ter verzor-ging van het afgesperde gebied door het Comité National. d) Het pas-bureau Mechelen wordt ge-sloten.Indien het zakenverkeer van Mechelen en omgeving, voor welks ontwikkeling ik bijzonder moeite gedaan heb, door het in werking tredsn van bovenstaande verkeersbeperkingen hard getroffen wordt, draagt de veranwoording- daarvoor alleen de bekrompenheid en ophitsing dsr Arsenaal werklieden. Brussel, 30 Mei 1915. De Genenraal-Gouverneur, (get.) von Bissing. HET GEZICHTSVERMOGEN DER DUITSCHE SOLDATEN. — De Duitsche oogheelkundige \\ eigelin werd be-last om den toestand van het gezichtsver-mogen bij de brillendragers, in een leger van 11,000 man, die tôt zeer verschilkn-de kla.ssen behoorden, te onderzoeken en te zien welke de nummers hunner glazen waren. De strijd om ds stellingen, die de troepen maandenlang op dezeltde plaats gekiuisterd hielden, maakte dit onder-zoek mogelijk. De oogheelkundige merkte eerst op, dat er zeer weinig bij-en verziende soldaten een bril in voor-raad hadden en dat énkel een klein gelai onder hen het nummer hunner glazen kenden. H1 j telde op 11,000 manschappen 386, die brillen droegen, waarvan 5, strikt genomen, het niet noodig hadden. Op dit cijfer afgaande, kan mën op 50,000 Duitsche soldaten, er 1750 rekenen die brillen moeten dragen. Van de 386 on-derzochte manschappen, waren er 214 bijziende, 74 verziende, 12, wier gezichts-vermogen door den ouderdom verzwakt was en 5, die ongeneeslijke gezichtskwa-len hadden.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.